ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

ΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΝΟΥΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ


«Ἀπλήρωτο τό γερμανικό ἔγκλημα στήν Ἐλλάδα»

Για το θέμα των γερμανικών χρεών προς την Ελλάδα, έχουν γραφτεί εκατοντάδες άρθρα, έχουν γίνει δικαστικές μάχες και έχουν ακουστεί πολλές απόψεις. Όταν όμως εκφράζεται δημοσίως η άποψη ενός Γερμανού καθηγητή, τότε το θέμα αποκτά άλλη διάσταση!

Ο Albrecht Ritschl είναι Γερμανός καθηγητής Ιστορίας της Οικονομίας.

Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο -γνωστό για την ανθελληνική στάση του- περιοδικό SPIEGEL αποκαλύπτει ποια είναι η αλήθεια για τις γερμανικές αποζημιώσεις που οφείλονται στην Ελλάδα, ποια είναι η λύση για την επιβίωση της χώρας μας, ενώ προειδοποιεί τους Γερμανούς ότι «αν οι Έλληνες γίνουν επιθετικοί απέναντί στη Γερμανία, θα μας τα πάρουν ΟΛΑ»!

Θα ευχόμουν να διαβαζόταν η συνέντευξή του από τους 300 της Βουλής!

Spiegel: Κύριε Ritschl, η Γερμανική κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία στο θέμα της Ελλάδας, στη λογική «λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε ό,τι σας λέμε». Κρίνετε δίκαιη αυτή τη συμπεριφορά;

Albrecht Ritschl: Όχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και το ρόλο του «Δασκάλου της Ευρώπης» η Γερμανία τα χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον Α΄ αλλά και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό το ξεχνούν όλοι.

Spiegel: Θα μας πείτε τι ακριβώς συνέβη τότε;

Albrecht Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα! Παράλληλα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής όπως οι Έλληνες, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση.

Spiegel: Πόσο μεγάλα ήταν τότε τα ποσά από τις γερμανικές χρεοκοπίες;

Albrecht Ritschl: Με βάση την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη, τότε, πιστέψτε, με τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και ίσως της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Albrecht Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον hair cut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Είστε βέβαιος;

Albrecht Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανίων, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες.

Spiegel: Αυτή τη στιγμή συζητιέται η διάσωση της Ελλάδας μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ελεγχόμενης αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Albrecht Ritschl: Βεβαίως! Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εντελώς ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του ’50. Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Άρα είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένη. Επιτέλους θα πρέπει να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν.

Spiegel: Ναι, αλλά το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Albrecht Ritschl: Νομίζω πως έτσι θα πρέπει να γίνει. Έχουμε υπάρξει στο παρελθόν υπερβολικά ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι ανθελληνικές θέσεις που προβάλλουν τα γερμανικά ΜΜΕ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα!

Spiegel: Τι προτείνετε δηλαδή να κάνουμε στο θέμα της Ελλάδας;

Albrecht Ritschl: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους! Ξέρω πως αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Δυστυχώς, η λύση αυτή είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τελικά θα πρέπει να πληρώσουμε. Μόνο έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή!

ΦΙΜΩΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


"Εργάζομαι από 10ετίας στα «Νέα» ως σκιτσογράφος-γελοιογράφος και κατά την περίοδο αυτή η διεύθυνση της εφημερίδας ενέκρινε τη δημοσίευση χιλιάδων πολιτικών γελοιογραφιών μου, χωρίς κάποια λογοκριτική διάθεση. Η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην μετά την ανάληψη της διεύθυνσης από τον κ. Μεμή, ο οποίος περιόρισε τη δημοσίευση των σκίτσων μου στο ελάχιστο, «κόβοντας» ό,τι δεν συναινούσε με την κυβερνητική πολιτική.
Παράλληλα ειδοποιήθηκα μέσω τρίτων «να ρίξω νερό στο κρασί μου» – προφανώς για να εξασφαλίσω ένα ευνοϊκό για εμένα εργασιακό
καθεστώς.

Το δημοσιογραφικά απαράδεκτο καθεστώς πολιτικής λογοκρισίας και φίμωσής μου επιδεινώθηκε εδώ και έξι μήνες περίπου, με
τον πλήρη αποκλεισμό μου από κάθε δημοσίευση. Αυτό συνέβη όταν μου προτάθηκε ανεπισήμως να παραιτηθώ (με αποζημίωση) κι
εγώ φυσικά αρνήθηκα. Έκτοτε, δεν έχει δημοσιευτεί ούτε μία από τις γελοιογραφίες που ανελλιπώς παραδίδω στη σύνταξη
καθημερινά.

Ακολούθησε συνάντηση με τον κ.Μεμή, κατά την οποία μου ανακοίνωσε την απόφασή του να με απολύσει – ενώ υποστήριξε ότι οι
γελοιογραφίες μου δεν δημοσιεύονται… για να συνηθίσω. Ως κύρια αιτία της επικείμενης απόλυσής μου επικαλέστηκε τους συνήθεις
οικονομικούς λόγους, στη συνέχεια όμως της συζήτησής μας τόνισε ότι στις τρέχουσες συνθήκες πολιτικής έντασης δεν μπορεί η
εφημερίδα να «αντέξει» αντιπολιτευτικές τοποθετήσεις.

Ως προς τους προαναφερόμενους «οικονομικούς λόγους» της επικείμενης απόλυσής μου, αξίζει να σας ενημερώσω ότι
το τιμ της εφημερίδας έχει ενισχυθεί προσφάτως με νέα τοποθέτηση συναδέλφου-σκιτσογράφου.

Με βάση τα παραπάνω σας ζητώ:

Να ενεργήσετε έτσι ώστε να τερματιστεί το καθεστώς δημοσιογραφικής μου φίμωσης και πολιτικής μου δίωξης και να αποκατασταθούν
οι παλαιές ομαλές εργασιακές συνθήκες. Αυτό είναι το κύριο αίτημά μου.

Να ενεργήσετε έτσι ώστε να αποτραπεί η απειλούμενη απόλυσή μου – μια απόλυση με καθαρά πολιτικά κίνητρα, που δεν τιμά
κανέναν και παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε άλλου είδους καθεστώτα.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς."

Τάσος Αναστασίου

ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ


«Η Ελλάδα είναι μία εν δυνάμει πλούσια χώρα, που μέχρι τώρα έκανε κακή διαχείριση των πόρων της και του πολύ ικανού ανθρώπινου δυναμικού της», ανέφερε το απόγευμα του Σαββάτου ο πρωθυπουργός σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Eμίρη και τον πρωθυπουργό του Κατάρ, Hamad Bin Khalifa Al Thani.

Συμπλήρωσε ότι σκοπός είναι μια νέα μεταλλευτική πολιτική σε λατομεία και ορυχεία της χώρας, με έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο θαλάσσιο χώρο, με προώθηση επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και συνολική αξιοποίηση των φυσικών πόρων.

Αυτή είναι μια βιώσιμη στρατηγική, είπε ο πρωθυπουργός και σύμπληρωσε ότι δεν θα αργήσει η ώρα που οι επενδυτές και όλοι οι Έλληνες θα βιώσουν την οικονομική ανάταξη της χώρας.

