ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΩ



Η χρήση των ελβετικών αυτοκινητόδρομων και οδών ταχείας κυκλοφορίας υπόκειται για όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα σε υποχρέωση πληρωμής διοδίων. Για μηχανοκίνητα οχήματα με μέχρι 3,5 t (ΕΙΧ, μοτοσικλέτες και τροχόσπιτα) υπάρχει υποχρέωση ειδικού σήματος (βινιέτας). Πριν από τη χρήση αυτοκινητοδρόμων και οδών ταχείας κυκλοφορίας πρέπει να αγοραστεί μία βινιέτα, η οποία ισχύει για απεριόριστες διαδρομές σε όλους τους αυτοκινητόδρομους και οδούς ταχείας κυκλοφορίας.
Μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας ταξίδεψαν αυτή την εβδομάδα στο εξωτερικό, βρέθηκαν με ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο στην Ελβετία δηλαδή μέχρι το τέλος του 2010, με τη δυνατότητα χρήσης απεριόριστων διαδρομών, εννοείται και των πολυάριθμων τούνελ της ορεινής χώρας.

Ο Έλληνας πολίτης, π.χ. ο κάτοικος Κατερίνης που εργάζεται στην Θεσσαλονίκη και πηγαινοέρχεται καθημερινά, πληρώνει 1.392 Ευρώ μόνο γι αυτή τη διαδρομή και μόνο για 20 εργάσιμες Χ 12 μήνες Χ 5,80 και ΟΧΙ για 365 μέρες !! και δεν έχει τη δυνατότητα αγοράς εκπτωτικής κάρτας, όπως συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο!
Οι Ελβετοί συνάδελφοι των φίλων μας δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, λέγοντας : «Αυτό λέγεται κλοπή!».
Οι δε πολιτικοί που υπέγραψαν την παραχώρηση της χρήσης των εθνικών μας δρόμων, κάτω από τέτοιους όρους, είναι πουλημένα τομάρια!
Αυτό, το τελευταίο, δεν είπαν οι Ελβετοί! Το είπαν οι Τσέχοι που καθόταν στο ίδιο τραπέζι!
Κι εμείς βέβαια τους εξηγήσαμε, πως : απλά
«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ».

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ


Εκάβη; Παρουσίαση λευκώματος Πυδνα, Μεθώνη και οι αρχαιότητες της Βόρειας Πιερίας του αρχαιολόγου Μπέσιου Μάνθου.

Στο Πνευματικό Κέντρο Κατερίνης < Εκάβη> ο αρχαιολόγος Μπέσιος Μάνθος έκανε...

παρουσίαση του λευκώματος του με τον τίτλο <Πιερίδων Στέφανος>. Για το βιβλίο μίλησαν ο κ, Ζαπουνίδης Θεόδωρος, ιστορικός,εθνολόγος και ιδρυτικό μέλος Α.Φ.Ε, ο κ. Τζιφόπουλος Ιωάννης, αναπληρωτής καθηγητής αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και επιγραφικής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο κ. Σαββίδης Παντελής, δημοσιογράφος και η κ. Παλιαδέλη Χρυσούλα, καθηγήτρια κλασικής αρχαιολόγιας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ.Αλλά ΑΚΟΥΣΑΜΕ να μας μιλούν οι ομιλητές για τα βιογραφικά τους. ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ? ΤΙ ΣΚΟΠΟ ΕΙΧΕ Η ΕΚΛΗΛΩΣΗ? ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΟΥΣ? ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΥ? ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΠΙΕΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ ΤΙΠΟΤΕ? ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ ΣΕ ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑ? Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο Νομάρχης Πιερίας κ Παπαστεργίου Γιωργος που έμεινε στην εποχή του κ, Τατούλη λέγοντας ότι έκανε προσπάθειες να γίνει ο εκθεσιακός χώρος στον Μακρύγιαλο αλλά αποτύχαμε.Αγαπητέ κ ,Νομαρχα γνωρίζετε ότι ο Δήμαρχος Μεθώνης έχει κάνει υπεράνθρωπες προσπάθεις για να γίνει ο εκθεσιακός χώρος στο Μακρύγιαλο και ότι είναι θέμα ημερών να πάρει την εγγεκριμένη μέλετη στα χέρια και να βρίσκετε ένα στάδιο πρίν το ΕΣΠΑ.Γιατί δεν κάνατε τον κόπο να ενημερωθείτε απο τον Δήμαρχο σε ποιά φάση βρίσκεται η μελέτη? Είχαμε όμως την αντίδραση του Δήμαρχου Μεθώνης κ. Αβραμίδη Κώστα που ζήτησε τον λόγο τονίζοντας ότι δυο ακόμη ενότητες έπρεπε να παρουσιαστούν, οι συνθήκες σωστικών ανασκαφών των εργατών της Αρχαιολογιας και των αρχαιολόγων που δεν αναφέρθηκαν καθόλου και οι οποίοι εργάζονται κάτω απο δύσκολες συνθήκες τόσο το καλοκαίρι όσο και τον χειμώνα. Παράλληλα η συντήρηση των ευρημάτων η καταγραφή και ο σχεδιασμός των σπάνιων ευρημάτων γίνονται σε άθλιες συνθήκες μέσα σε αποθήκες τρείς τον αριθμό που έχει παραχωρήσει ο Δήμος Μεθώνης για την συντήρηση και αποθήκευση των ευρημάτων. Αναφέρθηκε επίσης ότι μέτα απο τρία χρόνια αγώνα είμαστε στο τελικό στάδιο της οριστικοποίησης της μελέτης που χρηματοδοτεί ο Δήμος και θα υποβληθεί στο Υπουργείο Πολιτισμού για την ένταξη στο ΕΣΠΑ του ημιτελούς κτιρίου και οικοπέδου 7 στρεμμάτων στο κέντρο του Μακρύγιαλου το οποίο έχει παραχωρήσει το ο Δήμος Μεθώνης με απόφαση του Δ.Σ αξίας 800000 Ευρώ. Κλείνοντας τόνισε ότι το παρών κτίριο θα χρησιμοποιηθεί ως συλλογή αρχαιοτήτων όπως έχει ονομαστεί για τις ανάγκες συντήρησης και αποθήκευσης.

ΛάγιοςΑπόστολος
Δημοσιογράφος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!!! ΠΑΙΔΕΙΑ


Όπως ανακοινώθηκε στήν, «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2/10/2010 , το «νέο» Λύκειο προβλέπει 3 μόνο βασικά μαθήματα ανάμεσα στα οποία είναι τα αγγλικά και η φυσική αγωγή!!

Η εξέλιξη αυτή δίνει ένα πρώτο στίγμα της φιλοσοφίας του νέου σχολείου που προωθεί το υπουργείο Παιδείας. Με απλά λόγια στο δήθεν «νέο Λύκειο» που σχεδιάζουν οι κυβερνώντες εξοβελίζεται σχεδόν το μάθημα των θρησκευτικών με αριστοτεχνικό πράγματι τρόπο.

Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα να αποχρωματίσει τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών από μια Παιδεία προσανατολισμένη στην παράδοσή μας .
Ο Αρχιεπίσκοπος που φαίνεται να έχει καλές σχέσεις με αυτή την Κυβέρνηση (παραβρέθηκε ακόμα και σε Υπουργικό Συμβούλιο) πρέπει να πάρει επίσημα θέση.

Τι απέγιναν άραγε οι απόψεις που εξέφρασε το 2009, («Ελεύθερος Τύπος»24.04.09) όταν μιλώντας στο Αίγιο και στην εορτή του προσκυνήματος της Παναγίας της Τρυπητής, δήλωσε ότι : «τα θρησκευτικά πρέπει να είναι υποχρεωτικά στο σχολείο γιατί συμβάλλουν στη σωστή θρησκευτική αγωγή των παιδιών, και ως προς την αποδοτικότερη μετάδοσή του σ’ αυτά «η Πολιτεία και η Εκκλησία πρέπει να βρουν την καλύτερη δυνατή μέθοδο».

