ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ

S.O.S. – ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ - Νά συσταθεί / δημιουργηθεί κ α τ ε π ε ι γ ό ν τ ω ς
μιά ’’Φιλική Εταιρία Ελλήνων Ομογενών Αμερικής’’ –
ένα Lobby Άμεσης Δράσης Τερματισμού του Προβλήματος: ‘’VARDARSKΑ’’ – ’’FYROM’’...!

Του Κώστα Γκαλιμάνη, Γερμανία

Οι π α γ κ ό σ μ ι ο ι ...’’αγαπημένοι μας φίλοι’’ ετοιμάζουν τη μεγαλύτερη ταπείνωση του Ελληνισμού
με απαρχή τη Μακεδονία – ακολουθώντας: Θράκη και Αιγαίο!
Η μόνη μας πραγματική ελπίδα είναι η άμεση παρέμβαση του Προέδρου των ΗΠΑ - Μπαράκ Ομπάμα...!

Οι πάντες, ανά την Γην, γνωρίζουν πλέον ότι το ...συνονθήλευμα αυτό των κατοίκων της Νότιας Σερβίας μέχρι και το έτος
1947 ονόμαζε την ...’’πατρίδα’’ του ‘’VARDARSKΑ’’ - βλέπε στο τέλος της έκκλησής μου αυτής, την έγχρωμη φωτοτυπία
του επίσημου εθνικού τους γραμματόσημου, πάνω στο οποίο δεσπόζει, φαρδιά-πλατιά η ‘’VARDARSKΑ’’ τους...!
Οι πάντες γνωρίζουν επίσης ότι ο Τίτο, γιά επεκτατικούς σκοπούς, ξαφνικά τους ...’’βάπτισε’’ ...Μακεδόνες!
Στή συνέχεια, το 1993, το Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ τους επέβαλλε, μέχρι κοινής α π ο δ ε κ τ ή ς λύσης
των δυο πλευρών, το προσωρινό όνομα: FYROM – Ψήφισμα: S/RES/817 – 7 Απριλίου 1993...!

Τον Αύγουστο του 2007 η Αμερικανική Γερουσία με το έκτακτο Ψήφισμα καταπέλτης: S/RES/300 - Αύγ. 2007
κάνει Αυστηρές Συστάσεις προς την FYROM σχετικά με την αλυτρωτική της πολιτική!
Με το ψήφισμα αυτό καλούν τα Σκόπια να συμμορφωθούν με την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 και να χρησιμοποιούν
γιά την ονομασία τους μόνον το FYROM. Επίσης να σταματήσουν την προπαγάνδα και να εργαστούν για την εύρεση
μιάς κοινά αποδεκτής λύσης για την μόνιμη ονομασία τους!
Μέσα στο Ψήφισμα παραθέτουν και παραδείγματα επεκτατικής πολιτικής εναντίον της Ελλάδας που ήταν κυρίως και
η αιτία αυτού του Ψηφίσματος – βλέπε στο τέλος της έκκλησής μου αυτής, αποδείξεις της επεκτατικής τους πολιτικής!
Το Ψήφισμα αυτό έχει για μας τεράστια σημασία, διότι το υπέγραψε και μάλλιστα μ’ενθουσιασμό και ο υποψήφιος
τότε, των Δημοκρατικών και σημερινός πλέον πρόεδρος των ΗΠΑ: Μπαράκ Ομπάμα...!

Τώρα, ήρθε η ώρα ν’αποδείξει πλέον και έμπρακτα, την ειλικρίνειά του απέναντί μας με την άμεση συμπαράστασή του
στα δίκαιά μας. Είναι ο μόνος και η μόνη ...Δύναμη που μπορεί ν’αποτρέψει τον εξευτελισμό και την ταπείνωσή μας –
την ταπείνωση του Ελληνισμού...!
Να ξεσηκωθεί και συστρατευτεί η Ομογένεια της Αμερικής και ν’απαιτήσει δυναμικά την παρέμβασή του - ν’αποτραπεί
η παραχάρξη της ιστορίας της Γενέτειρας Πατρίδας, που γέννησε την Αρετή, το Δίκαιον, την Έρευνα, την Επιστήμη,
την Φιλοσοφία, τις Τέχνες, την Δημοκρατία – της Γενέτειρας Πατρίδας που γέννησε τον παγκόσμιο Πολιτισμό...!

Απαξάπαντες οι Ηγέτες της Ομογένειας Αμερικής, απαξάπαντες οι ομογενείς Γερουσιαστές, Βουλευτές, Δήμαρχοι και Κοινοτάρχες (νυν και πρώην), Εκπρόσωποι απάντων των Οργανώσεων και Ομοσπονδιών της Ομογένειας, άπαντες οι ελληνικής καταγωγής Εξέχουσες Προσωπικότητες με την συμμετοχήν και των Εκπροσώπων όλων των (περίπου 600)
ελληνικών Κοινοτήτων ΗΠΑ και την συμπαράσταση των γνωστών Αμερικανών επιστημόνων Φιλελλήνων με συντονιστή τον περίφημο καθ/τή αρχαιολογίας Stephen G. Miller, καθώς και την υποστήριξη της πληθώρας των Φιλελλήνων Αμερικανών
αστέρων της Μουσικής, της Τέχνης και του Κινηματογράφου (From all around the neighborhood, from all around the city,
from all around the world... it's great to be Greek" - Tom Hanks), απαξάπαντες να οργανωθούν πάραυτα σε μιά συμπαγή, αδιάσπαστη Ελληνοαμερικανική Δύναμη: Να δημιουργηθεί μιά ’’Φιλική Εταιρία Ελλήνων Ομογενών Αμερικής’’ –
ένα Lobby γιά Άμεση Δράση Τερματισμού του προβλήματος: ‘’VARDARSKΑ’’ - ‘’FYROM ’’...!

Ν’απαιτήσουν απ’τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να κλείσει-καταργήσει, εκεί, πάραυτα την Πρεσβεία των ΗΠΑ, αφού το
συνονθήλευμα αυτό ονομάζεται με αυθάδεια και παρανόμως ‘’Μακεδονία’’ και όχι με το προσωρινό της όνομα: ‘’FYROM’’ –
όπως με αυστηρότητα απαίτησε η Αμερικανική Γερουσία με το έκτακτο Ψήφισμα καταπέλτης: S/RES/300 - Αύγ. 2007,
το οποίο ο ίδιος υπέγραψε και μάλλιστα μ’ενθουσιασμό μεγάλο!

Ν’απαιτήσουν απ’τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα: να τιμήσει τον ίδιο του τον εαυτό και την ...υπογραφή του!

Εάν δεν το πράξει αυτό, τότε να ...’’πολυορκίσουν’’ τον Λευκό Οίκο...!
Τρώγοντας εκεί ...Σουβλάκια και χορεύοντας ...Συρτάκι και ...Καλαματιανό...!
Και σ’ένα εμφανές μέρος, η ΄Υπατη Πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής, η κυρία Νίνα Γκατζούλη,
μπροστά σ’ένα, τεραστείων διαστάσεων, πλακάτ με την έγχρωμη φωτοτυπία του Γραμματόσημου, πάνω στο οποίο
δεσπόζει το κρατίδιο ‘’VARDARSKΑ’’ (βλέπε παρακάτω) να κάνει απεργεία πείνας – σαν ένδειξη αυταπάρνησης
και αυτοθυσίας προς την Μακεδονία μας!

Να ...’’πολυορκίσουν’’ τον Λευκό Οίκο, τρώγοντας εκεί ...Σουβλάκια και χορεύοντας ...Συρτάκι και ...Καλαματιανό -
έως ότου αποφασίσει να μπεί κι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα στο χορό και μάλλιστα ...μπροστάρης...!

Με ελπίδα – η οποία ...πεθαίνει πάντα τελευταία
και πατριωτικούς χαιρετισμούς

Κώστας Γκαλιμάνης
Γερμανία, Οκτώβριος 2010
KostasGalimanis@yahoo.de

Read More

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ

ΑΝΤΡΕ. Στρατιωτικός διοικητής του φρουρίου της Κρήτης. Έχουν πάνω τους κάτι το μυθικό οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Φαντάζουν σαν ήρωες μυθικοί. Είναι αδύνατο να μην τους θαυμάσει όποιος τους δει την ώρα εκείνη του θανάτου που είναι τόσο υπερήφανοι και τραγικοί. Μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω πολλές φορές όταν γίνονταν εκτελέσεις έφευγα απ' το γραφείο μου και έβγαινα στο μπαλκόνι. Τέτοια περιφρόνηση προς τον θάνατο και τόση αγάπη προς την ελευθερία δεν είδα σε κανέναν άλλο λαό.

Απομνημονεύματα Γερμανού αξιωματικού. Σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη κανείς δεν αντιστάθηκε στην τρομερή μας πολεμική δύναμη. Ο πληθυσμός έφευγε και οι στρατιωτικοί έτρεχαν να παραδοθούν. Στην Κρήτη κανείς δεν φοβόταν. Βλέπαμε ένα μαινόμενο πλήθος να μας επιτίθεται, δίχως να φοβάται τις χειροβομβίδες μας και τα επαναληπτικά μας όπλα, όσοι πατούσαμε στο χώμα ζωντανοί. Τα πάντα μάς πολεμούσαν. Μόνο οι πέτρες δεν σηκώνονταν μονάχες τους για να μας κτυπούν στην Κρήτη.

Από Αγγλική εφημερίδα. Πραγματικά αξίζει να δοθεί στον λαό αυτόν κάθε βοήθεια. Οφείλει συγχαρητήρια στην Ελλάδα ο κόσμος ολόκληρος.
BOWRA G. Πρύτανης Οξφόρδης. Οι Έλληνες είναι λαός περίπου μυθικός που κατέχει προνομιούχα θέση στην εξέλιξη του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ. Στην Ελλάδα οφείλουμε το πνεύμα μας και το σύνολο των αρετών μας.

ΒΙΛΑΜΟΒΙΤΣ. Η Ελληνική φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει το προσόν να μην έπαψε ποτέ να είναι η μητέρα του πολιτισμού.

BLOOMFIELD. Για ότι οι άλλοι λαοί θεωρούν αυτονόητο οι Έλληνες έχουν το χάρισμα να απορούν.

ΒΙΝΚΕΛΜΑΝ ΓΙΟΧΑΝ. Γερμανός ιστορικός. Για να γίνουμε αμίμητοι πρέπει να μιμηθούμε την ελληνική αρχαιότητα.

BURY 1. Καθηγητής Πανεπιστημίου Καίμπριτζ. Οφείλουμε στους Έλληνες τα πάντα, Ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποιήσαν την κριτική στα γεγονότα. Θεμελίωσαν την ιστοριογραφία, την ποίηση, τα γράμματα, την τέχνη, την φιλοσοφία, έτσι και την ιστορία.

BRUN JEAN. Οι ρίζες του δέντρου της ζωής και της γνώσης βρίσκονται στη γη της Ελλάδος.

ΓΚΑΙΤΕ. Η Ελλάδα για την ανθρωπότητα είναι ό,τι είναι η καρδιά και ο νους για τον άνθρωπο.

ΓΚΡΟΥΣΕ ΡΕΝΕ. Γάλλος ιστορικός. Η Ευρώπη είναι το σύνολο των χωρών κληρονόμων της Ελληνικής Παιδείας.

ΓΚΛΟΤΖ Γ. Η ανωτερότητα των Ελλήνων οφείλεται στην ιδέα που είχαν για την πόλη. Μόνο ο ελληνικός κόσμος είναι ον πολιτικό. (αν και κάποιοι θέλουν να μας κάνουν απολίτικους, και το έχουν καταφέρει εν μέρει).

ΡΟΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ. Φιλόσοφος - συγγραφέας. Όλοι οι άνθρωποι του πνεύματος στη Δύση θεωρούμε την Ελλάδα μητέρα μας.

ΡΟΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ. Αυτό που χρειάζεται η Δύση είναι να ξαναγυρίσει στην αρχαία ελληνική γραμματεία.

ELLIOT. Η ευρωπαϊκή λογοτεχνία έχει αίμα ελληνικό και λατινικό. Δεν είναι δύο συστήματα κυκλοφορίας διαφορετικά, αλλά ένα. Γιατί μέσα από τη Ρώμη μπορεί να βρει κανείς την ελληνική μας καταγωγή.
ΕΡΑΣΜΟΣ. Δεν θα είμασταν τίποτα χωρίς τους Έλληνες.

ΕΡΕΜΠΟΥΡΓΚ ΗΛΙΑ. Ρώσος συγγραφεύς. Οφείλει πολλά στους αγώνες και τις θυσίες της Ελλάδος η Ρωσία και η Ευρώπη.

Εφημερίδα ΤΑΪΜΣ ΛΟΝΔΙΝΟΥ. Δεν είναι μόνο φίλος εις καιρόν ευτυχίας, αλλά πιστός σύμμαχος και εις καιρό δυστυχίας. Επομένως η οφειλή μας προς τον γενναίο και ιπποτικό λαό της Ελλάδος είναι μεγάλη. (Ποτέ δεν απέδειξαν την οφειλή τους).

ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ "GAVELCANDE". Οι Έλληνες κατέπληξαν τον κόσμο με ένα νέο Μαραθώνα. Κανείς δεν τολμούσε να προείπη, ότι οι Έλληνες που 500 χρόνια π.Χ. είχαν ρίξει στη θάλασσα τους παντοκράτορες Πέρσες, θα επαναλάμβαναν κατά το 1940 αυτό το κατόρθωμα.

ΖΙΠΕΝ ΑΛΑΙΝ. Γάλλος πολιτικός. Η Ελλάς είναι το εκτυφλωτικό φως. Μ' αυτήν τα σύννεφα διαλύονται, όλες οι απορίες λύνονται.

ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΗΜΕΡΑ". 7 Δεκεμβρίου 1940. Η χώρα μας, στην οποία τιμάται ιδιαιτέρως η ανδρεία, παρακολουθεί τον αγώνα των Ελλήνων στην Αλβανία με θαυμασμό. Μα συγκινεί τόσο πολύ ώστε να φωνάζουμε παραμερίζοντας κάθε άλλο άισθημα: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!

ΚΛΑΡΚ. Χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι η διορατικότης που αν συμβάδιζε με την ιδιοφυϊα τους η βιομηχανική επανάσταση θα άρχιζε χίλια χρόνια πριν τον Κολόμβο. Έτσι σήμερα δεν θα περιφερόμασταν γύρω από τη Σελήνη αλλά θα είχαμε φθάσει και σε άλλους πλανήτες.

KOLDEOW. Ένα από τα πιο επιβλητικά φαινόμενα της Ιστορίας είναι ο Αλέξανδρος ο Μέγας ένας πολιτικός που με την πρωτοτυπία του πνεύματός του προπορεύθηκε κατά πολύ της εποχής.

ΚΙΚΕΡΩΝ. Ο Σωκράτης ήταν ο πρώτος που έφερε στη γη τη φιλοσοφία του ουρανού.

ΕΜΑΝΝΟΥΕΛ ΚΑΝΤ. Τα μαθηματικά ως επιστήμη ξεκίνησαν από τους Έλληνες. Η άγνοια των Αιγυπτίων ως προς τα μαθηματικά και τη γεωμετρία φαίνεται από το ότι δεν μπορούσαν να υπολογίσουν το ύψος κ.λ.π.

ΚΑΙΣΛΕΡ. Οι Έλληνες μάς κληροδότησαν με μια από τις ωραιότερες λέξεις. Τον ενθουσιασμό, από το εν-Θεός. Ένας Θεός μέσα μας. Μακάριος όποιος φέρει ένα Θεό μέσα του.

