ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ


Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι:ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
Σχολιάζοντας τη σημερινή πολιτική κατάσταση, ο Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι- πρώην πρωθυπουργός Σκοπίων- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Σκοπιανοί θα έχουν ‘καταραμένο μητρικό γάλα, γιατί έχουν αφοριστεί από τους αγίους Κλήμεντο και Ναούμ, γράφει το σκοπιανό δημοσίευμα επικαλούμενο κείμενο της εφημερίδας Βέτσερνι Νόβοστι.

Ο πρώην πρωθυπουργός της πΓΔΜ και πρώτος ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος ВМРО-ДПМНЕ, Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι, ο οποίος έχει βουλγαρική υπηκοότητα, στην αυτοβιογραφία του «Тоа сум јас»(Αυτός είμαι) αποκαλύπτει πολλές άγνωστες λεπτομέρειες της πρόσφατης ιστορίας της χώρας αυτής συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι για παράδειγμα, με τον Σέρβο ομόλογό του, τον αείμνηστο πρωθυπουργό Ζόραν Τζίντζιτς, μίλησε για ανταλλαγή εδαφών μεταξύ της FYROM, της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου, όπως γράφει η σερβική εφημερίδα Vecernje Novosti στην ηλεκτρονική της έκδοση.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι αυτή είναι από τις πιο αποκλειστικές λεπτομέρειες που θα διευκρινιστούν στο βιβλίο το οποίο σύντομα θα δημοσιευθεί.
Μετά από δύο δεκαετίες από την ανεξαρτησία της χώρας ο Γκεοργκιέφσκι εκτιμά ότι θα ήταν καλύτερα αντί του πρώτου προέδρου της χώρας, Κίρο Γκλικόροφ, να είχε εκλεγεί ο Πέταρ Γκότσεφ ‘ ο πρώτος κομμουνιστής ηγέτης που έκανε αντίσταση στη Γιουγκοσλαβία’.
Αναφερόμενος στον αρχηγό του κράτους Μπόρις Τραϊκόφσκι είπε ότι «δεν είχε ικανότητα» για να γίνει πρόεδρος της χώρας και η νίκη του στις προεδρικές εκλογές του 1999 ο Γκεοργκιέφσκι την ονομάζει ως «πύρρειος νίκη του ВМРО-ДПМНЕ.
«Ο Γκλιγκόροφ και ο Μπράνκο Τσερβενκόφκσι είχαν ηγετική ικανότητα του αρχηγού του κράτους, ενώ ο Τραϊκόφσκι και ο Ίβανοφ όχι» σημειώνει ο ίδιος.

Ο Γκεοργκιέφσκι, τώρα αρχηγός του αντιπολιτευτικού κόμματος ВМРО-НП και έχει ανακοινώσει ένα μπλοκ συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες του πρώην αρχηγού του κράτους, Μπράνκο Τσερβενκόφσκι, αναφέρει η εφημερίδα.
Οι δύο άνδρες εκτιμούν ότι στην πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία απειλείται η δημοκρατία, ενώ η οικονομική κατάσταση είναι κακή και τα Σκόπια έχουν διεθνώς απομονωθεί.
Η υπάρχουσα πολιτική οδηγεί τη χώρα σε μια εντελώς λανθασμένη κατεύθυνση, γράφει η Vecernje Novosti. --

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 490 Π.Χ


Τον αθηναϊκό στρατό διοικούσαν δέκα στρατηγοί, εκ των οποίων τελευταίος ήταν ο Μιλτιάδης. Ο πατέρας του Κίμωνας, γιος του Στησαγόρα είχε εξορισθεί από την Αθήνα από τον Πεισίστρατο γιο του Ιπποκράτη.
Ενώ βρισκόταν εξορία, είχε την τύχη να κερδίσει τον αγώνα με τέθριππο στην Ολυμπία κι έτσι να αποσπάσει την ίδια δόξα με τον ομομήτριο αδερφό του, Μιλτιάδη. Στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες κέρδισε πάλι το έπαθλο με τα ίδια άλογα, αλλά αυτή τη φορά παραιτήθηκε από τη νίκη για χάρη του Πεισίστρατου και γι αυτήν του την πράξη, ο τελευταίος του επέτρεψε να γυρίσει στην Αθήνα, σημειώνεται ότι την ίδια νίκη επανέλαβε σε μεταγενέστερους Ολυμπιακούς αγώνες.

Λίγο αργότερα αφού πέθανε ο Πεισίστρατος, δολοφονήθηκε από τους γιους του τυράννου, οι οποίοι έστειλαν νύχτα μερικούς άνδρες να του στήσουν ενέδρα στο δρόμο κοντά στο πρυτανείο. Ετάφη έξω από την Αθήνα, στην άλλη πλευρά του δρόμου που λέγεται Κοίλη οδός και απέναντι από τον τάφο του θάφτηκαν επίσης τα άλογα με τα οποία είχε κερδίσει τρεις φορές στην Ολυμπιάδα. Τριπλή νίκη είχε επιτευχθεί από μια μοναδική ομάδα αλόγων, αυτή του Ευαγόρα από τη Λακωνία· από τότε ουδείς άλλος το έχει κατορθώσει. Την εποχή εκείνη ο Στησαγόρας, πρωτότοκος από τους δύο γιους του, ζούσε στη Χερσόνησο με το θείο του Μιλτιάδη, ενώ ο μικρότερος που είχε πάρει το όνομα Μιλτιάδης από το μεσολαβητή στη Χερσόνησο, βρισκόταν με τον πατέρα του στην Αθήνα.

104. Ο συγκεκριμένος Μιλτιάδης ήταν ένας από τους δέκα στρατηγούς των Αθηναίων. Είχε έρθει πρόσφατα από τη Χερσόνησο και δυο φορές κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του. Την πρώτη όταν τον καταδίωξαν οι Φοίνικες μέχρι την Ίμβρο, προσπαθώντας να τον συλλάβουν και τη δεύτερη, αφού γλίτωσε απ’ αυτή την απειλή κι έφτασε στην ασφάλεια της πατρίδας του, βρήκε τους εχθρούς του να τον περιμένουν και σύρθηκε στα δικαστήρια για την τυραννική διακυβέρνησή του στη Χερσόνησο. Πάντως διέφυγε τον κίνδυνο και μετά τη νίκη του εξελέγη στρατηγός από το λαό.

105. Προτού φύγουν από την πόλη, οι Αθηναίοι στρατηγοί έστειλαν μήνυμα στη Σπάρτη. Αγγελιαφόρος ήταν ο Αθηναίος Φειδιππίδης επαγγελματίας δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Σύμφωνα με την αναφορά που έδωσε στους Αθηναίους όταν επέστρεψε συνάντησε το θεό Πάνα στο όρος Παρθένιο, πάνω από την Τεγέα. Ο Πάνας είπε τον φώναξε με τ’ όνομά του και του είπε να ρωτήσει τους Αθηναίους γιατί τον αγνοούσαν, παρ’ όλο που εκείνος ήταν φιλικός απέναντί τους και μάλιστα τους είχε φανεί χρήσιμος αρκετές φορές στο παρελθόν και μπορούσε να το κάνει και στο μέλλον. Οι Αθηναίοι πίστεψαν την ιστορία του Φειδιππίδη και μόλις η ζωή τους επανήλθε στο φυσιολογικό, έχτισαν ναό στον Πάνα κάτω από την Ακρόπολη και από τότε οργανώνουν μια ετήσια γιορτή με λαμπαδηδρομία και θυσίες για να έχουν την εύνοιά του.

106. Ο Φειδιππίδης λοιπόν —που ανέλαβε την αποστολή από τους στρατηγούς της Αθήνας και συνάντησε τον Πάνα— έφτασε στη Σπάρτη την επόμενη μέρα που έφυγε από την Αθήνα και παρέδωσε στους άρχοντες των Σπαρτιατών το μήνυμα που έλεγε: «Άνδρες της Σπάρτης, οι Αθηναίοι σας ζητούν να τους βοηθήσετε και να μη μείνετε απλοί θεατές της επικείμενης συντριβής και υποδούλωσης της αρχαιότερης πόλης της Ελλάδας από ένα βάρβαρο εισβολέα· αυτή τη στιγμή, η Ερέτρια έχει πέσει στα χέρια του κι η Ελλάδα είναι πιο αδύναμη μετά την απώλεια μιας αξιόλογης πόλης της». Αυτός είπε όσα είχε πάρει εντολή να πει. Οι Σπαρτιάτες, μολονότι ήθελαν να στείλουν βοήθεια στην Αθήνα δεν μπορούσαν να το κάνουν αμέσως διότι θα καταπατούσαν τους νόμους τους. Ήταν η ένατη μέρα του μήνα και δεν έπρεπε να αρχίσουν εχθροπραξίες προτού γεμίσει το φεγγάρι.

107. Έτσι περίμεναν την πανσέληνο ενώ στο μεταξύ ο Ιππίας γιος του Πεισίστρατου, οδηγούσε τους Πέρσες στο Μαραθώνα. Την προηγούμενη νύχτα ο Ιππίας ονειρεύτηκε ότι κοιμόταν με τη μητέρα του και υπέθεσε ότι το όνειρο σήμαινε πως θα επέστρεφε στην Αθήνα, θα ανακτούσε την εξουσία και θα πέθαινε ειρηνικά στην πατρίδα του σε βαθιά γεράματα. Την επομένη οδηγώντας τους εισβολείς μέσα στα αθηναϊκά εδάφη, αποβίβασε τους Ερετριείς αιχμάλωτους στην Αιγίλια, ένα νησί που ήταν στην επικράτεια της πόλης Στύρα, οδήγησε τον στόλο στο λιμάνι του Μαραθώνα κι αφού αποβιβάστηκε ο στρατός στην ξηρά, έδωσε οδηγίες πως να παραταχθεί. Κάποια στιγμή, άρχισε να βήχει και να φτερνίζεται δυνατότερα απ’ ό,τι συνήθως και αφού ήταν γέρος πια και τα περισσότερα δόντια του ήταν χαλασμένα, άθελά του έφτυσε ένα. Έπεσε κάπου στην άμμο κι όσο κι αν έψαξε, δεν το βρήκε πουθενά. Ο Ιππίας τότε στράφηκε στους συντρόφους του και είπε μ’ ένα βαθύ στεναγμό: «Αυτή η γη δεν είναι δική μας και δεν θα καταφέρουμε ποτέ να την κατακτήσουμε. Το μόνο κομμάτι της που μου ανήκει είναι ο χώρος που καταλαμβάνει το δόντι μου».

108. Έτσι κατανόησε τελικά το πραγματικό νόημα του ονείρου. Τα αθηναϊκά στρατεύματα είχαν παραταχθεί σ’ ένα κομμάτι γης που ήταν ιερός χώρος του Ηρακλή κι εκεί τους συνάντησαν οι Πλαταιείς, οι οποίοι ήρθαν να τους υποστηρίξουν με όλο τον διαθέσιμο στρατό τους. Λίγο καιρό πριν οι Πλαταιείς είχαν παραδώσει την ανεξαρτησία τους στους Αθηναίους, οι οποίοι είχαν ήδη με τη σειρά τους προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στις Πλαταιές σε πολλές και δύσκολες καταστάσεις. Ιδού πώς συνέβη………οι Πλαταιές πιέζονταν από τη Θήβα και αφού ο Κλεομένης, γιος του Αναξανδρίδη βρισκόταν στην περιοχή με σπαρτιατικό στρατό, οι Πλαταιείς παραδόθηκαν στην αρχή στα χέρια των Σπαρτιατών.