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
και Μακεδονομάχοι
Ο διμέτωπος αγώνας των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων και των Βούλγαρων
για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας και την Ένωσή της με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Ο Αγώνας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας του 1821, άφησε τη Μακεδονία, όπως εξ' άλλου και άλλα μέρη της Ελλάδας (Δωδεκάνησα, Επτάνησα, Ήπειρος, Θεσσαλία, Θράκη, Κρήτη, Κύπρος, Νήσοι Ανατολικού Αιγαίου κ.α.), έξω από τα σύνορα του Ελληνικού Κράτους. Όμως οι Μακεδόνες ποτέ δεν έπαψαν να προσδοκούν την Απελευθέρωση της Μακεδονίας και την Ένωσή της με την υπόλοιπη ελεύθερη Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι επαναστάσεις στην Μακεδονία διαδέχονται η μια την άλλη. Όμως, δυστυχώς, καμία τους δεν τελεσφόρησε.
Κατά τη διάρκεια του Τουρκο - Αιγυπτιακού Πολέμου (1839 - 1856) εκδηλώνονται νέα επαναστατικά κινήματα στη Μακεδονία.
Με κλονιζόμενη την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια, η Μακεδονία έγινε το "Μήλον της Έριδος" μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων. Ενδιαφέρον ιδιαίτερο - εκείνη την εποχή - είχε η Ρωσία με την επιθυμία της να βγει στη Μεσόγειο Θάλασσα και έτσι, να θέσει υπό την κηδεμονία της, την επίμαχο αυτή περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου. Ήδη από την εποχή του Ιβάν Γ' του Μεγάλου, Τσάρου της Ρωσίας (1438 - 1505), ο οποίος με τον γάμο του με την Σοφία Παλαιολογίνα, το 1472, συγγένεψε με την τελευταία Βυζαντινή Δυναστεία και έλαβε ως έμβλημά του τον δικέφαλο αετό, η Ρωσία εξεγείροντας διαρκώς τους ομόδοξους Έλληνες, επεδίωκε να γίνει ο φυσικός ... κληρονόμος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας! Μετά όμως τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις των προσδοκιών των υπόδουλων Ελλήνων από την Ρωσία και την έναρξη του Αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας το 1821, ξέφυγε η Ελλάδα από την σφαίρα επιρροής της και η Ρωσία εστίασε τις προσπάθειές της στην αφύπνιση του σλαβικού στοιχείου στην ευρύτερη περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου.
Το 1848 λαμβάνει χώρα το Α' Πανσλαβικό Συνέδριο.
Για τα επόμενα σαράντα περίπου χρόνια, έως την έναρξη του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, το 1904, ο πληθυσμός της Μακεδονίας αγωνίσθηκε μόνος και αβοήθητος να διαφυλάξει την Ελληνικότητά του από τις διάφορες εχθρικές προπαγάνδες, πολύ πριν καταφθάσουν οι "Μακεδονομάχοι", οι γενναίοι αυτοί αγωνιστές από κάθε μέρος της Ελλάδας, και ν' αρχίσει η ένοπλη πια φάση του αγώνα αυτού, ο οποίος τερματίστηκε το Καλοκαίρι του 1908. Μιαν Ελληνικότητα την οποία οι Μακεδόνες, από τα πανάρχαια χρόνια, δεν έπαψαν ποτέ να δηλώνουν και να εκδηλώνουν την απόφασή τους να συμμεριστούν τη μοίρα του υπόλοιπου Ελληνισμού. Αυτό, το αποδεικνύουν οι θυσίες και οι αγώνες τους. Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι, κατά τον Ηρόδοτο, τα κυρίαρχα στοιχεία που καθορίζουν την Ελληνικότητα, ήταν το Όμαιμο, το Ομότροπο, το Ομόγλωσσο και το Ομόθρησκο, αξίες που ίσχυαν από την Ομηρική Εποχή, και ακόμη παλαιότερα, και οι οποίες ουσιαστικά, για το Ελληνικό Έθνος, ουδέποτε έπαψαν να υφίστανται, όσο και εάν γνώρισαν τη δόλια πολεμική ξένων προπαγανδιστών και των πάντοτε καιροφυλακτούντων μισελλήνων Ευρωπαίων.
Παράλληλα με την προώθηση από την Ρωσία του ανθελληνικού πανσλαβιστικού της σχεδίου, και η Τουρκία, για δικούς της λόγους, προβαίνει σε συνεχείς ανθελληνικές ενέργειες, επιδιώκοντας την διαίρεση των ορθόδοξων πληθυσμών της Χερσονήσου του Αίμου και την αποδυνάμωση του πνευματικού τους κέντρου, δηλ. του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης.
Ένα νέο επαναστατικό κίνημα ξεσπάει στην Μακεδονία στις 17 Μαρτίου 1854, όταν ο Τσάμης Καρατάσος αποβιβάζεται στο λιμάνι του Κουφού της Χαλκιδικής και καταλαμβάνει τη Συκιά, τη Νικήτη και τον Αγιο Νικόλαο. Η ήττα του όμως στον Πολύγυρο και στην Ιερισσό, βάζει τέλος στο κίνημα αυτό. Την ίδια τύχη έχει όμως και το κίνημα των Γρεβενών και της Νοτιοδυτικής Μακεδονίας.
Οι ελπίδες των Μακεδόνων αναπτερώνονται κατά τη διάρκεια του Ρωσο - Τουρκικού Πολέμου (1876 - 1878).
Ένα νέο επαναστατικό κίνημα ξεσπάει στις 19 Φεβρουαρίου 1878, αυτή τη φορά με έδρα το Λιτόχωρο. Οι Τούρκοι όμως για άλλη μια φορά νικούν τους Έλληνες, τόσο στο Λιτόχωρο όσο και στη Ραψάλη.
Στο μεταξύ η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, σταδιακά επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της ... Βουλγαρικής Συνείδησης, με πρόφαση την αυτονομία της Εκκλησίας της Βουλγαρίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και στη δημιουργία Βουλγαρικού Κράτους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βουλγαρική Εθνική Συνείδηση είχε σχεδόν εξαλειφθεί κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, διότι δέσποζε τότε η ενότητα όλων των λαών της Χερσονήσου του Αίμου κάτω από την κοινή σκέπη της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, ως πνευματικά τέκνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τώρα όμως και ιδίως μετά τον πρώτο αφυπνιστή του βουλγαρικού εθνοφυλετισμού, αγιορείτη Μοναχό Παϊσιο Βελιτκόφσκυ (1722-1789), που συνέγραψε το βιβλίο "Ιστορία Σλοβενοβουλγαρική του λαού των Βουλγάρων, των Τσάρων και των Αγίων" - το οποίο τυπώθηκε και διαδόθηκε το 1844, με σκοπό να προσδώσει στους Βούλγαρους "Εθνική Συνείδηση" - οι Ρώσοι εμπνευστές της εκκλησιαστικής Εξαρχίας, αφού αποκόπτουν πνευματικά τους Βούλγαρους από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τους προσδένουν φυλετικά με τους Σλάβους, ενώ σύμφωνα με τους Εθνολόγους και τους Ιστορικούς, οι Βούλγαροι είναι λαός Τουρκο - Μογγολικής Καταγωγής, συγγενείς των Ούννων. Όμως οι πολιτικές σκοπιμότητες και τα πολιτικά συμφέροντα, επισκιάζουν την ιστορική πραγματικότητα!
Πρώτη συστηματική εξόρμηση των Σλάβων ήταν να πετύχουν την ψυχική και γλωσσική αφομοίωση των Ελλήνων, ώστε να έχουν να επικαλεστούν στοιχεία ενισχυτικά των επιδιώξεών τους.
Άσκηση Ευέλπιδων στο Πυροβολικό (Τη Φωτογραφία "τράβηξε" ο Π. Μελάς)
Σημαντικό γεγονός στάθηκε, χωρίς καμία αμφιβολία, το Σχίσμα της Βουλγαρικής Εκκλησίας το 1870, που ονομάσθηκε τώρα "Εξαρχία", με αποδέσμευση όχι μόνο από τη θρησκευτική δικαιοδοσία, αλλά και το σημαντικότερο, από την πολιτική επιστασία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποδυναμώνοντάς το, σύμφωνα και με τις τουρκικές επιδιώξεις.
