ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΛΕΜΕ

΄Ερχονται, κάποτε, στιγμές, που οι πολιτικοί οφείλουν να αναλαμβάνουν τις προσωπικές τους ευθύνες, απέναντι στη ζωή και στον Τόπο, και ν’ αποδέχονται την ετυμηγορία των πολιτών, τη κρίση, των οποίων επεδίωξαν…. Πέρσι, η Κυρία Μπακογιάννη υπήρξε υποψήφια για την Προεδρία του Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.


Και, κατά τις εσωκομματικές, αυτές, εκλογές, ηττήθηκε, κατά κράτος, από τον ανθυποψήφιό της και σημερινό Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, εισπράττοντας την μήνιν των οργανομένων οπαδών της Μεγάλης Κεντροδεξιάς Παράταξης για την μεγαλύτερη, στην ιστορία της, συντριβή σε βουλευτικές εκλογές, που υπέστη, κατά τις πρόωρες εκλογές του περασμένου χρόνου.

Εκλογές, που έγιναν, όπως είναι γνωστό, με αυτοκτονικό τρόπο, μετά από ένθερμη εισήγησή τους από πλειάδα εξεχόντων Υπουργών της Κυβέρνησης Καραμανλή, μεταξύ των οποίων πρωταγωνιστικό ρόλο διεδραμάτισε η ίδια η Κυρία Μπακογιάννη.

Είναι νωπή, ακόμα, η δήλωση της απερχομένης πολιτικού, ύστερα από, κατ’ ιδίαν, συνάντηση, που είχε με τον νέο πρόεδρο της Ν.Δ., μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ότι θα παραμείνει «στρατιώτης της Μεγάλης Παράταξης», δήλωση, που, σύντομα, λησμόνησε, δρομολογώντας τα ιδιοτελή της σχέδια για ίδρυση ένός νέου πολιτικού σχήματος, χωρίς ΄Οραμα και χωρίς Λόγο ΄Υπαρξης, μόνο και μόνο, για να καλύψει τις προσωπικές της μωροφιλοδοξίες και ν’ αντιπαραταχθεί στο Κόμμα, στο οποίο όφειλε την αναγνωρισιμότητά της.

Κάποιος μπορεί να διατυπώσει ζωηρές αμφιβολίες, κατά πόσο ένα Κόμμα, του οποίου ηγείται ένα πρόσωπο, που για περισσότερο από 20 χρόνια, βρισκόταν στα ενδότερα του σκληρού πυρήνα του πολιτικού συστήματος, που έφερε την Ελλάδα στο χείλος της πτώχευσης και της πολιτικής χρεοκοπίας, νομιμοποιείται να εκφράσει το …νέο!!

Και, μάλιστα, σε μια εποχή, που η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, παρά τις Κασσάνδρες και τους ευσεβείς πόθους ορισμένων, που την ήθελαν να διαλύεται στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές, κατόρθωσε, μέσα απ’ αυτές, και την εσωτερική της συνοχή να διατηρήσει, αλλά και να ξαναμπεί, δυναμικά, στο παιγνίδι της Εξουσίας, αναγορεύοντας τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά σε αδιαφιλονίκητο Ηγέτη του Κεντροδεξιού χώρου. ΄Ισως, πάλι, με την παρορμητική και μωροφιλόδοξη αυτή κίνηση της Κυρίας Μπακογιάννη, να δίνεται στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μοναδική ευκαιρία να ξεχωρίσει την ήρα απ’ το στάχυ, τα ξερά απ’ τα χλωρά, και αναβαπτισμένη και ανανεωμένη με νέα και άφθαρτα στελέχη να βγει, τελικά, αναγεννημένη από αυτή την αντιπαράθεση, και να απαλλαγεί, μια για πάντα, από τα «βαρίδια» και τις αμαρτίες του πρόσφατου παρελθόντος της.

Γιατί στη ζωή, όπως έλεγε ο Κομφούκιος «δεν έχει σημασία πόσες φορές θα γονατίσεις, αλλά πόσες φορές θα σηκωθείς»….

Posted in: