ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Στις 30 Ιανουαρίου γιορτάζουμε τους τρεις μεγίστους φωστήρες των ελληνικών γραμμάτων! Ιωάννης ο Χρυσόστομος Μέγας Βασίλειος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Αυτούς τους τρεις που... διέσωσαν τα ελληνικά αναφερθούμε στο περιβόητο κατασκεύασμα των «ελληνοχριστιανικών Ιδεωδών» και να δούμε κατά πόσον κάτι τέτοιο μπορεί πράγματι να υπάρξειΜαθαίνουμε - και για κάποιους αποτελεί και ιδεολόγημα - ότι «Η Ορθοδοξία είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητας των Ελλήνων»... «Χριστιανική Εκκλησία και Ελληνικό Έθνος είναι έννοιες αλληλοσυμπληρούμενες»... Πατρίδα θρησκεία οικογένεια και κάτι παρόμοια. Αξίζει, λοιπόν, να δούμε πόσο αληθεύουν αυτά τα σλόγκαν. Και, για τούτο, ας γυρίσουμε πίσω στις ρίζες, στην εποχή όπου ο Χριστιανισμός καθιερώθηκε ως επίσημη θρησκεία του Βυζαντινού κράτους, και θεμελιώθηκε η συνύπαρξη κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας.

Πλοηγός σ' αυτό το ταξίδι θα είναι ο γνωστός Έλληνας λογοτέχνης και αρθρογράφος Μάριος Πλωρίτης. Και επειδή οι αλήθειες πρέπει να λέγονται, ας ακούσουμε τι έχει να μας πει, έτσι για να προβληματιστούμε λιγάκι:

Η Ιστορία, γράφει στο βήμα των Αθηνών, αρχίζει με μια γοερή αντίφαση: Οι Βυζαντινοί ένιωθαν συνεχιστές των αρχαίων Ελλήνων, διατηρούσαν πάμπολλα έθιμά τους, μιλούσαν τη γλώσσα τους, οι λόγιοί τους μελετούσαν την αρχαία Γραμματεία, τη «συντηρούσαν» αντιγράφοντας τα κείμενά της. Απ' την άλλη, όμως, αποστρέφονταν την Ελλάδα και τους Έλληνες, επειδή τους ταύτιζαν με την επάρατη ειδωλολατρία, τον εχθρό και αλλοτινό διώκτη της χριστιανικής θρησκείας. Έτσι, έγιναν αυτοί διώκτες ανελέητοι των παλιών διωκτών τους. Και, φυσικά, πρωταρχικό ρόλο στο μίσος κατά «παντός του ελληνικού» και στον λυσσαλέο κατατρεγμό του, έπαιξε η Εκκλησία, που ήταν ο φορέας και λειτουργός της νέας θρησκείας και ο μοναδικός σχεδόν πνευματικός οδηγητής των Βυζαντινών.

Η πρώτη τους κίνηση ήταν να καταστρέψουν τους ναούς και τα αγάλματα των Ελλήνων στερώντας, έτσι, τον κόσμο από ανεπανάληπτα δημιουργήματα της αρχαίας τέχνης, για να μη μείνει ίχνος από τη «βδελυρή θρησκεία των ειδώλων».

Ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος, πρωτοστάτησε στην πυρπόληση της βιβλιοθήκης του Σεραπείου, με τους 42.000 τόμους της μοναδικής κιβωτού της αρχαίας γνώσης και λογοτεχνίας...

Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α' κατάργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο πολύς Ιουστινιανός έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας...

Και να ήταν μόνο τα άψυχα; Οι πρόδρομοι των σημερινών ζηλωτών επιδόθηκαν σε φοβερούς διωγμούς και σφαγές των «εθνικών», που τις ομολογούν και οι χριστιανοί χρονικογράφοι...

Ο ελληνολάτρης αυτοκράτορας Ιουλιανός όχι μόνο συκοφαντήθηκε και αναθεματίσθηκε σαν «αποστάτης» και «παραβάτης» αλλά και δολοφονήθηκε από χριστιανό, ενώ πολεμούσε εναντίον των Περσών...

Ο ανεψιός και διάδοχος του πατριάρχη Θεόφιλου, ο Κύριλλος, θεωρείται ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της σπουδαίας νεοπλατωνικής φιλοσόφου Υπατίας...

Και η Σύνοδος της Νικαίας αναθεμάτιζε όσους «μελετούσαν διεξοδικώς τα ελληνικά μαθήματα»...

Ακόμα και το όνομα «Έλλην» πήρε νόημα υβριστικό και αποκρουστικό. Το Βυζάντιο «πολέμιον υπελάμβανε (θεωρούσε εχθρικό) το των Ελλήνων όνομα, καθ' όσον ανέκαθεν το όνομα τούτο εταυτίσθη μετά της εννοίας του ειδωλολάτρου», γράφει ο κάθε άλλο παρά «αντίχριστος», βέβαια ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος. «Ανόσιους, μυσαρούς, παμμίαρους» αποκαλούσαν τους Έλληνες οι αυτοκρατορικοί νόμοι και οι εκκλησιαστικοί πατέρες.

Ο Αθανάσιος κατακεραύνωνε τους «μιαρούς» Έλληνες... ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός στηλίτευσε την «κίβδηλον ποίησιν» των αρχαίων... και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρούσε πως Χριστιανισμός και Ελληνισμός είναι ασυμβίβαστοι, διαφωνώντας με τους νυν ελληνοχριστιανικούς κήρυκες...

«Το όνομα Έλλην κατήντησε θρησκευτικόν και ελέγετο περί μη χριστιανών και αν ακόμη ούτοι ήσαν Σαρακηνοί», λέει στην εκδοθείσα το 1933 «Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους» ο ιστορικός Αμαντος. Ακόμα και κορυφαίοι διανοητές, όπως ο πατριάρχης Φώτιος (9ος αιώνας) έγραφε πως οι Ρώσοι, προτού εκχριστιανισθούν, είχαν «ελληνικήν και άθεον δόξαν», ενώ ο «πλατωνιστής» Μιχαήλ Ψελλός (11ος αιώνας) έλεγε πως οι Κινέζοι ήταν. «Έλληνες το δόγμα»!

Και όταν, το 968, απεσταλμένοι του Πάπα εγχείρισαν στον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά γράμματα του Ποντίφικα με την προσφώνηση «αυτοκράτωρ των Ελλήνων», ο Φωκάς τους έριξε στη φυλακή!

Είναι αλήθεια πως, από τον 10ο, και περισσότερο από τον 13ο αιώνα, οι βυζαντινοί ανθρωπιστές προσπάθησαν να ξαναδώσουν στα ονόματα «Ελλάς» και «Έλληνες» την παλιά τους αίγλη, και διεκδίκησαν την πνευματική «κληρονομιά» της Αθήνας. Ωστόσο, αυτή η «αποκατάσταση» δεν εξάλειψε τον (κληρικό προπάντων) ανθελληνισμό ως το τέλος της αυτοκρατορίας.

Ο μέγας λογοθέτης (πρωθυπουργός) του Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου, Θεόδωρος Μετοχίτης (αρχές 14ου αιώνα), θεωρούσε τους Έλληνες «εχθρούς του κράτους» και ευχόταν να «εξολοθρευθούν με την βοήθειαν του Θεού», ενώ ο προοδευτικός θεολόγος Βαρλαάμ (14ος αιώνας) θα κατηγορηθεί, ανάμεσα στ' άλλα, και σαν «ελληνομανής».

Και ο Γεννάδιος Σχολάριος (ο κατοπινός πρώτος πατριάρχης της Οθωμανοκρατίας), όταν ρωτήθηκε, τρία χρόνια πριν απ' την Άλωση, αν είναι Έλλην, απάντησε με αποστροφή: «... αν με ρωτήσει κανείς τι είμαι απαντώ, Χριστιανός είμαι...»

Και ο ιστορικός Παύλος Καλλιγάς στο βιβλίο του «Μεσαιωνικός βίος του Ελληνικού Έθνους» λέγει: «Αυτούς τους διώκοντας τον Χριστιανισμόν Τούρκους, αποκαλεί η Εκκλησία "νέους Έλληνας", διότι το όνομα Έλλην ήτο τότε συνώνυμον τω αντιχρίστω... Οι περισωθέντες επίσημοι αναθεματισμοί του ελληνικού ονόματος, αποδεικνύουν ότι οι ακαταλόγιστοι εκείνοι άνθρωποι ενόσουν (έπασχαν από) αληθή ελληνοφοβίαν»....

Ο βυζαντινός ιερός πόλεμος κατά των Ελλήνων, που κράτησε έντεκα αιώνες, απόδειξε πόσο τυφλώνει ο δογματικός φανατισμός, αλλά και πόσο ανέσπερη αλκή έχει ο ελληνικός πολιτισμός, αφού κατόρθωσε να επιβιώσει ακόμα κι όταν τον μαχόταν ανένδοτα η πιο κραταιή (μαζί με τον αυτοκράτορα) δύναμη του Βυζαντίου, η ιεραρχία...

Αυτά από τον Μάριο Πλωρίτη.

Οι τρεις Ιεράρχες, μας λένε, διέσωσαν τα ελληνικά γράμματα! Από ποιους τα διέσωσαν και πώς; Αφού η ελληνική γλώσσα ήταν τότε η επίσημη γλώσσα του γνωστού κόσμου!