Έτσι με φιρμάνι του Οθωμανού σουλτάνου Αβδούλ Αζίζ της 10ης Μαρτίου 1870, λαμβάνει χώρα το πρωτοφανές γεγονός της Ανακήρυξης της Βουλγαρικής Εξαρχίας, σύμφωνα με το άρθρο 10 του οποίου προβλέπεται η δυνατότητα επέκτασης του εξαρχάτου, πέρα από τις περιοχές που αναγνωρίσθηκαν ως εξαρχικές και σε άλλα μέρη, αν το σύνολο ή τα 2/3 τουλάχιστον των κατοίκων τους επιθυμούσαν να υπαχθούν στην Εξαρχία. Το άρθρο αυτό, που έχει χαρακτηρισθεί ως "μακιαβελικής συλλήψεως" προετοίμαζε τη διαίρεση μεταξύ των χριστιανικών πληθυσμών της Χερσονήσου του Αίμου και προωθούσε τον οξύ φυλετικό ανταγωνισμό. Ας σημειωθεί ότι το φιρμάνι είχε συντάξει ο Ρώσος Πρεσβευτής στην Υψηλή Πύλη Στρατηγός Ιγνάτιεφ, γνωστός μισέλληνας και θιασώτης του Πανσλαβισμού!
Η ίδρυση, έστω και με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο, της Βουλγαρικής Εξαρχίας σήμαινε νίκη των Ρώσων εναντίον των Γάλλων, που είχαν προσπαθήσει και μέχρι ένα σημείο πετύχει, την προσέλκυσή της αναζητώντας εκκλησιαστική χειραφέτηση, από φυλετικό εθνικισμό επαρμένης Βουλγαρίας με το Βατικανό, με την Ουνία και τους Λαζαριστές Μοναχούς, οι οποίοι προωθούσαν την επιρροή του Ρωμαιο - Καθολικισμού στην Ελληνο - Ορθόδοξη Χερσόνησο του Αίμου. Γι' αυτό οι Άγγλοι φαίνονταν ικανοποιημένοι από την επιτυχία των Ρώσων. Άλλο τόσο ικανοποιημένοι ήσαν και οι Τούρκοι, που είχαν πετύχει τη διάσπαση της ενότητας των Ορθόδοξων Χριστιανών της Χερσονήσου του Αίμου.
Η σύσταση της Βουλγαρικής Εξαρχίας σηματοδοτεί μια νέα περίοδο στην Ιστορία της Μακεδονίας. Μια περίοδο που στιγματίζεται από την βίαιη και σφοδρή προσπάθεια των Βούλγαρων Κομιτατζήδων για την εθνολογική αλλοίωση της Ελληνικότητας της Μακεδονίας με απηνείς διώξεις και δολοφονίες Ελλήνων.
Έτσι λοιπόν, εκείνος ο τυπικός διαχωρισμός των δυο Εκκλησιών, έγινε στην ουσία η αιτία διαχωρισμού των χριστιανικών πληθυσμών σε Πατριαρχικούς και Εξαρχικούς. Ουσιαστικά πήρε τη μορφή εθνικής αντιπαράθεσης Ελλήνων και Βουλγάρων.
Αυτό λοιπόν, είναι και η απαρχή του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Ο αγώνας αυτός άρχισε ουσιαστικά το 1903 και τερματίστηκε το 1908, όταν θεσπίστηκε το Τουρκικό Σύνταγμα με το Κίνημα των Νεοτούρκων. Σ'αυτό το χρονικό διάστημα οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες και οι Τούρκοι Σωβινιστές, αποτελούν τους δύο κυριότερους εχθρούς των Μακεδόνων.
Ο Βάλτος των Γιαννιτσών
Το Σχίσμα της Βουλγαρικής Εξαρχίας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για παγίωση βουλγαρικών διεκδικήσεων πάνω στη Μακεδονία, διεκδικήσεων που οξύνθηκαν κυρίως μετά την Ίδρυση της Βουλγαρικής Ηγεμονίας το 1878.
Δημιουργώντας την Εξαρχία οι Ρώσοι απέβλεπαν τόσο στην εφαρμογή του δόγματος "Κυρίαρχο Κράτος - Κυρίαρχη Εκκλησία" και άρα υποτελής στην πολιτική εξουσία, όσο και στην κινητοποίηση εναντίον των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας σαν όργανο τον Σλαβικό Εθνικισμό, επενδεδυμένο με εκκλησιαστικό μανδύα για την παραπλάνηση ιδίως των αγροτικών πληθυσμών. Έτσι το σχέδιο υφαρπαγής της Μακεδονίας και συρρίκνωσης του Ελληνισμού - το οποίο δεν έπαψε να ισχύει, με τις ευλογίες πάντοτε των άσπονδων φίλων μας, όπως και τότε - έμελλε να θέσει σε κίνδυνο την προαιώνια Ελληνικότητα της Μακεδονίας, που την εποφθαλμιούν και σήμερα οι ίδιοι πανσλαβιστές.
Έτσι, στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου, πράκτορες, κάτω από το ράσο του καλόγερου, σταλμένοι από τη Ρωσία στα Βαλκάνια, άρχισαν να κηρύττουν τη Σλαβική Ιδεολογία και να βαφτίζουν τους χωρικούς με σλαβικά ονόματα, ενώ ταυτόχρονα τους ξεσήκωναν εναντίον του Τούρκου Κατακτητή. Αλλά και οι Τούρκοι, εφαρμόζοντας το "διαίρει και βασίλευε" έβλεπαν ευχάριστα τον εμφύλιο σπαραγμό των Χριστιανών κατοίκων της Χερσονήσου του Αίμου. Στενά δεμένη την εποχή εκείνη η Θρησκεία με τον Εθνικισμό, χρησιμοποιήθηκε έντεχνα απο τους Βουλγάρους, πριν κινήσουν τον ένοπλο αγώνα τους εναντίον των Ελλήνων.
Όταν οι Βούλγαροι και οι υποστηρικτές τους, διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να επιβληθούν με την προπαγάνδα και μόνο, πέρασαν στη βία των όπλων κάτω φυσικά από το αδιάφορο, δήθεν, βλέμμα των Τούρκων. Άρχισαν την επίθεση τους με τη λεηλασία ναών και μοναστηριών και τη σφαγή Ιερέων και Μοναχών.
Παράλληλα και επίσημα οι Βούλγαροι αναλάμβαναν ζωηρή και συστηματική προπαγάνδα σ' όλη την Ευρώπη. Οργάνωσαν μικρά ευέλικτα ένοπλα σώματα με στόχο από τη μια να εισπράτουν χρήματα με αναγκαστικές εισφορές και από την άλλη, να εξοντώνουν όποιον αντιστεκόταν στο Βουλγαρικό Κομιτάτο.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο συνειδητοποιώντας τον κίνδυνο, έλαβε θέση άμυνας απέναντι στις πανσλαβικές βλέψεις και μεθοδείες. Έτσι, με απόφαση της Ενδημούσης Συνόδου του 1872 καταδίκασε τον Εθνοφυλετισμό ως Αίρεση και τους Εξαρχικούς κήρυξε Σχισματικούς. Παράλληλα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντίνος Ε΄ ο Βαλλιάδης, προήγαγε σε Μητροπόλεις όλες τις Επισκοπές της Μακεδονίας και απέστειλε στις μακεδονικές αυτές Μητροπόλεις νέους, φλογερούς πατριώτες και αποφασισμένους ποιμένες ως Μητροπολίτες, που ετέθησαν αμέσως επικεφαλής του πολύμορφου αγώνα για τη διάσωση της Μακεδονίας και του Ελληνισμού. Ανάμεσα σ' αυτούς σελαγίζουν τα ονόματα του Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη, του Πελαγονίας Ιωακείμ Φορόπουλου, του Δράμας Χρυσόστομου Καλαφάτη (του μετέπειτα Σμύρνης), του Κορυτσάς Φώτιου Καλπίδου, του Νευροκοπίου Θεοδωρήτου Βατματζίδου, του Γρεβενών Αιμιλιανού Λαζαρίδου, του Θεσσαλονίκης Αλέξανδρου Ρηγόπουλου, του Σερρών Γρηγόριου, του Μελενίκου Ειρηναίου Πανταλέοντος, του Βοδενών Στέφανου Δανιηλίδου κλπ. Σ' αυτούς κυρίως και σε πολλούς άλλους η Εκκλησία ανέθεσε την αποστολή διάσωσης της Μακεδονίας από την πανσλαβιστική απειλή μέχρι την προετοιμασία των πρώτων ένοπλων ελληνικών σωμάτων. Κέντρα συντονισμού, οργάνωσης, έμπνευσης και κατεύθυνσης του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ήταν οι έδρες των Μητροπόλεων. Εκεί οι ανύστακτοι φρουροί Ιεράρχες, με τα ηγετικά τους προσόντα, ανεδείχθησαν αρχηγοί του αγώνα, συμπράττοντες με τους πιο ποικίλους παράγοντες, δηλ. τα Ελληνικά Προξενεία, τους Αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, τους Οπλαρχηγούς, τους Επιστήμονες, τους Δασκάλους, τους Ιερείς, τα Σωματεία, τις Κοινότητες,τον Λαό. Με όλους συνεργάσθηκαν για την σωτηρία της Πατρίδας.
