ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ

ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΚΔΙΚΕΙΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΖΗΛΙΑ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑΖΟΥΝ ΦΟΒΕΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ.
ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΚΛΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΑΠΟ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΑΓΑΛΜΑΤΑ,ΑΠΟ ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ,ΑΠΟ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕΧΡΙ ΓΡΑΦΗ.ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ Ο ΝΟΥΣ ΣΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ,ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΦΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΟΙ ΜΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΛΑΙΚΑ: ΜΑΣΗΜΕΝΗ ΤΡΟΦΗ ΑΝΑΜΑΣΟΥΝ.
ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΝΙΤΣΕ ΑΓΑΠΩ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΦΗΣΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.

Read More

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ.....ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΑΥΤΗΣ.
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΔΗΘΕΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ.
ΟΝΟΜΑ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ VARDRASKA ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ
ΕΙΝΑΙ ΣΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
ΔΕΝ ΟΜΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟ ΙΔΙΩΜΑ ΣΛΑΒΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Το ίδιο μήνυμα απ’ όλες τις πλευρές λαμβάνουν τα Σκόπια τις τελευταίες ημέρες αναφορικά με την ένταξη τους σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. “Τα Σκόπια πρέπει πρώτα να λύσουν το ζήτημα της Ονομασίας με την Ελλάδα και μόνο τότε θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ”, επισήμανε για ακόμα μια φορά ο Γ. Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Αντερς Φογκ Ρασμούσεν σε δηλώσεις του στην “Φωνή της Αμερικής”.

Ο κος Ρασμούσεν πρόσθεσε ότι οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ βασίζονται στην ομοφωνία και η Ελλάδα αποτελεί μέρος του. “Για να στείλουμε πρόσκληση στα Σκόπια, χρειαζόμαστε και την συγκατάθεση της Ελλάδος,” τόνισε με νόημα ο Γ. Γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Τα αρνητικά μηνύματα προς τους Σκοπιανούς για το αδιέξοδο που τους οδήγησε η απερίσκεπτη πολιτική του Γκρούεφσκι συνεχίστηκαν.

Ο Αμερικανός πρεσβευτής στα Σκόπια, Πολ Γουόλερς, αρνήθηκε κατηγορηματικά πληροφορίες που έφεραν τις ΗΠΑ να εξασκούν δυνατή πίεση στα Σκόπια και στην Αθήνα για να φτάσουν σε συμβιβασμό σχετικά με την Ονομασία.

Ο Γουόλερς έστειλε και ένα μήνυμα στον Γκρούεφσκι, όταν τόνισε πως εάν δεν υπάρξει συμβιβασμός, οι ΗΠΑ δεν θα θέσουν το ζήτημα ένταξης των Σκοπίων στην προσεχή σύνοδο στο Σικάγο, ούτε καν με το προσωνύμιο ΠΓΔΜ.

Παράλληλα ο πρ. πρεσβευτής της Γαλλίας στα Σκόπια, Μπερνάρντ Βαλερό, συναντήθηκε με τον Υπ. Εξωτερικών των Σκοπίων, Ποπόσκι. Ο Γάλλος πρέσβης ανάμεσα στα άλλα, ανάφερε με νόημα πως για την Διεθνή Κοινότητα δεν υπάρχει “plan B” για τα Σκόπια.

Read More

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΟΠΟ ΤΡΟΠΟ ΘΕΛΕΙ

Ἀντίστασις στήν κρίσι…..

Στίς δύσκολες μέρες πού διανύουμε δέν εἶναι μόνον θέμα ἀντιστάσεως ἀλλά καί συμφέροντος. Προτιμώντας τά Ἑλληνικά προϊόντα καί τούς Ἕλληνες ἐπαγγελματίες, τά χρήματα μας μένουν καί «ἀνακυκλώνονται» στήν χώρα μας. «Τά χρήματά σου ξαναγυρίζουν σέ σένα» πού ἔλεγε καί μία παλιά διαφήμισις.

Τί πίνει ὁ Γερμανός, τί τρώει ὁ Ὁλλανδός καί τί προτιμᾶ ὁ Ἕλληνας;

Τρώει ο Ιταλός μακαρόνια Μέλισσα; Πίνει καφέ Λουμίδη; Πίνει ο Γερμανός μπύρα Mythos; Τρώει λουκάνικα Τζουμαγιάς; Πίνει ο Ολλανδός γάλα Μεβγάλ; Τρώει κασέρι Τρικαλινό; Πίνει ο Γάλλος ελληνικό κρασί ή τσίπουρο;

Σε συνέχεια της θερμής ανταπόκρισης που βρίσκει ανάμεσα στους χρήστες του διαδικτύου -μεταξύ των οποίων πάρα πολλοί αναγνώστες του defencenet.gr που μας στέλνουν email- η πρωτοβουλία που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό με στόχο να στραφούν οι Έλληνες καταναλωτές στα εγχώρια προϊόντα, επανερχόμαστε διερωτώμενοι:

Γιατί να παίρνουμε εμείς τα προϊόντα των ξένων και μάλιστα κατά προτίμηση; Για να μειώνουμε την ανεργία τους; Αν και συχνά τα εισαγόμενα προϊόντα είναι φθηνότερα, ωστόσο τα λίγο περισσότερα χρήματα που μπορεί να δώσουμε επιλέγοντας ελληνικά προϊόντα επιστρέφουν στη χώρα μας διπλά και τρίδιπλα, πράγμα αναγκαίο για τα -ακόμη πιο- δύσκολα χρόνια που έρχονται ελέω κρίσης και ΔΝΤ…

Επειδή οι πολιτικοί μας δεν θέλουν, αλλά και δεν μπορούν επίσημα λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης, να μποϋκοτάρουν τα ξένα προϊόντα, ας κάνουμε εμείς οι ίδιοι, αυτοβούλως, εντατικές προσπάθειες ώστε να αλλάξουμε τις αγοραστικές μας συνήθειες.Από αύριο κιόλας προτιμάμε ελληνικά προϊόντα αλλά και ελληνικά super markets (π.χ. Γαλαξίας, Σκλαβενίτης, Μασούτης). Τόσο απλά!

Φανταστείτε πόσα εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ευρώ ακόμα, διοχετεύοναι κάθε χρόνο στο εξωτερικό. Και αυτό γιατί, ή από άγνοια ή από ωχαδερφισμό δεν αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα. Και μιλάμε για απλά πράγματα, καθημερινής χρήσης, όπως γάλα,τυρί, κασέρι, γιαούρτι, σαπούνια, χαρτιά υγείας και κουζίνας, μακαρόνια, μπύρες, αναψυκτικά, ποτά, μαρμελάδες, τσιγάρα, σοκολάτες, παγωτά, μπισκότα, οδοντόκρεμες.

Ας υποθέσουμε τώρα ότι όλοι οι Έλληνες αγοράζουν μόνο ελληνικά ζυμαρικά και η βιομηχανία Μέλισσα, για παράδειγμα, λόγω αυξημένης ζήτησης, θα πρέπει να διπλασιάσει την παραγωγή της. Αναμφίβολα θα χρειαστεί -και αναπόφευκτα θα προσλάβει- περισσοτέρους εργάτες, υπαλλήλους, οδηγούς, αποθηκάριους, περισσότερους μηχανικούς, ίσως χημικούς, σίγουρα περισσότερο σιτάρι (αγρότες).

Επομένως, στην επόμενη αγορά σας, αναλογιστείτε πώς θα μπορούσε η επιλογή ενός προϊόντος να αφορά ακόμη και την επαγγελματική βελτίωση τη δική σας ή των δικών σας ανθρώπων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν μήνυμα ΔΕΝ είναι διαφημιστικό συγκεκριμένων εταιρειών. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, διευκρινίζουμε ότι η ακόλουθη λίστα προτεινόμενων προϊόντων ως εναλλακτική λύση απέναντι στα ξένα είναι ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ και ασφαλώς όχι εξαντλητική. Επαφίεται στους Έλληνες καταναλωτές να αναζητήσουν και να επιλέξουν σύμφωνα με την κρίση τους -και το πορτοφόλι τους- τις αντίστοιχες για κάθε κατηγορία ελληνικές ετικέτες.

Ως εκ τούτου, όταν ψωνίζουμε, θυμόμαστε:

- Αντί για παγωτά Algida ή Ηaagen-Dazs αγοράζουμε Έβγα, Κρι Κρι, Δέλτα.

- Αντί για βούτυρα Αdoro, Lurpak, προτιμούμε Βιτάμ, Αγνό, Κερκύρας.

- Αντί για προσούτο και σαλάμια Lidl, παίρνουμε Νίκας, Υφαντής, Creta Farm, Έδεσμα.

- Αντί για μπύρες Carlsverk, Bud, Stella Artois υπάρχουν οι Mythos, Βεργίνα, Fix, Alfa.

- Aντί της Νoutela, υπάρχει η Μerenda.

- Αντί για γάλατα Νουνού, Lidl, επιλέγεουμε Αγνό, Μεβγάλ, Όλυμπος, Κουκάκη.

- Αντί για ουΐσκι, βότκα, αγοράζουμε κονιάκ, τσίπουρο, ούζο, ελληνικά κρασιά.

- Αντί σόδας Tuborg, Perrier, Εvian, έχουμε Σουρωτή, Δουμπιά, Ξινό νερό.

- Αντί coca cola, fanta,sprite υπάρχουν αναψυκτικά Εψα, Ηβη, Νιγρίτα, Λουξ.

- Αντί για ζυμαρικά Mίσκο, Barilla και Lidl προτιμούμε Αβέζ, Μέλισσα.

- Αντί για οδοντόκρεμες Colgate, Aim υπάρχουν οι Κolynos, Αquafresh, Οulodent.

- Aντί για χαρτί υγείας και κουζίνας Lidl και Ζewa αγοράζουμε Diana ή Softex.

- Αντί καθαριστικών Ava, Azax, υπάρχουν τα Planet, Trylet, Eύρηκα.

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΙΨΗΦΙΟ ΑΡΙΘΜΟ 520 (ΠΡΟΣΟΧΗ: Πρέπει να υπάρχει ένδειξη «ελληνικό προϊόν» ή/και «παρασκευάζεται/παράγεται στην Ελλάδα», διότι αρκετά ξένα προϊόντα έχουν τον ίδιο κωδικό αλλά απλώς και μόνο συσκευάζονται και δεν παράγονται στη χώρα μας)!!!

Ας κάνουμε επιτέλους την αρχή ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ελληνικά, όπως έλεγε κι ένα παλιό διαφημιστικό μήνυμα… Μόνο σε καλό θα μας βγει.

Αν συμφωνείτε, διαδώστε το και εφαρμόστε το!

Read More

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ,
ΤΙ ΑΣΧΗΜΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΠΑΙΣΙΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ,ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ,ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ,ΕΛΕΥΘΕΡΗ,ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΩΝΕΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ

Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κώστας Κιλτίδης καταγγέλλει νέο κρούσμα Ρεπούση με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς την Άννα Διαμαντοπούλου.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο βουλευτής στο βιβλίο Ιστορίας Γενικής Παιδείας της Γ’Λυκείου στη σελίδα 130 υπάρχει ένας χάρτης στον οποίο είναι γραμμένο το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ανάμεσα στα ονόματα ΕΛΛΑΔΑ, ΑΛΒΑΝΙΑ, ΣΕΡΒΙΑ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ και κάτω από το χάρτη υπάρχει το εξής σχόλιο:

«Χάρτης των κυριοτέρων ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης στη Γερμανία και την κατεχόμενη Ευρώπη, όπου θανατώθηκαν εκατομμύρια κρατούμενοι».

Καταλήγοντας ο κ. Κιλτίδης ερωτά την Υπουργό αν γνώριζε την ύπαρξη του συγκεκριμένου χάρτη στο βιβλίο Ιστορίας και τι πρόκειται να κάνει για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Read More

ΠΟΙΟΙ ΣΩΘΗΚΑΝ

ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΕΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
http://www.bbc.co.uk/news/business-15748696
ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ
ΟΙ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ Η ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑΛΛΟΝ ΕΣΩΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Read More

ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΟΙ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ

Τα αιτήματα πολιτών για αγορά φθηνών και ποιοτικών προϊόντων πέφτουν σαν «βροχή», χωρίς μεσάζοντες, στην ιστοσελίδα της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας, μετά το επιτυχημένο «πείραμα» της πατάτας.

Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Πιερίας κινείται πλέον στο ρυθμό των ίδιων των πολιτών, δήλωσε το μέλος της Κώστας Τζομίδης, εξηγώντας ότι ήδη προλειαίνεται το έδαφος προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία αγοράς ελαιολάδου απευθείας από τους παραγωγούς, με στόχο να παρακαμφθούν οι μεσάζοντες και να φτάσει το προϊόν στα νοικοκυριά σε πολύ χαμηλές τιμές.

Όπως εξήγησε, σε έρευνα που διεξήχθη μέσω της ιστοσελίδας της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας, οι πολίτες, σε ποσοστό 54,8% επέλεξαν το ελαιόλαδο ως το προϊόν που θα επιθυμούσαν να διακινηθεί κατά τον ίδιο τρόπο με την πατάτα.

Στη λίστα των προτιμήσεων των πολιτών συγκαταλέγονται, επίσης, τα εξής προϊόντα: αλεύρι (10,7%), μακαρόνια (8,5%), φασόλια (7,9%), ρύζι (7,4%), πατάτες (3,8%) κρεμμύδια (3,1%), φακές (2,3%) και ρεβίθια (1,5%).

Μάλιστα, σε ό,τι αφορά ειδικότερα τα φασόλια, όπως ανέφερε ο κ. Τζομίδης, η Ομάδα βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο διαπραγματεύσεων με παραγωγό των Πρεσπών και δεν αποκλείεται- εφόσον οι συζητήσεις ευοδωθούν- τα φασόλια να φτάσουν στα χέρια των ενδιαφερόμενων καταναλωτών ως και 50% φθηνότερα.

Όπως διευκρίνισε ο κ. Τζομίδης, σε κάθε συμφωνία που συζητείται, προτού κλείσει οριστικά, η ομάδα διασφαλίζει στο μέγιστο δυνατό βαθμό ότι τα προϊόντα που διανέμονται στους καταναλωτές είναι υψηλής ποιότητας.