ΚΙΝΓΚ ΜΑΚΕΝΖΥ. Πρωθυπουργός Καναδά. Όσο καιρό ήταν το μόνο Έθνος που πολεμούσαν οι ηρωϊκοί Έλληνες, επέτυχαν θαυμαστές νίκες με αποφασιστικότητα, υπερασπιζόμενοι το πάτριο έδαφος μόνοι.

LIVINGSTONE RICHARD. Το σημαντικότερο που έκαναν οι Έλληνες εκτός από τη φιλοσοφία, την πολιτική σκέψη και πολλά άλλα είναι ότι ήταν ο πρώτος λαός που έθεσε το ερώτημα: "Ποιός είναι ο σωστός τρόπος ζωής για τον άνθρωπο;". Και έδωσαν την πιο ικανοποιητική απάνταση από όσες εδόθησαν ποτέ.

LIVINGSTONE RICHARD. Από τους άλλους λαούς οι Έλληνες ονειρεύτηκαν το όνειρο μιας άριστης ζωής.

LIVINGSTONE RICHARD. Το ρέμα του ελληνισμού ανακατεύεται με τα λασπόνερα που τα ονομάζουμε σύγχρονη σκέψη και φιλολογία.
LIVINGSTONE RICHARD. Το πιο χαρακτηριστικό γνώριμα των Ελλήνων είναι το κάλλος.

ΛΑΙΜΠΝΙΤΣ. Δεν θα θαυμάζαμε τόσο τους νεότερους σοφούς και μαθηματικούς εάν κατανοούσαμε τον Αρχιμήδη και τον Απολλώνιο.

ΛΟΡΙΑ ΑΧΙΛΛΕΥΣ. Καθ. Πανεπιστ. Πάνταβα. Τα έργα του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους είναι πράγματι πραγματείες κοινωνιολογίας. (Αυτός που δεν ζει σε κοινωνία ή είναι Θεός ή θηρίο - Αριστοτέλης).

ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ Α'. Προνόμιο για μένα δεν είναι η διαδοχή του θρόνου αλλά το ότι μου επιτρέπεται να ζω με τους Έλληνες.

ΛΑΚΑΡΡΙΕΡ ΖΑΝ. Το ελληνικό θέατρο σημαίνει από τη γέννησή του, ένα θέαμα με την κυριολεκτική και τη μεταφορική έννοια της λέξεως, ένα νέο βλέμμα, και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο που η εικόνα της ορχήστρας είναι πάντα μια εικόνα που θυμίζει το μάτι, που φέρνει στον νου την μεγάλη κόγχη των βλεφάρων και τον βολβό των ματιών. Η ελληνική λέξη "θέατρο" βγαίνει από το ρήμα "θέωμαι". Το θέατρο είναι μαζί ο χώρος όπου σε βλέπουν και όπου εσύ βλέπεις.

LOON HENDRIK VAN. Ιστορικός. Νομίζω πως η άνθιση μιας πάρα πολύ υψηλής μορφής πολιτισμού είναι δυνατή τότε μόνο, όταν όλες οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, οι φυλετικές κλιματολογικές, βρεθούν κάτω από ιδανικούς όρους και αναλογίες. Αυτό συνέβη με την Ελλάδα. Η ιστορία απορεί και θαυμάζει πώς μια μικρή μεσογειακή χερσόνησος, Η Ελλάς, κατάφερε μέσα σε λιγότερο από δύο αιώνες να προικίσει τον κόσμο μας με ένα τέλειο σκελετό για όλα τα πνευματικά ενδιαφέροντα!

Read More

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΡΗΤΗ

ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ (ΕΛΛΗΝΕΣ) ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ-ΚΡΑΤΗ (ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΛΕΝΕ)
ΤΩΡΑ ΑΝ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΝ Η ΟΧΙ
ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΗΔΗ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΕΤΥΧΕΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΗΔΗ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΠΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΕΙ ΩΣ ΣΚΕΨΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΠΟΜΙΝΑΝΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΙ ΓΡΑΨΑΜΕ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡΙΣ ΣΠΥΡΟΥ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΤΟ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ
ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ
ΚΥΡΙΟΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ
ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ
ΟΠΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΝ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΚΕΦΤΗΤΕ ΤΟ ΛΙΓΟ



ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ;
Η Κρήτη λόγο της θέσης της εχει τεράστια Στρατηγική σημασία.Ελέγχει την Ευρωπη , την Αφρική , την μέση Ανατολή και την Ασία καθως και τις Θαλλάσιες οδούς εμπορίου και τα πετρελαια της διορυγας του Σουέζ.

ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΤο όλο θέμα έχει σαν αφετηρία την ημερομηνία 1912-13 κατά την οποία υπογράφεται η Συνθήκη του Λονδίνου. Μέχρι τότε η Κρήτη κι από το 1898 (τυπικά από το 1896, βάσει της συνθήκης του Βερολίνου), αποτελούσε αυτόνομο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (με ταυτόχρονο έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων), με όνομα «Κρητική Πολιτεία» και πρωτεύουσα τα Χανιά, ενώ είχε και δική της σημαία, βουλή, χωροφυλακή (υπό ξένη διοίκηση), σύνταγμα, ύμνο, νομίσματα, παράσημα κ.α., τα οποία ήταν, κατά βάση, παραλλαγές των αντίστοιχων του ελληνικού κράτους.

Ουσιαστικά η «διακυβέρνηση» της Κρητικής Πολιτείας, ασκούνταν από ένα μεικτό συμβούλιο το οποίο απαρτίζονταν απ' τα επιμέρους συμβούλια των Κρητών και των Μεγάλων Δυνάμεων. Το συμβούλιο όμως των Μεγάλων Δυνάμεων είχε ουσιαστικά την πρωτοκαθεδρία, καθώς είχε το δικαίωμα, ανά πάσα στιγμή, να αναστείλει την λειτουργία του συμβουλίου των Κρητών και να ζητήσει την ανασύστασή του, αν θεωρούσε ότι παραβαίνει κάποια όρια ή αυθαιρετεί.

Η εξωτερική πολιτική του νησιού παρέμεινε δέσμια των «προστατών» του. Η Κρητική Πολιτεία π.χ. δεν είχε δικαίωμα πολέμου κι οι σχέσεις της με άλλα κράτη περνούσαν, ουσιαστικά, από την έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων. Λόγω επίσης της υψηλής επικυριαρχίας του Σουλτάνου στο νησί, δεν ήταν επιτρεπτή η συγκρότηση κρητικού στρατιωτικού σώματος (αντ' αυτού δημιουργήθηκε η λεγόμενη «Πολιτοφυλακή», η οποία βεβαίως δεν είχε στρατιωτικό ρόλο και ισχύ).

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» βασίζονταν σε μια παραλλαγή της ελληνικής σημαίας του 1822. Τα τρία γαλάζια τεταρτημόρια, συμβόλιζαν την χριστιανική-ελληνική πλειοψηφία της Κρήτης. Το πρώτο όμως από τα τεταρτημόρια (χρώματος ερυθρού, το οποίο αποδίδεται στην μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα) το οποίο απεικόνιζε το λευκό αστέρι, συμβόλιζε και δήλωνε την υψηλή επικυριαρχία του Σουλτάνου στο νησί (και όχι έτσι απλά την μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα ή «το κρητικό αίμα που χύθηκε στους αγώνες», όπως, είτε σκοπίμως είτε από άγνοια υποστηρίζουν με παρρησία αρκετοί).

Η ΚΡΗΤΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ"
Ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητο κράτος της Κρήτης, αλλά μια (ημι)αυτόνομη και πλήρως ελεγχόμενη περιοχή από τις Μεγάλες Δυνάμεις.

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ" ΗΤΑΝ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Ως εκ τούτου, η σημαία δεν συμβόλιζε την ανεξάρτητη Κρήτη (όπως δυστυχώς, λανθασμένα πιστεύουν πολλοί και την αναρτούν με «υπερηφάνεια»), αλλά την υποταγή στην Οθωμανική Πύλη, καθώς το νησί εξακολουθούσε να αποτελεί εδαφικό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επιπλέον, η συγκεκριμένη σημαία, ουδέποτε αποτέλεσε αγωνιστικό λάβαρο ή επαναστατικό σύμβολο που καθιερώθηκε από τους Κρήτες, αλλά ήταν μια επινόηση των Μεγάλων Δυνάμεων και του Σουλτάνου (το αστέρι μπήκε μετά από δική του απαίτηση).

Η σημαία λοιπόν της Κρητικής Πολιτείας, πέραν της όποιας ιστορικής σημασίας και παρουσίας της στην νεότερη ιστορία, δεν αποτελεί ένα σύμβολο το οποίο θα πρέπει να δημιουργεί «ρίγη» συγκίνησης και συναισθήματα «υπερηφάνιας»,σε κανέναν Έλληνα και πολύ περισσότερο σε κανέναν Κρητικό.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ "ΥΠΟΠΤΑ" ΑΤΟΜΑ ΠΕΡΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
Η «Ανεξάρτητη Κρήτη» δεν φαίνεται να αποτελεί στόχο μόνο μιας χώρας, ή τουλάχιστον, οι διασπαστικές κινήσεις δεν υποκινούνται μόνο από μία, αλλά περισσότερες (κατά κύριον λόγο, Τουρκία, Ισραήλ, Γερμανία, Αγγλία, Η.Π.Α).

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΟ ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ
Μια πρώτη αναφορά, μαρτυρείται απ' τον οπλαρχηγό της κρητικής αντίστασης κατά των Γερμανών, Καπετάν Μανώλη Μπαντουβά.
Όπως αφηγήθηκε ο ίδιος, στον συγγραφέα Αντώνη Σανουδάκη, του προτάθηκε από τον Βρετανό πράκτορα των Βρετανικών Ειδικών Δυνάμεων (Special Operations Executive), Μόντι Γουντχάουζ (Monty Woodhouse), που βρίσκονταν τότε στο νησί και συνεργάζονταν με τις ντόπιες δυνάμεις, να ηγηθεί (ο Μπαντουβάς) αυτονομιστικής κίνησης με την οικονομική στήριξη της Αγγλίας. Σε αντάλλαγμα, ο Μπαντουβάς θα χριζόταν πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης.
Ο Μανώλης Μπαντουβάς, αντέδρασε σαν γνήσιος Έλληνας και δη Κρητικός: Αρνήθηκε, κι όπως λέγεται, συνέλαβε επί τόπου τον Γουντχάουζ και τον διέταξε να εγκαταλείψει την Κρήτη άμεσα.

Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΙΣΡΑΗΛIΝΩΝ
Το θέμα άρχισε να ανακινείται πάλι στα τέλη της δεκαετίας του 70 και γνώρισε μια έξαρση στην δεκαετία του 80.
Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμα της ότι από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες επιδίδονταν στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότηση αυτονομιστικών κινήσεων στη Κρήτη.
Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΕδώ αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότητα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 Εβραίων στα Χανιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία απελάσεώς τους, ενώ άπλετο φως στις ισραηλινές ραδιουργίες ρίχθηκε το 1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίστηκε κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για αξιωματικό της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας ΜΟΣΑΝΤ.

Το 1977, πράκτορες της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ, «μεταμφιεσμένοι» σε επιχειρηματίες-επενδυτές, περιέτρεχαν τη Μεγαλόνησο και προσπαθούσαν να πείσουν τους εύπορους κυρίως Κρήτες, ότι η Κρήτη είναι αυτάρκης και θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητη. Προς τιμήν τους, η συντριπτική πλειοψηφία των Κρητικών που άκουσαν αυτή την θεωρία, κυνήγησαν τους Ισραηλινούς πράκτορες με πέτρες και μπαλωθιές.

Το ενδιαφέρον που επεδείκνυαν ανέκαθεν οι Ισραηλινοί για την παρουσία της Κρήτης ως κέντρο του «ιουδαϊκού πολιτισμού» είναι πασίγνωστο. Για την ενίσχυση αυτών των ανυπόστατων θεωριών τους, οι Εβραίοι μετέρχονται διάφορα μέσα, ανάμεσα στα οποία εντάσσεται και η ρίψη προκηρύξεων με εμπρηστικό περιεχόμενο σε κάθε γωνιά του νησιού (Αύγουστος 1977).

Η επιδίωξή τους για να πείσουν ότι η Κρήτη αποτελεί πανάρχαια ιουδαϊκή εστία εστιάζεται σε μια προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων επιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγγραφή του ήταν έργο του Εβραίου καθηγητή και στελέχους της ΜΟΣΑΝΤ, Άνκορι, η δε έκδοσή του εξυπηρετούσε προφανείς σκοπιμότητες.

Παράλληλα με το εβραϊκό αυτό σύγγραμμα που πλαστογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητικού πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υποστηριζόμενα από τους Εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν το χαρακτήρα ερευνητικών ταξιδιών και αποσκοπούσαν στη δήθεν πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την ανακάλυψη...αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα καταδείκνυαν την...εβραϊκή ιστορία της Κρήτης. Στην πραγματικότητα, αυτά τα «ευρήματα» που αναζητούσαν, τα είχαν ρίξει εκ των προτέρων στη θάλασσα οι ίδιοι οι Ισραηλινοί και δεν ήταν τίποτε άλλο από...τεχνητά οξειδωμένες μαρμάρινες πλάκες και υδρίες, έτσι ώστε να δείχνουν «αρχαιοφανείς», τις οποίες στην συνέχεια ανέσυραν ως...ευρήματα.

Ο Τζβη Άνκορι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπόστατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε...επιστημονικές ανακοινώσεις.

Αρχικά επιδίωξή του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός Πολιτισμός προήλθε...από Εβραίους. Στη πορεία της ιστορικής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπίστωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχαναν μιας γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιοποίησης των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και τη Σπάρτη. Η ασέβεια μάλιστα και το θράσος του Άνκορι δεν είχαν όρια, αφού δε δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημάτων, ανάμεσα στα οποία ήταν το εξωφρενικό ότι ο Γεώργιος Πλήθων...ήταν Εβραίος.
Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Άνκορι δε διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για τη παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν διαμορφωθεί ήδη από το 1965 με μια σειρά άρθρων του Εβραίου...αρχαιολόγου Σάιρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε αντιεπιστημονικά την...σημιτική προέλευση του Μινωικού Πολιτισμού.

Η ανάμειξη του Άνκορι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κατά κάποιο τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτερου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέπει, μεταξύ άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον ελλαδικό κορμό.

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ "ΤΥΠΟΣ"
Ήδη έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ειδικότερα έχει παρατηρηθεί από τον βρετανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφημερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το ευρωπαϊκό κανάλι EYRONEWS, σε πίνακα που δημοσιεύει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επικρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, παρουσιάζει τη Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα.

Στις αρχές του 1990 οι Αρχές της Κρήτης άρχισαν να επικεντρώνουν τις έρευνές τους γύρω από κάποιες ανώνυμες ευχετήριες επιστολές που αποστέλλονταν σε τοπικές εφημερίδες παραμονές Πρωτοχρονιάς και Πάσχα. Στις επιστολές αυτές υπήρχαν σκίτσα που παρουσίαζαν την Ελλάδα ως ένα τέρας, που άπλωνε το χέρι του και στραγγάλιζε την Κρήτη. Το κρίσιμο ερώτημα το οποίο καλούνταν να απαντήσουν ήταν ποιοι υποκινούσαν όλες αυτές τις ενέργειες.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι Αρχές αντελήφθησαν μία προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι. Οι μυστικές έρευνες, που έφτασαν μέχρι το εξωτερικό, είχαν οδηγήσει σε ένα σημείο που υποχρέωνε τους υποκινητές να... αναστείλουν το σχέδιό τους. Προσωρινά, όπως αποδείχθηκε...

