ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

ΠΛΑΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

Σε κινδύνους βάζουν τους Έλληνες ασθενείς με το μέτρο της συνταγογράφησης φαρμάκων μόνο με τη δραστική τους ουσία, ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζεται η δημόσια υγεία σε επικίνδυνο βαθμό.
 Και αυτό γιατί είναι άμεσος ο κίνδυνος να κατακλυστεί η αγορά από αμφίβολης ποιότητας φάρμακα ή και πλαστά φάρμακα που εισάγονται από τρίτες χώρες.
 Τις σοβαρές ανησυχίες της για τα παραπάνω ζητήματα εκφράζει η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), σε ανακοίνωσή της, με αφορμή πρόσφατο δημοσίευμα στον Economist που ανατρέπει τη μέχρι πρότινος διαδεδομένη εντύπωση ότι το πρόβλημα των πλαστών φαρμάκων απασχολεί κυρίως τον αναπτυσσόμενο κόσμο. 
Μάλιστα, από το δημοσίευμα αποδεικνύεται ότι και οι αναπτυγμένες χώρες βρίσκονται σε ανησυχητικό βαθμό αντιμέτωπες με το τεράστιο πρόβλημα.
 Επιπτώσεις σε ανθρώπινες ζωές
 Τα παραδείγματα που αναφέρονται είναι πολλά: πρόσφατα, στην περιοχή της Βοστώνης, 11 άνθρωποι πέθαναν από μηνιγγίτιδα, ενώ άλλοι 100 νόσησαν λόγω μολυσμένων στεροειδών που διατέθηκαν από φαρμακείο-παρασκευαστήριο.
 Μολυσμένη ηπαρίνη (αντιθρομβωτικό) βρέθηκε ότι ευθύνεται για 149 θανάτους Αμερικανών το διάστημα 2007-2008, ενώ σύμφωνα με φετινά στοιχεία, σκευάσματα γνωστού αντικαρκινικού για τη θεραπεία καρκίνων του παχέος εντέρου βρέθηκε ότι δεν περιείχαν δραστική ουσία.
 Το πρόβλημα στις αναπτυσσόμενες χώρες παίρνει τρομακτικές διαστάσεις, δεδομένης της φτώχειας, των κενών στη νομοθεσία και των συχνών πρακτικών δωροδοκίας, με αποτέλεσμα στη Νιγηρία, το 64% των φαρμάκων για τη θεραπεία της ελονοσίας να είναι πλαστά! 
Πλαστά φάρμακα 
Στο ίδιο άρθρο του Economist, επισημαίνεται η ευκολία παραγωγής πλαστών φαρμάκων δεδομένου ότι για την παραγωγή τους δεν απαιτείται υψηλή τεχνολογία, ενώ απουσιάζουν οι όποιες διαδικασίες ελέγχου.
 Επιπλέον, συνήθως η παραγωγή, η μεταποίηση και η συσκευασία γίνονται σε διαφορετικά μέρη, ενώ το φάρμακο φτάνει στον προορισμό του μέσα από περίπλοκες αλυσίδες διανομής: ποικίλες εμπορικές συμφωνίες και αλληλεπικαλυπτόμενες εμπορικές ζώνες δημιουργούν νόμιμες οδούς μεταφοράς των πλαστών φαρμάκων από τον τόπο παραγωγής τους στον τελικό χρήστη.
 Τέλος, ας μην ξεχνάμε την αυξανόμενη αγορά φαρμάκων από το διαδίκτυο, όπου ευνοείται η διακίνηση των πλαστών φαρμάκων, αφού ο καταναλωτής δεν μπορεί, ουσιαστικά, να γνωρίζει τις συνθήκες παραγωγής του φαρμάκου ή τον παραγωγό.
 Η σοβαρότητα του ζητήματος, σύμφωνα πάντα με το προαναφερθέν άρθρο, αντανακλάται στις προσπάθειες του αμερικανικού FDA να ελέγξει το διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα ανοίγοντας συνεχώς από το 2008 έως σήμερα παραρτήματα σε τρίτες χώρες.
 Επώνυμο φάρμακο Στον αντίποδα όλων αυτών, η ΠΕΦ τονίζει την ασφάλεια του ποιοτικού επώνυμου φαρμάκου (πρωτοτύπου και γενοσήμου) το οποίο παράγεται με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας και υπόκειται σε αυστηρότατους ελέγχους και επισημαίνει ότι η συνταγογράφηση επωνύμων φαρμάκων με αποκλειστική ευθύνη του γιατρού, διασφάλιζε μέχρι σήμερα τον Έλληνα ασθενή από τα πλαστά φάρμακα, αποτρέποντας την εμφάνισή τους στην εγχώρια αγορά.
 Αντίθετα, το μέτρο της αποκλειστικής συνταγογράφησης βάσει της δραστικής ανοίγει την κερκόπορτα για την αθρόα εισαγωγή των ανώνυμων φαρμάκων και, αναπόφευκτα, και των πλαστών.
 Ο πρόεδρος της ΠΕΦ, κ. Δημήτρης Δέμος, περιέγραψε με έκδηλη ανησυχία την κατάσταση συμπληρώνοντας τα εξής: «Η εφαρμογή της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική αποτελεί έναν πρώτης τάξεως κίνδυνο για τη δημόσια Υγεία. Η φαρμακευτική αγορά θα βρεθεί στο έλεος εκατοντάδων ανώνυμων γενοσήμων και εκατοντάδων πλαστών φαρμάκων. 
Η διογκούμενη νομοθεσία για τα πλαστά φάρμακα στην Ε.Ε. είναι μια ένδειξη του τεράστιου κινδύνου που διατρέχουμε. 
Η χώρα μας ήταν αποτελεσματικά θωρακισμένη χάρη στο συνδυασμό ελέγχων και συνταγογραφικών πρακτικών, όπως είναι η συνταγογράφηση επωνύμων φαρμάκων.
 Τέτοια μέτρα απέτρεψαν την είσοδο ανώνυμων και πλαστών φαρμάκων στην εφοδιαστική αλυσίδα.
 Μέχρι σήμερα. Το μέτρο της συνταγογράφησης με δραστική φέρνει το τέλος σε αυτό το ασφαλές περιβάλλον εκθέτοντας τους Έλληνες σε σοβαρότατους κινδύνους και δίνοντας τη χαριστική βολή σε ένα παραπαίον σύστημα Υγείας».

ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ;