Αυτοί ωστόσο, αρνήθηκαν την προσφορά λέγοντας: «Κατοικούμε πολύ μακριά κι η συμμαχία σας μαζί μας θα είναι μαύρη παρηγοριά· θα μπορούσαν να σας υποδουλώσουν πολλές φορές πριν εμείς ακούσουμε το παραμικρό. Σας συμβουλεύουμε να πλησιάσετε τους Αθηναίους· η Αθήνα είναι πολύ πιο κοντά σας κι η βοήθεια του λαού της δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη. Η συμβουλή αυτή δε δόθηκε από καλή θέληση προς τις Πλαταιές, αλλά είχε σκοπό να εμπλέξει την Αθήνα σε συγκρούσεις με τους Βοιωτούς. Παρ’ όλα αυτά οι Πλαταιείς την ακολούθησαν. Έστειλαν πρεσβεία στους Αθηναίους, οι οποίοι έτυχε να ασχολούνται με τις θυσίες τους προς τιμήν των Δώδεκα Θεών, οι πρέσβεις κάθισαν δίπλα στον βωμό ως ικέτες και παραδόθηκαν. Όταν έμαθαν οι Θηβαίοι την ενέργεια αυτή των Πλαταιών, έστειλαν αμέσως στρατό εναντίον τους. Οι Αθηναίοι έσπευσαν να υπερασπιστούν την πόλη που είχαν υπό την προστασία τους αλλά τη στιγμή που ήταν έτοιμη να ξεσπάσει η μάχη, επενέβησαν οι Κορίνθιοι.

Όταν δέχτηκαν κι οι δυο πλευρές να υποβάλουν τη διαφωνία τους στη διαιτησία των Κορινθίων, καθόρισαν τα σύνορα ανάμεσα στις δυο χώρες, με τον όρο ότι οι Θηβαίοι δε θα αναμειγνύονταν στα εσωτερικά των Βοιωτών που δεν ήθελαν να ανήκουν στο κράτος αυτό. Οι Κορίνθιοι, αφού έβγαλαν αυτή την απόφαση γύρισαν στην πατρίδα τους κι οι Αθηναίοι είχαν ξεκινήσει για την πόλη τους, όταν δέχτηκαν επίθεση από τους Βοιωτούς. Στη μάχη που ακολούθησε, οι Αθηναίοι νίκησαν και προέλασαν πέρα από τα σύνορα που είχαν καθορίσει για τους Πλαταιείς οι Κορίνθιοι, για να επιβάλουν τον Ασωπό ως όριο ανάμεσα στα εδάφη της Θήβας από τη μια μεριά και των Πλαταιών και των Υσιών από την άλλη. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες αφέθηκε ο λαός των Πλαταιών στα χέρια των Αθηναίων κι αυτό τους ώθησε να σπεύσουν να τους βοηθήσουν στον Μαραθώνα.

109. Οι απόψεις των Αθηναίων στρατηγών διχάζονταν: μερικοί ήταν ενάντια στην προοπτική μιας αναμέτρησης (με το επιχείρημα ότι ο αθηναϊκός στρατός ήταν πολύ μικρός για να αντιμετωπίσει τους Μήδους) άλλοι – ανάμεσα στους οποίους κι ο Μιλτιάδης— υποστήριζαν ότι έπρεπε να πολεμήσουν. Προς στιγμήν όλα έδειχναν ότι θα επικρατούσε η χειρότερη άποψη και αυτό θα γινόταν, αν δεν έκανε κάτι ο Μιλτιάδης. Εκτός από τους δέκα στρατηγούς υπήρχε κι άλλο ένα άτομο που είχε δικαίωμα ψήφου, ο πολέμαρχος, που επιλεγόταν με κλήρωση. Αυτό το αξίωμα (παλαιότερα είχε την ίδια βαρύτητα σε αποφάσεις σχετικές με τον πόλεμο με την ψήφο των στρατηγών) το είχε εκείνη την εποχή ο Καλλίμαχος από τις Αφίδνες.

Σ’ αυτόν λοιπόν, στράφηκε ο Μιλτιάδης και είπε: «Τώρα είναι στο χέρι σου Καλλίμαχε, ή να οδηγήσεις την Αθήνα στη δουλεία ή να την ελευθερώσεις και ν’ αφήσεις στις μελλοντικές γενιές μια μνήμη πιο ένδοξη απ’ αυτή του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα. Ποτέ πριν στην ιστορία της δε βρέθηκε η Αθήνα αντιμέτωπη με τόσο φοβερό κίνδυνο. Αν υποταχθούμε στους Πέρσες, ο Ιππίας θ’ αναλάβει πάλι την εξουσία — και δεν υπάρχει αμφιβολία για τη δυστυχία που θα μας φέρει· αν πολεμήσουμε και νικήσουμε όμως τότε η πόλη μας θα είναι η επικρατέστερη απ’ όλες τις ελληνικές πόλεις Αν με ρωτήσεις πώς θα γίνει αυτό και γιατί είναι στα χέρια σου η τελική απόφαση, θα σου πω το εξής. Εμείς οι στρατηγοί είμαστε δέκα και δεν συμφωνούμε για το πώς πρέπει να δράσουμε· οι μισοί είμαστε υπέρ της μάχης κι οι άλλοι μισοί κατά.

Αν συγκρουστούμε με τους Πέρσες, δεν αμφιβάλλω ούτε στιγμή ότι θα καταλήξουμε σε φοβερή διχόνοια· ο σκοπός μας θα κλονιστεί και τελικά θα υποταχθούμε με τη θέλησή μας στους Πέρσες. Αν όμως πολεμήσουμε πριν φανεί γενικά η πτώση του ηθικού μας τότε αν οι θεοί μας φερθούν δίκαια, μπορεί και να υπερισχύσουμε. Δική σου είναι η απόφαση· όλα εξαρτώνται από σένα· υποστήριξέ με και η πόλη μας θα είναι ελεύθερη και αρχόντισσα ολόκληρης της Ελλάδας. Αν ψηφίσεις ενάντια στη μάχη, δεν θα ζήσεις αυτή την ευτυχία αλλά το αντίθετο».

110. Τα λόγια του Μιλτιάδη βρήκαν στόχο και με την ψήφο του Καλλίμαχου πάρθηκε η απόφαση να προχωρήσουν στη μάχη. Οι στρατηγοί έχουν ηγετική θέση με σειρά ανά μια μέρα ο καθένας· όσοι απ’ αυτούς συμπαρατάχθηκαν στην ψηφοφορία με το Μιλτιάδη, πρότειναν, όταν ήρθε η σειρά τους να του την παραχωρήσουν. Ο Μιλτιάδης δέχτηκε αλλά διέταξε να μην κινηθεί ο στρατός παρά μόνο όταν ήρθε η μέρα που ήταν έτσι κι αλλιώς η σειρά του.

111. Τότε οι Αθηναίοι παρατάχθηκαν για τη μάχη. Η δεξιά πτέρυγα ήταν υπό τις διαταγές του Καλλίμαχου, καθότι οι Αθηναίοι συνήθιζαν εκείνη την εποχή να παραχωρούν στον πολέμαρχο τη διοίκηση αυτής της πτέρυγας· ακολουθούσαν οι διάφορες φυλές στη συνηθισμένη σειρά τους και τελικά, στην αριστερή πτέρυγα, παρατάχτηκαν οι Πλαταιείς. Από τη μάχη του Μαραθώνα και μετά, όταν οι Αθηναίοι κάνουν θυσίες στις ανά τετραετία γιορτές τους ο κήρυκας της Αθήνας συνδέει τα ονόματα της Αθήνας και των Πλαταιών στην προσευχή για την εύνοια των θεών. Μια συνέπεια της παράταξης των αθηναϊκών στρατευμάτων για τη μάχη ήταν η αποδυνάμωση του κέντρου στην προσπάθεια να απλωθούν αρκετά οι γραμμές, ώστε να καλύπτουν ολόκληρο το μέτωπο των Μήδων (τα δύο άκρα ήταν αρκετά ισχυρά, ενώ το κέντρο είχε λίγες μόνο γραμμές βάθος).

112. Αφού παρατάχθηκαν οι άνδρες και οι προκαταρκτικές θυσίες υποσχέθηκαν νίκη, δόθηκε το σύνθημα κι οι Αθηναίοι ξεκίνησαν τρέχοντας προς τις γραμμές του εχθρού, όχι λιγότερο από οχτώ στάδια (μονάδα μέτρησης ίση με 160 μέτρα περίπου) μακριά. Οι Πέρσες αιφνιδιασμένοι που οι εχθροί τους πλησίαζαν τρέχοντας, ετοιμάστηκαν να τους αντιμετωπίσουν, με την πεποίθηση ότι οι Αθηναίοι αυτοκτονούσαν τολμώντας κατά μέτωπον επίθεση και μάλιστα με δρομαία έφοδο, με τόσο λίγες δυνάμεις χωρίς την υποστήριξη ιππικού ή τοξοτών. Οι Αθηναίοι πάντως πλησίασαν σε όλο το μήκος του μετώπου και πολέμησαν με αλησμόνητο τρόπο. Ήταν οι πρώτοι Έλληνες απ’ όσο γνωρίζω, που επιτέθηκαν τρέχοντας και οι πρώτοι που αντίκρισαν χωρίς φόβο τη Μηδική ενδυμασία και τους άνδρες που τη φορούσαν· διότι ως τότε, κανείς Έλληνας δεν άντεχε ούτε ν’ ακούσει το όνομα Μήδος χωρίς να νιώσει τρόμο.

113. Η μάχη στον Μαραθώνα είχε μεγάλη διάρκεια. Στο κέντρο όπου είχαν παραταχθεί Πέρσες και Σάκες, οι εισβολείς υπερτερούσαν σε βαθμό, γεγονός που τους επέτρεψε πρόσκαιρα να διασπάσουν τις γραμμές των Ελλήνων και να καταδιώξουν τους φυγάδες προς τα ηπειρωτικά· οι Αθηναίοι όμως, από τη μια πτέρυγα και οι Πλαταιείς από την άλλη τελικά βγήκαν νικητές. Μόλις νίκησαν άφησαν τους ηττημένους εχθρούς να υποχωρήσουν κι έπειτα ενώνοντας τα δυο άκρα, στράφηκαν ενάντια στους Πέρσες που είχαν διαπεράσει το κέντρο. Και πάλι κατάφεραν να υπερισχύσουν, κυνηγώντας τον οικτρά ηττημένο εχθρό και αποδεκατίζοντας τις δυνάμεις του μέχρι που έφτασαν στη θάλασσα, όπου απείλησαν να καταλάβουν και να κάψουν τα πλοία.

114. Σ’ αυτή τη φάση του αγώνα σκοτώθηκε ο πολέμαρχος Καλλίμαχος, πολεμώντας γενναία, όπως κι ο Στησίλαος γιος του Θρασύλη και ένας εκ των στρατηγών· όπως επίσης ο Κυνέγειρος (αδελφός του ποιητή Αισχύλου ο οποίος επίσης συμμετείχε) γιος του Ευφορίωνα έχασε το χέρι του από τσεκούρι ανεβαίνοντας στην πρύμνη ενός πλοίου και τελικά τη ζωή του μαζί με πολλούς άλλους γνωστούς Αθηναίους.

115. Οι Αθηναίοι ακινητοποίησαν επτά πλοία όμως τα υπόλοιπα κατάφεραν να φύγουν και οι Πέρσες, αφού πήραν τους αιχμαλώτους από την Ερέτρια που είχαν αφήσει στην Αιγίλια, περιέπλευσαν το Σούνιο με κατεύθυνση την Αθήνα, ελπίζοντας ότι θα έφταναν εκεί πριν τον αθηναϊκό στρατό. Στην Αθήνα οι Αλκμεωνίδες (αριστοκρατικό γένος της αρχαίας Αθήνας) κατηγορήθηκαν ότι αυτοί πρότειναν αυτή την κίνηση στους Πέρσες· ειπώθηκε πως είχαν συνεννοηθεί με τους Πέρσες και σήκωσαν μια ασπίδα ως σύνθημα για να ξεκινήσουν την ώρα που αυτοί βρίσκονταν ήδη στα πλοία.

116. Ενώ ο περσικός στόλος περιέπλεε το ακρωτήριο, οι Αθηναίοι έτρεξαν στην πόλη τους το ταχύτερο δυνατόν για να την υπερασπισθούν και κατάφεραν να φτάσουν πριν τον εχθρό. Όπως στον Μαραθώνα το αθηναϊκό στρατόπεδο βρισκόταν σε ιερό έδαφος του Ηρακλή, έτσι και τώρα στρατοπέδευσαν στον άλλο ιερό χώρο του Ηρακλή, στο Κυνόσαργες. Όταν εμφανίσθηκε ο περσικός στόλος, αγκυροβόλησε για λίγο έξω από το Φάληρο (εκείνη την εποχή ήταν το σπουδαιότερο λιμάνι των Αθηνών) κι κατόπιν απέπλευσε για την Ασία.

