ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΝΓΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ


Το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα: Εκπληκτικό τραγούδι στα ισπανικά όπου όλες οι λέξεις είναι ελληνικές!

Μόνο το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής:

‘Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό δακρύβρεχτο πού τρέχει στις φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμημένο πού τρέχει στις φλέβες μου’.

Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο ´Οι 17,000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα’.

Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μού πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες;

Δεν χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά!

Π.χ η ώρα στα αγγλικά είναι hour ενώ στα ισπανικά είναι ora! Ακριβώς ίδια. Η ιστορία στα αγγλικά είναι history ενώ στα ισπανικά historia. Ακριβώς ίδια. Οι ισπανοί και οι άγγλοι έχουν μάλιστα διατηρήσει την δασεία πού εμείς κάποτε είχαμε συμβολίζοντας την με το γράμμα h. Όταν οι ισπανοί θέλουν να πούν ‘Χρονομέτρα με’ λένε ‘Cronometra me´. Ακριβώς το ίδιο με εμάς! Τα παραδείγματα ατελείωτα.

Αν τώρα προσθέσουμε και λέξεις πού εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές αλλά ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευση τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές, τότε ο κατάλογος των ελληνικώς λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος.

Π.χ το ρούχο στα ισπανικά είναι ropa. Στα ελληνικά έχουμε την λέξη Λωποδύτης. Προέρχεται από την λέξη λώπη και δύτης. Λώπη στα αρχαία είναι το ένδυμα, το ρούχο. Άρα λωποδύτης αυτός πού δύει, πού βουτά το χέρι του στο ρούχο μας για να μας κλέψει. Με απλή αλλαγή του λ σε ρ, προκύπτει η λέξη ropa πού χρησιμοποιούν οι φίλοι μας οι Ισπανοί! Η αλλαγή του λ σε ρ (είναι και τα δύο γλωσσικά σύμφωνα) και αντίστροφα είναι κάτι πολύ σύνηθες πού συμβαίνει καθημερινά, λέμε π.χ αδελφός αλλά και αδερφός, κοκ.

Εμείς βέβαια συνεχίζουμε να ασελγούμε στην γλώσσα μας. Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι τα παιδιά μας στα σχολεία θα διδάσκονται ότι τα φωνήεντα είναι 5 (α,ε,ο,ι, και ου!!!) ενώ τα σύμφωνα είναι 15 μεταξύ των οποίων το γκ και το μπ.

Ο ορισμός της προδοσίας από ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας. Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα ο βιασμός της γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Καμία εκπομπή, καμία δημοσιότητα.

Από την άλλη ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις διαφημίσεις μόνο με αγγλική ορολογία, ενώ τα σίριαλ είναι τούρκικα! Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη. Πρώτα απαξιώνεις κάτι και μετά το καταργείς. Με τον ίδιο τρόπο πού απαξιώνουν τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και σε κάνουν να λές ‘Ε άει στο διάολο, πουλήστε τα να ησυχάσουμε’, ομοίως απαξιώνουν την γλώσσα και κάνουν όλους εμάς να στέλνουμε τα παιδιά μας από την 1η δημοτικού!!! να μάθουν αγγλικά και γερμανικά!!! Το γεγονός ότι την γλώσσα μας τους την διδάσκουν κακοποιημένη δεν μας απασχολεί καθόλου!!!

Αλλά δεν πειράζει, το PSI να είναι καλά, το ευρώ και η ευρωζώνη. Αυτά έχουν μόνο αξία. Η γλώσσα είναι άνευ σημασίας. Δεν μπορείς να την πουλήσεις οπότε δεν μπορεί να ανεβάσει το ΑΕΠ. Τι σημασία έχει πού από εργαλείο σκέψεως την έχουν καταντήσει μόνο μέσο επικοινωνίας και αυτό μάλιστα κολοβό. Αρκεί να μπορούμε να συννενοηθούμε ώστε να υπολογίζουμε το ΦΠΑ. Αυτό αρκεί.

Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού.Στίχοι μουσική Daniel Armando.


Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli cultura narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia.

Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.

Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.

Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la simetria toxica de un epilogo necrologico.

Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.

Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

ΑΥΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ


Σοκ και δέος για τη διαλυμένη κοινωνία μας προκαλεί ο οικονομικός προϋπολογισμός που έδωσε στη δημοσιότητα η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ για τις αμοιβές των δημοσιογράφων- παρουσιαστών της πρωινής ζώνης για το 2008 και 2009.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, το τηλεοπτικό δίδυμο Λυριτζή-Οικονόμου πληρώθηκε για τη…

συγκεκριμένη περίοδο με κάτι παραπάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ με αντικείμενο εργασίας την παρουσίαση της εκπομπής Πρωινή Γραμμή,
ενώ η Πόπη Τσαπανίδου, για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, έφτασε σε απολαβές το μισό εκατομμύριο ευρώ!
Τα ποσά, που προκαλούν ίλιγγο στην Ελλάδα του ΔΝΤ, δόθηκαν επί ηγεσίας Παναγόπουλου, σημερινού προϊσταμένου τους στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι, εκεί όπου με περισσή άνεση και ευκολία οι τρεις παρουσιαστές έχουν αναλάβει εργολαβία την προώθηση και την προπαγάνδα του Μνημονίου, των αντεργατικών μέτρων και τον απεργοσπαστικό αγώνα.


Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία,
για το 2008 οι Λυριτζής-Οικονόμου εισέπραξαν από την κρατική τηλεόραση 860.000 ευρώ, δηλαδή μηνιάτικο για τον κάθε ένα από αυτούς 35.000 ευρώ!
Την επόμενη χρονιά (έτος που η Ελλάδα άρχισε να πλήττεται από τη κρίση) το δίδυμο εισέπραξε για τις υπηρεσίες του 684.000 ευρώ το οποίο μεταφράζεται σε 28.000 ευρώ το μήνα.
Για να γίνει ακόμη περισσότερο κατανοητό το υπέρογκο ύψος των αποδοχών, σήμερα το αντίστοιχο δίδυμο παρουσιαστών στη NET, αμείβεται συνολικά με 89.000 ευρώ, δηλαδή περίπου 3.000 ευρώ το μήνα!


Αντίστοιχα εξοργιστική για τους εργαζόμενους είναι τα οικονομικά δεδομένα και για την Πόπη Τσαπανίδου.
Η παρουσιάστρια της εκπομπής Συμβαίνει Τώρα, μόνο για το 2008, έπαιρνε «μηνιάτικο» 23.000 ευρώ, δηλαδή συνολικές απολαβές 277.831 ευρώ.
Την επόμενη χρονιά το κόστος της παρουσίασης της εκπομπής μειώθηκε (λόγω κρίσης;) κατά 20.000 ευρώ, «μειώνοντας» το ποσό στις 257.000.
Σήμερα, το κόστος της παρουσιάστριας που έχει αντικαταστήσει την Τσαπανίδου είναι 45.000 ευρώ, δηλαδή, 3.750 ευρώ.


Δείχνουν την κοινωνία με το δάχτυλο, εδώ και χρόνια. …
Την εγκαλούν ως τον κύριο υπαίτιο για την οικονομική κατάρρευση της χώρας. Κραυγάζουν για τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις.
Φωνάζουν για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων προβάλλοντας την «αδέσμευτη δημοσιογραφία», τη «δημοσιογραφία της κοινής λογικής» ως επιχείρημα στην πείνα του άλλου. Έχουν στραφεί εκατοντάδες φορές ενάντια στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ενώ δεν ξεχνούν να υπενθυμίζουν πως η πολιτική του Μνημονίου και μετέπειτα η συγκυβέρνηση είναι η μόνη διέξοδος.
Έχουν κατ’ επανάληψη σπάσει απεργίες συναδέλφων τους (δημοσιογράφων και τεχνικών) με αποκορύφωμα την έγκληση του Οικονόμου από το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ με το ερώτημα της οριστικής διαγραφής.
Από την άλλη πλευρά, η παρουσιάστρια Τσαπανίδου, οικοδομώντας για χρόνια το προφίλ της σύγχρονης αλλά… απλής, έφτασε στο σημείο να διαφημίζει προϊόντα κατά παράβαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας «επειδή δεν είχε δουλειά για δύο μήνες», όπως η ίδια είπε στην κατάθεσή της και αφού πρώτα είχε καρπωθεί 500.000 ευρώ!


θα συνεχίσετε να τους πιστεύετε ακόμη;

Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ


Εκατό σαράντα καθηγητές Πανεπιστημίου, εξειδικευμένοι στην ελληνική γλώσσα υπογράφουν αναλυτικό κείμενο για το θόρυβο που έχει ξεσηκωθεί σχετικά με τους φθόγγους και τα φωνήεντα της γλώσσας μας.
Αφορμή είναι ένα κείμενο που υπογράφεται από μία δασκάλα δημοτικού σχολείου της Ραφήνας , για το βιβλίο της Γραμματικής της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του δημοτικού. Στο κείμενο αυτό, όπως σημειώνουν οι 140 γλωσσολόγοι, με τον τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» η κ. Χρυσού κατηγορεί τους συγγραφείς του εγχειριδίου ότι καταργούν από την ελληνική γλώσσα τα φωνήεντα ήτα, ύψιλον και ωμέγα, καθώς και τα σύμφωνα ξι και ψι, ενώ προσθέτουν τον (κατά τη γνώμη της) «δίφθογγο» ου καθώς και τα δίψηφα μπ, ντ και γκ.