Το πρώτο και επείγον που είχαν να αντιμετωπίσουν οι νέοι αυτοί Ιεράρχες ήταν η εμψύχωση και η αναπτέρωση του καταπτοημένου ηθικού των υπόδουλων Ελλήνων, οι οποίοι δεινοπαθούσαν κάτω από τα ανηλεή πλήγματα των Βούλγαρων Κομιτατζήδων. Το έργο ήταν δυσχερές και επικίνδυνο. Η ύπαιθρος χώρα κυριαρχούνταν από τις συμμορίες των Βουλγάρων που με φωτιά και τσεκούρι αδρανοποιούσαν κάθε εστία Ελληνισμού. Ολόκληρα χωριά, μπροστά στην ασκούμενη από το Βουλγαρικό Κομιτάτο βία και τρομοκρατία, μεταπηδούσαν στην Εξαρχία, ενώ Ιερείς, Δάσκαλοι και Πρόκριτοι σφάζονταν καθημερινά ανηλεώς. Ιδού πώς περιγράφει στα "Απομνημονεύματα" του ο Γερμανός Καραβαγγέλης, Μητροπολίτης Καστοριάς, την κατάσταση στην περιοχή της Μητρόπολής του, όταν ο ίδιος εγκατεστάθηκε εκεί (1901): "Οι συμμορίες (των Βουλγάρων Κομιτατζήδων) συγκαλούσαν τη νύχτα τους χωρικούς μέσα στις εκκλησιές και αφού τους όρκιζαν στο Κομιτάτο, τους αποσπούσαν υπό την απειλή των όπλων αναφορές προς την Εξαρχία και την Κυβέρνηση, όπου εδήλωναν ότι αποσκιρτούν στην Εξαρχία. Όσοι από τους χωρικούς κινδύνευαν ως ύποπτοι στους Βούλγαρους κατέφευγαν στην Καστοριά. Οι Δάσκαλοι εγκατέλειπαν τις θέσεις τους, ιδίως μετά τον τραγικό θάνατο του Δασκάλου Σετόμου Μαλιγγάνου, που έφερε 30 λογχισμούς και οι Ιερείς, ύστερα από τη δολοφονία των Ιερέων Νερετίου, Στρεμπένου, Προκοπάνας και Μποσδίβιστας, άλλοι πάλι κατέφυγαν στην Καστοριά, όπως οι Ιερείς της Ζορμπάνιστας, του Απόσκεπου, της Λαμπάνιτσας, της Ζαγορίτσανης, της Κολλίτσας, της Τεχτόλιτας, και πολλοί έμεναν στα χωριά τους σιωπώντας και περιμένοντας την ημέρα της απελευθερώσεώς τους από την τυραννία του Βουλγαρικού Κομιτάτου".
Έχουμε τώρα την εμφάνιση πια, καθαρής προπαγάνδας από Εξαρχικούς - Βούλγαρους - Δασκάλους και Ιερείς, υποστηριζόμενους από Κομιτατζήδες. Τυπικά, έχουν σκοπό τον θρησκευτικό προσηλυτισμό. Ουσιαστικά όμως, αποβλέπουν στην ισχυροποίηση των βουλγαρικών θέσεων και στόχων για την Μακεδονία. Πρέπει στο σημείο αυτό να πούμε ότι αυτή την εποχή, οι διακρίσεις των πληθυσμών - στη νευραλγική αυτή περιοχή των Βαλκανίων - γίνονται με βάση τη θρησκευτική τους επιλογή και όχι την εθνική τους ταυτότητα. Έτσι λοιπόν όταν λέμε Εξαρχικός ή Σχισματικός σημαίνει Βούλγαρος και αντίστροφα, Πατριαρχικός ή Ορθόδοξος σημαίνει Έλληνας.
Ο Μακεδονικός Ελληνισμός, ή Πατριαρχικός, ή Ορθόδοξος, με μοναδικά όπλα το Σχολείο και την Εκκλησία, πάλεψε μόνος και αβοήθητος για να μην αποκοπεί από τις ρίζες του, δηλαδή την Ορθοδοξία και των Ελληνισμό.
Ο Έλληνας - Πατριαρχικός - Δάσκαλος και Ιερέας αναδείχθηκαν τα χρόνια εκείνα, τα ισχυρότερα στηρίγματα του χειμαζόμενου Ελληνικού Έθνους, στον Βόρειο - Ελλαδικό Χώρο, και περιόρισαν τα αποτελέσματα της Βουλγαρικής Προπαγάνδας. Είναι αυτοί που, πιστοί τηρητές των πατρίων, ανεδείχθησαν πριν την έναρξη, αλλά και καθ' όλη την διάρκεια του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, άξιοι του Γένους και της Εκκλησίας, έχοντας προετοιμάσει το έδαφος κυρίως στις ψυχές των υπόδουλων, έχοντας διεξάγει έναν άλλον αγώνα. "Το των ψυχών έδαφος", όπως έγραψε ο Πρόξενος Λάμπρος Κορομηλάς, αυτός ήταν και ο στόχος αυτής της προσπάθειας.
Είναι εξ' άλλου γεγονός ότι η λειτουργία των Ελληνικών Σχολείων, με την πρωτοβουλία πάντα της Εκκλησίας, δεδομένης άλλωστε και της αποκλειστικής για τον υπόδουλο Ελληνισμό, ευθύνης για την Παιδεία εκ μέρους της, βοήθησαν στην μη άλωση, αλλά διατήρηση και ισχυροποίηση της Εθνικής Ελληνικής Συνείδησης των Μακεδόνων.
Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, η οποία υπογράφεται στις 19 Φεβρουαρίου 1878, προβλέπει την Ίδρυση της Μεγάλης Βουλγαρίας που θα περιλάμβανε ολόκληρη την Ανατολική Ρωμυλία καθώς και μέρος της Μακεδονίας και της Θράκης. Η είδηση αυτή προκαλεί την αναταραχή των Ελλήνων στο Σισάνιο και τη Σιάτιστα.
Η νέα εξέγερση εναντίον Τούρκων και Βουλγάρων προετοιμάζεται ήδη από τα τέλη του 1877 από την Κεντρική Επιτροπή της "Εθνικής Αμύνης" και της "Αδελφότητος".
Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1904
Έτσι στις 16 Φεβρουαρίου 1878 λαμβάνει χώρα απόβαση Ελλήνων εθελοντών στο Λιτόχωρο. Από το Μάϊο αρχίζει αντάρτικο κίνημα στη Δυτική Μακεδονία.
Στις 13 Ιουλίου 1878 υπογράφεται η Συνθήκη του Βερολίνου που προωθεί τη Βουλγαρία, ενώ η επανάσταση στη Δυτική Μακεδονία τερματίζεται τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Η προσάρτηση στη Βουλγαρία της Ανατολικής Ρωμυλίας ενίσχυσε τους Βούλγαρους, ώστε να στραφούν απερίσπαστοι στην απόσπαση της Μακεδονίας.
