ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ.....ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΑΓΜΑ


ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΙΣ ΣΤΟ ΕΔΩ ΛΕΥΚΩΜΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ Η ΕΘΝΙΚΟΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ(ΩΡΑΙΑ ΛΕΞΗ) ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΛΟΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ,ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΑΝΤΙΠΡΩΣΟΠΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑ ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ.ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΣ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ Η ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΩ
έλληνας ΒΟ(Υ)ΛΕΥΤΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ ΒΓΑΖΕΙ ΕΚΤΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΙΛΑΕΙ,Η ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΟΛΙΣ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΞΕΧΑΣΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Η ΟΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΕΙ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ( ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ) ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΡΙΖΕΙ
Α ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΤΑ ΦΑΓΑΤΕ ΑΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΝΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΑΡΣΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΝΟΗΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΩΡΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥΣ

Γιάννης Δημαράς
Ανεξάρτητος βουλευτής
Επικεφαλής του «Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών»

Όταν ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους και τις πλατείες μιας χώρας, το σύστημα στέκεται αμήχανο, καθηλωμένο.

Γι' αυτό προσπαθεί να υποβαθμίζει συνεχώς τη μαζικοποίηση της αντίστασης των Ελλήνων.

Ωστόσο, η δύναμη της οργής των πολιτών, όσο πιο απλή και ακομμάτιστη είναι, τόσο περισσότερο φοβίζει την εξουσία.

Ο ελληνικός λαός σηκώθηκε από τον καναπέ και αντέδρασε. Αγανάκτησε από την ταπείνωση την οποία υφίσταται και γεμίζει καθημερινά τις πλατείες απλά, ειρηνικά και πολιτισμένα, έξω από κόμματα και πολιτικές σημαίες.

Η μόνη σημαία που κυματίζει είναι αυτή της αγανάκτησης και του θυμού. Η μόνη φωνή που αντηχεί στ’ αυτιά όλων είναι η λαϊκή οργή.

Αυτή τη φορά, η οργή των Ελλήνων φτάνει μέχρι την Ευρώπη των τοκογλύφων και τους και πλεονέκτες διεθνείς δανειστές μας. Όλοι αυτοί το μόνο που επιδιώκουν είναι ακόμη μια φορά να επωφεληθούν από το ελληνικό χρέος. Λες και δεν έχει όλη η Ευρώπη χρέη.

Ο σκοπός τους ήταν και είναι η οικονομική εξάντληση της ελληνικής κοινωνίας , ούτως ώστε να ξεπουληθεί στη συνέχεια ο δημόσιος πλούτος της Ελλάδας και να προωθηθούν «λύσεις» στα εθνικά θέματα , προς όφελος των Ευρωπαίων «φίλων» μας. Σκοπός τους είναι ακόμη η απενοχοποίηση των τραπεζών, των σφετεριστών του δημόσιου χρέους, των ενόχων πολιτικών και των επιχειρηματιών και η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας στους απλούς ανθρώπους, την κοινωνία.

Η «φωνή των Ελλήνων» στις πλατείες ταρακούνησε βέβαια και την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που επιπόλαια –θέλουμε να πιστεύουμε- υπέγραψε συμφωνίες υποθήκευσης της πατρίδας μας.

Ο Πρωθυπουργός περιέπεσε σε σύγχυση, αμφιταλαντεύτηκε στο θέμα της παραίτησής του, αλλά επιμένει να μη σέβεται τη βούλησή του λαού.

Γι' αυτό αποφεύγει την πλέον δημοκρατική λύση, τις εκλογές, όπως … «ο διάολος το λιβάνι».

Γιατί τότε, θα δοθεί η εξουσία στον ελληνικό λαό να αποφασίσει εκείνος για τη λύση που συμφέρει τη χώρα του και παράλληλα υπάρχει ο «κίνδυνος» να μετατραπεί η αντίσταση των Ελλήνων σε νέες προτάσεις και λύσεις για να βγει η χώρα μας από το αδιέξοδο. Κάτι που αντίκειται φυσικά στη λύση του αδιέξοδου μνημονίου.

Τελικά, ο κ. Παπανδρέου επέλεξε να παραμείνει ακόμη στην εξουσία, αλλάζοντας «περιτύλιγμα» στην κυβέρνησή του.

Ουσιαστικά επιχείρησε να νοθεύσει τη Δημοκρατία αναθέτοντας εξουσιαστικούς ρόλους σε πολιτικά πρόσωπα. Το αν το πέτυχε ή όχι, θα φανεί στις μέρες που έρχονται.

Το μόνο βέβαιο ότι, όσοι βυσσοδομούν και επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία , λάθος συμμαχικό στρατόπεδο επέλεξαν.

Εδώ δεν είναι απλά Βαλκάνια.

Εδώ είναι Ελλάδα. Δεν είναι «παίξε γέλασε».


Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΣΩΣΕ ΤΟ Δέν Νοείται Τέλος (Δ.Ν.Τ)


Τον Οκτώβριο του 2010, με αφορμή τη μετάφραση του best seller της "Το Δόγμα του Σοκ" ("The Shock Doctrine") στα ελληνικά, η Ναόμι Κλάιν μίλησε στην εφημερίδα "Το Βήμα" για την περίπτωση της Ελλάδας. Τα όσα είπε είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.

Η Ναόμι Κλάιν μιλάει με μια τόσο απαλή φωνή που δεν μπορείς να φανταστείς ότι κρύβει μέσα της τόσο δυναμισμό. Και επίσης, ούτε ότι αυτή η 40χρονη Καναδέζα θεωρείται από....
πολλούς μία από τις πιο μαχητικές δημοσιογράφους της εποχής μας, με τέτοια απήχηση στην αμερικανική Αριστερά που πολλοί να τη θεωρούν ακόμη και διάδοχο του Νόαμ Τσόμσκι.
Οταν λοιπόν τη ρωτήσαμε ποια είναι η άποψή της για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, υπήρξε καταπέλτης: «Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Εχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι».
Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.
«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».
Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ' αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου». «Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι: αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».
Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία,ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.
«Σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία»
«Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικά δεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής. «Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε.Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει. «Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού.Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο, παραμένει άγνωστο. Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».
Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα “αγορά”: την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΩΜΕΝΟ


Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αρχίζει από το Λονδίνο και μάλιστα εν μέσω προσβλητικότατων δημοσιευμάτων.