Οι ειδικοί επιστήμονες, αναφέρονται στις απόψεις της δασκάλας χαρακτηρίζοντας τις, ως παρανόηση βασικών κανόνων της γραμματικής της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και το όλο ζήτημα ανησυχητικό διότι, όπως λένε , αποπροσανατολίζει δασκάλους γονείς και μαθητές. Ακολουθεί συνημμένη η επιστολή των γλωσσολόγων και οι υπογραφές τους.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες μιας μαζικής επίθεσης εναντίον του νέου σχολικού εγχειριδίου γραμματικής για το δημοτικό σχολείο, με τον τίτλο «Γραμματική Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού» (το οποίο διανέμεται στα σχολεία της χώρας από τον Νοέμβριο του 2011), και των συγγραφέων του.
Με αστραπιαία ταχύτητα εκατοντάδες ιστότοποι στο διαδίκτυο έσπευσαν να αναπαραγάγουν και να διαδώσουν ένα κείμενο πολεμικής το οποίο υπογράφεται από την κ. Μαρία Χρυσού, δασκάλα στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ραφήνας, και αναρτήθηκε την 28η Ιουνίου 2012 στον ιστότοπο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε.
«Αλέξανδρος Δελμούζος» [http://www.syllogosdelmouzos.gr/index.php/2011-12-19-06-58-25/572-1].
Στο κείμενο αυτό, με τον τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» η κ. Χρυσού κατηγορεί τους συγγραφείς του εγχειριδίου ότι καταργούν από την ελληνική γλώσσα τα φωνήεντα ήτα, ύψιλον και ωμέγα, καθώς και τα σύμφωνα ξι και ψι, ενώ προσθέτουν τον (κατά τη γνώμη της) «δίφθογγο» ου καθώς και τα δίψηφα μπ, ντ και γκ.Υποστηρίζει επίσης ότι η επιλογή αυτή αποτελεί απόκλιση από την «προγενέστερη γραμματική του Μαν. Τριανταφυλλίδη» καθώς συνιστά «αλλαγή της κλασσικής γραμματικής σε φωνητική γραμματική».
Υποθέτει ότι είτε το βιβλίο αυτό «εκδόθηκε χωρίς τον ενδελεχή έλεγχο, και ως εκ τούτου, εκ παραδρομής δημοσιοποιήθηκε κάποια πρόταση κάποιου ανθέλληνα φιλόλογου» είτε στο εγχειρίδιο «εσκεμμένα [..] πάρθηκε η απόφαση ενός ακόμα βιασμού της ελληνικής γλώσσας».
Κλείνει μάλιστα το άρθρο της συνδέοντας, δίχως αιτιολόγηση, την υποτιθέμενη αφαίρεση γραμμάτων από την ελληνική γλώσσα με την «εθνική εξολόθρευση», την προσπάθεια μερικών «να θυσιάσουμε την γλώσσα μας για να μοιάσουμε στους Δυτικούς, για να γίνουμε αρεστοί από αυτούς» και προσθέτοντας ότι η χρήση του μονοτονικού συστήματος γραφής «έφερε την δυσλεξία στην πρώτη θέση των μαθησιακών δυσκολιών, εξαιτίας της ελλείψεως βασικών κανόνων γραμματικής και τονισμού».
Υποστηρίζει, τέλος, ότι τα φωνήεντα «ενυπάρχουν στο DNA μας από την αρχή της υπάρξεως μας στον πλανήτη» και ότι «το κάθε γράμμα μας έχει την βαρύτητά του, ο κάθε φθόγγος έχει την μουσικότητα του, και ο κάθε τόνος είχε την αξία του».
Αρχικά, ως επιστημονική κοινότητα αποφασίσαμε να μην αντιδράσουμε, καθώς εκλάβαμε το παραπάνω κείμενο ως ένα από τα συνήθη διαδικτυακά ευτράπελα. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι το άρθρο ήταν γνήσιο και ότι μια δασκάλα σε ελληνικό σχολείο θα παρανοούσε βασικούς κανόνες της γραμματικής της Νέας Ελληνικής.
Πολύ δε περισσότερο, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι η παρανόηση αυτή θα κατέληγε σε τέτοια σφοδρή επίθεση.
Γρήγορα, όμως, παρατηρήσαμε ότι το κείμενο άρχισε να αναδημοσιεύεται σε πολυάριθμους ιστοτόπους, διανθισμένο με πληθώρα ανακριβειών, όπως το ψεύδος ότι ο Σύλλογος «Αλέξανδρος Δελμούζος» διεξάγει ψηφοφορία με σκοπό την απόσυρση του εγχειριδίου γραμματικής και ότι τάχα το κείμενο της κ. Χρυσού αποτελεί κείμενο διαμαρτυρίας του ίδιου του Συλλόγου.
Προς τιμήν του ο Σύλλογος έσπευσε να διαψεύσει τις ανακρίβειες αυτές (στις 4 Ιουλίου 2012,http://www.syllogosdelmouzos.gr/index.php/2011-12-11-10-32-12/2011-12-11-10-39-57/584-q-q), οι οποίες όμως αναπαράγονται ακόμα από την πλειονότητα των ιστοτόπων που αναδημοσιεύουν το κείμενο της κ. Χρυσού.
Το ζήτημα που έχει προκύψει είναι ανησυχητικό για δύο λόγους:
(α) Γιατί αποπροσανατολίζει δασκάλους, γονείς και μαθητές, με τους πιο ψύχραιμους εκ των οποίων να μη γνωρίζουν πλέον τι πρέπει να διδάξουν ή τι απ’ όσα έχουν διδαχθεί ανταποκρίνονται στην αλήθεια.
(β) Γιατί είναι ανησυχητικό με πόση ευκολία και ταχύτητα διαδόθηκε το άρθρο αυτό και πως έσπευσαν τόσοι συμπολίτες μας να το πιστέψουν άκριτα φτάνοντας να δηλώσουν τον αποτροπιασμό τους για το υποτιθέμενο έγκλημα εναντίον της γλώσσας μας. Κάποιοι πίστεψαν στα σοβαρά ότι το σχολικό εγχειρίδιο της γραμματικής δεν περιλαμβάνει τα γράμματα ύψιλον, ωμέγα, ήτα κ.τ.λ.
Αλλοι πήραν τοις μετρητοίς την απειλή ότι το νέο σχολικό εγχειρίδιο αλλάζει την ιστορική ορθογραφία της Ελληνικής σε «φωνητική ορθογραφία».
‘Αλλοι έσπευσαν να δηλώσουν ότι είτε θα απαγορεύσουν στα παιδιά τους να παραλάβουν το εγχειρίδιο είτε θα το κάψουν είτε δεν θα στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο! Ορισμένοι προσπάθησαν να εξηγήσουν τα αυτονόητα αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η συκοφαντική επίθεση κατά του βιβλίου συνεχίστηκε και μάλιστα διογκώθηκε καθώς οι ανυπόστατες κατηγορίες της κ. Χρυσού αναδημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, ενώ ήδη αποτελούν αντικείμενο συζήτησης σε τηλεοπτικά δίκτυα.
Ως γλωσσολόγοι, επιστημονικά ειδικότεροι και αρμοδιότεροι για τα ζητήματα γλώσσας και γλωσσικής εκπαίδευσης, και ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι οφείλουμε να πάρουμε θέση και να εξηγήσουμε γιατί οι κατηγορίες τις οποίες εξαπολύει η κ. Χρυσού κατά των συγγραφέων του εγχειριδίου «Γραμματική Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού» είναι παντελώς εσφαλμένες και ανυπόστατες.
Η πρωτοβουλία μας αυτή δεν έχει συντεχνιακό χαρακτήρα αλλά τη θεωρήσαμε επιβεβλημένη, όταν μια επιστημονικά ανυπόστατη καταγγελία μετατρέπεται τόσο άκριτα σε επιστημονικό μανιφέστο και οδηγεί χιλιάδες συμπατριώτες μας σε παράλογα συμπεράσματα.
Είναι τραγικό το ότι πολυάριθμοι επιμελητές ιστοτόπων αλλά και δημοσιογράφοι των Μ.Μ.Ε. έσπευσαν να αναπαραγάγουν μία φήμη, ενδεχομένως γοητευμένοι από την τρομολαγνική της παρουσίαση και τα προσδοκώμενα οφέλη ακρόασης, τηλεθέασης και ανάγνωσης.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η αλήθεια για τα καταγγελλόμενα, σύμφωνα με τις επιστημονικές αρχές της γλωσσολογίας:
Α) Η συντάκτρια του κειμένου με τον τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» συγχέει τους φθόγγους (τους γλωσσικούς ήχους με τους οποίους εκφωνούνται/προφέρονται οι λέξεις στις διάφορες γλώσσες του κόσμου) με τα γράμματα (τα γραπτά σύμβολα που αναπαριστούν τους φθόγγους στον γραπτό λόγο). Δεν παρατηρεί, λοιπόν, ότι στη σελ. 36 της γραμματικής εμφανίζονται οι φθόγγοι της Ελληνικής γλώσσας (ή, για να είμαστε ακριβείς, τα φωνήματά της, βλ. υποσ. 1 σελ. 34 του βιβλίου) και όχι τα γράμματά της (το αλφάβητό της).
Επομένως, τα [α], [ε], [ι], [ο], [ου], εντός αγκυλών και με σαφώς διακριτή γραμματοσειρά (όπως οι συγγραφείς του εγχειριδίου ρητά δηλώνουν στην υποσ. 2 της σελ. 34, πράγμα που φαίνεται, τουλάχιστον, να παραβλέπει η συντάκτρια του άρθρου) είναι οι πέντε φωνηεντικοί φθόγγοι της Νέας Ελληνικής, τα πέντε φωνήεντα της γλώσσας, δηλαδή, καθώς ο όρος φωνήεν είναι όρος που αποδίδεται σε στοιχεία του προφορικού λόγου (τους φθόγγους) και όχι στα γράμματα.
Η αναγνώριση των 5 αυτών φωνηέντων ως των μοναδικών φωνηέντων της Νέας Ελληνικής βεβαίως και δεν αποτελεί καινοτομία της νέας γραμματικής, αντίθετα με όσα υποστηρίζει η κ. Χρυσού.
Τα ίδια 5 φωνήεντα αναγνωρίζει και η μεγάλη γραμματική Τριανταφυλλίδη από το 1941 αλλά και οι σχολικές γραμματικές Τριανταφυλλίδη και Τσολάκη (απλώς στις σχολικές δεν δηλώνεται ρητά ο αριθμός των φωνηεντικών φθόγγων, συνάγεται όμως από τους ορισμούς).
Τα ίδια 5 φωνήεντα αναγνωρίζουν ως φωνήεντα της Νέας Ελληνικής οι ειδικοί γλωσσολόγοι, και ιδιαίτερα οι φωνητικοί και φωνολόγοι, που μελετούν τη Νέα Ελληνική.
Επομένως, είναι σαφές ότι το σύμβολο [ο] για τους συγγραφείς του βιβλίου είναι ο φθόγγος που στην Νέα Ελληνική γράφεται με τα γράμματα όμικρον ή ωμέγα. Το σύμβολο [ου] στη σελίδα 36 είναι ο φθόγγος ο οποίος στη γραφή αναπαρίσταται με τον συνδυασμό των γραμμάτων όμικρον και ύψιλον.
Το ίδιο ισχύει και για τα σύμφωνα. Το γράμμα «ξ» δεν παριστάνει έναν μόνο φθόγγο, αλλά το συμφωνικό σύμπλεγμα δύο φθόγγων, του [κ] και του [σ], γι’ αυτό και οι συγγραφείς δεν συμπεριέλαβαν το σημάδι [ξ] στη «χαρτοσακούλα» της σελ. 36. Αντίστροφα, ο συνδυασμός των γραμμάτων «μι» και «πι» στην Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιείται για να αποδώσει έναν και μόνο φθόγγο, τον φθόγγο [μπ].
Το ίδιο ισχύει και για τους φθόγγους [ντ], [γκ], καθένας από τους οποίους αποδίδεται με δίψηφο γράφημα στον γραπτό λόγο.
Β) Στο άρθρο εσφαλμένα και παραπλανητικά υποστηρίζεται ότι «τα φωνήεντα η, υ, ω έχουν καταργηθεί».
Τα γράμματα της γλώσσας μας παρουσιάζονται στην υποενότητα «3.2. Γράμματα». Στη σελ. 39 παρουσιάζεται το αλφάβητο ενώ η αντιστοιχία φθόγγων γραμμάτων δίνεται στον πίνακα της σελ. 40.
