ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΟΥ

Γράφει ο Μιχαήλ Χρυσανθόπουλος

καθ. ιστορικού - συγγραφέας - δημοσιογράφος SBS Αυστραλίας

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν έντονα φήμες για μυστικές διπλωματικές κινήσεις μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων... για προτάσεις και αντιπροτάσεις, για αποδοχή από πλευράς του βόρειου γείτονά μας του όρου “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη”. Κανένας δεν πληροφορεί κανέναν για τίποτα, όλα γίνονται “κρυφά”, στο σκοτάδι, στη αγνωσία, κάτω από το τραπέζι, σαν να πρόκειται για συγκέντρωση παρανόμων, προς τη νομιμοποίηση της μεγαλύτερης και της πιο επαίσχυντης ιστορικής απάτης όλων των εποχών. Και αυτό σε βάρος των Μακεδόνων του “προφράγματος” και της ασπίδος του ελληνισμού.

Ο βίαιος αποχωρισμός του όρου Μακεδών από τον όρο Έλλην, εθνολογικά, εθνοτικά, εθνογραφικά, γεωγραφικά, βοηθά στην αποδοχή οποιασδήποτε ονομασίας για να κλείσει επιτέλους το “σκοπιανό”, τώρα μάλιστα που η Ελλάδα βρίσκεται σε οικονομική ύφεση και στη σκλαβιά, την υποτέλεια του ΔΝΤ (ΤΝΤ καλύτερα), που ήδη έχει αποδομήσει τη συνοχή αυτού του ιστορικού έθνους, που την κατοικεί (του ελληνικού), σκορπώντας απογοήτευση και οργή. Και όλοι μιλάνε για δήθεν “υποχώρηση”, “μετακίνηση”, “μετατόπιση” του Νίκολα Γκρούεφσκι, του πρωθυπουργού των Σκοπίων, επειδή έκανε δηλώσεις ότι το “θέμα πρέπει να επιλυθεί, απλά φταίνε οι μαξιμαλιστικές επιδιώξεις και απαιτήσεις της Ελλάδα”.

Δεν είναι καθόλου “υποχώρηση”, “μετακίνηση”, “μετατόπιση”, απλά πονηρός τακτικισμός, για να επιτραπεί η επιδιωκόμενη ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Κατά τα άλλα οι προκλήσεις συνεχίζονται στη γειτονική χώρα, σχετικά με τον ολοκληρωτικό σφετερισμό της μακεδονικής ιστορίας. Τοποθετήθηκαν αγάλματα -ύψους 6 μέτρων- λεόντων, που όπως τονίστηκε ήταν η δύναμη και η βασιλική προβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δίπλα ακριβώς από τα ήδη ευρισκόμενα αγάλματα των αρχικομιτατζήδων Gace Delcev και Damjan Gruev. Ευφυέστατη σύζευξη!

Στο αναγνωστικό της Ε’ δημοτικού, στη σελ. 32, τονίζεται ότι “ο 16ος ήλιος της Βεργίνας είναι η μοναδική, η νόμιμη και η πραγματική σημαία και έμβλημα της δημοκρατίας της Μακεδονίας παγκοσμίως, αλλά με το πείσμα της Ελλάδος αυτό κατέστη αδύνατο. Ο τέλειος συνδυασμός: κλοπή της ιστορίας και καλλιέργεια του διεθνοτικού μίσους και τα μικρά παιδιά γίνονται κάποτε μεγάλοι. Απίστευτη και ρυπαρή επιχείρηση προπαγάνδας εντός της Ελλάδας, στον μακεδονικό χώρο από το “Vino Zito” (Ουράνιο Τόξο), εκμεταλλευόμενο την καλοκαιρινή ραστώνη και την πλήρη αδιαφορία των “υπεύθυνων” ή ακόμη χειρότερα τη σιωπηρή τους συναίνεση.

Την κοινή δήλωση των “ομογενειακών” οργανώσεων του εξωτερικού, της γειτονικής χώρας O.M.D., S.M.K. (“Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά”, “Παγκόσμιο Μακεδονικό Συνέδριο” του Todor Retrov) υποβοηθούμενων από το τουρκικό λόμπι, που μίλησαν ξεκάθαρα “για κατεχόμενη Μακεδονία, για τη Θεσσαλονίκη, η οποία μέχρι το 1912 ήταν τουρκοσκοπιανή” και ότι “οι Έλληνες με την εκπνοή του 2012 και την παρέλαση 100 χρόνων από τη συνθήκη του Βουκουρεστίου θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα μακεδονικά εδάφη, τα οποία κατέχουν παράνομα”.