Η μάχη του Μαραθώνα έλαβε χώρα στις 17 Σεπτεμβρίου 490 π.Χ. Επικεφαλής των περσικών δυνάμεων ήταν ο Μηδικής καταγωγής Δάτης και ο ανεψιός του Δαρείου Αρταφέρνης. Συμμετείχαν 48.000 Πέρσες και 11.000 Έλληνες (10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς). Οι απώλειες ήσαν περίπου έξι χιλιάδες τετρακόσιοι Πέρσες και εκατόν ενενήντα δύο Έλληνες.

Άγνωστες ή λιγότερο γνωστές πτυχές που αφορούν στη μάχη είναι και οι ακόλουθες:

- Όταν οι Ελληνικές πόλεις – κράτη της Μικράς Ασίας που αποτελούσαν τμήμα της Περσικής Αυτοκρατορίας επαναστάτησαν κατά των Περσών. Η Αθήνα για να τις βοηθήσει έστειλε είκοσι πλοία και πέντε πλοία η πόλη Ερέτρια της Ευβοίας. Οι επαναστάτες είχαν μερικές επιτυχίες αρχικά και πυρπόλησαν τις Σάρδεις, πρωτεύουσα του πέρση σατράπη της Ιωνίας. Γρήγορα όμως ηττήθηκαν από τους Πέρσες και ο βασιλιάς της Περσίας Δαρείος, μαθαίνοντας ότι κάποιες άγνωστες πόλεις- κράτη της Ελλάδας είχαν στείλει βοήθεια στους επαναστάτες, ρώτησε να μάθει ποια ήταν η Αθήνα. Όταν τον ενημέρωσαν γι’ αυτούς τους αναιδείς Αθηναίους, θύμωσε τόσο πολύ ώστε έριξε με το τόξο του ένα βέλος στον ουρανό και ορκίστηκε να τους τιμωρήσει. Τόσος ήταν ο θυμός του ώστε είχε υποχρεώσει κάθε βράδυ έναν από τους υπηρέτες του να του λέει: «Δέσποτα, μέμνησο των Αθηναίων!».

- Μετά την αποτυχία της εκστρατείας του 492 π.Χ (κατεστράφη ο περσικός στόλος λόγω θύελλας) ο Δαρείος διέταξε να αρχίσουν νέες προετοιμασίες και σύμφωνα με τις συνήθειες της εποχής έστειλε κήρυκες στους Έλληνες για να ζητήσει «γην και ύδωρ» ως δείγμα υποταγής. Πολλές από τις πόλεις συμμορφώθηκαν, άλλες όμως όχι με πρώτες την Αθήνα και τη Σπάρτη. Οι Αθηναίοι θεώρησαν τόσο προσβλητική την απαίτηση των Περσών ώστε έριξαν τους κήρυκες στο βάραθρο της Ακρόπολης και καταδίκασαν σε θάνατο τους άτυχους διερμηνείς επειδή «λέρωσαν» την Ελληνική γλώσσα! ΟΙ Σπαρτιάτες έριξαν τους κήρυκες στο πιο κοντινό πηγάδι, για να βρουν άφθονη «γη και ύδωρ»!

- Αποστολή των περσικών δυνάμεων ήταν να υποχρεώσουν όλες τις Ελληνικές πόλεις που δεν είχαν δώσει «γην και ύδωρ» να γίνουν υποτελείς στο Μεγάλο Βασιλέα, να καταστρέψουν την Ερέτρια και την Αθήνα και «να φέρουν μπροστά του σκλάβους όλους τους κατοίκους.»

- Σε ότι αφορά στο πνεύμα των Αθηναίων ο Ηρόδοτος, γράφει σχετικά: «Ελευθερία και Ισότητα στα κοινά είναι μεγάλα κίνητρα και έτσι εκείνοι που όταν ζούσαν κάτω από το ζυγό του δεσπότη δεν ήταν καλύτεροι πολεμιστές από τους γείτονές τους, μόλις ελευθερώθηκαν έγιναν οι πρώτοι από όλους. Γιατί ο καθένας ένιωθε ότι πολεμώντας για μια ελεύθερη κοινοπολιτεία, πολεμούσε στην πραγματικότητα για τον εαυτό του και ό,τι αναλάμβανε να κάνει ήταν πρόθυμος να το κάνει ολοκληρωτικά.»

- Ο ποιητής Αισχύλος, που πολέμησε στο Μαραθώνα, διέσωσε στην περίφημη τραγωδία «Πέρσες»: «Ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπέρ πάντων ο αγών!».

- Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι «Όταν οι Πέρσες είδαν τους Αθηναίους να κατε-βαίνουν χωρίς ιππικό ή τοξότες και με μικρή δύναμη, πίστεψαν ότι ήταν ένας στρατός τρελών που έτρεχε να συναντήσει την καταστροφή του».

- Το πιο σημαντικό αναγράφεται στο επίγραμμα που γράφτηκε από τον Σιμωνίδη τον Κείο στον τύμβο των Αθηναίων: «Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν». Οι Αθηναίοι ήταν οι πρώτοι που αντιλήφθηκαν ότι η ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των Ελληνικών Πόλεων-Κρατών ήταν απαραίτητη για να αντιμετωπιστεί η απειλή από τους Πέρσες.

- Εκτιμάται ότι επικεφαλής των Σπαρτιατικών δυνάμεων (περίπου δύο χιλιάδες άνδρες) οι οποίες έφθασαν αργοπορημένα προς ενίσχυση των Αθηναίων ήταν ο Λεωνίδας.

Ως επίλογος αξίζει να αναφερθεί η γνώμη ενός διακεκριμένου ιστορικού για τον Μιλτιάδη, του Hans Delbruck ο οποίος στο κλασσικό έργο του «Ιστορία της Τέχνης του Πολέμου- Πόλεμος στην Αρχαιότητα» γράφει:

«Η εικόνα του Μιλτιάδη ως διοικητή στο πεδίο της μάχης στέκεται γιγάντια στα πρώιμα χρονικά της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας. Βρίσκουμε εδώ την πιο πλήρη και την πιο σπάνια μορφή ηγεσίας που έχει γεννήσει η πολεμική τέχνη μέχρι σήμερα, τον συνδυασμό άμυνας – επίθεσης, στις απλές καλλιτεχνικές γραμμές του πρώτου μεγάλου στρατιωτικού γεγονότος. Τι διορατικότητα στην επιλογή του πεδίου της μάχης, τι αυτοέλεγχος εν αναμονή της εχθρικής επίθεσης, τι εξουσία επί των μαζών, επί ενός στρατού από υπερήφανους, ελεύθερους πολίτες ώστε να μπορέσει να τους συγκρατήσει σταθερά στη θέση που είχε διαλέξει και μετά να τους οδηγήσει σε μια ξέφρενη επίθεση την αποφασιστική στιγμή!

Όλα ήταν ρυθμισμένα για τη στιγμή αυτή – ούτε ένα λεπτό νωρίτερα, οπότε οι Αθηναίοι θα έφταναν στον εχθρό ξέπνοοι και αποδιοργανωμένοι, ούτε ένα λεπτό αργότερα, οπότε πολλά από τα βέλη του εχθρού θα είχαν βρει το στόχο τους και ο μεγάλος αριθμός των ανδρών που θα έπεφταν και θα δίσταζαν θα έσπαγε την ορμή της εφόδου, η οποία θα έπρεπε να πέσει σαν χιονοστιβάδα στις γραμμές του εχθρού αν ήθελε να νικήσει. Θα έχουμε ευκαιρία να αναλύσουμε και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις αλλά ποτέ μια μεγαλύτερη από αυτή.»

Πηγές:

-http://www.hellinon.net

-Ηροδότου Ιστορικά

- Αρχείο ΓΕΣ «Η μάχη του Μαραθώνα» υπό Υπτγου Δημ. Γεδεών

-Αρχική απόδοση στη νεοελληνική: σειρά “ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ” εκδόσεις Οδυσσέα Χατζόπουλου

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ


ΟΤΑΝ ΩΣ ΧΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΥΨΙΣΤΟ ΑΓΑΘΟ,ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΧΩΡΑ.
ΕΤΣΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ ΤΗΝ VARDRASKA,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ,ΕΝΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΥΛΟ,ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ,ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ.ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ( ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Η ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ Η ΜΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΣΟΒΑΡΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΧΩΡΑ).Η ΟΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ.
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΚΛΟΝΗΤΗ ΣΤΟ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΑΥΤΗΣ. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ.
ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ.
ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ,ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ,ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ,ΚΑΘΕ ΣΟΒΑΡΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΚΑΝΕ,ΚΑΘΕ ΣΟΒΑΡΗ ΧΩΡΑ ΘΑ ΣΕΒΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ( ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ).ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΘΑ ΣΕΒΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ.
Το Παγκόσμιο Συνέδριο των Σλάβων των Σκοπίων διαμαρτύρεται έντονα για την τοποθέτηση αυτοκόλλητων ετικετών στις πινακίδες των σκοπιανών οχημάτων, γράφει σήμερα η εφημερίδα ‘Βέτσερ’.
Το μέτρο της ελληνικής κυβέρνησης είναι ρατσιστικό και αντι-ευρωπαϊκό. Η διεθνής ονομασία της χώρας ως «Μακεδονία», δεν υπόκειται σε κλήσεις και δεσμεύσεις για τους «Μακεδόνες»- από μια ελληνική προσωρινή συγκατάθεση.
Αντίθετα, η κυβέρνηση στην Αθήνα είναι υποχρεωμένη να σέβεται τους διεθνείς κανόνες σχετικά με τις σημάνσεις των κρατών και να μην παρεμποδίζει την ελεύθερη κυκλοφορία και να μην παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια, σημειώνεται σε μια ανακοίνωσή του, το Παγκόσμιο Σλαβικό Συνέδριο των Σκοπιανών- ΠΣΣΣ, αναφερόμενο στην υποχρέωση της επικόλλησης της ετικέτας ‘ΠΓΔΜ’ όταν εισέρχονται στην Ελλάδα.

Το ΠΣΣΣ απαιτεί αμοιβαία μέτρα για το νότιο γείτονα από την κυβέρνηση των Σκοπίων και να ενημερώσει τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τις διακρίσεις σε βάρος των Σλάβων πολιτών.

Να σταματήσει κάθε διάλογος με την Ελλάδα

« Το ΠΣΣΣ εξακολουθεί να απαιτεί την άρση και άνευ όρων παύση των συνομιλιών σχετικά με την διαφορά του ονόματος του κράτους και καλεί τον ΟΗΕ και όλους τους διεθνείς οργανισμούς να αποδεχθούν το συνταγματικό όνομα της χώρας «Μακεδονία» με μια παρατήρηση «Δημοκρατία»/ Ρεπούπλικα, χωρίς τη λατινική γραφή αλλά στη σλαβική γλώσσα – “Република Македонија” και με την αγγλική “Republic of Macedonia” και να κοινοποιηθεί το διεθνές σήμα της χώρας ως MK ή MKD και ότι σλαβικός λαός μιλά τη ‘μακεδονική’ γλώσσα!, λέει η ανακοίνωση, όπως σημειώνει η σκοπιανή εφημερίδα.