Οι κυριακάτικοι Τάιμς, συνοδεύουν το δημοσίευμά τους για την πώληση της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου από μια κακόγουστη και προσβλητική για την Ελλάδα φωτογραφία, που απεικονίζει τον Παρθενώνα με τη λεζάντα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ - Ένα μνημείο σε εξαιρετική τοποθεσία, χρειάζεται δουλειά, επικοινωνήστε με Γεώργιο Παπανδρέου, τηλέφωνο 30210337500».

Την Παρασκευή πάντως, 24 Ιουνίου, γνωστό μεσιτικό γραφείο του Λονδίνου θα προσφέρει σε ανοικτό πλειστηριασμό δύο ακίνητα που έχει η πρώην Ολυμπιακή Αεροπορία στην αγγλική πρωτεύουσα και ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο.

Το ένα ακίνητο, που έχει και τη μεγαλύτερη αξία, είναι τα γραφεία της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας και βρίσκεται στην καρδιά του εμπορικού Λονδίνου, στην Κόντουιτ Στριτ.

Η τιμή εκκίνησης είναι πέντε εκατομμύρια λίρες, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον για την αγορά του και οι προβλέψεις είναι ότι θα ξεπεράσει την τιμή εκκίνησης.

Το δεύτερο ακίνητο της πρώην Ολυμπιακής είναι ένα διαμέρισμα 200 τετραγωνικών μέτρων περίπου, το οποίο χρησιμοποιούσε για τη διαμονή του ο εκάστοτε διευθυντής της εταιρείας στο Λονδίνο. Η τιμή εκκίνησης γι' αυτό το διαμέρισμα είναι 1.600.000 λίρες, που επίσης θεωρείται συντηρητική.

Διαφορετική –ευτυχώς- είναι η προσέγγιση του αναλυτή της «Ομπσέρβερ», Ουίλ Χάτον, ο οποίος απευθύνει μέσω άρθρου του έκκληση στις ευρωπαϊκές δυνάμεις (ακόμη και στη Βρετανία, μολονότι δεν συμμετέχει στην Ευρωζώνη) να προχωρήσουν σε συνολική οικονομική συμφωνία που θα αντιμετωπίσει πρωτίστως το χρέος της Ελλάδας, με τη συμμετοχή ΔΝΤ, ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας.

«Υπάρχει οποιαδήποτε χώρα που να μπορεί να κάνει όσα ζητάνε από την Ελλάδα η ΕΕ και το ΔΝΤ;» διερωτάται ο αρθρογράφος. Αφού επισημαίνει ότι στους ώμους της Ελλάδας «φορτώθηκε περισσότερος οικονομικός πόνος απ' ό,τι στην ηττημένη Γερμανία του 1920 (!)», εκφράζει την απορία πώς είναι δυνατόν αυτό το γεγονός να αφήσει ανεπηρέαστο το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ


Πληροφορίες από ανώτατες πηγές θέλουν τις κορυφαίες τράπεζες της Βρετανίας, όπως είναι οι Barclays και Standard Chartered, να έχουν μειώσει δραστικά τα ποσά δανεισμού τους προς τις τράπεζες της ευρωζώνης, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες μιας νέας πιστωτικής κρίσης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.

Η Standard Chartered, λέγεται πως απέσυρε δεκάδες δισ. από την διατραπεζική αγορά δανεισμού μέσα στους τελευταίους μήνες, και μείωσε επίσης την συνολική της έκθεση κατά τα 2/3, αφού φαίνεται να ανησυχεί σφόδρα για την οικονομική κατάσταση των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Κάτι ανάλογο έκανε και η Barclays, της οποίας τα διευθυντικά στελέχη ανησυχούν για τις τραπεζικές εξελίξεις στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, και στη Πορτογαλία.

Σε δήλωσή της τον περασμένο Απρίλιο, η Barclays είχε αναφέρει πως είναι εκτεθειμένη κατά £6.4 δις. στην Ισπανία, σε σύγκριση με τα £7.2 δις. τον περσινό Ιούνιο, ενώ η έκθεσή της στην Ιταλία μειώθηκε κατά £100 εκατομμύρια.

Σύμφωνα με πηγές, η κίνηση αυτή των βρετανικών τραπεζών ήταν αναπόφευκτη προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι τυχόν απώλειες σε περίπτωση που χειροτερέψει η κρίση της ευρωζώνης. Πάντως οι κινήσεις τέτοιου τύπου, με τις ισχυρές τράπεζες να μειώνουν τον δανεισμό τους προς τις ασθενέστερες, θυμίζει το προοίμιο της οικονομικής κρίσης του 2008, όταν η άρνηση κάποιων τραπεζών να δανείσουν κάποιες άλλες οδήγησε στη κατάρρευση κάποιων από αυτές, και στην ανάγκη διάσωσης κάποιων άλλων από πλευράς των φορολογουμένων.

Σήμερα, η οικονομική κατάσταση των βρετανικών τραπεζών είναι πολύ καλύτερη από το 2008, αλλά το τραπεζικό σύστημα αρκετών ευρωπαϊκών χωρών (Ισπανία, Ιταλία, και Γερμανία) παρουσιάζει αδυναμίες.

Οι αναλυτές της UBS έχουν προειδοποιήσει ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης είναι «ιδιαίτερα εκτεθειμένες», και δεν έχουν κάνει αρκετά ώστε να μειώσουν την εξάρτησή τους από τις χρηματοδοτικές αγορές, και συνεχίζουν να βασίζονται στη παροχή ρευστότητας από την διατραπεζική αγορά.

Οι ισπανικές τράπεζες αποτελούν το επίκεντρο των βρετανικών ανησυχιών, με τα τελευταία στοιχεία της ΕΚΤ να αποδεικνύουν πως έχουν δανειστεί (διατραπεζικά) €58 δισ. τον Μάιο και €44 δισ. τον Απρίλιο.