Τα ανησυχητικά μηνύματα τόσο για την ΕΥΠ όσο και τις υπηρεσίες ασφαλείας άρχισαν να επανεμφανίζονται τα δύο τελευταία χρόνια.
Στη διετία αυτή έχει παρατηρηθεί μία εκστρατεία διάδοσης της Κρητικής Πολιτείας και τα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά για τις Αρχές. Ολοένα και περισσότερες σημαίες «φιγουράρουν» σε σπίτια, ενώ δεκάδες είναι πλέον τα αυτοκίνητα (ακόμη και επιφανών Κρητικών) στα οποία είναι τοποθετημένο το σύμβολο της Κρητικής Πολιτείας στις πινακίδες. Επίσης κατά εκατοντάδες φτάνουν τα SMS και τα MMS σε κινητά τηλέφωνα. Το φαινόμενο είναι εντονότερο στο Ηράκλειο, όπου οι Αρχές έχουν καταγράψει εκατοντάδες περιπτώσεις ανθρώπων (τόσο στην πόλη όσο και σε χωριά) που έχουν κάνει κεντρικό τους σύνθημα την «Κρητική Πολιτεία» και το όραμα της «αυτόνομης Κρήτης».

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Οι Αρχές ασφαλείας έχουν έγκυρες πληροφορίες ότι η κινητικότητα αυτή... υποκινείται κυρίως από επιχειρηματικούς κύκλους που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, με αιχμή του δόρατος τη Γερμανία. Πολλοί Κρητικοί λαμβάνουν e-mail με ανάλογο περιεχόμενο που τους προτρέπει να συσπειρωθούν για το μεγάλο όραμα της ανεξαρτησίας της Κρήτης. Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι όλη η δραστηριότητα υποκινείται και χρηματοδοτείται από μία οργάνωση που εδρεύει στη Γερμανία.

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Είχαν μάλιστα καταλήξει και στον επικεφαλής. Επρόκειτο για άτομο κρητικής καταγωγής, με ισχυρή θέση και ρόλο στο εξωτερικό, που όμως ως όνομα δεν είναι γνωστό στη μεγαλόνησο. Επιπλέον οι διάφορες έρευνες κατέληξαν και σε μερικά άτομα που εξυπηρετούν τούρκικα συμφέροντα.

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΥΝΟΕΙ ΤΗΝ "ΔΙΑΛΥΣΗ" ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΡΑΤΗ
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Γερμανία είναι η χώρα η οποία φιλοξενεί και χρηματοδοτεί την FUEN (Federal Union of European Nationalities). Στη Γερμανία, η εύνοια της «εθνικής μειονότητας» είναι καθοριστική για τη συγκρότηση της εξωτερικής και ευρωπαϊκής πολιτικής της. Για τη Γερμανία η «οργανωτική αναδιάρθρωση» της Ευρώπης αποτελεί μια μακροχρόνια στρατηγική και οι εθνικές οντότητες/ μειονότητες συστατικό στοιχείο της. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου σχεδίου είναι η αποδιάρθρωση/ υποβιβασμός του εθνικού κράτους και η ανάδειξη των εθνικών ομάδων. Οι όποιες άλλες μειονότητες (π.χ. θρησκευτικές, γλωσσικές κ.λπ.) δεν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο, γιατί αντιστοιχούνται στο δίπολο πλειοψηφία/ μειοψηφία του εθνικού κράτους. Όσο για το κενό ισχύος, αυτό μπορεί να καλυφθεί από υπερεθνικούς θεσμούς - και στην προκειμένη περίπτωση την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μια ματιά στο πρόσφατο παρελθόν της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να ενισχύσει αυτήν την ερμηνεία - διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με μικρά κράτη που μπορούν να επιβιώσουν μέσα στην ΕΕ.

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΣτην προκειμένη περίπτωση όμως και σε σχέση με το γεωπολιτικό βάρος της Κρήτης η Γερμανία δεν μπορεί παρά να είναι μόνο το βαγόνι μιας αμαξοστοιχίας της οποίας η ατμομηχανή βρίσκεται πέραν του Ατλαντικού, ενώ η Αγγλία και το Ισραήλ έχουν τις δικές τους βλέψεις. Στο γεωπολιτικό «βάρος» της Ελλάδας, το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στην Κρήτη κατά κύριο λόγο και μετά στο Αιγαίο.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΩΣ ... ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ !!!
Την αρχή έβαλε το υπουργείο Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο στη σχετική ιστοσελίδα περιγράφει τη διαδικασία που μπορούν να ακολουθούν επιχειρηματίες προκειμένου να απλοποιούν τον τελωνειακό έλεγχο, χάρη στη χρήση μιας προσωρινής δήλωσης, γνωστής ως ΑΤΑ (Temporary Admission). Στο ενημερωτικό σημείωμα που περιλαμβάνει τις πιο συχνές ερωτήσεις των πολιτών, γνωστό ως FAQ (Frequently Asked Questions), οι Αμερικανοί συμπεριλαμβάνουν και τη λίστα των χωρών που κάνουν δεκτές αυτές τις προσωρινές δηλώσεις εκτελωνισμού προϊόντων. Εκεί κάπου ανάμεσα σε 90 αναγραφόμενες χώρες υπάρχει και η αναφορά στην... Κρήτη ως ανεξάρτητο κράτος, ανάμεσα σε άλλα όπως η Κύπρος, η... Ελλάδα, η Ιταλία, αλλά και σχετικά άγνωστες στο ευρύ κοινό χώρες!

Σε δεκάδες αμερικανικά πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών η Κρήτη καταγράφεται ως ανεξάρτητο κράτος, γεγονός που προκαλεί εύλογο προβληματισμό, καθώς, αν ένα τέτοιο λάθος συγχωρείται από γραφειοκράτες, όπως οι άνθρωποι των υπουργείων, είναι ασυγχώρητο για ανθρώπους του πνεύματος. Η λίστα είναι μεγάλη και αξιοσημείωτη.Η Κρήτη δε γλιτώνει όμως την... ανεξαρτησία της ούτε από τα καναδικά ταχυδρομεία, τα οποία γνωστοποιούν ότι αν θέλουν να επικοινωνήσουν ταχυδρομικά με το νησί μας μπορούν να στείλουν κι αυτοί ό,τι θέλουν ταχυδρομικά στη... χώρα Κρήτη ή στη νήσο Κέρκυρα, που επίσης καταγράφεται ως... κράτος, ενώ η Νότια Αφρική δε θα νοιαστεί πολύ για το τι γίνεται στην Κρήτη αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση τους και τα επίσημα έγγραφα της, το 2003 τους πήγαν μόλις 2 Κρητικοί ενώ οι Έλληνες ήταν 7,732.

H UNESCO μας πληροφορεί οτι και η Κρήτη είναι μέσα στις χώρες που συμμετέχουν στο Global Ocean Observing System (το 2003). Οι μηχανικοί απο την Κρήτη έχουν την τιμητική τους στο Institute of Electrical and Electronics Engineers.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΑ "ΛΑΘΗ" ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΑΝ
Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΗ ομογένεια και το Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασαν άμεσα στη συντονισμένη αυτή πρόκληση, αποστέλλοντας επιστολές διαμαρτυρίας, πετυχαίνοντας να διορθωθούν οι περισσότερες από τις «λανθασμένες» αναφορές περί κράτους Κρήτης.

Στο γνωστό πρόγραμμα εγγραφής σε DVD Avi2dvd, μαθαίνουμε ότι το συγκεκριμένο λογισμικό υποστηρίζει και την...κρητική διάλεκτο! Αν και οι προγραμματιστές δηλώνουν πως δεν έχουν σχέση με αποσχιστικά κινήματα και τα συναφή, είναι απορίας άξιον πως τελικά η σημαία της Κρητικής Πολιτείας δεσπόζει δίπλα στις υπόλοιπες επίσημες εθνικές σημαίες (και πρώτη πρώτη μάλιστα!).

ΝΕΟΤΕΡA ΣΥΜΒΑΝTA
Ένα άλλο συμβάν έλαβε χώρα στην Κορσική στα πλαίσια των «Παιχνιδιών των Νήσων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποστολή της Κρήτης καταφθάνοντας στο αεροδρόμιο της Κορσικής ήρθε αντιμέτωπη με μια δυσάρεστη έκπληξη. Οι διοργανωτές στα επίσημα έντυπα που μοίραζαν εμφάνιζαν την Κρήτη με τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας σε αντίθεση με την αποστολή της Κέρκυρας που συμβολίζονταν με την ελληνική σημαία.
Οπως ήταν αναμενόμενο, η διαπίστωση αυτή αιφνιδίασε τους νομάρχες της Κρήτης και τους υπόλοιπους φορείς που συμμετείχαν στην αποστολή, οι οποίοι εξοργισμένοι ενημέρωσαν τον περιφερειάρχη Κρήτης, Σεραφείμ Τσόκα ο οποίος ήρθε σε επικοινωνία με τα Υπουργεία Εξωτερικών και Εσωτερικών.

Από την περιφέρεια Κρήτης εστάλη διάβημα διαμαρτυρίας προς τη διοργανώτρια Αρχή των Αγώνων, στο οποίο μεταξύ άλλων τονίζονταν: «Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι η Κρήτη αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και κατ' επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκπροσωπείται από το επίσημο σύμβολο του ελληνικού κράτους, την ελληνική σημαία».
Η κρητική αντιπροσωπεία απαίτησε να αποσυρθούν τα επίσημα έντυπα που θέτουν ζήτημα αυτονομίας της Κρήτης και ζήτησαν να κυκλοφορήσουν νέα. Στα νέα φυλλάδια πρέπει να ζητείται συγνώμη γι αυτό το σοβαρό θέμα που άπτεται των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας.
Η χλιαρή έρευνα σταμάτησε και πάλι -όπως και το 1990- στη διαπίστωση ότι κάποιοι Κρητικοί, μόνιμοι κάτοικοι Γερμανίας, χρηματοδοτούν και υποκινούν την αυτονομιστική προπαγάνδα.

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Μια από τις πρώτες «κουμπουριές» δώθηκε από την τοπική αεροπορική εταιρία Sky Express (ιδρύθηκε το 2005), η οποία εδρεύει στο Ηράκλειο κι ανήκει σε έναν πρώην πιλότο της Ολυμπιακής, τον Μιλτιάδη Τσαγκαράκη.
Η εν λόγω αεροπορική εταιρία επέλεξε ως έμβλημά της, την σημαία της Κρητικής Πολιτείας. Το νέο λογότυπο της Sky ExpressΜετά από διαμαρτυρίες αναγκάστηκε να το αποσύρει και να το αντικαταστήσει (όχι όμως κι απ' τα οχήματά της, ή την σελίδα των online κρατήσεων), με «βαριά καρδιά» όμως καθώς φαίνεται κι από την ανακοίνωση που κοσμεί την ιστοσελίδα της, μέσα από την οποία παραδίδονται και κάποια «μαθήματα ιστορίας».

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΤΑΔΙΟ - ΝΕΑΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΙΑ
Το επόμενο επεισόδιο έλαβε χώρα στο Παγκρήτιο Στάδιο. Μία τεράστια σημαία της Κρητικής Πολιτείας που ανάρτησαν στην κερκίδα νεαροί από τα Μάλια στην έναρξη της διεξαγωγής του τελικού Κυπέλλου ΕΠΣΗ στο Παγκρήτιο Στάδιο (ο οποίος μεταδιδόταν απευθείας από την «ΚΡΗΤΗ ΤV»), κινητοποίησε τις αστυνομικές Αρχές, που ζήτησαν να αποσυρθεί και να διπλωθεί τάχιστα.
Οι νεαροί δεν προέβαλαν αντίρρηση, ωστόσο πριν κατεβάσουν το πανό (στο οποίο αναγραφόταν «Ανεξαρτησία 2012») έσπευσαν να τραβήξουν αναμνηστικές φωτογραφίες, καμαρώνοντας μπροστά από τη σημαία.
Στην Ασφάλεια Ηρακλείου οι δύο νεαροί υποστήριξαν ότι ανύψωσαν τη σημαία επειδή αγαπούν την Κρήτη. Σε ερωτήσεις για το ζήτημα της «Κρητικής Πολιτείας», δήλωσαν άγνοια.
Θα πρέπει να σημειωθεί πάντως εδώ, ότι η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας», δεν έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της σε γήπεδο, στο παραπάνω περιστατικό. Από Κρήτες χρήστες του διαδικτύου, έχει αναφερθεί ότι η εν λόγω σημαία αποτέλεσε «λάβαρο» των «φανατικών» οπαδών της «Θύρας 4» του Ο.Φ.Η και των οπαδών της ομάδας της Χερσονήσου.

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ !!
Την επόμενη μέρα, ο βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ Βασίλης Κεγκέρογλου υποδέχτηκε στη Βουλή τούς μαθητές ενός σχολείου του Ηρακλείου και τότε αντιλήφθηκε ότι στην πλάτη της μπλούζας είχαν «σταμπάρει» τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας. Ευλόγως ο άνθρωπος παραξενεύτηκε και έσπευσε να διευκρινίσει στους μαθητές ότι η συγκεκριμένη σημαία δε συμβολίζει την επανάσταση, αλλά είχε επιβληθεί από τις μεγάλες δυνάμεις στην Κρητική Πολιτεία. Είναι πάντως απορίας άξιο πώς οι μαθητές αυτοί έφτασαν στο σημείο να «φιγουράρουν» με τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας στις μπλούζες τους. Ποιος και γιατί τους... ενέπνευσε άραγε;
Κληθείς να σχολιάσει τόσο το περιστατικό του Παγκρητίου όσο και αυτό με το σχολείο, ο κ. Κεγκέρογλου υποστήριξε ότι κανένα θέμα δεν είναι δύσκολο, αρκεί κάποιος να το αντιμετωπίζει με νηφαλιότητα και με ενημέρωση.

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΙΛΟΥΝ : Η ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ !
Τις απόψεις τους για το θέμα κατέθεσαν και άλλοι βουλευτές του νομού Ηρακλείου.
Επαναστατικός εμφανίστηκε ο βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Μπαντουβάς, ο οποίος διεμήνυσε ότι αν υπάρξει τέτοια κίνηση (που σαφέστατα κατά τον ίδιο υποκινείται από άτομα εκτός μεγαλονήσου) «θα μας βρουν απέναντι τους και θα τους κόψουμε τα κεφάλια».
Ο κ. Μπαντουβάς, αναφερόμενος στα «πολλά κιλά αίμα» που έδωσαν οι Κρήτες για να αποτινάξουν τουρκικό και βενετσιάνικο ζυγό, τόνισε ότι, αν υπάρχει μία μειοψηφία που επιχειρεί ένα τέτοιο ατόπημα, τότε σίγουρα «πρόκειται για ηλίθιους» που επιδιώκουν να δημιουργήσουν πρόβλημα αυτονομίας. «Κάλλιο να σε βαστά η μάνα σου και ας είναι να σε βαστά από τους αστραγάλους με το κεφάλι ίσια κάτω», δήλωσε με νόημα ο Ηρακλειώτης βουλευτής.

Μυστικό Σχέδιο : H Ανεξαρτησία της ΚΡΗΤΗΣΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ
Στον Άγιο Νικόλαο φαίνεται πως η «κατοχή» της Κρήτης από την Ελλάδα έληξε και η ανεξαρτησία έχει ήδη πραγματοποιηθεί, καθώς η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» ανερτήθη σε ιστό και σε εμφανές σημείο της πόλης.
Η φωτογραφία που βλέπετε τραβήχτηκε το απόγευμα της Πέμπτης 29 Νοεμβρίου του 2007 στον χώρο όπου βρίσκεται το γλυπτό των αδελφών Σωτηριάδη στον Άγιο Νικόλαο.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σε κάθε περίπτωση πάντως η ιδέα της «Ανεξάρτητης Κρήτης», εντός του νησιού, δεν φαίνεται ικανή προς το παρόν να πάρει μια οργανωμένη μορφή. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται και τον εφησυχασμό. Το Σκοπιανό κάπως έτσι ξεκίνησε και λίγοι έδωσαν σημασία...