Πώς όμως υπερασπίστηκαν τον ελληνισμό όταν ο Μέγας Βασίλειος γράφει στο έργο του «εις τον Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον»:
«Μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».

Και ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει στην ομιλία του εις Άγιον Ιωάννην τον Ευαγγελιστήν:
«Αν κοιτάξεις στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) θα δεις, τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας (των Ελλήνων φιλοσόφων!), όλα δε είναι γεμάτα ακαθαρσίες και πύον, και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν από σκουλίκιαν... Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, παίρνοντας από τους φιλοσόφους τους... Εμείς όμως, δεν παραιτούμαστε από την μάχη εναντίον τους».

Τόση ήταν η αγάπη τους προς τους Έλληνες και την Ελλάδα που ο Χρυσόστομος συμβουλεύει τους χριστιανούς στον λόγο του «Περί Κενοδοξίας και πώς δει τους Γονείς Ανατρέφειν τα Τέκνα»:
«Κανένας δεν πρέπει να δίνει στα παιδιά του ονόματα των ελλήνων προγόνων του, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά να δίνει τα ονόματα των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης».
Ιδού και η απάντηση σε όσους απορούν γιατί δεν μπορούν να δώσουν όνομα στα παιδιά τους που δεν περιλαμβάνεται στας εκκλησιαστικάς δέλτους!

Είναι όμως και ο Γρηγόριος Νανζιαζηνός:
«Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου Ελληνικά χείλη, να μην αγγίξουν τα χέρια μου Ελληνικά χέρια και ούτε Ελληνικά τραγούδια να ΜΟΛΥΝΟΥΝ τα αυτιά και την γλώσσα μου.»

Αυτά, λοιπόν, επειδή οι αλήθειες πρέπει να λέγονται.

Read More

Η ΑΒΑΝΑ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

Τα κουβανέζικα καπνά που καλλιεργούνται στον...
εύφορο κάμπο του Δήμου Ποταμιάς, Ελασσόνας προσφέρουν μία μοναδική γεύση και υπέροχο άρωμα.

Ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα που παράγονται στο Δήμο Ποταμιάς αλλά και στην ευρύτερη περιοχή είναι ο καπνός. Η πρωτοποριακή και αξιολογότατη προσπάθεια του Δήμου για την παραγωγή πούρων και σιγαρίλος στέφθηκε με επιτυχία η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία τους στο εμπόριο.

Τα πούρα και τα σιγαρίλος του Δήμου Ποταμιάς κυκλοφορούν με τη διακριτική ονομασία «DOMENICO», προς τιμήν του τόπου παραγωγής.

Τα πούρα κυκλοφορούν σε δύο τύπους ενώ τα σιγαρίλος σε έναν τύπο.

Read More

ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΣΤΟ ΔΙΟΝ

Το ιερό του Διός του Ολυμπίου στο Δίον ήταν ο πιο σεβάσμιος χώρος των αρχαίων Μακεδόνων.

Την πρωτοχρονιά του μακεδονικού ημερολογίου, στα τέλη του Σεπτέμβρη, στο μεγάλο πανηγύρι των "εν Δίω Ολυμπίων" οι βασιλείς της Μακεδονίας έκαναν μεγαλοπρεπείς θυσίες στο βωμό του Διός για να τιμήσουν τον πατέρα των θεών.

Έχει μείνει περίφημη στην ιστορία η ....εκατοντάκλινη σκηνή που είχε στήσει εκεί ο Αλέξανδρος την παραμονή της εκστρατείας του στην Ασία για να δεξιωθεί φίλους, αξιωματούχους και αντιπροσώπους των πόλεων της Μακεδονίας.

Η ιδιαίτερη προτίμηση του Αλεξάνδρου προς το ιερό του Διός είναι φανερή και από την απόφασή του να στήσει εκεί ένα σπουδαίο έργο του γλύπτη Λύσιππου, τα χάλκινα αγάλματα των εικοσιπέντε έφιππων εταίρων που έπεσαν στη μάχη του Γρανικού το 334 π.Χ.

Το λαμπρό ιερό των Μακεδόνων πυρπολήθηκε το καλοκαίρι του 219 π.Χ. από το στρατό των Αιτωλών.

Ο στρατηγός τους Σκόπας έκαψε τις στοές, κατέστρεψε τα αναθήματα και ανέτρεψε τα αγάλματα των βασιλέων.

Τα κτήρια και τα αναθήματα του ιερού είχαν ήδη αποκατασταθεί, όταν το 169 π.Χ. ο ύπατος Μάρκιος Φίλιππος έφτασε στο Δίον.

Σεβόμενος το παλιό ιερό έδωσε εντολή στους στρατιώτες να στρατοπεδεύσουν έξω από τον περίβολό του και να μη θίξουν τίποτα από τον ιερό χώρο

Read More

Η ΔΕΗ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ ΦΟΡΟΥΣ

Ο δικηγόρος Αθηνών και νομικός Σύμβουλος του Συλλόγου κ. Παναγιώτης Χασιώτης, επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την υπ΄ αριθ. 1934/1998 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις λεγόμενες τότε “παρκο-εταιρίες” του Δήμου Αθηναίων, οι οποίες έκαναν έλεγχο στάθμευσης των αυτοκινήτων και επέβαλαν και τα σχετικά πρόστιμα σε ιδιώτες, η ΔΕΗ δε δικαιούται να εισπράττει φόρους και να διακόπτει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες της, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το “τέλος ακινήτων”. Παράλληλα, ούτε οι άλλες ιδιωτικές εταιρίες - πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη φόρων ή διακοπή της ηλεκτροδότησης.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως είναι η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος). Τόσον η είσπραξη φόρων, όσο και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων λόγω της άρνησης πληρωμής φόρων, αποτελούν στοιχεία άσκησης δημόσιας εξουσίας.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η άσκηση δημόσιας εξουσίας αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

Η προτεινόμενη τροπολογία δεν αναθέτει τις αρμοδιότητες αυτές μόνο στη ΔΕΗ (η οποία έχει και κάποιο δημόσιο χαρακτήρα) αλλά και σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης (εναλλακτικούς παρόχους τους ονομάζει). Η επιβολή της κύρωσης ναι μεν προβλέπεται από το Νόμο, αλλά αναθέτει σε ιδιώτη να επιβάλει αυτές τις κυρώσεις.
Εναπόκειται στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει εάν αυτή η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων συμβαδίζει με τα άρθρα 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος.

Το παραπάνω, προστίθεται στους λόγους αντισυνταγματικότητας που ήδη έχουν επισημάνει οι νομικοί συνεργάτες του Συλλόγου μας.

Παρακάτω παρατίθεται το “κρίσιμο” άρθρο 11, της υπ΄ αριθ. 1934/1998 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

11. Επειδή οι μνημονευμένες διατάξεις του άρθ. 36 του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα και του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994, κατά το μέρος που προβλέπουν ευθέως ή επιτρέπουν την ανάθεση αστυνομικής φύσεως αρμοδιοτήτων (βεβαίωση της παράβασης, ακινητοποίηση οχημάτων, επιβολή προστίμων) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, αντίκεινται στις θεμελιώδεις διατάξεις του άρθ. 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, κατά την έννοια των οποίων, αστυνομική εξουσία, ως η κατεξοχήν δημόσια εξουσία και έκφραση κυριαρχίας, ασκείται, διά της αστυνομικής αρχής, μόνο από το κράτος (και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που και αυτά είναι αποκεντρωμένες καθ’ύλην κρατικές υπηρεσίες) και όχι από ιδιώτες. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Σ. Ρίζος και Ν. Σακελλαρίου, οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν προσκρούει στο Σύνταγμα η ανάθεση ασκήσεως τέτοιου είδους δραστηριοτήτων, όπως αυτές που αναφέρονται από τη διάταξη του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994.

Απόφαση ΣΤΕ 1934 - 1998

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Δικαστήριο:	ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Τόπος:	ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:	1934
Ετος:	1998

Περίληψη
Μεταβίβαση δημοτικής ή κοινοτικής αρμοδιότητας στο Κράτος ή νπδδ ή νπιδ - Μελέτη εφαρμογής Συστήματος Ηλεκτρονικώς Ελεγχόμενης Στάθμευσης στην πόλη των Αθηνών -. Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, δια της οποίας εκρίθηκε, κατά πλειοψηφία και υπό τους αναφερόμενους στην απόφαση αυτή όρους και προϋποθέσεις, ως πλέον συμφέρουσα για τον Δήμο, σε σχέση με την εκπόνηση και υλοποίηση (εκτέλεση) μελέτης για την εφαρμογή του Συστήματος της Ηλεκτρονικώς Ελεγχόμενης Στάθμευσης στην πόλη των Αθηνών, προσφορά εταιρείας και παραχωρήθηκε συναφώς, στην πιο πάνω κοινοπραξία, η άσκηση της σχετικής δημοτικής αρμοδιότητας. Η δίκη, διατηρεί το αντικείμενό της και μετά την υπ' αρ. 13352 από 12-4-1996 απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, η οποία εκδόθηκε κατόπιν προσφυγής της ήδη αιτούσης εταιρείας (Αντίθετη μειοψηφία). Εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει, ότι ο νομοθέτης, λόγω της εξαιρετικής σημασίας την οποία παρουσιάζει για το δημόσιο συμφέρον η ανάθεση από τους Δήμους και τις Κοινότητες, έστω και προσωρινώς, της ασκήσεως μιας από τις αρμοδιότητες αυτών στο Κράτος ή άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, επιβάλλει να λαμβάνονται με την αυξημένη πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των μελών των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων όχι μόνο οι τυχόν πράξεις τους με τις οποίες αποφασίζουν την καταρχήν μεταβίβαση ορισμένης δημοτικής ή κοινοτικής αρμοδιότητας αλλά και οι πράξεις τους με τις οποίες αποφασίζεται η μεταβίβαση της σχετικής αρμοδιότητας σε συγκεκριμένο νομικό πρόσωπο (Αντίθετη μειοψηφία).