ΤΟ ΕΥΡΩ ΠΕΘΑΙΝΕΙ....ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ


Με πρωτοσέλιδο τίτλο «Ξαφνικά και αναμενόμενα» κυκλοφορεί τη Δευτέρα το νέο τεύχος του Spiegel...

Στον υπότιτλο απεικονίζεται το ευρώ με με μαύρη ταινία πένθους πάνω σε φέρετρο σκεπασμένο με την ελληνική σημαία.

Το Spiegel υποστηρίζει ότι η Οικονομική και Νομισματική Ένωση εξελίσσεται στο μεγαλύτερο κίνδυνο για το μέλλον της Ευρώπης.

Στο σχετικό δημοσίευμα επισημαίνεται ότι το ευρώ αλυσοδένει μεταξύ τους εθνικές οικονομίες που δεν ταιριάζουν.

«Ωστόσο οι πολιτικοί ποντάρουν σε ολοένα νέα προγράμματα. Πρόκειται για λάθος δρόμο» σημειώνει.

Tο Spiegel εκτιμά ότι η Ευρώπη κλυδωνίζεται οικονομικοτεχνικά και ως ιστορικό εγχείρημα έχει ήδη χρεοκοπήσει, ενώ προειδοποιεί ότι οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν ξέρουν πια τι να κάνουν με την ΕΕ, είναι ανάστατοι με το τι κάνουν οι κυβερνήσεις με τα χρήματά τους και βγαίνουν κατά εκατομμύρια στους δρόμους.

Παράλληλα, σε άλλο άρθρο του Spiegel αναφέρεται ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών έχει επεξεργαστεί πρόταση για δανειακή βοήθεια έως 120 δισ. ευρώ που θα συμπληρώνεται με ομόλογα του προσωρινού ταμείου σταθερότητας EFSF για τη στήριξη των ελληνικών τραπεζών.

Τα ομόλογα αυτά, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα, θα διοχετευτούν στη συνέχεια από την ελληνική κυβέρνηση στις τράπεζες, οι οποίες θα μπορούν να καταθέσουν τους τίτλους ως εγγυήσεις για τη χρηματοδότησή τους από την ΕΚΤ.

Κατ' αυτόν τον τρόπο ο Σόιμπλε θέλει να παρακάμψει τις αντιρρήσεις της ΕΚΤ, εξαιτίας των οποίων έχει αποτύχει μέχρι τώρα το σχέδιο εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών πιστωτών στο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, σημειώνει το Spiegel.

Προκειμένου ο μηχανισμός διάσωσης EFSF να διαθέτει επαρκή μέσα για περαιτέρω βοήθεια, το χρηματοδοτικό του πλαίσιο θα πρέπει να διευρυνθεί, για να είναι πράγματι δυνατή η εκταμίευση των 440 δισ. ευρώ, που είχαν αποφασιστεί αρχικά ως αποθεματικό του μηχανισμού.

Επιπλέον, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να διπλασιάσουν τις εγγυήσεις τους για τον EFSF, που σημαίνει ότι το μερίδιο της Γερμανίας θα αυξηθεί από τα 123 στα 246 δις ευρώ.

Μέρκελ: «Να διορθωθούν λάθη του παρελθόντος»

Η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ σε συνέντευξή της στο περιοδικό Super Illu, λέει ότι πρέπει να αναγνωριστούν οι προσπάθειες που καταβάλει η Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η καγκελάριος εκτιμά ότι η κρίση χρέους που διέρχονται σήμερα η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία είναι αποτέλεσμα προηγούμενων λαθών.

Υπογραμμίζει δε ότι εκείνο που προέχει είναι να αντιμετωπιστούν σημαντικές παραλείψεις και λάθη του παρελθόντος.

Η ίδια διευκρινίζει πάντως ότι η Ευρώπη είναι σήμερα πολύ καλύτερα εξοπλισμένη για κάτι τέτοιο.


ΝΕΟ ΜΝΗΜΟ(ΣΗΝΟ)


ΕΡΩΤΗΣΗ:ΠΕΤΥΧΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΜΝΗΜΟ(ΣΙΝΟ)ΝΙΟ 1;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΘΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΒΙΑΣΥΝΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΘΑ ΑΡΘΕΙ ΟΛΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΣ Η ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΑΝ ΑΠΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΘΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΜΕ Η ΑΠΛΩΣ ΘΑ ΚΕΤΕΒΑΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΩΧΥΡΩΣΕΤΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΤΙΣΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ;

ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΥΣ έλληνες ΒΟ(Υ)ΛΕΥΤΕΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ: ΞΑΦΝΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ Ο ΟΡΟΣ ΕΘΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ,ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΝΕΝΟΗΣΗ,ΕΘΝΙΚΗ ΦΑΝΕΛΑ.ΟΤΑΝ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ,ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ; ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ;ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ;ΑΣΧΗΜΟ;

Με ομιλία του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου ξεκίνησε , η τριήμερη κοινοβουλευτική συζήτηση για την ανανέωση της ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος τον Σεπτέμβριο για την έγκριση από τον λαό όλων των μεγάλωναλλαγών σε σχέση με το Σύνταγμα, την φορολογία και το αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας .

Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε την ομιλία του στην ειδική κοινοβουλευτική διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης στην Βουλή αναφέροντας ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Ο πρωθυπουργός ζήτησε ξανά εθνική συναίνεση πάνω 5 βασικούς πυλώνες.Τον στόχο σταδιακής απεξάρτησης από την Τρόικα, την προσπάθεια οργανωμένης αντιμετώπισης του χρέους, την πραγματοποίηση των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών στην κοινωνία και στην οικονομία, την ανάγκη και τους όρους διαπραγμάτευσης του νέου δανείου καθώς και τη δημιουργία ενός νέους προτύπου για την ανάπτυξη και την φορολογία, με παράλληλη αναθεώρηση του Συντάγματος.

«Εθνικό πρόβλημα τα χρέη»

Ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι και χαρακτήρισε τα χρέη και τα ελλείμματα ως «εθνικό πρόβλημα» που θέτει τη χώρα υπό «κηδεμονία».

Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι τα προβλήματα δεν πρόκειται να λυθούν αν διώξουμε την τρόικα, το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους μας , αλλά «είναι στο δικό μας χέρι να λύσουμε το πρόβλημα».

«Ζητάμε ψήφο εμπιστοσύνης όχι για να βρούμε εξιλαστήρια θύματα, αλλά για να αναλάβουμε εμείς δράση» ανέφερε ο κ . Παπανδρέου, τονίζοντας ότι η λύση είναι στα χέρια μας. « Κανείς δεν θα ακούσει τη φωνή μας αν δεν δουν ότι εμείς αξιόπιστα διορθώνουμε τα λάθη μας» τόνισε.

Ο Παπανδρέου αναφερόμενος στο χρονικό όσων προηγήθηκαν επισήμανε πως η χώρα είχε τρεις και μοναδικές επιλογές: την στάση πληρωμών, την έξοδο από το ευρώ και την στάση πληρωμών και την βοήθεια από το Ταμείο Διάσωσης της χώρας. Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι εκτός επιλογών η στάση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ ως καταστροφικές για την χώρα και για αυτό προκρίθηκε η βοήθεια για να πάει η χώρα σε ένα οργανωμένο αλλά δύσκολο δρόμο για έξοδο από την κρίση στο υπουργικό συμβούλιο στις 22 Απριλίου του 2010.

Από τότε, αποκάλυψε ο πρωθυπουργός, ξέραμε ότι το ελληνικό χρέους είναι δυσθεώρητο και γι’ αυτό από τότε ξεκινήσαμε μελέτες και προετοιμασίες για μείωση επιτοκίου και επιμήκυνση του δανείου της ΕΕ. Δεν θα είχαμε φτάσει να συζητάμε εάν δεν είχαμε δείξει αξιοπιστία, συμπλήρωσε.
Το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού χρέους δεν έχει τελειώσει, πρόσθεσε ο πρωθυπουργός. Όμως η βασική επιλογή, της διαχείρισης του χρέους χωρίς απότομες αντιδράσεις, χωρίς ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, «ξαφνικό θάνατο» είναι η βασική επιλογή.

«Ψήφο εμπιστοσύνης για να μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε»

Ο κ. Παπανδρέου εκτίμησε ότι τα αίτια είναι βαθύτερα και βρίσκονται στις προϋπάρχουσες ανισότητες στην ελληνική κοινωνία. Παράλληλα, τόνισε ότι για τις όποιες αποκλίσεις υπάρχουν στο πρόγραμμα δεν φταίει η Ελλάδα, αλλά υποτιμήθηκε από την Ευρώπη το μέγεθος του προβλήματος και το γεγονός ότι υπάρχει σοβαρό συστημικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να πέσει έξω ο στόχος για έξοδο στις αγορές το 2012.

Το 2012 δεν θα μπορούμε να δανειστούμε και αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. «να βρούμε με τους εταίρους μία λύση βιώσιμη και μακροπρόθεσμη». «Ζητώ και εδώ ψήφο εμπιστοσύνης για να μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε» είπε.

Εν όψει αυτής της διαπραγμάτευσης ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι η εικόνα της διαίρεσης δεν βοηθά, «μας κάνει λιγότερο πειστικούς και δημιουργεί αμφιβολίες». «Χρειάζεται εθνική ενότητα και την επιδιώκω με κάθε τρόπο» συμπλήρωσε.

Πέντε βασικές αλλαγές

Ο κ. Παπανδρέου έθεσε πέντε βασικούς άξονες το επόμενο διάστημα:

1. Να διορθωθούν προϋπάρχουσες αδικίες που επιδείνωσε το μνημόνιο. Σε αυτό το σημείο ο κ. Παπανδρέου έκανε άνοιγμα στον κ. Σαμαρά, απευθυνόμενος προσωπικά και λέγοντας ότι «είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε νέα φορολογικά συστήματα».

2. Συνταγματική αναθεώρηση, με αλλαγές όπως στο θέμα της ποινικής ευθύνη υπουργών. Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε σύσταση επιτροπής 20-25 προσωπικοτήτων για να επεξεργαστεί προτάσεις αλλαγών.

3. Αλλαγές στη δημόσια διοίκηση και στη λειτουργία του κράτους. Για όλα αυτά, είπε, μπορούν να υπάρξουν ευρύτερες συνεργασίες.

4. Αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του κράτους, με διαφάνεια απέναντι στη Βουλή και τους πολίτες.

5. Αλλαγές στην κοινωνική πολιτική, με ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο διαβίωσης, και δικαιότερη κατανομή των εισφορών

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΣΩΤΗΡΙΑ;


Ένα άρθρο που αν μη τι άλλο προβληματίζει δημοσιεύτηκε πριν λίγο στην αμερικανική εφημερίδα THE WALL STREET JOURNAL. Ο τίτλος του …«Κι αν οι Έλληνες αποφασίσουν ότι δεν θέλουν να σωθούν;»

Και απαντά ο ίδιος ο αρθρογράφος (Allen Mattich)

Τότε ο κεντρικός πυρήνας της Ευρώπης, η Γερμανία, θα υποστεί τέτοια ζημιά που θα αναγκαστεί να διαγράψει μονομιάς ολόκληρο το ελληνικό χρέος. Τι θα συμβεί όμως αν η Γερμανία διαγράψει από ανάγκη ολόκληρο το ελληνικό χρέος; Τότε θα τεθεί ζήτημα αξιοπιστίας και ηθικής. Μιας και αυτομάτως το ίδιο με την Ελλάδα θα πράξουν και η Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία με συνέπεια τη βέβαιη καταστροφή της Ευρωζώνης.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ναι μεν αντιμετωπίζουν αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας τους όσον αφορά τη συνεχόμενη βοήθεια στην Ελλάδα, ωστόσο δεν εξηγούν γιατί το κάνουν.

Ο Αμερικανός καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Barry Eichengreen, προειδοποιεί πως είτε το θέλουμε είτε όχι, μια εθελοντική έξοδο της Ελλάδας από το «ευρώ» (πτώχευση) θα αποτελέσει τη «μητέρα όλων των οικονομικών κρίσεων».