Read More

ΜΙΝΩΙΚΟΙ ΤΑΦΟΙ

Ως ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα των τελευταίων χρόνων χαρακτηρίζόνται οι ασύλητοι Μινωικοί τάφοι που βρέθηκαν στη διάρκεια διερευνητικών εσκαφών για την ανέγερση μίας οικοδομής στη Λεωφόρο Κνωσού στο ύψος της Β ΔΟΥ. Η αποκάλυψη θεωρείται εξαιρετικά σημαντική καθώς πρόκειται για ένα σύμπλεγμα θολωτών τάφων που δεν έχουν συληθεί και αυτό είναι που κάνει την αποκάλυψη των τάφων αυτών ιδιαίτερα σημαντική,
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του CRETALIVE πρόκειται για θολωτούς Μινωικούς τάφους με εξαιρετικά σημαντικά ευρήματα μέσα σε αυτούς. Είναι η πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια που έρχονται στο φως ασύλητοι Μινωικοί τάφοι και όπως είναι φυσικό τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν βρεθεί σημαντικός αριθμός χρυσών αντικειμένων, περιδέραιων, κτερίσματα και διάφορα άλλα χρυσά αντικείμενα καθώς και πλήθος ανέπαφων αγγείων και άλλων πύλινων αντικειμένων. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες οι αρχαιολόγοι είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι μιας και δεν έχουν ακόμα ανοίξει όλους τους τάφους ενώ αυτό που όπως επισημαίνουν έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός πως οι τάφοι είνια ασύλητοι. Είναι χαρακτηριστικό πως κατά τη διάρκεια των εργασιών ανάπλασης της λεωφόρου Κνωσού, είχαν βρεθεί στο ύψος της Β ΔΟΥ και άλλοι θολωτοί Μινωικοί τάφοι μόνο που βρέθηκαν συλλημένοι και μάλιστα όπως διαπίστωσαν οι αρχαιολόγοι είχαν συλληθεί την περίοδο της κατοχής και πιθανότατα από Γερμανούς μιας και είχαν βρεθεί διάφορα αντικείμενα (αξίνες, μικρά φτυάρια, μπουκάλια) όλα με τον αγκυλωτό σταυρό.
Στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού έχουν βρεθεί θολωτοί Μινωικοί τάφοι όμως είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που οι τάφοι αυτοί είναι ανέπαφοι δίνοντας σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα αλλά και σημαντικά στοιχεία για την αρχαιολογική έρευνα.
Το συγκεκριμένο οικόπεδο φρουρείται σε 24ωρη βάση ενώ σύμφωνα με πληροφορίες έχει ήδη ενημερωθεί από την ΚΓ Εφορία Κλασσικών Αρχαιοτήτων και η Αστυνομική Διεύθυνση Ηρακλείου προκειμένου να υπάρχει περιπολία από το συγκεκριμένο σημείο στη διάρκεια της νύχτας.

Read More

Δασκαλογιάννης Ιωάννης ( Ο Κρητικός Λεωνίδας)

Εγώ Πασά δεν προσκυνώ.....
Σουλτάνο δεν γνωρίζω.....
και στσι Μαδάρες των Σφακιών
θα πάω και θα γυρίζω....

Σχεδόν διακόσια πενήντα χρόνια έχουν συμπληρωθεί από τότε που μαρτύρησε, στο Τουρκοκρατούμενο Μεγάλο Κάστρο, ο πρωτομάρτυρας της Κρητικής επανάστασης, που ύστερα από μια εκατονταετία σκλαβιάς τόλμησε να υψώσει το ανάστημα του στον πανίσχυρο δυνάστη. Στις 17 Ιουνίου 1771 ο δήμιος ακονίζει το λεπίδι και αρχίζει το απαίσιο έργο του…

Ας πάρομε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Πότε γεννήθηκε ο Δασκαλογιάννης; Ξέρουμε ακριβή ημερομηνία θανάτου του δεν ξέρουμε όμως ακριβή ημερομηνία της γέννησής του. Άλλοι αναφέρουν ότι γεννήθηκε το 1722 κι άλλοι το 1730. Οι χρονολογίες αυτές συμπερασματικές και κατ΄ εκτίμηση από άλλα γεγονότα αφού καμιά ληξιαρχική πράξη δεν τις βεβαιώνει. Βέβαιο όμως είναι ότι γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων, ένα ορεινό χωριό σε ύψος 600μ., περί τα δύο χιλιόμετρα από τη θάλασσα, στη θέση της αρχαίας ομώνυμης πόλης, φέουδο των Σκορδιλών κατά τη Βυζαντινή περίοδο.

Υπήρξε ένας από τους πλέον εγγράμματους, μορφωμένους και πολυταξιδεμένους Σφακιανούς ο Ιωάννης Βλάχος, που πέρασε στην ιστορία ως Δασκαλογιάννης. Τότε αλλά και μέχρι πρόσφατα, προσφωνούσαν δάσκαλο όποιον ήξερε να διαβάζει έστω και μόνο τα γράμματα των εκκλησιαστικών βιβλίών. Το κοινότατο κρητικό επώνυμο Δασκαλάκης προέρχεται από το προσωνύμιο αυτό. Και ο Ιωάννης Βλάχος ήταν γνωστός στα Σφακιά με το όνομα "Δάσκαλος" και με το όνομα επίσης τούτο αναφέρεται και σε τουρκικό έγγραφο του 1750: “Bente Daskalo Vani Vazici Kasteli Mezbur= Ο δούλος Δασκαλογιάνης γραμματικός του Καστελίου».

Ο πατέρας του όμως ήταν ένας πλούσιος καραβοκύρης που τον μόρφωσε στο εξωτερικό, πιθανότατα στην Ιταλία όπου σπούδαζαν τότε κι άλλοι Κρητικοί, αφού μιλούσε την ιταλική γλώσσα.

Στην εμφάνιση ήταν άντρας μετρίου αναστήματος, ανδροπρεπής και εύχαρις σαν χαρακτήρας. Είχε φυσική ευφράδεια και έπειθε εύκολα αφού είχε το σπάνιο χάρισμα της ρητορικής ηγεσίας.

Η οικογένειά του αποτελούνταν από τέσσερα αδέρφια, το Νικόλαο ή Χατζή Σγουρομάλλη, τον Παύλο, το Μανούσο και τον Γεώργιο. Η γυναίκα του λεγόταν Σγουρομαλλίνη ή Ξανθομαλλίνη, με καταγωγή από το Ρέθυμνο και μαζί της είχε αποκτήσει τέσσερις κόρες και δύο γιους. Τη Μαρία, την Ανθούσα, την Ελευθερούσα, το όνομα της τέταρτης δεν αναφέρεται πουθενά, τον Ανδρέα και το Νικολάκη.

Στην κατοχή του ο Δασκαλογιάννης είχε τέσσερα τρικάταρτα καράβια κι ο ίδιος ταξίδευε με αυτά στα λιμάνια της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.

Με τις συναλλαγές αυτές (στις οποίες δεν τον δυσκόλευε η γλώσσα καθόλου, μια και εκτός από ιταλικά μιλούσε και ρώσικα), που τον είχαν κάνει πλουσιότατο και πρώτο σε μόρφωση Σφακιανό, του δινόταν και η ευκαιρία να μελετά τον τρόπο ζωής των ελεύθερων ανθρώπων και να τον συγκρίνει με τα βασανιστήρια και την τυραννία επί των συμπατριωτών του. Ήταν τέτοια η κατάσταση των υπόδουλων Χριστιανών, που έβλεπε ότι αν συνεχιστεί θα εξαφανιστεί και το παραμικρό ίχνος Χριστιανισμού και Ελληνισμού στο νησί.

Κάτω από τέτοιες σκέψεις δεν άργησε να βρεθεί στις συσκέψεις των Ελλήνων του εξωτερικού που γινόταν στην Τριέστη υπό την υποκίνηση του Ορλόφ για επαναστατικό κίνημα στην σκλαβωμένη Ελλάδα. Αποδέχεται αμέσως την πρόταση για επανάσταση δίνοντας βάση στα μεγάλα λόγια και τις κούφιες υποσχέσεις περί ρωσικής βοήθειας και συμπαράστασης.

Ο Δασκαλογιάννης γυρνά στα Σφακιά γεμάτος όνειρα και ενθουσιασμό για την απελευθέρωση του τόπου του και με τόσα χαρούμενα συναισθήματα δεν δυσκολεύεται καθόλου, μια κι έχει φυσικό ηγετικό χάρισμα, να εμψυχώσει τους συμπατριώτες του. Τους κάνει να πιστέψουν ότι ήρθε η ώρα να ελευθερωθεί το γένος των Ελλήνων από τους Αγαρηνούς με τη βοήθεια του ξανθού γένους, των Ρώσων δηλαδή, όπως προέλεγε ο χρησμός της «Οπτασίας» του Αγαθαγγέλου, ενός περίεργου βιβλίου που κυκλοφορούσε ευρύτατα τον 18ο αιώνα. Το βιβλίο αυτό, όποιος κι αν ήταν ο σκοπός εκείνου που το έγραψε κι ανεξάρτητα της προφητικής του αξίας, είναι γεγονός πως είχε μεγάλη επίδραση στο φρόνημα των Ελλήνων, αναπτέρωσε και ενίσχυσε αναμφισβήτητα τις ελπίδες για την απελευθέρωση και ανάσταση της εθνικής κληρονομιάς.

Ο Αλέξιος Ορλόφ, που βρισκόταν τότε στη Πάρο με το ρώσικο στόλο, στέλνει ξανά επιστολή στον Δασκαλογιάννη και του υπόσχεται για άλλη μια φορά βοήθεια, αφού αρχίσει τον αγώνα. Με τη γραπτή διαβεβαίωση του αρμόδιου εκπροσώπου της Ρωσίας, δεν ήταν δυνατόν να μη πιστέψουν οτι μια ομόδοξη αυτοκρατορία, με τόσες δυνατότητες, μπορούσε να τους εγκαταλείψει στα νύχια του αιμοβόρου θηρίου για να τους κατασπαράξει. Και την ημέρα του Ευαγγελισμού, στις 25 του Μάρτη του 1770, συγκεντρώνονται στην Ανώπολη και με αφάνταστο ενθουσιασμό υψώνουν την σημαία της επανάστασης. Όμως τελευταία στιγμή ο Αλέξιος Ορλόφ με το ρώσικο στόλο, αντί να πλεύσει προς τα Χανιά, όπως είχε υποσχεθεί με την επιστολή προς τον Δασκαλογιάννη, έπλευσε προς τον Τσεσμέ όπου και συμμάχησε με τον τούρκικο στόλο και του δόθηκε ο τίτλος Τσεσμενεσκη, δηλαδή νικητής του Τσεσμέ. Ο Δασκαλογιάννης βλέπει τα σχέδια του να καταρρέουν μετά την εγκατάλειψη των Ρώσων, εν τούτοις δεν εγκαταλείπει τον αγώνα. Δεν υποκύπτει. Συνεχίζει έστω κι αν αρχίζει να χάνεται κάθε ίχνος ελπίδας. Παρά την τεράστια αριθμητική υπεροχή του εχθρού, δίνει φονικότατη μάχη στα στενά της Νίμπρου που κρατά δύο ολόκληρες μέρες. Ο σκοπός του δεν είναι φυσικά να εμποδίσει τη προέλαση του εχθρού αλλά να την καθυστερήσει, για να δοθεί καιρός στα γυναικόπαιδα να επιβιβασθούν στα καράβια, μια και δεν υπήρχε πια άλλη σωτηρία. Από τους 800 άνδρες του έχουν σκοτωθεί οι 300 όμως και οι Τούρκοι πλήρωσαν με τίμημα 1000 νεκρούς τη μάχη της Νίμπρου. Οι Τούρκοι πληροφορούνται ότι τα γυναικόπαιδα έχουν σκοπό να επιβιβασθούν στα καράβια για να δραπετεύσουν κι αμέσως 6000 στρατός καταφθάνει στην Ανώπολη για να τα εμποδίσει. Εφτακόσιοι Σφακιανοί που βρίσκονται στην περιοχή τρέχουν για να τα προστατεύσουν. Πάνω από το Λουτρό γίνεται άγρια μάχη στήθος με στήθος, με το μαχαίρι, γιατί με τα όπλα υπήρχε κίνδυνος να κτυπήσουν τα γυναικόπαιδα. Από τους 700 Σφακιανούς οι 300 σκοτώθηκαν και οι Τούρκοι μπαίνουν στο τέλος στην Ανώπολη. Άρχισε άγρια σφαγή. Άνδρες και γυναίκες πολεμούν απεγνωσμένα ώσπου σκοτώθηκαν όλοι και όλες. Μόνο εκατό γυναικόπαιδα που αιχμαλώτισαν οι Τούρκοι επέζησαν από τούτο το άγριο μακελειό. Οι Τούρκοι απο εκεί και μετά συνέχιζαν το εξοντωτικό τους έργο, κόβοντας δέντρα, ξεριζώνοντας αμπέλια. Όσους άνδρες συλλάμβαναν τους έσφαζαν επί τόπου, ενώ τις άσχημες γυναίκες, τα παιδιά και τους γέρους τους έριχναν σε γκρεμούς για να διασκεδάσουν.

"Το Δάσκαλο εγδάρασι κι άλλους πολλούς έπνιξαν

κι όλους τους αποδέλοιπους στη φυλακή τσι ρίξαν"

Στη διάρκεια τούτης της φονικής μάχης ο Δασκαλογιάννης είχε στείλει τη γυναίκα του μαζί με τις δύο μεγάλες του κόρες, τη Μαρία και την Ανθούσα, στο Λουτρό για να μπουν στο καράβι του. Όμως στο δρόμο τραυματίστηκε η Σγουρομαλλίνη και οι κόρες της νομίζοντας ότι σκοτώθηκε τρέχουν απελπισμένες, χωρίς να ξέρουν που πηγαίνουν, με αποτέλεσμα να πέσουν στα χέρια των Τούρκων που όταν έμαθαν ότι είναι κόρες του αρχηγού τις παρέδωσαν στο σερασκέρη.

Ο Δασκαλογιάννης εν τω μεταξύ κατεβαίνει στο Λουτρό, μαθαίνει το χαμό των παιδιών του, βλέπει τη γενική καταστροφή και στη απελπισία του πάνω αποφασίζει να παραδοθεί στον πασά. Οι άλλοι αρχηγοί όμως δεν τον αφήνουν να πραγματοποιήσει τη σκέψη του. Ο πασάς του έστειλε επιστολή παρακαλώντας τον να παραδοθεί και με την υπόσχεση οτι αν κάνει αυτό που του έλεγε όχι μόνο δεν θα βλάψει τα Σφακιά αλλά θα φύγει αμέσως απο εκεί. Ο Δασκαλογιάννης συγκαλεί γενική συνέλευση στα Κρούσια για να τους ανακοινώσει την πρόταση, όμως η συνέλευση αποφασίζει ομόφωνα ότι θα συνεχίσει τον αγώνα και απαντούν στο πασά οτι δεν θα παραδοθούν ποτέ. Και η τελευταία πράξη του αιματηρού δράματος παίζεται στο φαράγγι της Αράδαινας, ένα από τα πιο ωραία και επιβλητικά φαράγγια των Λευκών Ορέων με κατακόρυφες πλευρές εκατοντάδων μέτρων.