Κείμενο Απόφασης

Αριθμός 1934/1998
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 30 Ιανουαρίου 1998 με την εξής σύνθεση : Β. Μποτόπουλος, Πρόεδρος, Φ. Κατζούρος, Λ. Οικονόμου, Α. Τσαμπάση, Ν. Παπαδημητρίου, Η. Παπαγεωργίου, Π.Ζ. Φλώρος, Μ. Βροντάκης, Σ. Χαραλαμπίδης, Θ. Χατζηπαύλου, Γ. Παναγιωτόπουλος, Φ. Στεργιόπουλος, Ν. Ντούβας, Σ. Καραλής, Κ. Μενουδάκος, Γ. Ανεμογιάννης, Π.Ν. Φλώρος, Σ. Ρίζος, Γ. Παπαμεντζελόπουλος, Ν. Σκλίας, Α. Θεοφιλοπούλου, Ν. Σακελλαρίου, Ε. Δαρζέντας, Α. Γκότσης, Δ. Μπριόλας, Ε. Δανδουλάκη, Ν. Μαρκουλάκης, Σύμβουλοι, Δ. Σκαλτσούνης, Δ. Γρατσίας, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Μ. Καλαντζής.

Γ ι α να δικάσει την από 6 Φεβρουαρίου 1996 αίτηση :
τ ω ν : 1) Κοινοπραξίας των εταιριών με τις επωνυμίες "S. - Σ. Π. Κ. Ανώνυμη Εταιρία", που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Β. 19, "T. E. L. ", που εδρεύει στο Β. "(A. L. 319, Β. ) και "T. E. ", που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Π. 4, η οποία (Κοινοπραξία) εδρεύει στην Αθήνα και η οποία δεν παρέστη, 2) ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "S. - H. A.E. - Εταιρία Μελετών, Κατασκευών και Διαχείρισης Χώρων Στάθμευσης", που εδρεύει στο Χ. Αττικής, Λεωφόρος Πεντέλης 13, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Φιλ. Φιλιππόπουλο (Α.Μ. 6168), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο, 3) Κοινοπραξίας των Ελληνικών Εταιριών με τις επωνυμίες "D. A.", "S. A.E." και "Ε. Τ. Α. ", που εδρεύει στο Μ. Αττικής, οδός Γ. 71Α, 4) ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "E. . A.E.", που εδρεύει στο Χ. Αττικής, οδός Κ. 19, 5) Κοινοπραξίας με την επωνυμία "Ι. P. ", που εδρεύει στην Κ., οδός Τ. 14 και 6) ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία
"Τ. Α. ", που εδρεύει στο Α. Αττικής, οδός Θ. 99, οι οποίες δεν παρέστησαν,
κ α τ ά του Δ. Α., ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους : α) Επαμ. Σπηλιωτόπουλο (Α.Μ. 643) και β) Ι. Χ. (Α.Μ. 4381), που τους διόρισε με απόφαση της Δ. Επιτροπής.
Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ο. του Δικαστηρίου, κατόπιν της υπ’αριθ. 1485/1997 παραπεμπτικής αποφάσεως του Σ. Τμήματος του Συμβουλίου της Ε., προκειμένου να επιλύσει η Ο. τα ζητήματα που αναφέρονται στην απόφαση.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούσες επιδιώκουν να ακυρωθεί η 2740/1995 απόφαση του Δ. Συμβουλίου του Δ. Α. που λήφθηκε κατά την υπ’αριθμόν 33 της 7-12-1995 συνεδρίασή του.
Ο Εισηγητής, Σύμβουλος Ν. Σακελλαρίου, άρχισε τη συζήτηση της υποθέσεως με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποία αποτελεί και την εισήγηση του Τμήματος.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της δεύτερης των αιτουσών, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τους πληρεξούσιους του Δ., οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη, σε αίθουσα του Δικαστηρίου, κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως κατεβλήθησαν τα, κατά νόμον, τέλη και το παράβολο (Διπλότυπα εισπράξεως του Ταμείου Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών 3443073 και 3443074, έτους 1996 και ειδικά έντυπα παραβόλου του Δημοσίου 2504284 και 6632349).

2. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, η οποία παραπέμφθηκε λόγω της σπουδαιότητας των ζητημάτων στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, με την υπ’αρ. 1485/1997 απόφαση του ΣΤ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, ζητείται η ακύρωση της υπ’αρ. 2740 από 7-12-1995 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, δια της οποίας εκρίθηκε, κατά πλειοψηφία και υπό τους αναφερόμενους στην απόφαση αυτή όρους και προϋποθέσεις, ως πλέον συμφέρουσα για τον Δήμο, σε σχέση με την εκπόνηση και υλοποίηση (εκτέλεση) μελέτης για την εφαρμογή του Συστήματος της Ηλεκτρονικώς Ελεγχόμενης Στάθμευσης στην πόλη των Αθηνών, η προσφορά της εταιρείας με την επωνυμία "Κοινοπραξία Ε. Κ - Δήλος Κυκλοφοριακή ΑΤΕ" και παραχωρήθηκε συναφώς, στην πιο πάνω κοινοπραξία, η άσκηση της σχετικής δημοτικής αρμοδιότητας. Ως συμπροσβαλλόμενη με την κρινόμενη αίτηση πρέπει να θεωρηθεί και η υπ’αριθ. 561/1996 απόφαση του ίδιου δημοτικού συμβουλίου, η οποία ελήφθη, ομοίως, κατά πλειοψηφία. Με την απόφαση αυτή, σε εκτέλεση του όρου ΣΤ της μνημονευμένης προσβαλλόμενης απόφασης 2740/1995, εγκρίθηκαν οι όροι της υπό κατάρτιση σύμβασης μεταξύ του Δήμου Αθηναίων και της πιο πάνω κοινοπραξίας. (Η σύμβαση αυτή υπογράφτηκε στις 19 Μαρτίου 1996).

3. Επειδή, η υπό κρίση αίτηση κατά το μέρος που ασκείται από τις αναφερόμενες στο δικόγραφο, υπ’αρ. 1, 3 και 5 κοινοπραξίες εταιρειών, (ήτοι τις : Κοινοπραξία των εταιριών με τις επωνυμίες "SMARTCARD - Συστήματα Πλαστικών Καρτών Ανώνυμη Εταιρία", "TOWER ENTERPRISES LTD" και "TRADEMCO EΠΕ", Κοινοπραξία των Ελληνικών Εταιριών με τις επωνυμίες "DENCO AE", "SELMO A.E." και "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ ΑΤΕ" και Κοινοπραξία με την επωνυμία "ΙΝΤΕΑΛ/ΑΝΑΤΡΟΝ/CAR PARK") και όχι ατομικώς από κάθε μία από τις απαρτίζουσες τις κοινοπραξίες αυτές εταιρείες, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, δοθέντος ότι οι κοινοπραξίες δεν έχουν νομική προσωπικότητα, αλλά συνιστούν απλές ενώσεις προσώπων, δεν έχουν κατ’άρθρον 47 του ΠΔ 18/1989, ΦΕΚ Α 8, την ικανότητα να είναι διάδικοι και δεν νομιμοποιούνται να ασκούν αίτηση ακυρώσεως, αφού δεν αναγνωρίζονται από τις εν προκειμένω εφαρμοστέες διατάξεις του άρθρου 36 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικος (ΔΚΚ, ΠΔ 410/1995) ως φορείς δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, στον κύκλο των σχέσεων, που αφορά, τη ρυθμιζόμενη, από τις διατάξεις αυτές ανάθεση ασκήσεως δημοτικών αρμοδιοτήτων, στο Κράτος ή σε άλλα νομικά πρόσωπα. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Ηλ. Παπαγεωργίου, Π.Ζ. Φλώρος, Μ. Βροντάκης, Σ. Ρίζος και Α. Γκότσης, τη γνώμη των οποίων υποστήριξε και ο Πάρεδρος Δ. Σκαλτσούνης, κατά τους οποίους, η αίτηση ακυρώσεως πρέπει να θεωρηθεί ότι ασκείται, παραδεκτώς, από τις εταιρίες που απαρτίζουν τις κοινοπραξίες.

4. Επειδή, περαιτέρω, η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη κατά το μέρος που ασκείται από τις υπ’αρ. 4 και 6 αναφερόμενες στο δικόγραφο ανώνυμες εταιρείες (ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία "EUROPARKING A.E." και ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία "ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ"), οι 4. Επειδή, περαιτέρω, η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη κατά το μέρος που ασκείται από τις υπ’αρ. 4 και 6 αναφερόμενες στο δικόγραφο ανώνυμες εταιρείες (ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία "EUROPARKING A.E." και ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία "ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ"), οι οποίες δεν ενομιμοποίησαν, με κάποιο από τους προβλεπόμενους από το νόμο τρόπους@τον υπογράφοντα το δικόγραφο δικηγόρο.