Στις 29 Οκτωβρίου 2012 αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα Ελληνικά Νέα Νέας Υόρκης, άρθρο του προέδρου της ελληνοαμερικανικής οργάνωσης ΑΗΙ κ. Νικ Λαρικάκη, με τίτλο «Obama or Romney: Does it make a Difference?», το οποίο βρίσκεται αναρτημένο και στην ιστοσελίδα της οργάνωσης.
 Στο άρθρο ο συγγραφέας αναφέρθηκε και σε μια ξεχασμένη προεκλογική δήλωση του υποψήφιου τότε προέδρου Τζορτζ Μπους που έγινε σε ομιλία του στη Βοστόνη στις 7 Ιουλίου 1988 “We seek for Cyprus a constitutional democracy based on majority rule, the rule of law, and the protection of minority rights….I want to see a democratic Cyprus free from the threat of war” (Ζητούμε για την Κύπρο μια συνταγματική δημοκρατία βασισμένη στο να κυβερνά η πλειοψηφία, με σεβασμό στους νόμους, και την προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητας….
Θέλω να δω μια δημοκρατική Κύπρο ελεύθερη από την απειλή του πολέμου).
 Δηλαδή ο Τζορζ Μπους το 1988 δεν υποστήριζε τη ρατσιστική τουρκο-βρετανική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. 
Επομένως δεν πρέπει να έχουμε κανένα παράπονο γιατί μετέπειτα ως πρόεδρος δεν έκανε τίποτα προς υλοποίηση της υπόσχεσης εκείνης, εφόσον οι ίδιες οι ελληνοαμερικανικές μας οργανώσεις στις ΗΠΑ, όλα τα χρόνια μετά, ακολούθησαν και ακολουθούν εθελοδουλικά την πολιτική των εκάστοτε κυπριακών κυβερνήσεων. 
Οι οποίες ακολουθούν (από το 1990) την πολιτική που υπέδειξε από τις 16 Αυγούστου 1974 το κηδεμονικό Λονδίνο και απαιτούν οι Τούρκοι – δηλαδή την ΔΔΟ. 
Οι Βρετανοί τελικά και μετά από χρόνια επίμονων προσπαθειών τους, το 1990 κατάφεραν να επιβάλουν τη ΔΔΟ ως βάση λύσης στην Κύπρο, επι προεδρίας Γ. Βασιλείου και το «επισημοποίησαν» με το ψήφισμα 649/90 του Συμβουλίου Ασφαλείας.
 Δηλαδή ελάχιστο χρόνο μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Τζορτζ Μπους… 
Η διγλωσσία εδώ, όμως, εντοπίζεται στην πολιτική της ΑΗΙ, η οποία, παρόλο ότι στο έγγραφο στο οποίο καταγράφονται οι θέσεις της (2012) έναντι διαφόρων εθνικών θεμάτων, υιοθετεί τη δήλωση Τζορτζ Μπους του 1988, εντούτοις προχωρεί και προσθέτει -και εδώ έγκειται η διγλωσσία- ότι «Επιπλέον καλούμε την αμερικανική κυβέρνηση να υποστηρίξει μια διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος μέσω διαπραγματεύσεων, βασισμένη σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία σε ένα κράτος με μια κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, ενσωματώνοντας όσα συνεπάγονται μια συνταγματική δημοκρατία, περιλαμβάνοντας κύριες αμερικανικές αρχές, το ευρωπαικό κεκτημένο…καθώς αυτά είναι προς τα καλύτερα συμφέροντα των ΗΠΑ…αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, αποχώρηση εποίκων, επιστροφή προσφύγων…» και όλα τα υπόλοιπα που ζητούμε από το 1974.
 Καθώς, λοιπόν, η ΑΗΙ φαίνεται ότι συνεχίζει να υποστηρίζει μια σωστή λύση στο Κυπριακό όπως και ο Τζορτζ Μπους το 1988, είναι άξιον απορίας γιατί καταστρέφει την πολιτική της θέση έναντι του Κυπριακού, προσθέτοντας όλο εκείνο το αλληλοσυγκρουόμενο αλαλούμ. 
Διζωνική και ανθρώπινα δικαιώματα δεν πάνε, διζωνική και επιστροφή προσφύγων δεν γίνεται, διζωνική και θέση Τζορτζ Μπους δεν εφαρμόζεται ο Θεός να κατεβεί.
 Επομένως γιατί καλούν την αμερικανική κυβέρνηση να υποστηρίζει Δ.Δ.Ο; 
Να συμπεράνουμε ότι δεν γνωρίζουν ακόμα τι σημαίνει η τουρκοβρετανική ΔΔΟ ή ενσυνείδητα η προκλητική και ολοφάνερη διγλωσσία; ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ Ερευνήτρια/συγγραφέας

ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ

Γεωπολιτικό και όχι οικονομικό είναι το πρόβλημα που αφορά την Ελλάδα, υποστηρίζει ο πρόεδρος του Γερμανικού Συνδέσμου Εξωτερικού Εμπορίου, Άντον Μπέρνερ, ο οποίος προειδοποιεί ότι αν η χώρα τεθεί εκτός Ευρωζώνης, τότε «θα απομακρυνθεί στην πράξη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση» και θα «πέσει στην αγκαλιά της Ρωσίας ή της Κίνας, προκαλώντας πρόβλημα ασφάλειας για την Ευρώπη». 
Σύμφωνα με την εκδοχή που περιγράφει ο κ. Μπέρνερ για την περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και δημιουργίας στενότερης σχέσης με την Ρωσία ή την Κίνα, «η Ελλάδα θα αποκόμιζε μεγάλα κέρδη και η Ευρώπη θα αποκτούσε ένα πρόβλημα ασφαλείας, και μάλιστα για πολλές δεκαετίες» (εδώ τρελαινόμαστε)! 
«Αν πληρώσουμε για την Ελλάδα, αυτό τελικά θα μας αποδειχθεί φθηνότερο», τονίζει σε συνέντευξή του στην «Stuttgarter Zeitung» και προσθέτει ότι η Ρωσία και η Κίνα «ευχαρίστως θα αποκτούσαν μια βάση στην Μεσόγειο».
 «Πρέπει η Γερμανία να αναμειχθεί στην πολιτική των χωρών της νότιας Ευρώπης. 
Πρέπει να εξηγηθεί στους ανθρώπους εκεί ότι χωρίς ανταγωνισμό και προσπάθεια δεν θα λειτουργήσει τίποτε.
 Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα δέχονται παραγγελίες και δεν θα επιτύχουν ευημερία», δηλώνει χαρακτηριστικά. Βέβαια θα πρέπει κάποιος να μας εξηγήσει γιατί να μην επιλέξουμε τη λύση που φοβάται ο κ. Μπέρνερ, αφού ο ίδιος εκτιμά ότι θα αποκομίζαμε μεγάλα κέρδη! 
Δηλαδή μας λέει ότι οι πολιτικοί μας κρατούν δεμένους στο άρμα της Γερμανίας, «παρά φύσειν» ενώ δεν θα έχουμε να κερδίσουμε τίποτα, παρά μόνο να αυτογδαρθούμε προς τέρψιν των Γερμανών «εταίρων» μας (προς το παρόν μάλλον για «εταίρες» μας βλέπουν).
Κάποτε θα πρέπει να ζητηθούν εξηγήσεις από το πολιτικό σύστημα για να μάθουμε τους λόγους που μας οδήγησαν σε συγκεκριμένες πολιτικές.

ΔΑΝΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΤΟΚΙΑ

Μέσα σε δύο χρόνια από τη σύναψη του πρώτου μνημονίου, η Γερμανία έχει αποκομίσει κέρδη ύψους 400 εκατ.ευρώ από τα δάνεια που έχει δώσει στην Ελλάδα, αποκαλύπτεται από την ομάδα των σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
 Οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές και δημοκράτες καλούν τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης «να μην παρακρατήσουν τα πλεονάσματα που προκύπτουν από το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας», ουσιαστικά δηλαδή να συνεχίσουν το δανεισμό προς την Ελλάδα χωρίς να αποκομίζουν κέρδη πλουτίζοντας από τη δυστυχία των άλλων.
 «Η Γερμανία, για παράδειγμα, μετράει ήδη κέρδη ύψους 400 εκατομμυρίων Ευρώ από το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα, αφού τα δάνεια είχαν αρκετά υψηλότερο επιτόκιο», επισημαίνουν οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές.
 «Καθ’ όλη τη διάρκεια των διαβουλεύσεων που είχα στην Ελλάδα, πάντα υποστήριζα ότι αυτοί που σήμερα παραπονιούνται είναι οι περισσότερο ωφελημένοι από την κατάσταση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Χάνες Σβόμποντα καρφώνοντας την γερμανική κυβέρνηση.
 Κατά τον κ. Σβόμποντα, «η πρόταση Σόιμπλε για επιστροφή τοκοχρεολυσίων δεν είναι μόνο θετική, αλλά έρχεται με καθυστέρηση και προφανώς την υποστηρίζουμε».
 Ο Αυστριακός επικεφαλής των ευρωπαίων σοσιαλιστών τονίζει πως «άλλα κόμματα και ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να ακολουθήσουν αυτή τη γραμμή και να προβούν σε θαρραλέες πρωτοβουλίες που θα ενθαρρύνουν την ολοκλήρωση των αναγκαίων όσο και επειγουσών μεταρρυθμίσεων» και χαρακτηρίζει σωστή την επιλογή των απευθείας μεταβιβάσεων.
 «Αυτό που είναι απαραίτητο άμεσα είναι η οικονομική ασφάλεια ώστε να συνεχίσουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και ο ελληνικός λαός να λάβει διαβεβαιώσεις ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
 Είμαι βέβαιος ότι οι φορολογούμενοι των χωρών που συνεισφέρουν θα κατανοήσουν ότι αυτή είναι μια επένδυση στην Ευρώπη, με μακροπρόθεσμα οφέλη για όλες τις χώρες και, τελικά, τους πολίτες», αναφέρει ο κ. Σβόμποντα.
 «Εάν αυτή η πρόταση μετουσιωθεί σε πράξη, θα συνιστούσε ένα θετικό μήνυμα προς τον ελληνικό λαό, που είναι απαραίτητο για την υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων», τονίζει από την πλευρά της η Μαριλένα Κοππά, επικεφαλής της Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 
Κατά την κυρία Κοππά «αυτό που σήμερα χρειάζεται η Ελλάδα είναι ενθαρρυντικά μηνύματα και πολιτικές από την Ευρώπη και ιδιαίτερα από την Γερμανία».