«Κοιτάμε τα πιστοποιητικά των παραγωγών, ενώ, εάν κριθεί αναγκαίο, ιδίως για τη διάθεση ευπαθών προϊόντων, δεν αποκλείεται να καταφύγουμε για αναλύσεις ακόμα και στο Χημείο του Κράτους» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στο μεταξύ, συνεχίζονται οι προετοιμασίες για το προσεχές Σάββατο 3 Μαρτίου, οπότε και θα παραδοθούν άλλοι 75 τόνοι πατάτας σε 1100 οικογένειες της Κατερίνης και πολίτες γειτονικών Νομών.

Αντίστοιχη δράση οργανώνεται και στη Βέροια, όπου τα μέλη της «Οικολογικής Ομάδας Βέροιας» θα διαθέσουν πατάτες με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή από τον παραγωγό κατευθείαν στον καταναλωτή. Αθήνα, Βόλος, Λάρισα και Θεσσαλονίκη βρίσκονται, επίσης, πολύ κοντά στο να οργανώσουν παρόμοιες δράσεις.

Read More

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ

Η ανθρωπότητα έχει κάνει κάποια βήματα προόδου εντός του ηλιακού μας συστήματος, όσον αφορά τα πιο κοντινά διαστημικά ταξίδια που δεν είναι επανδρωμένα με αστροναύτες, όμως τα μακρινά διαστρικά ταξίδια σε άλλους ήλιους και σε άλλα αστρικά συστήματα, πέρα από το δικό μας, παραμένουν ένα άπιαστο όνειρο και αποκλειστικό πεδίο της επιστημονικής φαντασίας.

Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους και σίγουρα όχι για τον Αλέξανδρο Τζιόλα, τον ελληνικής καταγωγής επιστήμονα, που ηγείται του φιλόδοξου διεθνούς »Σχεδίου Ίκαρος», το οποίο έχει θέσει ως στόχο να εκπληρώσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ίσως και έως το 2100, για την εφαρμογή νέων τεχνολογιών σε ένα διαστημόπλοιο και την πραγματοποίηση, πιθανώς εντός του επόμενου αιώνα, ενός διαστρικού ταξιδιού που θα διαρκέσει λιγότερο από 100 χρόνια.

Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτός είναι ένας στόχος που ξεπερνά το προσδόκιμο ζωής μιας γενιάς ανθρώπων και συνιστά ένα διαγενεακό εγχείρημα μακράς πνοής. Αυτό το όραμα παρουσίασε ο Τζιόλας σε εκτενή συνέντευξή του σε ένα από τα μεγαλύτερου κύρους αμερικανικά περιοδικά, το «The Atlantic«. Όπως λέει, από μικρός, όταν ζούσε ακόμα στην Ελλάδα, ξυπνούσε νωρίς-νωρίς τις Κυριακές για να παρακολουθήσει στην τηλεόραση τη σειρά »Πόλεμος των Άστρων». Δεν έχασε ποτέ ένα επεισόδιο και από τότε κιόλας κατάλαβε με τι θα έπρεπε να ασχοληθεί όταν θα μεγάλωνε. Και αυτό ακριβώς έκανε και συνεχίζει να κάνει εδώ και 25 χρόνια.

Αφού έκανε μεταπτυχιακά στη Φυσική του Διαστήματος, εργάστηκε ως ερευνητής στο εργαστήριο JPL της NASA, όπου είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε διάφορες διαστημικές αποστολές, όπως του «Galileo» στο Δία, του «Mars Pathfinder» και του «Mars Polar Lander» στον Άρη, καθώς και του διαστημικού τηλεσκοπίου »Hubble».

Στη συνέχεια πήρε το διδακτορικό του στην κοσμολογία από το Πανεπιστήμιο Baylor του Τέξας, έγινε επικεφαλής επιστήμονας της εταιρίας Variance Dynamical Corp., ενώ μετακόμισε στο Ανκορατζ, την πρωτεύουσα της Αλάσκας, όπου ζει και διδάσκει στο τοπικό πανεπιστήμιο. Όμως η βασική του εργασία είναι ακόμα πιο »εξωτική», καθώς είναι επικεφαλής (project leader) του »Σχεδίου Ίκαρος», μιας εθελοντικής πολυεθνικής ομάδας επιστημόνων, οι οποίοι έχουν βαλθεί να θέσουν τα θεμέλια της μελλοντικής διαστημικής πτήσης σε ένα άλλο αστρικό σύστημα, σε απόσταση πολλών ετών φωτός από τη Γη.

Στα ίχνη του »Δαίδαλου»

Το πενταετές »Σχέδιο Ίκαρος» ξεκίνησε επίσημα στις 30 Σεπτεμβρίου 2009, στο Λονδίνο, με πρωτοβουλία της Βρετανικής Διαπλανητικής Εταιρείας, της ίδιας που μεταξύ 1973-1978 είχε πραγματοποιήσει τον πρόδρομο του »Ίκαρου», το »Σχέδιο Δαίδαλος». Το πρώτο αυτό παγκοσμίως σχέδιο, με επικεφαλής τον δρα Άλεν Μποντ, είχε θέσει το ερώτημα αν είναι τεχνικά εφικτό να κατασκευασθεί ένα διαστρικό διαστημόπλοιο και είχε τελικά απαντήσει καταφατικά, παρόλο που αναγνώρισε τις μεγάλες τεχνικές δυσκολίες.

Στόχος του »Ίκαρου», που διευθύνεται από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Icarus Interstellar Inc, είναι να προχωρήσει παραπέρα από τον »Δαίδαλο», καταλήγοντας πλέον σε συγκεκριμένες θεωρητικές και κυρίως τεχνικές προτάσεις για το πώς μπορεί να γίνει αυτό το ταξίδι και ποιες τεχνολογίες, ιδίως στον κρίσιμο τομέα της προώθησης, θα χρειαστεί ένα τέτοιο μη επανδρωμένο σούπερ-διαστημόπλοιο.

Παράλληλα, το σχέδιο αποσκοπεί στο να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει μια νέα γενιά επιστημόνων που θα έχουν κίνητρα να σχεδιάσουν μακρινές διαστημικές αποστολές, αλλά και να προκαλέσει το ενδιαφέρον του ευρύτερου κοινού στο γιατί είναι εφικτό αλλά και αναγκαίο για την επιβίωση της ανθρωπότητας ένα τέτοιο ταξίδι, έστω και αν αυτό θα πραγματοποιηθεί τον 22ο αιώνα ή και αργότερα.

Στην ερευνητική ομάδα του »Ίκαρου», που περιλαμβάνει επιστήμονες από κυβερνητικούς φορείς, εταιρίες και πανεπιστήμια, υπό τον συντονισμό του Τζιόλα, συμμετέχουν δύο ακόμα Έλληνες ως σχεδιαστές, ο Δήμος Χωματάς και ο Κώστας Κωνσταντινίδης. Ο Χωματάς, που και αυτός από μικρός ήταν μανιακός με την επιστημονική φαντασία, έχει ειδικευτεί στην πληροφορική, τις επικοινωνίες, τον αυτοματισμό και τη ρομποτική. Ο Κωνσταντινίδης αποφοίτησε από τη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 2010, έκανε μεταπτυχιακά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και είναι ερευνητής στο Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής στο Κολοράντο των ΗΠΑ.

Όπως αναφέρει ο Τζιόλας στη συνέντευξή του, αποτελεί σημαντική προτεραιότητα να σχηματισθεί γύρω από τον »Ίκαρο» μια επιστημονική κοινότητα αφοσιωμένων μηχανικών και άλλων ερευνητών, που θα εστιασθούν στην πρόκληση ενός διαστρικού ταξιδιού, έστω και αν αυτό δεν θα γίνει στη διάρκεια της δικής τους ζωής. Όπως τονίζει, η ανθρωπότητα, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους στον πλανήτη μας, θα πρέπει να φροντίσει να κάνει »μπακ-απ» του πολιτισμού της σε άλλα άστρα, ώστε να διασφαλίσει την επιβίωσή της. Παράλληλα, όπως επισημαίνει, ο σχεδιασμός ενός διαστρικού ταξιδιού θα αυξήσει σημαντικά τις τεχνολογικές μας γνώσεις, με πολλαπλά παράπλευρα οφέλη για την κοινωνία.

Σε αναζήτηση μιας νέας Εδέμ

Αν και ο αρχικός στόχος είναι ένα ταξίδι στο διπλό άστρο Άλφα του Κενταύρου σε απόσταση 4,4 ετών φωτός από τη Γη, παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον Τζιόλα, αν στο μεταξύ ανακαλυφθεί ένας σχετικά κοντινός εξωπλανήτης παρόμοιος με τον δικό μας (κυρίως με ύπαρξη νερού), τότε θα αλλάξει ο στόχος του »Ίκαρου», έστω κι αν η απόσταση είναι αρκετά μεγαλύτερη, π.χ. 22 έτη φωτός. Όπως τονίζει, καθώς
ανακαλύπτονται ολοένα περισσότεροι εξωπλανήτες, το βασικό κριτήριο -και οπροορισμός- για ένα μακρινό διαστημικό ταξίδι θα είναι κατά πόσο αυτός ο εξωπλανήτης, γύρω από κάποιο άλλο μητρικό άστρο, φαίνεται φιλόξενος για τη ανάπτυξη και διατήρηση της ζωής.

»Από τη στιγμή που θα βρούμε μια άλλη Εδέμ, ένα όμορφο μέρος στην αστρική γειτονιά μας, οι άνθρωποι θα θέλουν να πάμε εκεί. Θα δοθεί τότε ώθηση για μια διαστρική αποστολή και η ελπίδα μας είναι ότι το Σχέδιο Ίκαρος θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί, όταν κάτι τέτοιο συμβεί», ανέφερε ο Έλληνας επιστήμονας, προσθέτοντας ότι, στο μεταξύ, καταβάλλεται προσπάθεια, να κινηθεί το ενδιαφέρον των ειδικών και του απλού κόσμου για τέτοια μακρινά ταξίδια.

Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ άλλων, ο Τζιόλας, ο οποίος είναι και υπεύθυνος για την προπαγάνδιση του όλου εγχειρήματος διεθνώς, προωθεί, μεταξύ άλλων, μαθήματα διαστρικής μηχανικής σε ακαδημαϊκά και ερευνητικά προγράμματα αεροδιαστημικής στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ (τα πρώτα θα αρχίσουν φέτος το φθινόπωρο).

Παράλληλα, ξεκίνησε τη δημιουργία ψυχαγωγικών και εκπαιδευτικών βιντεοπαιχνιδιών (του τύπου »φτιάξτε το διαστημόπλοιό σας και πετάξτε στον Άλφα του Κενταύρου»), ώστε να εξάψει το ενδιαφέρον κάθε ενδιαφερόμενου για τα μακρινά διαστημικά ταξίδια. »Χρειαζόμαστε ανθρώπους να πιστέψουν ότι το διαστρικό ταξίδι είναι μια πραγματικότητα, ώστε να το ενστερνισθούν ως το επόμενο μεγάλο εγχείρημα
εξερεύνησης του διαστήματος, το οποίο πρόκειται να αναλάβει η ανθρωπότητα. Και για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε μια πολιτισμική μεταβολή στον τρόπο που σκεπτόμαστε για το διάστημα και το σύμπαν», τονίζει ο Τζιόλας.

Και επειδή μπορεί μια μακρινή αποστολή να πέσει πάνω σε εξωγήινους πολιτισμούς, ήδη οι ερευνητές του »Ίκαρου» δεν σχεδιάζουν μόνο νέου τύπου προωθητικές μηχανές και καλύτερα καύσιμα, αλλά και τι είδους μήνυμα θα πρέπει να μεταφέρει το διαστημόπλοιο εκ μέρους όλης της ανθρωπότητας. Προς το παρόν έχουν συμφωνήσει ότι χρειάζονται κοινωνιολόγοι και ανθρωπολόγοι για να το δημιουργήσουν και όχι φυσικοί και μηχανικοί, αν και, όπως παραδέχεται ο Τζιόλας, »η πιθανότητα να το βρει ένας εξωγήινος και να το διαβάσει, είναι μικρότερη και από το να ψάχνει κανείς για ψύλλους στα άχυρα».

Ο »δάχτυλος» της DARPA

Πάντως ο »Ίκαρος» έχει ήδη βρει ένα ισχυρό σύμμαχο στην υπηρεσία DΑRPA (Defence Advanced Research Projects Agency) του Πενταγώνου των ΗΠΑ, την ίδια που έθεσε τα θεμέλια του παγκόσμιου διαδικτύου και η οποία προτίθεται να δώσει χορηγία 500.000 δολαρίων στην πρώην αστροναύτη Ντόροθι Τζέμισον, ώστε το προσωπικό της Ίδρυμα να συνεργαστεί με τον »Ίκαρο», στο πλαίσιο του προγράμματος «The 100 Year Starship Study».

Ο στόχος που έθεσε η DARPA, σε συνεργασία με τη NASA, από πέρυσι το Σεπτέμβριο, είναι »η ανάπτυξη και ωρίμανση μιας ομάδας τεχνολογιών, που θα επιτρέψουν την μακρινών αποστάσεων επανδρωμένη διαστημική πτήση σε ένα αιώνα από τώρα», σύμφωνα με τους Τάιμς της Ν.Υόρκης. Είναι ενδεικτικό ότι η DARPA ανεβάζει τον πήχη κάνοντας πλέον λόγο όχι απλώς για μη επανδρωμένη, αλλά για πτήση με συμμετοχή αστροναυτών. Η νέα πρωτοβουλία, στην οποία αναμένεται να εμπλακεί και το »Σχέδιο Ίκαρος», αφορά την μελέτη όχι μόνο των αναγκαίων τεχνολογιών, αλλά και των άλλων προϋποθέσεων (οργανωτικών, νομικών, κοινωνιολογικών, φιλοσοφικών, ηθικών κ.α.), που τίθενται ως προαπαιτούμενες για την μετανάστευση των ανθρώπων στα άστρα.