5. Επειδή, η υπό κρίση αίτηση, ασκείται εμπροθέσμως και γενικά παραδεκτώς από την εταιρεία "Σετέξ", η οποία εζήτησε την ανάθεση του έργου σ’αυτήν.

6. Επειδή, η δίκη, διατηρεί το αντικείμενό της και μετά την υπ’αρ. 13352 από 12-4-1996 απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, οποία εκδόθηκε κατόπιν προσφυγής της ήδη αιτούσης εταιρείας, δεδομένου ότι δια της αποφάσεως αυτής του Υφυπουργού δεν ακυρώθηκε η ήδη προσβαλλόμενη απόφαση (υπ’αρ. 2740/1995) του δημοτικού συμβουλίου του προαναφερθέντος Δήμου, αλλά μόνο η υπ’αρ. 26/1996 απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 18 του ν. 2218/1994, δια της οποίας είχε κριθεί, κατ’απόρριψη σχετικής προσφυγής της ήδη αιτούσης εταιρείας, ότι η ήδη προσβαλλόμενη απόφαση (2740/1995) ήταν νόμιμη και ειδικότερα ότι είχε ληφθεί με την νόμιμη πλειοψηφία. Για τον ίδιο λόγο διατηρεί το αντικείμενό της η κρινόμενη αίτηση και ως προς την συμπροσβαλλόμενη υπ’αριθ. 561/1996 απόφαση του ίδιου δημοτικού συμβουλίου, ήτοι γιατί, και η απόφαση αυτή δεν ακυρώθηκε, παρά την έκδοση της απόφασης 34161/6-8-1996 του ίδιου υφυπουργού, που ακύρωσε την απόφαση 35/14-5-1996 της ίδιας επιτροπής, που είχε κρίνει νόμιμη την πιό πάνω απόφαση (561/1996). Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Α. Τσαμπάση, Μ. Βροντάκης, Σ. Χαραλαμπίδης, Κ. Μενουδάκος, Σ. Ρίζος, Γ. Παπαμεντζελόπουλος και Ε. Δανδουλάκη, οι οποίοι υποστήριξαν την άποψη ότι η έννοια των αποφάσεων 13352/12-4-1996 και 34161/6-8-1996 του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης είναι ότι ακυρώνονται, με αυτές, αντιστοίχως, και οι 2740/1995 και 561/1996 αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων και επομένως κατά τη γνώμη αυτή συντρέχει περίπτωση καταργήσεως της δίκης.

7. Επειδή, στη διάταξη του άρθρου 102 του Συντάγματος ορίζεται μεταξύ άλων ότι η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως, στη διάταξη δε της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικος (Π.Δ. 410/1995, ΦΕΚ Α 231/14-11-1995) ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι : στην αρμοδιότητα των δήμων και των κοινοτήτων ανήκουν ιδίως : "α) . . . β) . . . γ) . . . ιδ) η ρύθμιση της κυκλοφορίας, ο καθορισμός πεζοδρόμων, μονοδρομήσεων και κατευθύνσεων της κυκλοφορίας, ο προσδιορισμός και η λειτουργία των χώρων σταθμεύσεως οχημάτων
Όαο έλεγχος της τήρησης των διατάξεων που αφορούν την κυκλοφορία και στάθμευση των οχημάτων κ.λπ.". Εξάλλου στη διάταξη του άρθρου 29 του Π.Δ. 323/1989, (ΦΕΚ Α 146/1-6-89), όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 43 του ν. 2218/1994, (ΦΕΚ Α 90/13-6-1994) [βλ. ήδη άρθρο 36 του Δ.Κ.Κ. (Π.Δ. 410/1995)], ορίζεται ότι : "Οι δήμοι και οι κοινότητες μπορούν, κατ’εξαίρεση, να αναθέτουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα την άσκηση ορισμένης αρμοδιότητάς τους στο κράτος ή σε άλλο νομικό πρόσωπο. Η ανάθεση της αρμοδιότητας αποφασίζεται από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο με πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των μελών του. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται οι όροι άσκησης της αρμοδιότητας και η χρονική διάρκεια της ανάθεσής της. Σε κάθε περίπτωση οι όροι αυτοί διασφαλίζουν τη διοίκηση της υπόθεσης από το δήμο ή την κοινότητα. Οταν η ανάθεση της αρμοδιότητας γίνεται σε άλλο, εκτός από το κράτος νομικό πρόσωπο μπορεί να περιληφθεί στους όρους της και η εκπροσώπηση του δήμου ή της κοινότητας στο όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο, καθώς και ο τρόπος της εκπροσώπησης. Μετά την ανάθεση η αρμοδιότητα ασκείται από το κράτος ή το νομικό πρόσωπο προς το οποίο έγινε η μεταβίβασή της και τα όργανά τους ασκούν τις προβλεπόμενες από το νόμο δραστηριότητες για λογαριασμό του δήμου ή της κοινότητας, εκτός εάν το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο περιέλαβε στους όρους της ανάθεσης διαφορετική ρύθμιση. Σε όλα τα έγγραφα και τις πράξεις που εκδίδονται στα πλαίσια της άσκησης της αρμοδιότητας αυτής από τον αναλαμβάνοντα την αρμοδιότητα, σημειώνεται υποχρεωτικά ότι η έκδοσή τους γίνεται για λογαριασμό του δήμου ή της κοινότητας και αναγράφονται τα στοιχεία της απόφασης του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου με την οποία έγινε η ανάθεση". Τέλος, στη διάταξη του άρθρου 45 του ν. 2218/1994 ορίζονται τα ακόλουθα : "Ελεγχος στάθμευσης οχημάτων - Πρόστιμα. 1. Η παρ. 2 του άρθρου 59 του ν. 1416/1984 όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του ν. 1900/1990 (ΦΕΚ 125 Α’) αντικαθίσταται ως εξής : "2. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα όργανα της υπηρεσίας της παρ. 2 του άρθρου 23 του π.δ. 323/1989 ή του νομικού προσώπου που ασκεί την αρμοδιότητα κατά το άρθρο 29 του ίδιου προεδρικού διατάγματος ή από υπαλλήλους του δήμου ή της κοινότητας που ορίζονται με απόφαση του δημάρχου ή προέδρου κοινότητας . . . 2. Ακινητοποίηση οχημάτων εντός των χώρων ελεγχόμενης στάθμευσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 34 του ν. 2094/1992 (ΦΕΚ 182 Α’) μπορούν να ενεργούν και τα όργανα της προηγούμενης παραγράφου. Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου ορίζεται ο τρόπος πληρωμής των προστίμων κατά τις εργάσιμες και μη Όαο έλεγχος της τήρησης των διατάξεων που αφορούν την κυκλοφορία και στάθμευση των οχημάτων κ.λπ.". Εξάλλου στη διάταξη του άρθρου 29 του Π.Δ. 323/1989, (ΦΕΚ Α 146/1-6-89), όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 43 του ν. 2218/1994, (ΦΕΚ Α 90/13-6-1994) [βλ. ήδη άρθρο 36 του Δ.Κ.Κ. (Π.Δ. 410/1995)], ορίζεται ότι : "Οι δήμοι και οι κοινότητες μπορούν, κατ’εξαίρεση, να αναθέτουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα την άσκηση ορισμένης αρμοδιότητάς τους στο κράτος ή σε άλλο νομικό πρόσωπο. Η ανάθεση της αρμοδιότητας αποφασίζεται από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο με πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των μελών του. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται οι όροι άσκησης της αρμοδιότητας και η χρονική διάρκεια της ανάθεσής της. Σε κάθε περίπτωση οι όροι αυτοί διασφαλίζουν τη διοίκηση της υπόθεσης από το δήμο ή την κοινότητα. Οταν η ανάθεση της αρμοδιότητας γίνεται σε άλλο, εκτός από το κράτος νομικό πρόσωπο μπορεί να περιληφθεί στους όρους της και η εκπροσώπηση του δήμου ή της κοινότητας στο όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο, καθώς και ο τρόπος της εκπροσώπησης. Μετά την ανάθεση η αρμοδιότητα ασκείται από το κράτος ή το νομικό πρόσωπο προς το οποίο έγινε η μεταβίβασή της και τα όργανά τους ασκούν τις προβλεπόμενες από το νόμο δραστηριότητες για λογαριασμό του δήμου ή της κοινότητας, εκτός εάν το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο περιέλαβε στους όρους της ανάθεσης διαφορετική ρύθμιση. Σε όλα τα έγγραφα και τις πράξεις που εκδίδονται στα πλαίσια της άσκησης της αρμοδιότητας αυτής από τον αναλαμβάνοντα την αρμοδιότητα, σημειώνεται υποχρεωτικά ότι η έκδοσή τους γίνεται για λογαριασμό του δήμου ή της κοινότητας και αναγράφονται τα στοιχεία της απόφασης του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου με την οποία έγινε η ανάθεση". Τέλος, στη διάταξη του άρθρου 45 του ν. 2218/1994 ορίζονται τα ακόλουθα : "Ελεγχος στάθμευσης οχημάτων - Πρόστιμα. 1. Η παρ. 2 του άρθρου 59 του ν. 1416/1984 όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του ν. 1900/1990 (ΦΕΚ 125 Α’) αντικαθίσταται ως εξής : "2. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα όργανα της υπηρεσίας της παρ. 2 του άρθρου 23 του π.δ. 323/1989 ή του νομικού προσώπου που ασκεί την αρμοδιότητα κατά το άρθρο 29 του ίδιου προεδρικού διατάγματος ή από υπαλλήλους του δήμου ή της κοινότητας που ορίζονται με απόφαση του δημάρχου ή προέδρου κοινότητας . . . 2. Ακινητοποίηση οχημάτων εντός των χώρων ελεγχόμενης στάθμευσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 34 του ν. 2094/1992 (ΦΕΚ 182 Α’) μπορούν να ενεργούν και τα όργανα της προηγούμενης παραγράφου. Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου ορίζεται ο τρόπος πληρωμής των προστίμων κατά τις εργάσιμες και μη εργάσιμες ώρες, η διαδικασία ακινητοποίησης του οχήματος και τα έξοδα ακινητοποίησης και μεταφοράς με τα οποία επιβαρύνεται ο παραβάτης καθώς και ο τρόπος πληρωμής τους. 3. Τα διοικητικά πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες των διατάξεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ν. 2094/1992) εισπράττονται μαζί με τα τέλη κυκλοφορίας του οχήματος και αποδίδονται στους δικαιούχους Ο.Τ.Α.. Η διαδικασία απόδοσης των ποσών, οι τεχνικές λεπτομέρειες της είσπραξης και κάθε άλλη αναγκαία ρύθμιση καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών. 4. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται και για τα πρόστιμα του άρθρου 4 του ν. 1900/1990. Η μη καταβολή των προστίμων αυτών δεν αποτελεί πταισματική παράβαση από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού@