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

Δεν πάει πολύ καιρός από τότε που ο σταρ επενδυτής Τζορτζ Σόρος είχε δηλώσει ότι η Γερμανία έχει τη δύναμη και τη δυνατότητα είτε να σώσει την Ε.Ε. και το ευρώ, είτε να φέρει την πλήρη καταστροφή: 
η Γερμανία πρέπει είτε να ηγηθεί είτε να εγκαταλείψει τη νομισματική ένωση, περιοριζόμενη στο ρόλο του «καλοπροαίρετου ηγεμόνα».
 Τι θα συνέβαινε, λοιπόν, αν η η πλειοψηφία του γερμανικού κοινοβουλίου ψήφιζε υπέρ του να τεθεί η .... χώρα εκτός της ζώνης του ευρώ, επιστρέφοντας στο γερμανικό μάρκο; Αναρωτιέται σε  δημοσίευμά της η εφημερίδα Die Zeit. 
Ας υποθέσουμε ότι ένα τέτοιο σενάριο γίνεται πραγματικότητα. Τι μέλλει γενέσθαι; 
Οι πρώτες άμεσες αντιδράσεις σε μια τέτοια εξέλιξη αναμένεται να σημειωθούν από τις οικονομικές αγορές και τα ξένα χρηματοοικονομικά κέντρα αγοράς συναλλάγματος. Από το υπόλοιπο της νομισματικής ένωσης, ένα μεγάλο ποσοστό ρευστότητας εισρέει στη Γερμανία. Ακολουθεί η απότομη ανατίμηση του νέου νομίσματος, το οποίο παίρνει αξία έναντι του ευρώ: ένα μάρκο κοστίζει πλέον 1.50 ευρώ. 
Τα επενδυτικά αγαθά που έχουν επενδυθεί στη Γερμανία χάνουν μεγάλο μέρος της αξίας τους, ενώ την ίδια στιγμή η αξία των Γερμανικών κρατικών εγγυήσεων για τo χρηματοδoτικό σχέδιο διάσωσης του ευρώ αμέσως μειώνονται σημαντικά.
 Οι Γερμανοί οικονομολόγοι γιορτάζουν την - επιτέλους - αποδέσμευση της γερμανικής οικονομίας από τα ευρωπαϊκά βαρίδια της. 
Ταυτόχρονα, στην υπόλοιπη ευρωζώνη, οι οικονομικές αγορές τελούν υπό το καθεστώς αναβρασμού.
 Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έχει μεταφέρει την έδρα της από την Φρανκφούρτη στο Παρίσι αμέσως μετά την απόσυρση της Γερμανίας, ανακοινώνει απεριόριστες αγορές ομολόγων, σε μία προσπάθεια να διασφαλιστούν οι χρηματιστηριακές αγορές. 
Με το μάρκο να είναι πλέον πιο ακριβό από το ευρώ, οι τιμές των γερμανικών προϊόντων σημειώνουν κατακόρυφη άνοδο.
 Τα γερμανικά αυτοκίνητα, λόγου χάρη, είναι πλέον απρόσιτα στους Ευρωπαίους.
 Οι πωλήσεις στην ευρωζώνη πέφτουν, με αποτέλεσμα οι κατασκευαστές να αρχίζουν τις μειώσεις στις ώρες και στις θέσεις εργασίας. 
Λίγο αργότερα, η Συνομοσπονδία Εργοδοτών δηλώνει ότι η γερμανική οικονομία δεν είναι πλέον ανταγωνιστική και συνιστά στα εργατικά συνδικάτα μειώσεις μισθών. 
Η κατάσταση αρχίζει να περιπλέκεται επικίνδυνα. 
Στο μεταξύ, στην ευρωζώνη, οι χώρες σε κρίση κερδίζουν σημαντικό χρόνο για να ανοικοδομήσουν τις οικονομίες τους, με τις υπόλοιπες να ενισχύουν τα κεφάλαια χρηματοδότησης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, αντισταθμίζοντας την απουσία της Γερμανίας, στην οποία εν τω μεταξύ σημειώνεται απότομη αύξηση στα ποσοστά ανεργίας. 
Ο επίλογος γράφεται με το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης να χάνει μεγάλο μέρος της δύναμής του, το χρηματιστήριο του Παρισιού να επανακτά τη δική του και με τα κεφάλαια να ρέουν εκτός Γερμανίας.
 Η αυξητική τάση της τιμής του μάρκου παγώνει, η ευρωζώνη σταθεροποιείται δείχνοντας σημάδια οικονομικής ανάπτυξης, οι εξαγωγές από τις χώρες σε κρίση προς τη Γερμανία αυξάνονται, η παραγωγή στην Γερμανία έχει λιμνάσει τη στιγμή που η ανεργία παραμένει σταθερά υψηλή, η γερμανική αγορά εργασίας εμφανίζει σημάδια νεκρικής ακαμψίας, οι μισθοί παραμένουν υψηλοί και τα κέρδη χαμηλά, με τους Γερμανούς οικονομολόγους να καλούν την κυβέρνηση να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα.
 Στο μεταξύ, τη στιγμή που η γερμανική οικονομία χωλαίνει, οι οικονομίες της Ελλάδας και της Ισπανίας σημειώνουν ανοδική πορεία.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ

Μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, έχουν διεξαχθεί επτά δημοψηφίσματα σε μια χρονική περίοδο 54 ετών, με τις έξι περιπτώσεις το ερώτημα να σχετίζεται με το πολίτευμα (βασιλευόμενη ή αβασίλευτη δημοκρατία) και μια για την έγκριση συντάγματος.
 Σημειώνεται ότι τα τρία από τα επτά δημοψηφίσματα διενεργήθηκαν από δικτατορικά καθεστώτα.
 Ακολουθούν αναλυτικά τα δημοψηφίσματα:
Α) 1920 (5-12-1920): Η κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη προκηρύσσει δημοψήφισμα για τις 5 Δεκεμβρίου με ερώτημα την επιστροφή του βασιλιά Κωνσταντίνου του Α'.
 Στο δημοψήφισμα δεν συμμετέχουν οι Φιλελεύθεροι.
 Η επάνοδος του εξόριστου βασιλιά εγκρίνεται με 99%. 
Το αποτέλεσμα ενοχλεί τις συμμαχικές δυνάμεις και κυρίως τη Βρετανία που δεν επιθυμεί την επιστροφή του φιλογερμανού Κωνσταντίνου.
 Οι σύμμαχοι παύουν να υποστηρίζουν την Ελλάδα προσφέροντας την υποστήριξή τους προς την Τουρκία. 
Η αλλαγή της στάσης των συμμάχων θεωρείται ένας από τους παράγοντες που συνέλαβαν καθοριστικά στη μικρασιατική καταστροφή.
Β) 1924 (13-4-1924): Η Δ' Συντακτική Εθνοσυνέλευση προκηρύσσει δημοψήφισμα για τις 13 Απριλίου με ερώτημα την κατάργηση της μοναρχίας.
 Η διαδικασία οργανώνεται από την κυβέρνηση Παπαναστασίου.
 Υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας ψηφίζει το 69,95% των ψηφοφόρων και κατά το 30,05%. Την 1η Μαΐου της ίδιας χρονιάς ορκίζεται πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Παύλος Κουντουριώτης.
Γ) 1935 (3-11-1935): Προκηρύχθηκε από το δικτατορικό καθεστώς του Γεωργίου Κονδύλη κι έμεινε στην ιστορία ως "νόθο δημοψήφισμα". 
Το ερώτημα ήταν η κατάργηση της αβασίλευτης δημοκρατίας. 
Σύμφωνα με το επίσημο αποτέλεσμα, υπέρ της βασιλευόμενης δημοκρατίας ψήφισε το 97,88% των ψηφοφόρων, ενώ το "όχι" απέσπασε μόλις το 2,12%.
Δ) 1946 (1-9-1946): Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη προκηρύσσει δημοψήφισμα για την 1η Σεπτεμβρίου.
 Οι επιλογές ήταν τρεις: υπέρ ή κατά της επανόδου του βασιλιά και υπέρ της αβασίλευτης Δημοκρατίας. 
Υπέρ της επανόδου του βασιλιά Γεωργίου Β' ψήφισε το 69%, κατά το 20% και υπέρ της αβασίλευτης Δημοκρατίας το 11%.
 Ε) 1968 (29-9-1968): Η χούντα των συνταγματαρχών διενεργεί δημοψήφισμα στις 29 Σεπτεμβρίου για σχέδιο συντάγματος που είχε εκπονήσει η ίδια.
 Στο δημοψήφισμα - παρωδία το "ναι" αποσπά ποσοστό 92,21% και το "όχι" το 7,79%.
 Στη διαδικασία δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής οι πολιτικοί κρατούμενοι που είχαν συλληφθεί ή εκτοπιστεί μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967.
ΣΤ) 1973 (29-7-1973): Το δεύτερο Δημοψήφισμα - παρωδία της Απριλιανής δικτατορίας πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουλίου εκείνου του έτους. 
Τα ερωτήματα σχετίζονταν με την έγκριση μεταρρύθμισης του συντάγματος του 1968, την εκλογή προέδρου (Γεώργιος Παπαδόπουλος) και αντιπροέδρου (Οδυσσέας Αγγελής) της Δημοκρατίας για θητεία οκτώ ετών και την κατάργηση της μοναρχίας. 
Υπέρ ψήφισε το 78,43% και κατά το 21,57%.
 Ζ) 1974 (8-12-1974): Μετά την πτώση της δικτατορίας, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή διενεργεί δημοψήφισμα με ερώτημα τη μορφή του πολιτεύματος.
 Το δημοψήφισμα διενεργήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου. 
Το 69,2% των ψηφοφόρων ψηφίζει κατά της βασιλευόμενης δημοκρατίας, έναντι 30,82% που είναι υπέρ της επαναφοράς του θεσμού της βασιλείας.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ ΠΡΩΤΑ ΟΛΑ,ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ,ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ,ΘΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ,ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΟΡΥΚΤΑ,ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ,ΑΣΗΜΙ,ΧΡΥΣΟΣ),ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΩΛΗΘΕΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ,ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ,ΣΧΟΛΕΙΑ,ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ,ΔΗΜΟΙ.
Bloomberg: Υπέρ της διαγραφής του ελληνικού χρέους 