Φυσικά, κατά τους ειδικούς, μια επανδρωμένη διαστρική πτήση -αν στο μεταξύ δεν υπάρξει κάποια εντυπωσιακή θεωρητική και τεχνική πρόοδος- εκτιμάται ότι θα ήθελε γύρω στους δύο αιώνες προετοιμασίας από σήμερα και, στην καλύτερη περίπτωση, άλλους τόσους για να φθάσει στο στόχο της. Όμως η προσπάθεια αξίζει τον κόπο, έστω κι αν όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτό το ταξίδι είτε δεν θα
γυρίσουν ποτέ πίσω στη Γη, είτε θα έχουν πεθάνει πολύ πριν δουν το όνειρό τους να πραγματοποιείται.

Read More

ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ

Με μία ομιλία - τοποθέτηση απέναντι σε ολόκληρο το φάσμα των Ελλήνων πολιτικών που πάσχουν από "φοβικό σύνδρομο", απέναντι σε εχθρούς και "φίλους" - και λέμε φοβικό σύνδρομο για να μην εισέλθουμε στην διαδικασία αναζήτησης άλλων ταπεινότερων ελατηρίων - ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, δημιουργός της κατασκευαστικής εταιρείας "ΜΗΧΑΝΙΚΗ', έδωσε τις απαντήσεις που χρειάζεται να ακούσουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες για έξοδο από την κρίση.

Μίλησε στην εκδήλωση που είχε θέμα την εθνική ανάταση πέρα από την λύση του Μνημονίου (στην εκδήλωση του ΕΛΚΕΔΑ στην Παλαιά Βουλή την περασμένη εβδομάδα όπου χορηγός επικοινωνίας ήταν το defencener.gr), για άμεση ανάγκη οριοθέτησης της ΑΟΖ και έναρξης ερευνών για υδρογονάνθρακες, για την ανάγκη διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων, για την ανάγκη ποινικού κολασμού όσων έκλεψαν το ελληνικό κράτος για το στήσιμο μιας Νέας Ελλάδας, για όλα αυτά που δεν γίνονται και μας πληγώνουν οδηγώντας την χώρα στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.

Ιδού ολόκληρη η ομιλία του επιχειρηματία που χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη και συνεπή εθνική του δράση:

ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ
ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ

“Δεν είναι κρίμα να γονατίσεις, κρίμα είναι να μην ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις”.

Γονατίσαμε, από τα λάθη μας, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά, ηθικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Και άλλες φορές όμως το Έθνος μας γονάτισε, αλλά πάντα είχε τις δυνάμεις να σηκωθεί και να προχωρήσει. Και τώρα πρέπει – και μπορούμε – να ξανασηκωθούμε.

Χρειάζεται πίστη. Πίστη στον Θεό, πίστη στην πατρίδα, πίστη στις δυνάμεις μας. Χρειάζεται όμως και αποφασιστικότητα, πείσμα, θυσίες και σοφία.

Πρώτα πρέπει να δούμε τα λάθη μας που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Να τα παραδεχθούμε, να διδαχθούμε, να μην τα επαναλάβουμε. Πρέπει να αλλάξουμε, να γεννάμε, να παράγουμε, να γίνουμε καλλίτεροι. Να επιλέξουμε τη νέα ηγεσία της χώρας με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον, τους καλλίτερους για την πατρίδα. Να διορθώσουμε τα του οίκου μας. Νέα κρατική οργάνωση, αποτελεσματική, με περιορισμό δαπανών που να συμβάλει στην ανάπτυξη, να καταπολεμήσει την αναξιοκρατία και την διαφθορά, που να βοηθάει, αντί να διώχνει τα καλλίτερα παιδιά της.

Μία διακυβέρνηση, που επιτέλους θα στείλει στη φυλακή όσους έκλεψαν την πατρίδα, θα επαναφέρει το αίσθημα ευθύνης, εμπιστοσύνης, αξιοκρατίας και δικαιοσύνης σε όλους τους πολίτες.

Όλα τα ανωτέρω, είναι εύκολα στη θεωρία, όμως δύσκολα στην πράξη. Και το χειρότερο, χρειάζονται χρόνο. Και χρόνο δεν έχουμε. Πρέπει λοιπόν, άμεσα να αποφασίσουμε δύο κρίσιμα αποφασιστικά βήματα, που θα ανατρέψουν την σημερινή παρακμιακή αυτοκαταστροφική κατάσταση, να κόψουμε τα δεσμά του μνημονίου, του σημερινού μας γόρδιου δεσμού.

Πρέπει λοιπόν τώρα, πρώτον, να κηρύξουμε την Α.Ο.Ζ. μας και να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα και δεύτερον, να θέσουμε επίσημα και να απαιτήσουμε τις οφειλόμενες Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις.

Α.Ο.Ζ

H Ελληνική Α.Ο.Ζ. σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας ψηφίσθηκε στο Montego Bay, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982 και οριστικοποιήθηκε με τις πράξεις του Ο.Η.Ε. τον Μάρτιο του 1986 και τον Ιούλιο του 1993. Την εν λόγω συνθήκη την κυρώσαμε το 1995 και βέβαια, σύμφωνα και με το Σύνταγμά μας, υποχρεούμεθα να την εφαρμόσουμε. Και απορεί κανείς. Γιατί δεν κηρύξαμε την Α.Ο.Ζ μας τόσα χρόνια. Γιατί αυτή η συστηματική ύποπτη σιωπή; Εγκληματική αμέλεια ή “φοβικό σύνδρομο”;

Φτάνει πια με αυτό το “φοβικό σύνδρομο”. Φοβόμαστε τους Τούρκους, τους Αμερικάνους, τους Γερμανούς, ακόμα και τους Σκοπιανούς! Φτάνει πια.

Δεν φοβήθηκε η ματωμένη Κύπρος, που κήρυξε και οριοθέτησε την κυπριακή Α.Ο.Ζ. με την Τουρκία πάνοπλη στο νησί. Δεν φοβήθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, οι δικοί μας γιατί φοβούνται εδώ και 25 χρόνια;

Τώρα όμως διαφαίνονται επιτέλους τα πρώτα ελπιδοφόρα σημάδια. Οι αγώνες του Καθηγητή Καρυώτη και αρκετών άλλων, αρχίζουν να αποδίδουν. Ο Αντώνης Σαμαράς διεκήρυξε την Ελληνική ΑΟΖ ως πρώτη προτεραιότητα και σύντομα ξεκινούν συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ.

Το 1912 ο Βενιζέλος διπλασίασε την Ελλάδα. Το 2012 μπορούμε να την διπλασιάσουμε και πάλι. Και πέραν της τεράστιας γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας μας, να αρχίσουμε άμεσα την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου όλης της Α.Ο.Ζ. μας. Το Ισραήλ και η Κύπρος άνοιξαν το δρόμο. Εμείς πρέπει να μη χάσουμε στιγμή πλέον.

Οι σημερινές εκτιμήσεις της αξίας των κοιτασμάτων, υπερβαίνουν τα 3 τρισεκατομμύρια € και όπως απεδείχθη, με τις αντίστοιχες γεωτρήσεις στο Ισραήλ και Κύπρο, η πραγματικότητα υπερβαίνει τις εκτιμήσεις.

Λοιπόν άμεσα Α.Ο.Ζ. – άμεσα προκήρυξη διαγωνισμών στα 10 πρώτα οικόπεδα – όχι μόνο στο Ιόνιο – αλλά και στο Αιγαίο, ανατολικά της Θάσου, νότια της Κρήτης, νότια του Καστελόριζου.

Προτείνω την παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης στην «Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων», την εκτίμηση της αξίας των κοιτασμάτων από διεθνείς οίκους και την προσφορά του 20% των μετοχών της Εταιρείας στους απανταχού Έλληνες. Με εκτίμηση σημερινής αξίας 1 τρισεκατομμυρίου € λοιπόν και προσφορά του 20% των μετοχών στη μισή αξία, μπορεί να συγκεντρωθούν 100 δισεκατομμύρια €. Και αν μείνουν αδιάθετες μετοχές, αυτές μπορεί να διατεθούν στο παγκόσμιο επενδυτικό κοινό. Με σφιχτό χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί σε 1 χρόνο.

Μετά από 4 χρόνια, όταν θα έχουν προχωρήσει οι έρευνες, όταν το ελληνικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα ρέουν στην Ευρώπη αποτρέποντας την ενεργειακή της ασφυξία, τότε μπορεί να γίνει επανεκτίμηση της αξίας της Εταιρείας και έκδοση νέων μετοχών και πάλι με παρόμοια διαδικασία.

Και βέβαια, πρέπει να θέσουμε με παρρησία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η Ελληνική Α.Ο.Ζ. είναι και Ευρωπαϊκή Α.Ο.Ζ., ότι όταν τα παγκόσμια αποθέματα φυσικού αερίου και το πετρέλαιο θα λιγοστεύουν, άρα οι τιμές θα ανεβαίνουν, η Ευρώπη θα έχει τη δική της ενέργεια, που δεν θα εξαρτάται από ένα “επεισόδιο” στα στενά του Ορμούζ ή στο Σουέζ, ούτε σε διαμάχες Ρωσίας – Ουκρανίας, ούτε στους εκβιασμούς της Τουρκίας.

Και βέβαια, πρέπει να υποστηρίξουν και να χρηματοδοτήσουν τα ενεργειακά έργα υγροποίησης και αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ –Κύπρου – Κρήτης – Ηπείρου – Ιταλίας και να μην επιτρέψουν πειρατικές ενέργειες οιουδήποτε αντίθετες με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της ίδιας της Ένωσης.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ

Οι Γερμανοί δεν πρέπει να ξεχνούν τα εγκλήματα που διέπραξαν στην πατρίδα μας τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μας ερείπωσαν και μας λεηλάτησαν. 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα. Έκαψαν 1.700 χωριά, δολοφόνησαν χιλιάδες Έλληνες. Το Δίστομο δεν ξεχνιέται, όποια απόφαση και αν βγάλει η Χάγη. Μας χρωστούν λοιπόν, δεν τους χρωστούμε. Και μας χρωστούν τις πολεμικές επανορθώσεις, αλλά και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο!

Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν – πρέπει να πληρώσει και η Γερμανία. Το 1990 η Γερμανία ενοποιήθηκε, άρα και η τελευταία δικαιολογία εξέλιπε. Να τηρήσουν και το λόγο που έδωσε ο Καγκελάριός τους Erhard το ’64. Τα κράτη έχουν συνέχεια και οι υποχρεώσεις πρέπει να τηρούνται εκατέρωθεν. Ο Χίτλερ το παραδέχθηκε, πλήρωσε μάλιστα δύο δόσεις, πώς μπορεί η Μέρκελ να το αρνείται;

Τι μας οφείλουν λοιπόν τώρα οι Γερμανοί; Με μέσο τόκο 6% από το ’44 μέχρι τώρα, μας οφείλουν 165 δισεκατομμύρια $ από το κατοχικό δάνειο και 335 από τις πολεμικές επανορθώσεις, ήτοι 500 δισεκατομμύρια $. Κατ’ άλλους υπολογισμούς – του Γάλλου Οικονομολόγου Delpla – το ποσό ανέρχεται σε 575 δισεκατομμύρια $, ήτοι περί τα 440 δισεκατομμύρια €.

Είναι επιτέλους καιρός το θέμα να τεθεί επίσημα, από την Ελλάδα στη Γερμανία και να οριστικοποιηθεί ο τρόπος αποπληρωμής. Επίσημα, υπεύθυνα, ανυποχώρητα, χωρίς “φοβικό σύνδρομο”.

Και να δώσουμε και μία συμβουλή στην Μέρκελ, τον Σόιμπλε και όσους μας ειρωνεύονται, υποτιμούν και εξευτελίζουν: “Δύο φορές τον περασμένο αιώνα αιματοκυλίσατε την Ευρώπη, οδηγήσατε τη χώρα σας σε ολική καταστροφή. Πάρτε το μάθημα της Ιστορίας. Μην επαναλάβετε το ίδιο λάθος τρίτη φορά”.

Τα 100 δισεκατομμύρια € από την μετοχοποίηση του 20% των πόρων της Ελληνικής Α.Ο.Ζ., συν την τμηματική καταβολή από τις πολεμικές επανορθώσεις της Γερμανίας, δεν θα αλλάξουν μόνο τη σημερινή οικονομική αθλιότητα στην Ελλάδα. Θα αποτελέσουν το απαραίτητο οικονομικό εφαλτήριο, για να αποκτήσουμε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας. Θα μας βοηθήσουν – σοφότεροι πια – να προχωρήσουμε, να γεννάμε, να δημιουργούμε, να παράγουμε πολιτισμό, ότι κάναμε εδώ και 3.000 χρόνια!
Εμπρός λοιπόν, “Θαρσείν Χρη”.

Read More

ΜΙΑ ΣΤΗΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

Είναι αστείο αυτό που συμβαίνει με τη γειτονική ΠΓΔΜ. Την στιγμή που Έλληνες πολιτικοί, αξιωματούχοι και λοιποί δηλώνουν ανοιχτά την άνεσή τους με την κλήση της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» με διάφορα συνθετικά που με τον καιρό ξεχνιούνται, στο εσωτερική της γειτονικής μας χώρας, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το έντονο αλβανικό στοιχείο υπενθύμισε για μια ακόμη φορά του τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα.

