ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΡΑΠΕΖΩΝ


Η φωνή των πολιτών δεν είναι κάτι που οι αγορές φαίνεται ότι ακούν αυτές τις ημέρες, αναφέρει το Time, σε δημοσίευμα με τίτλο «Αλλαγή πολιτεύματος στην Ευρώπη: Τραπεζίτες έκαναν πραξικόπημα σε Ελλάδα και Ιταλία;».

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, πρώτα ήρθε η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, όπου η αναγγελία του δημοψηφίσματος οδήγησε στην πτώση του Γιώργου Παπανδρέου και στη συγκρότηση μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον...
Λουκά Παπαδήμο, τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ και επισκέπτη καθηγητή του Χάρβαρντ.

Μετά, ήρθε η Ιταλία. Η Ρώμη βρέθηκε υπό συνθήκες πίεσης για το χρέος της, παρότι σε γενικές γραμμές θεωρείται βιώσιμο, καθώς και για τη συμπεριφορά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Τη Δευτέρα, η Ιταλία ήταν στο «στόχαστρο» των αγορών, ενώ μέχρι το τέλος της εβδομάδας, όχι μόνον ο Μπερλουσκόνι είχε τελειώσει, αλλά προκρίθηκε και η ιδέα αντικατάστασής τους. Οι αγορές μίλησαν και δεν ήθελαν να στηθούν κάλπες. «Η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, όχι εκλογές», ήταν η δήλωση του Χέρμαν Βαν Ρομπάι, κατά την επίσκεψή του στη Ρώμη.

Παπανδρέου και Μπερλουσκόνι είχαν δεχθεί την υποτιμητική στάση της Άγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί, που συνδυάστηκε με τη δυσαρέσκεια των αγορών και έφερε αλλαγή καθεστώτος.

Όπως και στην Αθήνα, το σχέδιο για τη Ρώμη ήταν να αντικατασταθεί ο πρωθυπουργός με πρόσωπο που δεν προέρχεται από τις τάξεις των πολιτικών. Ο Μάριο Μόντι, νεοφιλελεύθερος οικονομολόγος και πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος ήταν ιδανικός για να καθησυχάσει τις αγορές.

Για πολλούς, το γεγονός ότι ο Παπαδήμος και ο Μόντι δεν λογοδοτούν απευθείας στο λαό, δεν είναι πρόβλημα. Είναι ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκαν. Και οι δύο χώρες θα πρέπει να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία των αγορών με πολιτικές επώδυνης και σκληρής λιτότητας.

Οι δύο τεχνοκράτες ήταν ιδανικοί για τη θέση, γιατί κανένας πολιτικός δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το κόστος των αποφάσεων επώδυνης λιτότητας, υλοποιώντας αυτά που θέλουν οι αγορές.

Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που στην Ιταλία κάνουν λόγο για «πραξικόπημα» των τραπεζιτών.

«Χθες, κάναμε πλάκα, ότι θα γίνει μια κυβέρνηση της Goldman Sachs», στην οποία ο Μάριο Μόντι διετέλεσε στέλεχος, δήλωσε βουλευτής της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Σε λιγότερες από 24 ώρες από την παραίτηση Μπερλουσκόνι, ο Μόντι έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ενώ ο Λουκάς Παπαδήμος θα αναγνώσει στη Βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις.

Πώς όμως αντιδρούν οι αγορές; Θα το μάθουμε τη Δευτέρα το πρωί, όταν χτυπήσει το καμπανάκι και ξεκινήσει η συνεδρίαση.

ΤΟ ΔΝΤ ΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ


Τα τελευταία πέντε εικοσιτετράωρα η Ελλάδα και η γειτονική Ιταλία, δύο χώρες με οικονομικά προβλήματα και πολιτικά αδιέξοδα, όλως περιέργως παρακολουθούν τις εξελίξεις να καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Δύο στελέχη της «Τριμερούς Επιτροπής» μιας πανίσχυρης διεθνούς οργάνωσης με παγκόσμια δραστηριότητα από το 1973, στελεχωμένη από την ελίτ της διεθνούς οικονομίας, με επιχειρηματίες και οικονομολόγους, τραπεζίτες και νομικούς ανώτατου βεληνεκούς, δύο οικονομικοί παράγοντες με καριέρα σε κεντρικές τραπεζικές θέσεις, αναλαμβάνουν το τιμόνι των χωρών τους ως πρωθυπουργοί. Να σημειωθεί ότι και οι δύο δεν έχουν εκλεγεί. Επίσης και οι δύο εμφυτεύονται με την δραστική παρέμβαση των ισχυρών χωρών της Ευρώπης. Ο Λουκάς Παπαδήμος και ο Μάριο Μόντι είναι «σωτήρες», «Μεσσίες» ή απλά υλοποιούν προειλημμένες αποφάσεις συγκεκριμένων κέντρων;

Η ιστορία που ακολουθεί είναι διδακτική. Η συνέντευξη που παραχώρησε στη «zougla.gr» ένα μέλος της «Τριμερούς Επιτροπής» ενώ βρισκόταν σε συνάντηση αυτής της κλειστής οργάνωσης στη Χάγη, είναι από τις σπάνιες που καταγράφονται και που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες της «Τριμερούς».

Ένα είναι, ωστόσο, το συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την αλληλουχία γεγονότων που διαμόρφωσαν το τρέχον σκηνικό. Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος να ηγείται της ελληνικής κυβέρνησης και ο Μάριο Μόντι να αναλαμβάνει τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία και όλα αυτά εντός ολίγων ημερών.

Το 1973, μεσούσης της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης, ο ισχυρός άνδρας της αμερικανικής και παγκόσμιας οικονομίας, Ντέϊβιντ Ρόκφελερ, ίδρυσε τη λεγόμενη «Τριμερή Επιτροπή».

Η ιδρυτική πράξη λαμβάνει χώρα στο Τόκιο από την 21η έως και την 23η Οκτωβρίου. Η πρόταση για την ίδρυση της Τριμερούς κατατέθηκε από τον ισχυρό άνδρα της Αμερικής την προηγούμενη χρονιά, το 1972, κατά την ετήσια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπέργκ (Bilderberg) και έγινε αποδεκτή.

Η «γέννεση» της Τριμερούς λαμβάνει χώρα μέσα από τα «σωθικά» της Λέσχης Bilderberg, η οποία τον Οκτώβριο του 1973 συνεδριάζει στο Τόκιο. Κατά τον Ρόκφέλερ υπήρχε άμεση ανάγκη να ενσωματωθεί και η Ιαπωνία στον σκληρό πυρήνα της Λέσχης η οποία θα συζητούσε και θα αποφάσιζε την πορεία της Οικονομίας και της Πολιτικής σε πλανητικό επίπεδο.

Η Λέσχη Bilderberg, δηλαδή η «μήτρα», μέχρι τότε κάλυπτε την ανάγκη αυτή μόνον για την περιοχή της Βορειοατλαντικής κοινότητας, Βόρειος Αμερική – Ευρώπη.

