ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ (ΑΓΡΙΑΔΑ)



Είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και συμπεριλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Φυσικό αντιβιοτικό και από τα πιο φημισμένα διουρητικά. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος. Βοηθά ενάντια στους κολικούς του συκωτιού, στις πέτρες στη χολή, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα. Δρα ως αντισηπτικό και αντιφλεγμονώδες σε ουρικές λοιμώξεις, όπως κυστίτιδα, ουριθρίτιδα, προστατίτιδα (σε άριστο συνδυασμό με Αχιλλαία), στον ρευματισμό και τα αρθριτικά τις ασθένειες του δέρματος και την ηπατίτιδα. Είναι ωφέλιμο για νεφρόλιθους και ψαμμίαση (άμμο στα νεφρά).
Κάνει καλό για κυστίτιδες, ίκτερο, ηπατίτιδα, αρθριτικά, πέτρες των νεφρών. Καθαρίζει το αίμα.

Χρήση: Βράζουμε 30 γρ. ριζώματα σε 1 λίτρο νερό. Αφού το αφήνουμε να κρυώσει το σουρώνουμε και πίνουμε από ένα ποτήρι πρωί – μεσημέρι – βράδυ με άδειο στομάχι.
 
 
Η αγριάδα συναντάται σε ανοιχτούς χώρους, λιβάδια και στις περισσότερες καλλιεργήσιμες περιοχές. Είναι ένα ζιζάνιο που εξαπλώνεται συνεχώς, με έρποντα ριζώματα και στόλωνες, το οποίο αναπαράγεται με σπόρους. Είναι έρπων χόρτο και μπορεί να έρπετε στο έδαφος . επίσης αναπαράγεται από τις ρίζες κάτω από το έδαφος. Έχει ένα βαθύ ριζικό σύστημα και σε συνθήκες ξηρασίας το ριζικό σύστημα μπορεί να φτάσει σε βάθος 117,5-145 cm.
Γενικά, τα φύλλα είναι γυαλιστερά, με ένα ευδιάκριτο δακτύλιο λευκών τριχών στο  σημείο της ένωσης του φύλλου με το βλαστό. Τα φύλλα στον όρθιο βλαστό έχουν 2.5-10 cm  μήκος, όταν αυτά στα ριζώματα είναι κοντά και κακής ποιότητας.  
 Τα άνθη της αγριάδας σχηματίζονται από ένα σημείο στην κορυφή του βλαστού. Το ανθίδιο με ένα τέλειο άνθος και βράκτια έχει 2 mm μήκος. Τα χαμηλότερα βράκτια φύλλα είναι ελαφρώς μικρότερα από τα πάνω. Η περίοδος άνθησης είναι από το τέλος της άνοιξης ως τον Οκτώβριο.
Ο καρπός (καρύοψη) είναι χωρίς χνούδι, στενόμακρος και συμπιεσμένος από τη μια πλευρά.
Οι σπόροι βλαστάνουν σε θερμοκρασίες πάνω από 20 °C και αρχίζουν να αναπτύσσονται μέσα σε δυο εβδομάδες. Ένα φυτό μπορεί να καλύψει περιοχή 2,5m2. το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί σε φτωχά εδάφη. Στις ξηρασίες τα επάνω τμήματα πεθαίνουν αλλά το χόρτο μπορεί να διατηρηθεί από τα ριζώματα. Προτιμάει τα υγρά και ζεστά κλίματα.

ΝΕΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ


Τέλος σε μια δικαστική διαμάχη τριών δεκαετιών που ξεκίνησε επί εποχής Μελίνας Μερκούρη, ή μήπως η απαρχή ενός νέου «πολέμου» σε διεθνές επίπεδο για το Σπήλαιο των Πετραλώνων Χαλκιδικής;

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, επτά χρόνια μετά την τελευταία διαταγή που υπέγραψε ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως υπουργός Πολιτισμού, έκρινε συνταγματικό και νόμιμο το πρωτόκολλο αποβολής της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος από το Σπήλαιο και τις γύρω εγκαταστάσεις (μουσείο, αναψυκτήριο κλπ) έκτασης 180.000 τετραγωνικών μέτρων. Η διαχείριση του Σπηλαίου είχε παραχωρηθεί στην Ανθρωπολογική Εταιρεία από τον ΕΟΤ το 1981 αλλά δυο χρόνια αργότερα, επί Μελίνας Μερκούρη, ο χώρος χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός και ο ΕΟΤ κατήγγειλε τη σύμβαση. Τότε ξεκίνησε ο δικαστικός μαραθώνιος των δυο πλευρών που κρατά μέχρι σήμερα. Δεκάδες δικαστήρια, που όμως στην πλειοψηφία τους δικαίωναν τον πρόεδρο της Ανθρωπολογικής Εταιρείας, τον 87χρονο σήμερα καθηγητή, Άρη Πουλιανό.


Ο ίδιος, μιλώντας αποκλειστικά στο newsbomb.gr τόνισε: «Είμαι εδώ 47 χρόνια. Δεν ιδιοποιήθηκα ποτέ το Σπήλαιο. Ο κ. Βενιζέλος μού είχε διατάξει πέντε αποβολές. Το ίδιο το ΣτΕ σε προηγούμενη απόφαση ήταν εναντίον του. Πώς έχει σήμερα το ΠΑΣΟΚ το κουράγιο και τη δύναμη να επανέλθει σε ένα θέμα που δεν είχε δικαιωθεί; Εγώ είχα μια περιουσία που την διέθεσα όλη σε αυτή την ιστορία».


Γιατί πιστεύετε ότι υπήρξε αυτή η πολυετής επιμονή να αποβληθείτε από το Σπήλαιο;

Αν ήμουν κι εγώ σε κάποια υψηλά κλιμάκια ξένων πρακτόρων θα σας έλεγα γιατί με πολεμούν. Τους είμαι εμπόδιο με αυτά που λέω κι ας είναι υπέρ της πατρίδας μας. Είναι τέτοιο το μίσος τους που το Σπήλαιο μπορεί και να το ανατινάξουν. Οι εχθροί της Ελλάδος πήραν το πάνω χέρι και βαράνε.
Θέλουν να πνίξουν κάθε τι, να μας αφελληνίσουν, να μην μείνει τίποτα σε αυτή τη χώρα. Έχουν βρει τους κατάλληλους γραικύλους που τα ξεπουλάνε.

Πώς προτίθεστε να αντιδράσετε;

Θα αμυνθώ με όλες μου τις δυνάμεις. Όσο έχει το μάτι μου νερό, διότι ξέρω ότι είναι εχθρικός δάκτυλος παλιανθρώπων και χοίρων και όχι απόφαση του ΣτΕ. Θα αμυνθώ με όλες μου τις δυνάμεις. Όσο έχει το μάτι μου νερό, διότι ξέρω ότι είναι εχθρικός δάκτυλος παλιανθρώπων και χοίρων και όχι απόφαση του ΣτΕ. Θα πάω όπου μπορώ να βρω το δίκιο μου, Ευρώπη, Αμερική, ακόμη και στην Τουρκία αν χρειαστεί. Ό,τι έκανα, το έκανα για την Ελλάδα. Αν με εξαναγκάσουν να φύγω, θα καταφύγω στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης, στον διεθνή τύπο και στις οργανώσεις, παντού, όπου μπορώ να βρω το δίκιο μου.

ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΠΡΟΣ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ


Σε τριμερή συνάντηση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο, πρόκειται να οριστικοποιηθούν οι σχεδιασμοί για τη συνεργασία των τριών χωρών στη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της λεκάνης της νοτιοανατολικής Μεσογείου προς τις ευρωπαϊκές αγορές.
Ο Κύπριος υπουργός Εμπορίου, Νεοκλής Συλικιώτης, δήλωσε χθες ότι γίνονται συνεννοήσεις για την οριστικοποίηση της συνάντησης.
Της Δώρας Αντωνίου
Η απόφαση για την πραγματοποίηση τριμερούς συνάντησης για την ενεργειακή συνεργασία δεν είναι άσχετη με την πρόσφατη επίσκεψη του Ισραηλινού προέδρου, Σιμόν Πέρες, στην Αθήνα.
Το θέμα συζητήθηκε εκτενώς στις συναντήσεις που είχε ο κ. Πέρες με την ελληνική πολιτική ηγεσία.
Και στις δημόσιες δηλώσεις, άλλωστε, διατυπώθηκε η επιθυμία για ταχεία προώθηση της συνεργασίας για τη μεταφορά ενέργειας.
Μάλιστα, η κινητικότητα που εκ νέου καταγράφεται αποδίδεται εν πολλοίς στο ιδιαίτερα θετικό κλίμα που επικράτησε κατά τις συζητήσεις της Αθήνας και τη βούληση που εξέφρασε η ελληνική κυβέρνηση να στηρίξει αποφασιστικά το έργο.
Οι τρεις πλευρές θα πρέπει να οριστικοποιήσουν τις αποφάσεις τους, προκειμένου, ακολούθως, να αναζητηθεί συγχρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό ταμείο για την υλοποίηση του έργου.

Τα τρία σενάρια
Τρία σενάρια βρίσκονται στο τραπέζι:
η κατασκευή σταθμού υγροποίησης του φυσικού αερίου στην Κύπρου, όπου θα φθάνει και το αέριο των ισραηλινών κοιτασμάτων, και μετά την υγροποίηση θα μεταφέρεται στην Ευρώπη με πλοία.
Η δεύτερη εναλλακτική αφορά την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει την Ελλάδα με την Κύπρο. Ωστόσο, έχουν διατυπωθεί προβληματισμοί για το κατά πόσο είναι εφικτή και οικονομικά συμφέρουσα μια τέτοια λύση.
Η τρίτη εκδοχή είναι το φυσικό αέριο να μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια στην Κύπρο και από εκεί, με υποθαλάσσιο καλώδιο, να μεταφέρεται στην Ελλάδα και να προωθείται στην Ευρώπη.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι καταγράφεται πρόοδος στην κατεύθυνση της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, στην οποία είχαν επισημανθεί καθυστερήσεις και αδράνεια, με την ισραηλινή πλευρά να εξετάζει διάφορες εναλλακτικές για την υγροποίηση του φυσικού αερίου από τα κοιτάσματά της, ακόμα και τη λύση πλωτής πλατφόρμας με εγκαταστάσεις υγροποίησης ακριβώς στο σημείο άντλησης.
Ως επιβεβαίωση της προόδου που καταγράφεται θεωρείται η θετική απάντηση που έδωσε το Ισραήλ στο αίτημα της Κύπρου για παραχώρηση φυσικού αερίου για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου αναμένεται κυπριακή αντιπροσωπεία να μεταβεί στο Ισραήλ, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι σχετικές διαπραγματεύσεις.
Οι εξελίξεις στο μέτωπο στης ενεργειακής συνεργασίας και η πρόοδος των ερευνών για κοιτάσματα εντός της κυπριακής ΑΟΖ συζητήθηκαν και κατά την επίσκεψη στην Κύπρο, προχθές, του υφυπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Κούρκουλα.
Συμφωνήθηκε δε στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου να επισκεφθεί την Αθήνα η Κύπρια ΥΠΕΞ Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή.

ΤΟ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟΝ ΔΕΡΑΣ


Το χρυσόμαλλο δέρας δεν ήταν καθαρά αποκύημα της φαντασίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά βασιζόταν σε ιστορικά δεδομένα. Μπορεί, δηλαδή, ο Πηλέας να ανέθεσε στον Ιάσονα να φέρει το πολυπόθητο χρυσόμαλλο δέρας, ένα ισχυρό σύμβολο εξουσίας, αλλά γιατί το δέρμα ενός τόσο κοινού ζώου θεωρείτο τόσο σημαντικό;
«Η απάντηση είναι εύκολη, αν διερευνηθεί ο τρόπος απόληψης του χρυσού από τα χρυσοφόρα ποτάμια την εποχή του Χαλκού.