Θέση που υποστηρίζουν όλο και περισσότερα αμερικανικά ΜΜΕ Υπέρ της διαγραφής τού ελληνικού χρέους εμφανίζονται όλο και περισσότερα αμερικανικά ΜΜΕ, ενώ συνεχίζεται η προβολή των διαφορετικών προσεγγίσεων για το ελληνικό πρόβλημα, μεταξύ Ευρωπαίων και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με την Ευρωζώνη να τάσσεται υπέρ της παράτασης, ώστε το χρέος να φτάσει το 120% τού ΑΕΠ το 2022, και την επικεφαλής τού ΔΝΤ να επιμένει στη βιωσιμότητα του χρέους έως το 2020. Όπως σημειώνεται, για να παρασχεθεί βοήθεια στην Ελλάδα, το ΔΝΤ προτείνει τη διαγραφή μέρους τού ελληνικού χρέους από τον επίσημο τομέα.
 Μετά την εφημερίδα «New York Times» και το πρακτορείο «Bloomberg», με κύριο άρθρο του, υποστηρίζει τη διαγραφή του ελληνικού χρέους, τονίζοντας ότι εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίσουν να αρνούνται τη μόνη δυνατή λύση, τη διαγραφή του χρέους, θα είναι και οι μόνοι υπεύθυνοι εάν χάσουν τελικά τα χρήματά τους από μια χρεοκοπία.
 Συγκεκριμένα, το «Bloomberg» επικρίνει την αναβλητικότητα και την έλλειψη διορατικότητας των Ευρωπαίων στην αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, επισημαίνοντας ότι το δίλλημα το οποίο τίθεται έναντι της Ευρώπης είναι, είτε η διαγραφή του ελληνικού χρέους, είτε η χρεοκοπία της Ελλάδας και η έξοδός της από την Ευρωζώνη, όπως τονίζεται. 
Μεταξύ άλλων, υπογραμμίζονται οι προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση τού Α. Σαμαρά, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πιστωτών, με την υιοθέτηση και εφαρμογή επώδυνων μεταρρυθμίσεων, που έχουν ωστόσο υψηλό κόστος, κοινωνικό, πολιτικό, αλλά και οικονομικό, καθώς βαθαίνουν την ύφεση, σύμφωνα με το κύριο άρθρο.
 Στη συνέχεια, σημειώνεται ότι οι κυβερνήσεις και οι υπόλοιποι επίσημοι πιστωτές της Ελλάδας θα χάσουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μέρος ή το σύνολο των χρημάτων που της έχουν δανείσει. 
Η διαγραφή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί τώρα, ανακουφίζοντας την Ελλάδα ή αργότερα, ως μέρος ίσως μιας άτακτης ελληνικής χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από το ευρώ.
 Όπως υποστηρίζεται, αντί να αντιμετωπίσουν το ελληνικό πρόβλημα κατά πρόσωπο, στη σύνοδο του Eurogroup, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης προτίμησαν να παράσχουν στη χώρα διετή επιμήκυνση, έως το 2022, για να μειώσει το χρέος της στο 120% τού ΑΕΠ.
 Όταν μάλιστα οι υπουργοί Οικονομικών βρουν τον τρόπο για την κάλυψη της χρηματοδότησης του επιπλέον χρόνου, που υπολογίζεται στα 32,6 δισ. ευρώ, θα αρχίσουν να θριαμβολογούν, προσποιούμενοι ότι δεν προέβησαν σε ένα νέο σχέδιο διάσωσης και ότι εξαρτάται πλέον από την οικονομική και πολιτική ικανότητα της Ελλάδας, εάν θα καταστεί το χρέος της βιώσιμο.
 Στο κύριο άρθρο καταγράφεται ως μόνη ρεαλιστική την προσέγγιση της διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία εμμένει στην άποψη να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο έως το 2020.
 Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερο ρεαλισμό το ελληνικό πρόβλημα, και να μην περιμένουν, εάν είναι αυτό το θέμα, τις Γερμανικές εκλογές του 2013, καθώς θα είναι πλέον πολύ αργά όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για το ίδιο το ευρώ.
 Επίσης, επισημαίνεται ότι στο προσχέδιο της έκθεσης της τρόικας, που διέρρευσε, υπογραμμίζεται η ανάγκη να καταστεί το ελληνικό πρόγραμμα αξιόπιστο, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν κίνδυνοι εκτροχιασμού του, λόγω κυρίως της αδυναμίας της ελληνικής κυβέρνησης και του υψηλού χρέους.
 Παράλληλα, γίνεται αναφορά στη διαδεδομένη αντίληψη που επικρατεί στη Βόρεια Ευρώπη για την ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης, δίνοντας έμφαση στις δηλώσεις του Ευρωπαίου Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Όλι Ρεν, ο οποίος επεσήμανε ότι «ήρθε η ώρα να αρθεί η αντίληψη ότι δεν έχει σημειωθεί πρόοδος. Η αντίληψη αυτή είναι επιζήμια, είναι άδικη, όπως και εσφαλμένη».
 Τέλος, τονίζεται ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, Α. Σαμαράς, πήρε την περασμένη εβδομάδα υψηλά πολιτικά ρίσκα για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της τρόικας. 
Οι ενέργειές του απείλησαν την κυβέρνηση συνεργασίας και προκάλεσαν βίαιες διαδηλώσεις, ενώ γίνεται αναφορά στην υψηλή ύφεση της ελληνικής οικονομίας, η οποία αναμένεται να βαθύνει περαιτέρω, κατά 5 μονάδες σε σχέση με το ΑΕΠ, την επόμενη διετία. 
Οι δημοσιονομικές περικοπές αφορούν κυρίως τους μισθούς και τις συντάξεις του δημόσιου τομέα, το ιατροφαρμακευτικό σύστημα και την άμυνα της χώρας, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στις εδαφικές διενέξεις της με την Τουρκία.
 Όπως υποστηρίζεται στο κύριο άρθρο του «Bloomberg», για να μπορέσουν οι Έλληνες να υλοποιήσουν το πρόγραμμα των επώδυνων μεταρρυθμίσεων, θα πρέπει να αρχίσουν να βλέπουν έναν αξιόπιστο δρόμο προς την ανάκαμψη.
 Εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίσουν να αρνούνται τη μόνη δυνατή λύση, τη διαγραφή του χρέους, θα είναι και οι μόνοι υπεύθυνοι εάν χάσουν τελικά τα χρήματά τους από μια χρεοκοπία. Σε άλλα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως στην ιστοσελίδα του τηλεοπτικού δικτύου του CNBC, γίνεται αναφορά σε έκθεση της Goldman Sachs για την ανάγκη δραστικής μείωσης του ελληνικού χρέους. 
Σύμφωνα με την έκθεση, απαιτείται δραστική μείωση του ελληνικού χρέους, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο μακροπρόθεσμα.
 Εξετάζοντας τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, οι οικονομολόγοι που συνέταξαν την έκθεση, έκριναν ότι για να επιτευχθεί ο στόχος του ΔΝΤ με το ποσοστό του χρέους στο 120% του ΑΕΠ, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με μείωση που θα ξεπερνά τα 80 δισ. ευρώ.
 Επίσης, εμφανίζονται επιφυλακτικοί έναντι των άλλων λύσεων που εξετάζονται για την στήριξη της Ελλάδας, όπως τη μείωση των επιτοκίων στα διμερή δάνεια και την επαναγορά ομολόγων. Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι εάν δεν διαγραφεί το χρέος της Ελλάδας, που ανέρχεται στα 340 δισ. ευρώ, η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει τον κίνδυνο μιας μακροχρόνιας χρηματοδότησης της χώρας.
 Παρόμοιες απόψεις εκφράζουν και άλλοι οικονομολόγοι και αναλυτές υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η Ευρώπη δεν διαθέτει αξιόπιστο σχέδιο για τη μείωση τού ελληνικού χρέους, παρομοιάζοντας την Ελλάδα με ένα καρκίνωμα στην οικονομία τής Ευρωζώνης, που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά οι ηγέτες τής Ευρωζώνης.