Η πρώτη συνεδρίαση σε πλήρη σύνθεση της Τριμερούς πραγματοποιείται το 1976 στο Κιότο της Ιαπωνίας. Λίγο πριν από τη λήξη του πολέμου του Βιετνάμ και με δεδομένη την επερχόμενη «νέα τάξη πραγμάτων», με τη Σοβιετική ένωση να περνά σε ένα νέο στάδιο διεθνούς επιρροής που θα κατέληγε στην εμπλοκή της στην Αγκόλα, τη Μοζαμβίκη, το Αφγανιστάν κ.λπ., ο Ροκφέλερ επιχειρεί να προσεγγίσει τη παγκόσμια διακυβέρνηση μέσω ενός μοντέλου «τεχνοκρατικού εξορθολογισμού» παρακάμπτοντας τα θεσπισμένα – συνταγματικά καθιερωμένα κρατικά όργανα και θεσμούς. Στην Τριμερή συμμετέχουν τρία σύνολα. Η Βόρειος Αμερική, η Ευρώπη και η Ιαπωνία (μόνη χώρα από την Ασία). Πρόκειται για τον πρώην «Δυτικό Κόσμο».

Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, επικεφαλής του Ομίλου Chase Manhattan επηρεάζεται από έναν άνθρωπο ο οποίος αποκτά σταδιακά σημαντική διεθνή επιρροή. Συγγραφέας του βιβλίου «In between two ages» είναι αυτός που «συνιστά» την υλοποίηση της ιδέας «Τριμερής Επιτροπή».

Ο δημοσιογράφος, Bill Moyers, γράφει το 1980 : «David Rockefeller is the most conspicuous representative today of the ruling class, a multinational fraternity of men who shape the global economy and manage the flow of its capital...Private citizen David Rockefeller is accorded privileges of a head of state...He is untouched by customs or passport offices and hardly pauses for traffic lights».

Με απλά λόγια, ο κ. Ροκφέλερ είναι υπεράνω θεσμών, κυβερνήσεων, κρατικών δομών.

Διασφαλίζει την απρόσκοπτη ροή των κεφαλαίων του. Διαμορφώνει την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας.Πρώτος επικεφαλής της Τριμερούς τοποθετείται ο κ. Ζμπίγκνιου Μπρεζίνκσι, δεξί χέρι του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, ισχυρότατος παράγων στην διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Από την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου και μετά, αν όχι ήδη από καιρό, ο προσανατολισμός της Τριμερούς αλλάζει.

Άλλωστε, και ο κόσμος άλλαξε. Στον πυρήνα, ωστόσο, της Τριμερούς παραμένει και ενισχύεται η έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης μέσω των τεχνοκρατών. Μα τι είναι οι τεχνοκράτες αυτοί; Πρόκειται για την τραπεζική και επιχειρηματική ελίτ που διαμορφώνει οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, ελέγχει και προωθεί την παραγωγή πανεπιστημιακής γνώσης, συμμετέχει στον έλεγχο της θρησκευτικής δραστηριότητας με άξονα τον θρησκευτικό «αντιδογματισμό» (αν και το 1983 ο Ποντίφικας «ευλόγησε» δημόσια μάλιστα τις εργασίες της Τριμερούς) και τέλος συμμετέχει στην δυναμική διαμόρφωση πολιτικών συσχετισμών.

Εχθρός των συντηρητικών - θρησκευτικού τύπου δογματισμών, η Τριμερής βασίζει την ισχύ της στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, στη χρηματοπιστωτική αγορά και στη δύναμη των καρτέλ των πολυεθνικών. Η σύνθεση της Τριμερούς αποτελείται από τρία υποσύνολα. Τα 170 μέλη που προέρχονται από την Ευρώπη, 120 από την Βόρειο Αμερική και πάνω από 100 πλέον που προέρχονται από τον χώρο του Ειρηνικού και της Ασίας.Η ώρα των μελών της Τριμερούς

Ποια πρόσωπα της επικαιρότητας συμμετέχουν στην «Τριμερή»;

Μία πρώτη γεύση θα είναι αρκετή για να εξηγήσει κάποιος τις σύνθετες καταστάσεις που βιώνει η Ελλάδα, η Ευρωζώνη και η διεθνής οικονομία. Ας επικεντρωθεί ωστόσο το ενδιαφέρον στα απολύτως «δικά μας».

«Τα πρόσωπα»

Ο Μάριο Μόντι, επιφανής Ιταλός οικονομολόγος, επίτροπος στην Κομισιόν. Είναι ο επικεφαλής (πρόεδρος) του Ευρωπαϊκού Τμήματος της Τριμερούς. Μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της οργάνωσης. Προωθείται ως νέος πρωθυπουργός στην υπό οικονομική κρίση Ιταλία.

Ο Λουκάς Παπαδήμος, μέλος της Τριμερούς. Επεβλήθη ως πρωθυπουργός στην -υπό οικονομική κατάρρευση- Ελλάδα.

Οι «εκλεκτοί»


Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας είναι αρκετοί εκείνοι που επέλεξαν, στη συνέχεια διεκδίκησαν και τέλος κατάφεραν, με αντίτιμο βεβαίως την πιστή εφαρμογή του καταστατικού της Τριμερούς, να γίνουν μέλη της οργάνωσης.

Έχουμε λοιπόν:

Τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου Γ. Βασιλείου. Συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή της Τριμερούς. Επιχειρηματίας, πρώην κομμουνιστής. Πρώην βασικός συνομιλητής με την Ε.Ε. για την ένταξη της Κύπρου. Βασικός συνομιλητής για τη λύση του Κυπριακού (σχέδιο Βασιλείου).

Τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος από την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου είναι και πρωθυπουργός. Τραπεζίτης, καθηγητής στο Χάρβαρντ. Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πρώην διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. Συνεργάστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γιώργο Γεννηματά, τον Κώστα Σημίτη. Απόφοιτος Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Οδυσσέα Κυριακόπουλο, επιχειρηματία, πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ, απόφοιτο του Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Αλέξη Παπαχελά. Διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή», απόφοιτο του Κολλεγίου Αθηνών. Τον Παναγιώτη Βουρλούμη. Συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή της Τριμερούς. Ανώτερο (πρόσφατα) στέλεχος του Ομίλου Rothschild, πρώην πρόεδρος του ΟΤΕ, πρώην στέλεχος της Alpha Bank. Το «σύστημα»

Το 1980, ένας ακροδεξιός βουλευτής στο αμερικανικό Κογκρέσο, ο Λόρενς Μακντόναλντ,αποφασίζει να αποκαλύψει τις δραστηριότητες της Τριμερούς. Συγγράφει έκθεση και την παραπέμπει στο αμερικανικό Κοινοβούλιο για περαιτέρω έρευνα. Ο Μακντόναλντ αποτελεί τμήμα, αν όχι σημαία, του αντικομμουνισμού. Ωστόσο, εκθέτει τους Ροκφέλερ και καταγγέλλει σχέδιο παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Είναι περίεργο, όμως, πως στην ίδια καταγγελία καταλήγει και ένας γνωστός εκπρόσωπος της κυνηγημένης αμερικανικής Αριστεράς. Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο καθηγητής συγκριτικής γλωσσολογίας, με τον αιχμηρό λόγο και τη σαφή προοδευτική του στάση καταγγέλλει με τη σειρά του τους σκοπούς της Τριμερούς. Το 1983 ο Μακντόναλντ σκοτώνεται πάνω από τη Σαχαλίνη. Ήταν επιβάτης της μοιραίας πτήσης KAL 007, του κορεατικού Τζάμπο που κατέρριψαν οι Σοβιετικοί. Το τι επακολούθησε είναι γνωστό.