Εκεί βλέπουμε ότι τα πέντε (5) φωνήεντα, οι φθόγγοι [α], [ε], [ι], [ο], [ου] αποδίδονται στον γραπτό λόγο με τα γνωστά μας επτά (7) γράμματα, το άλφα, το έψιλον, το ήτα, το γιώτα, το ύψιλον, το όμικρον και το ωμέγα (και τους συνδυασμούς τους). Αντίστοιχα, βλέπουμε και τα γράμματα που αναπαριστούν τα σύμφωνα της Νέας Ελληνικής.
Απολύτως τίποτα το διαφορετικό απ’ αυτά ακριβώς που υπήρχαν και στις παλιότερες σχολικές γραμματικές, εκτός από το ότι οι συγγραφείς, πολύ ορθά, δεν ονομάζουν και τα γράμματα σύμφωνα και φωνήεντα.
Ωστόσο, κανένα γράμμα δεν λείπει και καμία προτροπή για φωνητική ορθογραφία δεν γίνεται προς τους χρήστες του εγχειριδίου.
Μάλιστα οποιοσδήποτε ξεφυλλίσει το βιβλίο θα δει ότι από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα του ακολουθείται κατά γράμμα (αν μας επιτρέπεται το λογοπαίγνιο…) η παραδοσιακή ιστορική ορθογραφία. Από το εγχειρίδιο δεν λείπει κανένα ήτα, κανένα ύψιλον, κανένα ξι, κανένα ωμέγα.
‘Αρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβόμαστε.
Γ) Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι σε αναπαραγωγές του άρθρου της κ. Χρυσού στο διαδίκτυο απομονώνεται επιλεκτικά από τις προηγούμενες και τις επόμενες σελίδες η σελίδα 36 του βιβλίου, όπου γίνεται η παρουσίαση των φθόγγων, με σκοπό να δημιουργηθεί η παραπλανητική εντύπωση ότι τα απεικονιζόμενα σύμβολα στις δύο «χαρτοσακούλες» του σκίτσου είναι γράμματα και, επομένως, ότι τα ήτα, ωμέγα, γιώτα, ξι και ψι έχουν καταργηθεί από το ελληνικό αλφάβητο.
Οι εν λόγω αναδημοσιεύσεις αποσιωπούν το γεγονός ότι η σελίδα αυτή ανήκει στην υποενότητα «3.1. Φθόγγοι» και ότι στις προηγούμενες σελίδες οι συγγραφείς ρητά εξηγούν ότι τα στοιχεία μέσα στις αγκύλες είναι φθόγγοι (δηλαδή ήχοι) και όχι γράμματα.
Συνεπώς, η εκστρατεία αυτή για την παραπληροφόρηση και τρομοκράτηση δασκάλων, γονέων και μαθητών βασίζεται σε χαλκευμένα στοιχεία.
Δ) Θα μπορούσαμε να επεκταθούμε περισσότερο και να εξηγήσουμε ότι η διάκριση των συμφώνων (των λεγόμενων συμφωνικών φθόγγων) σε τριβόμενα, κλειστά κ.τ.λ. είναι διάκριση κατά τον τρόπο άρθρωσης και, επομένως, ριζικά διαφορετική από τη διάκριση κατά τον τόπο ή το σημείο άρθρωσης, η οποία μάς δίνει κατηγορίες όπως «οδοντικά», «χειλοδοντικά» κ.τ.λ. και -επομένως- η ειρωνική παρατήρηση της κ. Χρυσού στη σελ. 6 του άρθρου «Τα χειλικά, οδοντικά και λαρυγγικά σύμφωνα ενώθηκαν, ανακατεύθηκαν και ξαναχωρίστηκαν όπως βόλευε τους συγγραφείς σε τριβόμενα και κλειστά!» φανερώνει και πάλι παρανόηση για βασικές αρχές της γλωσσολογίας που διδάσκονται σε όλα τα παιδαγωγικά και φιλολογικά τμήματα των πανεπιστημίων.
Επίσης, θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε σειρά επιστημονικών επιχειρημάτων που αποδεικνύουν ότι οι γλωσσικοί μύθοι τους οποίους δείχνει να προσυπογράφει η συντάκτρια του κειμένου (περί δυσλεξίας λόγω μονοτονικού, περί μουσικότητας των φθόγγων, περί της Ελληνικής ως μη συμβατικής γλώσσας, περί της Ελληνικής ως αρχαιότερης γλώσσας όλων των λαών του κόσμου κ.ά.) δεν είναι παρά εθνικά επικίνδυνοι μύθοι που δεν ευσταθούν επιστημονικά.
Δεν θα σχολιάσουμε καν τις θέσεις της συντάκτριας του κειμένου περί κινδύνων που διατρέχει η Ελληνική από την απώλεια της ετυμολογίας λόγω της χρήσης της φωνητικής ορθογραφίας.
Κανείς δεν υποστήριξε τη χρήση της φωνητικής ορθογραφίας ούτε την απλοποίηση της ιστορικής ορθογραφίας στο συγκεκριμένο εγχειρίδιο.
Η παρουσίαση των φθόγγων στη νέα σχολική γραμματική δεν είναι δυνατόν να εκληφθεί κατά κανένα τρόπο ως προτροπή σε αλλαγή του αλφαβήτου, καθώς το αλφάβητο παρουσιάζεται αυτούσιο και με αναλυτικό τρόπο.
Η δε παρουσίαση των φθόγγων στη γραμματική δεν συνιστά καινοτομία• τους φθόγγους τους παρουσίαζαν (ξεκινούσαν μάλιστα από αυτούς και μετά πήγαιναν στα γράμματα) και οι προηγούμενες σχολικές γραμματικές. Οι κατηγορίες, λοιπόν, θεωρούμε ότι είναι παντελώς αβάσιμες και ίσως σκόπιμα κινδυνολογικές και διχαστικές σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία για τη χώρα μας και τον λαό της.
Για τους παραπάνω λόγους, ως ειδικοί επιστήμονες στον τομέα της γλωσσολογίας και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι Αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν μια εκπαιδευτικός που δεν παραδέχεται στοιχειώδεις αρχές της γλωσσικής επιστήμης, όπως είναι η διαφορά μεταξύ ήχων και γραμμάτων, βασιζόμενη σε παρανοήσεις και αβάσιμα συμπεράσματα να αμφισβητεί την εγκυρότητα ενός διδακτικού εγχειριδίου, που έχει εγκριθεί από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας και αποτελεί έργο ειδικών επιστημόνων και το οποίο, ως δασκάλα, καλείται να διδάξει.
Θεωρούμε θλιβερό το γεγονός ότι ένα άρθρο με τόσο φτωχά, εσφαλμένα και αντιεπιστημονικά επιχειρήματα αναπαράγεται και να διαδίδεται άκριτα στο διαδίκτυο και στα Μ.Μ.Ε. και αναγορεύεται σε μείζον θέμα συζήτησης. Επιβεβαιώνουμε την πέραν πάσης αμφιβολίας επιστημονικά ορθή παρουσίαση των φωνηέντων της Νέας Ελληνικής στο νέο εγχειρίδιο.
Ναι, κανένας γλωσσολόγος δεν αμφιβάλλει ότι η Νέα Ελληνική έχει 5 φωνήεντα, τους φθόγγους [α], [ε], [ι], [ο], [ου], οι οποίοι στον γραπτό λόγο αναπαρίστανται με τα επτά γράμματα της αλφαβήτου άλφα, έψιλον, ήτα, γιώτα, ύψιλον, όμικρον, ωμέγα και τους συνδυασμούς των γραμμάτων αυτών ως διψήφων.
Καταδικάζουμε την ανάρμοστη στοχοποίηση και διαπόμπευση των συναδέλφων στο διαδίκτυο και την κατασυκοφάντηση του επιστημονικού τους έργου με ανυπόστατες κατηγορίες.
Ζητάμε, όπως γίνεται σε κάθε πολιτισμένη χώρα, η κρίση ενός επιστημονικού έργου ή μιας επιστημονικής άποψης ή ενός επιστημονικού ζητήματος να γίνεται με βάση τεκμηριωμένες μεθόδους και αληθή επιχειρήματα από τους ειδικούς στην οικεία επιστήμη.
Έτσι λοιπόν, όπως για μια ασθένεια συμβουλευόμαστε τον «γιατρό», για τον σεισμό τον «σεισμολόγο», για ένα νομικό ζήτημα τον «δικηγόρο», για μια γεωργική καλλιέργεια τον «γεωπόνο», για ζητήματα γλώσσας και γλωσσικής εκπαίδευσης, παρά το γλωσσικό μας αισθητήριο, είναι σκόπιμο να συμβουλευόμαστε τον «γλωσσολόγο».
Υπογραφές
1. Ελένη Αγαθοπούλου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
2. Γεωργία Αγγουράκη, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κύπρου
3. Αγγελική Αθανασιάδου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
4. ‘Αρτεμις Αλεξιάδου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Στουτγκάρδης 5. Θεοδώρα Αλεξοπούλου, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Πανεπιστημίου Cambridge 6. Έλενα Αναγνωστοπούλου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης 7. ‘Αννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
8. Γιώργος Ανδρουλάκης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
9. Γιάννης Ανδρουτσόπουλος, γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αμβούργου
10. Ελένη Αντωνοπούλου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
11. Σπύρος Αρμοστή, γλωσσολόγος, Ερευνητής Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου 12. Αργύρης Αρχάκης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
13. Ευγενία Βασιλάκη, γλωσσολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
14. Σοφία Βασιλάκη, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια INALCO
15. Σπυριδούλα Βαρλοκώστα, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α. 16. Ιωάννης Βελούδης, γλωσσολόγος, Καθηγητής Α.Π.Θ.
17. Ράνια Βοσκάκη, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
18. Ζωή Γαβριηλίδου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Δ.Π.Θ.
19. Ιωάννης Γαλαντόμος, γλωσσολόγος, Λέκτορας (υπό διορισμό) Πανεπιστημίου Αιγαίου
20. Θανάσης Γεωργακόπουλος, γλωσσολόγος, Επισκέπτης Ερευνητής Humboldt Universität
21. Έφη Γεωργαλά, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Πανεπιστημίου Γενεύης
22. Μαριάνθη Γεωργαλλίδου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου
23. Γεώργιος Γιαννάκης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ.
24. Αναστασία Γιαννακίδου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Σικάγο 25. Γιαννούλα Γιαννουλοπούλου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
26. Διονύσης Γούτσος, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
27. Έλενα Γρίβα, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
28. Ρέα Δελβερούδη, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
29. Βασιλική Δενδρινού, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
30. Ελεωνόρα Δημελά, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Πανεπιστημίου Πατρών
31. Μαρία Δημητρακοπούλου, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας
32. Πέτρος Διατσέντος, γλωσσολόγος, Ερευνητής ATER, Πανεπιστήμιο Στρασβούργου
33. Αγγελική Ευθυμίου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Δ.Π.Θ.
34. David Holton, γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Cambridge
35. Ειρήνη Θεοδωροπούλου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Qatar
36. Μαρία Θεοδωροπούλου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
37. Ευαγγελία Θωμαδάκη, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Δ.Π.Θ.
38. Δήμητρα Θεοφανοπούλου-Κοντού, γλωσσολόγος, Ομότιμη Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