Για το σχέδιο αυτό, κατάλληλα υποστηριζόμενο κατά περίπτωση, άλλοτε από τους Ρώσους, άλλοτε από τους Άγγλους και άλλοτε από άλλους, κατά την επιταγή των πολιτικών τους συμφερόντων, άρχισε να εφαρμόζεται με σαφείς προθέσεις αφελληνισμού της Ανατολικής Ρωμυλίας (1885), της οποίας η από τους Βούλγαρους με την δύναμη των όπλων προσάρτηση, έγινε με τις ευλογίες των Άγγλων. Προθέσεις που δεν άργησαν να υλοποιηθούν με τη χρήση βίας εναντίον των σκληρά αμυνομένων της Ελληνικής Εθνικής τους Συνείδησης πληθυσμών.
Ήδη από το 1879 σημειώνονται συνεχείς επιδρομές των Βουλγάρων Κομιτατζήδων εναντίον των Ελλήνων χωρικών στη Μακεδονία.
Την ίδια εποχή, η Ελληνική Κυβέρνηση έθεσε σε ενέργεια σχέδιο υποστήριξης της Ελληνικής Παιδείας στην Τουρκοκρατούμενη Μακεδονία, με κεντρικούς πόλους κατεύθυνσης τα Ελληνικά Προξενεία. Κύριος στόχος της προσπάθειας αυτής ήταν η πύκνωση των Ελληνικών Σχολείων και η σύσταση Νηπιαγωγείων, Παρθεναγωγείων και Διδασκαλείων, με σκοπό τη διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Η κίνηση αυτή του Ελληνικού Κράτους παρ' ολίγον να αποβεί μοιραία για τις σχέσεις του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που έβλεπε στην πρωτοβουλία αυτή μια τάση αφαίρεσης ενός πανεθνικού προνομίου της Εκκλησίας, αλλά και τον κίνδυνο πολιτικοποίησης του ζητήματος της Παιδείας και επέμβασης των τουρκικών αρχών στα προγράμματα των μαθημάτων και στη δομή της εκπαίδευσης.
Αν καί τότε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ παραιτήθηκε του Θρόνου (1884) εξ' αιτίας και του ζητήματος αυτού, οι Ιεράρχες στην Μακεδονία συνέχισαν να αγωνίζονται, χωρίς προστριβές κατά το δυνατόν, με τους Πρόξενους της Ελλάδας, ώστε η μεγάλη υπόθεση της Παιδείας να μην αποτύχει και η προσπάθεια να μην αναχαιτισθεί.
Στα 1885 ο Γραμματέας της Εξαρχίας Σιόπωφ διεπίστωνε: "Τα μεγάλα και δευτερεύοντα κέντρα είναι εξ ολοκλήρου εξελληνισμένα και υπό την επιρροήν των Ελλήνων και Γραικομάνων. Η Ελληνική Γλώσσα κατακτά έδαφος. Εις το Μοναστήριον - τα Βιτόλια - όπου προ ετών οι κάτοικοι ήσαν καθαροί Βούλγαροι, σήμερον δεν ακούγεται η Βουλγαρική Γλώσσα, ει μη κατά τας ημέρας της αγοράς, ότε συρρέουν έξωθεν οι χωρικοί. Θα δυνηθούν άραγε να κερδίσουν την Μακεδονίαν οι Βούλγαροι αν σήμερον εγίνετο δημοψήφισμα; Είμεθα βέβαιοι ότι το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας θέλει πετάξει εκ των χειρών μας και οι Έλληνες θέλουν εξ' άπαντος κερδίσει, διότι οι πλείστοι των κατοίκων θα δηλώσουν ότι είναι Έλληνες".
Το 1893 ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη το "Βουλγαρικό Κομιτάτο", ενώ η Ρωσία ανοίγει προξενείο στα Σκόπια.
Λαμβάνει χώρα η έναρξη της συστηματικής εφαρμογής της πανσλαβιστικής πολιτικής διωγμού του ελληνικού στοιχείου της Ανατολικής Ρωμυλίας, η οποία κορυφώνεται το 1906 με καταστροφή μεγάλων και ανθηρών ελληνικών πόλεων και με το ξερίζωμα των ελληνικών κοινοτήτων της Αγχιάλου, του Πύργου, της Μεσημβρίας, της Φιλιππούπολης, της Βάρνας, της Σκλύμνου κλπ.
Γνωρίζοντας όμως, πως ο Μακεδονικός Ελληνισμός δεν θα υπέκυπτε τόσο εύκολα όσο ο Ελληνισμός της Ανατολικής Ρωμυλίας, οι Βούλγαροι έριξαν το σύνθημα "η Μακεδονία για τους Μακεδόνες" ζητώντας έτσι και τη συνδρομή των Ελλήνων γι'αυτόν ... τον "Κοινόν Αγώνα".
Την ίδια εποχή ιδρύονται Ελληνικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, και η Παιδεία παίρνει τα σκήπτρα στην προσπάθεια αποδυνάμωσης της επιρροής της Βουλγαρικής Προπαγάνδας.
Στον τομέα της Παιδείας η συμβολή του Ελληνικού Κράτους υπήρξε κατά την εποχή αυτή - πριν από το 1904 - σημαντική. Αύξησε τις πιστώσεις για τα σχολεία, πήρε μέτρα για την ποιοτική βελτίωση της εκπαίδευσης, ίδρυσε διδασκαλεία. Παράλληλα ενίσχυσε οικονομικά τις εμπερίστατες Μητροπόλεις. Το πιο σημαντικό δε ήταν η βοήθεια που προσέφερε για την επάνοδο στον Οικουμενικό Θρόνο του Πατριάρχη Ιωακείμ Γ', γεγονός που οδήγησε στη μεγαλύτερη δυνατή δραστηριοποίηση των Ιεραρχών στη Μακεδονία.
Το Αντάρτικο Σώμα του Γεωργίου Τσόντου
Έτσι το 1893 ιδρύεται η "Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση''. Σ' όλη τη Μακεδονία κλιμακώνεται η δράση των Ελλήνων ανταρτών. Μια δράση που έχει φυσικά τα θύματά της. Ένα από τα πρώτα θύματα του Αγώνα των Ελλήνων για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ένωσής της με την Ελλάδα είναι ο Μακεδονομάχος Αθανάσιος Μπρούφας.
Η τραγική ήττα της Ελλάδας στον Ελληνο - Τουρκικό Πόλεμο του 1897, αποθαρρύνει όπως ήταν φυσικό και το Μακεδονικό Ελληνισμό, ενώ παράλληλα, δίνει φτερά σε Βούλγαρους και Τούρκους. Οι πρώτοι μάλιστα βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν σε όργιο ληστρικής καταδρομής εναντίον των Ελλήνων. Τον υψηλότερο φόρο πλήρωσαν όπως πάντα οι Κληρικοί και οι Δάσκαλοι.
Στη διετία 1898 - 1899 βρήκαν το θάνατο από διάφορες βουλγαρικές συμμορίες εξήντα τέσσερις Έλληνες, μεταξύ δε αυτών πολλοί Ιερείς.
Το 1898 εμφανίζονται στο προσκήνιο οι πρώτοι Δυτικομακεδόνες "Εκδικηταί" όπως αρχικά ονομάσθηκαν οι Μακεδονομάχοι οπλαρχηγοί Κώττας και Βαγγέλης Στρεμπενιώτης.
Το 1901, ο Γερμανός Καραβαγγέλης (καταγωγή η Νήσος Λέσβος) εκλέγεται Μητροπολίτης Καστοριάς. Ιδιαίτερα δραστήριος, απέστειλλε επιστολή στον Πρωθυπουργό Ζαϊμη ζητώντας του οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση. Αλλ' η Ελληνική Κυβέρνηση σιωπά. Έτσι συγκροτεί μόνος τα πρώτα αντάρτικα, ελληνικά ένοπλα σώματα τα οποία και συντηρεί οικονομικά ο ίδιος. Σκοπός αυτών των ελληνικών σωμάτων ήταν να περιφρουρήσουν το εθνικό φρόνημα των χωρικών, ν' αποκαταστήσουν την τάξη σε όσα χωριά είχαν σημειωθεί αποσκιρτήσεις μετά από πιέσεις των αντιπάλων, να εξουδετερώσουν τις ένοπλες ομάδες και να περιορίσουν τη δράση των ληστρικών σωμάτων, τα οποία κινούνταν μεταξύ παρανομίας και ... εθνικού αγώνα, ταλαιπωρώντας τους αγροτικούς πληθυσμούς.