Το μέλλον της Ευρωζώνης και τα συμφέροντα Γαλλίας και Γερμανίας κρίνονται καθαρά από τη στάση που θα κρατήσει η Ελλάδα στο μέλλον.

Ολοκληρώνοντας το άρθρο συγκρίνει την ελληνική οικονομική κρίση με εκείνη της Αργεντινής και υπενθυμίζει πως η Αργεντινή επέστρεψε σε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης τρία χρόνια μετά τη πτώχευση. Αντίθετα με τις σημερινές αποφάσεις και αν όλα πάνε κατ’ ευχή, η Ελλάδα το 2016 θα βρεθεί σε επίπεδα ρυθμών ανάπτυξης προ του 2008.

Σάς παραθέτω όλο το άρθρο

(What if Greeks Decide They Don't Want to Be Rescued?

By ALEN MATTICH

The European Union, European Central Bank and the International Monetary Fund are negotiating hard among themselves about how to structure debt relief for the Greek economy. The latest reports suggest they might have come up with a temporary deal among themselves. But what the EU, ECB and IMF want won't matter unless they get the Greek government to play as well. And that's by no means assured.

For one thing, Greeks are growing fed up with austerity and seem very unwilling to take on the still stricter conditions being demanded of them to win fresh funding and avoid default. The Greek economy has taken a beating during the past couple of years. Non-stop, large-scale political protests, routine general strikes and parliamentary rebellion have brought Athenian streets to a standstill. And Prime Minister George Papandreou's government is teetering.

Greeks are starting to question whether there might not be an easier way out of their crisis. And inevitably, Argentina's experience a decade ago has been attracting plenty of interest.

In the three years leading up to its crisis the Argentine economy struggled, contracting a total of 8.4% by the end of 2001. Strains became so great that the country defaulted on its sovereign debt, causing its economy to slump another 11% in 2002. But the unshackling of its currency from the dollar and subsequent devaluation also reignited growth. Since its 2002 low, Argentine gross domestic product will have expanded by an average annual 7.4% by the end of this year, according to IMF data. Crucially, Argentine output was back above its previous peak within three years of default.

Compare this with Greece's prospects. The IMF forecasts the Greek economy will have contracted 9.3% from its 2008 peak by the end of this year. Although the IMF expects Greece to start growing again next year, that is difficult to believe. The one constant of this crisis has been that all forecasts for Greece have been overly optimistic. Worse still, once Greece starts to grow, it is expected only to do so at an anemic rate of around 2% per year. By the end of 2016, the Greek economy will only just be back to end-2008 levels.

Greeks might well decide an Argentine solution is the only real option. In other words, an exit from the euro, default and devaluation. And maybe that's what the market is already anticipating.

Barry Eichengreen, an economist at the University of California, Berkeley, famously argued that a euro-zone country couldn't leave the single currency because to do so would trigger "the mother of all financial crises." Long before the long political process necessary for any euro-zone country to leave the single currency was concluded, investors would have voted with their wallets. They'd dump the country's sovereign debt and flee its banks.

But this is pretty much what has already happened to Greece. Two-year Greek debt yields 28% while 10-year bonds are trading at less than half of face value. And for months now, depositors have been pulling funds out of Greek banks. Only the lifeline of yet more EU and IMF loans is keeping Greece in the euro. Loans that will have to be paid back.

If Greeks come to think they're already near or have reached the worst-case outcome of a euro exit but are getting none of the upside, they may well start to agitate to leave the single currency.

That would put the EU and the ECB into a very difficult position. A Greek default and departure from the euro would risk a systemic crisis across Europe's financial sector because of the huge exposure of Europe's banks to Greek government debt. The EU doesn't want to give in to Greece because of the costs involved and for fear of feeding moral hazard. But as the financial crisis showed, punctiliousness goes by the wayside when the crunch becomes severe enough.

The Bank of England worried publicly about the consequences of bailing out Northern Rock but then, after the Lehman Brothers collapse, had no compunction about pumping enormous amounts of money into the rest of the U.K.'s banking sector.

German, Dutch and Finnish politicians may be worried about how handing bottomless buckets of money to Greece will play out with their voters, but the alternative looks even uglier.

Ironically, were the Greeks to decide that a euro exit was not only possible, but desirable, the core EU, led by Germany, would almost certainly make huge concessions, including wholesale debt forgiveness.

Of course before they did so, core euro-zone countries would have to weigh up the costs of letting Greece off the hook relative to another rescue of their banking sectors. And not just Greece. Ireland and Portugal and possibly Spain and Italy would demand some sort of easing of their national liabilities if they saw Greece getting too good a deal. This would potentially be catastrophic for the politicians making the concessions. But the more Greeks become convinced they can go it alone the better the deal the EU would have to serve up to prevent them from doing so.

Could core Europe do this without going the way of Ireland, becoming a backstop that itself goes bust under the crushing weight of others' debts? It'll be interesting to see who draws the line where in this Greek standoff. )


Με λίγα λόγια (αν ισχύουν όσα λέει ο οικονομικός αναλυτής) οι πολιτικοί μας κοιτάνε πως θα σώσουν τη Γερμανία και όχι εμάς…

ΤΑ ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΝΗΣΙΑ


Αποκαλυπτικό των τουρκικών προθέσεων είναι το βιβλίο της Ακαδημίας Ιστορίας...
της γείτονος, που κυκλοφόρησε το 2004 με τίτλο «Οι ζώνες του Λυκόφωτος στο Αιγαίο - Τα μη Λησμονημένα Τουρκικά Νησιά». Τι προκύπτει μεταξύ άλλων;

Ότι οι Τούρκοι δεν αμφισβητούν μόνο βραχονησίδες κοντά στα τουρκικά παράλια, αλλά και νησίδες στη… μέση του Αιγαίου πελάγους.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της Καθημερινής, το βασικό επιχείρημα που παρουσιάζει το βιβλίο είναι ότι οι νησίδες που δεν κατονομάζονται αλλά αναφέρονται στις συνθήκες ως «εξαρτώμενες» ή «παρακείμενες» των μεγάλων νησιών δεν έχουν μεταβιβαστεί ποτέ στην Ελλάδα.