39. Μαρία Ιακώβου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
40. Σαβίνα Ιατρίδου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια M.I.T.
41. Brian D. Joseph, γλωσσολόγος, Διακεκριμένος Καθηγητής, The Ohio State University
42. Εύβοια Καϊναδά, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Διδάσκουσα Τ.Ε.Ι. Πατρών
43. Μάρω Κακριδή-Φερράρι, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
44. Αλέξης Καλοκαιρινός, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης
45. Κωνσταντίνος Κακαρίκος, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Ε.Κ.Π.Α.
46. Σταύρος Καμαρούδης, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
47. Κώστας Κανάκης, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου 48. Ιωάννα Κάππα, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης
49. Ελένη Καραντζόλα, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου
50. Πέτρος Καρατσαρέας, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Πανεπιστημίου Cambridge 51. Ρεγγίνα Καρούσου-Φωκά, γλωσσολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Cambridge 52. Μαριλένα Καρυολαίμου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κύπρου
53. Δήμητρα Κατή, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
54. Γεωργία Κατσιμαλή, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης
55. Μαριάννα Κατσογιάννου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κύπρου
56. Γεωργία Κατσούδα, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Γ΄, Ακαδημία Αθηνών
57. Αξιώτης Κεχαγιάς, γλωσσολόγος, Διδάκτορας/Ερευνητής University College London
58. Μαριάννα Κονδύλη, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών
59. Βάλια Κορδώνη, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Saarland
60. Σταυρούλα Κούστα, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Πανεπιστημίου Cambridge
61. Ελίζα Κουτούπη-Κητή, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
62. Δημήτριος Κουτσογιάννης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ.
63. Σταματία Κουτσουλέλου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α. 64. Δήμητρα Λαζαρίδου-Χατζηγώγα, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Queen Mary University of London
65. Σοφία Λαμπροπούλου, γλωσσολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Λίβερπουλ
66. Χρυσούλα Λασκαράτου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
67. ‘Αγγελος Λέγγερης, γλωσσολόγος, Ερευνητής Α.Π.Θ.
68. Winfried Lechner, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
69. Μαρίκα Λεκάκου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
70. Peter Mackridge, γλωσσολόγος, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Οξφόρδης
71. Μαριάνθη Μακρή-Τσιλιπάκου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
72. Χριστίνα Μανουηλίδου, γλωσσολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Πατρών
73. Θεόδωρος Μαρίνης, γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Reading
74. Γεώργιος Μαρκόπουλος, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
75. Θοδωρής Μαρκόπουλος, γλωσσολόγος, Λέκτορας (υπό διορισμό) Πανεπιστημίου Πατρών
76. Βασιλική Μάρκου, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Κ.Ε.Γ.
77. Σοφία Μαρμαρίδου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
78. Μαρία Μαστροπαύλου, γλωσσολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
79. Δημήτρης Μαυρέας, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Γλωσσολογίας Ε.Κ.Π.Α.
80. Δήμητρα Μελισσαροπούλου, γλωσσολόγος, Διδάσκουσα Πανεπιστημίου Πατρών & Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου
81. Jason Merchant, γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Σικάγο
82. Γιώργος Μικρός, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
83. Δημήτρης Μιχελιουδάκης, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Πανεπιστημίου Cambridge
84. Αμαλία Μόζερ, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
85. Σπύρος Μοσχονάς, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
86. Ευδοκία Μπαλάση, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
87. Μαρία Μπαλτατζάνη, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
88. Σπυριδούλα Μπέλλα, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
89. Θεόδωρος Μωυσιάδης, γλωσσολόγος, Ερευνητής, Κέντρο Λεξικολογίας
90. Tώνια Νενοπούλου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια, Α.Π.Θ.
91. Βασιλική Νικηφορίδου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
92. Κατερίνα Νικολαΐδου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
93. Καλομοίρα Νικολού, γλωσσολόγος, Λέκτορας (υπό διορισμό) Πανεπιστημίου Αιγαίου
94. Κώστας Δ. Ντίνας, γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
95. Γιώργος Ι. Ξυδόπουλος, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
96. Δέσποινα Παπαδοπούλου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Α.Π.Θ. 97. Δημήτρης Παπαζαχαρίου, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
98. Γεώργιος Παπαναστασίου, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Α.Π.Θ. & Διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών
99. Φοίβος Παναγιωτίδης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου
100. ‘Αννα Παναγιώτου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κύπρου
101. Ελένη Παναρέτου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α.
102. Νίκος Παντελίδης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
103. Ευάγγελος Β. Πετρούνιας, γλωσσολόγος, Ομότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.
104. Περικλής Πολίτης, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής, Α.Π.Θ.
105. Απόστολος Πούλιος, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Α.Π.Θ.
106. Μαρία Πουλοπούλου, γλωσσολόγος, Ε.Ε.ΔΙ.Π. Πανεπιστημίου Κρήτης
107. Όλγα Προφίλη, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Πανεπιστημίου της Grenoble
108. Αγγελική Ράλλη, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών
109. Ανθή Ρεβυθιάδου, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
110. ‘Αννα Ρούσσου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών
111. Ειρήνη Σανουδάκη, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Πανεπιστημίου Bangor
112. Σωτηρία Σβώρου, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια San Jose State University
113. Ευστάθιος Σελίμης, γλωσσολόγος, Επιστ. Συνεργάτης ΑΤΕΙ Καλαμάτας, Διδάσκων Ε.Κ.Π.Α. & Ερευνητής Κ.Ε.Γ.
114. Μαρία Σηφιανού, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α
115. Γιώργος Σπαθάς, γλωσσολόγος, Ερευνητής Πανεπιστημίου Στουτγκάρδης
116. Βασίλειος Σπυρόπουλος, γλωσσολόγος, Λέκτορας Ε.Κ.Π.Α.
117. Αναστασία Στάμου, γλωσσολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
118. ‘Αννα Σφακιανάκη, γλωσσολόγος, Διδάκτορας Α.Π.Θ.
119. Αλέξανδρος Τάντος, γλωσσολόγος, Λέκτορας (υπό διορισμό) Α.Π.Θ.
120. Μαρίνα Τερκουράφη, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Illinois at Urbana-Champaign
121. Αρχόντω Τερζή, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Τ.Ε.Ι. Πάτρας
122. Μαρίνα Τζακώστα, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης
123. Δήμητρα Τζανιδάκη-Kreps, γλωσσολόγος, Διδάσκουσα Πανεπιστημίου Reading 124. Νίνα Τοπιντζή, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Λειψίας 125. Αναστάσιος Τσαγγαλίδης, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ.
126. Ιάνθη Μαρία Τσιμπλή, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
127. Σταυρούλα Τσιπλάκου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου
128. Αγγελική Τσόκογλου, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α. 129. Συμεών Τσολακίδης, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Frederick 130. Γιώργος Τσούλας, γλωσσολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστήμιου York 131. Σάββας Τσοχατζίδης, γλωσσολόγος, Καθηγητής Α.Π.Θ.
132. Κατερίνα Φραντζή, γλωσσολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου
133. Γεωργία Φωτιάδου, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Α.Π.Θ.
134. Ανθή Χαϊδά, γλωσσολόγος, Ερευνήτρια Ε.Κ.Π.Α.
135. Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, γλωσσολόγος, Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α. 136. Σωφρόνης Χατζησαββίδης, γλωσσολόγος, Καθηγητής Α.Π.Θ.
137. Δέσποινα Χειλά-Μαρκοπούλου, γλωσσολόγος, Ομότιμη Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α. 138. Μαρία Χονδρογιάννη, γλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Westminster
139. Μάριος Χρύσου, γλωσσολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
140. Αγγελική Ψάλτου-Joycey, γλωσσολόγος, Καθηγήτρια Α.Π.Θ. & Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρίας Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας
ΒΕΒΑΙΑ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΛΕΥΚΩΜΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΥΣΤΑΘΟΥΝ.
ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΔΙΟΤΙ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ.