Πριν λίγες ημέρες, κατά τη διάρκεια αγώνα χειροσφαίρισης μεταξύ της ομάδας νέων του Κοσσυφοπεδίου και της ΠΓΔΜ, οπαδοί της πρώτη ανάρτησαν πανό στο οποίο γραφόταν στα αγγλικά «Bulgarians by God, Macedonians by Tito». Δηλαδή, ο Θεός τους έκανε Βούλγαρος και ο Τίτο τους έκανε «Μακεδόνες». Βέβαια οι Κοσοβάροι οπαδοί δεν περιορίστηκαν μόνο σε αυτό. Έκαψαν και σημαία της «FYROM», ανταποδίδοντας τα αισθήματα που τους επέδειξαν λίγο καιρό πριν οι Σκοπιανοί οπαδοί σε αθλητική διοργάνωση στο Βελιγράδι.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η στάση των Αμερικανών, των Γερμανών και των λοιπών Δυτικών στα ζητήματα των Βαλκανίων ήταν και είναι άκρως καταστροφική. Και θα συνεχίσει να είναι όσο.. θα στηρίζονται μορφώματα εις βάρος της Ιστορίας. Το δεύτερο είναι ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική για χρόνια ήταν ανίκανη να κάνει κάτι, είτε γιατί δεν ήθελε ή γιατί δεν είχε την ιστορική συνείδηση για να το κάνει. Το χειρότερο ήταν ότι βάφτισε την αθλιότητα «ρεαλισμό». Σαν να λέμε ότι η συνειδητοποίηση του βιασμού, σεξουαλικού ή ψυχικού ή ακόμα και ιστορικού, είναι η εκπόρνευση. Όχι η απονομή Δικαιοσύνης ή στήριξη της ιστορικής αλήθειας… Αλλά κι εδώ ο ελληνικός λαός φάνηκε λίγος. Και οι ανοησίες περί οικονομικής κυριαρχίας της Ελλάδας με μερικά σούπερ-μάρκετ και μερικές τράπεζες, που δεν ασκούσαν εθνική πολιτική, αποδείχθηκαν προϊόν αρρωστημένης φαντασίας των ελληνικών «ρεαλιστικών» κομμάτων.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΕΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΔΙΑΤΕΘΙΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΡΟΔΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ,ΕΙΝΑΙ ΣΛΑΒΟΒΟΥΛΓΑΡΟΙ
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ.

Read More

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΗΛΙΑΚΟΣ ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΑΣ

Μια ιδέα που προήλθε από ένα μικρό παιδί γίνεται να μη γίνει επιτυχία; Ο Γιάννης Σαχσαμάνογλου είχε σαστίσει όταν πριν από λίγα χρόνια η 6χρονη κόρη του τον είχε ρωτήσει χαζεύοντας ένα ντοκιμαντέρ για φωτοβολταϊκά στην τηλεόραση εάν θα μπορούσε να κινηθεί και ένα ασανσέρ με τη δύναμη του ηλίου. Με τον πατέρα της να εργάζεται στη βιομηχανία ανελκυστήρων, η απορία τής γεννήθηκε φυσικά. «Μια μέρα, ναι», της απάντησε εκείνος και ο σπόρος μιας ιδέας τού είχε ήδη σφηνωθεί στο μυαλό. Τον Σεπτέμβριο στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, έγινε η επίσημη πρώτη.

Μετά πέντε χρόνια αδιάκοπων ερευνών και πειραματισμών, η Mesolift, η μικρή επιχείρηση που δημιούργησε ο κ. Σαχσαμάνογλου, αφού αποχώρησε από τις μεγάλες εταιρείες του χώρου, κατόρθωσε να κατασκευάσει έναν πρότυπο οικιακό ηλιακό ανελκυστήρα, ο οποίος είναι και οικονομικά προσιτός. «Οταν έφτιαξα τη δική μου εταιρεία, ήθελα να απευθυνθώ σε ένα παραμελημένο “κοινό” για τη βιομηχανία, τις κατοικίες», λέει στην «Κ» ο ίδιος. «Η καινοτομία μας σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι ότι καταφέραμε να συνδυάσουμε την τεχνολογία των φωτοβολταϊκών με τους ανελκυστήρες, αλλά ότι καταφέραμε το ασανσέρ να κινείται με ένα πολύ μικρό φωτοβολταϊκό, διατηρώντας πολύ χαμηλά το κόστος. Αλλωστε –εξηγεί– το στοίχημα σήμερα είναι να κατασκευάσουμε προϊόντα τα οποία να μπορούν να “εφαρμόσουν” στα σπίτια όταν η χρήση φωτοβολταϊκών γίνει καθεστώς. Είναι απορίας άξιον πώς το μόνο προϊόν για σπίτι που χρησιμοποιούσε την ηλιακή ενέργεια ήταν για δεκαετίες ο ηλιακός θερμοσίφωνας. Από τότε, κανένα άλλο προϊόν δεν βγήκε στην αγορά που να έχει αντίστοιχα πλεονεκτήματα, αλλά και αντίστοιχη επιτυχία». Η εφαρμογή του ηλιακού ανελκυστήρα είναι η πρώτη πράσινη εφαρμογή αυτής της κλίμακας για το σπίτι μετά τον ηλιακό θερμοσίφωνα.

Μεγάλη ανταπόκριση
Η ανταπόκριση, πάντως, για τον πρώτο ηλιακό ανελκυστήρα είναι μεγάλη. Οι παραγγελίες διαδέχονται η μία την άλλη, με τον κόσμο να «επενδύει» στην πράσινη τεχνολογία, αλλά και στη σιγουριά ότι μια διακοπή ρεύματος δεν θα σημάνει εγκλωβισμό στο ασανσέρ (τροφοδοτείται πάντα από μπαταρίες). Στα σχέδια του κ. Σαχσαμάνογλου και των συνεργατών του είναι μέσα στην επόμενη πενταετία να λειτουργήσουν τον πρώτο ηλιακό ανελκυστήρα τεσσάρων έως έξι ατόμων με ταχύτητα 1 m/sec.

Μολονότι η Mezolift θα μπορούσε να πατεντάρει κάποια στοιχεία του ηλιακού ανελκυστήρα, δεν θα το κάνει. «Θέλουμε και άλλες εταιρείες να ασχοληθούν με αυτήν την τεχνολογία στο κοντινό μέλλον. Αυτό θα κάνει καλό και σε εμάς, αφού θα έχουμε ήδη μερίδιο στην ανερχόμενη αυτή αγορά, αλλά και στο καταναλωτικό κοινό, που θα μπορέσει γρήγορα να έχει ποιοτικούς ανελκυστήρες νέας γενιάς σε χαμηλές τιμές». Τίποτε απ’ όλα αυτά, βέβαια, δεν θα ήταν εφικτό εάν κάποιοι Ελληνες προμηθευτές δεν στήριζαν την εταιρεία στους ατελείωτους πειραματισμούς της. «Και φυσικά, εάν το ελληνικό κράτος με την παντελή απουσία του και την προβληματική λειτουργία του δεν μας έκανε να καταλάβουμε ότι μόνο με τις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να πετύχουμε το αδύνατο», καταλήγει ο κ. Σαχσαμάνογλου.

Τεχνικά χαρακτηριστικά και βασικά πλεονεκτήματα:
- Απαιτεί 80% λιγότερη ενέργεια από το συμβατικό.
- Η τροφοδοσία του γίνεται από 1 μικρό σύστημα με 2 φωτοβολταϊκά πάνελ και δύο μπαταρίες.
- Μπορεί να κάνει μέχρι 30 κινήσεις ημερησίως και έχει αυτονομία για 3 μέρες.
- Μπορεί να μεταφέρει μέχρι 4 άτομα ή 300 κιλά.
- Δεν μπορείς να εγκλωβιστείς σε αυτό, αφού τροφοδοτείται πάντα από μπαταρίες.
- Δεν απαιτεί χώρο για μηχανοστάσιο διότι η μηχανή του είναι εγκατεστημένη μέσα στο φρεάτιο.
- Δεν χρειάζεται τριφασική παροχή ρεύματος, όπως συμβαίνει με τα συμβατικά προϊόντα ανελκυστήρων.
- Τις βροχερές ημέρες λειτουργεί χάρη σε 2 μπαταρίες που έχουν φορτίσει τα φωτοβολταϊκά από πριν.
- Έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, αφού το ρεύμα που παράγει είναι καλύτερης ποιότητας.
- Είναι 100% πράσινος ανελκυστήρας.
- Δεν χρειάζεται μεγάλο χώρο για να εγκατασταθεί (1 τ.μ.).
- Κοστίζει περίπου 12.000 ευρώ, περίπου όσο ένα συμβατικό, όμως η δαπάνη αυτή αποσβένεται μέσα σε μια 5ετία (από την μείωση στον λογαριασμό της ΔΕΗ).

Read More

ΔΕΚΑ ΙΔΕΕΣ

1. Επιστροφή στο Χωριό – Τοπικά Προϊόντα
Πάρα πολύ συζητημένο θέμα. Με βάση τα κριτήρια που έθεσα παραπάνω, ναι, μιλάμε για εμπορεύσιμο κλάδο κι ενδυνάμωση της ελληνικής προστιθέμενης αξίας. Επειδή όμως μιλάμε για ένα εντελώς παραμελημένο (πια) κλάδο, με τα εισαγώγιμα ανταγωνιστικά προϊόντα να έχουν ανοίξει πολλαπλές διόδους στην ελληνική αγορά, με καλύτερες τιμές σ’ αυτά που μετράει περισσότερο η τιμή, και καλύτερη perceived ποιότητα σ’ αυτά που παίζει ρόλο η διαφοροποιήση, οι προοπτικές των συγκεκριμένων επιχειρηματικών προσπαθειών δεν θ’ ανθοφορήσουν αυτόματα. Μπορεί να μιλάμε για επιστροφή στα παραδοσιακά προϊόντα, αλλά αν δε γίνει με γνώση, από ανθρώπους που θα λάβουν υπόψιν θέματα κλίμακας παραγωγής, τυποποίησης, μάρκετιν και καναλιών διάθεσης, μάλλον ονειροβατούμε.

2. Cloud Computing
Αυτή την πρόταση (μιας κι είναι πολύ πιο κοντά στα επαγγελματικά μου ενδιαφέροντα) τη βρίσκω πολύ ασαφή για να την πάρω σοβαρά. Τι σημαίνει ακριβώς; Ανάπτυξη εφαρμογών; Ανάπτυξη υποδομών; Και τα δύο; Και γιατί είναι ευκαιρία αφού μάλλον υπολειπόμαστε από τον περισσότερο δυτικό κόσμο στην αξιοποίηση ευκαιριών σ’ ότι έχει σχέση με τις νέες τεχνολογίες. Το ’80 παρόμοια λέγαμε ότι τα PC κι η εμβρυακή αγορά έτοιμου λογισμικού ήταν η επλίδα μας κι ότι είχαμε πολλές ευκαιρίες. Μετά ακολούθησαν διάφορα άλλα τέτοια ‘κύματα’ προσδοκιών: τα ERP, το internet εν γένει, κι εσχάτως τα Social Media. Το ότι αυτοί οι χώροι είναι καινούργιοι, κι ως νέες αγορές παρέχουν όντως πολλές ευκαιρίες, δε σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί ν’ αξιοποιήσει τις ευκαιρίες τους. Όχι εύκολα σίγουρα. Ούτε καν δύσκολα. Γιατί έχουμε βασικό έλλειμμα στην παιδεία μας και στην επιστημονική κατάρτιση, κι ακόμα στην ουσιαστική αποδοχή της ίδιας της επιστημονικής σκέψης. Ο μέσος σπουδαγμένος έλληνας σκέφτεται περισσότερο ‘μεσαιωνικά’ παρά ‘διαφωτιστικά’ κι αυτό προβάλει ανάγλυφο στις επιλογές του, ακόμα κι αν διαθέτει τα τυπικά εφόδια μιας επιστημονικής παιδείας.

Παρόλααυτά, τελευταία κάποιες επιτυχίες (με διεθνή αντίκτυπο) αλλά το ποσοστό, η έκταση και το μέγεθος τους είναι ασήμαντες ακόμα για την ελληνική οικονομία.

3. Εκπτωτικά Καταστήματα
Μάλλον σωστή είναι η εκτίμηση εδώ αλλά με δύο αιρέσεις: αυτού του είδους οι δραστηριότητες βασικά προωθούν εισαγώμενα αγαθά κι επιπλέον δεν βλέπω βάθος χρόνου στις ευκαιρίες. Από το προσωρινα φτηνώτερο καλύτερο είναι το σταθερά φθηνό.

4. Υπηρεσίες καθαριότητας & επισκευής
Έχω προσωπική εμπειρία που απηχεί την ουσία της ιδέας, από τη μοδίστρα της γειτονιάς μου που ζητάει μαθητευόμενες και δε βρίσκει. Ναι, θα υπάρξει ανάγκη για αναβίωση τέτοιων δραστηριοτήτων. Αλλά δε μιλάμε για επιχειρηματική δραστηριότητα που μπορεί να δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας, ούτε για δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν tradables με κάποιο τρόπο. Πρόκειται μάλλον για λύσεις ανάγκης και για ουσιαστική οπισθοδρόμηση σε παλιότερες κοινωνικές δομές και μορφές οργάνωσης. Επιπλέον, ένα μεγάλο μέρος τέτοιων δραστηριοτήτων (ειδικά η καθαριότητα) καλύπτεται αυτή τη στιγμή από αλλοδαπούς. Το να φανταστώ να διεκδικούν πάλι αυτές τις δραστηριότητες Έλληνες, και μάλιστα, θεωρώντας τις ευκαιρία, μόνο καλό δεν μπορεί να προμηνύει.

5. Διαχείριση Υδάτινων πόρων
Σωστή η εκτίμηση. Κι εδώ όμως ισχύει η κριτική για το θέμα της παιδείας. Δεν αρκούν πρόθυμοι επιχειρηματίες γι αξιοποίηση ευκαιριών σ’ αυτούς τους τομείς. Συνήθως οι επίδοξοι επιχειρηματίες σ’ αυτούς τους κλάδους εκτός από προθυμία πρέπει επιπλέον να συνδιάζουν και την τεχνική παιδεία και να έχουν τη δυνατότητα ν’ αντλήσουν για εργαζόμενους μηχανικούς και τεχνίτες από μια σχετικά εκπαιδευμένη στο αντικείμενο μάζα, πράγμα που μάλλον θεωρώ ότι βρίσκεται σε έλλειψη.

6. Σκούτερ και ποδήλατα
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές γιατί δεν στάθηκε ποτέ μια βιομηχανία ποδηλάτων στη χώρα. Δεν είναι τρομακτική η τεχνογνωσία που απαιτείται για την κατασκευή τους. Κι υπάρχει κι πρόσφατη ιδεολογική στροφή προς το ποδήλατο που πράγματι μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη σχετικών επιχειρήσεων. Πράγματι διαγνώνω ευκαιρίες εδώ. Αλλά και πάλι ο φόβος είναι μήπως η αυξητική τάση της αγοράς απλά ικανοποιηθεί από εισαγωγές. Χρειάζεται μια ελληνική καινοτομία, κάτι που ν’ απαντάει σε καθαρά ελληνική ανάγκη και που να καλυφθεί από ελληνική παραγωγή.