Παρά τον διμέτωπο αγώνα, εναντίον Βουλγάρων και Τούρκων, τα ελληνικά σώματα κατόρθωσαν σταδιακά να περιορίσουν τα ερείσματα του βουλγαρικού επεκτατισμού και ν' αποκαταστήσουν την εθνολογική ισορροπία!
Αλλά και ο Μητροπολίτης Βοδενών (Έδεσσας) Νικόδημος έλαβε ενεργά μέρος στην προετοιμασία του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ αφού μετέφερε όπλα κάτω από τη μύτη των Τούρκων. Γράφει ο Μαζαράκης γι' αυτόν ότι ήταν "ωραίος τριακοντούτης, τύπος μελαψός, φυσιογνωμία αγαλματώδης" και περιγράφει την άφιξή του στην Έδεσσα ως εξής: "Ο διάκος του Δεσπότη βαστούσε κάτι μεγάλες λαμπάδες, που ήταν τυλιγμένες λίαν επιδεικτικώς με ρόδινο χαρτί. Οι λαμπάδες ήταν όπλα μάλιγχερ που μετέφερε ο Δεσπότης. Και ενώ ηυλόγει το πλήθος ... και οι Τούρκοι Αστυνομικοί τον συνώδευσαν εις ένδειξιν τιμής, τα όπλα που θα μας ελευθέρωναν μίαν ημέραν από αυτούς, μεταφέροντο τόσο πανηγυρικώς. Κανείς δεν ηδύνατο να υποπτευθή τοιαύτην τόλμην".
Το 1902, ο Ίων Δραγούμης (καταγωγή το Βογατσικό Καστοριάς) διορίζεται Υποπρόξενος στο Μοναστήρι. Αμέσως κηρρύσει "Ιερήν Εκστρατεία" στην ευρύτερη περιοχή. Κατηχεί και εμψυχώνει το λαό της Δυτικής Μακεδονίας. Ορίζει διοικητικές επιτροπές σε πόλεις και χωριά. Ιδρύει και οργανώνει τη "Μακεδονική Άμυνα".
Την Άνοιξη του 1902, πλήθος από συμμορίες Βούλγαρων Κομιτατζήδων απλώθηκαν στη Μακεδονία από τον Αλιάκμονα ως τις ακτές του Αιγαίου. Οι τουρκικές αρχές, μπροστά στις σφαγές και τους εμπρησμούς, πότε καταδίωκαν αυτές τις ένοπλες ομάδες και πότε αδιαφορούσαν - σκόπιμα - γιά τη δράση τους, αφήνοντας στο έλεός τους - αναίσχυντα - το μη τουρκικό πληθυσμό. Οι ωμότητες των Βούλγαρων Κομιτατζήδων σε βάρος των Ελλήνων της Μακεδονίας περιγράφονται στην "Κυανή Βίβλο" που εξέδωσε η Βρεττανική Κυβέρνηση το 1903. Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: "Η δολοφονία είναι το κυριώτερον όπλον των βουλγαρικών κομιτάτων. Προ ουδενός υποχωρούσιν. Οι Έλληνες είναι κυρίως τα θύματά των. Κατά χιλιάδες εφονεύθησαν οι Έλληνες κατά τα τελευταία πέντε ή εξ έτη... αθώων και αόπλων εκβιάσεις, ληστείαι, δολοφονίαι ανδρών και γυναικών, ανελεήμονα βασανιστήρια Ιερέων, Ιατρών, Διδασκάλων κατακρεουργήσεις, Ιερών Ναών εμπρησμοί... καταστροφή Χριστιανών Ορθοδόξων... γενική τρομοκρατία, πλημμύρα αίματος". Παράλληλα ανατινάξεις σιδηροδρομικών γραμμών, τραπεζών, επιθέσεις εναντίον τουρκικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ακόμη και φόνοι Τούρκων Στρατιωτών και Χωροφυλάκων, ήταν κάτι το συνηθισμένο.
Το 1903, η Βουλγαρική Προπαγάνδα αποφασίζει να παρουσιάσει στην Ευρώπη το δήθεν "Μακεδονικόν Ζήτημα". Στόχος η ενσωμάτωση της Μακεδονίας στο Βουλγαρικό Κράτος, όπως λίγα χρόνια πριν έγινε με την Ανατολική Ρωμυλία.
Προηγουμένως, η Ελληνική Κυβέρνηση, αφού μετά τη σύσταση του Βασιλείου είχε αποκαταστήσει διπλωματικές σχέσεις με την Υψηλή Πύλη, είχε κατορθώσει να συστήσει Ελληνικά Προξενεία στα κυριότερα μέρη του υπόδουλου Ελληνισμού, που απετέλεσαν κέντρα εθνικής εγρήγορσης, με τους εμπνευσμένους, σε πλείστες περιπτώσεις ελληνόψυχους Προξένους τους, όπως ο Θεόδωρος Βαλλιάνος, ο Ευγενιάδης και ο Κορομηλάς στη Θεσσαλονίκη, ο Πέτρος Λογοθέτης, ο Ίων Δραγούμης, ο Σταμάτιος Πεζάς στο Μοναστήρι, ο Στορνάρης στις Σέρρες κ.ά. Αυτοί, ζώντας εκ του πλησίον την κατάσταση και διαβλέποντας τα δεινά που επρόκειτο να ακολουθήσουν, σε περίπτωση επιτυχίας των σχεδίων των Πανσλαβιστών, άρχισαν να πιέζουν την Ελληνική Κυβέρνηση για ενεργότερη ανάμειξη του εθνικού κέντρου στα πράγματα της Μακεδονίας. Ζητούσαν μεταξύ άλλων, οικονομικό πόλεμο εναντίον των βουλγαριζόντων, λήψη μέτρων εναντίον των Βουλγάρων, αποθάρρυνση των εκκλησιαστικών προσώπων που διέκειντο φιλικά προς τους Βούλγαρους, καλλιέργεια ακαταλλάκτου μίσους εναντίον παντός του βουλγαρικού. Όμως το Κέντρο, απορροφημένο στις δικές του πληγές, δεν συνειδητοποίησε έγκαιρα τον κίνδυνο. Η Ελληνική Κυβέρνηση διατηρούσε πάντα τις επιφυλάξεις της.Ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών Ρωμανός - με αφορμή τις προτάσεις του του Έλληνα Πρόξενου στο Μοναστήρι Σταμ. Πεζά για έναρξη ένοπλου αγώνα - είχε δηλώσει: "Ούτε η Κυβέρνησις, αλλ' ούτε και οι αντιπρόσωποι αυτής πρέπει να περιπλακώσι εις τοιούτου είδους εγχειρήματα, ων το αλυσιτελές κατεδείχθη εν τω παρελθόντι, και τα οποία, λόγω του τελικού σκοπού εις ον αποβλέπουσιν, αποκρούονται υπό της κοινής συνειδήσεως και παντός πεπολιτισμένου Κράτους. Το Ελληνικόν Κράτος ούτε δύναται, ούτε και οφείλει να παρακολουθήσει την Βουλγαρίαν εις το είδος τούτο της ενεργείας".
Σ Σ Ε: Η Τάξη του 1890.
Κ. Μαζαράκης, Α. Φραντζής, Ι. Μεταξάς, Ι. Βλαχάβας, Σ. Μαξιμάδας, Ι. Δρόσης, Π. Μπουκλάκος, Τ. Ρεγκλής, Γ. Σίνας, Ν. Δημόπουλος, Ι. Πετιμεζάς, Π. Βλάσης, Τ. Διμουράκης
(Συλλογή της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας)
Τον Απρίλιο του 1903 η Θεσσαλονίκη αναστατώνεται όταν βόμβες σκάζουν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, καίγεται η Οθωμανική Τράπεζα, καταστρέφονται οι εγκαταστάσεις αεριόφωτος και ανατινάζεται ένα μεγάλο γαλλικό εμπορικό πλοίο.