Εορτασμοί και μνημόσυνα από τις παραπάνω οργανώσεις, που παραδέχθηκαν όμως απερίφραστα ότι οι Έλληνες του εξωτερικού κάνουν απίστευτη δουλειά και κρατούν τις “ελληνικές θέσεις ζωντανές, μάχονται κάθε μέρα και κερδίζουν” (γιατί εντός της Ελλάδας τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την οικονομική κρίση και τις κομματικές εξελίξεις ένθεν κακείθεν), για το Γράμμο και το Βίτσι και τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του “ψευτομακεδονικού” έθνους από τους “Έλληνες μοναρχοφασίστες”!

Και εμείς σαν βρεγμένες χήνες με βλέμμα και ψυχολογία ενόχου, σαν να είμαστε εμείς οι κλέφτες της ιστορίας, χαιρόμαστε να παίρνουμε τα ψιχία “εκ της τραπέζης” του Γκρούεφσκι και ζητωκραυγάζουμε, όταν κάνει δηλώσεις, που μπορεί να σημαίνουν “κάποια κινητικότητα στο όλο θέμα”. Και σαν ζητιάνοι οι “χαρούμενοι ergaomnites”, γεωγραφίζοντες “επαΐοντες ανευθυνοϋπεύθυνοι”, δεν αντιλαμβάνονται ότι η γειτονική χώρα δεν προτίθεται να αλλάξει το όνομα.

Απόδειξη είναι ότι τονίζεται σε κάθε ευκαιρία από πλευράς Σκοπίων ότι: “η Αθήνα έχει το πρόβλημα με το συνταγματικό μας όνομα, αν γίνει αποδεκτό κάποιο όνομα αυτό δεν συνεπάγεται αλλαγή του συντάγματος και της ονομασίας, ότι αυτό το καινούριο όνομα δεν θα είναι διαφορετικό για κανέναν, και ότι οι 126 χώρες που αναγνώρισαν το κράτος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας θα συνεχίσουν να το αποκαλούν έτσι”. Δηλαδή απολύτως τίποτε, η λύση και η δήθεν “υποχώρηση” του Γκρούεφσκι δεν είναι ούτε για τους αφελείς.

Πρόσφατα και ο αμερικανός πρέσβης Fillip Ricker, ξεκαθάρισε ότι η αμερικανική πολιτική “δεν ευνόησε και δεν ευνοεί καμιά διπλή ονομασία και ότι το κύριο θέμα είναι η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ”, παρά το ότι το θέμα των Σκοπίων βρίσκεται πολύ χαμηλά στην ατζέντα του Μπαράκ Ομπάμα και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Όσο για τον όρο “Μακεδονία του Βαρδάρη” είναι διπλά επικίνδυνος και συνάμα δείχνει τέλεια αγνωσία και της ιστορίας και της γεωγραφικής πραγματικότητας, εκτός κι αν καταγράφεται και προτείνεται για να εξυπηρετήσει κάποιους σκοπούς, γιατί αν αναφέρεται μόνο από έλλειψη γνώσης υπάρχουν περιθώρια διόρθωσης, αν όμως γίνεται με τη συναίσθηση και επίγνωσης κάποιων, τότε αποτελεί εθνική αυτοκτονία και έγκλημα “εν ψυχρώ” του ελληνισμού.

Αποδεχόμενοι αυτόν τον όρο, ουσιαστικά θα αναγνωρίζουμε και θα επιδοκιμάζουμε την “πραγματική φιλότιμη” προσπάθεια των Σκοπίων επί 51 χρόνια να καταδείξουν σε όλο τον κόσμο τρεις “Μακεδονίες”, που είναι οι εξής: “Vardaska Makedonija” (Μακεδονία του Βαρδάρη), “Egejiska Makedonija” (Μακεδονία του Αιγαίου), “Pirinska Makedonija” (Μακεδονία του Πιρίν), θεωρώντας και προπαγανδίζοντας ότι το ένα τμήμα, η “Vardaska Makedonija” έχει απελευθερωθεί και απομένει να ενωθεί με τα άλλα δύο, τα οποία βρίσκονται κάτω από τον ελληνικό και βουλγαρικό ζυγό(!) των μεγαλοηγεμονικών κύκλων σωβινισμού των γειτονικών χωρών, που καταπατούν δήθεν τα δικαιώματα του “σκοπιανού έθνους” στα εδάφη τους!