Με αυτό το επιχείρημα στο βιβλίο αμφισβητούνται όχι μόνο ακατοίκητες βραχονησίδες που σήμερα χρησιμοποιούν Έλληνες βοσκοί, όπως η νήσος Αστακίδα στα βόρεια της Κάσου, αλλά και κατοικημένα μεγάλα νησιά, όπως η Ψέριμος.
Στο βιβλίο γράφουν ότι «τα πιο γνωστά αμφισβητούμενα νησιά είναι: Αρκοί, Φαρμακονήσι, Ψέριμος, Λέβητα, Κίνναρος, Λιάδι, Κανδελιούσσα, Αδέλφια, Σύρνα, Πλακίδα, Σοφράνα και Αστακίδα».


Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ


Σάλο έχει προκαλέσει η απίστευτη πρόκληση του Δημάρχου Αρριανών Ροδόπης, Μεμέτ Χαλίλ να… «βαφτίσει» το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Πανεπιστήμιο Σμύρνης Τουρκίας!

Στη σχετική απόφασή του, αναφέρει πως προσλαμβάνεται ως ειδικός συνεργάτης του, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, «ο Μολλά Αλή Ραμαδάν, πτυχιούχος του τμήματος Δημοσιογραφίας της Σχολής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Σμύρνη Τουρκίας)»!

Τι σκοπιμότητα έχει άραγε η απόφαση αυτή του τοπικού άρχοντα να «χαρίσει» το Πανεπιστήμιο Αιγαίου στους Τούρκους, με την έγκριση μάλιστα και του αρμόδιου κρατικού εκπροσώπου, που προφανώς προσυπέγραψε την απόφαση αυτή;

Ο πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, καθηγητής Κοινωνιολογίας, Βασίλης Φίλιας τόνισε: «Αυτό και μόνο που αναφέρει ο Δήμαρχος αρκεί και πρέπει να το αποκαλύψουμε, να το απορρίψουμε και να το χτυπήσουμε. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αποδεχτούμε κάτι τέτοιο. Τούρκο δεν μπορούμε να δεχτούμε εκεί. Πρόκειται για μια ακόμη διείσδυση που κάνουν με όλα τα μέσα οι Τούρκοι στην περιοχή, λόγω της υποχωρητικότητας που δείχνουν οι Έλληνες και της προδοσίας των ελληνικών αρχών».

Σημειώνεται ότι, ο Δήμος Αρριανών, είναι ένας μειονοτικός Δήμος που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του Καλλικράτη, από τη συνένωση 57 χωριών που οι κάτοικοί τους ξεπερνούν τους 20.000.

ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Το Παγγαίον Ορος μπορεί να ήταν διάσημο στην αρχαιότητα για τα ορυχεία χρυσού και αργύρου, πολύτιμος όμως ήταν και ο οίνος του, αφού παράλληλα ήταν μεγάλο κέντρο της διονυσιακής λατρείας. Γιατί εδώ ανατράφηκε, σύμφωνα με τον μύθο, ο θεός Διόνυσος και με κρασί τού τόπου μέθυσε τα σαρκοβόρα άλογα τού βασιλιά Λυκούργου. Αλλά και ο Οδυσσέας με το μαύρο γλυκό κρασί της Μαρώνειας στη Ροδόπη, τον περίφημο ισμαρικό οίνο, ξεγέλασε τον κύκλωπα Πολύφημο για να γλιτώσουν αυτός και οι σύντροφοί του από τη μανία του. Και πιο παλιά ακόμη: καμένοι σπόροι και φλοίδες σταφυλιών ηλικίας 6.500 ετών που βρέθηκαν στον προϊστορικό οικισμό του Ντίκιλι Τας, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, αποτελούν τα αρχαιότερα πατημένα σταφύλια που έχουν έρθει ως σήμερα στο φως.

Γιατί «ο Διόνυσος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός θεός στη Μακεδονία·όπως φαίνεται μέσα από τις αμπελοκαλλιέργειες, την παραγωγή οίνου που ήταν ονομαστός στον αρχαίο κόσμο, αλλά και τα θέατρα» εξηγεί η αρχαιολόγος δρ Τζένη Βελένη, διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Το ίδιο αγαπητός έγινε και στην Ιταλία. Εκεί μεταφυτεύθηκε η λατρεία του μαζί με το θείο δώρο που πρόσφερε στους ανθρώπους, μέσω των ελλήνων αποίκων που εγκαταστάθηκαν στις κεντρικές και νότιες περιοχές της. Αυτή ακριβώς τη σχέση μέσω του κρασιού ανάμεσα στις δύο χώρες που συνδέονται με την Αδριατική στοχεύει να αναδείξει η έκθεση η οποία θα εγκαινιασθεί στις 13 Ιουλίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης με τίτλο «Το δώρο του Διονύσου. Η μυθολογία του κρασιού στην Κεντρική Ιταλία και στη Βόρεια Ελλάδα».

Σύμβολο κοινωνικής υπεροχής στην αρχαϊκή εποχή (7ος αι. π.Χ.), αλλά ήδη από τον 5ο αι. π.Χ. και με την επικράτηση της δημοκρατίας ένα αγαθό συλλογικής και διαδεδομένης κατανάλωσης, το κρασί λατρεύτηκε στην αρχαιότητα όσο και ο θεός του. Ενας θεός ο οποίος συνδέεται με την αναγέννηση της φύσης, με τη διαρκή κίνηση και την παράβαση, αυτός που μοιράζει το κρασί στους θνητούς χαρίζοντας ευθυμία, έκσταση, αλλά και παραφροσύνη.

Αυτές τις πολλές ιδιότητες του Διονύσου (όσες και του κρασιού) σκοπεύει να αναδείξει η έκθεση προσεγγίζοντας το θέμα αρχικά από τη μυθολογία, στη συνέχεια μέσα από τη σύνδεσή του με τη λατρεία και τις ταφικές λειτουργίες, το συμπόσιο, τις δυσάρεστες επιπτώσεις του οίνου όπως η μέθη- ταυτόχρονα όμως και τη δύναμη που χαρίζει στον άνθρωπο-, την παραγωγική και εμπορική σημασία του και τέλος με το θέατρο, ένα ακόμη «δώρο» του θεού. Οι εκδηλώσεις οινοποσίας και γευσιγνωσίας εξάλλου οι οποίες θα συνοδεύουν την έκθεση θα κάνουν την αναγωγή στη σημερινή εποχή.