8. Επειδή, από την πιό πάνω διάταξη του άρθρου 36 του δημοτικού κα κοινοτικού κώδικα, συνάγεται ότι, ο νομοθέτης, παρέχει, υπό τους αναφερόμενους εις αυτήν όρους και προϋποθέσεις, στους Δήμους και τις Κοινότητες, τη δυνατότητα, να αναθέτουν, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και κατ’εξαίρεση την άσκηση ορισμένης αρμοδιότητας του δήμου ή της κοινότητας στο Κράτος ή άλλο νομικό πρόσωπο, το οποίο δύναται, εφ’όσον ο νόμος δεν διακρίνει, να είναι είτε δημοσίου είτε ιδιωτικού δικαίου.

9. Επειδή, από τις ίδιες ως άνω διατάξεις συνάγεται ακόμη, εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει, ότι ο νομοθέτης, λόγω της εξαιρετικής σημασίας την οποία παρουσιάζει για το δημόσιο συμφέρον η ανάθεση από τους Δήμους και τις Κοινότητες, έστω και προσωρινώς, της ασκήσεως μιας από τις αμροδιότητες αυτών στο Κράτος ή άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, επιβάλλει να λαμβάνονται με την αυξημένη πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των μελών των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων όχι μόνο οι τυχόν πράξεις τους με τις οποίες αποφασίζουν την καταρχήν μεταβίβαση ορισμένης δημοτικής ή κοινοτικής αρμοδιότητας αλλά και οι πράξεις τους με τις οποίες αποφασίζεται η μεταβίβαση της σχετικής αρμοδιότητας σε συγκεκριμένο νομικό πρόσωπο. διότι, οι τελευταίες αυτές αποφάσεις έχουν μείζονα σπουδαιότητα, αφού η εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος θα επιχειρηθεί από το συγκεκριμένο αυτό νομικό πρόσωπο, τα εχέγγυα του οποίου για τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα και οι όροι που θα του επιβληθούν πρέπει να εγκριθούν, ενόψει της σημασίας τους, από την αυξημένη πλειοψηφία των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Αθ. Τσαμπάση, Θ. Χατζηπαύλου, Ν. Ντούβας, Ν. Σακελλαρίου και Εμ. Δαρζέντας, οι οποίοι διατύπωσαν τη γνώμη ότι ο νομοθέτης αποδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στην απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, με την οποία αποφασίζει, κατ’αρχήν, την ανάθεση, IΝ ABSTRACTO, της ασκήσεως της συγκεκριμένης αρμοδιότητας σε άλλο, νομικό πρόσωπο ή το Κράτος, για την λήψη δε αυτής μόνο της αποφάσεως απαιτεί κατά την έννοια της σχετικής διατάξεως την αυξημένη πλειοψηφία, δηλαδή την πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των μελών του και όχι για τις, εν συνεχεία της αποφάσεως αυτής, λαμβανόμενες, επί μέρους, αποφάσεις των δημοτικών ή κοινοτικών συμβουλίων των οικείων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, διά των οποίων, εκδιδομένων, πάντως, μετά από τήρηση διαδικασίας που εξασφαλίζει αντικειμενική και αμερόληπτη επιλογή, αποφασίζεται, IN CONCRETO, η ανάθεση της ασκήσεως ορισμένης αρμοδιότητας σε συγκεκριμένο, πλέον, νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή το Κράτος και οι οποίες αποφάσεις δεν απαιτείται, ούτε άλλωστε θα ήταν σκόπιμο, για πρακτικούς, κυρίως, λόγους συνισταμένους στην ευχερέστερη λήψη αυτών, να λαμβάνονται με τη μνημονευμένη αυξημένη πλειοψηφία.

10. Επειδή το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος επιβάλλει στο νομοθέτη κοινό και
κανονιστικό, καθώς και στη Διοίκηση την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Ενόψει της συνταγματικής αυτής διατάξεως ερμηνευόμενες, οι μνημονευμένες διατάξεις του άρθρου 24 (παρ. 1 εδ. ια) και του άρθρου 36 του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα έχουν την έννοια ότι οι χώροι σταθμεύσεως των αυτοκινήτων στις πόλεις δεν καθορίζονται τυχαίως ή με κριτήριο την απόληψη ανταλλαγμάτων από την παραχώρηση της χρήσεως αλλά βάσει ειδικής κυκλοφοριακής και περιβαλλοντικής μελέτης, η οποία λαμβάνει υπόψη τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τον κυκλοφοριακό φόρτο στη συγκεκριμένη περιοχή και οδό, το πλάτος της τελευταίας, τις ανάγκες σταθμεύσεως αυτοκινήτων, την οικιστική διαμόρφωση και τα τυχόν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και άλλα ανάλογα κριτήρια, ώστε ο καθορισμός και η κατανομή των θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων να γίνεται κατά τρόπο ορθολογικό, και από την άποψη της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και από την άποψη της προστασίας, κατά το δυνατόν, του περιβάλλοντος, το οποίον επηρεάζεται από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων και συνεκδοχικώς από τον αριθμό, τη θέση και γενικώς τη λειτουργία των χώρων σταθμεύσεως. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Θ. Χατζηπαύλου και Ν. Σακελλαρίου, κατά τη γνώμη των οποίων, από τις προαναφερθείσες διατάξεις, δεν συνάγεται ότι επιβάλλεται η προηγούμενη εκπόνηση τέτοιας μελέτης, δεδομένου ότι, αν ο νομοθέτης σκόπευε να επιβάλει στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης τη σύνταξη μελέτης, θα το όριζε ρητώς, όπως κανονιστικό, καθώς και στη Διοίκηση την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Ενόψει της συνταγματικής αυτής διατάξεως ερμηνευόμενες, οι μνημονευμένες διατάξεις του άρθρου 24 (παρ. 1 εδ. ια) και του άρθρου 36 του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα έχουν την έννοια ότι οι χώροι σταθμεύσεως των αυτοκινήτων στις πόλεις δεν καθορίζονται τυχαίως ή με κριτήριο την απόληψη ανταλλαγμάτων από την παραχώρηση της χρήσεως αλλά βάσει ειδικής κυκλοφοριακής και περιβαλλοντικής μελέτης, η οποία λαμβάνει υπόψη τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τον κυκλοφοριακό φόρτο στη συγκεκριμένη περιοχή και οδό, το πλάτος της τελευταίας, τις ανάγκες σταθμεύσεως αυτοκινήτων, την οικιστική διαμόρφωση και τα τυχόν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και άλλα ανάλογα κριτήρια, ώστε ο καθορισμός και η κατανομή των θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων να γίνεται κατά τρόπο ορθολογικό, και από την άποψη της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και από την άποψη της προστασίας, κατά το δυνατόν, του περιβάλλοντος, το οποίον επηρεάζεται από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων και συνεκδοχικώς από τον αριθμό, τη θέση και γενικώς τη λειτουργία των χώρων σταθμεύσεως. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Θ. Χατζηπαύλου και Ν. Σακελλαρίου, κατά τη γνώμη των οποίων, από τις προαναφερθείσες διατάξεις, δεν συνάγεται ότι επιβάλλεται η προηγούμενη εκπόνηση τέτοιας μελέτης, δεδομένου ότι, αν ο νομοθέτης σκόπευε να επιβάλει στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης τη σύνταξη μελέτης, θα το όριζε ρητώς, όπως συνέβη με την διάταξη του άρθρου 9 παρ. 9 του επιγενόμενου νόμου 2503/1997 (ΦΕΚ Α 107), διά της οποίας επιβλήθηκε, για πρώτη φορά και κατά τροποποίηση των ως άνω διατάξεων του ΔΚΚ (24 παρ. 1 περ. ιδ), η εκπόνηση ειδικής μελέτης, διάταξη όμως, η οποία δεν καταλαμβάνει την επίδικη περίπτωση λόγω του χρόνου εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης.