ΜΑΡΙΑ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ


κ.ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΑΚΚΕΤΟΥ
Διαβάστε τι αναφέρουν οι αρχαίοι Έλληνες, όπως ο Πυθαγόρας, αλλά και οι σύγχρονοι ερευνητές για το όνομα Μαρία, που είχε η Αειπάρθενος Μαρία, Μητέρα του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού, το οποίο (όνομα), όπως λέγουν πολλοί ερευνητές, είναι αρχαίο ελληνικό!
ΟΤΑΝ γράφαμε το βιβλίο μας: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός» είχε ανακύψει ένα θέμα για το αν το όνομα Μαρία ήταν εβραϊκό ή ελληνικό. ¨Ένα θέμα που έγινε και αντικείμενο ειδική τηλεοπτικής εκπομπής στις «Πύλες του Ανεξήγητου» με τον κ. Κώστα Χαρδαβέλλα, όπου προσκεκλημένος ήταν και ο γράφων, ο οποίος υποστήριζε την ελληνικότητα του ονόματος, αλλά και ο π. Στυλιανός Καρπαθίου, ο οποίος είχε διαφορετική άποψη.
Σύμφωνα με τον αείμνηστο Δαμιανό Στρουμπούλη, με τον οποίον είχαμε κάνει και τηλεοπτική εκπομπή εις τον τηλεοπτικό δίαυλο της «ΤΗΛΕΤΩΡΑ» («Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» της 21ης Απριλίου 1993), με θέμα το πρόβλημα της Θείας Δικαιοσύνης, για το όνομα Μαρία λέει τα εξής:
«Πριν ακόμα δημιουργηθεί η παγκόσμια τάξη, πριν από τον ήλιο και τη σελήνη, στον καιρό των
Τιτάνων, έχει γεννηθεί και ζει ανάμεσα σ’ αυτά τα προολύμπια Τέρατα και η Τιτανίδα Θέμις, η Δικαιοσύνη, μια έννοια αφηρημένη που δεν συναντιέται σε άλλες θεογονίες. Ποτέ από τον ελληνικό κόσμο δεν θα λείψει η Δικαιοσύνη.
Αυτή η Θέμις προφήτεψες ότι μία Θεά της θάλασσας είναι προορισμένη από τη μοίρα να γεννήσει ένα γιο, που θα’ χει δυνατώτερα όπλα από την αστραπή του Διός και από την τρίαινα του Ποσειδώνα. Το παιδί αυτό θα είναι ο νέος κυρίαρχος. (Αισχύλου: Προμηθέας Δεσμώτης 907). Το εντυπωσιακό είναι ότι το όνομα Μαρία ελληνικά σημαίνει μύρο της θάλασσας και Μαριάμ- Μυριάμ εβραϊκά σημαίνει πριγκήπισσα των υδάτων, της θάλασσας. Η δε αδελφή του Μωϋσή, η Μαριάμ τον εμπιστεύθηκε στα ύδατα του Νείλου. Ελληνικά μάλιστα μορέομαι σημαίνει ανάγομαι στη θάλασσα, βγαίνω στα ανοιχτά..»

Τι λέει ο Καθηγητής Σ. Θεοφανίδης

Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό καθηγητή κ Σ. Θεοφανίδη, για το όνομα Μαρία, λέει ότι είναι ένα όνομα πανάρχαιο Ελληνικό και το αναλύει ως εξής.
«Το βιβλικό όνομα Μαρία είναι παράγωγο του αρχαίου μυθολογικού και Ομηρικού ονόματος ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ ( Ιλιάδα Σ48, Οδύσσεια λ326, Παυσανίας κ.λ.π ) . Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα ή ακτινοβολούσα.(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ - μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ. Μαρία η λάμπουσα η ακτινοβολούσα, μάρμαρο, mare = θάλασσα»

Μαρία το όνομα της Παναγίας!.. Βηθλεέμ ο τόπος γεννήσεως του Χριστού!..

Αλλά και μέσα στο τρίτομο έργο μας «Οι Προφητείες του Ελληνισμού», ιδιάιτερα στον πρώτο τόμο («Λάλον Ύδωρ»), αποκαλύπτουμε ότι η Σίβυλλα η Κυμαία λέγει ότι ο Θεός είναι «αυτογένητος, άχραντος, αένναος αΐδιός τε» (3), ενώ συγκλονίζει για μια ακόμη φορά με την προφητεία της ότι η μητέρα του Χριστού θα λέγεται Μαρία (!!), την ώρα που περιγράφει με καταπληκτική ακρίβεια τα του Ευαγγελισμού, της Γεννήσεως του Κυρίου στην Βηθλεέμ και τα όσα επακολούθησαν της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού:
«υστατίοις τε χρόνοις χθον’ αμείψατο και βραχύς ελθών παρθένου εκ Μαρίας λαγόνων ανέτειλε νέον φως,
ουρανόθεν δε μολών βροτέην ενεδύσατο μορφήν.
πρώτα μεν ουν Γαβριήλ σθεναρόν δέμας αγνόν εδείχθη δεύτερα και κούρην αρχάγγελος έννεπε φωνή•
δέξαι αχράντοισι θεόν σοις, παρθένε, κόλποις'.
ως ειπών έμπνευσε θεός χάριν *ήδ’ αιεί* κούρη
την δ’ άρα τάρβος ομού θάμβος θ' έλεν εισαΐουσαν,
στη δ’ άρ' υποτρομέουσα νόος δε οι επτοίητο
παλλομένης κραδίης υπ’ αγνώστοισιν ακουαίς.
αύτις δ’ ευφράνθη και ιάνθη κέαρ αυδή,
κουρίδιον δ' εγέλασσεν, εήν δ’ ερύθηνε παρειήν
χάρματι τερπομένη και θελγομένη φρένας αιδοί,
και οι θάρσος επήλθεν. έπος δ’ εισέπτατο νηδύν, σαρκωθέν δε χρόνω και γαστέρι ζωογονηθέν
επλάσθη βροτέην ιδέην και κούρος ετύχθη
παρθενικοίς τοκετοίς τόδε γαρ μέγα θαύμα βροτοίσιν, αλλ’ ουδέν μέγα θαύμα θεώ πατρί και θεώ υιώ.
τικτόμενον δε βρέφος ποτί δ’ έπτατο γηθοσύνη χθων, ουράνιος δ’ εγέλασσε θρόνος και αγάλλετο κόσμος.
καινοφαής δε μάγοισι σεβάσθη θέσφατος αστήρ, σπειρωθέν δε βρέφος δείχθη θεοπειθέσι φάτνη βουπελάταις τε και αιγονόμοις και ποιμέσιν αρνών
και Λόγου η Βηθλεέμ πατρίς θεόκλητος ελέχθη.»

Τι έλεγε ο Πυθαγόρας

Αλλά και σε ένα αρχαίο χειρόγραφο το οποίο αποδίδεται στον Πυθαγόρα τον Σάμιο (575 -500 π.Χ.), υπάρχει ένα κείμενο «Περί γαμούντων» το οποίο αναφέρει επί λέξει τα εξής:
«Περί γαμούντων. Αρίθμησον το όνομα του ανδρός και της γυναικός, και ει είεν αμφότερα ιβ η ιδ, γίνεται το συνάλλαγμα και τέξεται πρωτοτόκον κόρην και η γυνή προτελευτά• εάν δε άνισα έλθωσι, βιαίως γίνεται το συνάλλαγμα, και τέξεται πρωτοτόκον υιόν και ο ανήρ προτελευτά. οίον Νικηφόρος, Μαρία• άρτια ιδ. η γυνή προτελευτά. πάλιν Θεόδωρος και Ειρήνη• ιγ, ο ανήρ προτελευτά.)»

Τι είχε γράψει ο Ηρόδοτος;

Έχουμε, όμως, και τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με το εγκυκλοπαιδικό λεξικό της «Δομής», ο οποίος, για το όνομα «Μαρέα», γράφει τα εξής:
«Μαρέα. Αιγυπτιακή πόλη που χώριζε τη Μαρεώτιδα λίμνη από τη Μεσόγειο. Βρισκόταν σε θέση στρατηγικής σημασίας, επειδή δέσποζε της οδού που πήγαινε προς την Κυρηναϊκή. Ήταν η πρωτεύουσα του Ινάρω, ηγεμόνα της Αιγύπτου, που, συμμαχώντας με τους Αθηναίους, έδιωξε το 463 π.Χ. τους Πέρσες από την Αίγυπτο. Η Μαρέα, που οι Αιγύπτιοι την ονόμαζαν Μέρεν και ο Ηρόδοτος την εξελλήνισε σε Μαρέα, άκμασε έως την εποχή που την κατέλαβαν οι Άραβες, οπότε και μετονομάστηκε σε Μαριούτ.».

Και πόλη της Λακωνίας με το όνομα Μάριον;

Πράγματι. Η παραπάνω εγκυκλοπαίδεια αναφέρεται σε μία ονομασία πόλη της Λακωνίας που ανήκε στους Περιοίκους και ύστερα στον Σύνδεσμο των Ελευθερολακώνων. Την αναφέρει και ο Παυσανίας. Βρισκόταν μάλλον βορειοανατολικά του Πάρνωνα και ανατολικά των Γερονθρών, ήταν μεσόγεια και είχε ένα ιερό κοινό για όλους τους θεούς, μέσα σε άλσος, και ένα ιερό της Άρτεμης.
Κι όχι μόνον!
Μάριον ήταν και μία πόλη της Κύπρου, στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, στην επαρχία Λάρνακα. Ήταν μία από τις εννέα βασιλικές πόλεις της Κύπρου και είχε και άλσος του Δία. Αργότερα ονομάστηκε Αρσινόη, προς τιμήν της συζύγου του Πτολεμαίου Β'. Το 470 π.Χ. την κατέλαβε ο Κίμωνας, ο οποίος την απάλλαξε από τον περσικό ζυγό. Την εποχή των Διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου την κατέλαβε ο Πτολεμαίος ο Λάγος, ο οποίος την κατέστρεψε εντελώς, επειδή οι κάτοικοί της δεν του φέρθηκαν αρκετά δουλικά.

Κι ο … Μάριος ο Γάϊος;

Το ότι το θηλυκό όνομα Μαρία ήταν αρχαίο όνομα αποδεικνύεται και από το αρσενικό όνομα «Μάριος», που είχαν διάφοροι αρχαίοι, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, όπως για παράδειγμα ο Μάριος ο Γάϊος (157-86 π.Χ.), ένας Ρωμαίος ύπατος (επτά φορές -το 107, το 104-100, το 86) και σημαντικός στρατηγός. Γεννήθηκε από φτωχούς χωρικούς στην κώμη των Κερεατινών, κοντά στην Αρπίνη, στο μέρος όπου γεννήθηκε αργότερα ο Κικέρωνας. Ήταν ανδροπρεπής και φιλοπόλεμος και επειδή είχε περισσότερο στρατιωτική παρά πολιτική μόρφωση, ήταν μονοκόμματος στην εξάσκηση της εξουσίας. Δεν έμαθε ελληνικά γράμματα, με τον ισχυρισμό πως ήταν γελοίο να μαθαίνει κανείς γράμματα από δασκάλους που ήταν δούλοι άλλων. Για πρώτη φορά έλαβε μέρος στην εκστρατεία εναντίον των Κελτιβήρων, όταν ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός πολεμούσε εκεί. Ο Σκιπίωνας τον πρόσεξε για την ανδρεία του και τον ευνόησε στις απονομές των τιμών. Πέτυχε να γίνει δήμαρχος με τη βοήθεια του Καικιλίου Μετέλλου, που ήταν παλαιός φίλος της οικογένειάς του.