Παρά την φυσική κάλυψη του γνώριμου τόπου, η νίκη ήταν αδύνατη για τους Σφακιανούς. Γρήγορα οι Τούρκοι τους περικυκλώνουν και όσοι επέζησαν αναγκάστηκαν να διασκορπιστούν στα όρη, για να σωθεί ο καθένας όπως μπορούσε. Μερικοί τότε έφυγαν από τη Κρήτη και δεν ξαναγύρισαν ποτέ πια. Όσοι παρέμειναν κατέβαιναν σαν αετοί τη νύκτα, από τις κορυφές των βουνών στα τουρκοχώρια των γύρω επαρχιών, σκοτώνοντας όσους αγάδες συναντούσαν και άρπαζαν ότι έβρισκαν για να θρέψουν τα πεινασμένα παιδιά τους. Οι αγάδες δεν τολμούσαν να βγουν από τα σπίτια τους και παρά τη νίκη τους ήταν τρομοκρατημένοι. Κι ο πασάς δεν ήθελε να αφήσει τα Σφακιά, ρημαγμένα αλλά ακόμη ανυπότακτα, αφού κανένας δεν «εμούτισε», δεν εδήλωσε υποταγή.

Για να ενθαρρύνει το Δασκαλογιάννη να παραδοθεί, του στέλνει κι άλλο γράμμα, σε ήπιο τόνο όμως τούτη τη φορά:

"Σαν έρθεις να μιλήσωμε και σαν ανταμωθούμε,

ούλα θε να συμπαθηστούν και φίλοι θα γενούμε."

Κι εκείνος, κάτω από το βάρος της ευθύνης για τέτοια πρωτοφανή καταστροφή, έστω και αν η πρόθεσή του δεν ήταν καμιά άλλη πέρα από τη επιθυμία να ελευθερώσει τον τόπο του από το ζυγό των τυράννων, θεωρεί τον εαυτό του σαν κύριο υπεύθυνο και αποφασίζει να παραδοθεί, νομίζοντας ότι έτσι θα εξιλεωθεί. Ο πασάς τον δέχεται, του παρουσιάζει τη κόρη του Μαρία για να ευχαριστήσει και μετά άρχισε να τον ανακρίνει. Κάτω από τέτοιες συνθήκες τον αναγκάζει, σαν εκπρόσωπο και αρχηγό της επαρχίας του, να στείλει επιστολή που έλεγε τα εξής:

"Προς τους καπεταναίους των Σφακίων.

Με το γενικό αρχηγό σας τον οποίο θεωρώ φίλο και όχι αιχμάλωτο έδωσα τις ακόλουθες συμφωνίες που πρέπει να παραδεχτείτε όλοι, αλλιώς θα σας καταστρέψομε εντελώς.

Πρώτον: Ο αρχηγός Δασκαλογιάννης δεν θα επιστρέψει στα Σφακιά αλλά θα παραμείνει μαζί μας, για τρία χρόνια, με την περιποίηση φυσικά που απαιτεί η θέση του.

Δεύτερον : Πρέπει να δηλώσουν οι Σφακιανοί εγγράφως ότι αναγνωρίζουν την τούρκικη κυβέρνηση της Κρήτης.

Τρίτον : Οι Σφακιανοί θα εξακολουθούν να έχουν τα όπλα τους, θα διοικούνται σύμφωνα με τα έθιμά τους, και θα πληρώνουν κάθε χρόνο 5000 γρόσια."

Την επιστολή με τη συμφωνία του Δασκαλογιάννη και του πασά μεταφέρουν δυο χριστιανοί στου Ασκύφου όπου ήταν συγκεντρωμένα τα υπολείμματα των Σφακιανών.

Αφού δεν υπήρχαν περιθώρια επιλογής, γίνεται αποδεκτή από όλους και γράφουν στο πασά: "Δεχόμαστε τη συμφωνία του αρχηγού μας με τον εξοχότατο βεζίρη της Κρήτης, αναγνωρίζουμε την Τούρκικη κυβέρνηση, υποσχόμεθα να πληρώνουμε 5000 γρόσια και εμπιστευόμαστε τη ζωή του αρχηγού μας στην τιμιότητα του εξοχότατου βεζίρη."

Την απάντηση αυτή την έστειλαν την ίδια μέρα στον πασά με 500 πρόβατα δώρο εβδομήντα πέντε οπλαρχηγοί, ο πρωτόπαπας κι άλλοι έξη παπάδες. Βασιζόμενοι στις "συμφωνίες" του Χασάν πασά, νόμισαν πως μπορούσαν ακίνδυνα να παρουσιαστούν σ' αυτόν αφού είχαν δηλώσει την υποταγή τους. Τούτο ακριβώς περίμενε και εκείνος. Αφού διέταξε και τους συνέλαβαν αμέσως, τους παίρνει μαζί του στο Ηράκλειο για να κοσμήσουν το θρίαμβο του. Μετά τους φέρνει στις φυλακές του Κούλε όπου μερικούς κρέμασε αμέσως και μερικοί πέθαναν από τα βασανιστήρια. Όσοι έζησαν δεν κατόρθωσαν να δραπετεύσουν παρά μετά απο χρόνια. Το Δασκαλογιάννη και την κόρη του τους κράτησε στο σεράγιο του ο πασάς γιατί ήθελε να τους χρησιμοποιήσει σαν δόλωμα μήπως και καταφέρει να συλλάβει και τους άλλους τρεις αδελφούς του που είχαν προλάβει να καταφύγουν στα Κύθηρα. Όμως λίγο καιρό μετά αφού είδε ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να καταφέρει τούτη τη σύλληψη, αποφάσισε να προχωρήσει στην εκτέλεση του αρχικού σχεδίου του. Δηλαδή, να παραδώσει το Δασκαλογιάννη στο μαινόμενο πλήθος για να τον εκτελέσουν. Έτσι, 17 Ιουνίου, ημέρα Παρασκευή, αργία των Μουσουλμάνων, για να μπορούν να παραβρεθούν στο μαρτύριο του ήρωα, ο Δασκαλογιάννης παραδόθηκε στους δήμιους του Οι Τούρκοι του Μεγάλου Κάστρου που με ιδιαίτερη ευχαρίστηση παρακολουθούσαν πάντα τις εκτελέσεις των Χριστιανών, είχαν συγκεντρωθεί στον τόπο του μαρτυρίου του.

Όμως, που ακριβώς ήταν ο τόπος αυτός; Οι γνώμες των ιστορικών διχάζονται. Ο Παπαδοπετράκης, ο πλησιέστερος προς τα γεγονότα και πρώτος και κυριότερος ιστορικός της επανάστασης του 1770, ο οποίος γράφει ότι παρέλαβε από τον Ιωαν. Πωλιουδάκη ανέκδοτα έγγραφα σχετικά με την επανάσταση, αναφέρει ότι η εκτέλεση έγινε "εις την πλατείαν, την ούσαν προς την ανατολικής πύλην του Ηρακλείου τουρκιστήν ονομαζόμενην Ατ-Μεινταν."

Η ανατολική πύλη ήταν η πύλη του Αγίου Γεωργίου ή Λαζαρέτο, στη νότια πλευρά της σημερινής πλατείας Ελευθερίας απέναντι στον κινηματογράφο Ηλέκτρα.

Ο Μουρέλλος αναφέρει ότι η εξέδρα στήθηκε κάτω από ένα πλάτανο της πλατείας, ο Ψιλάκης αντιγράφει τον Παπαδοπετράκη και ο Κριαρής δεν αναφέρει καθόλου τον τόπο του μαρτυρίου, Πιθανόν πάντως να υπάρχουν πάνω σε αυτό περισσότερες πληροφορίες στους κώδικες του Τούρκικου Αρχείου Ηρακλείου που η έρευνα τους θα φωτίσει όχι μόνο αυτό το περιστατικό, αλλά και πολλές άλλες σελίδες στην αιματόβρεκτη ιστορία του νησιού κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Το χρονικό πάντως της εκτέλεσης, κατά τον Παπαδοπετράκη έχει ως εξής: “Ο τραγικός πρωτομάρτυρας της Κρητικής ελευθερίας δέθηκε καλά πάνω στο «θρονί» Και ο δήμιος άρχισε το απαίσιο έργο του, γδέρνοντας τον ζωντανό με κοπτερό μαχαίρι, κάτω από τους καγχασμούς του βάρβαρου πλήθους και του ίδιου του πασά. Μπροστά του έβαλαν ένα καθρέπτη για να μεγαλώσουν την οδύνη του. Έπειτα έφεραν δεμένο τον αδερφό του Χατζή Σγουρομάλλη και όταν είδε ο ένας τον άλλο,"εμουγκαλίσθησαν ως βόες δις και τρις" κατά την έκφραση του ιστορικού. Από τη στιγμή αυτή ο Σγουρομάλλης τρελάθηκε

Ο Δασκαλογιάννης υπέστη το φρικτό μαρτύριο με μεγάλη καρτερία, δίχως να εκστομίσει ούτε ύβρεις, ούτε ένα «ωχ»! έως ότου υπέκυψε. Ύστερα από δυο μέρες που έμεινε δεμένος επέτρεψαν σε μερικούς Χριστιανούς να τον θάψουν. Τον έθαψαν σε ένα λάκκο νοτιοανατολικά της Ακ Ταμπιας. Δηλαδή στην περιοχή που βρισκόταν μέχρι πριν λίγο καιρό το μαιευτήριο "Μητέρα". Ο Παπαδοπετράκης αναφέρει οτι ο υπερογδοηκοντούτης Τούρκος Χασάν Μαράζης που παραβρέθηκε στην εκδορά, διηγήθηκε τη σκηνή στον Ιωαν. Πωλιουδάκη το 1838 και του έδειξε τον τόπο που τον έθαψαν.

Είναι πολύ λυπηρό που δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για την επανάσταση αυτή του 1770. Δεκαέξι χρόνια όμως αργότερα το τραγικό τέλος της επανάστασης του Δασκαλογιάννη εξιστορεί στο ποίημα που συνέθεσε ο αγράμματος τυροκόμος από το Μουρί Σφακίων Μπάρμπα Μπατζελιός. Εάν δεν υπήρχε το τραγούδι τούτο και το σχετικό κεφάλαιο της ιστορίας του Παπαδοπετράκη που το συνέγραψε συγκεντρώνοντας εκατό χρόνια αργότερα διάσπαρτα στοιχεία από την παράδοση, πιθανόν η επανάσταση του Δασκαλογιάννη να είχε λησμονηθεί εντελώς.

Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη υπήρξε το πρώτο σκίρτημα της Κρητικής ψυχής ενάντια στο φοβερό δυνάστη. Η πρώτη απόδειξη ότι το Κρητικό πνεύμα δεν σβήνει, ούτε σιωπά, όποιος κι αν στέκει αντίκρυ του, όποιος κι αν προσπαθεί να μηδενίσει τη λάμψη του. Τόσοι και τόσοι κατακτητές πέρασαν από τα χώματα τούτα, που πάνω τους δεν ρίζωσε ποτέ το δέντρο της τυραννίας.

Ούτε δυο χρόνια δεν είχαν περάσει από τότε που ερήμαξε, στην κυριολεξία, τα Σφακιά ο Χασάν Πασάς και οι Σφακιανοί, όσοι είχαν απομείνει από την καταστροφή, κατέβηκαν στο Μπροσνερο και κάτω από τη μύτη των τουρκικών αρχών των Χανίων και εξολόθρευσαν το τρομερό γενίτσαρο Αληδάκη.

Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη γέμισε θάρρος τις καρδιές των καταφρονεμένων. Ηρωες, θα γεννιούνται πάντα στην Κρήτη, για να γράφουν με το αίμα τους την ιστορία και να πιστοποιούν για τη λευτεριά πως:

"Σ' όσους με ξερωτήξανε ποιας μάνας είμαι γέννα

είπα 'ντως πως μ' ανάστησε το κρητικό το αίμα"

της Ρίκης Ματαλιωτάκη - Από το τεύχος 62 των ΣΤΙΓΜΩΝ

Κείμενο και φωτογραφίες από αυτή την σελίδα μπορούν να αναπαραχθούν ελεύθερα μόνον εάν αναφέρεται η πηγή ως: "από τις ΣΤΙΓΜΕΣ, το Κρητικό περιοδικό" με σύνδεση στο http://stigmes.gr

Read More

ΑΚΟΥΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗ???

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ? ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑ ΚΡΥΦΑ ΓΙΑ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ? ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ Η ΘΡΑΚΗ, ΑΛΛΗ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΑΛΛΗ Η ΚΡΗΤΗ? ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΚΡΑΤΙΔΙΑ?

Read More

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.. ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑ. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΖΟΥΝ.