Η συνάντηση, έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου, στο πλαίσιο της υπογραφής επενδυτικής συμφωνίας στην οποία προχωρά το Κατάρ στην Ελλάδα.

Ο κ. Παπανδρέου είχε συναντηθεί με τον εμίρη και τον περασμένο Ιούνιο. Η συνάντηση των δύο ανδρών ήταν άτυπη και είχε πραγματοποιηθεί στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης, όπου διέμενε ο ηγέτης του εμιράτου.

Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση είχε υπογράψει το 2010 μνημόνιο συνεργασίας με το Κατάρ ύψος 5 δισ. ευρώ.

Το μνημόνιο συνεργασίας, μολονότι δεν είναι δεσμευτικό, δήλωσε την πρόθεση οικονομικής συνεργασίας σε μια σειρά από τομείς, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας.

Ωστόσο, μία από τις επενδύσεις η οποία επρόκειτο να πραγματοποιηθεί -αυτή στον Αστακό- ακυρώθηκε.

Τέλος, υπενθυμίζεται ότι επενδυτικός όμιλος από το Κατάρ συμμετέχει και στο νέο σχήμα που προκύπτει από τη συνένωση της Alpha με την Eurobank.

ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ


Του Ιωάννη Μάζη

Καθηγ.Παν/μίου Αθηνών

Ένα θερμό επεισόδιο στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ίσως και πλησίον του Καστελλορίζου, το οποίο θεωρούν στην Άγκυρα άνευ ΑΟΖ (!) ώστε να επεκτείνουν την τουρκική ΑΟΖ μέχρι την Κρήτη και να καλύψουν και την Κύπρο, είναι πιθανό.

Η αυτοπαγιδευμένη στους λεονταρισμούς της Άγκυρα, δεν έχει πολλά περιθώρια να περιορισθεί σε λόγια μόνον αυτήν τη φορά. Τα ακολουθούντα σημεία της έκθεσης του ΟΗΕ για το «Μαβί Μαρμαρά», όχλησαν την ισλαμιστική κυβέρνηση της Άγκυρας:

● Σημείο 1: «Η Τουρκία δεν έπραξε παν το δυνατόν για να αποτρέψει το επεισόδιο».

● Σημείο 2: 1. Αναγνωρίζει ότι το Ισραήλ ως κράτος έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα. 2. Θέτει εν αμφιβόλω τα κίνητρα και τους σκοπούς των οργανωτών του στολίσκου και ιδιαιτέρως της Οργανώσεως ΙΗΗ (η οποία άλλωστε εξεδιώχθη από τα κεντρικά γραφεία της στη Φραγκφούρτη με απόφαση της γερμανικής κυβερνήσεως, ως συνεργαζομένη με ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις).

● Σημείο 3: Αναγνωρίζει ότι «κακοποιήθηκαν βάναυσα και ετέθησαν σε κρίσιμη για τη ζωή τους κατάσταση, τρεις Ισραηλινοί στρατιώτες ενώ πολυάριθμοι ισραηλινοί στρατιώτες τραυματίσθησαν από τους ακτιβιστές».

● Σημείο 4: Θεωρεί νόμιμο τον ναυτικό αποκλεισμό.

Τα ανωτέρω σημεία ακυρώνουν εμφατικώς τις επιδιώξεις της ισλαμιστικής Τουρκίας να δράσει υπό «καθεστώς υπερασπιστού της διεθνούς νομιμότητος και του ανθρωπισμού» στη Μέση Ανατολή -και στα πλήρη κοιτασμάτων φυσικού αερίου και υδριτών μεθανίου ύδατα της Ν/Α Μεσογείου.

Η Άγκυρα αντιλαμβάνεται ότι, εάν λειτουργήσει ο άξων μεταφοράς υδρογονανθράκων Ισραήλ – Κύπρου – Κρήτης – Ιονίου – Ευρώπης, ακυρώνεται κάθε φιλοδοξία της:

1. Να εκβιάζει τη δυτική οικονομία και πολιτική μέσω του αγωγού φυσικού αερίου ΙTGI αλλά και μέσω του πιθανού να κατασκευασθεί, σε διαφορετική περίπτωση, σωληναγωγού Νabucco.

2. Να συνεργασθεί με τη Ρωσία στον τομέα της μεταφοράς φυσικού αερίου από την Σαμψούντα στον Κόλπο της Κιλικίας ώστε να επηρεάζει με ανάλογο τρόπο τον Λίβανο και τη Συρία, αλλά κυρίως το Ισραήλ.

Ο προαναφερθείς άξων, όμως, διαθέτει περί το ένα τρισεκατομμύριο κυβικά μέτρα φυσικού αερίου προς μεταφορά στην ενεργοβόρα ευρωπαϊκή οικονομία, και μάλιστα εν καιρώ οικονομικής κρίσεως. Αυτό σημαίνει πλήρη απεξάρτηση της Δύσεως από τους αραβομουσουλμανικούς, αλλά και από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, δηλαδή πλήρη αχρήστευση των δρομολογίων τα οποία φιλοδοξεί να ελέγξει η ισλαμική Τουρκία.

Κάτι όμως, που δεν εξυπηρετεί τις ΗΠΑ και το Ισραήλ διότι τις εκθέτει στους εκβιασμούς μιας νεο-οθωμανικής Αγκύρας με εξαιρετικά επικίνδυνες «φιλίες και συνεργασίες» στην περιοχή.

β. Αντιλαμβάνεται επίσης ότι κάθε επιρροή της στο Βόρειο, το κατεχόμενο 37 χρόνια από 43.000 τουρκικά στρατεύματα, τμήμα της Κύπρου θα εξατμιστεί. Ο τουρκοκυπριακός πληθυσμός – αλλά και η πλειονότητα των Τούρκων εποίκων (περίπου 160.000 έχουν μεταφερθεί από την Ανατολία από το 1974 μέχρι σήμερα) – θα αντιληφθεί ότι το οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό συμφέρον τους βρίσκεται σε μια ενωμένη ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία και όχι σε «τουρκικά προτεκτοράτα» επί της βορείου πλευράς της Μεγαλονήσου. Οι ήδη εκδηλωθείσες εξεγέρσεις τους το αποδεικνύουν.

γ. Αντιλαμβάνεται ακόμη η Άγκυρα ότι τώρα πρέπει να ασκήσει πίεση στο Ισραήλ, ώστε να αυξηθεί η τρωθείσα αξιοπιστία της στον αραβομουσουλμανικό κόσμο, μετά την άνευ αντιδράσεων στάση της έναντι του αρνουμένου να της ζητήσει, συγγνώμη κράτους του Ισραήλ.