Ιδιαίτερα ο ποταμός Φάσις στην περιοχή της Κολχίδος (σημερινή Γεωργία) ήταν γνωστός για τις ποσότητες ψηγμάτων χρυσού που μετέφερε. Αρχικά, η απόληψη αυτού του πολύτιμου μετάλλου γινόταν με προβιές, κυρίως προβάτων, τις οποίες βουτούσαν οι μεταλλευτές μέσα στο ποτάμι, όπου και εγκλωβίζονταν τα ψήγματα του χρυσού. Στη συνέχεια οι προβιές στέγνωναν και τινάζονταν για να συλλεχθεί ο χρυσός ή καίγονταν για να αποληφθούν οι σβόλοι του χρυσού. Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των τεχνικών, οι προβιές τοποθετούνταν σε σταθερά ξύλινα ρείθρα μέσα στην κοίτη του ποταμού» εξήγησε ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος, υποψήφιος διδάκτορας γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σε διάλεξη που έδωσε πρόσφατα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου, με θέμα: «Αρχαία μεταλλεία: Από το Πήλιο του Ιάσονα, στο Λαύριο του Πεισίστρατου».


Όπως υπογραμμίζει στην ομιλία του, το αξιόλογο στα φιλολογικά έργα για την Αργοναυτική εκστρατεία, αλλά και τον Τρωικό πόλεμο είναι ότι τα οικονομικά κέντρα της εποχής και τα γεωστρατηγικά σημεία τοποθετούνται προς την περιοχή του Εύξεινου Πόντου. «Και όχι άδικα», εξηγεί, «καθώς τα γεγονότα που περιγράφονται τοποθετούνται χρονικά περίπου στο πέρασμα από την Εποχή του Χαλκού στην Εποχή του Σιδήρου».


Πρόσφατα, στην περιοχή της Γεωργίας, μελετήθηκαν χώροι με την αρχαιότερη εξόρυξη και μεταλλουργία σιδήρου- περίπου το 1400 π.Χ. Αυτό δείχνει ότι στην ευρύτερη περιοχή του Εύξεινου Πόντου έχουμε το πέρασμα από τη μεταλλουργία του χαλκού, στη μεταλλουργία του σιδήρου. «Άρα, όχι άδικα», συμπεραίνει, «ο Ηρόδοτος τοποθέτησε τη φυλή των Χαλύβων, που επεξεργάζονταν το σίδηρο, σε εκείνη την περιοχή».


Οι αιώνες γνώσης σε θέματα μεταλλευτικής και μεταλλουργίας οδηγούν σταθερά στην ανακάλυψη της απόληψης και της χύτευσης του σιδήρου. Πιθανότατα, οι ταξιδευτές της εποχής μεταφέρουν στον ελλαδικό χώρο τις γνώσεις για το νέο μέταλλο. Η νέα εποχή θα σημαδευτεί από τα πιο ισχυρά, πιο γερά στην κρούση, σιδερένια όπλα.


Όπως πιθανολογεί, άλλωστε, ο κ.Βαξεβανόπουλος, η λεγόμενη «Κάθοδος των Δωριέων» έχει σχέση με την κάθοδο της γνώσης σε θέματα μεταλλευτικής και μεταλλουργίας. «Ας μην ξεχνάμε ότι ο βασικός μοχλός της οικονομίας και των επιμέρους λειτουργιών της ήταν η κατοχή των μετάλλων και των μεταλλοφόρων περιοχών» διευκρινίζει.