Read More

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο για την εκπλήρωση του πιο μεγάλου Ελληνικού ονείρου...
Κάποτε μου μίλησε ο παππούς μου για ένα Κρητικό παπά, αληθινό παλικάρι, πού το Γενάρη του 1919 λειτούργησε κάτω από τους χιλιόχρονους θόλους της Άγια-Σοφίας!
Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, το οποίο δυστυχώς αγνοούν πολλοί Έλληνες, ήταν ένα αληθινό παλικάρι, ένα βλαστάρι της λεβεντογέννας Κρήτης, της οποίας τα ανδρεία παιδιά έδωσαν πάντα το μεγάλο παρόν σ' όλους τους αγώνες του Γένους, από τα πανάρχαια χρόνια ως τις μέρες μας.
Αναφερόμαστε στον παπα-Λευτέρη Νουφράκη από τις Άλωνες Ρεθύμνου, ό οποίος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β' Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δυο Μεραρχίες πού συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Η Μεραρχία αύτη στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του Ελληνικού λαού, ή οποία βρισκόταν τότε υπό «συμμαχική επικυριαρχία», ύστερα από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής 4ο γενναίο κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, το Λοχαγό Σταματίου και τον Υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Άγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση πού είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Άγια-Σοφιά.
Όλοι τους ήταν διστακτικοί, όταν άκουσαν τον παπα-Λευτέρη να τους προτείνει το μεγάλο εγχείρημα. Ήξεραν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Ή Άγια-Σοφιά ήταν ακόμη τζαμί και σίγουρα κάποιοι φύλακες θα ήταν εκεί, κάποιοι άλλοι θα πήγαιναν για προσευχή, δεν ήταν δύσκολο από τη μία στιγμή στην άλλη να γεμίσει ή εκκλησία. Ύστερα ήταν και οι ανώτεροι τους πού δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι αυτή την
ενέργεια, ή οποία σίγουρα θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από τους «συμμάχους» για την «προκλητικότητα» της. Ίσως μάλιστα να δημιουργείτο και διπλωματικό επεισόδιο πού θα έφερνε σε δύσκολη θέση την Ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
Όμως ό παπα-Λευτέρης είχε πάρει την απόφαση του, ήταν αποφασιστικός και κατηγορηματικός.
Αν δεν έρθετε εσείς, θα πάω μοναχός μου! Μόνο ένα ψάλτη θέλω. Εσύ, Κωνσταντίνε (Λιαρομάτη), θα μου κάνεις τον ψάλτη; Εντάξει, παππούλη, του απάντησε ό Ταγματάρχης, πού πήρε και αυτός την ίδια απόφαση, κι όλα πια είχαν μπει στο δρόμο τους. Τελικά, μαζί τους πήγαν και οι άλλοι. Το πλοίο πού μετέφερε τη Μεραρχία είχε αγκυροβολήσει στ' ανοιχτά, γι' αυτό επιβιβάστηκαν σε μία βάρκα στην οποία κωπηλατούσε ένας Ρωμιός της Πόλης και σε λίγο αποβιβάστηκαν στην προκυμαία.
Ό Κοσμάς, ό ντόπιος βαρκάρης, έδεσε τη βάρκα και τους οδήγησε από το συντομότερο δρόμο στην Άγια-Σοφιά. Ή πόρτα ήταν ανοιχτή λες και τους περίμενε. Ό Τούρκος φύλακας κάτι πήγε να πει στη γλώσσα του, όμως τον καθήλωσε στη θέση του και τον άφησε άφωνο ένα άγριο κι αποφασιστικό βλέμμα του Ταξίαρχου Φραντζή. Όλοι μπήκαν μέσα με ευλάβεια και προχώρησαν κάνοντας το σταυρό τους.
Ό παπα-Λευτέρης ψιθύρισε με μεγάλη συγκίνηση: «Εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς Ναόν Άγίον σου εν φόβω...». Προχωρεί γρήγορα, δεν χρονοτριβεί Εντοπίζει το χώρο στον όποιο βρισκόταν το Ιερό και ή Αγία Τράπεζα. Βρίσκει ένα τραπεζάκι, το τοποθετεί σ' αυτή τη θέση, ανοίγει την τσάντα του, βγάζει όλα τα απαραίτητα για τη Θεία Λειτουργία, βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει.
Ευλογημένη ή Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν, αποκρίνεται ό Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ή Θεία Λειτουργία στην Άγια-Σοφιά έχει αρχίσει. Μακάρι να μας αξιώσει ό Θεός να την ολοκληρώσουμε, σκέφτονται όλοι, και σταυροκοπιούνται με κατάνυξη. Οί αξιωματικοί μοιάζουν να τα 'χουν χαμένα, όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και φαίνονται απίστευτα Ή Θεία Λειτουργία προχωρεί κανονικά.
Ή Άγια-Σοφιά ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια ξαναλειτουργείται!
Ό παπα-Λευτέρης συνεχίζει. Όλα γίνονται ιεροπρεπώς, σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας. Ακούγονται τα «ειρηνικά», το «Κύριε ελέησον», «ό Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού...», πού γράφτηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό με την προσταγή και την φροντίδα του οποίου χτίστηκε και ή Άγια-Σοφιά. Ακολουθεί ή Μικρή Είσοδος, το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ...», ό Απόστολος από τον Ταξίαρχο Φραντζή και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα από τον παπα-Λευτέρη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ό Υπολοχαγός Νικολάου. Στο μεταξύ ή Άγια-Σοφιά αρχίζει να γεμίζει με
Τούρκους.
Ό παπα-Νουφράκης δεν πτοείται και συνεχίζει. Οί άλλοι κοιτάζουν σαστισμένοι πότε τον ατρόμητο παπά και πότε τους Τούρκους, πού μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούν σιωπηλοί μη μπορώντας ίσως να πιστέψουν στα μάτια τους, γιατί αυτό πού γινόταν εκείνη την ώρα μέσα στην Άγια-Σοφιά ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο. Μετά το Ευαγγέλιο ακολουθεί το Χερουβικό από τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, ενώ ό παπα-Λευτέρης τοποθετεί το αντιμήνσιο πάνω στο τραπεζάκι, για να κάνει την Προσκομιδή. Οι Τούρκοι συνεχώς πληθαίνουν. Οι ώρες είναι δύσκολες, αλλά και ανεπανάληπτες, επικές.
Ό παπα-Νουφράκης συνεχίζει. Βγάζει από την τσάντα ένα μικρό Άγιο Ποτήριο, ένα δισκάριο, ένα μαχαιράκι, ένα μικρό πρόσφορο κι ένα μικρό μπουκαλάκι με νάμα. Με ιερή συγκίνηση και κατάνυξη κάνει την προσκομιδή, ενώ ό Λιαρομάτης συνεχίζει να ψάλει το Χερουβικό. Όταν ολοκλήρωσε την Προσκομιδή, στρέφεται στον Υπολοχαγό Νικολάου, του λέει ν' ανάψει το κερί για να ακολουθήσει ή Μεγάλη Είσοδος. Ό νεαρός Υπολοχαγός προχωρεί μπροστά με το αναμμένο κερί και ακολουθεί ό παπάς βροντοφωνάζοντας: «Πάααντων ημών μνησθείη Κύριος ό Θεός...». Στη συνέχεια ακολουθούν οι «Αιτήσεις»» και το «Πιστεύω», το όποιο είπε ό Φρατζής .
Στο μεταξύ ή Άγια-Σοφιά, έχει γεμίσει με Τούρκους κι ανάμεσα τους υπάρχουν και πολλοί Έλληνες της Πόλης, πού βρέθηκαν εκεί αυτή την ώρα και παρακολουθούν με συγκίνηση τη λειτουργία, χωρίς να τολμούν να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους «δια τον φόβον των Ιουδαίων» δηλαδή των Τούρκων. Μόνο κάποιες στιγμές δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα, πού τρέχουν από τους οφθαλμούς τους και για να μην προδοθούν φροντίζουν και τα σκουπίζουν πριν γίνουν «πύρινο» ποτάμι και τότε ποιος θα μπορούσε να τα συγκρατήσει.
Ή Λειτουργία στο μεταξύ φτάνει στο ιερότερο σημείο της, την Αναφορά. Ό παπα-Λευτέρης, με πάλλουσα από τη συγκίνηση φωνή, λέει: «Τα Σα εκ των Σων, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα».Όλοι οί αξιωματικοί γονατίζουν και ή φωνή του Ταγματάρχη
Λιαρομάτη ακούγεται να ψέλνει το «Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν, Κύριε, και δεόμεθά Σου, ό Θεός ημών». Σε λίγη ώρα ή αναίμακτη θυσία του Κυρίου μας έχει τελειώσει στην Άγια-Σοφιά, ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια!! Ακολουθεί το «Άξιον εστίν», το «Πάτερ ημών», το «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όλοι οί αξιωματικοί πλησιάζουν και κοινωνούν τα Άχραντα Μυστήρια. Ό παπα-Λευτέρης λέει γρήγορα τις ευχές και ενώ ό Λιαρομάτης ψέλνει το «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον...» καταλύει το υπόλοιπων της Θείας Κοινωνίας και απευθυνόμενος στον Υπολοχαγό Νικολάου του λέει: «Μάζεψε τα γρήγορα όλα και βαλτά μέσα στην τσάντα»,Ύστερα κάνει την Απόλυση!
Ή Θεία Λειτουργία στην Άγια-Σοφιά, έχει ολοκληρωθεί.
Ένα όνειρο δεκάδων γενεών Ελλήνων έχει γίνει πραγματικότητα.
Ό παπα-Νουφράκης και οι τέσσερις αξιωματικοί είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν και να επιστρέψουν στο πλοίο. Ή Εκκλησία όμως είναι γεμάτη Τούρκους, οί όποιοι έχουν αρχίσει να γίνονται άγριοι, επιθετικοί συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είχε συμβεί. Ή ζωή τους κινδυνεύει άμεσα.
Όμως δε διστάζουν, πλησιάζει ό ένας τον άλλο, γίνονται «ένα σώμα», μια γροθιά και προχωρούν προς την έξοδο.Οί Τούρκοι είναι έτοιμοι να τους επιτεθούν, όταν ένας Τούρκος αξιωματούχος παρουσιάζεται με την ακολουθία του και τους λέει: «Ντουρούν χέμεν» (αφήστε τους να περάσουν). Το είπε με μίσος. Θα ήθελε να βάψει τα χέρια του στο αίμα τους, όμως εκείνη τη στιγμή έτσι έπρεπε να γίνει, αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας του, δεν ήταν χρήσιμο γι' αυτούς να σκοτώσουν τώρα πέντε Έλληνες αξιωματικούς μέσα στην άγια Σοφιά. Δεν ξεχνά ότι στ' ανοιχτά της Πόλης βρίσκονται δυο ετοιμοπόλεμες Ελληνικές Μεραρχίες κι ακόμη ότι ή Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ουσιαστικά υπό την επικυριαρχία των νικητών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται οι Τούρκοι. Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι Τούρκοι υποχωρούν.
Ό παπα-Νουφράκης και οί άλλοι αξιωματικοί βγαίνουν από την Άγια- Σοφιά κατευθυνόμενοι προς την προκυμαία, όπου τους περιμένει ή βάρκα. Ένας μεγαλόσωμος Τούρκος τους ακολουθεί, σηκώνει ένα ξύλο και ορμά για να χτυπήσει τον παπα-Νουφράκη. Διαισθάνεται, ξέρει ότι αυτός ό παπάς είναι ό εμπνευστής, ό δημιουργός αυτού του γεγονότος. Ό ηρωικός παπάς σκύβει για να προφυλαχθεί, αλλά ό Τούρκος καταφέρνει και τον χτυπά στον ώμο. Λυγίζει το σώμα του από τον αβάσταχτο πόνο, όμως μαζεύει τις δυνάμεις του, ανασηκώνεται και συνεχίζει να προχωρεί.
Στο μεταξύ ό Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ό Λοχαγός Σταματίου αφοπλίζουν τον Τούρκο, πού είναι έτοιμος για να δώσει το πιο δυνατό κι ίσως το τελειωτικό χτύπημα στον παπά. Ήδη, πλησιάζουν στη βάρκα. Μπαίνουν όλοι μέσα.
Ό Κοσμάς μαζεύει τα σχοινιά και αρχίζει γρήγορα να κωπηλατεί. Σε λίγο βρίσκονται πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο ασφαλείς .και θριαμβευτές. Βέβαια ακολούθησε διπλωματικό επεισόδιο και οί «σύμμαχοι» διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ό οποίος αναγκάστηκε να επιπλήξει τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Όμως κρυφά επικοινώνησε μαζί του και «τον επαίνεσε και συνεχάρη τον πατριώτη ιερέα, πού έστω και για λίγη ώρα ζωντάνεψε μέσα στην Άγια-Σοφιά τα πιο ιερά όνειρα του Έθνους μας».
Αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το ιστορικό της Θείας Λειτουργίας πού έγινε ύστερα από 446 χρόνια στην Άγια-Σοφιά από τον ηρωικό παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Σίγουρα οι περισσότεροι Νεοέλληνες το αγνοούμε.