Η ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


Από τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων φιλόσοφων διαπιστώνουμε ότι τους απασχολούσε ιδιαίτερα η προέλευση και η μοίρα του ανθρώπου και του κόσμου που τον περιέβαλε.
Ένεκα τούτου είχαν ιδρυθεί σχολές σε διάφορα μέρη της Ελλάδος που ανέπτυσσαν ολόκληρα φιλοσοφικά συστήματα.
Το ενδιαφέρον αυτό που διατηρήθηκε μέχρι τις ημέρες μας, είχε ως αποτέλεσμα να αναπτυχτούν οι επιστήμες και να διατυπωθούν πολλές θεωρίες από τους ερευνητές γύρω από αυτό το θέμα.

Μια από αυτές είναι η θεωρία της κατευθυνόμενης πανσπερμίας, την οποία διατύπωσαν οι καθηγητές Francis Crick (Βραβείο Νόμπελ) Φυσιολογίας - Ιατρικής 1962, για την ανακάλυψη του DNA και ο L. Orgel.
Σύμφωνα με αυτήν την θεωρία, η ζωή που γνωρίζουμε σήμερα δεν εμφανίστηκε αυτοδύναμα στον πλανήτη μας, αλλά ήρθε από ένα ουράνιο σώμα έξω από το πλανητικό μας σύστημα με φορείς μικροοργανισμούς, τους οποίους ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΠΟΛΥ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΑ ΛΟΓΙΚΑ ΟΝΤΑ.

Τα όντα αυτά σύμφωνα με τους δυο ερευνητές, μεταφέρθηκαν με διαστημόπλοια και ράντισαν κυριολεκτικά τον πλανήτη μας με μικροοργανισμούς.
Αναφέρουν επίσης ότι μετά από μακροχρόνιες έρευνες, ανακάλυψαν πως δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ της χημικής σύνθεσης του Γήινου περιβάλλοντος και εκείνης των εμβίων οργανισμών.
Ως παράδειγμα αναφέρουν ότι σπουδαίο ρόλο στις γήινες ενζυμικές και χημικές διεργασίες δεν παίζουν τα στοιχεία χρώμιο και νικέλιο, που αφθονούν στη Γη, αλλά το σπάνιο στοιχείο μολυβδένιο και υποθέτουν, ότι η ζωή έφτασε στη Γη από ένα άλλο ουράνιο σώμα που διαθέτει άφθονο μολυβδένιο.

Τι λενε οι ελληνες καθηγητες του Πανεπιστημιου Αθηνων και οι ξενοι επιστημονες.
Οι επίκουροι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάνος Δανέζης και Σταύρος Θεοδοσίου, στο εξαίρετο δίτομο βιβλίο τους «Το Σύμπαν που αγάπησα», εκδόσεις Δίαυλος, πιστεύουν ότι δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν, αφού υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια αστέρια στον Γαλαξία μας, που έχουν την δυνατότητα να συνοδεύονται όπως και ο Ήλιος μας από πλάνητες, που πληρούν τις συνθήκες ανάπτυξης ευφυούς ζωής ανάλογης με αυτήν της Γης.
Πεποίθηση τους είναι ότι οι κάτοικοι του Σύμπαντος θα μας απλώσουν κάποτε φιλικά το χέρι. Θερμός υποστηρικτής της ίδιας θεωρίας είναι ο Σουηδός χημικός Σ. Αρένιους (Βραβείο Νόμπελ Χημείας), κατά τον οποίον, η γήινη ζωή δεν ξεκίνησε από την Γη, αλλά από σπέρματα ζωής, που ήρθαν από το διάστημα και βρήκαν κατάλληλες συνθήκες για να εξελιχτούν.

Οι αρχαιοι ελληνες, ο Γαλαξιας, ο Ηριδανος ποταμος, η Μυθολογια μας, ο Περσεας και η Ανδρομεδα. Οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγαν τον Γαλαξία «Γαλακτίτη Κύκλο» και «Ηριδανό Ποταμό» ή «Δρόμο του Διός».
Πίστευαν ότι ο Γαλαξίας μας ήταν ο δρόμος που ακλούθησε ο ήρωας ΠΕΡΣΕΑΣ για να σώσει την ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ, πάνω στον ΠΗΓΑΣΟ, δημιουργώντας με τον «καλπασμό» του άφθονη αστρική σκόνη.
Η Ελληνική Μυθολογία είναι γεμάτη από θεϊκά όντα, που κατέρχονται στην Γη, για να πάρουν συζύγους.
Όλες οι παραδόσεις των αρχαίων λαών ομιλούν για ουράνια φλεγόμενα άρματα που έφθασαν στην Γη από τα άστρα, καθώς επίσης για ανώτερες εξωγήινες υπάρξεις που χάρισαν στους ανθρώπους νόμους και όργανα, για να οικοδομήσουν τον πολιτισμό τους.

Οι αρχαίες Ελληνικές δοξασίες ομιλούν για τον Τιτάνα Προμηθέα, που έδωσε στους ανθρώπους την «Φωτιά» από τους ουρανούς και έγινε ως εκ τούτου ο θεμελιωτής του ανθρωπίνου πολιτισμού.
Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει ότι «ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ». Είναι οι «ΠΡΟΜΥΘΕΙΣ», που έφεραν το ΠΥΡ της Γνώσεως στα ανθρωποειδή της Γης, που μέχρι τότε ζούσαν σαν ζώα σε λαγούμια και βαθιές σπηλιές, όπως αναφέρει ο Αισχύλος στην τραγωδία του «Προμηθεύς Δεσμώτης»: «Μα ακουστέ εδώ τις ταλαιπωρίες των ανθρώπων, που χωρίς μυαλό πρώτα, πλάσματα με νου και πνεύμα τους έκανα να είναι. Ψυχή είχαν, γιατί η Ψυχή των ανθρώπων προϋπάρχει.

Μα και τα δώρα μου να δείτε τι καλόγνωμα που ήταν. Πρώτα, βλέποντας οι άνθρωποι, βλέπανε του κάκου και ακούοντας δεν άκουαν.
Και όμοιοι με των ονείρων τους ίσκιους ανακάτευαν τα πάντα δίχως τάξη και ούτε τα πλινθόκτιστα σπίτια που προστατεύουν γνώριζαν, ούτε την τέχνη του ξύλου. Μα σε σκαφτές σπηλιές αυτοί ζούσαν σαν τα πολυκίνητα μυρμήγκια που στον άνθρωπο σε πολλά μοιάζουν, μες στ’ ανήλια βάθη των άντρων.
Μα τα πάντα έπρατταν δίχως κρίση, ως την ώρα που των άστρων τους έδειξα τις ανατολές και τις δύσεις να ξεκρίνουν και την έξοχη τέχνη του αριθμού τους βρήκα και των γραμμάτων που ‘ναι η θύμηση όλων, η μνήμη, η εργατική μουσογεννήτρα. Και πρώτος στον ζυγό έζεψα τα ζώα, βοηθούς του ανθρώπου ιερούς, τους πιο βαριούς να πάρουν από τους μόχθους του, μα και αυτοί με αγάπη να τα βλέπουν.
Το σπουδαιότερο είναι πως αν σ’ αρρώστια έπεφταν κανένα γιατρικό δεν είχαν να πιούν ή να αλείψουν, μα χωρίς γιατρειά αδυνάτιζαν, ώσπου τους έδειξα εγώ πάλι τα γιατρικά ν’ ανακατεύουν και όλες τις αρρώστιες να πολεμούν, τους διάφορους τρόπους της μαντικής τέχνης όρισα. Κοντολογίς, μ’ ένα λόγο μάθε το, όλες οι τέχνες από τον Προμηθέα στους θνητούς δόθηκαν».

ΣΤΗΝ ΑΧΛΥΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Κατά (την Ιερά μας Παράδοση) την Μυθολογία μας, οι άνθρωποι ευρίσκοντο σε μια ζωώδη κατάσταση, πριν ο Προμηθέας φέρει σ’ αυτούς το Πυρ εξ ουρανού. Η ΒΙΑ (Χάος) κυριαρχούσε στον προηγούμενο κόσμο.
Οι πρωτόγονοι άνθρωποι που προέκυψαν από τ’ αποκοπέντα γεννητικά όργανα του Ουρανού, που τα έκοψε με το τσεκούρι του ο Κρόνος, γεννιόνταν από την Γη, χωρίς γονείς και ζούσαν σαν ζώα σε λαγούμια.
Ο Προμηθέας όμως, κατά κάποιον τρόπο πρόδωσε τους Τιτάνες και προσχώρησε στους ΘΕΟΥΣ (όπως ο θεός Ασσούρ, που αναφέρεται στα ασσυριακά κείμενα). Ξέκοψε από τους φυσικούς του συμμάχους και χρησιμοποίησε την πείρα του εναντίον τους.
Ο Δίας εκμεταλλεύτηκε την προσχώρηση του Τιτάνα, για να εκθρονίσει τον Κρόνο και να τον ρίξει στα Τάρταρα.
Ο Προμηθέας εν συνεχεία λυπήθηκε τους ανθρώπους που ήταν χωρίς λογική και τους χάρισε την ελπίδα της αιωνιότητας με την μεταφορά του ουρανίου Πυρός, που αντιστοιχεί με τον σπινθήρα της λογικής. Η θυσία του δεν πήγε χαμένη. Με την χρήση του πυρός επήλθε η ανάπτυξη του πολιτισμού. Ο Ζεύς όμως «οργίστηκε».

Στον «Φίληβο» όμως δίδεται μια άλλη εξήγηση του Μύθου, όταν μας λέει ο Σωκράτης ότι οι ίδιοι οι Θεοί έδωσαν δώρο στους ανθρώπους την γνώση της αλήθειας, μαζί με το φωτεινό πυρ.
Πολλοί ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι πάνω στη Γη, υπάρχουν δυο φυλές ανθρώπων. Μία γήινη και μια ουράνια, η οποία μετέφερε το πυρ της γνώσης και μετάλλαξε τα ανθρωποειδή που υπήρχαν και τα μετέβαλε σε σώφρονας ανθρώπους. (HOMO SAPIENS).
Η ονομασία Έλληνες, απ’ ότι γνωρίζουμε από την Ιστορία, προέρχεται από τον Έλληνα, τον γιο του Δευκαλίωνος, ο οποίος με την σειρά του, ήταν γιός του Προμηθέως!
Πριν τα χρόνια του Έλληνος δεν υπήρχε η ονομασία ΕΛΛΑΣ και έδιναν στην χώρα κατά τόπους το όνομα τους τα διάφορα προγονικά φύλα, που κατοικούσαν την πατρίδα μας, ως επί το πλείστον Πελασγοί! «Δοκει δε μοι, αλλά τα μεν προ Έλληνος του Δευκαλίωνος και παν ουδέ είναι η επίκλησις αυτή, κατά έθνη δε άλλα τε και το Πελασγικόν επί πλείστον εφ’ εαυτών την επωνυμίαν παρέχεσθαι».