Αρχαία μεταλλεία στο Πήλιο


Ο Ιάσονας, όμως, δεν ξεκίνησε από μία περιοχή, χωρίς γνώσεις μεταλλευτικής και μεταλλουργίας. Οι κάτοικοι της αρχαίας Ιωλκού γνωρίζουν το χρυσό και το χαλκό, ως μέταλλα. Το Πήλιο μέχρι πρότινος δεν ήταν γνωστό για την παρουσία χρήσιμων μετάλλων. «Κι όμως», αναφέρει ο υποψήφιος διδάκτορας, «από την περιοχή της Ζαγοράς μέχρι το χωριό Καλαμάκι Πηλίου έχουν βρεθεί πάνω από 30 μεταλλοφόρες περιοχές με έντονη την παρουσία ορυκτών του σιδήρου, του μολύβδου και του χαλκού». Μάλιστα, στο χωριό Ξουρίχτι, ανακαλύφθηκε αρχαίο υπόγειο μεταλλείο με συνολικό μήκος διαδρόμων πάνω από 100 μέτρα, ενώ στη γύρω περιοχή, έντονη είναι η παρουσία επιφανειακών εκμεταλλεύσεων.


«Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι η εξάντληση των τοπικών μεταλλοφοριών, υπήρξε η κύρια αφορμή για την οργάνωση εκστρατειών σε υπερπόντιες περιοχές. Η αναζήτηση νέων και πλούσιων μεταλλοφοριών χαλκού και χρυσού, πιθανώς, ήταν η κύρια αιτία των αποστολών, ίσως και των επιμέρους πολεμικών συγκρούσεων» εκτιμά.


Αρχαίο Λαύριο


Σημείο σταθμός στην ιστορία του Λαυρίου είναι για τον κ. Βαξεβανόπουλο, το 546 π.Χ., οπότε και επιστρέφει ο Πεισίστρατος από την εξορία του. Από το Παγγαίο και τη Θράκη, όπου είχε εξοριστεί, φέρνει μαζί του έμπειρους μεταλλευτές των μεταλλείων του Παγγαίου και της Σκαπτής Ύλης και πλέον το Λαύριο αρχίζει να γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή. Ξεκινά η διάνοιξη δαιδαλωδών στοών, που συνδέονται με την επιφάνεια με κατακόρυφα φρεάτια. Το 483 π.Χ. θα ανακαλυφθεί μία ιδιαίτερα πλούσια μεταλλοφορία που θα οδηγήσει στην οικονομική άνθηση της Αθήνας. Από τις προσόδους αυτής της ανακάλυψης, ο Θεμιστοκλής θα πείσει του Αθηναίους να ναυπηγήσουν 200 τριήρεις, με τις οποίες νίκησαν τον Περσικό στόλο στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.


«Άρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμη και η πορεία της ιστορίας εξαρτάται από την εξέλιξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας, αφού αυτή ορίζει τους πυλώνες της οικονομίας και κατ’ επέκταση της πολιτικής» προσθέτει, χαρακτηρίζοντας το Λαύριο ως «την πρώτη βιομηχανική επανάσταση προ Χριστού».


Γενικότερα πάντως, μεγάλα μεταλλευτικά κέντρα της αρχαιότητας θεωρούνται η Θάσος, η απέναντι της Θάσου περιοχή της Σκαπτής Ύλης, το όρος Παγγαίο, το όρος Άγκιστρο, η Βορειοανατολική Χαλκιδική, η Σίφνος και η Μήλος. Σε όλες αυτές τις περιοχές υπάρχουν δεκάδες αρχαίες υπόγειες στοές εξόρυξης μεταλλεύματος, οι οποίες, όμως, δεν έχουν μελετηθεί ενδελεχώς, με αποτέλεσμα την έλλειψη βασικών στοιχείων και την καταστροφή πολλών στοών, καταλήγει ο κ.Βαξεβανόπουλος.

ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ Η ΔΑΣΚΑΛΟΙ


Υποχρέωση κάθε Έλληνα δασκάλου να υπερασπίζεται το Σύνταγμα
Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς
Είναι γνωστό σε όσους καταγίνονται με τα θέματα της «διά βίου μάθησης» ότι στα Παιδαγωγικά τμήματα των πανεπιστημιακών σχολών παρεισέφρησαν,πλην ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων, νεοταξοσκώληκες ολκής, αδίστακτοι εθνοαποδομητές, με σκοπό να αλυσοδέσουν την σκέψη, να μαγαρίσουν την κρίση των υπό εκκόλαψιν δασκάλων. Αν δεν υπάρχουν ισχυρά αντισώματα από την οικογένεια, οι περισσότεροι νέοι δάσκαλοι, ή μάλλον δασκάλες, εξέρχονται των σχολών αυτών μπουκωμένοι με εκκλησιομαχία και με μπαζωμένο το πατριωτικό φρόνημα.
Μία ολιγόλογη παρένθεση. Ανέφερα πριν για δασκάλες. Δυστυχώς τα τμήματα αυτά κατά 90-95% πληρούνται από φοιτήτριες, από δασκάλες.

Ήδη στα σχολεία παρατηρείται ένα πρόβλημα. Η έλλειψη ανδρών, δασκάλων. Χάνεται έτσι το αντρικό πρότυπο. Είναι καλό και υγιές οι μαθητές του δημοτικού, σε κάποια τάξη, να «συναντούν» και να διδάσκονται από άντρες. (Μου το επισήμανε σοφός, πολιός καθηγητής). Αν συνδυαστεί αυτό με την άλωση της τηλεόρασης από θηλύγλωσσα, παρδαλοειδή υποκείμενα, την απουσία του πατέρα από το σπίτι και τα πολλά διαζύγια, εξηγεί ένα πρόβλημα που λίγοι τολμούν να το θίξουν. Και ας μην παρεξηγηθώ από τα νέα παιδιά που επέλεξαν την υψοποιό αποστολή που ονομάζεται δάσκαλος-δασκάλα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Νέοι, λοιπόν, δάσκαλοι εμποτισμένοι, δυστυχώς, με τα δηλητήρια των γραικύλων που εγκαταβιώνουν στις σχολές τους, μπαίνουν στις τάξεις και αντί «να γιομίζουν τους μαθητές προκοπή κι αρετή, καθαρόν πατριωτισμόν και αγάπην στην θρησκείαν του Χριστού» (Μακρυγιαννης) τους μαθαίνουν πράγματα άξια «της απιστίας και παραλυσίας».
Αναλαμβάνοντας, λοιπόν, το κρίσιμο έργο της «διάπλασης των παιδιών» θεωρούν καθήκον τους να παρουσιάσουν τα διαπιστευτήρια του «προοδευτισμού» τους. Έτσι δυσφορούν για την πρωινή προσευχή, τον εκκλησιασμό των μαθητών, τις γιορτές επ’ ευκαιρία των εθνικών επετείων – την ημέρα μνήμης του Πολυτεχνείου σπαρταρούν από συγκίνηση, είναι «η δική τους μέρα». Θα συγκρίνουμε τώρα το Πολυτεχνείο με το ’21; το οποίο είναι ταξική επανάσταση των κολλήγων κατά των κοτζαμπάσηδων – και γενικά όπου εντοπίζουν άρωμα Ορθοδοξίας και Ελληνισμού αδιαθετούν πνευματικά. Στο αίμα τους ρέουν τα «φαρμάκια » της αφιλοπατρίας και απιστίας, με τα οποία τους εμβολίασαν οι αριστερόφωνοι καθηγητές των παιδαγωγικών τμημάτων. Έγραφε προφητικά ο Κόντογλου από το 1960 ακόμη για κάτι τέτοιους εκπαιδευτικούς. «Ας πούμε τα σημερινά μας. Τα σχολεία – αν βγάλει κανένας λίγα στη μπάντα – τ’ άλλα όλα δουλεύουν για να βγάζουνε λεβαντίνους κι όχι Έλληνες, με όλα τα ψευτοελληνικά εξωτερικά πασαλείμματα. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς που διδάσκουνε τα παιδιά μας κινήσανε από το χωριό, και πέσανε με τα μούτρα στα μοντέρνα. Γινήκανε θεριακλήδες του μοντερνισμού (σήμερα του μεταμοντερνισμού, της απαξίωσης των πάντων). Ο νους κι ο λογισμός τους, μέρα-νύχτα, στριφογυρίζει στις μοντέρνες ανοησίες. Την Ελλάδα δεν θέλουν μήδε να την ακούσουνε, την Ψωροκώσταινα! Δεν υπάρχει πιο αντιπαθητικό και πιο μικρόμυαλο πλάσμα από τον ξιππασμένο άνθρωπο που αρνήθηκε το γάλα της μάνας του και ρεμπεύεται (καυχάται, κομπάζει) κιόλας γι’ αυτό το κατόρθωμα.
Λοιπόν, από τέτοιους δασκάλους τι θα μάθουνε τα παιδιά μας, τα κακόμοιρα τα παιδιά μας; Θα μάθουνε, πώς για να γίνει κανένας σπουδαίος και για να φαίνεται πως είναι έξυπνος , πρέπει να μην έχει τίποτα ελληνικό επάνω του». («Ευλογημένο καταφύγιο, εκδ. « Ακρίτας», σελ 180). Αιωνία η μνήμη του μεγάλου δασκάλου του Γένους, Φώτη Κόντογλου, που όσο ζούσε ξεσκέπαζε τα πνευματικά μασκαραλίκια τού, γονατισμένου στους Φράγκους, κρατιδίου.
Η ερεθιστική άκανθα για την συγγραφή του παρόντος κειμένου ήταν το τηλέφωνο μία οργισμένης μητέρας παιδιού της Α’ δημοτικού. Μου κατήγγειλε ότι η προκομμένη, νεαρά δασκάλα του παιδιού της είναι "μοντέρνα", νεοταξικού φυράματος. Κατέβασε την εικόνα του Χριστού από την τάξη και αρνείται τον εκκλησιασμό στους μαθητές της. (Η πρώτη δημοτικού είναι η πιο κρίσιμη και σημαντική τάξη στη «ακαδημαϊκή» ζωή ενός παιδιού. «Αν οι καλές διδασκαλίες χαραχτούν στην ψυχή, του παιδιού, όταν ακόμη είναι τρυφερή, κανείς δεν θα μπορέσει να τις αφαιρέσει, γιατί θα έχουν αποτυπωθεί ανεξίτηλα, όπως η σφραγίδα στο μαλακό κερί», γράφει ο άγιος Χρυσόστομος στο «περί ανατροφής των τέκνων» σύγγραμά του. Πόση ζημιά αντίθετα γίνεται, όταν το «μαλακό κερί», η ψυχή του παιδιού σφραγίζεται με καντιποτένια, με νοσηρά πράγματα; Ο οσιακής μνήμης, άγιος Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης, συμβούλευε στους δασκάλους, που έχουν αναφορά στην πίστη μας και την πατρίδα, να παίρνουν πρώτη τάξη).
Για να βοηθήσω την μητέρα του παιδιού ζήτημα βοήθεια από έγκριτο, σοβαρό, και σπουδαίο νομικό. Τον πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειο Νικόπουλο. Μου απέστειλε αμέσως ένα εξαιρετικό, ολιγόλογο υπόμνημα με τίτλο «Διατάξεις προστατευτικές των θρησκευτικών συμβόλων και εικόνων, εκ του Συντάγματος και άλλων νόμων». (Οι ευχαριστίες μου θερμότατες).
Πρόσφατα κυκλοφορήθηκε και διανέμεται δωρεάν από την «Εταιρεία των φίλων του λαού» εκτεταμένη και εμπεριστατωμένη μελέτη του, με τίτλο «Το προοίμιον του Συντάγματος και η νομική του αξιολόγηση». Με την μελέτη του αυτή κονιορτοποιεί κυριολεκτικά τα φληναφήματα των κακεργετών.
Παραθέτω το υπόμνημα σημειώνοντας αυτό που τονίζει και ο σεβαστός πρόεδρος, ότι η τήρηση του Συντάγματος είναι υποχρέωση όλων των Ελλήνων, επαφίεται στον πατριωτισμό μας και δικαιούνται οι Έλληνες-να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. Και είναι βία του χειρίστου είδους, όταν ένας δάσκαλος προσβάλλει την πατρώα πίστη του Χριστού και την πατρίδα μας.