11. Επειδή οι μνημονευμένες διατάξεις του άρθ. 36 του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα και του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994, κατά το μέρος που προβλέπουν ευθέως ή επιτρέπουν την ανάθεση αστυνομικής φύσεως αρμοδιοτήτων (βεβαίωση της παράβασης, ακινητοποίηση οχημάτων, επιβολή προστίμων) σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, αντίκεινται στις θεμελιώδεις διατάξεις του άρθ. 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, κατά την έννοια των οποίων, αστυνομική εξουσία, ως η κατεξοχήν δημόσια εξουσία και έκφραση κυριαρχίας, ασκείται, διά της αστυνομικής αρχής, μόνο από το κράτος (και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που και αυτά είναι αποκεντρωμένες καθ’ύλην κρατικές υπηρεσίες) και όχι από ιδιώτες. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Φ. Κατζούρος, Αθ. Τσαμπάση, Σ. Ρίζος και Ν. Σακελλαρίου, οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν προσκρούει στο Σύνταγμα η ανάθεση ασκήσεως τέτοιου είδους δραστηριοτήτων, όπως αυτές που αναφέρονται από τη διάταξη του άρθρου 45 του νόμου 2218/1994.
..... όργανα νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, δεδομένου ότι, κατά τη μειοψηφούσα αυτή γνώμη, τα όργανα των νομικών αυτών προσώπων αποτελούν, κατά την άσκηση των εν λόγω αρμοδιοτήτων, δημόσια όργανα και οι πράξεις τους είναι δυνατόν να προσβληθούν, παραδεκτώς, ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων.

12. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της υποθέσεως, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, αποφάσισε, ομοφώνως, με την υπ’αρ. πρ. 1251 από 18-5-1995 απόφασή του : 1) να αναθέσει την εκπόνηση μελέτης για την εφαρμογή σχεδίου ηλεκτρονικώς ελεγχομένης σταθμεύσεως στην πόλη των Αθηνών και την υλοποίηση (εκτέλεση) του σχεδίου αυτού, σε νομικό πρόσωπο το οποίο θα επιλέγετο κατόπιν διαγωνισμού και 2) την συγκρότηση πενταμελούς επιτροπής, η οποία θα επιμελείτο της υλοποιήσεως του σχεδίου αυτού της ηλεκτρονικώς ελεγχόμενης στάθμευσης (διά του καθορισμού των σημείων στα οποία θα επιτρέπετο ή θα απαγορευόταν η στάθμευση, των σημείων τοποθετήσεως των παρκομέτρων κ.λπ.). Μετά ταύτα η συγκροτηθείσα κατόπιν της ως άνω αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου Πενταμελής Επιτροπή, αποφάσισε (βλ. το από 15-9-1995 πρακτικό της) τη σύνταξη προσκλήσεως εκδηλώσεως ενδιαφέροντος για την υλοποίηση της εν λόγω αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου. Η πρόσκληση αυτή δημοσιεύθηκε στον ημερήσιο τύπο, σ’αυτήν δε ανταποκρίθηκαν, μεταξύ άλλων, διά της καταθέσεως σχετικών προσφορών, η Κοινοπραξία ".... - Δήλος Κυκλοφοριακή Α.Τ.Ε." και η εταιρεία "Σετέξ". Εν συνεχεία επελήφθη της εξετάσεως των προσφορών αυτών η προαναφερθείσα Πενταμελής Επιτροπή του Δήμου Αθηναίων, η οποία με το από 4-12-1995 πρακτικό της κατέταξε πρώτη κατά σειρά την ανωτέρω Κοινοπραξία και ενάτη την εταιρεία "Σετέξ". Επακολούθησε, η έκδοση της ήδη προσβαλλόμενης υπ’αριθμ. 2740/95 αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, η οποία ελήφθη κατά πλειοψηφία, με είκοσι μία θετικές ψήφους έναντι εννέα αρνητικών και μιάς λευκής, και διά της οποίας κρίθηκε υπό τους αναφερομένους σ’αυτήν ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις, ως πλέον συμφέρουσα για τον Δήμο Αθηναίων, η προσφορά της ως άνω Κοινοπραξίας και παραχωρήθηκε συναφώς στην πιο πάνω κοινοπραξία η άσκηση της σχετικής δημοτικής αρμοδιότητας. Με την συμπροσβαλλόμενη υπ’αριθ. 561/1996 απόφαση του ίδιου δημοτικού συμβουλίου εγκρίθηκαν, και μάλιστα με απλή πλειοψηφία, όπως ήδη έχει εκτεθεί, οι όροι της υπό κατάρτιση συμβάσεως μεταξύ του Δήμου Αθηναίων και της πιο πάνω κοινοπραξίας.

13. Επειδή, η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία παραχωρήθηκε στην κοινοπραξία "Ε Κ - Δήλος Κυκλοφοριακή ΑΤΕ" η άσκηση της δημοτικής
αρμοδιότητας για την εφαρμογή του συστήματος της ηλεκτρονικώς ελεγχόμενης στάθμευσης, είναι μη νόμιμη, γιατί δεν ελήφθη με τη νόμιμη, σύμφωνα με προηγούμενη σκέψη, πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Περαιτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη και κατά το μέρος που πέραν της ανάθεσης και της υλοποίησης της μελέτης για την εφαρμογή του συστήματος ηλεκτρονικής στάθμευσης παραχώρησε στην πιό πάνω κοινοπραξία, κατ’εφαρμογή των μνημονευμένων αντισυνταγματικών διατάξεων του άρθ. 45 παρ. 1 και 2, του νόμου 2218/1994, την άσκηση της αστυνομικής εξουσίας που περιγράφεται στις διατάξεις αυτές, καθώς και στη σκέψη 11 της παρούσης. Για τους λόγους αυτούς, προεχόντως, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει να ακυρωθεί. Η συμπροσβαλλόμενη δε υπ’αριθ. 561/1996 απόφαση του ίδιου δημοτικού συμβουλίου, πρέπει να ακυρωθεί γιατί στηρίζεται στην ακυρούμενη απόφαση 2740/1995 του δημοτικού συμβουλίου.

14. Επειδή, ενόψει όσων έχουν εκτεθεί στις προηγούμενες σκέψεις, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, ως προς την εταιρία "Σετέξ" από την οποία ασκείται παραδεκτώς, παρέλκει δε για τον λόγο αυτόν η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως ως αλυσιτελής και πρόωρη. Αν και κατά τη γνώμη του μέλους του Δικαστηρίου Ν. Σακελλαρίου θα έπρεπε να εξετασθεί από το Δικαστήριο ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο αμφισβητείται, εν όψει συγκεκριμένων διατάξεων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, κατά πόσον η προβλεπόμενη από το άρθρο 36 του ΔΚΚ διαδικασία αναθέσεως της ασκήσεως ορισμένης αρμοδιότητας των ΟΤΑ σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου συμβιβάζεται ή όχι προς το Κοινοτικό Δίκαιο.

Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται, την υπό κρίση αίτηση κατά το μέρος που ασκείται από την εταιρία "Σετέξ".
Απορρίπτει, την υπό κρίση αίτηση κατά το μέρος που ασκείται από τις λοιπές, πλην της εταιρείας "Σετέξ", αναφερόμενες στο δικόγραφο κοινοπραξίες και εταιρίες.
Ακυρώνει, την υπ’αρ. 2740 από 7-12-1995 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων καθώς και την 561/5-3-96 απόφαση του ίδιου δημοτικού συμβουλίου.

Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου και
Επιβάλλει στο Δήμο Αθηναίων, την δικαστική δαπάνη της αιτούσης εταιρείας, η οποία ανέρχεται στο ποσό των είκοσι οκτώ χιλιάδων (28.000) δραχμών.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 27 Φεβρουαρίου 1998 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 8ης Μαΐου του ίδιου έτους.

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Β. Μποτόπουλος Μ.Καλαντζής

Πρόεδρoς:	Β. Μποτόπουλος
Εισηγητές:	Ν. Σακελλαρίου
Λήμματα:	Μεταβίβαση δημοτικής ή κοινοτικής αρμοδιότητας στο Κράτος ή νπδδ ή νπιδ ,Μελέτη εφαρμογής Συστήματος Ηλεκτρονικώς Ελεγχόμενης Στάθμευσης στην πόλη των Αθηνών

Read More

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΥΨΙΣΤΟΥ

Ενθρονος και μεγαλοπρεπής ο πρώτος μεταξύ θεών και ανθρώπων αναδύθηκε μέσα από τη λάσπη στο μαγευτικό Δίον, τον ιερό τόπο των αρχαίων Μακεδόνων, στη σκιά του Ολύμπου