«Η σημασία του κρασιού για τον άνθρωπο υπήρξε τεράστια λόγω της κοινωνικότητας που παράγεται μέσα από την οινοποσία,κάτι που για τους αρχαίους είχε θρησκευτικές και πολιτικές προεκτάσεις. Αλλωστε μέσω του οίνου διαδόθηκε σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και το συμπόσιο, ένας κατ΄ εξοχήν ελληνικός θεσμός με μεγάλα πολιτισμικά οφέλη» λέει η κυρία Βελένη.
Το ταξίδι
Αρχαία αντικείμενα από ανασκαφές σε νεκροταφεία, οικισμούς και ιερά της Κεντρικής Ιταλίας, αλλά και από την Κεντρική Μακεδονία, 187 τον αριθμό, παρουσιάζονται στην έκθεση, η πρόταση για την οποία ήρθε από την περιοχή του Μολίζε και της εκεί Εφορείας Αρχαιοτήτων, καθώς και του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου. Γιατί οι Ρωμαίοι μπορεί να γνώρισαν το κρασί πολύ αργότερα από τους Ελληνεςσύμφωνα με τα ως τώρα στοιχεία, είχαν την πρώτη επαφή με τη διονυσιακή λατρεία και με το κρασί γύρω στον 8ο αι. π.Χ.-, το αγάπησαν όμως πολύ. Και τελικά διέπρεψαν στην παραγωγή του, αλλά και στο εμπόριο, εκτοπίζοντας τους πρώτους διδάξαντες και κυριαρχώντας με την πάροδο των αιώνων στην αγορά- αν και έχει ενδιαφέρον ότι ο Πλίνιος (φυσικός, φιλόσοφος και ιστοριογράφος του 1ου αι. μ.Χ.) παρ΄ όλη την υπερηφάνεια του για τα ιταλικά κρασιά, αποφεύγει να τα συγκρίνει με τα ελληνικά.

«Ο μύθος του Διονύσου και ειδικότερα της αμπέλου εμφανίζει δύο πορείες:η μία από τη Θράκη προς τη Μακεδονία και τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο και η άλλη από τη Μεσοποταμία.Γενικά αποδεκτό όμως σήμερα είναι ότι η εξημέρωση της αμπέλου ξεκίνησε κάπου στην περιοχή του Καυκάσου» λέει ο υπεύθυνος οίνου στο ΒΗΜΑGΟURΜΕΤκ.Ανδρέας Ανδρουλιδάκης.

Η καλλιέργεια
Η έναρξη της καλλιέργειας της αμπέλου στην Ελλάδα τοποθετείται χρονικά στην Εποχή του Χαλκού, όταν δημιουργούνται ιεραρχημένες κοινωνίες, οι οποίες ήταν σε θέση να κάνουν μακροχρόνια «επένδυση» σε ένα φυτό που απαιτεί χρόνια για να παραγάγει καρπό και ύστερα να προχωρήσουν στην παραγωγή του κρασιού. Για ένα τόσο πολύτιμο προϊόν δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι ο τρύγος, το πάτημα των σταφυλιών και η δοκιμή του νέου κρασιού αποτελούσαν εξαιρετικής σημασίας εργασίες, οι οποίες καταγράφονταν στο ημερολόγιο των αρχαίων και αναπαριστάνονταν σε αγγεία και ανάγλυφα. Ο Διόνυσος και οι ακόλουθοί του ήταν οι πρωταγωνιστές αυτών των αγροτικών σκηνών.

«Το κρασί εφευρέθηκε τυχαία» επισημαίνει ωστόσο ο κ. Ανδρουλιδάκης. «Γιατί το σταφύλι έχει επάνω του ό,τι χρειάζεται για να γίνει κρασί.Στη συνέχεια βεβαίως εξελίχθηκε από τους αρχαίους Ελληνες σε μεγάλη τέχνη, όπως αποκαλύπτουν τα αρχαία κείμενα στα οποία γίνονται λεπτομερείς περιγραφές και παρατηρήσεις για την καλλιέργεια της αμπέλου, την παραγωγή του κρασιού,τη βελτίωσή του,κτλ.».
Η παλαίωση
Οι αρχαίοι γνώριζαν τα ευεργετικά αποτελέσματα του χρόνου πάνω στο κρασί. Αυτό αποδεικνύεται και από τον Ομηρο, ο οποίος αναφέρει ότι το κρασί αποσφραγίζεται και ανοίγεται στα έντεκα χρόνια («Οδύσσεια»), ενώ ο Αρχέστρατος τονίζει ότι το κρασί της Θάσου έφθανε στην απογείωσή του έπειτα από πολλών χρόνων παλαίωση. Στο «Εδικτον των τιμών του Διοκλητιανού» αναφέρεται μάλιστα ότι τα παλιά κρασιά εξαιρετικής γεύσης μπορεί να έχουν τριπλάσια τιμή από τα κοινά.

«Ευώδης» χαρακτηριζόταν ως εκ τούτου ο θάσιος οίνος, «απαλός και λευκός» ο μενδαίος, «άριστος» ο χίος, «εύπνους» ο λέσβιος. Αλλοι χαρακτηρισμοί, οι οποίοι είχαν να κάνουν με το χρώμα του οίνου, ήταν: λευκός, μέλας, κιρρός (ξανθός), ερυθρός, ενώ αναλόγως της γεύσης μπορούσε να είναι γλυκύς ή αυστηρός, λεπτός ή παχύς, ευώδης και ουχί ευώδης, αδύνατος, μέτριος και δυνατός.