Στις 20 Ιουλίου 1903 λαμβάνει χώρα η Βουλγαρική Ψευδοεπανάσταση του 'Ιλιντεν, με προεπιλεγμένους στόχους τα ελληνικά βλαχόφωνα χωριά Νεβέσκα - Νυμφαίο και Κρούσοβο. Οι Τούρκοι αντιδρούν - όπως ήταν αναμενόμενο - και έτσι η ψευδοεπανάσταση σβήνει σαν πυροτέχνημα. Όμως όλη η περιοχή γεμίζει με ένοπλες βουλγαρικές ομάδες που τρομοκρατούν τους Έλληνες κατοίκους. Και ενώ το όργιο των σφαγών των Ελλήνων κορυφωνόταν με την Ψευδοεπανάσταση του Ίλιντεν, η Ελληνική Κυβέρνηση περιοριζόταν σε διαμαρτυρίες προς τις Μεγάλες Δυνάμεις εναντίον της βουλγαρικής θηριωδίας, αποφεύγοντας την επιθετική πολιτική που εκ των πραγμάτων αναγκάσθηκε το 1904 να υιοθετήσει. Έτσι ο Γλάδστων έγραφε το 1902: "Ο ελληνικός παράγων εν τη Χερσονήσω του Αίμου είναι ανίσχυρος και οικονομικώς και στρατιωτικώς ένεκα της ιδίας αυτού υπαιτιότητος". Και όχι μόνον βέβαια. Αλλά και εξ αιτίας της υποκριτικής στάσεως των Μεγάλων (Χριστιανικών) Δυνάμεων που όταν έβλεπαν την πλάστιγγα να κλίνει προς την πλευρά των ελληνικών συμφερόντων επενέβαιναν για να της αλλάξουν κατεύθυνση. Ο Ελληνισμός ψυχορραγεί. Εκ του αποτελέσματος της Ψευδοεπανάστασης του Ίλιντεν, ως συμπέρασμα βγαίνει ότι δεν ήταν παρά ένα τέχνασμα για να γεμίσει η περιοχή με τα ένοπλα βουλγαρικά σώματα, τους Κομιτατζήδες.
Αυτά τα γεγονότα έδωσαν αφορμή να επέμβουν οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις, Ρωσία και Αυστρο - Ουγγαρία, και να πετύχουν κάποιες μεταρυθμίσεις στο καθεστώς της Μακεδονίας. Έτσι τους πρώτους μήνες του 1904 σχηματίστηκε στους τρεις νομούς Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου και Σκοπίων, σώμα χωροφυλάκων με διοικητή Ιταλό Στρατηγό που είχε στις διαταγές του πέντε ανώτερους Ευρωπαίους Αξιωματικούς. Όμως καθεμιά από τις δυνάμεις αυτές απέβλεπε σε δικούς της σκοπούς. Έτσι, τίποτα δεν άλλαξε, ενώ το Βουλγαρικό Κομιτάτο συνέχιζε με περισσότερη ένταση τη δράση του, εξαφανίζοντας Έλληνες Πρόκριτους (Γιατρούς, Δασκάλους, Ιερείς κλπ) και σφάζοντας άοπλους χωρικούς στις πλατείες των χωριών, μπροστά στα μάτια των συγχωριανών τους.
Την Άνοιξη του 1903 όμως, σχηματίζεται η πρώτη επιτροπή, η "Μακεδονική Φιλική Εταιρεία" από τον Αργύριο Ζάχο, τον Θεόδωρο Μόδη και τον Θεόδωρο Καπετανόπουλο. Σκοπός ήταν να πειστεί η Κυβέρνηση Θεοτόκη να ενισχύσει την ένοπλη άμυνα των Ελλήνων της Μακεδονίας.
Στα τέλη του 1903 και στις αρχές του 1904 το επίσημο Ελληνικό Κράτος αφυπνίζεται.
Έτσι αποφασίζεται η αποστολή στην Μακεδονία τεσσάρων, δήθεν, ζωεμπόρων. Είναι στην πραγματικότητα Αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού.
Στις 24 Φεβρουάριου 1904, έρχονται στη Μακεδονία γιά να μελετήσουν την κατάσταση και να υποδείξουν πρακτικά μέτρα οι λοχαγοί Αναστάσιος Παπούλας και Αλέξανδρος Κοντούλης και οι ανθυπολοχαγοί Γεώργιος Κολοκοτρώνης και Παύλος Μελάς. Οι τέσσερις αυτοί Έλληνες Αξιωματικοί συγκέντρωσαν διάφορα στοιχεία, έκαναν εκτιμήσεις και κάποιες επισημάνσεις και επέστρεψαν στην Αθήνα για να ενημερώσουν την Ελληνική Κυβέρνηση.
Το Μάϊο του ίδιου έτους ο Λάμπρος Κορομηλάς διορίζεται από την Ελληνική Κυβέρνηση Γενικός Πρόξενος στη Θεσσαλονίκη.
Στις 22 Μαϊου 1904 στην Αθήνα, ιδρύεται μυστικά το "Μακεδονικό Κομιτάτο",στα γραφεία της εφημερίδας "Εμπρός". Εμπνευστής, Ιδρυτής, αλλά και Πρόεδρος του κομιτάτου ήταν ο Διευθυντής της Εφημερίδας "Εμπρός" Δημήτρης Καλαποθάκης (1862-1921) από την Αρεόπολη και Μέλος της Πρώτης Οργανωτικής Επιτροπής ο Πέτρος Κανελλίδης (1846 -1911) από το Κουτήφαρι της Έξω Μάνης, Διευθυντής της Εφημερίδας "Καιροί" και πρώτα Μέλη τους Νικόλαο Πολίτη, Καθηγητή Πανεπιστημίου, Ιωάννη Ράλλη, Πέτρο Σαρόγλου κ. ά. Ο Δημήτριος Καλαποθάκης, που ως δημοσιογράφος και ως άνθρωπος είχε την καθολική εκτίμηση κράτους και λαού, κρατάει ουσιαστικά στα χέρια του το σχεδιασμό του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ στο Κέντρο. Οργανώνει τα αντάρτικα σώματα και τα αποστέλλει στη Μακεδονία, αλληλογραφεί και συντονίζει, ενημερώνει το Ελληνικό Κράτος για τον ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ και τον άξιο Έλληνα Γενικό Πρόξενο της Θεσσαλονίκης Λάμπρο Κορομηλά. Στο γραφείο του γίνονται οι στρατολογήσεις και η οργάνωση των εθελοντών.
Το "Μακεδονικό Κομιτάτο", εκτιμώντας την κατάσταση στην Μακεδονία ως κρισιμότατη, αποφασίζει να δράσει άμεσα στέλνοντας ένοπλα σώματα εθελοντών και οπλισμό για την υπεράσπιση των Μακεδόνων από τις εναντίον τους επιθέσεις από Βούλγαρους και Τούρκους. Ώσπου όμως να πειστεί η Ελληνική Κυβέρνηση, συγκέντρωσαν μόνοι τους χρήματα και άρχισαν το μεγάλο τους αγώνα.
Όμως και η Ελληνική Κυβέρνηση αφυπνισμένη πια, περνάει στην ενεργή δράση. Σ' όλα τα Ελληνικά Προξενεία αποσπάστηκαν Αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού και δημιούργησαν ένα θαυμάσιο δίκτυο συνεργατών και αγωνιστών. Στόχος τους ήταν η εξουδετέρωση της Βουλγαρικής - και της νεοεμφανιζόμενης Ρουμανικής προπαγάνδας, η οποία είχε σαν στόχο τις ορεινές κοινότητες της Ελλάδας - η εμπιστευτική αλληλογραφία, η κατασκοπεία, η μεταφορά τραυματιών, η τροφοδοσία των Ελλήνων ανταρτών και γενικά η υπεράσπιση των Ελλήνων κατοίκων.
Στις 12 Μαϊου 1904 δολοφονείται ο Μακεδονομάχος Καπετάν Βαγγέλης Στρεμπενιώτης, και στις 9 Ιουνίου του ίδιου έτους συλλαμβάνεται ο Μακεδονομάχος Καπετάν Κώτας, ο οποίος και ανεβαίνει στο Ικρίωμα στις 27 Σεπτεμβρίου 1905.
Στις 10 Ιουλίου 1904 έρχεται για δεύτερη φορά στη Μακεδονία ο Παύλος Μελάς. Φέροντας το ψευδώνυμο Πέτρος Δέδες, και παρουσιαζόμενος ως ζωέμπορος, κινείται στην περιοχή της Σιάτιστας και της Κοζάνης, εκτιμώντας προσωπικά την κατάσταση, συλλέγοντας πολύτιμες πληροφορίες και οργανώνοντας το πρώτο ένοπλο σώμα του.