δ. Επίσης αντιλαμβάνεται ότι μόνον έτσι, με νέο αυξημένο κύρος στον ισλαμικό κόσμο, θα μπορεί πειστικά να διεκδικήσει τη λεία της από τα πετρέλαια και τα φυσικά αέρια της Νέας Λιβύης. Επίσης μια «αδικηθείσα Τουρκία», διεκδικούσα όχι μόνον το δίκαιό της, αλλά και τη διεθνή δικαιοσύνη, νομιμοποιείται να προβεί, κατά την νταβουτόγλειον αντίληψη, σε «θερμά επεισόδια» στη Ν/Α Μεσόγειο ώστε να εκβιάσει την Ουάσιγκτον, η οποία, προς κατευνασμόν της Τουρκίας, μπορεί να ανεχθεί τουρκική παρέμβαση σε μέρος των υδρογονανθράκων της Νοτίου Λιβύης που δεν πρόλαβε να αποκτήσει το Πεκίνο.

Υπενθυμίζω την επίσκεψη Νταβούτογλου στην Λιβύη (14.09.2011).

ε. Στο ίδιο ακριβώς σκεπτικό εντάσσεται και η περίπτωση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στον υποθαλάσσιο χώρο μετά τις εκβολές του Νείλου. Υπενθυμίζω επίσκεψη Ερντογάν στην Αίγυπτο (12-14.09). Ανάλογα τα κίνητρα της επισκέψεως Ερντογάν στην Τυνησία (14 έως 15.09).

Όλα τα ανωτέρω αποτελούν σημαντικά στρατηγικά διακυβεύματα για την Άγκυρα, η οποία όμως αυτήν τη φορά δεν διοικείται από κοσμική πολιτική τάξη αλλά από ισλαμιστική τοιαύτη.

Και η γεωστρατηγική της αυτή έχει χαραχθεί από το 2001, από τον κ. Α. Νταβούτογλου. Συνεπώς ένα θερμό επεισόδιο στη Ν/Α Μεσόγειο, ίσως και πλησίον του Καστελλορίζου, το οποίο θεωρούν στην Άγκυρα άνευ ΑΟΖ (!) ώστε να επεκτείνουν την τουρκική ΑΟΖ μέχρι την Κρήτη και να καλύψουν και την Κύπρο, είναι πιθανό. Η αυτοπαγιδευμένη στους λεονταρισμούς της Άγκυρα δεν έχει πολλά περιθώρια να περιορισθεί σε λόγια μόνον αυτήν τη φορά.

Η Τουρκία στρέφεται στην αναβάθμιση των σχέσεών της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ αναβαθμίζει τις σχέσεις του με Αθήνα και Λευκωσία ενόψει της εκμετάλλευσης της ΑΟΖ. Τι δεικνύουν και αναδεικνύουν αυτές οι εξελίξεις σε μια περιοχή που ήδη επηρεάζεται σοβαρά από την «αραβική άνοιξη»;

Η Τουρκία, με τις δηλώσεις αυτές, και τις σχεδιαζόμενες «ανθρωπιστικές» προσφυγές στον ΟΗΕ, δήθεν υπέρ των ανθρωπίνων και πολιτικών όπως και εθνο-ανεξαρτησιακών δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, αλλά και της Γάζας ιδιαιτέρως, σκοπεύει να εκμεταλλευθεί τη σχεδιαζόμενη κατάθεση αιτήματος στον ΟΗΕ από πλευράς Παλαιστινιακής Αρχής – την 20ή Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους – για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.

Η Άγκυρα θεωρεί ότι, εκμεταλλευόμενη τη δυναμική της «Αραβικής Ανοίξεως» στο παλαιστινιακό αίτημα, ασκεί ισχυρή πίεση επί της Ουάσιγκτον η οποία θέλει να έχει καλές σχέσεις με τις νέες «επαναστατικές» ηγεσίες των κρατών της «Ανοίξεως».

Προσθέτοντας, σε αυτό το ευνοϊκό για τους Παλαιστινίους κλίμα, και το δικό της «αίτημα» περί άρσεως του ναυτικού αποκλεισμού της Γάζας, θεωρεί ότι μπορεί να πιεσθεί το Ισραήλ και από τις ΗΠΑ, ώστε να άρει μεν η Ιερουσαλήμ τον αποκλεισμό της Γάζας, αλλά να μην κάνει δεκτό το αίτημα ιδρύσεως παλαιστινιακού κράτους εις αντάλλαγμα! Οπότε η Τουρκία:

1. Θα καταγάγει θρίαμβο στον αραβομουσουλμανικό κόσμο έχοντας «ικανοποιήσει» ένα σημαντικότατο αίτημα των Παλαιστινίων.

2. Θα ικανοποιήσει και τους Αμερικανούς διότι «συμμόρφωσε» τους Παλαιστινίους, ώστε να μην επιμείνουν, για την ίδρυση του παλαιστινιακού κράτους.

3. Θα εμφανισθεί να θεωρεί ότι εξυπηρέτησε μέχρι και τους Ισραηλινούς, τους οποίους… προφύλαξε από την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, έχοντας παράλληλα συγκρατήσει τους Παλαιστινίους από εξεγερσιακές ακρότητες!

Αυτό είναι διπλωματία! Ας διδαχθώμεν και οι εις τα καθ’ ημάς!

Βέβαια, για να επιτύχει αυτό το παίγνιον, χρειάζεται την αφέλεια των Ισραηλινών (!) και τη συμπαιγνία μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ εις βάρος του Ισραήλ. Αν το δουν και αυτό τα μάτια μας… Θεωρώ όμως ότι είναι υποχρεωμένη πλέον η ισραηλινή κυβέρνηση να κινηθεί και αυτή προς:

1. Αφενός την κουρδική πλευρά, την οποίαν και να «προστατεύσει» με ανάλογες αιτήσεις προς τον ΟΗΕ εις βάρος της Τουρκίας.

2. Να πιέσει σοβαρά προς όλα τα μέτωπα (Κογκρέσο, ΟΗΕ, Ε.Ε.) για την αναγνώριση της Αρμενικής και Ποντιακής γενοκτονίας.

3. Να ζητήσει την εφαρμογή μιας σειράς Αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας οι οποίες έχουν καταδικάσει την εισβολή στην Κύπρο.

4. Να ζητήσει την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 (1983) και 550 (1984).

5. Να απαιτήσει την εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης το οποίο έχει καταδικάσει (Μάιος 2001) την Τουρκία ως ένοχη σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου.

Η «φιλάνθρωπη» και «ηθική» Τουρκία, η «αγωνιώσα και προστάτις των παλαιστινιακών ανθρωπίνων δικαιωμάτων» έχει αδιαφορήσει πλήρως για όλες αυτές τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ. Στις κινήσεις της αυτές η Ιερουσαλήμ θα μπορούσε (;) να έχει τη σύμπραξη και την αμέριστη (;) βοήθεια των Αθηνών.

ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ


Η δασκάλα του δημοτικού σχολείου του Καστελόριζου απηύθυνε συγκινητική έκκληση για την αποστολή βιβλίων, καρτών και άλλων γραφικών ειδών στο σχολείο,
όχι τόσο επειδή υπάρχει έλλειψη, αλλά για να «υπενθυμίσει» την ύπαρξη του ακριτικού αυτού νησιού.
Η κυρία Γεωργιάδου επιμένει να σταλούν τα είδη αυτά ταχυδρομικά, προκειμένου να αναγκαστούν τα πλοία να τα μεταφέρουν στο Καστελόριζο και να δείξουν με την παρουσία τους ότι το μικρό αυτό νησί που δένει την Ελλάδα με την Τουρκία, δεν είναι ξεχασμένο από την ελληνική κοινωνία και «δεν επιτρέπεται σε κανέναν Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται».
Το μήνυμα της δασκάλας διαβάστηκε σήμερα το πρωί στον αέρα του Realfm 97.8 και προκάλεσε την άμεση αντίδραση και το ενδιαφέρον εκατοντάδων ακροατών.
Η ταχυδρομική διεύθυνση είναι:
Δημοτικό Σχολείο Μεγίστης
ΤΚ 851 11
Μεγίστη
Καστελόριζο
Δωδεκάνησα
ΕΛΛΑΣ

ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ


Τα ευρήματα των τελευταίων 10ετιών δίνουν σαφή και κατηγορηματική απάντηση για την απάντηση για την ελληνικότητα της γλώσσας τους

Κατά την αρχαιότητα ουδέποτε αμφισβητήθηκε η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Οι αρχαίοι συγγραφείς συνδέουν γενεαλογικά τους Μακεδόνες με τους Δωριείς ή τους Αιολείς, δηλαδή άλλες ελληνικές φυλές νοτιότερα. Η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων προκύπτει από τις ιστορικές πηγές, τα γλωσσολογικά δεδομένα και επιβεβαιώνεται με τα πιο πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα. Ολα αποδεικνύουν τη σύνδεση του μακεδονικού χώρου με τον ελλαδικό ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή. Οι εγκυρότεροι Ελληνες και ξένοι μελετητές τεκμηριώνουν το γεγονός και δεν αφήνουν περιθώρια για σοβαρές αμφισβητήσεις.

Κατά την αρχαιότητα, όπως δεν αμφισβητούνταν η ελληνικότητα των Μακεδόνων, έτσι δεν υπήρχε αμφισβήτηση και για το ελληνόφωνο των κατοίκων της.

Διαφωνίες για το θέμα διατυπώθηκαν για πολλούς λόγους, επιστημονικούς και μη, σε πολύ νεότερες εποχές. Από τον 19ο αιώνα ορισμένοι ερευνητές, υπερτονίζοντας υπαρκτά ζητήματα και παραβλέποντας την πληθώρα των στοιχείων περί ελληνικότητας του φύλου και της γλώσσας των Μακεδόνων, ανέπτυξαν διάφορες υποθέσεις. Υποστηρίχτηκε ότι πρόκειται:

Για μια γλώσσα μεικτή με βάση την ελληνική και επιδράσεις θρακο-ιλλυρικές. Είτε και αντιστρόφως, δηλαδή, για θρακο-ιλλυρική με ελληνικές επιδράσεις,

Για ιδιαίτερη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, που ήταν διαφορετική, όμως, από τις σύγχρονες ελληνικές διαλέκτους.

Τη επιστημονική διαφωνία συντηρούσε, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η απουσία γραπτών μακεδονικών πηγών. Οι γνωστές μακεδονικές επιγραφές, χρονολογημένες από τις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα, ήταν γραμμένες στην Αττική Κοινή, η οποία είχε εξαπλωθεί.

Μέχρι τότε οι σχετικές συζητήσεις-επιστημονικές ή πολιτικο-ιστορικές- στηρίζονταν στις 150 περίπου «γλώσσες» (διαλεκτικές λέξεις), που παρέδωσαν αρχαίοι συγγραφείς και λεξικογράφοι ως μακεδονικές. Οπως, επίσης, στον μεγάλο αριθμό μακεδονικών ονομάτων.

Η ανασκαφική, όμως, έρευνα τις τελευταίες δεκαετίες, με την αποκάλυψη κειμένων στη Μακεδονική, δεν αφήνει περιθώρια για επιστημονικές διαφωνίες περί της ελληνικότητας ή όχι της γλώσσας των Μακεδόνων.

Η απάντηση, λοιπόν, σήμερα στο ερώτημα ποια γλώσσα μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι κατηγορηματική. Μιλούσαν μια ελληνική διάλεκτο.

Αιολική με δωρικά στοιχεία

Η γλώσσα τους, όπως δέχονται σήμερα οι περισσότεροι ειδικοί, ήταν αιολική, ανάμεικτη με δωρικά στοιχεία και προφανώς με άλλες επιδράσεις. Για τη Μακεδονική, εκτός από ορισμένους αρχαϊκούς τύπους, γνωρίζουμε ότι μετέτρεπε συχνά το «φ» σε «β» και μερικές άλλες τέτοιες μεταβολές. Ετσι έλεγαν κεβαλή αντί κεφαλή, Βίλιππος αντί Φίλιππος, Βαλλήνη αντί Παλλήνη κ.λπ.

Γενικώς, η φωνητική διαφορά που διακρίνει την αρχαία Μακεδονική από τις άλλες σύγχρονες ελληνικές διαλέκτους («β» αντί «φ», «δ» αντί «θ» και «γ» αντί «χ» ) είναι ένα γλωσσικό φαινόμενο απολύτως εξηγήσιμο στο πλαίσιο της ελληνικής διαλεκτολογίας.

Αυτό το εξηγήσιμο εξακολουθούν ν αρνούνται ερευνητές και φορείς στην ΠΓΔΜ, υπό το πρίσμα των γνωστών σκοπιμοτήτων. Ανήκε, λένε, η μακεδονική σε άλλη γλωσσική οικογένεια, αφού τα ινδοευρωπαϊκά «μέσα δασέα» bh, dh, gh στην ελληνική αντιπροσωπεύονται με τα φ, χ, θ και στη μακεδονική με τα β, δ, γ.

Τα άλλα επιχειρήματα περί βαρβάρων αλλόγλωσσων Μακεδόνων, που στηρίζονται σε παραποιήσεις αρχαίων αποσπασματικών κειμένων, δεν αντέχουν σε κριτική…

Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα, ερμηνεύουν και εξηγούν τις διαφορές ως εξής:

-Ο μακεδονικός κορμός διαχωρίστηκε από τον ιωνικό, αιολικό-αχαϊκό και δωρικό πριν η πρωτοελληνική γλώσσα διαμορφώσει από τους αντίστοιχους ινδοευρωπαϊκούς φθόγγους τα φ, θ, χ και ακολούθησε δική του εξέλιξη.

-Οι αρχαίοι Μακεδόνες, αφομοιώνοντας Θρακο-Ιλλυριούς πληθυσμούς, δέχτηκαν την επίδρασή τους ως προς τα συγκεκριμένα φθογγικά στοιχεία.

Αλλες ερμηνείες, όπως η «σκοπιανή», έχουν το φολκλορικό στοιχείο τους, αλλά όχι το επιστημονικό.