ΑΔΡΑΞΤΕ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ

 ΔΡΑΧΜΗ, ΤΟ ΠΑΤΡΟΓΟΝΙΚΟ ΜΑΣ ΝΟΜΙΣΜΑ! [ ΔΡΑΧΜΗ=ΔΡΑΤΤΩ+ΑΙΧΜΗ ] 
Δημήτρης Καζάκης: 
Τι θα γίνει με επιστροφή στη δραχμή; "....ολόκληρη η ιστορία της δημόσιας οικονομικής, έχει γραφτεί από «γραφικούς» και «ασήμαντους» που μπροστά στους σημερινούς Στουρνάρες, Χαρδούβελους, Μπαρουφάκηδες και λοιπούς θιασώτες του «ισχυρού νομίσματος» σε δεξιά και αριστερά δεν πιάνουν μπάζα." (!...)
Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει.
 Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα ή Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν μπει στο ευρώ. 
Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, η Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε την ημέρα ένταξης στο ευρώ.
 Ήξερε να πορεύεται και πριν έρθει το παντοδύναμο ευρώ.
 Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες.
 Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, είχε ορισμένα τρελά αποτελέσματα:... 
• Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορο σ’ όλους όσοι εμπορεύονταν με την χώρα η κατάσταση της δραχμούλας.
 • Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρκείς υποτιμήσεις οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ότι την δεκαετία του ευρώ. 
Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.
 • Χάρις στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. 
Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή. 
Αυτά είναι γεγονότα. Αν θέλει κανείς να τα αγνοεί, πρόβλημά του.
 Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Καταστράφηκε η οικονομία; 
Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; 
Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απ’ όλα αυτά. 
Γιατί άραγε; 
Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; 
Ποτέ! 
Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στην Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το δημόσιο. 
Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μιας και τότε ανήκε στην νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας. 
Όμως, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν παίζει κανένα ρόλο, διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν καν στις οικονομικές σπουδές της χώρας, μιας και όλοι αυτοί οι καθηγηταράδες των οικονομικών σχολών που περιδιαβαίνουν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας για να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, είναι παντελώς αγράμματοι ως προς τα οικονομικά. 
Το μόνο που ξέρουν είναι μόνο εφαρμογές ποσοτικών μεθόδων σε Business και Finance. 
Για να αποβλακωθεί ο κόσμος, οι οικονομικές σπουδές έχασαν κάθε έννοια κλασσικής οικονομικής παιδείας που κάποτε αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο της οικονομικής επιστήμης.
 Η πνευματική καταστολή στην οποία υποβάλουν τους σπουδαστές της οικονομίας τα προγράμματα σπουδών, τους κάνει να χάνουν κάθε έννοια αιρετικής σκέψης, μετατρέποντας τους σε αυτόματα μιας οικονομικής θεολογίας όπου τον μόνο που υπάρχει είναι να το κυνήγι του εύκολου χρήματος.
 Κάποτε η οικονομική θεωρία είχε ονομαστεί από τον Άγγλο φιλόσοφο Κάρλαϊλ, dismal science, επιστήμη του ζόφου, γιατί με μεγάλη ευκολία μπορούσε να δικαιολογήσει κάθε απάνθρωπη και αντικοινωνική πρακτική στην κοινωνία.
 Σήμερα ο αμερικανός Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, γιος του Τζον Κένεθ, είπε πολύ εύστοχα ότι η οικονομολογία έχει καταντήσει στις μέρες μας σε επάγγελμα και μάλιστα ατιμασμένο.
 Έχει χάσει όλα τα επιστημονικά της στοιχεία και πρέπει να υπαχθεί υπό την εποπτεία της εγκληματολογίας. 
Ίσως μάλιστα η οικονομική θεωρία να πρέπει να μετονομαστεί σε οικονομική εγκληματολογία.
 Δεν θα αναφερθώ στο περίεργο γεγονός ότι οικονομικοί αναλυτές σαν τον Νουριέλ Ρουμπίνι, τον νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν και γενικά το σύνολο της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας, με εξαίρεση τους παρατρεχάμενους των ευρωπαϊκών τραπεζών και τους τροφίμους των ευρωπαϊκών κονδυλίων, επαναλαμβάνουν αυτό που κάποτε ήταν αυτονόητο στα δημόσια οικονομικά: σε περίπτωση κρίσης υπερχρέωσης, διαγράφεις το μεγαλύτερο μέρος έστω του δημόσιου χρέους και επιβάλεις εθνικό νόμισμα.
 Δεν πρόκειται να αναφερθώ γιατί όλοι αυτοί, ολόκληρη η ιστορία της δημόσιας οικονομικής, έχει γραφτεί από «γραφικούς» και «ασήμαντους» που μπροστά στους σημερινούς Στουρνάρες, Χαρδούβελους, Μπαρουφάκηδες και λοιπούς θιασώτες του «ισχυρού νομίσματος» σε δεξιά και αριστερά δεν πιάνουν μπάζα. 
Εντελώς τυχαία μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρω ότι ο Τζον Μέϊναρτ Κέϊνς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακού τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε;
 Όταν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα κυρίως προς την μόνη χώρα πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέϊνς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: 
Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και προκειμένου να επιβάλλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών της απαιτήσεων. 
Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του. Όταν τόλμησε να τα προτείνει για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος.
 Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο.
 Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να υποτιμάται διαρκώς.
 Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέϊνς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα. Βέβαια ο Κέϊνς πίστευε ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να το επιβάλουν οι λαοί. 
Όπως κάποιοι σήμερα πώς μπορούν να πείσουν την ΕΕ και την ΕΚΤ να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που ασκεί και να κρατήσει άλλη στάση από αυτήν που κρατά.
 Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέϊνς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος.
 Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
 Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ».
 Όπως και να έχει, η πρόταση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα έχει να κάνει με δυο άμεσες συνθήκες:
 Την μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους, αφενός και αφετέρου, την επαναφορά ενός εθνικού νομίσματος σε ριζικά διαφορετική λογική από αυτήν που υπήρχε την εποχή της παλιάς δραχμής. 