Άρα λοιπόν με την παραδοχή του παραπάνω όρου, ενστερνιζόμαστε τις απόψεις της σκοπιανής “ιστοριογραφίας” και συντελούμε στην πραγμάτωση των σκοπών εκείνων που κατηγορούν τη συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, κατά την οποία “διαιρέθηκε η Μακεδονία αδίκως”! Έχουμε αναφέρει και πει πολλές φορές ήδη την προσφιλή σλαβική τακτική της αποεθνικοποίησης όρων, της πλήρους γεωγραφικοποίησής τους, αρχικά για να δοθούν σε αυτούς τους όρους όποιες ερμηνείες εξυπηρετούν άνομους σκοπούς.

Η αφελής και πονηρή ονομασία μιας περιοχής σε “Vardaska Makedonija” από τον ποταμό Αξιό (Vardar τον ονομάζουν οι Σλάβοι, αν και ο όρος δεν προέρχεται από σλαβική λέξη, αλλά έχει ερμηνείες ως προς την υπόθεση της προέλευσής του), ο οποίος όμως διαβρέχει και την πραγματική εντός των ελληνικών συνόρων Μακεδονία και χύνεται στον Θερμαϊκό, δεν μπορεί να έχει να κάνει και με άλλο τι παρά με τις επεκτατικές βλέψεις. Δηλαδή κατά τη “λογική” των Σκοπίων, μπορεί να ονομαστεί αυτή η περιοχή “Vardaska Makedonija” με έξοδο το Αιγαίο και επομένως έχουν τα δικαιώματα εξόδου στη θάλασσα αυτή (πάγια σλαβική επιδίωξη και μην ξεχνάμε και τη σερβική ονοματοδοσία στην περιοχή του νότου της Γιουγκοσλαβίας του μεσοπολέμου ως “Vardaska Banovina” - Διοίκηση Αξιού με τις γνωστές σερβικές αξιώσεις και επιδιώξεις για τη Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο).

Η ορολογία αυτή που υιοθέτησε “κατά κόρον” η επιλογή ορισμένων επιβραβεύει το νεότερο προσανατολισμό του μακεδονικού ζητήματος όπου γίνεται προσπάθεια από όλους να δημιουργηθούν de facto δεδομένα, από ιστορικές δήθεν “αποκαλύψεις”, επιβαλλόμενα που εφαρμόζονται όμως για χάρη “ιδίων” και παρανόμων συμφερόντων. Δεν θα μπούμε στην καθαρά ιστορική τεκμηρίωση για τη μη αποδοχή του όρου “Μακεδονία του Βαρδάρη” γιατί θα χρειαστούν τόμοι, αλλά τουλάχιστον θα πρέπει να αποφευχθεί “πάση θυσία” η σλαβική γεωγραφική και ιστορική θεώρηση, γιατί θα ήταν τουλάχιστον ανόητο, καθώς οι βόρειοι γείτονές μας μάς χρωστάνε και δεν τους χρωστάμε.

Ενδιαφέρθηκε κανείς για τον ελληνισμό, τους πραγματικούς Μακεδόνες της γειτονικής χώρας; Όχι! Ενδιαφέρθηκε κανείς για την καταστροφή του ελληνικού (αρχαίου - ανατολικορωμαϊκού -βυζαντινού- και νεότερου) πολιτισμού της γειτονικής χώρας με αποδείξεις; Οχι! Ενδιαφέρθηκε να πει κανείς στη διεθνή κοινότητα ότι ο βόρειος γείτονας της Ελλάδας κάνει προπαγάνδα με ελληνικά αγάλματα, ελληνικές επιγραφές, όπως αυτή η υπερμεγέθης που βρίσκεται έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο; Όχι! Οι Μακεδόνες πάντα ήταν μόνοι και αγωνίζονταν μόνοι, ως ο μόνιμος κυματοθραύστης σε κάθε επιβουλή, που απειλεί τον ελληνισμό.

Οι Μακεδόνες έχουν μάθει στα δύσκολα, στις παγίδες, στα διπλωματικά τερτίπια των σαλονιών, έχουν μάθει να δίνουν αγώνες σε πολύ δύσκολες συνθήκες με τα πάντα εναντίον τους και πάντοτε έβγαιναν νικητές. Και τώρα ο μακεδονικός ελληνισμός θα επικρατήσει, δεν θα επιτρέψει, με κανέναν τρόπο, την παγίωση της παραχάραξης της ιστορίας και της αλλαγής των συνόρων, τον διαμελισμό της Ελλάδας. Όσα σχέδια κι αν υπάρχουν και ό,τι και να απεργάζονται, η αλήθεια και η ιστορία είναι μία και δεν αλλάζουν. Η ιστορία εκδικείται και η αλήθεια δεν κρύβεται.Καλό χειμώνα.

Posted in: ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΕΣ/ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ,ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