Αργότερα εκδίδεται ένα σύγγραμμα με τίτλο «No Apologies» του Coldwater, στο οποίο συγκεντρώνεται όλες οι κριτικές και γενικότερα οι προσεγγίσεις γύρω από την «Τριμερή Επιτροπή».


Από τότε μέχρι σήμερα, στην οργάνωση των Ροκφέλερ εισήλθαν η Ολμπράιτ (υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α.), ο περίφημος υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε. Χαβιέ Σολάνα, ο Τζον Νεγροπόντε πρώην υπεύθυνος Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ, πρέσβης, υφυπουργός κ.α ή ο Λουξεμβουργιανός Σαντέρ, πρώην πρωθυπουργός και ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Μπίλντ κλπ. Συμμετέχει επίσης ένα μεγάλος μέρος της πανεπιστημιακής επιστημονικής ελίτ των Η.Π.Α., της Ευρώπης και της Ιαπωνίας αλλά και άλλων πλέον χωρών από την Ινδονησία έως την Τουρκία. Συμμετέχουν εξέχοντες νομικοί και επιφανή στελέχη της διεθνούς τραπεζικής κοινότητας. Μέλος και πρώην διοικητής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν ,ο Χένρυ Κίσσινγκερ, γνωστοί πολιτικοί ευρωπαϊκών χωρών, ανώτερα στελέχη πολυεθνικών και πετρελαϊκών εταιρειών και… αυτό αν είναι εξέλιξη, κυβερνητικά, τραπεζικά και επιστημονικά στελέχη από τις πρώην Ανατολικές χώρες διότι ο κόσμος όντως άλλαξε άρδην.Ο κατάλογος είναι μακρύς. Το συμπέρασμα βραχύτατο. Η Τριμερής αποτελεί την παγκόσμια δεξαμενή στελεχών για την επάνδρωση ομάδων κρούσης και ειδικών αναγκών (Μόντι και Παπαδήμος), στελέχωση τραπεζικών ομίλων, στελέχωση των κέντρων πολιτικής επικοινωνίας, τη διαμόρφωση εσωτερικών και ευρύτερων συσχετισμών παγκοσμίως.

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Η «Μήτρα»

Η περίφημη και επίκεντρο ενδιαφέροντος, συνομωσιολογικού ή πολιτικού περιεχομένου, Λέσχη, πρωτοσυνεδρίασε το 1954 στην τοποθεσία Μπίλντεμπεργκ (κοντά στο Άρνεμ), στην Ολλανδία. Ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών ευρωπαίων συντηρητικών και υπερσυντηρητικών πολιτικών της εποχής οι οποίοι ανησύχησαν σφόδρα για την κλιμάκωση του αντιαμερικανισμού στην Ευρώπη και αποφάσισαν να συζητηθεί το ζήτημα προκειμένου να ανατραπεί το αντιαμερικανικό κλίμα. Με αναμφισβήτητο ψυχροπολεμικό χαρακτήρα, καθιερώθηκε έκτοτε ως ετήσια συνάντηση υψίστης σημασίας με προσκεκλημένους αποκλειστικά από την Αμερική και την Ευρώπη και εξελίχθηκε σε Forum διαμόρφωσης πολιτικής και οικονομικής τακτικής και επιλογής μακροπρόθεσμων στρατηγικών. Η «Λέσχη» κλειστή και εξαιρετικά «ολιγομίλητη» συγκεντρώνει από τότε την επιχειρηματική, τραπεζική και πολιτική αφρόκρεμα των ΗΠΑ κυρίως και της Ευρώπης, με προτεινόμενες και ελεγχόμενες πάντα προσκλήσεις σε...τρίτα πρόσωπα τα οποία στην συνέχεια ανάλογα με τις θέσεις που κατέχουν ενσωματώνονται στον κύριο κορμό της Λέσχης.

Η Βορειοατλαντική πολιτική και επιχειρηματική ελίτ καθώς και επιλεγμένοι επιστήμονες, δημοσιογράφοι ακόμη και διανοούμενοι, προσκαλούνται να εκθέσουν απόψεις και γνώμες.

Προφανώς οι συναντήσεις αυτές καταλήγουν στην υιοθέτηση συμπερασμάτων. Τα συμπεράσματα αυτά προωθούνται προς υλοποίηση αν και εφόσον κριθούν εφαρμόσιμα. Η υιοθέτηση συμπερασμάτων μπορεί να είναι βραχυπροθέσμου (Γιουγκοσλαβία επί παραδείγματι) , μεσοπροθέσμου ( χρηματοπιστωτική κρίση) ή μακροπροθέσμου χαρακτήρα (σχέσεις Δύσης – Κίνας ή ένταξη ή όχι της Ρωσίας σε δυτικούς μηχανισμούς κ.α.).

Η λέσχη προηγήθηκε χρονικά της «Τριμερούς». Ο ιδρυτής της «Τριμερούς» Ντέιβιντ Ρόκφελερ ανεδείχθη στην πορεία ως θεσμικός σύμβουλος της Λέσχης. Ενεργά μέλη της «Τριμερούς» προσκαλούνται περιοδικά ή σταθερά στις συναντήσεις της Λέσχης. Επί της ουσίας πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτήν την περίοδο μέλος της «Διοικούσας» της Λέσχης είναι ο κ. Τσούκαλης, καθηγητής και πρόεδρος του ELIAMEP. Μόνιμο μέλος στον σκληρό πυρήνα είναι ο επιχειρηματίας κ. Γιώργος Δαυίδ.