Το ομηρικό μακεδνός

Η ονομασία της Μακεδονίας σχετίζεται άμεσα με το ομηρικό μακεδνός, που σημαίνει ψηλός, μεγαλόσωμος. Ο όρος «Μακεδονίς γη» χρησιμοποιήθηκε μια φορά από τον Ηρόδοτο για να ορίσει τη γεωγραφική κοιτίδα των αρχαίων Μακεδόνων. Ολες οι αρχαίες πηγές, μηδέ εξαιρουμένου του Ηροδότου, χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία για να δηλώσουν το συγκροτημένο μακεδονικό βασίλειο, που ιδρύθηκε γύρω στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα στις βόρειες παρυφές των Πιερίων. Με ορμητήριο την πρωτεύουσα Αιγές τα περιορισμένα όρια του βασιλείου στην Κ. Μακεδονία θα επεκταθούν δυτικά και ανατολικά…

Η Ταύτιση με Δωριείς

Οι αρχαίοι συγγραφείς σπάνια αναφέρονται στη γλώσσα των Μακεδόνων. Οι ιστορικοί Τίτος Λίβιος και Στράβων, όπως περιγράφουν τη γλώσσα τους (ίδια με Αιτωλών, Ακαρνάνων και Ηπειρωτών), την κατατάσσουν στη δωρική. Ετσι, συνεχίζουν την παράδοση του Ηροδότου, που ταυτίζει Μακεδόνες και Δωριείς, όπως άλλωστε ο Θουκυδίδης κι άλλες μεταγενέστερες πηγές. Τα επιγραφικά ευρήματα έως τώρα επιβεβαιώνουν τη σύνδεση. Αντίθετα, η άλλη μυθολογική παράδοση, που κρατά από τον ιστορικό Ελλάνικο και θέλει τους Μακεδόνες (επομένως και τη γλώσσα τους) να είναι συγγενείς με τους Αιολείς, δεν ενισχύεται…

«Διαλεκτικά» προβλήματα

Σήμερα οι ερευνητές που τεκμηριώνουν ή δέχονται την ελληνικότητα της μακεδονικής διαλέκτου, δεν συμφωνούν σε πολλά ζητήματα. Δίνοντας ο καθένας έμφαση σε άλλα σημεία άλλοτε υποστηρίζεται ότι ανήκει στον αιολικό κλάδο κι άλλοτε στον δωρικό. Οτι έχει ανάμεικτα στοιχεία από τις δύο ή και από άλλες διαλέκτους. Ακόμη ότι υπήρχαν δύο «εσωμακεδονικοί » διάλεκτοι. Μια συγγενική με την αιολική και άλλη με τη δωρική, που μιλούνταν στην Ανω Μακεδονία. Η μελέτη και η ανάλυση της μακεδονικής διαλέκτου έχουν δρόμο ακόμη να διανύσουν…

«Αρωμα» από το αρχαίο μακεδονικό λεξιλόγιο

ΟΙ ΜΗΝΕΣ

Περίτιος (Ιανουάριος), Δύστρος (Φεβρουάριος), Ξανδικός (Μάρτιος), Αρτεμίσιος (Απρίλιος), Δαίσιος (Μάιος), Πάναμος (Ιούνιος), Λώος (Ιούλιος), Γορπιαίος (Αύγουστος), Υπερβερεταίος (Σεπτέμβριος ), Δίος (Οκτώβριος), Απελαίος (Νοέμβριος), Αυδυναίος είτε Αυδναίος (Δεκέμβριος).

ΑΝΘΡΩΠΩΝΥΜΙΑ

Αδυμος (από το ηδύς), Αδίστα (Ηδίστη), Αρχέλαος, Δρύκαλος (δρυς +κάλλον =ξύλο), Θετίμας (Θεοτίμης), Κατάνικος, Κοπρία, Λανίκα, Λαοδίκα, Νικάνωρ, Περδίκκας (από το πέρδιξ=πέρδικα), Πτολεμαίος, Σέλευκος, Φίλιππος ( Βίλιππος), Φιλώτας…

«ΓΛΩΣΣΕΣ»

Αγημα, αγκαλίς (δρεπάνι), αργίπους (αετός), δράμις (είδος ψωμιού), ζέρεθρον (βάραθρο), ινδέα (μεσημέρι), καρπαία (είδος χορού), καυσία (καπέλο), κοράσιον, πέλλα (λιθάρι), ταγόναγα (ταγός, αρχή), τελεσιάς (είδος χορού), χάρων (λιοντάρι), κεβαλή (κεφαλή)…

Η επιβεβαίωση ήρθε από τις επιγραφές

Η μακεδονική διάλεκτος για πολλούς και διάφορους λόγους δεν φαίνεται να έγινε ποτέ φιλολογικό και λογοτεχνικό όργανο. Γνωρίζουμε μόλις δύο στίχους από την κωμωδία «Μακεδόνες» του Στράτιδος. Στο απόσπασμα γίνεται κάποιος διάλογος:

Α. Η σφύραινα δ’ έστι τις;

Β. Κέστραν μεν ύμμες ωττικοί κικλήσκετε

(Α. Και ποια είναι η σφύραινα;

Β. Το ψάρι που εσείς οι Αττικοί κέστρα ονομάζετε)

Οι αρχαίοι συγγραφείς όταν έγραφαν για τους Μακεδόνες ότι μιλούσαν «μακεδονιστί» αναφέρονταν σε μια διάλεκτο της Ελληνικής κι όχι σε μια μη Ελληνική γλώσσα. Η διάλεκτος ήταν, βεβαίως, αρκετά διαφοροποιημένη από την καθιερωμένη και τη γενικευμένη κοινή ελληνική, που απλώθηκε από τα τέλη του 5ου -- αρχές 4ου π.Χ. αιώνα σε όλες τις ελληνόφωνες περιοχές (συμπεριλαμβανόμενης και της Μακεδονίας).

Προφανώς η μακεδονική διάλεκτος θα εξακολουθούσε να μιλιέται παράλληλα με την κοινή ελληνική.

Μέχρι το 1986 αυτό ήταν μια υπόθεση. Τότε αποκαλύφτηκε και απόσπασμα επιγραφής στην Πέλλα σε μακεδονική διάλεκτο (χρονολογείται γύρω στο 380 π.Χ.). Πρόκειται για κατάδεσμο (μαγικό κείμενο), χαραγμένο σε μολύβδινο έλασμα για να αποτραπεί ο γάμος του αγαπημένου της γυναίκας, που έκανε τα «μάγια» με άλλη γυναίκα.

Η επιγραφή, όπως κι άλλες που έχουν στο μεταξύ αποκαλυφθεί, επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την ελληνικότητα της μακεδονικής διαλέκτου.

Πρώτος παραλογισμός

Θέλουν να γεφυρώσουν χάσμα 13-14 αιώνων

Εχουμε συνηθίσει, με την εμφάνιση του «Σκοπιανού» στο βαλκανικό προσκήνιο, να επισημαίνουμε τον παραλογισμό των γειτόνων μας να αναζητούν ρίζες εκεί όπου δεν υπάρχουν. Η κατασκευή, βεβαίως, εθνικού παρελθόντος από τότε που εμφανίστηκαν τα κράτη-έθνη, είναι μια πολύ γνωστή και συνηθισμένη διαδικασία.

Αυτό που είναι μάλλον πρωτοφανές στην κατασκευή μιας ενιαίας «μακεδονικής εθνότητα», η οποία έλκει δήθεν την καταγωγή της από την αρχαία Μακεδονία, είναι ανοησία. Τα στοιχεία, που προσκομίζονται για την ύπαρξη μακεδονικού λαού και έθνους, καλούνται να γεφυρώσουν ένα ιστορικό χάσμα 13-14 αιώνων.