Το θαύμα του Διός υψίστου

«Διί υψίστω». H μία έκπληξη διαδεχόταν την άλλη όταν τον περασμένο Μάιο ένας κίονας, που στεκόταν όρθιος στη θέση του επί αιώνες περιμένοντας το ανθρώπινο χέρι που θα τον ανέσυρε από τη λάσπη, έδινε το στίγμα μιας σπουδαίας ανακάλυψης.
Μετά τον κίονα, ένας αετός. Κατόπιν ένας βωμός και δίπλα του η πλάκα με τον κρίκο στον οποίο δένονταν τα ζώα της θυσίας.
Και έπειτα από αυτόν μια επιγραφή: «Διί υψίστω». Ο ιερός τόπος των αρχαίων Μακεδόνων, το Δίον της Πιερίας, που τα τελευταία τριάντα χρόνια μαζί με τα νερά που αναβλύζουν φέρνει στην επιφάνεια και τα θαυμάσια ιερά τα οποία συγκέντρωναν κάποτε τα αναθήματα των πιστών βασιλιάδων, αρχόντων και απλών ανθρώπων, προσφέρει ακόμη μία ανακάλυψη.
Ενα ιερό αφιερωμένο στον Δία τον ύψιστο.
Τον Δία παντοκράτορα.
Τον παντοδύναμο θεό της κορυφής του Ολύμπου και συγχρόνως τον πρώτο από όλους τους θεούς.
Και επειδή ένας θεός δεν μπορεί να μείνει για πάντα - όσο και να έχει εκπέσει και να μη λατρεύεται πια - κάτω από το παχύ στρώμα της λάσπης που φθάνει ως και τρία μέτρα, ο Δίας περίμενε ατάραχος τους ανθρώπους που θα τον έφερναν και πάλι στο φως.
Ενθρονος, όπως ταιριάζει σε βασιλιάδες, με τα σύμβολα της εξουσίας στα χέρια, τον κεραυνό στο ένα και το σκήπτρο στο άλλο, αναδύθηκε ανέγγιχτος θαρρείς από τον χρόνο, σε φυσικό σχεδόν μέγεθος, επιβλητικός και ...
μεγαλοπρεπής.

Ο καθηγητής κ. Δημήτρης Παντερμαλής

---

Ο καθηγητής κ. Δημήτρης Παντερμαλής, έχοντας ήδη ανασκάψει το μεγάλο ιερό του Ολυμπίου Διός - από τον οποίο πήρε και το όνομά της η περιοχή αυτή στους πρόποδες του Ολύμπου-, το ιερό της μυστηριακής, αιγυπτιακής θεότητος Ισιδος, δημόσια κτίρια και οικίες της αρχαίας πόλης δεν μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό του.

Τα λόγια του προσεκτικά και μετρημένα - η σπουδαία ανασκαφή βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη - όμως τα στοιχεία ήδη ατράνταχτα. «Είναι ένα ιερό που τα έχει όλα!» λέει. «Τον ναό, τη στοά, τον βωμό, τα αναθήματα και το λατρευτικό άγαλμα του θεού στη θέση του. Αυτό δεν είναι καθημερινό πράγμα».


Τα νερά αναβλύζουν από κάθε πόρο του εδάφους στο Δίον. Και όταν ανεβαίνει η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα και το ποτάμι του ο Βαφύρας υπερχειλίζει, τότε ξεχύνονται στην πεδιάδα, καλύπτοντας τα πάντα στο διάβα τους.

Ετσι θάφτηκαν στη λάσπη τα λαμπρά ιερά και τα πλούσια οικοδομήματα της αρχαίας πόλης. Αλλά και έτσι σώθηκαν, προστατευμένα στο πέρασμα των αιώνων από επιδρομές, λεηλασίες και φυσικά φαινόμενα.

Μια σύμπτωση ή μια καλή τύχη ήταν η αφορμή για την αποκάλυψη του ιερού, του δεύτερου αφιερωμένου στον Δία, που έρχεται τώρα να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα: το ιερό της Δήμητρας, το ιερό του Ασκληπιού και βεβαίως της Ισιδος. Για την προστασία αυτού του τελευταίου, που πλημμυρίζει συχνά, άρχισαν τον περασμένο Μάρτιο εργασίες αποστράγγισης και διεύρυνσης της κοίτης του ποταμού. Και όλα άλλαξαν όταν, δίπλα ακριβώς στο ιερό της Ισιδος εντοπίστηκε στη λάσπη ο πρώτος κίονας.

«Είναι η πρώτη φορά, τώρα, που έχουμε ένα πλήρες ιερό. Και μάλιστα του Διός υψίστου» λέει ο κ. Παντερμαλής. «Ο Δίας ύψιστος είναι ο θεός της κορυφής του Ολύμπου και συγχρόνως στην αντίληψη των αρχαίων ο πρώτος θεός. Με τον Δία δηλαδή υπάρχει ένα είδος μονοθεϊσμού».

Ο ίδιος υπενθυμίζει μάλιστα ότι όταν οι Εβδομήκοντα μετέφρασαν στην Αλεξάνδρεια την Παλαιά Διαθήκη, τον «μόνο θεό» των Ιουδαίων τον απέδωσαν ως «ύψιστο». Εναν χαρακτηρισμό που προέρχεται από τον Δία ύψιστο. «Εχει μεγάλο ενδιαφέρον και βαθύ νόημα η σχέση αυτή με τις μετέπειτα θεολογικές εξελίξεις αλλά και ένα ιδιαίτερο νόημα για τη Μακεδονία» καταλήγει ο κ. Παντερμαλής.

Κάτω από τρία μέτρα λάσπης αποκαλύφθηκε το ιερό του Διός υψίστου. Το νερό, λόγω των πηγών που υπάρχουν, φθάνει σταθερά στο ενάμισι μέτρο

---

H εξάπλωση των Μακεδόνων στην Ανατολή έκανε εξάλλου τον Δία εξαιρετικά οικείο στους εξελληνισμένους λαούς. Από την αυλή των Μακεδόνων - όπως αποδεικνύουν οι αρχαίες επιγραφές - ως τη Συρία και την Αίγυπτο, οι ευγενείς έκαναν αναθήματα στον Δία ύψιστο, προς χάριν του οποίου είχαν καταργηθεί τα σύνορα και οι τοπικές θρησκευτικές πεποιθήσεις. «Εχει ιδιαίτερη σημασία το πώς επέζησε αυτός ο θεός. Πρόκειται για μια αλυσίδα, οι κρίκοι της οποίας όμως ερευνώνται ακόμη» λέει ο κ. Παντερμαλής.

Αλλά το σπουδαίο εύρημα του Δίου έχει και άλλη διάσταση. Το άγαλμα του Δία, αν και ακέφαλο ως αυτήν τη στιγμή καθώς η ανασκαφή συνεχίζεται, επιβεβαιώνει για πρώτη φορά και πέρα από κάθε αμφιβολία - αφού αποκαλύφθηκε στην αρχική του θέση - ότι ο Δίας ύψιστος εικονίζεται ένθρονος. «Γνωρίζουμε τώρα με βεβαιότητα ότι αυτός είναι ο βασικός τύπος απεικόνισης του θεού και όχι όρθιος να κάνει θυσία, όπως πίστευαν παλαιότερα» τονίζει κατηγορηματικώς ο κ. Παντερμαλής. Γεγονός το οποίο αποδεικνύεται και στη ρωμαϊκή απεικόνιση του Δία υψίστου, τον Δία του Καπιτωλίου.

«Το Δίον είναι το μεγαλύτερο μακεδονικό ιερό, σχετίζεται με τη μακεδονική ιστορία, σχετίζεται με τη μονοθεϊστική αντίληψη, σχετίζεται με τον Δία του Καπιτωλίου. Και πίσω από την τυπολογία του αγάλματος βρίσκεται ως ανάμνηση ο Δίας της Ολυμπίας» λέει ο κ. Παντερμαλής.
Τα αναθήματα
Δώδεκα μαρμάρινοι αετοί έχουν αποκαλυφθεί ως αυτήν τη στιγμή στο ιερό. Και ο καθένας τους είναι διαφορετικός από τον άλλο, έστω και στις λεπτομέρειες. Αλλος έχει κλειστά τα φτερά και άλλος ανοιχτά, άλλος πατάει πάνω σε κεραυνό, ένας άλλος πάνω σε δεμάτι στάχυα, άλλοι έχουν αρπάξει ζώα, όπως ένα βόδι, που επρόκειτο να θυσιαστεί στον θεό, άλλοι είναι σε φυσικό μέγεθος και άλλοι όχι. Ολοι όμως φέρουν τα σύμβολα της θυσίας.

Της αιματηρής με τη θυσία των ζώων και της αναίμακτης, όπως μαρτυρεί η φιάλη, ένα ρηχό αγγείο για τη σπονδή του κρασιού.

Είναι η πρώτη φορά που βρέθηκαν αετοί στο Δίον. Και καθώς προσαρμόστηκαν στους κίονες με την επιγραφή «Διί υψίστω» έγινε παραπάνω από φανερό ότι πρόκειται για αναθήματα. Οπως λέει ο κ. Παντερμαλής, ο αετός του Διός εχρησιμοποιείτο από τη δυναστεία των Μακεδόνων και βρισκόταν στα νομίσματά τους ήδη από τις αρχές του 4ου π.X. αιώνα ενώ η λατρεία του Διός υψίστου ιδιαιτέρως φαίνεται ότι καλλιεργήθηκε στην αυλή του Φιλίππου E' και του Περσέα, τον 2ο π.X. αιώνα.

Μάρμαρο και πωρόλιθος είναι τα υλικά του εντυπωσιακού ιερού το οποίο έζησε, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, από τα ελληνιστικά χρόνια ως τον 2ο μ.X. αιώνα, συνυπήρξε δηλαδή με το παρακείμενο ιερό της Ισιδος. Τα όριά του δεν έχουν εντοπισθεί ακόμη, ενδιαφέρον στοιχείο του όμως είναι σίγουρα το ψηφιδωτό των αυτοκρατορικών χρόνων το οποίο μετά μεγάλης δυσκολίας, αφού από κάτω αναβλύζουν τα νερά, αποκαλύφθηκε στο εσωτερικό και στο πτερόν του ιερού.