Στις ετήσιες συναντήσεις προσκαλούνται πρωθυπουργοί, υπουργοί και πολιτικά στελέχη χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι μέλη της «Τριμερούς» ή της Λέσχης. (Ακόμη και ο ….Γιώργος Αλογοσκούφης έχει προσκληθεί επί παραδείγματι). Επί πολλά χρόνια ο καθηγητής ιστορίας κ. Καρράς στην Αγγλία (της γνωστής οικογενείας) ήταν μόνιμο ανώτερο στέλεχος της Λέσχης με ενεργή δράση στη διαμόρφωση συνεργατικών – συναινετικών πολιτικών στα Βαλκάνια (βλέπε Σκόπια, ελληνοτουρκικά, διαβαλκανικά, Νοτιοανατολική Ευρώπη – πρώην Ανατολικό Μπλοκ κλπ. Υπήρξαν και πιο συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την διαμόρφωση κλίματος «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» στα Βαλκάνια μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, την σύσταση Ινστιτούτου Βαλκανικών και Ευρωασιατικών μελετών, (Καύκασος, Μέση Ανατολή, Εγγύς Ανατολή, Αραβία, Ισραήλ) με έδρα την Θεσσαλονίκη και με την ανάμιξη ισχυρών παραγόντων (Μπραδήμας επί παραδείγματι κλπ). Τι είναι η “Trilateral Commission”

Η Τριμερής αποτελεί η κατάληξη της φιλοσοφίας της αποδυνάμωσης του κράτους. Δεν πρόκειται για κάποια αντιεξουσιαστική βεβαίως προσέγγιση αλλά για την βεβαιότητα ότι οι ηγεσίες των εταιρειών είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν και να διαχειριστούν τα «τρέχοντα» μεταξύ των οποίων και τις κοινωνίες, αποτελεσματικότερα και άρα φθηνότερα και κυρίως χωρίς περιορισμούς.

Ήταν η περίοδος όπου τα κράτη και το πολιτικό προσωπικό πρόβαλαν, ακόμη, εμπόδια στην άνευ όρων και ορίων επέκταση της ισχύος των ιδιωτικών συμφερόντων των εταιρειών, πολυεθνικών ομίλων και τραπεζών. Ο ιδρυτής της Τριμερούς Ντέιβιντ Ρόκφελερ ήταν σαφής «πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό».

Στην πορεία απεδείχθη πώς οι κυβερνήσεις και η Πολιτική απώλεσε βαθμηδόν τις εξουσίες που είχε. Η κυριαρχία του τραπεζικού τομέα , η γιγαντιαία ανάπτυξη του παρατραπεζικού τομέα με τους οίκους αξιολόγησης να αποκτούν εξουσίες επιβολής των πορισμάτων τους και διαμόρφωσης σύμφωνα με αυτά των αγορών και παράλληλα η επέκταση πέραν κάθε ορίου της τοξικότητας των τραπεζικών και παρατραπεζικών προϊόντων, η θεσμοποίηση της επέλασης των κερδοσκόπων δηλαδή, όλα τα παραπάνω και καθένα ξεχωριστά, συνετέλεσαν στην οικοδόμηση του σημερινού χρηματοπιστωτικού τοπίου.

Είναι εντυπωσιακό πώς θεωρητικοί όπως ο Χάντιγκτον, ο οποίος αργότερα ασχολήθηκε με το άκρως συντηρητικό αλλά και απειλητικό «Σύγκρουση Πολιτισμών» ,το άγιο δισκοπότηρο της κυριαρχία των Μπους και των ευαγγελιστών προτεσταντών στην αμερικανική πολιτική σκηνή, κατ' αρχήν αποτέλεσαν την θεωρητική αιχμή του δόρατος των προοπτικών της Τριμερούς.

Πολύ αργότερα ορισμένοι δυτικοί διανοούμενοι άρχισαν να ασχολούνται διεξοδικά με την ίδια την λογική του εγχειρήματος Ρόκφελερ αντιλαμβανόμενοι πώς η αμερικανική κοινωνία καταρχάς και οι υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες οδηγούνται αναπόφευκτα στην θεσμοποίηση του δημοκρατικού ελλείμματος.

Είναι εκπληκτικό πώς με καθυστέρηση η Ευρώπη, η Γαλλία και η Γερμανία εν πρώτοις, ακολουθούν αυτήν την λογική.

Πρόκειται για τους δύο ηγέτες οι οποίοι αναλαμβάνουν την ευθύνη να καθορίσουν στις ευρωπαϊκές «νομαρχίες», την Ελλάδα και την Ιταλία το πότε, το πώς και με ποιόν θα οδηγηθούν σε εκλογές. Είναι χαρακτηριστική μία δήλωση Σαρκοζί. «Θα δείξουμε στην Ελλάδα και την Ιταλία ποιος είναι ο σωστός δρόμος».

Η νέα αυτή τάση στην οποία καταλήγουν Βερολίνο και Παρίσι χρειάζεται και τα πρόσωπα τα οποία θα υλοποιήσουν τα προαπαιτούμενα. Το πείραμα συνεχίζεται με δύο συγκεκριμένους παράγοντες ,και ώ του θαύματος και οι δύο είναι μέλη, το ένα μάλιστα εξέχων, της Τριμερούς. Ο κ. Μάριο Μόντι, του οποίου οι διασυνδέσεις με το σκοτεινό παρελθόν των πρωταγωνιστών του σκανδάλου της Χριστιανοδημοκρατίας «P2» , του μείγματος δηλαδή ακροδεξιάς, μαφίας, καθολικισμού, μασονικής στοάς και τραπεζικής διαφθοράς, αποτελούν αντικείμενο συζήτησης στην Ιταλία, και ο Λουκάς Παπαδήμος , εντελώς συμπτωματικά, βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή της επιχείρησης « Tecnocrati». Τυχαίο;

Συνέντευξη με το μέλος της Τριμερούς Οδυσσέα Κυριακόπουλο

Παρακολουθήστε την συνέντευξη που παραχώρησε στη «zougla.gr» το μέλος της Τριμερούς, από την Ελλάδα, επιχειρηματίας Οδυσσέας Κυριακόπουλος. Ο κ. Κυριακόπουλος παραχώρησε την συνέντευξη αυτή το Σάββατο, νωρίς το πρωί της 13ης Νοεμβρίου και ενώ βρισκόταν στη Χάγη της Ολλανδίας συμμετέχοντας στην συνάντηση του ευρωπαϊκού τομέα της Τριμερούς Επιτροπής.

Στη συνάντηση αυτή από την Ελλάδα συμμετείχε και ο Παναγιώτης Βουρλούμης, έτερο μέλος και ενεργός παράγων της διοικούσης επιτροπής της Τριμερούς. Δεν παραβρέθηκαν στην συνάντηση αυτή ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Μάριο Μόντι ( για ευνόητους λόγους αφού ανέλαβαν την διαχείριση ως πρωθυπουργοί της τύχης της Ελλάδας και της Ιταλίας) καθώς και ο Αλέξης Παπαχελάς, πρόσφατο μέλος της Τριμερούς ο οποίος παρέμεινε στην Αθήνα. Ακούστε την άποψη του Οδυσσέα Κυριακόπουλου περί Τριμερούς, Λέσχης Μπίλντερμπέργκ Bilderberg, περί των στελεχών των οργανώσεων αυτών και κυρίως περί του… περιεχομένου των μεταξύ τους συζητήσεων αλλά και το ζητούμενο την εποχή αυτή, την μάχη μεταξύ Πολιτικής και πραγματικής οικονομίας με το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Η ακαδημαϊκός από την Αυστραλία Σάρον Μπέντερ στο βιβλίο της ”Suiting themselves: how corporations drive the global agenda”, γράφει «H Tριμερής Επιτροπή» είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να συμπεριλάβουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα στις συμμαχίες τους σα συμμάχους εναντίον της δημοκρατίας. Η TC δημιουργήθηκε για να διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές».