7. Κήποι για μικρούς χώρους
Κι αυτό είναι κάτι που έχω σκεφτεί προσωπικά (και σκέφτομαι ακόμα ομολογώ). Αλλά και πάλι εδώ το θέμα δεν είναι ο ‘χρυσός’ των μικρών κήπων που από μόνοι τους σα δραστηριότητα μπορούν να επιφέρουν μόνο μια μικρή ελάφρυνση στο οικιακό ή στο εμπορικό ισοζύγιο, αλλά το ποιός θα πουλάει τα εργαλεία εξόρυξης αυτού του ‘χρυσού’. Γιατί, ως γνωστόν, σε κάθε τρέλα χρυσοθηρίας αυτοί που πραγματικά πλουτίζουν είναι αυτοί που πουλάνε τα φτιάρια και τα κόσκινα. Μια βιοτεχνία με υψηλή ελληνική προστιθέμενη αξία για τέτοιες λύσεις όμως την κρίνω εφικτή.

8. Φροντίδα Ηλικιωμένων
Εδώ δε βλέπω κάτι νέο. Καινοτομία κι ευκαιρία θα ήταν να μπορείς να παράσχεις καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες. Γιατί από κακές υπηρεσίες αυτού του είδους έχουμε υπερπροσφορά.

9. Εξοικονόμηση ενέργειας
Ίδιοι προβληματισμοί κι αιρέσεις με την ανάπτυξη υδάτινων πόρων και τα ποδήλατα κι εδώ: η ανάγκη είναι δεδομένη αλλά όπως έχει γίνει αμέτρητες φορές στο παρελθόν, το πιθανώτερο είναι να καλυφθεί από εισαγωγές.

10. Cocooning & Ανακαινίσεις Χώρων
Αυτή την ιδέα δεν την πολυκαταλαβαίνω για να ‘μαι ειλικρινής. Άπτεται μια μεγάλης γκάμας προϊόντων και δραστηριοτήτων. Υπάρχει κι εδώ το ερώτημα “που είναι η ευκαιρία για ελληνική παραγωγή κι όχι απλή εμπορία;”. Εμπορία στα σχετικά αντικείμενα έτσι κι αλλιώς συμβαίνει και μάλιστα κατά κόρον. Είχα διατυπώσει παλιότερα την άποψη ότι διακοσμητικά προϊόντα που αξιοποιούν ελληνικό design κι ενσωματώνουν μια κάποια ελληνικότητα, ότι κι αν σημαίνει αυτό, μπορούν ν’ αποτελέσουν μια εξωστρεφή επαγγελματική δραστηριότητα.

Σ’ αυτά τα πλαίσια συμφωνώ.

Read More

ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

«Πρωταθλητισμό» στις αποδόσεις κάνουν οι νέες δυναμικές εναλλακτικές καλλιέργειες. Όπως το ιπποφαές, το μύρτιλλο, το ρόδι, το βατόμουρο, η μαύρη τρούφα, τα σαλιγκάρια, η αλόη βέρα και το ράσμπερι. Δημιουργούνται μοναδικές ευκαιρίες απασχόλησης για χιλιάδες κατοίκους των πόλεων, που αναζητούν επαγγελματική κατεύθυνση, χτυπημένοι από την οικονομική κρίση. Αλλά και για παραδοσιακούς αγρότες, που απομακρύνονται από τις παραδοσιακές καλλιέργειες και από τον βραχνά των επιδοτήσεων.

Ήδη, σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας δημιουργούνται ροδώνες δίπλα στα φουγάρα της ΔΕΗ, για την παραγωγή του πανάκριβου ροδέλαιου. Και κτήματα με αγριοαγκινάρες, που θα αντικαταστήσουν τον λιγνίτη στην παραγωγή ρεύματος. Στην Κεντρική Μακεδονία καλλιεργείται το φυτό κενάφ, από το οποίο μπορεί να παραχθούν ποικίλα προϊόντα: από χαρτί και ύφασμα, μέχρι μονωτικά υλικά και καλλυντικά. Ενώ πλέον εξαπλώνεται ραγδαία η καλλιέργεια σπιρουλίνας, του πασίγνωστου πλέον φαρμακευτικού φυτού. Αρκετά πιο νότια, στην Πελοπόννησο, ανακαλύπτουν το ιπποφαές, το φυτό που αναμένεται να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια. Στην Κρήτη κάνουν χρυσές δουλειές όσοι προτιμούν την καλλιέργεια του σταμναγκαθιού. Στον ακριτικό Έβρο, καλλιεργούν ηλίανθους για το τηγάνι αλλά και για βενζίνη, ενώ τα σκόρδα της περιοχής γίνονται ανάρπαστα στο εξωτερικό. Η στέβια μπορεί να αντικαταστήσει τα τεύτλα, η ελαιοκράμβη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας, και τα ρόδια να αποτελέσουν μια καλή εναλλακτική λύση αντί της καπνοκαλλιέργειας.

Το ιπποφαές
Φυτό του μέλλοντος χαρακτηρίζεται το ιπποφαές, το οποίο έχει υψηλή προστιθέμενη αξία λόγω των ιατροφαρμακευτικών ιδιοτήτων που διαθέτει. Σε όλη την Ελλάδα υπολογίζεται ότι καλλιεργούνται περί τα 1.000 στρέμματα. Το φυτό μπορεί να αξιοποιηθεί σχεδόν στο σύνολό του, ως καρπός, ως «σταφίδα», ως αλεύρι, μπορεί με το πρώτο στάδιο μεταποίησης να προκύψει χυμός, «δυναμίτης» βιταμινών, ενώ προκύπτουν και δύο είδη ελαίων από τη σάρκα και τον πυρήνα του καρπού. Τα έλαια αυτά, έχουν πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως το ω3 και το ω6 και χρησιμοποιούνται από επιχειρήσεις πολλών ειδών ως πρώτη ύλη για καλλυντικά, τρόφιμα, συμπληρώματα διατροφής κ.ά.

Η καλλιέργεια του ιπποφαούς έχει αναπτυχθεί στη Βόρειο Ελλάδα, και, τελευταία, με ταχείς ρυθμούς στη Μεσσηνία. Έχουν φυτευτεί περίπου 60 στρέμματα. Έως το τέλος της χρονιάς θα φυτευτούν περί τα 120 στρέμματα σε όλη την Πελοπόννησο, ενώ έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την κατασκευή της μονάδας μεταποίησης, που θα ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια. Σε ένα μήνα περίπου, καθώς είναι έτοιμα τα δικαιολογητικά, θα συσταθεί η πρώτη ομάδα παραγωγών στην περιοχή της Μεσσήνης.

Σταμναγκάθι
Η μεγάλη ζήτηση από τα αστικά κέντρα, κρατά σε υψηλά επίπεδα τις τιμές πώλησης του άγριου ραδικιού. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επικερδή εναλλακτική καλλιέργεια, ένα είδος άγριου ραδικιού, η ζήτηση για το οποίο κρατά σταθερές τις τιμές πώλησής του σε πολύ υψηλά επίπεδα σε σχέση με άλλα είδη χόρτων. Η φήμη του άρχισε τα τελευταία χρόνια να περνά τα σύνορα της χώρας, και να δημιουργείται ζήτηση από το εξωτερικό. Καλλιεργείται ευρέως στην Κρήτη, από όπου έγινε γνωστό. Φαίνεται ότι μπορεί να αναπτύσσεται εξίσου ικανοποιητικά σε παραθαλάσσιες ζώνες, αλλά και σε βουνοπλαγιές και οροπέδια (πάνω από 1000 μέτρα υψόμετρο), και σε άλλες περιοχές της χώρας. Το σταμναγκάθι συνδυάζει ένα μεγάλο εύρος φαρμακευτικών χρήσεων, και είναι γνωστό για τις αντισηπτικές και τις αντιρευματικές του ιδιότητες.

Οι αποδόσεις του φτάνουν τα 4.000 ευρώ ανά στρέμμα, σε ετήσια βάση. Η στρεμματική απόδοση του πασίγνωστου αυτού χόρτου υπολογίζεται σε 2 και πλέον τόνους κατ’ έτος. Η τιμή παραγωγού κινείται στα 3-3,5 ευρώ το κιλό. Με το κόστος παραγωγής να φτάνει το 1 ευρώ ανά κιλό, το καθαρό κέρδος για τον παραγωγό υπολογίζεται σε 2 ευρώ περίπου ανά κιλό.

Το ρόδο και η ροδιά
Στη Δυτική Μακεδονία, οι αγρότες πρωτοπορούν: εδώ μια τριετία βγάζουν σημαντικά κέρδη από την καλλιέργεια τριαντάφυλλων και την ανάπτυξη της ροδιάς. Στην Κοζάνη φύτεψαν μερικές δεκάδες στρέμματα με τριαντάφυλλα, από τις οποίες βγαίνει το πολύτιμο ροδέλαιο, που πωλείται 6.000 έως 8.000 ευρώ το κιλό, Λίγο πιο πάνω, στη Γουμένισσα Κιλκίς, πρώην καπνοπαραγωγοί συνέστησαν ομάδα, και καλλιεργούν σε περισσότερα από 500 στρέμματα ροδιές. Το εισόδημα που αφήνει η ροδιά, ξεπερνάει τα 1.200 ευρώ το στρέμμα. Πλέον έχουν φυτευτεί ροδιές στον Νομό Αργολίδας. Αλλά και σε πολλούς άλλους νομούς (Ηλείας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Πέλλας, Ξάνθης, Λάρισας, Σερρών) δημιουργήθηκαν αρκετές φυτείες ροδιάς, κυρίως της ποικιλίας Wonderful, που είναι κατάλληλη για την παραγωγή χυμών.

Η παραγωγική ζωή μίας φυτείας ροδιάς υπολογίζεται σε 25-30 έτη. Οι αποδόσεις ανά δέντρο κυμαίνονται μεταξύ 40-50 κιλών, και ανά στρέμμα 2.500-3.000 κιλών. Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος καλλιέργειας ροδιάς ανέρχεται σε 540 ευρώ, ενώ το καθαρό εισόδημα είναι 1.000-1.200 ευρώ ανά στρέμμα. Η ροδιά μπορεί να μπει σε καρποφορία από το 3ο ή το 4ο έτος, μετά την εγκατάστασή της, ενώ σε πλήρη παραγωγή φτάνει μετά το 7ο-8ο έτος. Κατά την πλήρη παραγωγή της, αποδίδει 2,5-3 τόνους /στρέμμα εμπορεύσιμο ρόδι, και, σε μερικές περιπτώσεις, περισσότερους.

Φαρμακευτικά
Παρότι η καλλιέργειά τους έχει ξεκινήσει ήδη εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας, τα αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά θεωρούνται κάτι νέο. Επικρατεί μεγάλη άγνοια σχετικά με τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει η καλλιέργειά τους σε όποιον ασχοληθεί. Στην Ελλάδα, ευδοκιμούν περισσότερα από 100 είδη αρωματικών φυτών, εκ των οποίων 60 θεωρούνται και μελισσοτροφικά. Από τη μεγάλη ποικιλία, τα κυριότερα που καλλιεργούνται είναι ο δίκταμος, το τσάι του βουνού, ο μαραθόσπορος και το γλυκάνισο.

Στο εμπόριο, την μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα έχουν το τσάι του βουνού, το χαμομήλι, το φασκόμηλο, η μέντα, το κύμινο, ο γλυκάνισος, η λεβάντα και το μελισσόχορτο. Οι πιο δημοφιλείς και αποδοτικές καλλιέργειες είναι πέντε: λεβάντα, χαμομήλι, βάλσαμο, ρίγανη και βαλεριάνα. Οι αποδόσεις τους διπλασιάζονται, όταν η καλλιέργεια γίνεται με βιολογικά κριτήρια. Στην Ελλάδα, καλλιεργούνται περίπου 20.000- 30.000 στρέμματα αρωματικών - φαρμακευτικών φυτών, όταν στη Γαλλία μόνο η λεβάντα και η λεβαντίνη καλύπτουν 140.000 στρέμματα (η Γαλλία συνεχίζει να εισάγει λεβάντα και λεβαντίνη για να καλύπτει τις ανάγκες της).

Με δεδομένο ότι οι συνήθεις αποδόσεις στην καλλιέργεια (ανά στρέμμα) των αρωματικών - φαρμακευτικών φυτών, στην Ελλάδα, κινούνται μεταξύ 150- 500 ευρώ, είναι φυσιολογικό το μέγεθος της καλλιεργούμενης έκτασης να καθορίζει τα έσοδα του παραγωγού/επενδυτή. Μία έκταση 4-5 στρεμμάτων είναι συνήθως πολύ μικρή για να φέρει αξιόλογα έσοδα. Σε ετήσια βάση, τα έσοδα μπορούν να φτάσουν τα 8.000 ευρώ σε μία έκταση 10 στρεμμάτων, καλλιεργώντας αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, που θα δώσουν αιθέρια έλαια.

Σήμερα η πώληση φαρμακευτικών - αρωματικών φυτών ξεπερνά παγκοσμίως τα 20 δισ. ευρώ. Η Ευρώπη αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αγορές. Την πρωτοκαθεδρία στην παραγωγή και αξιοποίηση αρωματικών φυτών έχουν οι χώρες της Ασίας. ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία και Γαλλία είναι οι κυριότεροι αγοραστές. Τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα είναι η Νέα Υόρκη, το Τόκιο και το Αμβούργο. Θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία σε χώρες, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Τυνησία και το Ισραήλ, που παράγουν και εξάγουν μεγάλες ποσότητες αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, και προϊόντων προερχόμενων από αυτά.