Τόσοι μεσολαβούν μεταξύ των πρώτων εγκαταστάσεων σλαβικών φύλων στα Βαλκάνια (6ος- 7ος μ.Χ. αιώνα) και της εμφάνισης του πρώτου συγκροτημένου αρχαίου μακεδονικού κράτους (7ος π.Χ. αιώνας). Αυτός ο προσδιορισμός των αντίστοιχων χρονολογικών περιόδων, με κάποιες μικρές παραλλαγές που δεν αλλάζουν την ουσία, είναι αποδεκτός απ όλους. Είναι δυνατόν, ανεξαρτήτως των όσων ακολούθησανστην περιοχή από τότε μέχρι τη σύγχρονη εποχή, να γεφυρωθεί αυτό το… χάος;

Είναι και ιδού πώς: -Οι παλιότεροι κάτοικοι της αρχαίας Μακεδονίας ήταν αυτόχθονες, αρχαία φύλα (ιλλυρικά και θρακικά). Δεν ήταν Ελληνες… -Τα ελληνικά στοιχεία στην περιοχή ήταν εισαγόμενα από τις νοτιότερες ελληνικές πόλεις -- κράτη, από τις αποικίες τους στη Χαλκιδική και τα μακεδονικά παράλια, όπου κυριαρχούσαν Ελληνες. -Οταν οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν από τις περιοχές βορείως του ποταμού Δνείπερου στα Βαλκάνια αναμείχτηκαν με τους παλιότερους κατοίκους -Από την πρόσμειξη προέκυψε στη διαδρομή των βυζαντινών πρώτα και των οθωμανικών ύστερα αιώνων ένα νέο έθνος, το σλαβο-μακεδονικό. Με δική του γλώσσα, πολιτισμό, συνείδηση και ούτω καθεξής…

Μέσα σ’ αυτό το μυθικο-ιστορικό πλαίσιο οι αρχαίοι Μακεδόνες «ανήκουν» στην ΠΓΔΜ! Το προαπαιτούμενο για την οικοδόμηση αυτής της σλαβομακεδονικής εκδοχής της ιστορίας είναι ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Ελληνες. Για την εδραίωση του ισχυρισμού αυτού επικαλούνται επιλεκτικά και αποσπασματικές κάποιες αρχαίες πηγές με τις οποίες «αποδεικνύεται» ότι οι Μακεδόνες ήταν βάρβαροι και όχι Ελληνες… Παρά την αντι-ιστορική αυτή εξήγηση πάλι, όμως, το σλαβομακεδονικό σχήμα δεν έχει κάποια ορθολογική βάση. Διότι, έστω και αν γίνουν δεκτοί οι αναπόδεικτοι ισχυρισμοί ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ανήκαν στα ελληνικά φύλα της εποχής, ούτε μιλούσαν μια ελληνική διάλεκτο, πώς γίνεται να είναι πρόγονοι των σλαβικών φύλων; Αλλά αυτός δεν είναι ο μοναδικός κύκλος του παράλογου…

Δεύτερος παραλογισμός

Περί τριχοτόμησης και… κληρονομιάς

Μετά τον πρώτο παραλογικό κύκλο ανοίγει αναπόφευκτα και δεύτερος. Επειδή αν δεχτεί κάποιος, κάνοντας άλμα 13-14 αιώνων, ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι με ορισμένους τρόπους «πρόγονοι» των Σλάβων στην περιοχή, πώς γίνεται η κληρονομιά αυτή να ανήκει αποκλειστικά στους Σλαβομακεδόνες της ΠΓΔΜ και όχι στους «ομοεθνείς» τους που βρέθηκαν στη Βουλγαρία; Είτε ακόμη και σε κείνους της Ελλάδας, που είναι και οι περισσότεροι;

Το «κενό» έρχεται να καλύψει ένα άλλο σχήμα περί ,νεότερης τριχοτόμησης του χώρου της αρχαίας Μακεδονίας ,(σε Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία) μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Κρατική οντότητα και ανεξάρτητη, όμως, είναι ,μόνο η πρώην γιουγκοσλαβική Μακεδονία, επομένως αυτή είναι ο συνεχιστής και κληρονόμος. Αναλόγως των εποχών και των διαφορετικών εθνικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων, η «άλλη» Μακεδονία, πέραν της πρώην γιουγκοσλαβικής, είτε είναι υπόδουλη (σε Ελληνες και Βούλγαρους) είτε ανήκει μεν σε αυτές τις χώρες, όπου όμως υπάρχουν «μακεδονικές μειονότητες»…

Αλλά υπάρχουν κι άλλες παραλλαγές της θεωρίας, που έρχονται επικουρικά να καλύψουν τις συναφείς ανακολουθίες που προκύπτουν. Ετσι, για παράδειγμα, ένας από τους βασικούς Σλαβομακεδόνες θεωρητικούς εξηγεί πως από τα μέσα του 19ου αιώνα οι Σλάβοι της Μακεδονίας άρχισαν να συγκρούονται με τους Ελληνες στη διεκδίκηση του ιστορικού δικαιώματος να εμφανίζονται ως απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Επειδή, όμως, αντιλαμβάνεται όπως κάθε κοινός νους ότι είναι αστείο να ονομαστούν οι Μακεδόνες ως Σλάβοι και οι Σλάβοι της ΠΓΔΜ ως Μακεδόνες, ο γόρδιος δεσμός λύνεται ως εξής: «Δεν ήταν δυνατόν (οι Σλαβομακεδόνες) να παραμείνουν αδιάφοροι και να μην αισθάνονται αγάπη για την πατρίδα τους και την ιστορία τους…

Το ότι ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος δεν ήταν Σλάβοι, αλλά θεωρούνταν ως Σλάβοι, από έναν σλαβικό λαό που αποζητούσε όνομα και εθνική ταυτότητα, δεν είναι ουσιώδες. Οπως κάθε εθνικός ρομαντισμός, έτσι και ο μακεδονικός επέμεινε να τηρήσει μια συνέχεια με την προηγούμενη εθνότητα…» (Ντράγκαν Τασκόφσκι «Σχετικά με την εθνογένεση του Μακεδονικού Λαού»). Το απόσπασμα είναι το κλειδί για κάθε «κατανόηση» των ιστορικών παραδοξολογιών των περισσότερων εθνικών ιστορικών της FYROM και της επίσημης «εθνογένεσης»…

ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ ΓΣΕΕ


ΜΑΣ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΠΟΥ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΣΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ.
Το υπουργείο Παιδείας και το υπουργειο Εργασιας μοιράζει απλόχερα χρήματα των....Ελλήνων φορολογουμένων.
Απίστευτη πρόκληση δια χειρός κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία, με υπουργική απόφαση, επιχορηγεί τους συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ με 970.000 ευρώ.
Σε απόφαση που υπογράφηκε στις 29.07.2011 από τον προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης του υπουργείου Παιδείας αναφέρεται: «επιχορηγούμε το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής και το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, για το 2011, με το ποσό του 970.000 ευρώ».
Ενώ ένα μήνα νωρίτερα το υπουργείο Εργασίας είχε κι αυτό επιχορηγήσει το ίδιο ινστιτούτο, ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, με το ποσό το 765.000 ευρώ.
Σύνολο 1,735 εκ. ευρώ για ένα ινστιτούτο που ανήκει στη ΓΣΕΕ.
Εξίσου προκλητική είναι όμως και η πρόσφατη απόφαση (υπεγράφη στις 20 Σεπτεμβρίου) του υφυπουργού Εργασίας, Γιάννη Κουτσούκου, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσε 350.000 στη ΓΣΕΕ για να διενεργήσει τις... εκλογές της.