Πολλά χρόνια αργότερα και μετά την εκλογή Μπαράκ Ομπάμα, οι δυτικές κοινωνίες επανέρχονται σε σκηνικό σύγκρουσης μεταξύ Πολιτικής και απολιτικών μηχανισμών εξουσίας, στην παρούσα φάση, τον τραπεζικό τομέα. Η Ευρώπη το αντιμετωπίζει καθυστερημένα. Η Αμερική βρέθηκε πιο μπροστά. Το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΞΗ


Η ελληνική γλώσσα κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ καθώς η μεγαλύτερη πραγματική λέξη στον κόσμο υπάρχει στο έργο «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη και αποτελείται από 172 γράμματα, 27 συνθετικά και 78 συλλαβές!

Ο Αριστοφάνης εκμεταλλεύεται στο έπακρον την εκπληκτική ευχέρεια της Ελληνικής να σχηματίζει πολυσύλλαβες λέξεις, περιγράφοντας μέσα σε 172 γράμματα μια ολόκληρη συνταγή μαγειρικής, η οποία περιλαμβάνει ένα συνονθύλευμα τροφών!

Η αριστοφανική λέξη βρίσκεται στους στίχους 1169-1175 και έχει καταγραφεί στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες:

λοπαδοτεμαχοσελαχογα

λεοκρανιολειψανοδριμυ

ποτριμματοσιλφιολιπαρο

μελιτοκατακεχυμενοκιχ

λεπικοσσυφοφαττοπεριστερα

λεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκ

λοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών…

Ο λεξιλογικός αυτός «σιδηρόδρομος» είναι δύσκολο να διαβαστεί απνευστί, ενώ με μια μικρή προσπάθεια μπορούμε να μεταφράσουμε:

-πάστοπεταλίδο-γαλεοσάλαχο-τούρσοπιπεράτο-μυαλοκόμματα-
-μελοπερεχύτο-μυτζηθρότυρο-τρύγονοκοτσύφο-τσιχλοπίτσουνα -
-ψήτοσουσουράδο-κοτοκέφαλα-άγριοπεριστέρο-λαγοκούνελα -
-στράγαλοπετμέζο-φτερουγόδιπλες.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ


Tελικά οι πολίτες θα εξεγερθούν κατά της «de facto δικτατορίας" των χρηματοπιστωτικών αγορών που ασκείται από την αρχή της κρίσης του χρέους στη ζώνη του ευρώ, προειδοποιεί ο Jean- Pierre Jouyet, πρόεδρος της γαλλικής Αρχής Δημοσιονομικού Ελέγχου των Αγορών, σε συνέντευξη του σε κυριακάτικη εφημερίδα.
Οι αγορές-δηλώνει- ασκούν πίεση στη δημοκρατική διαδικασία και με την πτώση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, φτάνουμε στις τρείς κυβερνήσεις που πέφτουν λόγω της πίεσης των αγορών για το υπερβολικό χρέος των κρατών τους.
«Πριν από τον Μπερλουσκόνι, ήταν ο ...
Παπανδρεου και πριν τον Παπανδρέου ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός Μπράιαν Κόουεν που είχε παραιτηθεί κάτω από την ίδια πίεση το Φεβρουάριο του 2010».
"Για τις αγορές, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν ήταν ο άνθρωπος που θα τους κάνει τη δουλειά , αντιθέτως ο Σαρκοζί, είναι πολύ καλός για την ώρα», δηλώνει ο Jean- Pierre Jouyet και επισημαίνει ότι «για τους μεγάλους οργανισμούς αξιολόγησης το δημόσιο χρέος είναι αυτό που δίνει σε έναν ηγέτη φήμη ή τον κάνει να χάσει την εξουσία».

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΩΝΙΑΣ

Είδαν και απόειδαν οι εργαζόμενοι -όμηροι της ΕΝ.ΚΛΩ που πάνω από δυο χρόνια παραμένουν απλήρωτοι ενώ υποχρεούνται να καταβάλλουν φόρους για εισοδήματα που δεν εισπράττουν.
Ο συνδικαλιστής Θανάσης Παπαντωνίου στέλνει ανοιχτή επιστολή στον νέο πρωθυπουργό Παπαδήμο θέλοντας αφενός να τον καταστήσει κοινωνό του προβλήματος του οποίου ολοκληρωτικά υπεύθυνο είναι το κράτος και αφετέρου να ζητήσει λύση εκθέτοντας ένα προσωπικό του παράδειγμα:
Η τράπεζα του παίρνει το σπίτι!!!.

Η επιστολή είναι:
Προς
Κύριον Πρωθυπουργό της Ελλάδος
Λουκά παπαδημο
Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ.

Είμαι υπερήφανος έλληνας πολίτης και μάλιστα πραγματικός μακεδόνας και επί σειρά ετών βιομηχανικός εργάτης στην μεγαλύτερη ελληνική κλωστοϋφαντουργική εταιρεία ( ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ ) , την οποία κάποιοι την έφεραν, σκόπιμα, στο σημερινό χάλι και εμένα και την οικογένεια μου στα όρια της φτώχειας και απαξίωσης, με συνέπεια από υπερήφανος έλληνας να γίνω, χωρίς την θέλησή μου , ζητιάνος και να εξαναγκάζομε να σας στείλω αυτή την επιστολή, χωρίς να το γνωρίζει η οικογένεια μου, διότι πραγματικά ντρέπομαι, που από έντιμος
οικογενειάρχης και πρώην σκληρά και τίμια εργαζόμενος κατάντησα να είμαι ανάξιος πατέρας και σύζυγος.

Για την κατάντια της εταιρείας που εργάζομαι δεν χρειάζεται να σας κουράσω διότι θα γνωρίζεται το θέμα πάρα πολύ καλά για την διάσωσής της. Μια διάσωση μέσα από την οποία θα ερχόταν και η δική μας ανάσταση. Μια διάσωση που εδώ και ενάμιση χρόνο παραμένει ανεκπλήρωτο όνειρο, γιατί κάποιοι δεν την θέλουν, ενώ για τρία και πλέον χρόνια υπάρχει βάναυσος εγκλωβισμός του εαυτού μου, της οικογένειάς μου καθώς και όλων των συναδέλφων που βλέπουμε το χρώμα του χρήματος μόνο στις ειδήσεις.
Το να μην έχουμε τα απαραίτητα για τη ζωή μας έγινε πλέον συνήθεια. Αλλά δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε και να επιστρέψουμε σε σκηνές, καλύβες χωρίς ρεύμα και τηλέφωνο γιατί οι εργοδότες μας ( Τράπεζες και Τραπεζίτες) έχουν την αναίδεια να μας στέλνουν εξώδικα για να μας πάρουν τα σπίτια μας ενώ αυτοί δεν μας πληρώνουν. Ω, τι θράσος!
Μια τέτοια εξώδικη πρόσκληση, στο όνομα της γυναίκας μου, σας επισυνάπτω διότι πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και θεώρησα σωστό να ζητήσω την βοήθειά σας προτού φτάσω σε ακραίες συμπεριφορές προς τους ….εργοδότες μου και στο άμεσο περιβάλλον μου. Δυστυχώς στην ίδια κατάσταση είναι πάνω από 800 οικογένειες συναδέλφων.
Παρακαλώ πολύ για άμεση τοποθέτησή σας για την δικαιότερη δυνατόν επίλυση του προβλήματός μου, και όλων των συναδέλφων.