Βασιλιάς των αποδόσεων το σαλιγκάρι
Ένα χρηματιστηριακό προϊόν, η αξία του οποίου, από το 1972 έως σήμερα δεν έχει υποχωρήσει ούτε μια χρονιά, είναι τα σαλιγκάρια. Πρόκειται για την πιο δυναμική επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία αναπτύσσεται την τελευταία τριετία στον πρωτογενή τομέα, με δέλεαρ τις υψηλές αποδόσεις: η μέση ετήσια αύξηση της τιμής είναι της τάξης του 2%-3%. Το Παρίσι είναι η Μέκκα του εμπορεύματος αυτού, κύρια αγορά για τα νωπά και τα ξηρά σαλιγκάρια, ενώ μεγάλη ανάπτυξη, λόγω εγχώριας κατανάλωσης, εμφανίζει η Ιταλία. Τα σαλιγκάρια μπορούν να αξιοποιηθούν σε πολλούς τομείς: από τη βιομηχανία καλλυντικών έως τη μη επεμβατική επανορθωτική αισθητική, χωρίς να παραγνωρίζεται η διατροφική τους αξία. Ένα ποσοστό της τάξης του 75% κατευθύνεται στη βιομηχανία ιατροφαρμακευτικών προϊόντων. Μόνο ένα 25% πηγαίνει στο τραπέζι μας. Αν έχει ιδιαίτερη σημασία το σαλιγκάρι για τα καλλυντικά και τα φαρμακευτικά προϊόντα, αυτό οφείλεται στο σάλιο του, το οποίο διαθέτει μοναδικές ιδιότητες.

Για φέτος, η χονδρική τιμή φρέσκου προϊόντος στην Ελλάδα, από εκτροφεία ανοιχτού τύπου, είναι 3,80 ευρώ το κιλό, φτάνοντας στη λιανική έως και 12 ευρώ το κιλό. Ενδεικτικά, το 2008 η τιμή ήταν 3,50 ευρώ, το 2009 η τιμή ανά κιλό ήταν 3,70, το 2010 αυξήθηκε στα 3,75 ευρώ το κιλό και φέτος κινείται στα επίπεδα των 3,80 ευρώ το κιλό. Σημειώνεται ότι κατά το πρώτο έτος δραστηριότητας, δεν υπάρχουν έσοδα, επειδή τα σαλιγκάρια που γεννιούνται, δεν καταφέρνουν να φτάσουν το απαιτούμενο εμπορεύσιμο μέγεθος.

Η απόδοση αρχίζει μετά από 1,5 χρόνο. Η απόδοση εξαρτάται πολύ από τη διαχείριση του εκτροφέα. Ένας μέσος όρος είναι τα 800 κιλά, με μέγιστο όριο τα 1.500 κιλά το στρέμμα. Υπολογίζοντας τη χαμηλότερη μέση απόδοση των 800 κιλών, τα έσοδα ανά στρέμμα φτάνουν τις 3.000 ευρώ, με ετήσια λειτουργικά έξοδα στα 500 ευρώ. Η χονδρική τιμή στα σαλιγκάρια, από εκτροφεία κλειστού τύπου, φτάνει τα 2 ευρώ περίπου. Αλλά επειδή η ετήσια παραγωγή φτάνει να είναι υπερδιπλάσια, ξεπερνώντας τους 2 τόνους, η απόδοση κινείται στα ίδια περίπου επίπεδα.

Οι ελληνικές εξαγωγές σαλιγκαριών, το 2011, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, αποτιμώνται στα 12,251 εκατ. δολάρια. Ο κύριος όγκος των εξαγωγών κατευθύνεται στη Γαλλία, δευτερευόντως στην Ιταλία και την Ελβετία (Philip M. Parker, INSEAD, icongrouponline.com). Υπολογίζεται ότι, έως σήμερα, ξεπέρασαν τα 10 εκατ. ευρώ οι αποστολές προς Γαλλία, Ιταλία και Ελβετία. Στην Ελλάδα, έως και πριν από μερικά χρόνια, ο μόνος τρόπος για να έχει κανείς βρώσιμο σαλιγκάρι, ήταν η συλλογή από τους αγρούς. Επρόκειτο για εποχικό προϊόν, απευθυνόμενο σε καταναλωτές που συνδέονταν με τοπικές παραδόσεις. Το στρέμμα αποδίδει από 800 μέχρι 1.200 κιλά τον χρόνο.

Η εκτροφή τους μπορεί να γίνει σχεδόν παντού στην Ελλάδα, αφού το σαλιγκάρι δεν επηρεάζεται από το υψόμετρο του εκτροφείου (πεδινό ή ορεινό) και καλλιεργείται τόσο σε περιοχές με ζεστό κλίμα, όπως η Κρήτη ή η Πελοπόννησος, όσο και σε περιοχές με ψυχρό κλίμα, όπως η Μακεδονία και η Θράκη. Το κόστος παραγωγής φτάνει στα 1,50 ευρώ το κιλό στις μονάδες που διαθέτουν κτίριο αναπαραγωγής, και τα 1,20 ευρώ το κιλό, στις μονάδες χωρίς κτίριο αναπαραγωγής.

Read More

ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Η ελληνική οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει ένα νέο επιχειρηματικό περιβάλλον υψηλής αβεβαιότητας όπου το μάνατζμεντ έχει δυσκολίες να προβλέψει και άρα να θέσει στόχους. Σε τέτοιες περιόδους ο καταναλωτής δίνει την ευκαιρία για ανάδειξη νέων brands αφού προτιμάει συνήθως προϊόντα που προσφέρουν καλή ποιότητα, δίνουν πιο προσιτές λύσεις, αλλά σε χαμηλότερο κόστος. Δηλαδή προϊόντα που προσφέρουν «value for money».

Οι οικονομικές κρίσεις όμως πάντα δημιουργούν και ευκαιρίες, αρκεί όμως οι επιχειρήσεις να έχουν την αναγκαία οργανωσιακή ετοιμότητα, τη σωστή δημιουργικότητα και ένα ριζοσπαστικά φιλικό οικονομικό περιβάλλον. Βέβαια στην Ελλάδα η δυνατότητα αυτή δυσχεραίνεται γιατί η έλλειψη ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα αποτρέπει σε μεγάλο βαθμό την αντοχή, την ανάπτυξη και τη στρατηγική προσαρμογής των επιχειρήσεων.

Υψηλή ετοιμότητα

Το ερώτημα είναι το κατά πόσο οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν υψηλή ετοιμότητα και θα αντέξουν στην κρίση. Παρ' ότι η «ικανότητα του μάνατζμεντ» στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα είναι πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, συνήθως οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχουν ισχυρή ανταγωνιστική θέση στις διεθνείς κλαδικές αλυσίδες αξίας και έχουν αρκετά απλοϊκά επιχειρηματικά μοντέλα.

Παράλληλα αντιμετωπίζουν ένα αρνητικό ρυθμιστικό και θεσμικό περιβάλλον λειτουργίας (ίσως το αρνητικότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση) το οποίο έχει δημιουργήσει κλαδικές διαστρεβλώσεις, απροθυμία νεοεισερχομένων επενδυτών και συνήθεια στη χαμηλή παραγωγικότητα και συντήρηση του status quo.

Παρ' όλα αυτά υπάρχουν κάποιοι επιχειρηματικοί κλάδοι στην Ελλάδα που έχουν επιδείξει υψηλά επίπεδα ανταγωνιστικότητας, συνεχούς καινοτομίας και διεθνούς επέκτασης. Αυτοί οι κλάδοι προσφέρουν βέλτιστες πρακτικές προς μίμηση και είναι πιο πιθανόν να επιβιώσουν, κάτω βέβαια από συγκεκριμένες θεσμικές συνθήκες και στρατηγικές. Τα τέσσερα παρακάτω κλαδικά παραδείγματα σκιαγραφούν τις στρατηγικές επιχειρήσεων για το μέλλον και το αναγκαίο εθνικό περιβάλλον για να αντιμετωπισθεί η οικονομική κρίση.

Τεχνολογικοί κλάδοι

Νέοι τεχνολογικοί κλάδοι με διεθνή κρίσιμη μάζα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο νεοσύστατος (max 5 ετών) κλάδος των εφαρμογών κινητής τηλεφωνίας με 50 ελληνικές επιχειρήσεις, 5.000 επιστήμονες / στελέχη και πωλήσεις 0,5 δισ. ευρώ που κυρίως αφορούν εξαγωγές.

Οι καινοτόμες υπηρεσίες και λογισμικά εφαρμογών που προσφέρουν βασίζονται κυρίως σε ελληνικά στελέχη και ερευνητικά προγράμματα συνεργασίας επιχειρήσεων με ελληνικά ΑΕΙ

Οι κορυφαίες εταιρείες είναι ήδη εισηγμένες σε χρηματιστήρια του εξωτερικού και έχουν κέντρα διανομής σε πολλές χώρες. Η αναγκαία εδώ πολιτική είναι η βοήθεια, μέσω της διευκόλυνσης ίδρυσης και αξιοποίησης ερευνητικών αποτελεσμάτων, νέων μικρών επιχειρήσεων (από στελέχη του κλάδου και νέους επιστήμονες) να εξαπλωθούν με έδρα την Ελλάδα σε όλες τις διεθνείς αγορές, προσφέροντας τουλάχιστον 5.000 νέες θέσεις εργασίας σε μηχανικούς υψηλών προδιαγραφών και πάνω από 1 δισ. ευρώ σε εξαγωγές σε λίγα χρόνια.

Μεταποίηση

Κλάδοι μεταποίησης με καινοτόμα και διεθνώς αναγνωρισμένα βιομηχανικά προϊόντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η βιομηχανία αλουμινίου στην Ελλάδα που σε μέγεθος είναι στην 5η θέση στην Ευρώπη. Κατάφερε, εκμεταλλευόμενη την ποιότητα του ελληνικού βωξίτη, τις καινοτόμες επενδύσεις και την οξυδέρκεια των επιχειρηματιών, να δημιουργήσει καινοτόμα, πιστοποιημένα και διεθνώς αναγνωρισμένα τελικά προϊόντα (π.χ. κουφώματα, καλοπετάσματα) που χρησιμοποιούνται σε κατασκευαστικά έργα σε όλο τον κόσμο.

Τα 2/3 της παραγωγής πλέον εξάγονται (700.000 τόνοι ημιέτοιμων προϊόντων αξίας πάνω από 1,5 δισ. ευρώ) στις απαιτητικές αγορές της Δ. Ευρώπης. Ενώ οι εταιρείες στο εξωτερικό είναι μεταξύ των κορυφαίων, στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν ένα εχθρικό περιβάλλον για την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Αρα η αναγκαία πολιτική είναι η θεσμοθέτηση εθνικών προδιαγραφών για τα τελικά προϊόντα που θα αυξήσουν περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα και καινοτομία των προϊόντων και μηχανισμούς ελέγχου της αγοράς για την καταπολέμηση του αθέμιτου ανταγωνισμού από αντιγραφές προϊόντων και των μη νόμιμων συναλλαγών.

Ποιοτικά τρόφιμα σε συνδυασμό με τεχνολογία, καινοτομία και διεθνές branding. Με εξαγωγές που ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ και περισσότερους από 100.000 εργαζομένους αναδεικνύεται ο κορυφαίος κλάδος μεταποίησης με σημαντικές προοπτικές, αφού όμως επικρατήσει ως εθνικός στόχος για όλη την ελληνική επικράτεια.

Εδώ η αναγκαία πολιτική είναι η ανάδειξη τουλάχιστον 1.000 μικρών εταιρειών (εθνικών πρωταθλητών) που εκμεταλλεύονται συγκεκριμένα τοπικά γεωγραφικά αγροτικά / κτηνοτροφικά χαρακτηριστικά, αξιοποιούν παραγωγικές και προϊόντικές καινοτομίες και προσφέρουν ένα συνολικό διεθνές branding με έμφαση αποκλειστικά στις εξαγωγές. Η διεθνής επικράτηση της μεσογειακής διατροφής προσφέρει ένα σημαντικό βοήθημα στον εθνικό αυτό στόχο, που σε συνάρτηση με τον τουρισμό μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Το λιανεμπόριο τροφίμων

Οργανωμένο λιανεμπόριο τροφίμων με υψηλή συμβολή στο ΑΕΠ. Τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται ως ο κλάδος με την υψηλότερη συμβολή στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας με 7% συμβολή στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία, με 200.000 εργαζομένους (ο μοναδικός που αύξησε την απασχόληση το 2011) και με 7 δισ. ευρώ επενδύσεις την τελευταία δεκαετία.

Παράλληλα έχει αναπτύξει βέλτιστες καινοτόμες διαδικασίες / συστήματα στην αποθήκευση / διανομή προϊόντων, στο ηλεκτρονικό επιχειρείν και στην προσφορά αξίας στον τελικό καταναλωτή. Λειτουργεί όμως μέσα στο πιο αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο στην Ευρώπη όσον αφορά τη δημιουργία και λειτουργία καταστημάτων και κέντρων διανομής, καθώς και στη διακίνηση προϊόντων. Στην ουσία είναι ένα αρνητικό θεσμικό πλαίσιο που δημιουργεί διαστρεβλώσεις στην ανάπτυξη της αγοράς και στην αύξηση του τελικού κόστους. Εδώ η αναγκαία πολιτική είναι η αναμόρφωση του εθνικού θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του κλάδου στα ευρωπαϊκά πρότυπα που μπορεί να επιφέρει μια αύξηση κατά 25% στα 14 δισ. ευρώ που ήδη προσφέρει ο κλάδος στην εθνική Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία.

Από τα παραπάνω αναδεικνύεται ότι δύο σημαντικοί παράγοντες αντιμετώπισης της κρίσης είναι η επιχειρηματική καινοτομία και το εθνικό περιβάλλον λειτουργίας της ιδιωτικής οικονομίας.

Παρότι η Ελλάδα υστερεί σε δαπάνες στην Έρευνα και Ανάπτυξη φαίνεται ότι στην ελληνική επιχειρηματική πρακτική υπάρχουν παραδείγματα επιτυχούς απορρόφησης, προσαρμογής και διάχυσης της τεχνολογίας / καινοτομίας. Το ελληνικό μάνατζμεντ έχει αποδείξει ότι είναι ανοικτό να αφομοιώνει, προσαρμόζει και να δημιουργεί καινοτομία σε διαδικασίες, προϊόντα και επιχειρηματικά μοντέλα. Οι περιορισμένες όμως αυτές βέλτιστες κλαδικές πρακτικές θα πρέπει να γνωστοποιηθούν ευρέως και να εδραιωθούν έτσι ώστε να γίνει πιο μαζική η εφαρμογή και αξιοποίησή τους.