Α) ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

1) Προστατευτικό των ιερών εικόνων και συμβόλων είναι πρωτίστως αυτό τούτο το προοίμιον του Συντάγματος. Το Σύνταγμα, ως γνωστόν είναι ψηφισμένο εις Το Όνομα Της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Η επίκλησις αυτή Του Τριαδικού Θεού αποτελεί το λεγόμενο προοίμιον του Συντάγματος. Τούτο σημαίνει νομικώς ότι όλες οι πράξεις των οργάνων του Κράτους πρέπει να είναι εναρμονισμένες προς το συγκεκριμένο αυτό θρησκευτικό προοίμιον, διότι διαφορετικά είναι απηγορευμένες ως αντισυνταγματικές. Σημαίνει ωσαύτως ότι το Κράτος «θρησκεύεται» και συνεπώς οφείλει να τιμά και να σέβεται απολύτως τις εικόνες και τα σύμβολα της θρησκείας την οποία πρεσβεύει. Η θρησκεία αυτή με βάση το συνταγματικό προοίμιον είναι η της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας , η οποία πιστεύει εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Απόρροια του σεβασμού αυτού είναι και η ανάρτησις των εικόνων και συμβόλων στους δημόσιους χώρους π.χ. δικαστήρια, σχολεία, δημόσια γραφεία κ.λ.π. από τους οποίους ουδείς έχει το δικαίωμα να αφαιρεί χωρίς να υποστεί τις συνταγματικές συνέπειες!
2) Το άρθρο 3 του Συντάγματος με το οποίον καθιερώνεται ως επικρατούσα θρησκεία του Κράτους η της Ανατολικής Ορθόδοξης Του Χριστού Εκκλησίας, την οποία οφείλουν να σέβονται όλοι, τιμώντες τα ιερά αυτής σύμβολα.
3) Το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος το οποίο ρητώς ορίζει ότι σκοπός της παιδείας είναι εκτός των άλλων και η «ανάπτυξις της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων». Αυτή πρέπει να επιτυγχάνεται στα πλαίσια της επικρατούσης θρησκείας με όλα τα πρόσφορα μέσα που αυτή διαθέτει και βεβαίως με τις ιερές εικόνες και τα σύμβολα.
4) Το άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος με το οποίο καθιερώνεται το δικαίωμα, αλλά και η υποχρέωση κάθε Έλληνα να υπερασπίζεται το ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Επομένως και ο κάθε εκπαιδευτικός έχει το δικαίωμα να μεριμνά για την τήρηση των ανωτέρω συνταγματικών προβλέψεων στα σχολεία, καταγγέλοντας αρμοδίως κάθε παραβάτη αυτών μηδέ του Υπουργού παιδείας εξαιρουμένου.

Β) ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΝΟΜΩΝ

1) Το άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα το οποίο προβλέπει τα περί προστασίας της σημαίας μας τιμωρώντας την επί σκοπώ εκδηλώσεως μίσους, ή περιφρόνησις αφαίρεσιν, καταστροφή, παραμόρφωση, ρύπανση της ελληνικής σημαίας, η οποία όμως κατά νόμον φέρει υποχρεωτικά στο επάνω δεξιό άκρο το σύμβολο του Σταυρού.
2) Το άρθρο 198 του Π.Κ. το οποίο τιμωρεί την κακόβουλη βλασφημία, όποιον δηλαδή βρίζει κακόβουλα το Θεό. Ως βλασφημία όμως μπορεί να εκληφθεί και η προς τον ανωτέρω σκοπόν αφαίρεση των εικόνων και άλλων θρησκευτικών συμβόλων.
3) Ο Νόμος 851/1978 ο οποίος επιβάλλει τον Τίμιον Σταυρόν ως το κύριον περιεχόμενο της ελληνικής Σημαίας».

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More