Με τιμή Νάουσα 11 Νοεμβρίου 2011
Ο εργαζόμενος και μέλος Δ.Σ. εργαζομένων
Αθανάσιος Παπαντωνίου

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

«Το επάγγελμα του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται εντελώς, να διαστρεβλώνει, να δυσφημεί, να φέρεται δουλοπρεπώς στα πόδια του μαμμωνά και να πουλάει την πατρίδα του και το γένος του για τον επιούσιο.
Το γνωρίζετε και το γνωρίζω, και τι είδους βλακεία είναι αυτή να κάνουμε πρόποση για ένα ανεξάρτητο τύπο.
Είμαστε τα εργαλεία και οι δουλοπάροικοι πλουσίων ανδρών πίσω από τη σκηνή.
Είμαστε οι μαριονέτες που τους τραβούν τους σπάγκους και χορεύουμε.
Τα ταλέντα μας, οι ικανότητές μας και οι ζωές μας είναι όλα περιουσιακά στοιχεία άλλων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Eric Jon Phelps

ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΧΑΓΗ


Η αναβολή για τουλάχιστον έναν μήνα της απόφασης του Δικαστηρίου της Χάγης για την παραβίαση ή όχι από την Αθήνα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας με την ΠΓΔΜ περιλαμβάνεται στις παράπλευρες απώλειες των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα, ενώ και η συμμετοχή της Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά στη μεταβατική κυβέρνηση φαίνεται να ερεθίζει τα ανακλαστικά των Σκοπίων στο θέμα της ονομασίας.

Η απόφαση, μετά την πρώτη αναβολή της τον Σεπτέμβριο, μετατέθηκε για τα μέσα Νοεμβρίου, αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, εκτιμήθηκε ότι... στην παρούσα φάση το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα δεν προσφέρεται.

Βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου στη δευτερολογία του κατά τη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή εκτίμησε ότι μια από τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης είναι να «κινηθεί άμεσα, με προτάσεις, για τη διευθέτηση του μεγάλου ζητήματος της ονομασίας» στο φως και της αναμενόμενης απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Ωστόσο, όπως εκτιμούν έμπειροι διπλωμάτες, το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο που βιώνει η χώρα, μάλλον αφήνουν μικρά περιθώρια για σοβαρές πρωτοβουλίες.

Την ίδια εκτίμηση φαίνεται να συμμερίζονται και στην πλευρά των Σκοπίων, έστω και για τους δικούς τους ιδιαίτερους λόγους. «Οι προοπτικές από την κατάρρευση της ελληνικής κυβέρνησης και τη συγκρότηση μιας νέας υπό έναν τεχνοκράτη φαντάζουν δυσοίωνες» αναφέρουν δημοσιογραφικές πηγές από τη γειτονική χώρα με γνώση του κλίματος που επικρατεί στην κυβέρνησή της...
Προσθέτουν μάλιστα ότι για την κοινωνία της ΠΓΔΜ ο Αντώνης Σαμαράς είναι «κόκκινο πανί» και άμεσα συνδεδεμένος στην κοινωνική συνείδηση με τη «μεγάλη χαμένη ευκαιρία» της δεκαετίας του '90 επί Κ. Μητσοτάκη. Ο αρχηγός της Ν.Δ. θεωρείται ότι είναι θιασώτης μιας σκληρής εθνικιστικής γραμμής στο πρόβλημα της ονομασίας.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η απόφαση της Χάγης δεν αναμένεται να δικαιώνει καθαρά κανένα από τα δύο μέρη, αλλά να είναι «ισορροπημένη» σε σχέση με τον καταμερισμό των ευθυνών για την παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.
Εν αναμονή πάντως και της εισήγησης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Δεκέμβριο για το εάν πρέπει η ΠΓΔΜ να πάρει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων (πράγμα απίθανο όπως έχουν σήμερα τα πράγματα), ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Νίκολα Πόποφσκι, απέρριψε το ενδεχόμενο μεσολάβησης της Ε.Ε. κατά τα πρότυπα της διαφοράς Κροατίας-Σλοβενίας.
Το 2009, και μετά από 18 χρόνια άκαρπων διαπραγματεύσεων, οι δύο χώρες υπέγραψαν συμφωνία για τη συγκρότηση ευρωπαϊκής ομάδας διαιτησίας που θα επιβλέψει την επίλυση της συνοριακής διαφοράς τους. Ετσι άνοιξε ο δρόμος για τις συνομιλίες με την Κροατία, η οποία θα είναι η επόμενη χώρα που θα ενταχθεί στην Ε.Ε.


Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ


Περίπου 20 Βούλγαροι διανοούμενοι, μεταξύ των οποίων και τρεις που κατάγονται από τα Σκόπια, απέστειλαν αναφορά προς την UNESCO, ζητώντας από την παγκόσμια οργάνωση να σταματήσει η τηλέοραση των Σκοπίων να καταχράται συνεχώς τη βουλγαρική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό της Βουλγαρίας. ! ! !
Η αναφορά ....που κατατέθηκε προς τη Γενική Διευθύντρια της UNESCO, Ειρήνα Μπόκοβα, καλεί να αποκαταστήσει την αλήθεια για τη βουλγαρική γλώσσα την οποία η σκοπιανή κρατική τηλεόραση αποκαλεί ως ‘μακεδονική’.
«Επί 65 χρόνια διαδίδει ψέματα σε όλον τον κόσμο πως υπάρχει ξεχωριστή ‘μακεδονική’ γλώσσα, μακεδονική ιστορία και μακεδονικός πολιτισμός".Η Μακεδονία του Βαρδάρη,( Βαρντάρσκα Μακεντόνια ) περιοχή την οποία καταλαμβάνει σήμερα η πΓΔΜ, υπήρξε πάντοτε ένας γεωγραφικός όρος ενιαίος με τον βουλγαρικό πολιτισμό και την βουλγαρική ιστορία.Υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτή την θέση, αναφέρει η επιστολή. Στη δήλωση αναφέρονται τα ονόματα των Ιωακείμ Καρτσόφσκι, Κύριλλου Πεϊτσίνοβιτς, των αδελφών Μιλαντινοβι, Κούζμαν Τσαπκάρεβ, Γκότσε Ντέλτσεφ και άλλων.
Οι Βούλγαροι καθηγητές υποστηρίζουν ότι καθημερινά στην πΓΔΜ καταστρέφονται ιστορικά μνημεία, τάφοι στρατιωτών, εκκλησίες και πολλά άλλα αντικείμενα τα οποία σχετίζονται με τη Βουλγαρία.Στην καταγγελία τους αναφέρουν ακόμη ότι οι Σκοπιανοί τους έκλεψαν τη λαϊκή μουσική, τις εκδηλώσεις, τους βούλγαρους βασιλιάδες, τους ήρωες, τις μάχες και τους επαναστάτες και τους ανακήρυξαν ως ‘Μακεδόνες’.Υπογραμμίζουν το γεγονός ότι στην τελευταία απογραφή, υπήρξε στήλη ξεχωριστή για τους Βουλγάρους. Δεκάδες έχουν συλληφθεί και τρομοκρατούνται όσοι λένε ότι είναι Βούλγαροι.
Η επιστολή προς την UNESCO αναφέρει ακόμη ότι στην κρατική σκοπιανή τηλεόραση ο επικεφαλής της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», αρχιεπίσκοπος Στεφάν, αποκάλεσε τον Μητροπολίτη Αχρίδας Γιοβάν Βρανισκόφσκι ως Σπάρκα Μίτροβα, της σκοπιανής εκκλησίας.