Υπήρχε και το όνομα Μαίρα;

Είναι αλήθεια. Το όνομα Μαίρα (που οι σύγχρονοι Έλληνες χρησιμοποιούμε πολύ και ως όνομα Μαίρη), είναι ένα όνομα μυθολογικών προσώπων και ενός σκύλου. Ας τα θυμηθούμε:
1. Έτσι ονομαζόταν ο θηλυκός σκύλος του Ίκαρου, του ήρωα της Αττικής που είχε περιποιηθεί τον Όμηρο. Το σκυλί αυτό έδειξε στην κόρη του Ίκαρου Ηρηγόνη ή Αλήτιδα το μέρος όπου είχαν θάψει οι χωρικοί τον πατέρα της.
2. Ηρωίδα της Αρκαδίας, κόρη του Άτλαντα και σύζυγος του Τεγεάτη. Από τον γάμο της αυτόν απέκτησε δύο γιους: τον Λειμώνα και τον Σκέφρο. Σύμφωνα με τον Παυσανία, τον τάφο της έδειχναν στην Τεγέα αλλά και στη Μαντίνεια, σε μια τοποθεσία που ονομαζόταν άλλωστε Μαίρα.
3. Κόρη της Αντείας και του Προίτου. Ήταν ακόλουθος της Άρτεμης, η οποία τη σκότωσε με το τόξο της, επειδή καταπάτησε τον όρκο της για αγνότητα και γέννησε τον Λοκρό από τη σχέση της με τον Δία. Σύμφωνα με τον Όμηρο, στον Άδη ήταν σύντροφος της Κλυμένης και της Εριφύλης και γι’ αυτήν μιλούσε το έπος Νόστοι, που δεν διασώθηκε. Επίσης, ο Πολύγνωτος αφηγήθηκε τις περιπέτειες της Μαίρας σε μια τοιχογραφία της λέσχης των Κνιδίων, στους Δελφούς

Υπάρχει άλλη άποψη;

Μέσα στο βιβλίο μας: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός» έχουμε ένα κείμενο για τον Ιωάννη Δαμασκηνό (8ος αι.), ο οποίος υπήρξε ο ιδρυτής της φιλοσοφικής θεολογίας της ανατολικής Εκκλησίας και ο μέγιστος υμνογράφος της και έγραψε πάρα πολλά έργα δογματικά, εξηγητικά, ηθικά και ασκητικά, ομιλίες και ύμνους, ενώ όπως όλοι γνωρίζουν, αποτελεί τη γέφυρα ανάμεσα στην πατερική και βυζαντιακή εποχή, για το όνομα της Αειπαρθένου Μαρίας λέει ότι σημαίνει Κυρία. Ας διαβάσουμε το δημοσίευμα:
«Ιωακείμ τοίνυν την σεμνή τε και αξιέπαινον Άνναν προς γάμον ηγάγετο. Αλλ’ ώσπερ η πάλαι Άννα στειρεύουσα δι’ ευχής και επαγγελίας προς Θεού την Θεοτόκον κομίζεται, ίνα καν τούτω μηδενός των περιφανών καθυστερίζοιτο˙ τίκτει τοιγαρούν η χάρις (τούτο γαρ η Άννα ερμηνεύεται) την Κυρίαν˙ τούτο γαρ της Μαρίας σημαίνει το όνομα˙ Κυρία γαρ όντως γέγονε πάντων των ποιημάτων του Δημιουργού χρηματίσασα Μήτηρ. Τίκτεται δε εν τω της προβατικής του Ιωακείμ οίκω, και τω ιερώ προσάγεται. Είτα εν τω οίκω θεού φυτευθείσα τε και πιανθείσα τω Πνεύματι, ωσεί ελαία κατάκαρπος, πάσης αρετής καταγώγιον γέγονε, πάσης βιωτικής και σαρκικής επιθυμίας τον νουν αποστήσασα και ούτω παρθένον την ψυχήν συντηρήσασα συν τω σώματι, ως έπρεπε την Θεόν εγκόλπιον υποδέχεσθαι μέλλουσαν˙ άγιος γαρ ων, εν αγίοις αναπαύεται˙ ούτω τοίνυν αγιωσύνην μετέρχεται και ναός άγιος και θαυμαστός του υψίστου Θεού αναδεικνύεται άξιος».
Είναι βεβαίως, γνωστόν, το Πρωτευαγγέλιον του Ιακώβου (ένα από τα λεγόμενα «Απόκρυφα Ευαγγέλια») το οποίο αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο περί της Γεννήσεως Μαρίας της Αγίας Θεοτόκου και Υπερενδόξου Μητρός Ιησού Χριστού, όπου κάνει μεγάλην αναφοράν εις το ιστορικό της γεννήσεως της Αειπαρθένου Μαρίας («εν δε τω ενάτω μηνί εγέννησεν Άννα. Και είπε τη μαία: Τι εγέννησα; Ή δε είπεν: Θήλυ. Και είπεν η Άννα: Εμεγαλύνθη η ψυχή μου εν τη ημέρα ταύτη και ανέκλινεν αυτήν. Πληρωθεισών δε των ημερών απεσμήξατο Άννα, και έδωκεν μαστόν τη παιδί, και επωνόμασε το όνομα αυτής Μαριάμ»). 4
Αξίζει εδώ να μνημονευθή το γεγονός ότι ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, αναφερόμενος εις το γενεαλογικό δένδρο της Αειπαρθένου Μαρίας λέγει: «Ότι μεν ουν ο Ιωσήφ εκ Δαυϊτικής φυλής κατάγεται, Ματθαίος και Λουκάς, οι ιερώτατοι ευαγγελισταί διαρρήδην υπέδειξαν αλλ’ ο μεν Ματθαίος εκ Δαβίδ δια του Σολομώντος κατάγει τον Ιωσήφ, ο δε Λουκάς, δια Νάθαν. Της δε αγίας Παρθένου την γέννησιν αμφότεροι παρεσιώπησαν»!! (6)
Για την αμεροληψία, αλλά και την ιστορική αλήθεια των γραφομένων μας, θα πρέπει να αναφερθεί και ένα άλλο αρχαίο κείμενο, το οποίο αποδίδεται στονΔημόκριτο, όπου διαβάζουμε τα εξής:
«SYNCELL. I 471 Dind. D. Αβδηρίτης φυσικός φιλόσοφος ήκμαζεν. εν Αιγύπτω μυηθείς υπό Οστάνου του Μήδου σταλέντος εν Αιγύπτω παρά τον τηνικαύτα βασιλέων Περσών άρχειν των εν Αιγύπτω ιερών εν τω ιερώ της Μέμφεως συν άλλοις ιερεύσι και φιλοσόφοις, εν οις ην και Μαρία τις Εβραία σοφή και Παμμένης, συνέγραψες περί χρυσού και αργύρου και λίθων και πορφύρας λοξώς, ομοίως δε και Μαρία. αλλ’ ούτοι μεν Δ. και Μαρία επηνέθησαν παρά Οστάνου ως πολλοίς και σοφοίς αινίγμασι κρύψαντες την τέχνην, Παμμένους δε κατέγνωσαν». (7)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Ίδε βιβλίο: Δαμιανός Μ. Στρουμπούλης: «Το πρόβλημα της Θείας Δικαιοσύνης», Πειραιεύς 1994, σελίδα 12.
2. Από άρθρο του Καθηγητού κ. Σ. Θεοφανίδη στον ''Ταχυδρόμο '' Καβάλας 14/8/98.
3. Oracula Sibyllina: Oracula, Section 8 Line 429
4. Oracula Sibyllina: Oracula, Section 8 Line 456
5. Fragmenta astrologica: Volume 11.2 page 143 line 16.
6. Βλέπε 94ον Τόμον της Ελληνικής Πατρολογίας του J. P. Migne με τίτλον ειδικού κεφαλαίου: «Περί της γενεαλογίας του Κυρίου, και περί της Αγίας Θεοτόκου»).
7. Fragmenta, Fragment 300, 16 line 1

ΚΟΥΡΔΟΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ


Οι σημαίες που ανήρτησαν οι Κούρδοι στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Λεπτομέρειες και πληροφορίες που δημοσιεύονται γι' αυτό το τεράστιο ζήτημα για πρώτη φορά, στο άρθρο που θα δημοσιευθεί την Κυριακή, στην Κυριακάτικη Δημοκρατία
Του Σάββα Καλεντερίδη
Το μεσημέρι της προηγούμενης Παρασκευής, η Τουρκία συνταράχτηκε από την είδηση που στην κυριολεξία έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία! Τη στιγμή που η Συρία σπαράσσεται από έναν πόλεμο που μαίνεται στο εσωτερικό της, έναν πόλεμο που δίνουν οι ένοπλες δυνάμεις και οι δυνάμεις ασφαλείας της χώρας εναντίον ομάδων που εξοπλίζονται σχεδόν φανερά και χρησιμοποιούν ως βάση εκπαίδευσης και εξόρμησης την Τουρκία, οι συριακές δυνάμεις αεράμυνας κατέρριψαν ένα τουρκικό κατασκοπευτικό αεροσκάφος τύπου Φάντομ RF-4E.
Το τουρκικό αεροσκάφος, αφού προηγουμένως έκανε έλεγχο σήματος των ραντάρ του Ανεμουρίου και του Αμανός, που εποπτεύουν και ελέγχουν την αεροπορική κίνηση στη ΝΑ Μεσόγειο επ’ ωφελεία της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, πετώντας χαμηλά σε ύψος 100 μέτρων, επιχείρησε να τεστάρει το σύστημα αεροπορικής άμυνας της Συρίας, παραβιάζοντας το συριακό εναέριο χώρο. Τότε ακριβώς, το τουρκικό RF-4E «τράκαρε» πάνω σε ρωσικής κατασκευής κατευθυνόμενο βλήμα -οι Σύροι διατείνονται ότι το κατέρριψαν με αντιαεροπορικό όπλο-, με αποτέλεσμα να βυθιστεί σε βάθος χιλίων και πλέον μέτρων και σε απόσταση 9 ν.μ. από τις συριακές ακτές, παρασέρνοντας μαζί του και τους δυο χειριστές του.
Ο Ερντογάν, που δεν είχε ξεπεράσει το σοκ από την πολύνεκρη επίθεση ανταρτών του ΡΚΚ εναντίον φυλακίου μονάδας του τουρκικού στρατού, η οποία έγινε την ώρα που ετοιμαζόταν να συναντήσει τον Μπαρακ Ομπάμα κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους οκτώ και τραυματίστηκαν 19 στρατιώτες, έμαθε το νέο της κατάρριψης του τουρκικού αεροσκάφους τη στιγμή που κατέβαινε από το αεροπλάνο που τον μετέφερε από το επίσημο ταξίδι του στη Βραζιλία.
Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον να γίνει μια ενδελεχής μελέτη του τρόπου με τον οποίον χειρίστηκε η τουρκική κυβέρνηση, το τουρκικό κράτος και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις την εξέλιξη της κρίσης, γιατί η υπόθεση αυτή ήταν ένα τεστ των αντανακλαστικών του τουρκικού κράτους, το οποίο από μια πρώτη προσέγγιση και ανάλυση των δεδομένων συνελήφθη εντελώς απροετοίμαστο και ίσως ανίκανο να διαχειριστεί την κρίση.
Τελικώς, αφού έγιναν συσκέψεις επί συσκέψεων, η Τουρκία για άλλη μια φορά απέφυγε να αναλάβει τις ευθύνες της, δηλώνοντας επίσημα ότι το αεροσκάφος της χτυπήθηκε στο διεθνή εναέριο χώρο, 13 ν.μ. ανοικτά των ακτών της Συρίας. Καταρρίπτοντας μάλιστα όλες τις θεωρίες αεροναυπηγικής και πτητικής, δήλωσαν ότι το αεροσκάφος χτυπημένο πέταξε μόνο του και έπεσε μετά από τέσσερα ολόκληρα μίλια, για να έχουν να λένε οι Σύροι και να κακολογούν την καλή Τουρκία. (Ένα απλό ερώτημα που τίθεται είναι αυτά τα τέσσερα χιλιόμετρα, γιατί δεν χρησιμοποίησαν οι χειριστές το εκτινασσόμενο κάθισμα για να σώσουν τις ζωές τους;)
Στη συνέχεια, μετά τις συνήθεις τηλεφωνικές επαφές του Τούρκου υπουργού εξωτερικών με ομολόγους του συμμαχικών χωρών και τις ανάλογες δηλώσεις από ΗΠΑ και Αγγλία, που καταδίκαζαν απερίφραστα την κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους, βάζοντας τον Άσαντ σε ακόμα πιο κεντρική θέση στο κάδρο των δαιμόνων, η τουρκική κυβέρνηση κατέφυγε στο ΝΑΤΟ, ζητώντας με βάση το Άρθρο 4 της Συμμαχίας στήριξη και αλληλεγγύη.
Για να αντιληφθούμε ποια ακριβώς είναι η σημασία της καταφυγής της τουρκικής κυβέρνησης στο ΝΑΤΟ για το συγκεκριμένο θέμα, να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι η Τουρκία, για να ισχυροποιήσει και να ‘απελευθερώσει’ την εξωτερική της πολιτική από τις Νατοϊκές δεσμεύσεις, είχε εκφράσει κατά το πρόσφατο παρελθόν την επιθυμία να αναπροσανατολίσει τη χώρα προς τον μουσουλμανικό κόσμο, το Ιράν και τη Ρωσία, ενώ δεν έχουν περάσει και πολλοί μήνες από την αλήστου μνήμης δημόσια δήλωση του Ερντογάν «Τί δουλειά έχει το ΝΑΤΟ στη Λιβύη;». Για όσους δεν το θυμούνται, να σημειώσουμε ότι τη συγκεκριμένη δήλωση έκανε ο Ερντογάν όταν το ΝΑΤΟ είχε αποφασίσει να επέμβει στη Λιβύη, χωρίς καν να ρωτηθεί η Τουρκία. Φυσικά, μετά από λίγες μέρες, ο ίδιος άνθρωπος αποφάσιζε να συμμετέχει με πολεμικά αεροσκάφη και φρεγάτες στη Νατοϊκή επιχείρηση εναντίον της Λιβύης, για να αποδείξει ότι πολιτικοί που κάνουν θεαματικές «κωλοτούμπες» και μάλιστα σε τόσο σοβαρά θέματα, υπάρχουν και σε άλλες χώρες της Μεσογείου πλην της Ελλάδος.
Η καταφυγή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ για ένα θέμα καθαρά εθνικό, που θα έπρεπε να λυθεί με μονομερείς ή διμερείς ενέργειες, μπορεί να ερμηνευθεί όπως παρακάτω. Μετά την επιδείνωση των σχέσεων με το Ισραήλ, αποδυναμώθηκε αισθητά η θέση της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, γεγονός που έστρεψε την Άγκυρα προς το ΝΑΤΟ, με τη βοήθεια του οποίου σκοπεύει ή ελπίζει να διαχειριστεί το εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον που δημιουργείται γύρω της, που τείνει να απειλήσει τη σταθερότητα και την εθνική ασφάλεια της ίδιας της Τουρκίας. Η στροφή αυτή προς το ΝΑΤΟ, αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα για την αποδοχή από πλευράς της Τουρκίας του αμερικανο-νατοϊκού ραντάρ της αντιπυραυλικής ασπίδας, που εγκαταστάθηκε στο Κιουρετζίκ της Μαλάτειας, που δημιουργεί σοβαρά και μόνιμου χαρακτήρα προβλήματα στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν και τη Ρωσία.
Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία αποφεύγει να λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την κατάρριψη του αεροσκάφους από τη Συρία, μέσω ισοδύναμων αντιποίνων ή μέσω διμερών συνεννοήσεων με τη Συρία, κινδυνεύοντας να χαρακτηριστεί ως ο «καρπαζοεισπράκτορας» της περιοχής, αφού μετά το Μαβί Μαρμαρά, που η Τουρκία δεν έκανε αντίποινα εναντίον του Ισραήλ, έρχεται ένα άλλο θέμα που μένει αναπάντητο από πλευράς της Άγκυρας, γιατί στην ουσία αισθάνεται εξαιρετικά αδύναμη να εμπλακεί σε μια περιπέτεια στη Συρία, χωρίς την ασφάλεια του ΝΑΤΟ, δηλαδή των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Γιατί αισθάνεται αδύναμη;
Παρ’ ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει βάλει ως στόχο την εξουδετέρωση του ΡΚΚ και του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος μέχρι το 2014, που θα γίνει η σύνοδος των είκοσι πλουσιότερων χωρών του κόσμου στην Κωνσταντινούπολη, τις τελευταίες ημέρες οι αντάρτες του ΡΚΚ έχουν αυξήσει τις επιθέσεις τους εναντίον στρατιωτικών στόχων στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν, δείχνοντας ότι το κουρδικό ένοπλο κίνημα είναι ακόμα ζωντανό και επικίνδυνο για την ενότητα της Τουρκίας. Μάλιστα ο αρχηγός του τουρκικού Γενικου΄Επιτελείου, στρατηγός Νετζντέτ Οζέλ, φέρεται να πρότεινε στην τουρκική κυβέρνηση να αποφευχθεί μια ένοπλη σύγκρουση με τη Συρία, γιατί αυτό μπορεί να οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις στα ΝΑ της χώρας.
Υπογραμμίζουμε ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν συγκάλεσε την έκτακτη σύσκεψη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, κάτι αδιανόητο για ένα τέτοιο θέμα, ενώ προτίμησε να κρατήσει στο περιθώριο τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου και τους άλλους ισχυρούς άνδρες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) και για τους καθαρά επιχειρησιακούς λόγους που προαναφέρθηκαν αλλά και γιατί επιδίωξη του Ερντογάν και του κόμματός του είναι να κρατήσει τους στρατιωτικούς έξω και μακριά από τις πολιτικές αποφάσεις.
Εκτός του τρόπου που διαχειρίζεται την κρίση το σύστημα εξουσίας στην Τουρκία, εξαιρετικό ενδιαφέρον πρέπει να παρουσιάζει για Κύπρο και Ελλάδα ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η Τουρκία το ενδεχόμενο να διεξάγει πόλεμο σε ενάμισο μέτωπο. Δηλαδή στο μισό μέτωπο με το ΡΚΚ και στο μέτωπο με τη Συρία. Τα συμπεράσματα μας αφορούν άμεσα, γιατί μπορεί το σενάριο του «Πολέμου των Δυόμισο Μετώπων» να είναι στο ράφι μετά την παράδοση του Οτζαλάν, κανείς όμως δεν μπορεί να μας διασφαλίσει ότι κάποια στιγμή δεν μπορεί κάποιοι να το κατεβάσουν από το ράφι, πάντως όχι για να το ξεσκονίσουν...
Το καλύτερο, που αφορά τις κουρδικές σημαίες που υψώθηκαν στο συριακό έδαφος που κατοικείται από Κούρδους και την πραγματική απειλή που περιμένει την Τουρκία σε περίπτωση που εισβάλλει στη Συρία.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ


Η Ν. Θεολόγου ήταν ελληνική εταιρεία κατασκευής οχημάτων.
Ιδρύθηκε από τον Νίκο Θεολόγου, Έλληνα μηχανικό αυτοκινήτων....
στις ΗΠΑ, ο οποίος είχε επιστρέψει στην Ελλάδα και αποφάσισε να ιδρύσει την εταιρεία.
Το εργοστάσιο της εταιρείας βρισκόταν στην Αθήνα.

Μεταξύ 1918 και 1920 σχεδίασε και κατασκεύασε ένα ελαφρύ επιβατικό αυτοκίνητο με μηχανή μοτοσικλετών Pierce 750 CC.
Η επιχείρησή παρήγαγε, εκτός από αυτοκίνητα, λεωφορεία και φορτηγά.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '20 αντιμετώπιζε τον ισχυρό ανταγωνισμό από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις όπως η Τουρνικιώτης και Αθηνά στην Αθήνα, Bouhagier σε Πάτρα και άλλες, που παρήγαγαν επίσης οχήματα, ωστόσο επισκιάστηκε σύντομα από αυτές.

Η ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΙΠΠΟΛΥΤΗΣ


Η Ιππολύτη δεν είναι μία τυχαία Αμαζόνα .

Γνωρίζουμε πλέον ότι πίσω από την κωδικοποιημένο σύμβολο της ΑΜΑΖΟΝΑΣ υποκρύπτεται η λειτουργία της ίδιας μας της ΨΥΧΗΣ.

Μέσω της εσωτερικής ανάλυσης της λέξης ΑΜΑΖΩΝ μπορέσαμε να κατανοήσουμε ότι η ΨΥΧΗ μας είναι ΑΘΑΝΑΤΗ.

Είναι άκρως εντυπωσιακό το γεγονός ότι μία και μόνη λέξη, η οποία αποτελείται μάλιστα από έξι και μόνο γράμματα, έχει την δυνατότητα να μας αποδώσει την ολοκληρωμένη πορεία της Ψυχής μας!

Η ΑΜΑ-ΖΩΝ

περιγράφει επακριβώς την δυνατότητα της Ψυχής μας να μπορεί να ζει χωρίς κανένα πρόβλημα σε δύο διαφορετικούς Κόσμους.

Βεβαίως αυτοί οι δύο διαφορετικοί κόσμοι, είναι αυτό που εμείς ονομάζουμε ΖΩΗ και ΘΑΝΑΤΟΣ.

Όπως διαπιστώνουμε όμως αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν ΖΩΗ και ΘΑΝΑΤΟΣ αναφέρεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ στην περίπτωση του ΥΛΙΚΟΥ μας ΣΩΜΑΤΟΣ, διότι σε ό,τι αφορά την ΑΜΑΖΟΝΑ ΨΥΧΗ ΜΑΣ και στις δύο περιπτώσεις η ΑΜΑΖΟΝΑ-ΨΥΧΗ επιβιώνει και ΖΕΙ χωρίς να αντιμετωπίζει απολύτως κανένα πρόβλημα.

Δηλαδή το σύμβολο της Αμαζόνας αντιγράφει πλήρως τις ιδιότητες της Ψυχής μας, καταρχήν μέσω της αποκωδικοποίησης του αυτού του τόσο περίεργου ονόματος.

Σύμφωνα με την διπλή ανάλυση ΑΜΑ-ΖΩΝ και Α-ΜΑΖΩΝ του ονόματος της Αμαζόνας, μπορούμε να εξάγουμε τα εξής πολύτιμα και άκρως σημαντικά συμπεράσματα:

Η Αμαζών - Ψυχή μας, στην μία περίπτωση ΖΕΙ κάτω την επήρεια και την ΑΠΟΚΤΗΣΗ της ΜΑΖΑΣ που επιφέρει η ΓΕΝΝΗΣΗ του σάρκινου σώματός μας, ενώ

Στην άλλη περίπτωση ΖΕΙ κάτω από την επήρεια της ΑΠΩΛΕΙΑΣ της ΜΑΖΑΣ που επιφέρει ο ΘΑΝΑΤΟΣ του σάρκινου σώματός μας.

Αυτό σημαίνει ότι η ΨΥΧΗ μας είναι ΑΜΦΙΒΙΑ.

Αν όμως προσέξουμε καλύτερα αυτόν τον ΙΕΡΟ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ που προσδίδει η Μυθολογία μας στην οντότητα της ΑΜΑΖΟΝΑΣ, θα διαπιστώσουμε ότι μ έσω του ίδιου ονόματος θα μπορούσε να περιγράφεται ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι Αμαζόνες!

Έτσι λοιπόν, όταν η ΑΜΑ-ΖΩΝ ΙΠΠΕΥΕΙ το Άλογό της, τότε ΑΠΟΚΤΑ ΜΑΖΑ.

Δηλαδή η Αιώνια Άφθαρτη και Αμαζόνα – Ψυχή μας ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΤΑΙ και περνάει στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, τον κόσμο την Ύλης, βασικό σύμβολο του οποίου είναι ο ΙΠΠΟΣ!

Για όσο χρονικό διάστημα βρισκόμαστε ενσαρκωμένοι, δηλαδή για όσο χρονικό διάστημα λέμε ότι «ζούμε» η Ψυχή μας βρίσκεται σε ρόλο ΙΠΠΕΑ, διότι ο σκοπός της Ενσάρκωσής της είναι ένας συνεχής αγώνας δρόμου, βάσει του οποίου θα πρέπει να καταφέρει τελικά μέχρι το τέλος αυτής της διαδρομής να ΧΑΛΗΝΑΓΩΓΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ.

Μπορούμε πλέον να κατανοήσουμε πολύ εύκολα ότι όταν έρθει η ώρα του «θανάτου» μας, η ΑΜΑΖΟΝΑ-ΨΥΧΗ μας, πολύ απλά ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΗΣ, δηλαδή εγκαταλείπει στον πλανήτη Γη την ΜΑΖΑ της, το ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΣΩΜΑ και αφού είναι ΑΜΦΙΒΙΑ, περνάει ανενόχλητη στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΔΗ ή ΠΛΟΥΤΩΝΑ στον οποίο και παραμένει σε ΑΣΑΡΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Βεβαίως κατά την διάρκεια αυτής της παραμονής σε άσαρκη κατάσταση, η Ψυχή μας εξακολουθεί να ζει, κυρίως κρίνοντας τις πράξεις του τελευταίου βίου της και προσπαθώντας να σχεδιάσει τα δεδομένα της επόμενης ενσάρκωσής της, δηλαδή να διαλέξει ποιος θα είναι ο επόμενος ΊΠΠΟΣ της που θα είναι ο καταλληλότερος για να την βοηθήσει να βελτιώσει την ΙΠΠΙΚΗ της δεινότητα.