Τι θα συμβεί;
 Καταρχάς δεν θα το κρατήσουμε κρυφό. 
Δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και ούτε χρειάζεται να γίνει. 
Η γνώση, η εγρήγορση και η συμμετοχή του λαού είναι βασικό στοιχείο μιας τέτοιας δραστικής αλλαγής.
 Επίσης η υιοθέτηση του νέου εθνικού νομίσματος δεν γίνεται μέσα σ’ ένα σαββατοκύριακο. Χρειάζονται έξη με οχτώ μήνες προετοιμασία.
 Το μεσοδιάστημα αυτό για να κρατηθεί η νομισματική κυκλοφορία στο ελάχιστο δυνατό θα πρέπει άμεσα να γίνουν τα εξής:
 Α) Να εθνικοποιηθεί η Τράπεζα της Ελλάδας και να απαιτηθεί ο επαναπατρισμός του νομισματικού χρυσού της χώρας.
 Β) Να εθνικοποιηθούν οι μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες που έτσι ή αλλιώς επιδοτούνται αδρά σήμερα από το δημόσιο. Η εξυπηρέτηση όλων των δανείων παγώνει και διαγράφονται υποχρεώσεις και οφειλές προς το εξωτερικό.
 Γ) Να δεσμευτούν τα ρευστά διαθέσιμα και ο χρυσός που υπάρχουν στους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά και σε ιδιωτικά χέρια. Αυτό θα γίνει με την εγκατάσταση επιτροπών ελέγχου στους επιχειρηματικού ομίλους με μικτή σύνθεση κράτους-εργαζομένων.
 Δ) Να καταργηθούν όλες οι επιχειρηματικές μορφές ευκαιρίας (υπεράκτιες, χαρτοφυλακίου, κοκ) και να δεσμευτούν από το δημόσιο το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας που διαθέτουν στην ελληνική επικράτεια. 
Ε) Να απαγορευτεί η εξαγωγή κεφαλαίου μέχρι νεωτέρας και να επιβληθεί έκτακτη εισφορά επί του κεφαλαίου (capital levy) με καταβολή εντός δυο μηνών από όλες τις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και ιδίως τις πολυεθνικές.
ΣΤ) Να αποτραπεί το δόλιο κλείσιμο επιχειρήσεων με επιβολή ειδικών απαγορευτικών προστίμων και δήμευση περιουσιακών στοιχείων.
Ζ) Να περιοριστεί δραστικά το σκουπιδαριό που εισάγεται στην χώρα από τις πολυεθνικές και να επιβληθεί υψηλός δασμός εισαγωγής σε πολυτελή είδη και προϊόντα.
 Η) Να συναφθούν ειδικές προγραμματικές συμφωνίες διακρατικής συνεργασίας για όσα εισαγόμενα αγαθά είναι απαραίτητα για την οικονομία και την εσωτερική κατανάλωση (καύσιμα, πρώτες ύλες, τρόφιμα, φάρμακα, κοκ).
 Θ) Να αξιοποιηθεί η δυνατότητα παραγωγής μεταποιημένου χρυσού 9 τόνων ετήσια, αφού εθνικοποιηθούν τα ορυχεία, με την έκδοση από την κεντρική τράπεζα ειδικών ομολόγων χρυσού για την εισροή συναλλάγματος.
 Ι) Να εθνικοποιηθεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας (νικέλιο, βωξίτης, λιγνίτης, κοκ) και να αξιοποιηθεί για συμφωνίες με το εξωτερικό για την παραγωγική τους αξιοποίηση και την άμεση εισροή συναλλάγματος.
 Κ)Να ανοίξουν άτοκοι αλληλόχρεοι λογαριασμοί με τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες κι αυτές θα τεθούν υπό άμεσο κρατικό και εργατικό έλεγχο. 
Μέτρα σαν κι αυτά έχουν σαν σκοπό να διαφυλάξουν την νομισματική κυκλοφορία για το μεσοδιάστημα που χρειάζεται έως ότου είμαστε έτοιμη να εισάγουμε το εθνικό νόμισμα.
 Από την στιγμή που το εθνικό νομισματοκοπείο θα αντικαταστήσει το ευρώ σαν εσωτερικό νόμισμα, θα γίνει δυνατή η εφαρμογή ορισμένων άμεσων πολιτικών:
 1. Αποκατάσταση της νομισματικής «μαύρης τρύπας» που έχει δημιουργήσει το ευρώ και ανέρχεται περίπου στα 30 δις ευρώ ετήσια.
 2. Δραστική αύξηση λαϊκών εισοδημάτων και εργατικών αμοιβών με σκοπό την αντίστοιχη άνοδο του τζίρου της αγοράς και την δημιουργία ροπής προς αποταμίευση.
 3. Εγγύηση και σταδιακή αποκατάσταση των λαϊκών καταθέσεων στις τράπεζες που σήμερα είναι μόνο μια λογιστική εγγραφή χωρίς αντίκρισμα.
 4. Διαγραφή όλων των ιδιωτικών χρεών (νοικοκυριών και μικρομεσαίων) που δεν μπορούν να αποπληρωθούν και θεσμοθέτηση πλαφόν στην πληρωμή των υπολοίπων στο 25% επί του αρχικού κεφαλαίου.
 5. Ανεξάρτητη χρηματοδότηση μιας αυτοδύναμης ανάπτυξης της παραγωγής (κυρίως και με προτεραιότητα της πρωτογενούς, αγροτικής, παραγωγής) στην βάση των πιο άμεσων ζωτικών αναγκών του πληθυσμού, της οικονομίας και των διεθνών σχέσεων της χώρας.
 6. Επιβολή καθεστώτος ελέγχου της κίνησης (εισαγωγής-εξαγωγής) του κεφαλαίου, καθώς και του εξωτερικού εμπορίου ώστε να περιοριστεί δραστικά το καθεστώς ασυδοσίας που υπάρχει σ’ αυτούς τους τομείς.
 Οι πολιτικές αυτές εξασφαλίζουν ότι η έκδοση εθνικού νομίσματος και πρόσθετη κυκλοφορία νομίσματος δεν θα λειτουργήσουν πληθωριστικά. 
Επιπλέον η υποστήριξη του νομίσματος με τέτοιες πολιτικές, αλλά και το γεγονός ότι δεν πρόκειται να το μετατρέψουμε σε αντικείμενο κερδοσκοπίας της διεθνούς αγοράς νομισμάτων, θα επιτρέψουν στο νόμισμα να είναι σταθερό και να απηχεί τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. 
Τέλος, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι στα πλαίσια μια τέτοιας πολιτικής δεν είναι αναγκαία η πολιτική των διαρκών υποτιμήσεων, ούτε το νόμισμα θα δεχτεί τρομαχτικές υποτιμητικές πιέσεις.
 Άλλωστε η αξία ενός νομίσματος το οποίο δεν παίζει στις διεθνείς αγορές νομισμάτων, καθορίζεται από την δυναμική της εσωτερικής παραγωγής και την έκταση των διεθνών οικονομικών δεσμών και σχέσεων, που σήμερα είναι σε τραγικό επίπεδο. 
Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει μια ομαλή μετάβαση από το ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα, χωρίς βίαια τραντάγματα και σε αντιστοιχία με τις ανάγκες των εσωτερικών συναλλαγών. 
Από κει και πέρα ο δρόμος είναι ανοιχτός για ένα ευρύτατο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας και πλήρους απασχόλησης.
 Θα έχουμε επιτέλους τα χρηματοδοτικά μέσα, αλλά και τα μακροοικονομικά εργαλεία για να το κάνουμε πράξη. 
Δημήτρης Καζάκης
 Η Αθήνα ήταν ανάμεσα στις πρώτες Ελληνικές πόλεις, οι οποίες έκοψαν δικά τους νομίσματα. 
Τα ορυχεία ασημιού του Λαυρίου είχαν μεγάλα αποθέματα. 
Τα πρώτα νομίσματα δεν είχαν επιγραφές, παρά μόνο έφεραν εμβλήματα. 
Κατά τον 6ον αιώνα π.Χ., οι Αθηναίοι έκοψαν καινούργια τετράδραχμα με την κεφαλή της θέας Αθηνάς, προστάτη της πόλεως, στην πρόσοψη και την Γλαύκα, το πουλί της σοφίας, με το όνομα της πόλης στην άλλη πλευρά. 
Αυτός ο σχηματισμός δεν άλλαξε επί 400 χρόνια. 
Το αθηναϊκό τετράδραχμο αποτέλεσε το πιο διαδεδομένο νόμισμα την περίοδο της ακμής της Αθήνας τον 5ο αιώνα π.Χ. ως και την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου όπου επικράτησαν τα Μακεδονικά νομίσματα.
Γινόταν δεκτό στις συναλλαγές σε όλον τον ελληνικό κόσμο, ακόμα και στις πόλεις εκείνες οι οποίες δεν κρατούσαν φιλική στάση προς την Αθήνα.

Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Στα σχολεία όλης της Αυστραλίας θα διδάσκονται πλέον τα Ελληνικά στο πλαίσιο εκμάθησης ξένων γλωσσών.
 Όπως επισημαίνει η ομογενής Ομοσπονδιακή βουλευτής του Εργατικού Κόμματος, Μαρία Βαμβακινού, με αυτή την απόφαση δίνεται η δυνατότητα η Ελληνική γλώσσα να διδάσκεται σε όλους τους μαθητές των Αυστραλιανών σχολείων και όχι μόνο σε αυτούς που είναι ελληνικής καταγωγής.
 Κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε ο Συντονιστή Εκπαίδευσης του Ελληνικού Προξενείου Μελβούρνης, Βασίλειος Γκόκας που συντόνιζε την παρέμβαση της ομογένειας και ο οποίος τόνισε στην Επιτροπή ACARA ότι:
 "Η διδασκαλία των Γλωσσών, όπως τονίζεται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, είναι ένας από τους βασικούς τομείς μάθησης και βασικό συστατικό της εκπαιδευτικής εμπειρίας όλων των μαθητών". 
Σύμφωνα, λοιπόν, με το πνεύμα και το σκεπτικό αυτό η ανάπτυξη της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας θα μπορέσει να:
 Ενεργοποιήσει όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από το πολιτιστικό και γλωσσικό υπόβαθρό τους να συμμετάσχουν στην εκμάθηση της Νέας Ελληνικής, αν το επιλέξουν.
 Στο πλαίσιο αυτό, η αξία της Νέας Ελληνικής θα αποτελέσει επιπλέον εφόδιο για όλους τους μαθητές της Αυστραλίας που θα κατευθυνθούν στις Κλασικές Σπουδές, Βιβλικές Σπουδές, Ιατρική, Φαρμακολογία κ.ά. 
Θα αγκαλιάσει τις μελλοντικές γενιές των μαθητών που επιθυμούν να σπουδάσουν Νέα Ελληνικά, ενώ παράλληλα δεν θα δημιουργήσει προβλήματα σε αυτούς που τώρα φοιτούν.
 Θα αντιμετωπίσει τη λανθασμένη, εδώ και χρόνια, αντίληψη ότι η ελληνική είναι διαθέσιμη μόνο για τους μαθητές που μιλούν την Ελληνική στο σπίτι (και η σχετική εικόνα της γλώσσας θα είναι αντικίνητρο για τη μελέτη της γλώσσας που υπάρχει σήμερα).
 Θα εξασφαλίσει το κύρος της Νέας Ελληνικής στο πλαίσιο του Αυστραλιανού Προγράμματος Σπουδών για όλες τις παρούσες αλλά και τις μελλοντικές γενιές των μαθητών.
 Η Επιτροπή ACARA λαμβάνοντας υπόψη τις υποδείξεις της ελληνικής παροικίας αποφάσισε να αλλάξει την προηγούμενη απόφασή της και να επιτρέψει την περίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών ως «δεύτερη γλώσσα», στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, αλλαγή που ικανοποιεί το αίτημα της ομογένειας και διαμορφώνει νέες, θετικές προοπτικές για τη γλώσσα μας στο αυστραλιανό εκπαιδευτικό σύστημα.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΟΤΑ


Οι ελληνικοί ΟΤΑ ήταν, το 2011, οι λιγότερο χρεωμένοι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
 Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που απέστειλε ο Επίτροπος Οικονομικών Ολι Ρεν στον Έλληνα ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, απαντώντας σε σχετική ερώτηση και τα οποία κοινοποιήθηκαν σήμερα κατά το Δ.Σ. της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής.
 Σύμφωνα με τον πίνακα που προώθησε ο κ. Ρεν, τα υψηλότερα ποσοστά χρέους ΟΤΑ επί ΑΕΠ το 2011 παρουσιάζουν
 η Ιταλία και οι Κάτω Χώρες με ποσοστό 8,6%. 
Ακολουθούν η Γαλλία με χρέος 8,4% του ΑΕΠ,
 η Δανία με 7,3%, η Σουηδία με 7%. 
Στα άλλα κράτη το ποσοστό χρέους των ΟΤΑ είναι μικρότερο.
 Το μικρότερο χρέος μεταξύ των 27 παρουσιάζουν 
η Ελλάδα με χρέος της Τ.Α. 0,9% του ΑΕΠ
 και η Μάλτα με χρέος 0,1% του ΑΕΠ.
 Y.Γ Ναι αλλά εμάς διασύρουν, εμάς ξεσκίζουν και από τους δικούς μας δήμους ζητάνε απολύσεις... 
ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΩΛΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΗΜΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΜΟΝΟ ΤΑ ΜΠΑΚΙΡΙΑ.

ΣΠΙΤΙΚΑ ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ

Ο καιρός μονίμως αλλάζει, μια κρύο,μια ζέστη και οι ιώσεις κάνουν party. 
Ο βήχας είναι από τα πιο ενοχλητικά συμπτώματά τους και η αντιμετώπισή του είναι ο μόνιμος μπελάς μας.
 Πως όμως μπορούμε να τον καταπολεμήσουμε μόνοι μας; 
Η απάντηση είναι δημιουργώντας τα δικά μας σπιτικά σιρόπια, μόνες μας, στο σπίτι μας, με υλικά που όλες έχουμε στην κουζίνα μας. 
Οι συνταγές είναι οι εξής:
 1. Με λεμόνι και μέλι 
Βράζετε με τη φλούδα του ένα λεμόνι σε λίγη ποσότητα νερού για περίπου 5 λεπτά και έπειτα το βγάζετε και το στύβετε. 
Ρίχνετε το χυμό του σε ένα ποτήρι και προσθέτετε αμέσως τρεις κουταλιές μέλι. 
Το πίνετε ζεστό, τουλάχιστον τρεις φορές τη μέρα. 
Ποια είναι τα οφέλη του; 
Το μέλι έχει την ιδιότητα να μαλακώνει το λαιμό, τη στιγμή που το λεμόνι έχει αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. 
Έτσι, λοιπόν, ο συνδυασμός τους θα σας ανακουφίσει, μαλακώνοντας το βήχα και το λεμόνι θα μάχεται εναντίον των μικροβίων.
 2. Εάν ο βήχας σας είναι πολύ έντονος και επιμένει, δοκιμάστε την εξής φυτική συνταγή: Bράζετε νερό μαζί με φασκόμηλο και θυμάρι και το πίνετε αφού έχετε προσθέσει μια κουταλιά μέλι. 
Τα αποτελέσματά του είναι εντυπωσιακά. Τόσο απλά! Γιατί όλα μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε μόνοι μας, εύκολα και οικονομικά.

ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ: http://www.gsis.gr/
Ξεκινάει από σήμερα η καταβολή η καταβολή των τελών κυκλοφορίας. 
Όπως έχει ανακοινωθεί εδώ και καιρό από φέτος, οι κάτοχοι αυτοκινήτων δεν θα λαμβάνουν ταχυδρομικώς το ειδοποιητήριο για την καταβολή των τελών, αλλά θα το αναζητούν στο διαδίκτυο . 
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΟ TAXISNET
 Οι πολίτες μπαίνοντας στο taxisnet,μπορούν είτε με τον κωδικό τους είτε με το ΑΦΜ να βρίσκουν το ειδοποιητήριο πληρωμής και στη συνέχεια -αφού το τυπώσουν- να το εξοφλούν σε τράπεζες, ταχυδρομεία, εφορίες ή μέσω web banking. 
Όσοι δεν έχουν πιστοποιηθεί στο Taxisnet, θα έχουν τη δυνατότητα να πληκτρολογήσουν τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματός τους και τον ΑΦΜ τους στην ιστοσελίδα της ΓΓΠΣ και να τυπώσουν το ειδοποιητήριό τους. 
Επιπλεόν από φέτος καταργούνται τα σήματα και έτσι οι οδηγοί θα πρέπει να έχουν πάντα στο αυτοκίνητο τους την απόδειξη πληρωμής. 
Υπολογίζεται ότι από την κατάργηση των αυτοκόλλητων σημάτων θα εξοικονομηθούν περίπου 80 εκατ. ευρώ. 
Τα τέλη κυκλοφορίας 2013 υπολογίζονται ως εξής: 
Από 51 κ.ε. μέχρι 300 κ.ε. 22 ευρώ 
Από 301 κ.ε. μέχρι 785 κ.ε. 55 ευρώ 
Από 786 κ.ε. μέχρι 1071 κ.ε. 120 ευρώ 
Από 1071 κ.ε. μέχρι 1357 κ.ε 135 ευρώ 
Από 1358 κ.ε. μέχρι 1548 κ.ε 240 ευρώ 
Από 1549 κ.ε. μέχρι 1738 κ.ε. 265 ευρώ 
Από 1739 κ.ε. μέχρι 1928 κ.ε. 300 ευρώ 
Από 1929 κ.ε. μέχρι 2357 κ.ε. 660 ευρώ 
Από 2358 κ.ε. μέχρι 3000 κ.ε. 880 ευρώ 
Από 3001 κ.ε. μέχρι 4000 κ.ε. 1100 ευρώ 
Από 4001 κ.ε. και άνω 1320 ευρώ.
 Επιβατικά αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την 1/11/2010 και μετά, θα πληρώνουν τέλη αποκλειστικά με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα: (γραμμάρια/χιλιόμετρο).
 Ετήσια τέλη κυκλοφορίας ανά γραμ. εκπομπών σε ευρώ:
 0 – 100 (γρ./χλμ.) 0 ευρώ 
101 – 120 (γρ./χλμ.) 0,90 ευρώ 
121 – 140 (γρ./χλμ.) 1,10 ευρώ 
141 – 160 (γρ./χλμ.) 1,70 ευρώ 
161 – 180 (γρ./χλμ.) 2,25 ευρώ 
181 – 200 (γρ./χλμ.) 2,55 ευρώ 
201 – 250 (γρ./χλμ.) 2,80 ευρώ 
Άνω των 251 (γρ./χλμ.) 3,40 ευρώ