Τίτλος: « Български интелектуалци поискаха от ЮНЕСКО да спре присвояването на българския език и култура от страна на Македония»
Δημοσίευση: Агенция "Фокус", 24.1.2011.

ΕΛΛΗΝ ΜΥΛΛΕΡ

Χωρις τη λευτερια τι θα ησουν εσυ Ελλαδα;
χωρις εσενα Ελλαδα τι θα ηταν ο κοσμος;
ελατε εσεις λαοι απο ολες τις χωρες
δειτε τα στηθια που σας θηλασαν
με το πρωτο,καθαρο γαλα της σοφιας
πρεπει να τα κατασπαραξουν οι βαρβαροι;
ελατε εσεις λαοι ολων των χωρων
ελατε και βοηθηστε
να την κανετε λευτερη
αυτη που σας εχει κανει ολους λευτερους
χωρις τη λευτερια τι θα ησουν Ελλαδα;
χωρις εσενα Ελλαδα τι θα ηταν ο κοσμος;


ΒΙΛΧΕΛΜ ΜΥΛΛΕΡ


«Η Γη δεν είναι άξια για σένα. Κάποτε θα σταθείς στον Ουρανό ως φύλακας του θρόνου, όταν οι δυνάμεις της Κολάσεως θα επαναστατήσουν κατά του Θεού και οι Άγγελοι θα κληθούν στη μάχη…»

Ο ρομαντικός φιλέλληνας και φιλελεύθερος ποιητής Βίλχελμ Μύλλερ, «ο Έλλην Μύλλερ» ...

όπως απεκλήθη, τυπώνει στη Δρέσδη το 1826 το ποίημά του «Μεσολόγγι». Δεν ήταν όμως το πρώτο του έργο για την Ελλάδα: Ήδη από τον Δεκέμβριο του ‘21, όταν ακόμα η έκβαση του Αγώνα ήταν αβέβαιη και φύση του σκοτεινή, έσπευσε να εκδώσει δέκα ποιήματά του με τίτλο «Ελληνικά Άσματα» (Griechenlieder) - και το 1822, οκτώ ακόμα ποιήματα, ως δεύτερο τεύχος του ίδιου κύκλου. Έναν χρόνο αργότερα παρουσιάζει τα «Νέα Άσματα των Ελλήνων» και τα τυπώνει στη Λειψία αυτή τη φορά, προκειμένου να αποφύγει τη λογοκρισία που ασκούσαν οι αρχές στον γενέθλιο τόπο του, κυρίως για την πολεμική του ενάντια στις δυνάμεις της Ιεράς Συμμαχίας και την στάση τους απέναντι στον ελληνικό Αγώνα. Ακολουθούν τα «Πλέον πρόσφατα άσματα των Ελλήνων» το 1824 και το «Μεσολόγγι» του ’26.

Στη σύντομη ζωή του, ο Μύλλερ έγραψε περί τα 52 φιλελληνικά ποιήματα, ενώ μετέφρασε στα γερμανικά και τα ελληνικά «Δημοτικά Τραγούδια» (Chants populaires de la Grèce moderne) που είχε μεταφράσει ο Φωριέλ στην γαλλική. Τους κύκλους ποιημάτων του “Die schöne Müllerin” και “Winterreise” μελοποίησε ο Φραντς Σούμπερτ.

Ο Μύλερ δεν αξιώθηκε να δει την Ελλάδα ελεύθερη. Πέθανε είκοσε μέρες πριν τη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Η Ελλάδα τον τίμησε δίνοντας σε μία οδό των Αθηνών το όνομά του (οδός Μυλέρου), ενώ και στην πατρίδα του το Ντεσσάου, στα 1827, εκατό χρόνια μετά τον θάνατό του, η ελληνική κυβέρνηση εντοίχισε στο σπίτι του μια επιγραφή από ελληνικό μάρμαρο: «ΓΟΥΛΙΕΛΜΩ ΜΥΛΛΕΡ ΤΩ ΠΟΙΗΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΣΜΑΤΩΝ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΩΝ».

ΡΟΜΠΟΤ 2000 ΕΤΩΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΨΕΜΜΑ;

ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΑΠΩΛΙΘΩΜΑΤΑ ΡΟΜΠΤΟ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 2000 ΕΤΩΝ ΠΡΙΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ Η ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ .









ΑΛΗΘΙΝΑ ΔΑΚΡΥΑ


Τ’ αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας...

ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ

28 Οκτώβρη 2011

Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.

Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.

Είδα τους νέους ν’ αποστρέφουν το βλέμμα απ’ την εξέδρα του καίσαρα.

Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα.

Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.

Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες

Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,

την οργή να παίρνει στόμα,

το στόμα να καταριέται και ν’ απαιτεί.


ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ.

Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ. Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».

Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.

Σ’ αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. .

Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ’ ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ».

Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νεογιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας.

Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει. Οι πολλοί των ‘έγκριτων’ συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του.

Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό.

Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε.

Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς.

Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα ‘πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν - τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα – δεδομένο.

Κι όμως δε δακρύσατε.

Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ’ επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.

Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής.

Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο.

Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας.

Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση.

- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε.

- Τι είναι αυτό;

- Ο νόμος νούμερο 3852/10.

- Και σε τι αφορά;

- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό».

Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών;

Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών».

Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση.

Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη».

Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση.

Δεν έγινε ποτέ.

Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε».

Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή.

Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα.

Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ’ τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.

Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα ‘μεσοπρόθεσμα’. Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπατηλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές.

Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε.

Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.

Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.

Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους,

τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε;

Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και – αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα – την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση.

Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας.

Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων;

Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ – που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 – η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου.

Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας.

Και τέλος – γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία – μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ’ αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού.

Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ’ Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ.

Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο.

Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα ‘χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα.