«Ελαφράν τινά ατμίδα» είχε εντοπίσει στο μεταξύ ο Αριστοτέλης στον οίνο, παρατηρώντας ότι υπήρχε μια εύφλεκτη ουσία. Και παρ΄ ότι δεν μπορούσε να προσδιορίσει το οινόπνευμα, τις συνέπειές του τις γνώριζε. Για αυτό και ο Πλάτωνας απαγόρευε στους νέους ως τα 18 να δοκιμάζουν κρασί, ενώ ως τα 30 έπρεπε να το καταναλώνουν μετρίως.

Η προσθήκη μυρωδικών, μπαχαρικών ή αρωματικών βοτάνων, όπως θυμάρι, μέντα, γλυκάνισο ή σμύρνα, για να αναδυθεί η γεύση του ήταν συχνά υπεύθυνη για τη διαφοροποίηση του κρασιού από τόπο σε τόπο. Σε κάποια μέρη, όπως στην Κω, πρόσθεταν θαλασσινό νερό στο μούστο πριν από τη ζύμωση (τεθαλασσωμένος οίνος), ενώ δεν ήταν άγνωστη η χρήση ρητίνης, αλλά και η προσθήκη αψίνθου (δηλαδή η παρασκευή βερμούτ), μέθοδος που αποδίδεται στον Ιπποκράτη- εξ ου και «Ιπποκράτειος Οίνος».

ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΡΩΜΑΤΑ
Τι γεύση είχε το κρασί στην αρχαιότητα;«Είναι πρακτικά αδύνατον να απαντήσω,αν και μπορώ να υποθέσω δύο πράγματα»λέει ο υπεύθυνος οίνου του ΒΗΜΑGΟURΜΕΤ κ.Α.Ανδρουλιδάκης. «Ηταν γλυκό και αρωματικό,μάλιστα οι αρωματικές προσθήκες δεν χρησιμοποιούνταν μόνο για να βελτιώσουν τη γεύση,αλλά και για να διορθώσουν σφάλματα της οινοποίησης.Το ίδιο συνέβαινε και με τη ρητίνη,αν κρίνουμε από τον τρόπο που τη χρησιμοποίησαν στα νεότερα χρόνια,δηλαδή για την κάλυψη ελαττωμάτων του κρασιού,όπως ή έλλειψη γεύσης,η οξείδωση,κτλ.Το δεύτερο είναιότι πιθανόν να είχαν περισσότερους βαθμούς αλκοόλης από τα σημερινά κρασιά,που φθάνουν ως τους 15,5,αφού ως εκεί αντέχουν οι ζυμομύκητες που υπάρχουν στη φύση.Ενδέχεται όμως στην αρχαιότητα να υπήρχαν και άλλοι ζυμομύκητες που άντεχαν σε υψηλότερους βαθμούς, έτσι ορισμένα κρασιά να είχαν υψηλότερο ποσοστό αλκοόλης. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει και τη μεγάλη αραίωση του κρασιού, που σε κάποιες περιπτώσεις έφθανε το 1 προς 5!».

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Η έρευνα σήμερα έχει δείξει ότι το φυσικό περιβάλλον της Βόρειας Ελλάδας ευνοούσε ιδιαίτερα την ύπαρξη και την καλλιέργεια της αμπέλου.Από τους αμπελώνες της Χαλκιδικής έβγαινε ο ονομαστός λευκός οίνος της Μένδης,ο οποίος για πολλούς αιώνες βρισκόταν στην πρώτη σειρά προτίμησης,αλλά και εξαγωγών,όπως επίσης και τα κρασιά της Τορώνης και της Ακάνθου.

Στη Μαρώνεια της Θράκης παραγόταν ο περίφημος Ισμαρικός οίνος (ή Μαρωνίτης).Και στο Παγγαίο (Βίβλινα όρη) έβγαινε ο βίβλινος οίνος από κλήματα της βιβλίας αμπέλου.Η μακεδονική πόλη των Φιλίππων σε αυτή την περιοχή είχε μεγάλη οινική παράδοση.Εδώ άλλωστε,στον λόφο Ντίκιλι Τας (6η-3η χιλιετία π.Χ.),βρέθηκαν 2.460 καμένοι σπόροι σταφυλιών και 300 φλοίδες από σταφύλι που πιθανόν χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή κρασιού.

«Στις ανασκαφές έχω βρει και εγώ αρχαίους τάφρους καλλιέργειας αμπέλου (ένας από τους τρεις τρόπους φύτευσης:συνολική εκσκαφή του αγρού,με τάφρους και με οπές) στην Πέλλα, στην Πιερία (πάνω από έξι διαφορετικές θέσεις),στη Φλώρινα δίπλα στο Αμύνταιο,στη Θέρμη και στην Τούμπα Θεσσαλονίκης» λέει η αρχαιολόγος δρ Τζένη Βελένη.Ειδικά στην Πέλλα μάλιστα,την πρωτεύουσα των Μακεδόνων,παραγόταν ονομαστός οίνος που προερχόταν απότην πελλαία σταφυλή.Ενώ στις Πέτρες Αμυνταίου βρέθηκε κοντά στα αποθηκευτικούς πίθους μια σκουρόχρωμη κολλώδης ουσία, που αποδείχτηκε ότι ήταν ρητίνη.Είναι αδύνατον όμως να ταυτοποιηθούν σήμερα αρχαίες ποικιλίες.Είναι άλλωστε απίθανο να έχουν διατηρηθεί καθώς όπως εξηγεί ο υπεύθυνος οίνου του BHMAGΟURΜΕΤ κ.Α.Ανδρουλιδάκης η άμπελος παρουσιάζει μεγάλη συχνότητα διασταυρώσεων και μεταλλάξεων από τη φύση : «Κάποιες ονομασίες όμως στην Κεντρική Ιταλία,στις περιοχές γύρω από τη Νάπολι και την Πομπηία,θυμίζουν Ελλάδα.Για παράδειγμα,υπάρχει ένα είδος που ονομάζεται “αλιάνικο”, παραφθορά της λέξης “ελληνικό”, όπως δέχονται και οι Ιταλοί.Υπάρχει επίσης το “γκρέκο ντι Τούφα” και το “γκρεκέτο”- χωρίς αυτό να σημαίνειότι οι ποικιλίες αυτές μπορεί να έχουν σχέση με τις αρχαίες».

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More