ΚΛΕΙΣΤΗ Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


Κλειστοί λόγω έλλειψης προσωπικού φύλαξης είναι 26 αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία, σύμφωνα με έγγραφα των Περιφερειακών και Ειδικών Περιφερειακών Υπηρεσιών της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Οι χώροι αυτοί είναι οι εξής:

-Αρχοντικό Παύλου Κουντουριώτη στην Ύδρα (επισκέψιμο κατόπιν συνεννόησης)
-Αρχαιολογικός χώρος Ασκληπιείου Σκοπέλου
-Αρχαιολογικοί χώροι Ευρωπού και Παλατιανού (ν. Κιλκίς)
-Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης και Ανάκτορα Γαλερίου

-Μουσείο Ρωμαϊκής Αγοράς Θεσσαλονίκης
-Μακεδονικός Τάφος Φοίνικα
-Αρχαιολογικός χώρος Αμφίπολης
-Μακεδονικοί Τάφοι Σπηλιάς και Πύργων Δήμου Εορδαίας Κοζάνης
-Αρχαιολογικός χώρος Αβδήρων
-Σπουδή για τη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Σίφνο ΙΜ Βρύσης Σίφνου
-Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Σίκινος
-Φωτογραφική έκθεση Κόνιτσας
-Λουτρά Παράδεισος
-Πύργος Τριγώνου
-Κάστρο Άρτας
-Κάστρο Πάργας
-Κάστρο Βόνιτσας
-Κάστρο Αντιρρίου
-Πύργος Βασιλικού Χαλκίδας
-Αρχαιοθήκη Δίου
-Μουσείο Άργους Ορεστικού
-Αρχαιολογικός χώρος Λατούς (κατόπιν συνεννόησης)

ΕΥΡΥΚΑ


Την ώρα που το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πάσχιζε, με διευκρινίσεις επί διευκρινίσεων – τέσσερις μέσα σε μια μέρα και μέχρι χθες το βράδυ – να κρατήσει το κεφάλι του πάνω από ένα πέλαγος αποδείξεων και ακροβατούσε στα όρια της νομιμότητας και της λογικής, αποσύροντας τελικά την αναδρομική εφαρμογή των μέτρων, ένα καινούργιο σχέδιο με αρχαιοπρεπές όνομα έκανε δειλά – δειλά την εμφάνισή του στον ευρωπαϊκό ορίζοντα.

Ο λόγος για μια παλαιότερη φιλανδική πρόταση, που έμεινε μεν μετέωρη αλλά φαίνεται ότι δεν αποσύρθηκε, καθώς το Ελσίνκι από την αρχή υπήρξε ο μόνιμος λαγός του γαλλογερμανικού άξονα.

Η πρόταση επανήλθε στο προσκήνιο, ως… γερμανικό σχέδιο έξι σημείων με χθεσινό δημοσίευμα της… γαλλικής εφημερίδας La Tribune και φέρει την ονομασία… «Εύρηκα!».

Περιλαμβάνει την εξαγορά περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου από εταιρία με έδρα το Λουξεμβούργο. Εκεί θα συγκεντρωθούν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας (τράπεζες, μετοχές, ακίνητα, λιμάνια, κρατικές εταιρίες, αεροδρόμια) και η εταιρία αυτή θα συσταθεί κατά τα πρότυπα της Treuhandastalt, της εταιρίας που δημιουργήθηκε το 1990 στη Γερμανία για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση περίπου 8.500 εταιριών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των εμπνευστών του σχεδίου, η αξία των περιουσιακών στοιχείων της χώρας μας υπολογίζεται στα 125 δις ευρώ – άλλωστε, ως γνωστόν, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ έχει δηλώσει πως η Ελλάδα έχει ένα από τα σημαντικότερα χαρτοφυλάκια στην Ευρώπη και είναι ένα πολύ πλούσιο κράτος.

Η εταιρία, που πλέον θα έχει στο «καλάθι» της όλη την εθνική περιουσία, θα εξαγοραστεί, σύμφωνα με το σχέδιο, από ένα ευρωπαϊκό Ταμείο με έδρα το Λουξεμβούργο και θα χρηματοδοτείται από τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Έτσι, θα δοθούν στην Ελλάδα τα 125 δις ευρώ, που με τη σειρά της θα χρησιμοποιήσει το ποσό αυτό για να εξαγοράσει τις υποχρεώσεις της προς την ΕΚΤ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Με τον «μαγικό» αυτό τρόπο θα μειωνόταν αυτόματα το ελληνικό χρέος στο 88% του ΑΕΠ (από το 145% που είναι σήμερα και το 189% που προβλέπεται να φθάσει σύντομα), ενώ την ίδια ώρα τα επιτόκια του ελληνικού χρέους θα μειώνονταν κατά 50%, τα spread θα έπεφταν και η Αθήνα θα επέστρεφε στις αγορές.

Παράλληλα, το νέο Ταμείο προβλέπεται, σύμφωνα με το «Εύρηκα», να επενδύσει το ποσό των 20 δις ευρώ για την αναδιάρθρωση και την αύξηση της αξίας του «ελληνικού» (σε εισαγωγικά πλέον) χαρτοφυλακίου κατά 50 δις ευρώ, με χρήματα από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία που η Ελλάδα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να χρησιμοποιήσει.

Έτσι, η Ελλάδα θα επιστρέψει νωρίτερα σε ρυθμούς ανάπτυξης, που, σύμφωνα πάντα με το σχέδιο, θα μπορούσε να φθάσει ακόμη και στο 5% στα προσεχή τρία με τέσσερα χρόνια.

Τέλος, με τη λήξη της λειτουργίας του ευρωπαϊκού φορέα, το 2025, αν προκύψει κεφαλαιακό κέρδος θα επιστραφεί στην Ελλάδα, ενώ αν υπάρξουν ζημίες, θα τις επωμιστεί η χώρα μας.

Σημειώνεται ότι στις 29 του περασμένου Αυγούστου, η πρόταση είχε υποβληθεί από τη Φινλανδία μέσω… Ρόιτερ΄ς, ως λύση στο θέμα των εγγυήσεων στις οποίες το Ελσίνκι επιμένει, αν και χθες η φιλανδική Βουλή υπερψήφισε την ενίσχυση του ευρωπαϊκού μηχανισμού (EFSF).

Την ίδια ώρα, πάντως, η Φινλανδία κατέστησε σαφές ότι προκειμένου να δοθεί στην Ελλάδα το δεύτερο δάνειο, θα πρέπει να δοθούν εγγυήσεις.