Όταν ολοκληρωθούν αυτές οι απαραίτητες διεργασίες και φτάσει και πάλι η κατάλληλη ώρα για την νέα ενσάρκωση της Ψυχής, επομένως και για την μεταφορά της από τον Κόσμο του Πλούτωνα στον Κόσμο του Ποσειδώνα, η Αμφίβια Αμαζόνα Ψυχή μας, απλώς ανεβαίνει και πάλι στον ΙΠΠΟ της!

Μόνο που πρόκειται για έναν καινούριο ΙΠΠΟ, δηλαδή σε ένα άλλο καινούριο σώμα με το οποίο θα κάνει και πάλι την εμφάνισή της κάτω από ένα άλλο πρόσωπο στον Πλανήτη γη!

Διαπιστώνουμε επομένως ότι υπάρχει μία συνεχής και αδιάκοπη σχέση, ένας ΚΥΚΛΟΣ της ΨΥΧΗΣ η οποία την αναγκάζει να λειτουργεί συνεχώς σαν μία ΑΜΑΖΟΝΑ που ανεβαίνει και κατεβαίνει από τον ΙΠΠΟ της!

Ακριβώς αυτός ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ υποκρύπτεται μέσα στην Ιερή Μυθολογία μας, πίσω από το σύμβολο της ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΙΠΠΟΛΥΤΗΣ.

Η Ιππολύτη δεν είναι μία τυχαία Αμαζόνα.

Αντιθέτως είναι η βασίλισσα όλων των Αμαζόνων, επομένως στο πρόσωπό της εκπροσωπούνται όλες ανεξαιρέτως οι ΨΥΧΕΣ.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το βασικότερο εξάρτημα στην ένδυση των Αμαζόνων είναι η περίφημη ΖΩΝΗ, η οποία άλλωστε υποκρύπτεται και μέσα στο άκρως κωδικοποιημένο όνομα ΑΜΑΖΩΝ.

Όπως γνωρίζουμε αυτό το θέμα της χρήσης της ζώνης είναι τόσο σημαντικό που ο Ηρακλής κατά την περίοδο της επίτευξης των 12 Άθλων του πρέπει να καταφέρει να προσεγγίσει την ΙΠΠΟΛΥΤΗ την βασίλισσα των ΑΜΑ-ΖΩΝΩΝ και να της κλέψει την ΖΩΝΗ της!

Βεβαίως το γεγονός αυτό, αποτελεί σίγουρα ίσως το πλέον ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ από όλα τα ανεξήγητα γεγονότα που συμβαίνουν στην Μυθολογία μας.

Όμως ο λόγος που τα γεγονότα αυτά μας φαίνονται ανεξήγητα είναι διότι δεν έχουμε καταφέρει, ακόμα και σήμερα μετά την πάροδο τόσων χιλιάδων ετών από τα γεγονότα που περιγράφονται στην Μυθολογία μας, να κατανοήσουμε την εσωτερική τους διάσταση.

Θα πρέπει λοιπόν, μετά από ολόκληρη αυτήν την ανάλυση που προηγήθηκε, να κατανοήσουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση της ΖΩΝΗΣ της βασίλισσας ΙΠΠΟΛΥΤΗΣ, το μυστηριακό γεγονός το οποίο υποκρύπτεται δεν είναι παρά ο αστρολογικός ΒΟΡΕΙΟΣ και ο ΝΟΤΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ή τα ΔΕΣΜΑ που κρατούν την Αμαζόνα Ψυχή μας δέσμια των επανενσαρκώσεών της, χωρίς μάλιστα να έχει την παραμικρή πιθανότητα να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση, αφού είναι ΑΜΦΙΒΙΑ και ΑΙΩΝΙΑ!

Θα πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε ότι ακριβώς αυτή η ΖΩΝΗ είναι που ΔΕΝΕΙ και διατηρεί ΔΕΜΕΝΟ σε κάθε ενσάρκωσή μας, τον ΙΠΠΟ δηλαδή το ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ μας, με την ΑΜΑΖΟΝΑ- ΑΫΛΗ ΨΥΧΗ μας!

Το καθοριστικό στοιχείο όμως που μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στην πλήρη αποκάλυψη όλης αυτής της εξαιρετικά δυναμικής εικονοπλασίας είναι το όνομα της βασίλισσας των ΑΜΑΖΟΝΩΝ που ονομάζεται ΙΠΠΟΛΥΤΗ.

Μας λέει λοιπόν ότι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ για να καταφέρουμε κάποτε να απαλλαγούμε από αυτήν την κατάσταση και να ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΜΑΣ, δηλαδή τα δεσμά των συνεχών επανενσαρκώσεών μας, είναι ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.

Πρέπει να ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΖΩΝΗ!

Δηλαδή να ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΩΝ ΕΠΑΝΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ της ΑΜΑΖΟΝΑΣ- ΨΥΧΗΣ μας.

Τώρα πλέον είμαστε σε θέση να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτού του ΑΘΛΟΥ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ.

Και επίσης μπορούμε να κατανοήσουμε τον λόγο που αν και η ΙΠΠΟΛΥΤΗ δίνει τελικά η ίδια με τα χέρια της την ΖΩΝΗ της στον Ηρακλή, παρόλο που η πρόθεση του Ηρακλή ήταν να την αποκτήσει πάση θυσία, ακόμα και κλέβοντάς της, ο Ηρακλής τελικά ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΠΠΟΛΥΤΗ την οποία και ΑΓΑΠΑΕΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ.

Ο φόνος του Ηρακλή είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ, διότι αυτό που ΦΟΝΕΥΕΙ αυτό που ΚΑΤΑΡΓΕΙ είναι ακριβώς αυτή η ΖΩΝΗ ή ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ!



ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ


Θα μπορούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες να διαθέτουν υψηλή τεχνολογία, την οποία όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δεν χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή;

Ένα από τα καταπληκτικότερα βιβλία του Αριστοτέλη, που μέχρι και τις μέρες μας παραμένει ουσιαστικά άγνωστο, είναι τα περίφημα «ΜΗΧΑΝΙΚΑ».

Το θέμα του βιβλίου αυτού είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο, καθότι ο Αριστοτέλης επιχειρεί να περιγράψει τον μηχανικό τρόπο με τον οποίο τίθεται σε λειτουργία ολόκληρος ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ που κινεί το Σύμπαν!

Το θέμα περιέχει πολύ σημαντικές προεκτάσεις, καθότι στην Ελληνική Φιλοσοφία, η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ.

Η ΚΙΝΗΣΗ με την σειρά της είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ΜΗΧΑΝΙΚΗ

και η ΜΗΧΑΝΙΚΗ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ!

Ο Αριστοτέλης στα ΜΗΧΑΝΙΚΑ του μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, είναι ένας πολιτισμός που έχει τις ρίζες του στην εφαρμογή μιας ΥΠΕΡΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ της οποίας όμως τα μυστικά, εξακολουθεί να τα διατηρεί πολύ καλά κρυμμένα μακριά από τα μάτια των αδαών.

Ακόμα και μία σύντομη ματιά στην πορεία και στην εξέλιξη του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού μπορεί να μας πείσει, για αυτό που η καταστημένη επιστημονική γνώση προσπαθεί τόσα χρόνια να αποκρύψει και μάλιστα να φτάνει στο σημείο πολλές φορές να υποστηρίζει ότι την εποχή εκείνη ο Άνθρωπος ζούσε σε μία περίπου ημιάγρια κατάσταση.

Υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι στην εποχή της Αρχαίας Ελλάδας η Τεχνολογία ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.

Τα παραδείγματα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε είναι αμέτρητα:

Με ποιον τρόπο και με ποια τεχνικά μέσα κατάφεραν οι Αρχαίοι Έλληνες να χτίσουν αυτούς τους περίλαμπρους και μεγαλοπρεπείς ναούς που σε πολλές περιπτώσεις έχουν διατηρηθεί μέχρι και τις μέρες μας, όπως για παράδειγμα η περίπτωση του Παρθενώνα;

Με ποια μέσα ταξίδευαν με τόση μεγάλη ευκολία, διανύοντας ανά πάσα στιγμή πολύ μεγάλες αποστάσεις και μάλιστα μέσα σε μια πολύ δύσκολη θάλασσα όπως αποδεικνύει η ιστορία μας;

Με ποια μέσα υπολογίστηκε ο περίφημος Ιερός τριγωνισμός του Ελληνικού Χώρου, την στιγμή που για να καταφέρει κάποιος να κάνει τέτοιου είδους μετρήσεις, πρέπει απαραιτήτως να έχει στην διάθεσή του εικόνες από τον ουρανό;

Με ποιον τρόπο και βάση ποιου σχεδίου κατασκευάστηκαν τα πολεμικά πλοία και ειδικά οι Τριήρεις που μπορούσαν να κάνουν ελιγμούς μέσα στην θάλασσα που θα ζήλευαν ακόμα και σημερινά σύγχρονα ταχύπλοα σκάφη;

Με ποιον τρόπο επικοινωνούσαν μεταξύ τους οι πολυάριθμες ελληνικές πόλεις;

Ποια τεχνολογία εφαρμόστηκε στην ακουστική των θεάτρων, ώστε να διατηρείται ανέπαφη χωρίς την υποστήριξη κανενός τεχνικού μέσου μέχρι και σήμερα, όταν εξακολουθούμε μετά από 2500 χρόνια να τα χρησιμοποιούμε για θεατρικές παραστάσεις;

Ας περιοριστούμε προς το παρόν, μόνο σε αυτές τις πολύ λίγες εύλογες ερωτήσεις και απορίες.

Είναι γνωστό ότι ελάχιστα «τεχνολογικά προϊόντα» του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού έφτασαν μέχρι τις μέρες μας και βεβαίως ακόμα λιγότερη είναι η προσοχή που τους δώσαμε.

Ένα από αυτά τα ελάχιστα δείγματα αποτελεί ο περίφημος ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ.

Εδώ τα ερωτήματα είναι ιδιαιτέρως βασανιστικά, διότι οι δυνατότητες του μηχανισμού αυτού, ξεπερνούν κυριολεκτικά κάθε φαντασία.

Βάσει ποιας τεχνολογίας λοιπόν κατασκευάστηκε αυτός ο Μηχανισμός που αφήνει έκπληκτους σήμερα τους επιστήμονες που ασχολούνται τόσο με τις δυνατότητές του, όσο και με τον τρόπο κατασκευής του;

Είναι λοιπόν προφανές, ότι τα επιτεύγματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού βασίζονται σε μία ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, χωρίς ωστόσο η χρήση αυτής της τεχνολογίας να γίνεται αισθητή και αντιληπτή στην καθημερινή ζωή των απλών πολιτών.

Για ποιον λόγο άραγε ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ;

Θα μπορούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες να διαθέτουν υψηλή τεχνολογία, την οποία όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δεν χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή;

Ίσως θα μπορούμε να ανακαλύψουμε τον λόγο αυτής της αντίφασης, αν παραδειγματιστούμε από την σημερινή μας καθημερινή ζωή.

Χωρίς αμφιβολία, διαπιστώνουμε καθημερινά και εμείς οι ίδιοι, την σύγχρονη τεχνολογία να εξελίσσεται συνεχώς και να εισβάλει στη προσωπική μας ζωή, ακόμα και αν πολλές φορές δεν το επιθυμούμε.

Πολύ εύκολα θα μπορούσαμε πλέον να συμπεράνουμε, ότι η Τεχνολογία δεν είναι πλέον αυτή που υποτίθεται ότι διευκολύνει και απλουστεύει την ζωή μας, όπως είχε συμβεί ίσως με τις πρώτες εφαρμογές της.

Αντιθέτως αυτό που βλέπουμε όλο και περισσότερο να επιχειρείται με την συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας είναι ένας απόλυτος έλεγχος, ακόμα και της καθημερινής ζωής, κάθε ανεξαιρέτως Ανθρώπου.

Ας δούμε ένα παράδειγμα.