Το οικονομικό περιβάλλον λόγω έλλειψης χρηματοοικονομικών πόρων θα είναι πιο δυσμενές στο μέλλον. Αρα θα πρέπει να βελτιωθεί άμεσα το θεσμικό πλαίσιο δημιουργίας, λειτουργίας και ανάπτυξης των επιχειρήσεων. Όχι όμως αόριστα και οριζόντια, αλλά εξειδικευμένα σε συγκεκριμένους καινοτόμους, εξωστρεφείς και σημαντικούς κλάδους για την εθνική οικονομία. Και αυτό βέβαια να πραγματοποιηθεί οπωσδήποτε στο «δύσκολο 2012» για να ελπίζουμε σε ένα «καλύτερο 2013».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΔΟΥΚΙΔΗΣ, καθηγητής, διευθυντής Εργαστηρίου Ηλ. Εμπορίου και Επιχειρείν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Read More

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ

Όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι από όλο τον κόσμο αρχίζουν να εκφράζουν ανοιχτά τις ανησυχίες τους για την εφαρμογή και κυρίως την αποτελεσματικότητα του δεύτερου Μνημονίου, ενόψει της εκταμίευσης μέρους από το δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας.

Τα μέτρα του Μνημονίου 2 αποτελούν στην ουσία....

«συνέχεια» του Μνημονίου 1 ,με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα της ύφεσης και της ανεργίας.
Τώρα έρχεται και ο Γερμανός οικονομολόγος Λίντερ Γκέργκεν να επισημάνει ότι ούτε το δεύτερο πακέτο βοήθειας θα σταθεί αρκετό για τις ανάγκες της Ελλάδας. Όπως σημειώνει στην εφημερίδα «Welt» ο γνωστός οικονομολόγος, το κεντρικό πρόβλημα δεν είναι πλέον η Ελλάδα, αλλά η Ιταλία, η οποία επίσης αντιμετωπίζει την ίδια κρίση.

Σημειώνει μάλιστα ότι οι δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων ότι μία χρεοκοπία της Ελλάδας «κοστίζει» πιο ακριβά από το πακέτο βοήθειας δεν είναι ακριβείς, καθώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες και οι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι έχουν «ξεφορτωθεί» τα τοξικά ελληνικά ομόλογα από το 2011.

Σημειώνει μάλιστα ότι οι Έλληνες είναι «αρκετά έξυπνοι, δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το ευρώ», ενώ τονίζει ότι τα νέα μέτρα λιτότητας δεν θα μπορέσουν να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.

Δηλώσεις Σόιμπλε

Την ίδια στιγμή, οι δανειστές φαίνεται πως αποφάσισαν να «οχυρώσουν» το ευρώ, προκειμένου να το θωρακίσουν από μία πιθανή «κατάρρευση» χώρας του ευρωπαϊκού Νότου.

«Εντός του Μαρτίου θα ληφθεί η απόφαση για ενίσχυση του ‘‘τείχους προστασίας’’ για την αποτροπή της μετάδοσης της ελληνικής κρίσης» δηλώνει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, διευκρινίζοντας ότι η απόφαση δεν θα ληφθεί απαραίτητα κατά την ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής στις 1 και 2 Μαρτίου.

«Ο Μάρτιος αρχίζει την 1η και τελειώνει την 31η. Ανάμεσα στην 1η και την 31η Μαρτίου θα εξετάσουμε εάν το εύρος του μηχανισμού σταθερότητας επαρκεί με δεδομένα τα τελευταία γεγονότα», δηλώνει χαρακτηριστικά.

Τάχθηκε επίσης εκ νέου κατά της απεριόριστης ρευστότητας του τείχους και της ενίσχυσης της κοπής χρήματος από την ΕΚΤ.

«Δώστε στην Ελλάδα μια ευκαιρία»

Με το σύνθημα «Δώστε στην Ελλάδα μία ευκαιρία» ομάδα κορυφαίων Ελλήνων επιχειρηματιών άρχισε διεθνή καμπάνια με σκοπό να βελτιωθεί η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.

Στη διεθνή εκστρατεία συμμετέχουν, από πλευράς Συνδέσμων, ο ΣΕΤΕ, ο ΣΕΒ και τα μέλη τους, αλλά και μεμονωμένες επιχειρήσεις, όπως, ενδεικτικά οι: Aegean Airlines, ΟΤΕ, Cosmote, Costa Navarino, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Τράπεζα Πειραιώς, Eurobank, S&B, Ελληνικά Πετρέλαια, Coca Cola 3Ε, Φουρλής, Ελλάκτωρ, Γιώτης, J&B, Τιτάν, Γιώτης, Υφαντής, ΕΛΒΑΛ, και άλλες.

Read More

ΒΡΗΚΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ;

Mια ακόμη καυτή εβδομάδα ξεκινά για την υπό… προθεσμία κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου, τόσο εντός όσο και εκτός της Ελλάδας. Την Τρίτη και την Τετάρτη θα επαναμετρηθούν οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ., καθώς οι βουλευτές θα κληθούν να ψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου 2. Την ίδια ώρα η κοινωνική οργή για τα νέα μέτρα δεν υποχωρεί. Αντίθετα, εκφράζονται φόβοι ότι, όσο περνά ο καιρός και οι επιπτώσεις θα γίνονται ακόμη πιο αισθητές, η κατάσταση θα επιδεινώνεται.

Οι εκτιμήσεις ότι μετά το κλείσιμο του PSI και την έγκριση της νέας δανειακής σύμβασης θα διαμορφωνόταν ένα διαφορετικό κλίμα διαψεύδονται. Και καθώς τα σενάρια αναβολής των εκλογών επανέρχονται, μεγαλώνουν και οι ανησυχίες εν όψει της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Οι αποδοκιμασίες που σημειώθηκαν, μάλιστα, κατά την παρέλαση για την επέτειο της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων - απ' όπου "εξαφανίστηκαν" σχεδόν όλα τα πολιτικά πρόσωπα υπό το κράτος του φόβου - θεωρούνται ως μια μικρή γεύση του τι μπορεί να επακολουθήσει σε μερικές εβδομάδες. Και σήμαναν "συναγερμό".

Όσοι διατηρούν, άλλωστε, επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα εκτιμούν ότι τα γεγονότα που ξέσπασαν στην εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου ανά την Ελλάδα, σε βάρος ακόμη και του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα μοιάζουν με "πυροτεχνήματα" μπροστά σε όσα επαπειλούνται.

Στους μήνες που μεσολάβησαν είναι φανερό ότι φούντωσε κι άλλο η κοινωνική απόγνωση, ενώ ενισχύθηκαν θεαματικά τα αρνητικά συναισθήματα των πολιτών απέναντι στους δανειστές, στην κυβέρνηση και στο πολιτικό σύστημα. Αν, μάλιστα, προστεθεί ότι μέσα στον Μάρτιο θα συνειδητοποιήσουν οι πολίτες τις νέες περικοπές και μάλιστα αναδρομικά των μισθών και των συντάξεων, τότε οι παρελάσεις θα μετατραπούν σε δρόμο προς το σταυρό, όχι των εκλογών, αλλά του μαρτυρίου. Κυβέρνηση και υπουργοί το γνωρίζουν αυτό καλά.

Εν όψει αυτών, έχει αρχίσει να καταλαμβάνει πανικός τα κέντρα εξουσίας, που έχουν και τις δικές τους πληροφορίες για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων το προσεχές διάστημα. Σύμφωνα, λοιπόν, με έγκυρες πληροφορίες, καταστρώνονται σχέδια ακόμη και για ματαίωση των παρελάσεων της 25ης Μαρτίου, προκειμένου να αποτραπεί το κοινωνικό "ολοκάύτωμα".

Η εντολή για την "ασπίδα"

Τα σχέδια αυτά είχαν εμφανιστεί - σε πιο ήπια μορφή, όμως - και πριν από αρκετές εβδομάδες. Όπως είχε αποκαλύψει, μάλιστα, η "Δημοκρατία" στις 14 Ιανουαρίου πρωτοσέλιδα, η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση με έγγραφό της έδινε (πρόωρη) εντολή για την τοποθέτηση 800 ατόμων ως "ασπίδα" μπροστά από την εξέδρα των επισήμων στην πλατεία Συντάγματος. Όμως, φαίνεται ότι ούτε αυτό το μέτρο προστασίας κρίνεται πλέον αρκετό να συγκρατήσει το πιθανό λαϊκό ξέσπασμα. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, το ενδεχόμενο "κατάργησης" των παρελάσεων, έστω και υπό τη δικαιολογία των έκτακτων συνθηκών, θεωρείται πολύ πιθανό να πυροδοτήσει άλλο κύκλο αντιδράσεων, που κανείς δεν γνωρίζει ποια κατάληξη θα έχουν.

Γι' αυτό και το δίλημμα είναι τεράστιο, ενώ η τελική απόφαση αναμένεται να ληφθεί σε κορυφαίο κυβερνητικό επίπεδο τις επόμενες ημέρες, ανάλογα και με τη μορφή των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, λόγω των μέτρων που έρχονται.

Το άγριο πακέτο, που περιλαμβάνει κόψιμο μισθών και συντάξεων, αλλά και τα περιβόητα "γενόσημα" του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου, αναμένεται να προκαλέσουν νέες αναταράξεις και να δοκιμάσουν εκ νέου τη συνοχή της κυβέρνησης. Από κοντά οι πληροφορίες για κοινοβουλευτική ομάδα από το τρίτο… κόμμα, αυτό των ανεξάρτητων, δημιουργούν νέους πονοκεφάλους.

Παράλληλα, τα σενάρια για παράταση του βίου της κυβέρνησης με διάφορα επιχειρήματα από τη μια και το "φρούτο" της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, που φύτεψε πρώτος ο κ. Λοβέρδος, επιβεβαιώνουν ότι τα συμφέροντα δεν έχουν σταματήσει ούτε στιγμή να σκέφτονται το πώς θα ελέγξουν την επόμενη ημέρα. Η… κουλτούρα των συνεργασιών είναι η τελευταία γραμμή άμυνας των γνωστών κέντρων, που επιχειρούν να αποτρέψουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και τη συντριβή του στις εκλογές.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με πληροφορίες μας, έχει ενημερωθεί για τα κέντρα που προωθούν αυτά τα σενάρια, γι' αυτό φρόντισε να κόψει τον βήχα όσων επιχειρούν να τα καλλιεργήσουν, λειτουργώντας σαν "δούρειοι ίπποι" και προκαταλαμβάνοντας τη λαϊκή ετυμηγορία.

Όσο για τις εκλογές, ο κ. Σαμαράς τις τοποθετεί στα τέλη Απριλίου και γι' αυτό ετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του στη σκακιέρα. Στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει πάντα το ενδεχόμενο, σε περίπτωση που επιχειρηθεί η παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου, να αποσύρει τους υπουργούς του και να προκαλέσει την πτώση της, από τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ έχει απολέσει τη δεδηλωμένη.

Γι' αυτό και ο κ. Σαμαράς έχει πληθύνει τις αναφορές του για εκλογές που χρειάζεται να γίνουν, για να αποκατασταθεί η πολιτική ομαλότητα και να αποτραπεί η κοινωνική έκρηξη.

Read More

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Πώς στήθηκε η προδοσία της παράδοσης του Οτζαλάν στους Τούρκους

του Σάββα Καλεντερίδη

Πριν από 40 ημέρες, κρίθηκε η αξιοπιστία μας από τις δηλώσεις Μεσούτ Γιλμάζ για τις πυρκαγίες στα ελληνικά δάση. Τώρα, κρίνεται και πάλι από το βιβλίο τού Μεχμέτ Αλί Μπιράντ

Από τα αποσπάσματα που διάβασα, όσον αφορά στα διαδραματισθέντα στην Κένυα, ο Μπιράντ γράφει ανακρίβειες. Για τα της Άγκυρας, σχεδόν ταυτίζονται με όσα έγραψα στο βιβλίο.

Ποια είναι η διαφορά;

Ότι για το δικό μου βιβλίο έγιναν ελάχιστες αναφορές από τα ελληνικά ΜΜΕ και από τους Έλληνες δημοσιογράφους.

Ο καθένας λοιπόν μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του, για την κατάντια της Ελλάδος και των Ελλήνων!!!
Και εννοώ κι εκείνους που τον παρέδωσαν, κι εκείνους, ειδικά τους δημοσιογράφους, που έκαναν γαργάρα την αλήθεια και κάλυπταν τους συνεργάτες της CIA και των Τούρκων τόσα χρόνια!
Για τους "δημοσιογράφους", που προσπαθούσαν να με δολοφονήσουν ηθικά, παίρνοντας στη συνέχεια μαύρο χρήμα για τα "περιοδικά" τους ή δωράκια εκπομπές από τη δημόσια τηλεόραση, τους αφήνω στη χλεύη των συναδέλφων τους, αυτοί ξέρουν!

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο "Παράδοση Οτζαλάν: Η Ώρα της Αλήθειας"

10. Πως στήθηκε η προδοσία

Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει ένας απολογισμός. Ο Άπο βρέθηκε στα χέρια των Τούρκων και κάποιοι από την ελληνική κυβέρνηση έπαιξε τον πλέον καθοριστικό ρόλο σ’ αυτό. Πως όμως φθάσαμε ως εδώ;

Πρώτον, αν και του είχε διαμηνυθεί με κάθε τρόπο να μην το κάνει, ο Άπο επέλεξε και ήλθε στην Ελλάδα, κάτω από καθεστώς τεράστιας πίεσης που ασκήθηκε σ’ αυτόν από τη Ρωσία, η οποία με τη σειρά της πιέσθηκε από τις ΗΠΑ, αν η Μόσχα δεν συμμετείχε συνειδητά στην όλη επιχείρηση, ειδικά μετά την κορύφωση των πιέσεων της Ουάσιγκτον προς την ιταλική κυβέρνηση, τα μέσα Δεκεμβρίου 1998.