Νίνα Γεωργιάδου

Κάλυμνος, 29-10-11


ΜΙΚΡΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ


Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ

Ακόμη μία φορά, ο αμερικανικός κοινωνικός ακτιβισμός αποδεικνύεται πρωτοπόρος.

Μετά από τα κινήματα των καταλήψεων, που υπερέβησαν το εύρος των ευρωπαϊκών κινητοποιήσεων των «αγανακτισμένων» και εξακολουθούν ακούραστα να σαρώνουν την αμερικανική επικράτεια, ένα νέο κίνημα έρχεται να προσθέσει τη δυναμική του στα «οδοφράγματα» της αντικαπιταλιστικής αφύπνισης: το κίνημα Μεταφοράς Τραπεζικών Λογαριασμών. Πρόκειται για μια απλή ιδέα, που ανοίγει νέους ορίζοντες στις δυνατότητες που έχουν οι μικροκαταθέτες να επηρεάζουν τις μεγάλες τράπεζες, προτρέποντας αυτούς ακριβώς τους μικροκαταθέτες να μεταφέρουν τα χρήματά τους στους μικρούς, τοπικούς μη κερδοσκοπικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς που συνθέτουν τον απόμακρο γαλαξία του λαϊκού καπιταλισμού στα σπλάχνα των ΗΠΑ.

Ολα ξεκίνησαν από την αγανάκτηση μιας τυπικής, εργαζόμενης Αμερικανίδας που χρησιμοποιούσε πιστωτική κάρτα για τις αγορές της. Η Κρίστεν Κρίστιαν, πελάτισσα της Bank of America, ενημερώθηκε από την τράπεζά της ότι η πιστωτική κάρτα της θα χρεώνεται κάθε μήνα με το ποσό των 5 δολαρίων, ανεξάρτητα από τη χρήση, απλώς και μόνο για να διατηρείται σε ισχύ η κάρτα. Στον αμερικανικό καπιταλισμό της πλήρους απουσίας κανόνων, το μικρό αυτό χαράτσι προέκυπτε ως παρενέργεια ενός νόμου που υπέγραψε ο πρόεδρος Ομπάμα τον περασμένο Ιούλιο, που περιόριζε το περιθώριο κέρδους των τραπεζών από τις πιστωτικές κάρτες. Για να ισοφαρίσουν αυτές τις απώλειες, οι τράπεζες επέβαλλαν το μηνιαίο πεντοδόλαρο, όχι σε όλους, αλλά στους καταθέτες με ποσά κάτω των 20.000 δολαρίων, διότι από τους μεγαλύτερους καταθέτες, είχαν έτσι κι αλλιώς διασφαλισμένα κέρδη.

Η κυρία με το περίεργο όνομα διατηρούσε blog. Εξοργισμένη, όχι από το φτωχό πεντοδόλαρο αλλά από την τραπεζική απληστία, πρότεινε στους 500 φίλους της σελίδας της να πάνε να σηκώσουν τις καταθέσεις τους από τις εμπορικές τράπεζες και να τις μεταφέρουν στους αυτοδιαχειριζόμενους πιστωτικούς συνεταιρισμούς της πόλης τους. Στους συνεταιρισμούς αυτούς οι καταθέτες είναι και οι μοναδικοί μέτοχοι, τα δε κεφάλαια επενδύονται σε αναπτυξιακά προγράμματα τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων ή δήμων. Αντίθετα από τις εμπορικές τράπεζες με τους μετόχους που κερδοσκοπούν, οι πιστωτικοί συνεταιρισμοί είναι μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις ενός υγιούς λαϊκού καπιταλισμού.

Πρακτική η κ. Κρίστεν, πρότεινε στους φίλους της σελίδας της να ολοκληρώσουν τη μεταφορά των καταθέσεων μέχρι τις 5 Νοεμβρίου, την οποία βάφτισε Ημέρα Μεταφοράς Καταθέσεων, διακοσμώντας τις λέξεις αυτές με την εικόνα της μάσκας του Γκάι Φοκς (που φορούν οι πασίγνωστοι και πανταχού παρόντες πλέον, Ανώνυμοι), ελαφρά τροποποιημένη με τα χρώματα της αμερικανικής σημαίας. Αναπάντεχα, η κ. Κρίστεν έλαβε 55.000 επιβεβαιώσεις συμμετοχής για την Ημέρα Μεταφοράς Καταθέσεων, πυροδοτώντας πλέον την ανάδυση ενός κινήματος, καθώς την όμορφη ιδέα της στήριξαν άμεσα οι ίδιοι οι Ανώνυμοι αλλά και το κίνημα Καταλάβετε τη Wall Street, τονίζοντας όλοι ότι δεν είχαν καμία προσυνεννόηση με την Κρίστεν Κρίστιαν.

Ηδη, 700.000 μικροκαταθέτες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Ενωσης Πιστωτικών Συνεταιρισμών, έχουν μεταφέρει τα λεφτά τους σε τοπικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι από την πλευρά τους μιλούν για πραγματική έκρηξη καταθέσεων στα ταμεία τους: πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια μπήκαν στα ταμεία αυτών των συνεταιριστικών λαϊκών τραπεζών και, από αυτά, ήδη 90 εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν σε νέα δάνεια προς νέους και παλαιούς καταθέτες. Με την ιδέα της μεταφοράς καταθέσεων να κερδίζει καθημερινά έδαφος στις ΗΠΑ, οι πιστωτικοί συνεταιρισμοί συνθέτουν δικά τους σλόγκαν προσέλκυσης καταθετών, όπως «Δραπετεύστε από την τράπεζά σας» ή «Ξετραπεζωθείτε!»

Στους τραπεζικούς κύκλους φαίνεται ότι επικρατεί συγκρατημένος... πανικός. Ηδη οι Bank of America, JPMorgan Chase, Wells Fargo, Regions Financial και SunTrust απέσυραν το χαράτσι στις κάρτες εγκαινιάζοντας παράλληλα νέα πακέτα προσφορών για κατόχους πιστωτικών καρτών. Οι οικονομολόγοι τους, δε, σπεύδουν να εκτιμήσουν ότι το κίνημα δεν απειλεί την αγορά χρήματος, διότι οι καταθέτες που «δραπετεύουν» είναι τόσο μικροί που η απουσία τους δεν γίνεται ιδιαίτερα αισθητή.

Το πρόβλημα είναι τι θα συμβεί αν διευρυνθεί ο κύκλος των... Ξετραπεζωμένων, καθώς τη σκυτάλη παίρνει ο ευρύτερος χώρος του κοινωνικού ακτιβισμού, που επισημαίνει τα προτερήματα του νέου αντι-τραπεζικού κινήματος: ενώ τα κινήματα των καταλήψεων προσπαθούν να συνεφέρουν έναν παρανοϊκό συνομιλητή (το τραπεζικό σύστημα), το κίνημα μεταφοράς καταθέσεων προτείνει διακοπή της συνομιλίας και γύρισμα της πλάτης στον παρανοϊκό συνομιλητή.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More