Read More

ΕΝΩΣΗ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ

KAI TA ΠPO AYTHΣ ΔIAΔPAMATIΣΘENTA ΓEΓONOTA

Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.
Μέσα στο πνεύμα της φράσης αυτής, που κινείται μεταξύ εθνικής επιταγής και εξορκισμού, θα γραφτούν λίγα λόγια μια που σήμερα συμπληρώνονται 89 χρόνια από την επίσημη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το Νησί μας είναι πολύμορφα σημαδεμένο από το χρόνο και την Ιστορία. Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Βενετοί, Τούρκοι και Γερμανοί στηριζόμενοι στη λογική της υπεροχής τους χρησιμοποιούν τους θαλάσσιους και εναέριους δρόμους και μακριά από φραγμούς και ηθικές αναστολές την καταλαμβάνουν.
Τα πέτρινα χρόνια της προτελευταίας κατοχής καλύπτουν το χρονικό διάστημα 1669-1898, και σηματοδοτούνται από πλήθος επαναστατικών εξεγέρσεων, κινημάτων και αψιμαχιών, κατά του Τούρκου δυνάστη. Ο ζυγός βαρύς. Τα μέτρα του κατακτητή σκληρά. Η συμπεριφορά απάνθρωπη. Τα δεινά αβάστακτα. Οι φορολογίες εξαντλητικές.
Από κάποιες ρωγμές που δημιουργούν αυτές οι πιεστικές καταστάσεις εκτινάσσεται ο θυμός και οι ηφαιστειακές εκρήξεις της κρητικής ψυχής. Η περιπετειώδης πορεία του κρητικού λαού στο διάβα του χρόνου, γέννησε μέσα τις τρίδυμες και ομογάλακτες λέξεις Ελευθερία - Θάνατος - Ένωση.
Χτυπημένες και οι τρεις ομοούσιες αυτές λέξεις στο αμόνι των αγώνων και των θυσιών, έχουν κατασταλάξει ως ειδικό βάρος μέσα στην ψυχή του κρητικού, κι έχουν φωλιάσει ως ιερό πάθος μέσα του. Ακολουθούν άλλωστε το δρόμο που έχουν χαράξει οι ένδοξες πατρογονικές καταβολές. Στις πυκνές εξεγέρσεις και το τακτικό ξεκήκωμα, δε στάθηκε εμπόδιο η υπεροχή του κατακτητή, οι υπερπολαπλάσιες δυνάμεις του και ο μέχρι οδόντων εξοπλισμός του. Αλλά και οι εξεγέρσεις αυτές δεν ήταν πράξεις παραλογισμού, έπαρσης ή αλαζονείας. Αποτελούσαν το προσάναμμα στο θυσιαστήριο της αδούλευτης σκέψης και μια συνειδητή προσφορά στον τομέα των πνευματικών αξιών. Η μια επανάσταση διαδέχεται την άλλη. Ο αγώνας για τη λευτεριά μακρύς και σκληρός. Κι εδώ ταιριάζει ο στίχος του ποιητή, για τον κρητικό που παλεύει και αγωνίζεται. Και πα στην πέτρα της σιωπής τα νύχια του ακονίζει, μονάχος κι αβοήθητος της λευτεριάς ταμένος.
Αλλά ας παρακολουθήσουμε τώρα τη ροή των γεγονότων που σημειώθηκαν στο πριν από την Ένωση χρονικό διάστημα.
Από τα πρώιμα κιόλας χρόνια της τουρκοκρατίας, αρχίζει η οργανωμένη αντίσταση κατά του κατακτητή, πότε με τη βοήθεια των Βενετών στα Χανιά το 1692 και πότε με την ενθάρρυνση των Ρώσων, στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770. Και οι δύο όμως εξεγέρσεις καταλήγουν σε αποτυχία, με μεγαλύτερες καταπιεστικές συνέπειες για τους υποδούλους. Αξίζει να σημειωθεί εδώ, η χαρακτηριστική αγριότητα των γενιτσάρων, αυτοκρατορικών και ντόπιων, που είναι μοναδική ίσως στον ελληνικό χώρο.
Η ελληνική επανάσταση του 1821 εξαπλώνεται αμέσως και στην Κρήτη, παρά τη στρατιωτική υπεροχή του τουρκικού στοιχείου, την παντελή έλλειψη όπλων και εφοδίων και την άγρυπνη επιτήρηση των τουρκικών αρχών. Οι αγώνες της Κρήτης, που κινούνται στο ίδιο ιστορικό πλαίσιο με το ξεσήκωμα της άλλης Ελλάδας, διαρκούν 10 σχεδόν χρόνια και περνούν από φάσεις επιτυχίας, αλλά και οδυνηρών συνεπειών. Οι επαναστατικές εξεγέρσεις αρχίζουν από τα Σφακιά. Στις 7 Απριλίου 1821, πραγματοποιείται επαναστατική συνέλευση στη θέση Γλυκά Νερά.
Λίγο αργότερα, στις 15 Απριλίου, επαναλαμβάνεται η συνέλευση στην Παναγία τη Θυμιανή, που γίνεται η Αγία Λαύρα της Κρήτης. Στη συνέλευση παίρνουν μέρος 1500 επαναστάτες από όλη την Κρήτη και στις αρχές Ιουνίου αρχίζει επίσημα πια ο κρητικός αγώνας. Η πρώτη φάση των αγώνων διαρκεί ως το 1824, όταν οι Τούρκοι καλούν σε βοήθεια μεγάλες αιγυπτιακές δυνάμεις, που κατορθώνουν, σε φονικές μάχες, να καταπνίξουν τα επαναστατικά κινήματα, χαράσσοντας παράλληλα με τη φιλοπόλεμη τακτική τους φιλόδοξους μελλοντικούς στόχους. Η δεύτερη φάση αναζωπύρωσης της επανάστασης αρχίζει από τη Γραμβούσα το 1825. Απλώνεται σε όλο το νησί και διατηρείται με επιτυχία ως το 1830. Τότε υπογράφεται στο Λονδίνο το "Πρωτόκολλο", με το οποίο παρέχεται στην Ελλάδα η ανεξαρτησία της. Έξω όμως από τα όριά της μένει το πολύπαθο νησί, που εξακολουθεί να βρίσκεται στην απόλυτη δικαιοδοσία του Σουλτάνου. Παίρνει έτσι τέλος ένας αγώνας δέκα χρόνων, που σημαδεύεται από αιματηρές θυσίες, χωρίς να δικαιώνει τους πόθους του κρητικού λαού. Με το ίδιο Πρωτόκολλο και σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσφέρει ο αντιβασιλέας της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλής στο Σουλτάνο, του παραχωρείται η Κρήτη στην τιμή των 21 εκατομμυρίων γροσίων. Αρχίζει πάλι μια νέα περίοδος "εστιλβωμένης δουλειάς", όπως χαρακτηριστικά την αποκαλεί ο Β. Ψιλάκης, η οποία διαρκεί ως το 1840.
Με το πνεύμα του νέου κατακτητή, περιορίζονται οι αυθαιρεσίες των γενιτσάρων, χωρίς όμως η νέα κατοχή να είναι λιγότερο βαριά από την προηγούμενη. Ακολουθούν τη μέθοδο που τους διδάσκουν οι Ευρωπαίοι σύμβουλοί τους, σύμφωνα με την οποία "όσο περισσότερο εξαθλιώνεται οικονομικά ένας λαός, τόσο ασφαλέστερα εδραιώνεται η εθνική του υποδούλωση". Εκπονείται βέβαια ένα ευρύ πρόγραμμα εκτέλεσης κοινωφελών έργων (γέφυρες, δρόμοι, υδραγωγεία, λιμενικά έργα), αλλά η υλοποίησή του στηρίζεται σε μια εξαντλητική φορολογία του κρητικού λαού.
Για να αποτινάξουν τα καταθληπτικά αυτά φορολογικά μέτρα, αλλά και για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά στις Μ. Δυνάμεις, σχετικά με τις αυθαιρεσίες της πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας, ζητώντας παράλληλα την αυτονομία τους, πραγματοποιείται μεγάλη συγκέντρωση αντιπροσώπων στις Μουρνιές το 1833. Η συγκέντρωση αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη σύλληψη και τον απαγχονισμό 41 ατόμων, από τους πρωταιτίους της συγκέντρωσης.
Το 1840 οι Μ. Δυνάμεις, με τη Συνθήκη του Λονδίνου, επαναφέρουν και πάλι την Κρήτη στη σουλτανική κυριαρχία. Νέοι αγώνες ξεκινούν και νέες ελπίδες εναποθέτονται στο Ελληνικό κράτος και τις Μ. Δυνάμεις, για βοήθεια. Οι αγώνες αυτοί πραγματοποιούνται, άλλοτε με τη χρήση όπλων και άλλοτε με τη διπλωματική οδό.
To 1841 κηρύσσεται νέα επανάσταση. Στις Ανατολικές επαρχίες της Κρήτης αρχηγός είναι ο Λασιθιώτης οπλαρχηγός Γ. Βασιλογιώργης και στις Δυτικές οι αδελφοί Χαιρέτη. Η επανάσταση όμως έχει άδοξο τέλος.
Με τη συνθήκη των Παρισίων του 1856 εκδίδεται το Χάττι Χουμαγιούν, με το οποίο παραχωρούνται σημαντικά προνόμια στους Χριστιανούς υπηκόους. Οι παραβιάσεις των διατάξεών τους όμως στα επόμενα ως το 1898 χρόνια αποτελούν και τη βασική αιτία των πολλών εξεγέρσεων που σημειώνονται.
Με το κίνημα του Μαυρογένη το 1858 παραχωρούνται, με ειδικό φιρμάνι, στους Κρητικούς διάφορα φορολογικά, θρησκευτικά, διοικητικά και δικαστικά προνόμια, που μαλακώνουν ως ένα βαθμό τις συνθήκες της σκλαβιάς.
Η μεγάλη κρητική επανάσταση 1866-69 αποτελεί την κορυφαία έκφραση της επιθυμίας του κρητικού λαού για Ένωση και του πόθου του να ζήσει ελεύθερος. Δύο αφορμές πυροδοτούν τη νέα έκρηξη. Η επιβολή νέων φόρων και το λεγόμενο μοναστηριακό ζήτημα. Η επανάσταση διαρκεί τρία χρόνια και δίνει θαυμαστά δείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας. Απασχολεί ακόμα σοβαρά την ευρωπαϊκή διπλωματία, ως σημαντικό τμήμα του όλου ανατολικού ζητήματος. Αποκορύφωμα της νέας επανάστασης είναι το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου το Νοέμβριο του 1866, η γιγαντομαχία του Λασιθίου το Μάη του 1867, καθώς και οι φονικές μάχες που σημειώνονται σε πολλά χωριά των Χανίων, του Ρεθύμνου και του Ηρακλείου.
Το Αρκάδι σήμανε στο ρολόϊ της ιστορίας. Στάθηκε ένα ιστορικό ορόσημο που εκπέμπει μυνήματα και καθρεπτίζεται η δύναμη και η αποφασιστικότητα της κρητικής ψυχής. Χριστιανικές ψυχές που ο αριθμός τους φτάνει τις 964 από τις οποίες 259 πολεμιστές και 705 γυναικόπεδα βρίσκονται κλεισμένα στους χώρους του μοναστηριού.
Ο Μουσταφά Ναϊλή Πασάς περικυκλώνει το μοναστήρι με μια δύναμη 15.000 Τουρκοαιγυπτίων και Αλβανών και 30 κανόνια. Το διαμέτρημα μεγάλο. Η διαφορά δυνάμεων ασύγκριτη. Ομως δε σκέφτονται να παραδοθούν. Προτιμούν τον τίμιο θάνατο από τον τούρκικο εξευτελισμό. Και όταν πια το Αρκάδι λυγίζει κάτω από το βάρος του εχθρού που ενισχύεται συνεχώς, και το τούρκικο ασκέρι έχει μπει στους εσωτερικούς χώρους του μοναστηριού, ο Κωστής Γιαμπουδάκης ή κατΥ άλλη εκδοχή ο Εμμανουήλ Σκουλάς ανατινάσσουν την πυριτιδαποθήκη. Οι θόλοι της τινάζονται στον αέρα σκορπώντας το θάνατο σε πάνω από 2500 άτομα χωρίς διακρίσεις. Ο δραματικός επίλογος καταγράφει 864 χρ. νεκρούς και 164 αιχμαλώτους. Ανοιξαν όμως οι θόλοι του ουρανού για να καταγραφεί εις μνημόσυνον αιώνιον η ηρωική πράξη του Αρκαδίου. Μία φοβερά επέμβαση η έκρηξη, βοηθά τους ηττημένους, η αγωνία μετατρέπεται εις θρίαμβον, η δε ηρωική μονή, η δίκην φρουρίου αγωνισαμένη, αποθνήσκει ως ηφαίστειον, θα γράψει ο Βίκτωρ Ουγκώ και θα δημοσιεύσει η ελληνόφωνη εφημερίδα "Κλειώ" της Τεργέστης το 1867.

Έστελνε αντιλάλημα
σ ούλη την οικουμένη,
στην Κρήτη η ελευθεριά
δε στέκεται δεμένη.

Τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά την ανατίναξη της Μονής περιγράφει ο τότε πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κρήτη Νικόλαος Σακκόπουλος με τα ακόλουθα λόγια: τα πτώματα των Χριστιανών μένουν εν τη μονή άταφα, τα δε των Τούρκων ετάφησαν εντός δεξαμενών και μεγάλων λάκκων ους ηνέωξαν, αντί δε σανίδων προς σκέπασμα των τάφων τούτων, μετεχειρίσθησαν τας ιεράς εικόνας. Αδύνατον είναι να προσεγγίσει τις σήμερον τα πέριξ της μονής ένεκα της πνιγηράς αποφοράς, ήτις εκτείνεται εις μεγάλην απόστασιν. Τα 37 παλικάρια που σφάχτηκαν στην Τράπεζα του μοναστηριού έμειναν άταφα μέχρι το 1869. Αλλά για ιστορικούς λόγους θα πρέπει να σταματήσουμε σε δύο πρόσωπα με πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα του Αρκαδίου. Πρόκειται για τον επικεφαλής των εχθρικών δυνάμεων Αλβανό Μουσταφά Ναϊλή Πασά τον αποκαλούμενο "Γκιριτλή" δηλαδή κρητικό λόγω της μακράς παραμονής του στην Κρήτη. Πρώτη του γυναίκα ήταν η πανέμορφη σκλάβα Ελένη Βολανάκη από τα Σκουλούφια Ρεθύμνου. Ενας γιος της ο Βελή Πασάς είχε διατελέσει Διοικητής Κρήτης στην διετία 1856-58. Ήταν εκείνος που νεαρός αξιωματικός το 1828 είχε συντρίψει σε φονικές μάχες στο Φραγκοκάστελλο τον αντίπαλό του Χατζημιχάλη Νταλιάνη με τα επίλεκτα παλικάρια του, και τώρα γέρος εκπορθεί το Αρκάδι. Από την άλλη πλευρά ήταν ο ίδιος που πρόσφερε το σαπωνοποιείο του στα Χανιά για να ανεγερθεί ο σημερινός μητροπολιτικός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, συμβάλλοντας μΥ ένα σεβαστό ποσό για την ανέγερσή του και την παράδοσή του στη θεία λατρεία.
Σύμφωνα με αιγυπτιακές πηγές εκείνος που κατάστρωσε το επιτελικό σχέδιο εκπρόθησης της μονής του Αρκαδίου ήταν ο Υπουργός των Στρατιωτικών της Αιγύπτου Φερίη Ισμαήλ Σελίμ Πασάς. Ήταν ο επικεφαλής των Αιγυπτιακών δυνάμεων που πολεμούσαν στην Κρήτη μαζί με τους Τούρκους στην επανάσταση 1866-69.
Καταγόταν από το χωριό Ψυχρό της επαρχίας Λασιθίου. Αιχμαλωτίστηκε μαζί με τΥ αδέλφια του από τους Τούρκους το 1823 και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο, όπου είχε ζηλευτή στρατιωτική εξέλιξη. Πέθανε στην Κρήτη την περίοδο της επανάστασης.
Με τις αλλεπάλληλες αυτές εκρήξεις της κρητικής ψυχής δέχεται ένα ηχηρό ράπισμα ο Τούρκος δυνάστης, επηρεάζεται η ευρωπαϊκή διπλωματία και ανοίγει το μονοπάτι για περιορισμένες και αργότερα ευρύτερες παραχωρήσεις στο λαό του αιματοκυλισμένου νησιού της Κρήτης. Το μονοπάτι αυτό αποτελεί ο "Οργανικός Νόμος", που ισχύει από το 1868. Σύμφωνα με το νόμο αυτό, η Κρήτη ονομάζεται Γενική Διοίκηση, με διοικητή που διορίζεται από το Σουλτάνο και πλαισιώνεται από ένα μωαμεθανό και ένα χριστιανό σύμβουλο. Το νησί διαιρείται σε πέντε διοικήσεις και είκοσι επαρχίες, με ίση αντιπροσώπευση και των δύο στοιχείων. Ιδρύονται μεικτά δικαστήρια και αναγνωρίζεται η ισότητα των δύο γλωσσών. Με τον Οργανικό αυτό Νόμο διοικείται η Κρήτη ως το 1877. Με διάφορα όμως προσχήματα παραβιάζονται οι κατοχυρωμένες με το νόμο αυτό παραχωρήσεις των Τούρκων. Η έκρηξη του νέου Ρωσοτουρκικού πολέμου συμπίπτει με νέα επανάσταση στην Κρήτη.
Σύντομα ολόκληρο το νησί βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο των επαναστατών, εκτός από τα γνωστά Φούρια της Κρήτης, στα οποία καταφεύγουν οι Τούρκοι.
Αποτέλεσμα των αγώνων είναι η υπογραφή της Σύμβασης της Χαλέπας, τον Οκτώβρη του 1878, που αποτελεί το Νέο Οργανισμό της Κρήτης. Με τη σύμβαση αυτή δημιουργείται καθεστώς ημιαυτόνομης επαρχίας. Ο γενικός Διοικητής της Κρήτης μπορεί να είναι και Χριστιανός. Η πλειοψηφία της Βουλής αποτελείται από Κρητικούς. Ιδρύεται η χωροφυλακή, με αναλογική συμμετοχή και των δύο μερών. Χορηγείται γενική αμνηστία και θεσπίζεται μία προσωρινή φοροαπαλλαγή. Όμως τα νέα αυτά προνόμια καταπατούνται ύστερα από την αποτυχημένη επανάσταση του 1889, που έχει και πάλι αίτημα την Ένωση με την Ελλάδα. Η Τουρκία, με διάφορα προσχήματα, ανακαλεί τη Σύμβαση της Χαλέπας, επαναφέρει το παλιό καθεστώς, θεσπίζει καινούριους περιορισμούς και επιβάλλει νέες βαρύτατες φορολογίες. Με την "τυχερή" επανάσταση του 1895 και με αφορμή της βιαιότητες του τουρκικού στοιχείου, αναγκάζονται οι Μ. Δυνάμεις να επέμβουν. Πιέζουν έτσι την Πύλη και παραχωρεί στους Χριστιανούς πληρεξουσίους το Νέο Οργανισμό της Κρήτης. Με τον Οργανισμό αυτό εξασφαλίζουν το διορισμό Χριστιανού διοικητή, την οργάνωση κρητικής χωροφυλακής με ευρωπαίους αξιωματικούς και την οικονομική και διοικητική της αυτοτέλεια. Οι θέσεις των χριστιανών υπαλλήλων είναι διπλάσιες από τις θέσεις των Οθωμανών. Πρόεδρος της επαναστατικής επιτροπής είναι ο Σφακιανός πολιτευτής Μανούσος Κούνδουρος.
Οι άγριες σφαγές των χριστιανών στα Χανιά το 1897 από τον τουρκικό όχλο και η απόφαση των Μ. Δυνάμεων να προβολούν στη διεθνή κατοχή του νησιού, προκαλούν την επίσημη επέμβαση της Ελληνικής Κυβέρνησης, που στέλνει το συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο με εκστρατευτικό σώμα 1500 ανδρών. Σκοπός του είναι να καταλάβει την Κρήτη και να κηρύξει την Ένωσή της με την Ελλάδα.
Αποβιβάζεται με επιτυχία στο Κολυμπάρι. Η νέα αυτή επανάσταση απλώνεται γρήγορα και σκληρές μάχες διεξάγονται σΥ ολόκληρη την Κρήτη, με κέντρα την Αγιά, τα Λιβάδια, τις Βουκολιές, τις Αρχάνες κ.α. Οι ξένες Δυνάμεις ειδοποιούν το Βάσσο πως έχουν καταλάβει τις μεγάλες πόλεις και, αν προχωρήσει προς αυτές, θα τις βρει αντιμέτωπες.