Αποκωδικοποιηση Ελληνικης Μυθολογιας

Σύμφωνα με την πινακίδα του Ιδαλίου της Κύπρου, που αποκρυπτογραφήθηκε πρόσφατα με την μέθοδο Chandwick, οι Μόες – Ελλοί (Έλληνες) ήρθαν στην Γη από τον Σείριο (που νοείται αποικία του η Γη), με αρχηγό τους τον Μίνωα και δίδαξαν τις τέχνες και τον πολιτισμό.
Στην αρχή είχαν αιθέρια μορφή (Χρυσούν Γένος), αλλά μετά που αναμείχτηκαν με τους κατοίκους της γης, απέκτησαν υλική υπόσταση (δερμάτινους χιτώνες). Ο Μίνωας και ο Προμηθέας ταυτίζονται, μια και οι δυο είχαν γυιό τους τον Δευκαλίωνα, δηλαδή τους Ελλούς, που ήλθαν με την Λάρνακα τους (κιβωτό – σκάφος) στην Γη, μεταφέροντας του ουράνιο Πυρ στους γήινους.

Έκτοτε έμειναν σταυρωμένοι στο γήινο περιβάλλον.
Ο σταυρός που βρέθηκε χαραγμένος μαζί με άλλα Ελληνικά σύμβολα (όπως ο μαίανδρος και το οκτάκτινο αστέρι), σε όλα τα αρχαία μνημεία της Γης, έγινε έμβλημα τους και δήλωνε το εκπολιτιστικό έργο τους.
Είναι η φυλή των Ελλήνων, οι Προμηθείς, που δέθηκαν μεταξύ Ουρανού και Γής. Πολέμησαν με τους Άτλαντες και τους Κρόνιους δαίμονες, που είχαν έμβλημα τους την Σελήνη (μισοφέγγαρο) κατά την Τιτανομαχία.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΤΑΝ ΚΟΣΜΙΚΟΣ, αφορούσε την Γη και το Διάστημα!

ΠΙΣΤΕΥΑΝ Η ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΘΕΙΣΜΟ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ


Οι αρχαίες θρησκείες και ο Χριστιανισμός μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία (νηστείες, βαπτίσεις, σύμβολα, καινούργια ονόματα).
Και καθώς ο Χριστιανισμός είναι νεώτερος των θρησκειών αυτών, είναι φανερό πόσο επηρεάστηκε στην τελική διαμόρφωσή του.

Όπως λέει και ο Άγιος Αυγουστίνος "Αυτό που σήμερα αποκαλείται Χριστιανική θρησκεία, υπήρχε ήδη ανάμεσα στους αρχαίους και δεν έλειπε και στις απαρχές της ανθρώπινης φυλής.
Όταν ο Χριστός εμφανίστηκε ένσαρκος , η αληθινή θρησκεία που ήδη υπήρχε, έλαβε την ονομασία Χριστιανική.",ενώ πριν από αυτόν ο Αριστοτέλης είχε πει:
"Η θεια ουσία βρίσκεται παντού στην φύση".
Ό,τι ονομάζουμε Θεούς είναι απλώς οι πρωταρχικές ουσίες.
Οι μύθοι και οι ιστορίες δημιουργήθηκαν για να κάνουν το θρησκευτικό σύστημα καταληπτό και ελκυστικό, από τους απλούς πολίτες.
Έτσι οι ιστορίες του Δια , της Τροίας, του Ηρακλή είναι ιστορίες που κρύβουν βαθύτερα μηνύματα.

Υπάρχουν πολλοί κατώτεροι θεοί αλλά ένας μόνο Δημιουργός.
Οι θυσίες στις θεότητες είναι ένας τρόπος που εφευρέθηκε για να αναγκάσει τους ανθρώπους να υπακούουν στους νόμους.
Η πρωταρχική ουσία όμως είναι μια και δεν είναι ούτε η φωτιά, ούτε η γη, ούτε το νερό ούτε οτιδήποτε άλλο που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις.
Μια πνευματική υπόσταση είναι η αιτία του σύμπαντος , όλη η ομορφιά του, όλη η κίνηση, και όλα τα σχήματα που τόσο όλοι μας θαυμάζουμε.
Τα πάντα πρέπει να μας οδηγούν σε αυτή την πρωταρχική ουσία που κυβερνά τα πάντα...".

Πίσω από την φαινομενική πολυθεΐα της Ελληνικής μυθολογίας οι αρχαίοι Έλληνες πάντα αναγνώριζαν ένα αρχηγό των Θεών είτε ως Ουρανό, είτε ως Κρόνο ή Χρόνο, δηλώνοντας την αρχή κινήσεως του σύμπαντος, είτε σαν Δία ή Ζήνα, (για να εκφράσουν ότι χάρις σε αυτόν ζούμε) που κυβερνούσε τον κόσμο βοηθούμενος από επιμέρους δυνάμεις.
Ο Όλυμπος ήταν, πέρα των άλλων, ένα σύμβολο των διαφόρων δυνάμεων μέσα στην ενότητα του Ύπατου Νου.

Ίσως μάλιστα η αλήθεια αυτή να αποτελούσε τμήμα των αποκαλύψεων στα μυστήρια που αργότερα, όταν η αυστηρότητα της εχεμύθειας και ο φόβος του θανάτου λόγω αποκαλύψεων των μυστηρίων εξέλειψε, οι φιλόσοφοι προέβηκαν σε αποκαλύψεις μέσω του Πλωτίνου, του Πρόκλου, των Ερμητιστών και των Γνωστικών οι οποίοι μιλούσαν για Ένα Θεό.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των σοφών διαλόγων του Ερμή του Τρισμέγιστου.

Ο μονοθεϊσμός των αρχαίων Ελλήνων που προηγείται της πολλαπλότητας αναγνωρίζεται στον Πλάτωνα "Πίσω από κάθε καθορισμένη ύπαρξη και δευτερεύουσα Αιτία ,πίσω από κάθε νόμο, ιδέα και αρχή υπάρχει μια Διάνοια ή Νους η πρώτη αρχή όλων των αρχών, η υπέρτατη ιδέα στην οποία βασίζονται όλες οι άλλες ιδέες.
Ο μονάρχης και νομοθέτης του σύμπαντος, η υπέρτατη ουσία από την οποία τα πάντα αντλούν την ύπαρξη και την ουσία τους, η πρώτη και αποτελεσματική αιτία κάθε τάξης, αρμονίας, ομορφιάς, τελειότητας και καλοσύνης που διακατέχει τι σύμπαν",

τον Θαλή "Το παλαιότερο από τα όντα είναι ο Θεός, διότι είναι αγέννητος",
τον Εμπεδοκλή " Διπλή ιστορία θα σου πω. Κάποτε από τα πολλά βγήκε το ένα και από το ΕΝΑ τα πολλά",
τον Ηράκλειτο "Εκ των πάντων εν και εξ ενός τα πάντα.",
τον Πλούταρχο "Ένας είναι ο Λόγος που διευθύνει το Σύμπαν και μία η Πρόνοια η οποία το κυβερνά.","δεν υποστηρίζουμε ότι υπάρχουν άλλοι θεοί σ' άλλους λαούς και διαφορετικοί σ' άλλους ούτε βαρβάρους ούτε Έλληνες θεούς, ούτε νότιους ούτε βόρειους.
Αλλ' όπως ο ήλιος, και η σελήνη, ο ουρανός και η γη και η θάλασσα είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους, αλλά ονομάζονται αλλιώς από άλλους και διαφορετικά από άλλους, έτσι ένας είναι ο Λόγος που διευθύνει το σύμπαν και μια η Πρόνοια, η οποία το κυβερνά....",

τον Επίκουρο "Οι Θεοί δεν είναι πολλοί , όπως πολλοί νομίζουν, και δεν είναι ασεβής όποιος αμφισβητεί αυτά που οι πολλοί πιστεύουν για τους θεούς. Ασεβής είναι αντίθετα, αυτός που πιστεύει για τους θεούς ό,τι και οι πολλοί , γιατί δεν έχουν αληθινές γνώσεις αλλά εντυπώσεις".
Πρέπει κάποιος να ασχοληθεί πραγματικά με τα αρχαία κείμενα και να ψάξει τις βαθύτερες αλήθειες, για να αντιληφθεί ότι το "ένας" και "πολλοί" είναι έννοια αριθμητική, που μικρή αξία έχει στον υπεραισθητό κόσμο. Είναι διάκριση που έγινε μεταγενέστερα, όταν προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τον Θεό Πνεύμα, κατατάσσοντάς κι Αυτόν σε λογικές κατηγορίες, κι απετέλεσε απλώς αφορμή για συγκρούσεις μεταξύ φανατικών.
Ο μυημένος αντίκριζε ταυτόχρονα τον Θεό και τους Θεούς. "Ο λατρεύων τους θεούς λατρεύει τον θεόν", έλεγε ο Πλωτίνος. Ο Θεός δεν έχει καμία νοητή ιδιότητα, προσέθετε. Είναι πέραν του νοητού, αδιανόητος και αδιάγνωστος. Μπορούμε να πούμε μόνον, τι δεν είναι, κι όχι τι είναι. Όλες οι αμέτρητες θεϊκές δυνάμεις, που γεμίζουν τον κόσμο, δεν είναι βέβαια ανεξάρτητες μεταξύ τους. Τα πάντα λειτουργούν αρμονικά, διότι μία είναι η θεία ουσία του κόσμου. Γι' αυτό, δεν υπάρχει επίσης αντίφαση μεταξύ Θεϊσμού και Πανθεϊσμού, αφού, όπως επισημαίνει ο Πλωτίνος, ο Θεός υπέρκειται των πάντων (Θεϊσμός), αλλά ταυτοχρόνως περιλαμβάνει και τα πάντα (Πανθεϊσμός). Οι μυριάδες θεϊκές δυνάμεις, που γεμίζουν τον κόσμο μας, μολονότι συμβαίνει συχνά και να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, είναι εκφάνσεις και βουλήσεις του Ενός. Διαβάζοντας προσεκτικά λοιπόν τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, και τους Ορφικούς ύμνους διαπιστώνει κανείς ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν υπήρξαν ειδωλολάτρες, αλλά κατ' ουσία μονοθεϊστές και πανθεϊστές.
Από τους πρώτους που μίλησαν για την μία και μοναδική αρχή Θεό ήταν οι Ορφικοί, όπως αποδεικνύεται και από τα ακόλουθα αποσπάσματα:
"Ένας βασιλεύς-κύριος υπάρχει αυτογέννητος κι όλα όσα έχουν δημιουργηθεί, είναι γεννήματα αυτού του Ενός.
Και αυτός ο βασιλεύς περιφέρεται μέσα στα δημιουργήματά του και δίνει το καλό και το κακό","
Ο Ζεύς έγινε πρώτος, ο Ζεύς και τελευταίος, ο Ζεύς είναι η κεφαλή, ο Ζεύς και το μέσον, από τον Δία γεννήθηκαν τα πάντα. Ο Ζεύς γεννήθηκε αρσενικός, ο Ζεύς υπήρξε η αθάνατη νύφη.
Ο Ζεύς είναι το στήριγμα της γης και του έναστρου ουρανού. Ο Ζεύς είναι το θεμέλιο της θάλασσας, ο ήλιος και η σελήνη.
Είναι ένα κράτος, ένας Θεός, ο μέγας κύριος των πάντων. Είναι η φωτιά και το νερό, η γη και ο αιθέρας, η νύχτα και η ημέρα, η Μήτις και ο Έρωτας με τις πολλές χαρές. Όλα αυτά βρίσκονται μέσα στο σώμα του μεγάλου Δία".


Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ



Ορίζει τις δύο Ισημερίες και τα δύο Ηλιοστάσια.
Ο σταυρός της ελληνικής σημαίας… προέρχεται από την Κνωσό του 1600 π.Χ.; !!!
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η ελληνική σημαία φέρει ισοσκελή σταυρό και όχι τον ανισοσκελή χριστιανικό;
Η πιθανότερη απάντηση είναι ότι οι κατασκευαστές του εθνικού σύμβολου... πρέπει να γνώριζαν περισσότερα από ότι νομίζαμε!

Ο ανισοσκελής σταυρός ήταν ανέκαθεν ιερό σύμβολο των θαλασσοπόρων Ελλήνων, μια και συμβόλιζε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Οι θαλασσοκράτορες Κρήτες αλλά και γενικότερα οι θαλασσινοί Έλληνες με τα αναρίθμητα νησιά και τα ποντοπόρα ταξίδια τους, όφειλαν να γνωρίζουν στοιχεία προσανατολισμού με κάθε δυνατή λεπτομέρεια.

ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΜΗΝΥΜΑ


Ένα μήνυμα από το διάστημα, που ελήφθη το 1998 κατάφερε μετά από αρκετά χρόνια να αποκρυπτογραφήσει η NASA σύμφωνα με ... έγγραφο από το Βρετανικό Υπουργείο Αμυνας.
Ο Ρώσος αστροφυσικός Βίκτορ Κουλάκοφ πιστεύει ότι το σήμα εστάλη από εξωγήινο πολιτισμό, γειτονικού γαλαξία, και είναι …ηλικίας 80.000 ετών (χρόνος που απαιτείται για να φθάσει στη Γη).
Στο μήνυμα, σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους, έδιναν την ακριβή τοποθεσία τους με...

κρυπτογραφημένη απεικόνιση ενός πλανητικού συστήματος, με ένα ή δύο κυρίαρχα άστρα, ενώ καθόριζαν και την υλική σύσταση του πλανήτη. Ο άγνωστος πολιτισμός προειδοποιούσε ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, χωρίς ωστόσο να εξηγεί την αιτία.
Ο Ρώσος καθηγητής εκτιμά ότι με βάση τα γήινα δεδομένα, πιθανότερη αιτία να είναι ένας πυρηνικός πόλεμος.
Παράλληλα διαπιστώνεται αδυναμία των κατοίκων του άγνωστου πλανήτη να τον εγκαταλείψουν, είτε επειδή δεν υπήρχε η τεχνολογική ανάπτυξη που θα επέτρεπε τη δυνατότητα μαζικών ταξιδιών στο διάστημα, είτε γιατί δεν υπήρχε γειτονικός κατοικήσιμος πλανήτης.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό World News και όπως σημειώνεται αντλήθηκε από επίσημα έγγραφα του βρετανικού υπουργείου Άμυνας.

ΣΤΟΑ ΑΤΤΑΛΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ


Ανοικτός για το κοινό, έπειτα από 30 χρόνια, θα είναι από σήμερα, Τετάρτη ο εκθεσιακός χώρος στον πρώτο όροφο της Στοάς του Αττάλου.
Η ανακαίνιση του χώρου και η έκθεση των γλυπτών στον όροφο της Στοάς αποτελούν τμήμα του έργου «Αναβιώνοντας την Αρχαία Αγορά, τον τόπο που γεννήθηκε η Δημοκρατία». Το έργο, το οποίο περιλαμβάνει επίσης δράσεις ψηφιοποίησης και προβολής των ευρημάτων και του αρχειακού υλικού της Αρχαίας Αγοράς μέσω των νέων τεχνολογιών, θα παρουσιαστεί επίσημα στο κοινό τον Σεπτέμβριο.

Η έκθεση, περιλαμβάνει γλυπτά μικρής κλίμακας και, κυρίως, τη σημαντική συλλογή ρωμαϊκών πορτρέτων της Αθηναϊκής Αγοράς και διαρθρώνεται στις ακόλουθες ενότητες:

- «Ιδεαλιστικές μορφές θεών και κοινών θνητών (4ος-3ος αι. π.Χ.)»,

- «Τα αθηναϊκά εργαστήρια αναπαράγουν κλασικά έργα. Ρωμαϊκά αντίγραφα κλασικών έργων (1ος -2ος αι. μ.Χ.)»,

- «Ρωμαϊκά πορτρέτα πλούσιων αστών της Αθήνας, οι οποίοι εικονίζονται κατά τα αυτοκρατορικά πρότυπα (1ος- 2ος αι. μ.Χ.)»,

- «Η πόλη τιμά τους δημόσιους λειτουργούς. Πορτρέτα δημοσίων λειτουργών και κοσμητών στον τύπο της ερμαϊκής στήλης (2ος-3ος αι. μ.Χ.)»,

- «Ρωμαϊκά πορτρέτα ιδιωτών και επιφανών πολιτών της ρωμαϊκής Αθήνας (3ος αι. μ.Χ)»,

- «Συλλογές γλυπτών που κοσμούσαν τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια της Ύστερης Αρχαιότητας, στα οποία συγκαταλέγονται γλυπτά από την Οικία Ω».

Εκτενή εισαγωγικά κείμενα υποστηρίζουν τις εκθεσιακές ενότητες και παρέχουν στον επισκέπτη τη δυνατότητα να παρακολουθήσει την εξέλιξη της αττικής γλυπτικής από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως την ύστερη αρχαιότητα, ενώ η έκθεση πλαισιώνεται και από προπλάσματα των αρχαιολογικών χώρων της Αγοράς, της Ακρόπολης και της Πνύκας, τα οποία συμβάλλουν στην κατανόηση της αρχαίας αθηναϊκής τοπογραφίας.

Το έργο υλοποιήθηκε από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών και την Α΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο πλαίσιο του μέτρου Διαφύλαξης Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς που συγχρηματοδότησαν ο Χρηματοδοτικός Μηχανισμός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου 2004-2009 και το υπουργείο Οικονομικών.

ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ


Η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε το πρώτο φάρμακο που κυκλοφορεί στην αγορά για την μείωση των πιθανοτήτων να προσβληθεί απ’ τον ιό του AIDS, κάποιος που δεν είναι φορέας του ιού.

Η Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι το φάρμακο Truvada μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καθημερινή βάση, σε συνδυασμό με άλλες συνήθειες για ασφαλείς σεξουαλικές σχέσεις, με στόχο την μείωση του κινδύνου προσβολής από τον ιό του AIDS για άτομα που ανήκουν στις πληθυσμικές ομάδες υψηλού κινδύνου.

Ανακοίνωση της επικεφαλής της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων, Μάργκαρετ Χάμπουργκ, αναφέρει ότι η έγκριση του φαρμάκου αποτελεί ορόσημο στον αγώνα κατά του AIDS και πρόσθεσε ότι κάθε χρόνο 50 χιλιάδες άτομα στις ΗΠΑ προσβάλλονται απ’ τον ιό.

Το εν λόγω φάρμακο, χορηγείτο μέχρι σήμερα σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, σε άτομα που είχαν ήδη προσβληθεί απ’ τον ιό του AIDS. Τώρα θα χορηγείται και για την πρόληψη της ασθένειας.

ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ


Δεν έχει όριο πλεον ο... ''αφελληνισμός'' του Υπουργείου παιδείας στα εγχειρίδια του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου... Συγκεκριμένα στα βιβλία της ιστορίας έχουν αφαιρεθεί οι χάρτες των Ελληνικών αποικισμών της κλασσικής εποχής στις περιοχές της Μεσογείου, Ευξείνου Πόντου και Βαλκανίων με αποτέλεσμα ο Ελληνικός κόσμος εκείνης της εποχής, αντί να φαίνεται ως μια κραταιά αυτοκρατορία φαντάζει πλεον ως μια κουκίδα στα μάτια των μαθητών!!!

Για ποιόν λόγο και απο ποιούς όμως επιτελείται αυτή η σταδιακή αποξήλωση της ιστορίας μας;

Μήπως προσπαθούν κάποιοι κύκλοι να σταματήσουν να καλλιεργούν στο υποσυνείδητο των μαθητών τη μεγαλειώδη κληρονομιά του Ελληνισμού και να την αντικαταστήσουν με μιζέρια και ηττοπάθεια;

Ποιοί προσπαθούν να ''βιάσουν'' την Ελληνική ιστορία; Γιατί πλεον στα σχολεία δεν δίνουν στα παιδιά μας αξίες, αρετές, ευγενικά ιδανικά και δεν τους μαθαίνουν τα πραγματικά γεγονότα;

Μήπως κάποιοι θέλουν τον σταδιακό εκφυλισμό της κοινωνίας μας και όχι την πραγματική πρόοδο;

Eνδιαφέρον παρουσιάζει και το παρακάτω απόσπασμα απο το περιοδικό ''η Δράση'' τεύχος Ιούλιος- Ιούνιος 2012:

Αρχίζοντας μέ τή Γλώσσα τής Ε' τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τόν άγιο Ιωσήφ χωρίς φωτοστέφανο νά αγκα­λιάζει τήν Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο καί αυτή. Επίσης βλέπουμε τόν Χριστό σαν ενα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο τό βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες γιά τά Χριστούγεννα. Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο τό κεφά­λαιο γιά τά Χριστούγεννα αναφέρεται στή μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) νά θέτει σέ άμφιβολία γιά τό αν υπάρχουν άγγελοι, καί αύτοί μόνο για τους χορτάτους. Άκόμη (σελ. 29) βλέπουμε τά Θε­οφάνια νά είναι ένας άπλός αγώνας κολύμβησης. Βάζουν τά παιδιά νά φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι. πάντως νοήμονα όντα. Πλήση εγκε­φάλου έπίσης γίνεται (σελ. 11 καί 12) ειδικά γιά τούς έξωγήινους.
Στό Ανθολόγιο τής Γλώσσας Ε' (σελ. 154) ό Τα Κι Κο ό Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τά μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τά μάτια τοϋ Χρίστου ήταν γλυκά». Τί ώραία βλασφημία! Παρουσιάζουν επίσης τό βάψιμο τών αυγών σάν παλιό' ειδωλολατρικό έθιμο πού πήραμε καί ότι ό Χριστός άπλώς σήκωσε τήν πλάκα καί βγήκε (σελ. 174, 175, 177).
Ό 'Άι-Βασίλης κάνει μπουγάδα μέ τά σώβρακά του (Δ'τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τά παιδιά μαθαίνουν νά γράφουν Χαίκοΰ (Γ'τάξη, Γλώσσα σελ. 68) πού είναι επηρεασμένα άπό τό Βουδισμό Ζέν, άλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά.
Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β' δημοτικού σελ. 79) γιά τό ημερολόγιο τής Έβραιοπούλας Ροζίνας, γιά τό 1940 άλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου.
Άπό τή Γλώσσα Α'Δημοτικου μαθαί­νουν τά παιδιά: πώς να μπαίνουν σέ ξένα σπίτια νά κρυφακούν, νά κρυφοκοιτάζουν τή νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα. Στή Μελέτη Περιβάλλοντος Δ' τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι πού μιλάμε τά Τουρκικά. Τό Τουρκάκι Έκρέμ δοξάζει τόν Αλλάχ με άνύπαρκτο Χριστό.
Στά Μαθηματικά Γ'τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχιδες καί γενικά όλα τά ξενόγλωσσα ονόματα καί κυρίως άγοριών.
Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ'σελ. 102) στό Ταγκράμ, άλλά όχι στό αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι τό Λούκουλος του Αρχιμήδη.
Στά Θρησκευτικά Δ' (σελ. 98, μάς κάνουν πλύση εγκεφάλου μέ τούς μετανάστες, παρουσιάζοντας τούς Έλληνες σάν ρατσιστές.
Στά Θρησκευτικά Ε'(σελ. 92) άναφέρουν σάν αιρετικό τόν Ρωμανό τό Μελωδό, ότι άντλοΰσε τά θέματά του άπό τά απόκρυφα Ευαγγέλια.
Πηγαίνοντας στήν Ιστορία (Δ'τάξη σελ. 79) άφαιροΰν τίς άποικίες τής αρχαίας Ελλάδας άπό όλο τό μεσογειακό χώρο και τήν δείχνουν σάν ψείρα.
Καλλιεργούν αισθήματα ήττοπάθειας των Ελλήνων (Ε'τάξη σελ. 11) ειδικά άπέναντι στούς Ρωμαίους, χωρίς νά μάς πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί μέ Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων.
Τό διάταγμα τής ανεξιθρησκίας τοϋ Μ. Κωνσταντίνου τό δουλεύουν όπως θέλουν σάν τάχα νά μήν ισχύει στήν Ελλάδα (''στ. Ε' σελ. 22). Ρωτούν πονηρά τά παιδιά νά άναρωτηθοΰν γιατί ό Μ. Κωνσταντίνος άφησε τούς παλαι­ούς ναούς δίπλα στίς Χριστιανικές (σελ. 27, Ίστορ. Ε'). Γιατί άραγε;
Στήν άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε' (σελ. 46), ρωτοϋν και ζητούν τά παιδιά να γράψουν τί τά εντυπωσίασε στόν Μωάμεθ τόν Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στή λίστα τόν Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο).
Δίνουν ψευδή στοιχεία μέ μικρό Τουρκικό στρατό στήν άλωση, Ιστορία Ε'(σελ. 107) (άλλου γράφουν πάνω άπό 60.000, άλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι τό νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Γράφουν (Ιστορία Ε'σελ. 106) ότι τήν άμυνα τής Κωνσταντινούπολης τήν άνέθεσε ό Πα­λαιολόγος στόν Ίουστινιάνη λές καί αυτός ήταν άπλός παρατηρητής, τονίζοντας τό με­γαλείο του Ίουστινιάνη καί του Μωάμεθ.
Αύτά τά βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σέ τί vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Καί αύτά είναι μόνο λίγα.
Μέ σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα

ΤΟΥΡΚΙΚΗ Η ΠΙΕΡΙΑ



Στα διόδια της Εγνατίας στο Μαλακάσι, κοντά στο Μέτσοβο, σε πλησιάζουν χαμογελαστά νέα παιδιά και σου προσφέρουν ένα "αθώο" ενημερωτικό φυλλάδιο για τα περάσματα της αρκούδας επί του συγκεκριμένου τμήματος. Όσοι πρόσεξαν το φυλλάδιο αυτό, βρέθηκαν κυριολεκτικά προ εκπλήξεως, αφού όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς, η Πιερία βρίσκεται στην... Τουρκία!
Για ακόμη μια φορά, ξέφραγο το ελληνικό κράτος στην ύπουλη δράση του τούρκων...

ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ


Πόσο αληθινοί είναι οι Aρχαίοι Eλληνικοί Mύθοι;
Οι περιγραφές του Ομήρου στην «Ηλιάδα» και την «Οδύσσεια» και του Ησίοδου στη «Θεογονία» και στα «Έργα και Ημέραι», είναι απλά και μόνο αποκυήματα της ζωηρής φαντασίας τους;
Ο Ηλίας Μαριολάκος, καθηγητής γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καταθέτει την ενδιαφέρουσα επιστημονική του άποψη.

«
Πολλοί πιστεύουν ότι οι ελληνικοί μύθοι είναι φανταστικές ιστορίες. Κατά τη γνώμη μου, η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη, τουλάχιστον σχετικά με το θέμα των γεωγραφικών και φυσικών-ωκεανογραφικών χαρακτηριστικών του Ατλαντικού Ωκεανού και γενικότερα των ωκεανών, όπως αυτά περιγράφονται κυρίως από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Ορφικά και τον Πλούταρχο», υποστηρίζει στην έρευνά του, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.

Η μελέτη καταλήγει σε πολλά συναρπαστικά συμπεράσματα, όπως ότι οι αρχαίοι Έλληνες που έζησαν την -3η και -2η χιλιετία γνώριζαν τους... Υπερβόρειους, τη Βαλτική Θάλασσα, την Ιρλανδία, τη Βρετανία, την Ισλανδία και την απόστασή της από τη Βρετανία. Επίσης, ότι δυτικά της Ισλανδίας υπήρχαν τρία νησιά, στα οποία ο ήλιος δύει για μόνο μία ώρα την ημέρα και ότι πέρα από αυτά τα νησιά και προς τα δυτικά υπάρχει μια μεγάλη ήπειρος, η οποία περιβάλλει τον Ωκεανό.

«
Είναι δυνατόν για κάποιον (ή για περισσότερους ) να περιγράψουν όλα αυτά τα μέρη, εάν δεν είχαν επισκεφτεί ή διασχίσει τον Ωκεανό;», αναρωτιέται ο καθηγητής στο τέλος της εργασίας του, παραθέτοντας, μαζί με το σκεπτικό του, αποσπάσματα αρχαίων έργων αλλά και αναλύσεις, που τον οδηγούν στα παραπάνω.
Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, αρχαιολόγοι και ιστορικοί πίστευαν πως από κάθε γραπτό αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ησίοδου, του Πλάτωνα, του Στράβωνα, του Διόδωρου του Σικελιώτη και κυρίως του Ομήρου, που συνδέονταν με τη Μυθολογία, έλειπε κάθε «σπέρμα» αλήθειας.
Μετά τις ανασκαφές του Σλήμαν, όμως, αποδείχθηκε ότι όλα όσα έγραψε ο Όμηρος για την Τροία ήταν αληθινά, ότι οι Μυκήνες υπήρχαν και ήταν αντίπαλες των Τρώων και πολλά ακόμα.
Ο κ. Μαριολάκος μελέτησε αποσπάσματα από έργα αρχαίων συγγραφέων, μεταφρασμένα και αξιολογημένα από διακεκριμένους επιστήμονες, πριν καταλήξει στα συμπεράσματα που αναφέρει.

Όπως ότι ο Όμηρος και ο Ησίοδος έγραψαν πως ο Ωκεανός είναι ένα «ποτάμι» που ρέει συνεχώς, ότι αυτό το ποτάμι περιβάλλει τη Γη και ότι η ροή του είναι τυρβώδης (στροβιλώδης), όχι μόνο στην επιφάνεια, αλλά και στο βάθος του, γεγονός που
παραπέμπει στα ωκεάνια ρεύματα, τα οποία, όπως είναι γνωστό σήμερα, εκτείνονται σε βάθος περίπου 800 - 1200 μ.

«
Δυστυχώς, όμως, όλη αυτή η γνώση σταδιακά ξεχάστηκε από όλους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Οδύσσεια θεωρείται απλώς ένα ψυχαγωγικό ποίημα και ο νόστος του Οδυσσέα μια φανταστική ιστορία, χωρίς ίχνη ιστορικής πραγματικότητας», υποστηρίζει.
Τα σύνορα ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα είναι ασαφή. Γι' αυτό, σύμφωνα με τον καθηγητή, «ορισμένοι από τους μυθικούς ήρωες είναι ιστορικά πρόσωπα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν είναι.Όμως, σχεδόν όλοι και όλα εκπροσωπούν κάτι που περιγράφει κάποια δραστηριότητα του προϊστορικού ανθρώπου σε σχέση με το γεωπεριβάλλον του ή με το φυσικογεωλογικό γίγνεσθαι του χώρου του».
«Πιστεύω ότι είναι λάθος να θεωρούμε την ελληνική μυθολογία ως ένα όμορφο παραμύθι.
Η Ελληνική Μυθολογία είναι στην πραγματικότητα η πιο αρχαία ιστορία των λαών που έζησαν στη γη η οποία, πολύ αργότερα, ονομάστηκε Ελλάς. Αυτή η γη είναι το Αιγαίο και ο Περι-Αιγαιακός χώρος. Η Ελληνική Μυθολογία επομένως αποτελεί την κρυπτογραφημένη προ-ιστορία των πρώτων Ελλήνων και κυρίως τις αγωνίες του και τον αγώνα του για επιβίωση αρχικά και την ανάπτυξή του στη συνέχεια», καταλήγει.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More