Οι θυσίες


Στο μεγάλο ιερό του Ολυμπίου Διός οι 15 πλάκες με τους κρίκους για τα ζώα, από τις 30 που φαίνεται ότι υπήρχαν συνολικά, δίνουν σαφείς πληροφορίες για την έκταση των θυσιών. Αλλά και μια αναγνωρίσιμη εικόνα για τον αρχαιολόγο, ο οποίος και εδώ, στο ιερό του Διός υψίστου, βρέθηκε μπροστά στον βωμό και στην πλάκα, όπου το ζώο της θυσίας προετοιμαζόταν για να ενωθεί με τον θεό. «Αυτός ο βωμός όμως έχει μια ιδιαιτερότητα καθώς στο πίσω μέρος του βρίσκεται προσαρτημένη μια λεκάνη για τη συγκέντρωση νερού, πιθανώς για εξαγνισμό» λέει ο κ. Παντερμαλής.

Και μένει η έρευνα - η οποία συνεχίζεται - να αποδείξει τους λόγους για τους οποίους οι αρχαίοι επέλεξαν αυτή τη θέση με τις πολλές πηγές προκειμένου να κτίσουν το ιερό του θεού τους. Μία κτιστή, κολυμβητή δεξαμενή εξάλλου που αποκαλύπτεται δίπλα στο ιερό - μετά δυσκολίας αφού από τον πυθμένα της αναβλύζει άφθονο νερό - ενισχύει τις υποθέσεις για τελετές καθαρμού.

Το πρόβλημα των νερών φυσικά παραμένει - στο ιερό φθάνει σε ύψος ενάμισι μέτρου - με αποτέλεσμα η ανασκαφή να διεξάγεται κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. H διεύρυνση ωστόσο της κοίτης του ποταμού μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για μια μεσαία πλημμύρα.

«H τύχη μας είναι ότι επιμένουμε και εκεί που δεν περιμένει κανείς να βρούμε κάτι» αναφέρει ο κ. Παντερμαλής που θυμάται ότι και το ιερό της Ισιδος αποκαλύφθηκε στα τέσσερα μέτρα λάσπης ενώ επισημαίνει ιδιαιτέρως την πολύτιμη παρουσία επί μία εικοσαετία της συνεργάτιδός του, αρχαιολόγου, κυρίας Κορίνας Βαστέλη. «H καλύτερη στιγμή μας είναι όταν κάτι ξεπηδάει μέσα από τη λάσπη» λέει.
Δίον, ένας τόπος ιερός
Σε έκταση 1.500 στρεμμάτων στην εύφορη πεδιάδα της Πιερίας και κάτω από τον επιβλητικό όγκο του Ολύμπου απλώνεται σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος του Δίου.

H ιερή πόλη των Μακεδόνων, καλά φυλαγμένη μέσα στη λάσπη που δημιουργούν οι πηγές, ξεπροβάλλει εδώ και τριάντα χρόνια σιγά σιγά προκαλώντας τον θαυμασμό για το μέγεθος, τον πλούτο, το κάλλος και την σπουδαιότητα των ιερών της, τα εξαιρετικά οικοδομήματά της αλλά και τα αναρίθμητα έργα τέχνης και αντικείμενα που έρχονται στο φως.

Δύο μεγάλες ενότητες, η πόλη την οποία περιβάλλει ένα εντυπωσιακό τείχος και έξω από αυτό τα ιερά και άλλα δημόσια κτίρια συγκροτούν το Δίον. Εντός της πόλης έρχονται στο φως οι μεγάλοι πλακόστρωτοι δρόμοι, τα καταστήματα και το αξιοθαύμαστο σύστημα υδροδότησης. Και έξω από αυτήν τα ιερά, το θέατρο, το στάδιο. Το μεγάλο ιερό του Ολυμπίου Διός, κατ' αρχάς, για το οποίο φημιζόταν το Δίον στην αρχαιότητα, εκεί όπου συγκεντρώνονταν οι Μακεδόνες να λατρέψουν τον θεό τους και γίνονταν οι πανελλήνιοι αγώνες.

Το ιερό της Δήμητρας επίσης που θεωρείται το παλαιότερο όλων, καθώς και το ιερό του θεού Ασκληπιού. Ακόμη το ιερό της μυστηριακής θεότητας Ισιδος μέσα σε ένα εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον με πηγές και αναβλύζοντα νερά - όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα ιερά της - με το άγαλμα της θεάς να εντυπωσιάζει σήμερα τον επισκέπτη, τοποθετημένο στον φυσικό του χώρο, αν και σε αντίγραφο βεβαίως. Το ίδιο και το άγαλμα της θεάς Αφροδίτης που βρίσκεται σε ναΐσκο στον ίδιο χώρο.

Σεισμός και πλημμύρες υπήρξαν οι αιτίες καταστροφής της ιερής πόλης. Με ζωή περίπου από το 500 π.X. το Δίον ήκμασε τελευταία φορά τον 4ο αιώνα μ.X., για να περάσει εν συνεχεία στη λήθη. Φαίνεται μάλιστα - όπως λέει ο κ. Παντερμαλής - ότι τουλάχιστον ως το 300 - 400 μ.X. ορισμένα από τα αρχαία ιερά του συνυπήρχαν με τα χριστιανικά, που είχαν ανεγερθεί εν τω μεταξύ. H Ισις και ο Δίας ύψιστος ίσως ήταν μεταξύ αυτών.

Για αυτά τα ιερά του Δίου θα μιλήσει σήμερα το βράδυ ο κ. Παντερμαλής σε εκδήλωση στον αρχαιολογικό χώρο, ο οποίος έχει διαμορφωθεί σε ένα τεράστιο, καλά οργανωμένο και με απόλυτο σεβασμό στα μνημεία, αρχαιολογικό πάρκο. Και για το στοιχείο του νερού που συνοδεύει πάντα την Ισιδα, αυτήν την αιγυπτιακή θεά της γονιμότητας, πρόκειται να αναφερθεί σε συνέδριο το οποίο θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας.

Από το 1973 ο καθηγητής κ. Δημήτρης Παντερμαλής ανασκάπτει στο Δίον. Και δεν έχει πάψει ούτε στιγμή να ξαφνιάζεται με όσα κρύβει η γη της Πιερίας, όπως δείχνει άλλωστε και το τελευταίο εύρημα. Το Δίον είναι βέβαιο ότι ξαναζεί.

Read More

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΣ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Ηλεκτροσόκ προκαλεί η κομπίνα εκατομμυρίων ευρώ που φέρεται να είχε στηθεί εις βάρος της ΔΕΗ, με πρωταγωνιστές τις μεγαλύτερες εταιρίες - παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας Energa και Hellas Power και την πώλησή τους πριν περίπου δύο μήνες σε ρωσο-αραβικό fund.



Σύμφωνα με αποκαλύψεις της εφημερίδας "Real News", οι αρμόδιοι φορείς γνώριζαν εδώ και μήνες για την οσμή σκανδάλου, καθώς η ΔΕΗ τούς είχε ενημερώσει όχι μόνο για το ύψος των οφειλών των δύο προμηθευτών, που σήμερα φτάνουν τα 83.478.003 ευρώ, αλλά και για την παραπλανητική διαφήμιση στην οποία είχαν καταφύγει.

Από τα στοιχεία προκύπτει ότι οι 2 εταιρίες παρουσιάστηκαν ασυνεπείς ως προς την εξόφληση των υποχρεώσεών τους, με την ΔΕΗ να εκτιμά ότι έχουν αυθαιρέτως προχωρήσει σε στάση πληρωμών για το 2011 και αντιστοίχως, να ενημερώνει τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και το Διαχειριστή του Ελληνικού συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως η ΔΕΗ είχε προσφύγει από τις 4/11 και στο Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας, υποστηρίζοντας πως οι ισχυρισμοί περί φθηνότερης ενέργειας είναι παραπλανητικοί.

Σύμφωνα ωστόσο με το πόρισμα - καταπέλτη του επικεφαλής της Αρχής για την Καταπολέμηση Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, πάνω από 120 εκατ. ευρώ, αντί να αποδοθούν στη ΔΕΗ, μεταφέρθηκαν σε λογαριασμούς στην Ελβετία, ζημιώνοντας τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.

Ήδη με εντολή της Ανεξάρτητης Αρχής έχουν δεσμευτεί ποσά ύψους 100 εκατ. ευρώ στους τραπεζικούς λογαριασμούς των 2 εταιριών.

Αμφότερες οφείλουν συνολικά πάνω από 200 εκατ. ευρώ, ενώ ο αγοραστής που της ελέγχει δεν έχει καταβάλει τη ληξιπρόθεσμη δόση των ήδη ρυθμισμένων υποχρεώσεών του που ανέρχεται σε 27 εκατ. ευρώ.

Ανάμεσα στις οφειλές είναι και περίπου 100 εκατ. ευρώ που προέρχονται από το χαράτσι της ΔΕΗ και δεν έχουν αποδοθεί στο δημόσιο.

Ακόμη, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας "Real News" η εντολή που έχει δοθεί στις εταιρίες που διαχειρίζονται τους καθυστερημένους λογαριασμούς είναι να αποδεικνύουν στους μεγάλους πελάτες την καταβολή των οφειλομένων σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία.

Read More