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Ξεκινά σήμερα και ολοκληρώνεται αύριο, στη Θεσσαλονίκη το 3ο Ελληνο-Γερμανικό συνέδριο για την επιβολή του γερμανικού μοντέλου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση , στο πλαίσιο της διμερούς οικονομικής συνεργασίας,που υπέγραψε τον Μάρτιο του 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου με την γερμανίδα καγκελάριο Ανγκέλα Μέρκελ.
 Ουσιαστικός στόχος του συνεδρίου είναι να διευκολύνει την «άλωση» της περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών των 325 ελληνικών δήμων, από γερμανούς επιχειρηματίες, του πιο επιθετικού και κερδοσκοπικού τμήματος του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, το οποίο εκπροσωπεί στην Ελλάδα, ο χερ Φούχτελ, γερμανός επιτετραμμένος για την ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ο χερ Φούχτελ, μιλώντας στα τοπικά ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης, ως κατακτητής ενός οικονομικού πολέμου, στο έδαφος μιας χώρας που έχει απωλέσει πλήρως την εθνική και πολιτική της κυριαρχία, εκφράστηκε απαξιωτικά για τους... δημοτικούς υπαλλήλους, ενώ προανήγγειλε την απόλυση, των 2/3 των εργαζομένων στους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας, εως το 2016. (υπολογίζονται περίπου 50.000).
 «Τρεις χιλιάδες εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα κάνουν τη δουλειά που στη Γερμανία την κάνουν μόνο 1.000 άτομα», δήλωσε ο γερμανός υφυπουργός και προσέθεσε ««Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας θησαυρός που πρέπει να εκμεταλλευτούμε γιατί μέχρι τώρα το καθεστώς των ΟΤΑ και της Ευρώπης ήταν μόνο για θέματα χρηματοδοτήσεων.
 Τώρα η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται να παίξει άλλο ρόλο».
 Οι δηλώσεις Φούχτελ προκάλεσαν αλγεινή εντύπωση στους εργαζόμενος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
 Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης(ΠΟΕ-ΟΤΑ) Θέμις Μπαλασόπουλος, σχολιάζοντας τα όσα είπε ο γερμανός υφυπουργός, δήλωσε: «Αυτές δεν είναι δηλώσεις ενός υπουργού μια άλλης χώρας αλλά ενός σύγχρονου κατακτητή που απευθύνεται στους υποτακτικούς του αναδεικνύοντας μια άνευ προηγουμένου αποικιοκρατική λογική.
 Δικαιώνεται η άποψή μας πως όσοι αιρετοί παρευρεθούν στην 3η ελληνογερμανικη συνέλευση στη Θεσσαλονίκη προωθούν το ξεπούλημα των δημοτικών υπηρεσιών και της δημοτικής περιουσίας στους ξένους αποικιοκράτες». 
Η ΠΟΕ-ΟΤΑ, έχει κηρύξει σήμερα τρίωρη στάση εργασίας στους Δήμους του νομού Θεσσαλονίκης, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εργαζόμενοι να παραβρεθούν στην «υποδοχή καλωσορίσματος» του Κ.Φουχτελ, στο κτίριο Γερμανός, περίπτερο 8 της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
 Αλήθεια, ποιος έδωσε άραγε στον κ.Φούχτελ το δικαίωμα να μιλά τόσο προσβλητικά για τους έλληνες εργαζομένους; 
Μήπως, η ελληνο-γερμανική συμφωνία του Μαρτίου 2010, την οποία η ελληνική κυβέρνηση κρατά καλά κρυμμένη, σαν επτασφράγιστο μυστικό; 
Υπάρχει έλληνας υπουργός των Εσωτερικών, αρμόδιος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
 Γιατί αφήνει ο κ.Στυλιανίδης, τον κ.Φούχτελ να τον αντικαθιστά στα καθήκοντα του;
 Μήπως είναι πολυτέλεια τελικά, μια χώρα υπό οικονομική και πολιτική κατοχή, να πληρώνει δύο υπουργούς Εσωτερικών;
 Ωστόσο οι δηλώσεις του κ.Φούχτελ δεν γίνονται τυχαία.
 Εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο απαξίωσης, διάλυσης και επανασύστασης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με γερμανικούς όρους, οσο μπορούν πιο γρήγορα, πριν έρθει το «ιππικό», όπως στις αμερικανικές ταινίες γουέστερν.
 Από την πορεία των πραγμάτων αποδεικνύεται, ότι η ελληνο-γερμανική συμφωνία, περιλαμβάνει για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δύο βασικές «μεταρρυθμίσεις»: 
1. Όλοι οι Δήμοι θα μπουν σταδιακά κάτω γερμανική εποπτεία και διοίκηση , με το πρόσχημα της υπέρβασης των προϋπολογισθέντων εξόδων. 
Αρχικά θα επιτροπεύονται οι 70 υπερχρεωμένοι Δήμοι . 
Στη συνέχεια, με την παραμικρή υπέρβαση του προϋπολογισμού του, κάθε Δημος θα περνάει στο «κόκκινο», με αναφορά του Παρατηρητηρίου που θα είναι επιφορτισμένο με την εφαρμογή των δημοτικών προϋπολογισμών. 
Εάν ο Δήμος δεν «συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις» της γερμανικής διοικήσεως Αθηνών, τρεις φορές, θα παύετε με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών η αιρετή διοίκηση του και θα διορίζεται κρατικός επίτροπος, Έλληνας ή γερμανός. 
Και αυτό δεν είναι δύσκολο να συμβεί, όταν επί τρία συνεχόμενα χρόνια μειώνεται δραστικά η κρατική επιχορήγηση των Δήμων (το 2013 θα αγγίξει το 71%), από το Υπουργείο Οικονομικών.
 Στην συνέχεια, όσο έιναι το ποσό της υπέρβασης, τόσο είναι και το ποσό που θα παρακρατείται από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους(ΚΑΠ).
Στόχος της πρώτης «μεταρρύθμισης» είναι να περάσουν αναγκαστικά οι Δήμοι σε αναγκαστικοί τοπική φορολογία, για να καλύψουν εκείνο το τμήμα των εσόδων τους που καταλήγει στα ταμεία των τοκογλύφων δανειστών.
 Η εφαρμογή της εποπτείας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2013. 2. Μέχρι το 2016 απαγορεύονται οι προσλήψεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ από 1 Ιανουαρίου 2013, 200 νέες κρατικές αρμοδιότητες μεταφέρονται υποχρεωτικά στους Δήμους, χωρίς την αντίστοιχη μεταφορά πόρων. 
Ο συνδυασμός αυτός θα οδηγήσει αναγκαστικά τους δημάρχους στην Αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων για την εξυπηρέτηση των καθημερινών λειτουργιών της πόλης.
 Οι λύσεις αυτές είναι ήδη έτοιμες. 
Οι δήμοι θα κρατήσουν των σκληρό πυρήνα των κρατικών αρμοδιοτήτων(ληξιαρχεία, δημοτολόγια, εκλογές, ιθαγένεια, πολιτογράφηση) και όλες οι υπόλοιπες αρμοδιότητες που ασκούν σήμερα, θα περάσουν σε ιδιώτες εργολάβους.
 Μέσα σε αυτό το κλίμα εφαρμογής του νέου μοντέλου διακυβέρνησης, το οποίο συνεπάγεται δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα, πολλαπλασιάστηκαν χθες οι καταλήψεις κρατικών , σε Δήμους, Δικαστήρια, Περιφέρειες, Πανεπιστήμια και νοσοκομεία.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More