Δεύτερον, μπροστά στην ατυχή επιλογή απελπισίας ενός κατατρεγμένου ηγέτη εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, ενός αγωνιστή της ελευθερίας, η ελληνική κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να εκτιμήσει ψύχραιμα την κατάσταση και να κάνει ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αντέδρασε τουλάχιστον σπασμωδικά και στην ουσία παραδόθηκε στις εξελίξεις. Ο Άπο, είναι ηγέτης, είναι αγωνιστής, αλλά είναι και άνθρωπος, ενώ η Ελλάδα είναι κράτος, με αρχές, παραδόσεις και ιστορία. Ένα κράτος, μάλιστα, που χτίστηκε εκτός των άλλων και πάνω στο αίμα εκατοντάδων Φιλελλήνων, που πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων αγωνιστών του 1821, τρομοκρατών, σύμφωνα με τη λογική της Άγκυρας, των ΗΠΑ και δυστυχώς ορισμένων Ελλήνων. Μπροστά στο λάθος ενός απελπισμένου και κυνηγημένου ανθρώπου, όμως, το ελληνικό κράτος συμπεριφέρθηκε και αυτό σαν άνθρωπος και δεν αντέδρασε απλά με ένα άλλο λάθος. Κάτι χειρότερο. Υπέκυψε στις εξωφρενικές πιέσεις των ΗΠΑ και της Άγκυρας και δεν πρόδωσε μόνο τον Άπο, πρόδωσε και την ίδια την ιστορία του.

Τρίτον, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και τα στοιχεία που παρατέθηκαν σε αυτό το βιβλίο, κατά πάσα πιθανότητα οι ΗΠΑ ήσαν αυτές που υπέδειξαν στην ελληνική κυβέρνηση το Ναϊρόμπι, έδρα της CIA και των άλλων αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, για να πάρουν στη συνέχεια από εκεί τον Άπο και να τον παραδώσουν στους Τούρκους.

Τέταρτον, η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε τουλάχιστον την πρόνοια να χειριστεί την υπόθεση πολιτικά, σύμφωνα με την πρόταση του Αλέκου Παπαδόπουλου, που ζητούσε τη σύλληψη του Άπο και την αντιμετώπιση του θέματος μέσα από τους θεσμούς και τους νόμους. Έτσι, δέχτηκε να αναθέσει την υπόθεση στις μυστικές υπηρεσίες, να γίνει δηλαδή υποχείριο της CIA και της ΜΙΤ, εμπλέκοντας μάλιστα με τρόπο καταστροφικό δύο εν ενεργεία διπλωμάτες και εμένα.

Πέμπτον, ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης Οτζαλάν, σύμφωνα με την εκτίμησή μου, ήταν ο πρωθυπουργός. Η παράδοση Οτζαλάν δεν ήταν κάτι στιγμιαίο, για να το φορτωθεί ένας υπουργός ή ένας Καλεντερίδης. Ήταν μια υπόθεση που εξελίχτηκε επί 15 μέρες, υπό τον συντονισμό του πρωθυπουργού. Ο Σωκράτης Κοσμίδης ήταν αυτός που ενημέρωνε τον πρωθυπουργό για τις εξελίξεις.

Έκτον, στον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης του Οτζαλάν από τον πρωθυπουργό, σύμφωνα με την εκτίμησή μου, καθοριστικό ρόλο έπαιξε το σύνδρομο των Ιμίων, για το οποίο έχω κάνει πιο πάνω σύντομη ειδική αναφορά. Δηλαδή, ο Σημίτης, πίσω από το θέμα της έλευσης του Άπο, από την πρώτη στιγμή που το έμαθε, είδε μια κίνηση κάποιων εξ αντικειμένου προβοκατόρων να τον εκθέσουν στην πίεση των Αμερικανών. Έτσι εγωιστικά είδε το θέμα και δεν κατάφερε να το δει σαν πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αυτό καθόρισε την παραπέρα στάση και αποφάσεις του.

Έβδομον, ο Πάγκαλος, δυστυχώς γι’ αυτόν, για την ιστορία του και την προσφορά του στο έθνος και την πατρίδα, που είναι μεγάλη, δεν είδε μακριά και δέχτηκε να παίξει τον άχαρο ρόλο που του ανέθεσε ο πρωθυπουργός. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Το ίδιο ισχύει και για τον Σταυρακάκη.

Όγδοον, όσοι έπαιξαν στην ουσία το ρόλο του καταδότη στους Αμερικανούς και στους Τούρκους, κατά την άποψή μου αιχμαλωτίστηκαν πολιτικά και φαλκίδευσαν το πολιτικό τους μέλλον, γιατί οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Τους έχουν ομήρους. Άσχετα με το αν τους προστάτεψε ο Ετζεβίτ δηλώνοντας δημόσια την επόμενη της σύλληψης του Άπο: «Δεν μπορώ να πω ποιοι είναι αυτοί που μας βοήθησαν. Πρέπει να τους προστατέψω, να μην τους φέρω σε δύσκολη θέση».

Ένατον, από τη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στο Ναϊρόμπι ήταν αδύνατον να σωθεί ο Άπο. Αποτελεί περίπου απόδειξη το γεγονός ότι Τούρκοι και Αμερικανοί δεν έκαναν κανέναν διάβημα στην Ελλάδα από τη στιγμή της προσγείωσής μας στο Ναϊρόμπι μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου, μέρα που συνέλαβαν τον Άπο. Απλά περίμεναν να βγάλουμε τον Οτζαλάν από την πρεσβεία, για να τον παραλάβουν. Η λύση του ΟΗΕ ήταν, ίσως, η μόνη λύση. Το θέμα είναι ότι αυτό δεν απασχολούσε την Αθήνα, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα την απασχολούσε και δεν μπορούσαμε να πάρουμε εμείς μια τέτοια πρωτοβουλία. Ίσως θα έπρεπε.

Δέκατον, ο Κωστούλας, ο Διακοφωτάκης κι’ εγώ προσπαθήσαμε να χειριστούμε μια κατάσταση, που ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος υπονομευμένη από το ίδιο το ελληνικό κράτος και την κυβέρνηση. Από την αρχή μέχρι το τραγικό τέλος βαδίζαμε πάνω στην κόψη του ξυραφιού. Αυτή η λαϊκή έκφραση στην κυριολεξία τα λέει όλα. Εύχομαι να μην τύχει τέτοια εμπειρία σε κανέναν υπάλληλο του ελληνικού κράτους και μάλιστα σε αξιωματικό.

Τέλος, επειδή δεν θέλω να αδικώ κανέναν (ξέρω πολύ καλά πως είναι να σε αδικούν), αν κάποια στιγμή προκύψουν στοιχεία ότι υπήρχε ένα σχέδιο για να σωθεί ο Οτζαλάν από τη στιγμή που προσγειωθήκαμε στο Ναϊρόμπι, σχέδιο το οποίο για οποιονδήποτε λόγο ακυρώθηκε ή τορπιλίστηκε, τότε θα αποδειχτεί ότι τα στοιχεία και, κυρίως, οι εκτιμήσεις αυτού του κεφαλαίου χρειάζονται αναθεώρηση.

Ας δούμε όμως τι γινόταν στην άλλη πλευρά του λόφου, όσο διαρκούσε η επιχείρηση Αθήνα-Μινσκ-Κέρκυρα-Ναϊρόμπι.

10. Η άλλη πλευρά του λόφου

Είναι 28 Ιανουαρίου και βρισκόμαστε στη Ρωσία. Οι Τούρκοι τα έχουν βρει με τους Ρώσους και το μόνο που απομένει είναι να βρεθεί η χώρα που θα υποδεχτεί τον Άπο. Την 29 Ιανουαρίου, μόλις ο Άπο πέταξε για Αθήνα, οι Ρώσοι ενημέρωσαν τους Τούρκους και τους Αμερικανούς. Το ίδιο βράδυ που ο Άπο έφθασε στην Ελλάδα, ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα Τατζάν Ιλτέμ τηλεφώνησε στο διευθυντή της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου εξωτερικών, πρέσβη Κώστα Γεροκωστόπουλο, και τον ρώτησε για το θέμα, ενώ την άλλη μέρα το πρωί, 30 Ιανουαρίου, επέδωσε διάβημα στην ελληνική κυβέρνηση για την παρουσία του Άπο στην Αθήνα.

Στις 2 Φεβρουαρίου ο διοικητής της ΜΙΤ Σενκάλ Ατασαγκούν είχε ενημερωθεί από τους Αμερικανούς και ίσως και από κάποιους στην Αθήνα, ότι ο Άπο πετούσε για Ναϊρόμπι. Μετά την ενημέρωση αυτή και με τη βεβαιότητα που του έδινε η επιλογή της αφρικανικής χώρας, δήλωνε στους δημοσιογράφους που είχε καλέσει για γεύμα την ίδια μέρα που φθάσαμε στο Ναϊρόμπι, ότι «θα συλλάβουμε τον Άπο. Έχει κλειδωθεί στο έδαφος».

Στις 4 Φεβρουαρίου ο σταθμάρχης της CIA στην Άγκυρα έκανε πρόταση στο διοικητή της ΜΙΤ Σενκάλ Ατασαγκούν για παράδοση του Άπο στις τουρκικές αρχές. Η πρόταση έγινε αποδεκτή από την τουρκική κυβέρνηση και υπογράφηκε σχετικό πρωτόκολλο, σύμφωνα με το οποίο η Αμερική θα παρέδιδε σώο τον Οτζαλάν στην Τουρκία και αυτή θα αναλάμβανε την υποχρέωση να μην τον σκοτώσει, να τον δικάσει σε μια δίκαια δίκη και να προχωρήσει σε παραχώρηση δικαιωμάτων στους Κούρδους.

Στις 6 Φεβρουαρίου οι Τούρκοι ήδη άρχισαν να ετοιμάζουν τη φυλακή του Ιμραλί, για να φυλακίσουν τον Άπο, που θεωρούσαν ότι τον είχαν ήδη στα χέρια τους. Σύμφωνα με τη λογική τους, δηλαδή, εμείς που τον είχαμε στα χέρια μας στο Ναϊρόμπι, ήμασταν Τούρκοι. Μάλιστα!!!

Στις 7 ή 8 Φεβρουαρίου, ομάδα Τούρκων που αποτελούνταν από στελέχη της ΜΙΤ και της Διεύθυνσης Ειδικών Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ πέταξε με ιδιωτικό αεροπλάνο για το αεροδρόμιο Έντεμπε της Ουγκάντα, κατόπιν άδειας που έδωσε προσωπικά ο πρόεδρος της Ουγκάντα Μουσεβένι, μετά από παρέμβαση του εκεί σταθμάρχη της CIA.

Πριν φθάσουν οι Τούρκοι στην Ουγκάντα, σύμφωνα με τον έγκυρο δημοσιογράφο Μουράτ Γετκίν της εφημερίδας Ραντικάλ, οι Αμερικανοί έδειξαν να υπαναχωρούν από την υλοποίηση του σχεδίου. Οι Τούρκοι όμως ήδη ήξεραν ότι ο Άπο βρίσκεται την κατοικία του Έλληνα πρέσβη. Δεν γνωρίζω τι ήταν αυτό που έκανε τους Αμερικανούς να υπαναχωρήσουν, έστω και προς στιγμήν. Θα είχε ενδιαφέρον όμως κάποια στιγμή να μάθουμε. Επίσης, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πως οι Τούρκοι ήξεραν συγκεκριμένα ότι ο Άπο κρύβεται στην κατοικία του πρέσβη.

Μετά την εμπλοκή στο Ναϊρόμπι και την άρνηση του Άπο να βγει από την πρεσβευτική κατοικία, οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε ένα ξενοδοχείο, κοντά στο αεροδρόμιο του Έντεμπε, περιμένοντας εμάς (τον Κωστούλα, τον Διακοφωτάκη και μένα), να εκτελέσουμε τις εντολές που παίρναμε από την Αθήνα και στη συνέχεια να πετάξουν στο Ναϊρόμπι και να παραλάβουν τον Άπο. Είπαμε, να μην το ξαναζήσει κανένας αξιωματικός αυτό που έζησα.

Σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του προέδρου Μουσεβένι στον Κωστούλα και στον Πάνο Παναγιωτόπουλο, λίγες μέρες μετά τους Τούρκους, η αγγλική ΜΙ6 ζήτησε άδεια να σταθμεύσει στο Έντεμπε ένα αεροπλάνο με Άγγλους ένοπλους πρώην κομάντο. Η ομάδα αυτή ήταν ο άλλος «θίασος», που είχαν νοικιάσει Άγγλοι, Αμερικανοί και Τούρκοι και τους προόριζαν για μας. Ήταν οι μέρες που δεχόμασταν τις αφόρητες πιέσεις από την Αθήνα. Ο Μουσεβένι το αρνήθηκε.

Μετά, οι Τούρκοι ετοιμάστηκαν να πετάξουν για Ναϊρόμπι. Τους είχαν πει από την Άγκυρα ότι θα παραλάμβαναν τον Οτζαλάν από ένα ξενοδοχείο. Ήταν τότε που είχε πει ο Παπαϊωάννου στον Διακοφωτάκη ότι θα έλθει ο «θίασος» από την Αθήνα, θα βάλει τον Άπο σε ένα σεντόνι και «θα τον αφήσει σε ένα ξενοδοχείο». Μάλιστα.

Όταν στράβωσε κι’ αυτό το σχέδιο και δεν υπήρχε άλλη λύση, τότε, τη Δευτέρα, 15^η Φεβρουαρίου, κλήθηκε επιτακτικά ο Κωστούλας στο κενυατικό υπουργείο εξωτερικών και εκεί έγινε η «συμφωνία», για να μας βοηθήσει το κενυατικό κράτος και να πάει ο Άπο όπου θέλει.

Οι Τούρκοι που περίμεναν τόσες μέρες στο Έντεμπε, πέταξαν την ίδια μέρα για το Ναϊρόμπι. Εκεί περίμεναν πάνω στο αεροπλάνο και απλά παρέλαβαν τον Οτζαλάν από Κενυάτες και Αμερικανούς.

Όλα τα παραπάνω που αφορούν την άλλη πλευρά του λόφου, έχουν γραφεί στον τουρκικό τύπο και έχουν διασταυρωθεί από τα πιο επίσημα στόματα. Η μαρτυρία Μουσεβένι έγινε το 2002 στον Κωστούλα και τον Πάνο Παναγιωτόπουλο, όταν ο πρόεδρος της Ουγκάντα επισκέφθηκε επίσημα τη χώρα μας.

Μπορεί να χάσαμε τον Άπο στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι, η υπόθεση όμως δεν έχει τελειώσει. Ας δούμε τι έγινε στη συνέχεια.

Read More