Προτείνουν παράλληλα ως λύση την αυτονομία, που όμως απορρίπτεται κατηγορηματικά. Με την έκρηξη του άτυχου ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, η Ελλάδα αναγκάζεται να ανακαλέσει τις δυνάμεις της από την Κρήτη. Οι επικεφαλείς της κρητικής επανάστασης δέχονται τη λύση της αυτονομίας υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, που προηγουμένως έχουν απορρίψει, αφού το όνειρο της Ένωσης αρχίζει να πομακρύνεται.
Ο αθηναϊκός τύπος της εποχής ασχολείται εκτενώς με το Κρητικό ζήτημα και δημοσιεύει καθημερινά άρθρα, σχόλια και ανταποκρίσεις που διεκτραγωγούν την κατάσταση στην Κρήτη και τη σκληρότητα των αγώνων του Κρητικού λαού.
Ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας των κρητικών επαναστάσεων είναι η επανάσταση των ετών 1895-1898. Η Μεταπολιτευτική Επιτροπή, που οργανώνει και διεξάγει την επανάσταση αυτή, στέκεται πιο τυχερή από τις προηγούμενες, γιατί κατορθώνει και απελευθερώνει την Κρήτη από τον τουρκικό ζυγό.
Το νικηφόρο τέρμα της Επανάστασης περιγράφει ο γερμανικός τύπος το Νοέμβριο του 1898, δημοσιεύοντας σχετικό σχόλιο του ανταποκριτή του στην Κρήτη Μαχ: "Η εκ Κρήτης απέλευσις των Τούρκων στρατιωτών και υπαλλήλων είναι πλέον τετελεσμένον γεγονόν και τη 23η Οκτωβρίου (4 Νοεμβρίου) ε. έτους κατελύθη πράγματι το επί της νήσου κράτος της ημισελήνου. Επί των Χανίων εκυμάτισεν η τουρκική σημαία από τας 20 Αυγούστου 1645, ήτοι εν όλω 253 έτη, επί του Ηρακλείου 229 έτη, επί του βράχου της Γραμβούσης 195 και επί του Πύργου της Σπιναλόγγας και της Σούδας 171. Οι έξ πελέκεις, οι σωζόμενοι επί των τειχών του Ηρακλείου εις ανάμνησιν της εφόδου της 27 Σεπτεμβρίου 1669, κατερρίφθησαν, εξηφανίσθησαν τα εμβλήματα του κυριάρχου και οι μαρμάρινοι λέοντες οι επισκοπούντες από των χρόνων των Ενετών τας υπό τους πόδας των μεταβολάς, δεν βλέπουσιν πλέον ενόπλους τους μουσουλμάνους, τους νικήσαντας ποτέ την υπερήφανον δημοκρατίαν".
Έτσι, με σκληρούς αγώνες και αιματηρές θυσίες και με την ενεργοποίηση επιτέλους των Μ. Δυνάμεων, ανοίγει ο δρόμος της αυτονομίας και της Ένωσης. Οι πρεσβευτές της Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας και Ιταλίας ζητούν από το βασιλιά Γεώργιο της Ελλάδας να εγκρίνει το διορισμό του Πρίγκιπα Γεωργίου ως ύπατου Αρμοστή των Μ. Δυνάμεων υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1898 και παρά τη διαμαρτυρία της Πύλης, φτάνει στα Χανιά, ως πρώτος Ύπατος Αρμοστής, ο Πρίγκιπας Γεώργιος και γίνεται δεκτός με απερίγραπτο ενθουσιασμό, ζωηρές επευφημίες και πρωτοφανείς εκδηλώσεις από το λαό της Κρήτης. Ο Πρίγκιπας διαβάζει από τον εξώστη του Διοικητηρίου Χανίων, το διάγγελμά του, με το οποίο καλεί το λαό σε πειθαρχία στους νόμους και σε ειρηνική συμβίωση. Η Κρητική Πολιτεία αποτελεί πια μια πραγματικότητα. Μια και μοναδική σημαία από λευκοσίδερο, τοποθετημένη στο ερημονήσι της Σούδας, συμβολίζει τα σκιώδη δικαιώματα του Σουλτάνου πάνω στην Κρήτη. Οι Μ. Δυνάμεις θέτουν το νησί υπό την υψηλή προστασία τους. Οι Ιταλοί τα Χανιά, οι Ρώσοι το Ρέθυμνο, οι Αγγλοι το Ηράκλειο και οι Γάλλοι το Λασίθι. Την επόμενη μέρα φεύγουν από την Κρήτη οι ναύαρχοι των Μ. Δυνάμεων. Το μεγάλο έργο της ανασυγκρότησης και οργάνωσης της Κρητικής Πολιτείας, που ψηφίζεται από τη Γενική Συνέλευση, μπαίνει αμέσως σε εφαρμογή. Λίγες μέρες αργότερα, στις 29 του Απρίλη, ο Πρίγκιπας σχηματίζει την πρώτη του κυβέρνηση, με την ακόλουθη σύνθεση Συμβούλων: (Υπουργοί) Ελευθ. Βενιζέλος της Δικαιοσύνης, Μανούσος Κούνδουρος των Εσωτερικών και της Συγκοινωνίας, Νικόλαος Γιαμαλάκης της Δημόσιας Εκπαίδευσης και των Θρησκευτικών, Κων. Φούμης των Οικονομικών και Χασάν Σκυλλιανάκης της Δημόσιας Ασφάλειας.
Η πρώτη αυτή κυβέρνηση επιδίδεται με ζήλο και ενθουσιασμό στο έργο της περισυλλογής και της οργάνωσης. Εκδίδει νόμους και διατάγματα, κόβει και κυκλοφορεί νόμισμα, ιδρύει και λειτουργεί την Τράπεζα Κρήτης. Προσκαλεί Ιταλούς αξιωματικούς και υπαξιωματικούς που οργανώνουν την ντόπια Χωροφυλακή και κυκλοφορεί τα πρώτα γραμματόσημα.
Μπορεί να πει κανείς πως τα πρώτα χρόνια της Αρμοστείας του Πρίγκιπα "υπήρξαν έτη ευδαίμονα διά την Κρήτην , υπό έποψιν δημοσίας τάξεως, διοργανώσεως και εργασίας εκπολιτιστικής", σημειώνει στο Ημερολόγιό του ο Μαν. Κούνδουρος. Με τις οργανωτικές όμως αδυναμίες του Συντάγματος δίνονται υπερεξουσίες στον ηγεμόνα, με αποτέλεσμα να ασκεί κατά τρόπο απολυταρχικό και αδιάλλακτο την εξουσία.

Σημειώνονται έτσι τα πρώτα απολυταρχικά συμπτώματα. ΣΥ αυτό συντελεί και η άποψη των Κρητών, που δέχονται το καθεστώς της αυτονομίας ως εντελώς μεταβατικό, που διευκολύνει τη χωρίς καθυστέρηση Ένωση.
Το επίμαχο εθνικό θέμα της Ένωσης, δημιουργεί διαφορετικές εκτιμήσεις μεταξύ του Πρίγκιπα και του Συμβούλου της Δικαιοσύνης Ελ. Βενιζέλου, του οποίου ξεχωρίζει η ηγετική φυσιογνωμία και η πολιτική διορατικότητα. Το γεγονός αυτό καταλήγει στην απόλυση του Βενιζέλου από το αξίωμά του. Ύστερα από διαφωνίες και συνεχείς προστριβές, που καταλήγουν σε ανοιχτή σύγκρουση του Βενιζέλου με τον Ύπατο Αρμοστή, εκδηλώνεται η γνωστή ως επανάσταση Θερίσου (1905), με αρχηγούς τον Ελ. Βενιζέλο, τον Κων/νο Φούμη και τον Κων/νο Μάνο. Η επανάσταση διαρκεί ως το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου. Ο Βενιζέλος οργανώνει στο Θέρισο την προσωρινή Κυβέρνηση Κρήτης. Η επανάσταση κηρύσσει την Ένωση και ζητεί να φύγει ο Πρίγκιπας από την Κρήτη. Οι ξένες δυνάμεις, θορυβημένες από την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Κρήτη, κινούνται για την εξομάλυνση του θέματος με διαπραγματεύσεις, που καταλήγουν στην παραίτηση του Γεωργίου, αφού το κίνημα του Θερίσου και η πολιτική του Βενιζέλου δικαιώνονται.
Ο πρίγκιπας Γεώργιος υποβάλλει την παραίτησή του στις 12 Σεπτεμβρίου 1906 και αναχωρεί από την Κρήτη. Με υπόδειξη του βασιλιά Γεωργίου, εκλέγεται ως Αρμοστής Κρήτης ο πρώην πρωθυπουργός, έμπειρος και μετριοπαθής πολιτικός, Αλέξανδρος Ζαΐμης, που έρχεται στο Νησί και αναλαμβάνει τα καθήκοντά του το Σεπτέμβρη του 1906. Ψηφίζεται περισσότερο φιλελεύθερο Σύνταγμα και νέοι νόμοι. Η οικονομία αρχίζει να αναλαμβάνει γρήγορα. Ξεχωριστό ενδιαφέρον επιδεικνύεται για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας.
Τον Ιούλιο του 1908 ένα μεγάλο μέρος από τα στρατεύματα των Μ. Δυνάμεων αποσύρεται από την Κρήτη. Αναλαμβάνουν ακόμα την υποχρέωση να αποχωρήσει μέσα σΥ ένα χρόνο και ο τελευταίος ευρωπαίος στρατιώτης.
Η εξέλιξη στο μεταξύ διαφόρων διεθνών γεγονότων ενισχύει τον πόθο των Κρητών για την Ενωση. Το Σεπτέμβριο του 1908, κι ενώ ο Ζαΐμης απουσιάζει στην Αίγινα, πραγματοποιείται παγκρήτια συγκέντρωση στα Χανιά, που κηρύσσει την κατάργηση της αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας και την Ένωσή της με την Ελλάδα. Η Κρητική Βουλή επικυρώνει τη λαϊκή αυτή θέληση και συγκροτεί προσωρινά Κυβέρνηση διακομματικού χαρακτήρα, με πρόεδρο τον Α. Μιχελιδάκη, που αναλαμβάνει και διοικεί το Νησί στο όνομα του βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου Α.
Η ελληνική κυβέρνηση, για να αποφύγει την τουρκική, αλλά και τις διεθνείς αντιδράσεις, δεν προχωρεί στην επίσημη αναγνώριση της Ένωσης.
Οι Μ. Δυνάμεις δεν φαίνεται να αντιδρούν στις νέες εξελίξεις.
Με την ύψωση όμως της ελληνικής σημαίας στο φρούριο του Φιρκά, στην είσοδο του λιμανιού των Χανίων, αρχίζει η αντίδρασή τους και απαιτούν αμέσως την υποστολή της.

Δεν βρίσκεται όμως Κρητικός, για να αναλάβει τέτοιο ρόλο και αποβιβάζεται μεικτό άγημα που αποκόβει τον ιστό της σημαίας. Η ελληνική κυβέρνηση, ανήμπορη για οποιαδήποτε δράση και βλέποντας τον κίνδυνο τουρκικής απόβασης στο Νησί, προβαίνει σε συστάσεις στους Κρητικούς, προς το σκοπό να ακολουθούν τις υποδείξεις των Μ. Δυνάμεων.
Το 1911 οργανώνονται ένοπλες λαϊκές συγκεντρώσεις, που επιτείνονται με την άρνηση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Ε. Βενιζέλου να δεχτεί την είσοδο των Κρητών βουλευτών στην Ελληνική Βουλή, πράγμα που δεν επιτρέπουν φυσικά οι τότε κρατούσες συνθήκες, παρά την επιμονή τους. Με την έκρηξη των Βαλκανικών πολέμων του 1912, το Ελληνικό Κοινοβούλιο ανοίγει τις πύλες του και οι Κρήτες βουλευτές γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό και θερμές εκδηλώσεις.
Η οριστική λύση του Κρητικού ζητήματος δίδεται στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, το Φλεβάρη του 1913. Με τη συνθήκη του Λονδίνου, το Μάη του 1913, παραχωρείται η Κρήτη στην Ελλάδα.
Οι Κρητικοί αφαιρούν την τουρκική σημαία από το νησάκι της Σούδας, που είναι το τελευταίο σύμβολο της τουρκικής επικυριαρχίας στην Κρήτη.
Η αφαίρεση της Τουρκικής σημαίας από το νησάκι της Σούδας στοίχισε πολλά στους Τούρκους. Αυτό συνάγεται μεταξύ των άλλων και από τον απαρηγόρητο μουσουλμάνο λόγιο της εποχής, που δημοσίευσε στα φύλλα του τουρκικού τύπου της Κωνσταντινούπολης, ολόκληρο γορεό θρήνο, με τίτλο το ένδυμα της Μεσογείου.
Την σημαίαν μου, ήτις επί των αποκρήμνων βράχων ψηλά είχε μείνει παντόρφανη, την κατεβίβασαν! Το είδες; Και τώρα στείλε μου τους αφρούς, οι οποίοι μέσα στΥ αφρόεντα κύματά σου κλαίουν την συμφοράν, ίνα από τα ερυθρά των ματιών μου μαργαριτάρια κατασκευάσω το πένθος της...
Εγώ πια δεν κλαίω με δάκρυα. Κλαίω με αίμα. Τόσο βαρύ μου φαίνεται αυτό, και τόσον βουίζει το κεφάλι μου, όπου θέλω βράχον να τον κτυπήσω και να τον κάμω θρύμματα.

Τραβήξου από μπροστά μου, άσπρη μου θάλασσα!!... Διότι το τελευταίο ποτήρι των δηλητηρίων που εποτίστηκα επιθυμώ να το πιω κοντά εις το μέρος της ορφανής σημαίας μου, την οποίαν κατεβίβασαν, και το οποίον τώρα έμεινε λάκκος. Εκάησαν τα σπίτια μου κι εγώ έτρεμα με οργήν. Εστραγγαλίσθησαν τΥ αδέλφια μου κι εγώ άφρισα από μίσος. Τα τζαμιά μου αντήχησαν από τους κώδωνας κι εγώ ελύσσαξα από εκδίκησιν.
Αλλά κανένα από αυτά δεν με επριόνισε τόσον, όσον η καταβίβασις της σημαίας μου! ναι, της σημαίας μου εκεί κάτω στην Κρήτην. Αυτό μου έκοψε την πνοήν μου, αυτή κατέστησεν αδυνάτους και αυτούς τους παλμούς της καρδίας μου...
Ύψωσα τας τρεμούσας χείρας μου προ του ιερού βωμού των τεμενών σου και εις Σε προσατενίζω και αναφωνώ. Κατεβίβασιν την εν Κρήτη σημαίαν μου, κατέστρεψαν το σύμβολον μιας ζώσης θρησκείας· εξεμηδένισαν την αίγλην και το μεγαλείον ενός Έθνους αγωνιζομένου υπέρ Σου! Κατεβίβασαν την εν Κρήτη σημαίαν μου σημαίνει κατεσπίλωσαν την τιμιωτέραν των τιμών, κατεπάτησαν την περιουσίαν των ορφανών· κατεκηλίδωσαν τον ουράνιον στέφανον. Σημαίνει ότι με κατεκρήμνισαν από τον θρόνον της ανδρείας και του ηρωισμού, με κατέρριψαν από τα βάθρα της χρηστότητος και της αρετής...".

Γιώργος Παναγιωτάκης
Συγγραφέας
Ιστορικός Ερευνητής

Την 1η Δεκεμβρίου 1913 γίνεται η επίσημη ανακήρυξη της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Υψώνεται η ελληνική σημαία στο Φιρκά, και ο πόθος της Ένωσης, που πληρώνεται με σκληρούς αγώνες και ποταμούς αίματος γινεται πια πραγματικοτητα

Read More