Όλοι μας διαθέτουμε πλέον, ένα κινητό τηλέφωνο σε σκοπό να «διευκολύνει» την επικοινωνία μας. Όμως πολύ εύκολα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι με την διαρκή εξέλιξη των συσκευών των κινητών τηλεφώνων, καταλήξαμε να είμαστε πλήρως εξαρτημένοι, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και «δέσμιοι» του κινητού μας τηλεφώνου ή αντίστοιχα του προσωπικού μας ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μία μόνο «παρενέργεια» αυτής της τεχνολογικής προόδου:

Ανά πάσα στιγμή, αν θέλει κάποιος θα μπορούσε πολύ εύκολα να εντοπίσει το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε και αυτή είναι μία προοπτική που σίγουρα δεν ενθουσιάζει κανέναν!

Βιώνουμε λοιπόν έναν σύγχρονο «πολιτισμό», που σχεδόν κάθε μέρα μας παρουσιάζει και ένα νέο τεχνολογικό επίτευγμα που υπόσχεται να «διευκολύνει» ακόμα περισσότερο την καθημερινή μας ζωή, το οποίο φυσικά για να το αγοράσουμε θα πρέπει να έχουμε να δαπανήσουμε και τα ανάλογα χρήματα που συνήθως είναι πάρα πολλά.

Ωστόσο, είναι πολύ εύκολο να καταλάβουμε ότι παρόλη αυτήν την τεχνολογική πρόοδο, ο Άνθρωπος ΑΠΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ και ολοκληρωμένος, αφού ανακαλύπτει συνεχώς ότι όσο περισσότερα αγοράσει, εξακολουθούν να του λείπουν όλο και περισσότερα πράγματα.

Από την άλλη πλευρά, αυτή η εξέλιξη της τεχνολογίας επιφέρει συνεχώς μία όλο και μεγαλύτερη ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ, από τον φυσικό τρόπο διαβίωσης τον οποίο φτάσαμε στο σημείο να τον βλέπουμε πλέον μόνο με την βοήθεια αυτής της τεχνολογίας, μέσα από ειδικές εκπομπές στην τηλεόραση!

Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε ξεχάσει εντελώς και πολύ περισσότερο η νέα γενιά, την περίφημη εντολή των Στωικών Φιλοσόφων «ΖΗΝ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ» η οποία αποτελούσε για τους Αρχαίους Έλληνες βασική προϋπόθεση της πραγματικά καλής ζωής που εκφράζεται μέσα από την ευδαιμονία του «ΕΥ ΖΗΝ».

Επιπλέον, πολύ εύκολα θα διαπιστώναμε ότι οι περισσότεροι από εμάς, ακόμα και αν καταφέρουμε να βρούμε τον χρόνο και να βρεθούμε για κάποιες ελάχιστες στιγμές κοντά στην φύση, μας είναι αδύνατο να αναγνωρίσουμε τα φυτά τα δέντρα ή ακόμα και τα ζώα που είναι πιθανό να δούμε μπροστά μας…

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Θα μπορούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες να διαθέτουν υψηλή τεχνολογία, την οποία όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δεν χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή;

Ένα από τα καταπληκτικότερα βιβλία του Αριστοτέλη, που μέχρι και τις μέρες μας παραμένει ουσιαστικά άγνωστο, είναι τα περίφημα «ΜΗΧΑΝΙΚΑ».

Το θέμα του βιβλίου αυτού είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο, καθότι ο Αριστοτέλης επιχειρεί να περιγράψει τον μηχανικό τρόπο με τον οποίο τίθεται σε λειτουργία ολόκληρος ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ που κινεί το Σύμπαν!

Το θέμα περιέχει πολύ σημαντικές προεκτάσεις, καθότι στην Ελληνική Φιλοσοφία, η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ.

Η ΚΙΝΗΣΗ με την σειρά της είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ΜΗΧΑΝΙΚΗ

και η ΜΗΧΑΝΙΚΗ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ!

Ο Αριστοτέλης στα ΜΗΧΑΝΙΚΑ του μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, είναι ένας πολιτισμός που έχει τις ρίζες του στην εφαρμογή μιας ΥΠΕΡΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ της οποίας όμως τα μυστικά, εξακολουθεί να τα διατηρεί πολύ καλά κρυμμένα μακριά από τα μάτια των αδαών.

Ακόμα και μία σύντομη ματιά στην πορεία και στην εξέλιξη του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού μπορεί να μας πείσει, για αυτό που η καταστημένη επιστημονική γνώση προσπαθεί τόσα χρόνια να αποκρύψει και μάλιστα να φτάνει στο σημείο πολλές φορές να υποστηρίζει ότι την εποχή εκείνη ο Άνθρωπος ζούσε σε μία περίπου ημιάγρια κατάσταση.

Υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι στην εποχή της Αρχαίας Ελλάδας η Τεχνολογία ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.

Τα παραδείγματα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε είναι αμέτρητα:

Με ποιον τρόπο και με ποια τεχνικά μέσα κατάφεραν οι Αρχαίοι Έλληνες να χτίσουν αυτούς τους περίλαμπρους και μεγαλοπρεπείς ναούς που σε πολλές περιπτώσεις έχουν διατηρηθεί μέχρι και τις μέρες μας, όπως για παράδειγμα η περίπτωση του Παρθενώνα;

Με ποια μέσα ταξίδευαν με τόση μεγάλη ευκολία, διανύοντας ανά πάσα στιγμή πολύ μεγάλες αποστάσεις και μάλιστα μέσα σε μια πολύ δύσκολη θάλασσα όπως αποδεικνύει η ιστορία μας;

Με ποια μέσα υπολογίστηκε ο περίφημος Ιερός τριγωνισμός του Ελληνικού Χώρου, την στιγμή που για να καταφέρει κάποιος να κάνει τέτοιου είδους μετρήσεις, πρέπει απαραιτήτως να έχει στην διάθεσή του εικόνες από τον ουρανό;

Με ποιον τρόπο και βάση ποιου σχεδίου κατασκευάστηκαν τα πολεμικά πλοία και ειδικά οι Τριήρεις που μπορούσαν να κάνουν ελιγμούς μέσα στην θάλασσα που θα ζήλευαν ακόμα και σημερινά σύγχρονα ταχύπλοα σκάφη;

Με ποιον τρόπο επικοινωνούσαν μεταξύ τους οι πολυάριθμες ελληνικές πόλεις;

Ποια τεχνολογία εφαρμόστηκε στην ακουστική των θεάτρων, ώστε να διατηρείται ανέπαφη χωρίς την υποστήριξη κανενός τεχνικού μέσου μέχρι και σήμερα, όταν εξακολουθούμε μετά από 2500 χρόνια να τα χρησιμοποιούμε για θεατρικές παραστάσεις;

Ας περιοριστούμε προς το παρόν, μόνο σε αυτές τις πολύ λίγες εύλογες ερωτήσεις και απορίες.

Είναι γνωστό ότι ελάχιστα «τεχνολογικά προϊόντα» του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού έφτασαν μέχρι τις μέρες μας και βεβαίως ακόμα λιγότερη είναι η προσοχή που τους δώσαμε.

Ένα από αυτά τα ελάχιστα δείγματα αποτελεί ο περίφημος ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ.

Εδώ τα ερωτήματα είναι ιδιαιτέρως βασανιστικά, διότι οι δυνατότητες του μηχανισμού αυτού, ξεπερνούν κυριολεκτικά κάθε φαντασία.

Βάσει ποιας τεχνολογίας λοιπόν κατασκευάστηκε αυτός ο Μηχανισμός που αφήνει έκπληκτους σήμερα τους επιστήμονες που ασχολούνται τόσο με τις δυνατότητές του, όσο και με τον τρόπο κατασκευής του;

Είναι λοιπόν προφανές, ότι τα επιτεύγματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού βασίζονται σε μία ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, χωρίς ωστόσο η χρήση αυτής της τεχνολογίας να γίνεται αισθητή και αντιληπτή στην καθημερινή ζωή των απλών πολιτών.

Για ποιον λόγο άραγε ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ;

Θα μπορούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες να διαθέτουν υψηλή τεχνολογία, την οποία όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δεν χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή;

Ίσως θα μπορούμε να ανακαλύψουμε τον λόγο αυτής της αντίφασης, αν παραδειγματιστούμε από την σημερινή μας καθημερινή ζωή.

Χωρίς αμφιβολία, διαπιστώνουμε καθημερινά και εμείς οι ίδιοι, την σύγχρονη τεχνολογία να εξελίσσεται συνεχώς και να εισβάλει στη προσωπική μας ζωή, ακόμα και αν πολλές φορές δεν το επιθυμούμε.

Πολύ εύκολα θα μπορούσαμε πλέον να συμπεράνουμε, ότι η Τεχνολογία δεν είναι πλέον αυτή που υποτίθεται ότι διευκολύνει και απλουστεύει την ζωή μας, όπως είχε συμβεί ίσως με τις πρώτες εφαρμογές της.

Αντιθέτως αυτό που βλέπουμε όλο και περισσότερο να επιχειρείται με την συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας είναι ένας απόλυτος έλεγχος, ακόμα και της καθημερινής ζωής, κάθε ανεξαιρέτως Ανθρώπου.

Ας δούμε ένα παράδειγμα.

Όλοι μας διαθέτουμε πλέον, ένα κινητό τηλέφωνο σε σκοπό να «διευκολύνει» την επικοινωνία μας. Όμως πολύ εύκολα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι με την διαρκή εξέλιξη των συσκευών των κινητών τηλεφώνων, καταλήξαμε να είμαστε πλήρως εξαρτημένοι, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και «δέσμιοι» του κινητού μας τηλεφώνου ή αντίστοιχα του προσωπικού μας ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μία μόνο «παρενέργεια» αυτής της τεχνολογικής προόδου:

Ανά πάσα στιγμή, αν θέλει κάποιος θα μπορούσε πολύ εύκολα να εντοπίσει το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε και αυτή είναι μία προοπτική που σίγουρα δεν ενθουσιάζει κανέναν!

Βιώνουμε λοιπόν έναν σύγχρονο «πολιτισμό», που σχεδόν κάθε μέρα μας παρουσιάζει και ένα νέο τεχνολογικό επίτευγμα που υπόσχεται να «διευκολύνει» ακόμα περισσότερο την καθημερινή μας ζωή, το οποίο φυσικά για να το αγοράσουμε θα πρέπει να έχουμε να δαπανήσουμε και τα ανάλογα χρήματα που συνήθως είναι πάρα πολλά.

Ωστόσο, είναι πολύ εύκολο να καταλάβουμε ότι παρόλη αυτήν την τεχνολογική πρόοδο, ο Άνθρωπος ΑΠΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ και ολοκληρωμένος, αφού ανακαλύπτει συνεχώς ότι όσο περισσότερα αγοράσει, εξακολουθούν να του λείπουν όλο και περισσότερα πράγματα.

Από την άλλη πλευρά, αυτή η εξέλιξη της τεχνολογίας επιφέρει συνεχώς μία όλο και μεγαλύτερη ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ, από τον φυσικό τρόπο διαβίωσης τον οποίο φτάσαμε στο σημείο να τον βλέπουμε πλέον μόνο με την βοήθεια αυτής της τεχνολογίας, μέσα από ειδικές εκπομπές στην τηλεόραση!

Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε ξεχάσει εντελώς και πολύ περισσότερο η νέα γενιά, την περίφημη εντολή των Στωικών Φιλοσόφων «ΖΗΝ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ» η οποία αποτελούσε για τους Αρχαίους Έλληνες βασική προϋπόθεση της πραγματικά καλής ζωής που εκφράζεται μέσα από την ευδαιμονία του «ΕΥ ΖΗΝ».

Επιπλέον, πολύ εύκολα θα διαπιστώναμε ότι οι περισσότεροι από εμάς, ακόμα και αν καταφέρουμε να βρούμε τον χρόνο και να βρεθούμε για κάποιες ελάχιστες στιγμές κοντά στην φύση, μας είναι αδύνατο να αναγνωρίσουμε τα φυτά τα δέντρα ή ακόμα και τα ζώα που είναι πιθανό να δούμε μπροστά μας…

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More