Ενδέχεται δηλαδή το επανεμφανιζόμενο σχέδιο να αποσκοπεί στην κάλυψη και αυτού του προβλήματος, που παραμένει άλυτο, αλλά μέχρι στιγμής ακούμε μόνο ευχές του τύπου «να εφαρμοστούν οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου» (οι οποίες περιλαμβάνουν το θέμα των εγγυήσεων)!

Ως γνωστόν, ο Αρχιμήδης ανακάλυψε τον Νόμο της Άνωσης μέσα στη μπανιέρα του στις Συρακούσες, τον τρίτο π.Χ. αιώνα, και βγήκε στους δρόμους της πόλης γυμνός, φωνάζοντας «Εύρηκα!».

Η ανακάλυψη έγινε όταν ο μεγάλος Έλληνας μαθηματικός έλαβε την εντολή από τον βασιλιά να βρει τρόπο να διαπιστωθεί αν το στέμμα του ήταν από ατόφιο χρυσάφι – αν και στη σημερινή Ελλάδα, αν κρίνουμε από το αλαλούμ με τις αποδείξεις, δεν μπορούμε να μοιράσουμε δυο γαϊδουριών (γομαριών) άχυρα!

Σήμερα, δεν χρειάζεται τόσο μεγάλος κόπος. Η Ελλάδα έχει στα χέρια της ατόφιο χρυσάφι και το πολιτικό της προσωπικό έχει αποδειχθεί ανίκανο να το αξιοποιήσει προς όφελος της χώρας και για την ευημερία του λαού, στο όνομα του οποίου κυβερνούν.

Άλλωστε, τίποτε δεν είναι τυχαίο. Η τρόικα επιστρέφει σήμερα, ο Μπαρόζο αναφώνησε στην Ολομέλεια του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ότι «η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μέλος της ευρωζώνης», η βαριά φορολογία επιβλήθηκε, οι επιστολές νομιμοφροσύνης πρωθυπουργού και υπουργού των Οικονομικών έφυγαν, το υπουργικό συμβούλιο συνεδριάζει σήμερα για το ενιαίο μισθολόγιο, τα φορολογικά και την εφεδρεία και οι πιέσεις συνεχίζονται, με τον Ότμαρ Ίσινγκ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και εκ των αρχιτεκτόνων του ευρώ, να θεωρεί αναπόφευκτη, όπως λέει στο περιοδικό «Στερν», την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Αν δεν λειτουργήσει το Plan A (που δεν θα λειτουργήσει), τότε θα μπει σε ενέργεια το Plan B, που μάλλον είναι το «Εύρηκα!».

Το ένοχο παρελθόν
Άλλωστε, το έργο το έχουμε ξαναδεί – κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα διαρκώς βρισκόταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αλλά οι κυβερνώντες συνέχιζαν να φέρονται με μεγάλη ασυνειδησία (που μάλιστα την περιέγραψε στη συνέντευξή της στην κρατική τηλεόραση και η κ. Μέρκελ, κάνοντας αναφορά ακόμη και στο θέμα του Κτηματολογίου, όπου όλοι γνωρίζουν τι έγινε, αλλά, φυσικά, ούτε γι’ αυτό τιμωρήθηκε κανείς):

Τον Νοέμβριο του 2000, με απόφαση του τότε υπουργού των Οικονομικών, εκχωρήθηκαν έσοδα από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων έως το 2010, ύψους 740 εκ. ευρώ στην εταιρία Hellenic Securitization, με έδρα το Λουξεμβούργο, από την οποία η τότε κυβέρνηση προεισέπραξε το ποσό αυτό, καταβάλλοντας προμήθεια 2,6 εκ. ευρώ.

Τον Οκτώβριο του 2001 εκχωρήθηκαν μελλοντικά έσοδα από το Γ’ ΚΠΣ συνολικού ύψους 2 δισ. ευρώ (για την περίοδο ως τον Ιανουάριο 2007), στις εταιρίες «Αίολος», «Αριάδνη» και «Άτλας» (πάλι με αρχαιοπρεπή ονόματα), με έδρα (πάλι) το Λουξεμβούργο, στις οποίες καταβλήθηκαν προμήθειες ύψους 7 δις δρχ.

Δεσμεύθηκαν έτσι εθνικοί πόροι για 5, 10 και 19 χρόνια, που αντιστοιχούσαν στις επόμενες πέντε κυβερνήσεις και στις επόμενες γενιές και αφορούσαν δημόσια έσοδα ακόμη και από τα κρατικά λαχεία (με σύμβαση 5ετούς διάρκειας και προείσπραξη 300 εκ ευρώ)!

Στο Λουξεμβούργο συστήθηκαν και δύο υπεράκτιες εταιρίες των Βρετανικών Νήσων της Παρθένου που αντιπροσωπεύτηκαν από την εταιρία Interconsult, Luxembourg International Consulting SA, με συμμετοχή δύο παράκτιων εταιριών, για μετοχικό κεφάλαιο 42, 5 εκ. δρχ. σε ποσοστά που ανέρχονται σε 48% για την εταιρία Dahmer Ltd και 52% για τη Liburd Ltd.

ΠΛΟΥΣΙΟ ΚΟΙΤΑΣΜΑ.


Η ύπαρξη τεραστίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου νότια της Κρήτης, είναι βεβαιωμένη και ισοδυναμεί με τα πετρελαϊκά αποθέματα 20 -22 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου”. Τάδε έφη ο ομότιμος καθηγητής του πολυτεχνείου Κρήτης, Αντώνης Φώσκολος. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη στα Χανιά στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο και διοργανώθηκε από το Πολυτεχνείο.

Όπως δήλωσε ο καθηγητής, “ Νότια της Κρήτης υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων 3,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αεριού το οποίο μεταφράζεται σε ισοδύναμο πετρελαίου γύρω στα 20 -22 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο“ .

Το κόστος αξιοποίησης των κοιτασμάτων αυτών κατά τον Αντώνη Φώσκολο είναι φθηνότερο από αυτό του Πρίνου, καθώς τα αποθέματα είναι πολύ μεγάλα, ενώ, όπως επιπλέον τόνισε, από τα αποθέματα αυτά θα μπορούσε η Ελλάδα να καλύψει ακόμα και το έλλειμμα της και μέσα σε 12 χρόνια η χώρα μας θα μπορούσε μέσω της αξιοποίησης τους να ξεπληρώσει το χρέος της.

Όπως συμπλήρωσε ο καθηγητής “ Υπάρχει ένα κομμάτι που είναι νοτιοδυτικά της Γαύδου το οποίο για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω τι έχει, μπορεί να είναι και τεράστιο, υπάρχει ένα κομμάτι το οποίο είμαι πολύ πιο σίγουρος και είναι κάτω από τον Πλακιά 80 χιλιόμετρα από τον Πλακιά και υπάρχει και το κομμάτι του “ Ηρόδοτου” το οποίο και αυτό ξέρουμε περίπου πόσο είναι. Πρέπει να πω, ότι η έκταση προς έρευνα είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα των ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ. Το κομμάτι που έχουμε εμείς είναι 2 φορές μεγαλύτερο και έχομε ίσως και παραπάνω αποθέματα από το άθροισμα Ισραήλ και της Κύπρου“ .

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More