Για τρίτη και τελευταία φορά πέρασε τα σύνορα από τη μεριά της Κοζάνης στις 18 Αυγούστου 1904 με σώμα τριανταπέντε ανδρών από Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Κρητικούς, Λάκωνες κλπ., ως αρχηγός των Σωμάτων Μοναστηρίου – Καστοριάς. Τώρα έφερε το ψευδώνυμο καπετάν Μίκης Ζέζας, σύνθεση των ονομάτων των παιδιών του. Οι τουρκικές αρχές έχοντας πληροφορηθεί το πέρασμα από τα σύνορα αυτού του ελληνικού σώματος το καταδίωκαν με ενισχυμένο στρατιωτικό απόσπασμα. Ο Παύλος Μελάς άρχισε αμέσως να αντιδρά εναντίον των κομιτατζήδων γιά να ξεκαθαρίσει την περιοχή , αλλά και γιά να οργανώσει την τοπική άμυνα. Κέντρο των επιχειρήσεών του ήταν τα χωριά Νεγοβάνη και Λέχοβο. Τη δράση του συνέχισε αδιάκοπα ως τις 13 Οκτωβρίου 1904, όταν στη Στάτιστα Καστοριάς - που σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς - η συμμορία κομιτατζήδων του Μήτρου Βλάχου, τον πρόδωσε και τουρκικό απόσπασμα κύκλωσε το χωριό και το ελληνικό σώμα, το οποίο έπειτα από ηρωική άμυνα δύο ωρών αποφάσισε έξοδο. Πρώτος όρμησε ο Μελάς που πληγώθηκε θανάσιμα από τουρκική σφαίρα στη μέση και πέθανε έπειτα από μισή ώρα, μέσα σ' αφόρητους πόνους. Ένας από τους άνδρες του αποκεφάλισε τον νεκρό και έκρυψε την κεφαλή για να μην αναγνωρισθεί από τους Τούρκους. Παρ' όλα αυτά η αναγνώριση έγινε και οι Τούρκοι μετέφεραν το ακέφαλο σώμα του Παύλου Μελά στην Καστοριά, όπου αργότερα μεταφέρθηκε και η κεφαλή του και μαζί τάφηκαν στο Πισοδέρι Καστοριάς σε αφανή τάφο κάτω από την Αγία Τράπεζα. Την ταφή του έκανε ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης, αψηφώντας τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες και τους Τούρκους Χωροφύλακες.
Η είδηση του ηρωικού θανάτου του Παύλου Μελά συγκλόνισε το Πανελλήνιο. Τον έκανε ήρωα και σύμβολο του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Ο θάνατός του έγινε αφορμή να τρέξουν στη Μακεδονία πολλοί Έλληνες Ευέλπιδες.
Αναφερόμενος στο θάνατο του Παύλου Μελά και απευθυνόμενος στην Ελληνική Νεολαία ο Ίων Δραγούμης έλεγε: "Να ξέρετε πως αν τρέξουμε και σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει". Και επεξηγούσε: "Θα μας σώσει από τη βρώμα όπου κυλιόμαστε, θα μας σώσει από τη μετριότητα κι από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε".
Είναι γεγονός, ότι ποτέ οι Έλληνες δεν υπολόγισαν θυσίες, προκειμένου να γλιτώσει η Μακεδονία από τους Βούλγαρους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο, έτσι ώστε να την προσαρτήσουν στη Βουλγαρία. Η τακτική τους αυτή, αφύπνισε τους Έλληνες.
Από κάθε μεριά της Ελλάδας, από την Βόρειο Ήπειρο μέχρι τη Μάνη, την Κρήτη και την Κύπρο, αρχίζουν και καταφθάνουν, με ψευδώνυμα πάντα, οι γενναίοι εθελοντές Μακεδονομάχοι, των οποίων η παρουσία και δράση εμψύχωνε τους Έλληνες Μακεδόνες στη συνέχιση του σκληρού και άνισου αγώνα τους, εναντίον του βουλγαρικού επεκτατισμού και της τουρκικής αναισχυντίας.
Ακολούθησαν και άλλα σώματα που η παρουσία τους και η δράση τους εμψύχωνε τους Έλληνες Μακεδόνες. Αρχηγοί και οπλαρχηγοί των ελληνικών σωμάτων, στο μακροχρόνιο και σκληρό εκείνο αγώνα, ξεκίνησαν από όλα τα μέρη της ελεύθερης Ελλάδας και είναι αναρίθμητες οι πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας ενός ευγενούς αγώνα για την Ελευθερία που παρατάθηκε ως το Καλοκαίρι του 1908, οπότε θεσπίστηκε το νέο Τουρκικό Σύνταγμα.
Οι Μακεδονομάχοι Καπετάν Φαρμάκης, Καπετάν Τηλιγάδης & Καπετάν Τρομάρας
Πληθαίνουν οι Έλληνες εθελοντές Μακεδονομάχοι, και ο ένοπλος αγώνας εξαπλώνεται σ' όλη τη Μακεδονία. Ονόματα όπως Βάρδας, Ακρίτας, Μπούας, Κόρακας, Νικηφόρος, Ρούβας κ. ά. αποτελούν την απόδειξη. Μαζί τους οι Μακεδόνες καπεταναίοι Νταλίπης, Πύρλας, Μητρούσης, Γιαγαλής, Κύρου, Στέφος, Ράμαλης, κ. ά. π. δίνουν ένα γερό μάθημα στην βουλγαρική πλευρά.
Στις 25 Μαρτίου 1905 λαμβάνει χώρα η Μάχη της Βασιλειάδας (Καπετάν Βάρδας), την οποία ακολουθούν η Μάχη της Δροσοπηγής και η Μάχη στο Μουρίκι (Καπετάν Ρούβας).
Το Μάϊο του ίδιου έτους αρχίζει η δράση του Καπετάν Γκόνου στο Βάλτο Γιαννιτσών και του Καπετάν Ζώη στο Μορίχοβο.
Στις 7 Μαϊου λαμβάνει χώρα η Μάχη του Καστανοφύτου (Καπετάν Λίτσας, Λεωνίδας Πετροπουλάκης) και στις 29 Μαϊου η Μάχη στα Ασπρόγεια (καπετάν Γύπαρης).
Ακριβώς ένα μήνα μετά τη Μάχη του Καστανόφυτου, στις 7 Ιουνίου, φονεύεται ο Καπετάν 'Αγρας. Παράλληλα οι Βούλγαροι επιτίθενται στην Αγριανή, στο Νευροκόπι κ.ά.
Από το 1906 ο Τουρκικός Στρατός ανέλαβε σημαντικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και περιόρισε αισθητά τη δράση των ενόπλων ομάδων, ελληνικών και βουλγαρικών. Πάντως κατά τη διετία 1907-1908 τα ελληνικά σώματα είχαν κερδίσει σημαντικό έδαφος σε όλη την έκταση της Μακεδονίας και είχαν διασφαλίσει είτε την παραμονή, είτε την επανασύνδεση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο πολυάριθμων ελληνικών κοινοτήτων.
Το 1907 λαμβάνουν χώρα η Μάχη του Παλαιοχωρίου, όπου σκοτώνεται ο Φούφας και η Μάχη του Λέχοβου (Καπετάν Μουρίκης).
Στις 14 Ιουλίου 1907 σκοτώνεται στις Σέρρες ο Καπετάν Μητρούσης.
Στις 16 Ιουλίου 1907 λαμβάνει χώρα η Μάχη της Γέρμας (θάνατος του Γέρμα).
Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, στη Στρώμνιτσα σκοτώνεται ο Καπετάν Νικοτσάρας.
Οι Μακεδονομάχοι αδελφοί Δουγιάμα
Παράλληλα οι αδελφοί Δουγιάμα αναπτύσουν δράση στην περιοχή Γουμένιτσας - Γευγέλη.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1907 λαμβάνει χώρα η Μάχη της Κρυσταλλοπηγής (Καπετάν Στέφος).
Το Μάϊο του 1908 διεξάγεται η Μάχη της Πιπερίτσας - Κέλλης. Είναι η τελευταία μάχη του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Στις 10 Ιουλίου 1908 εκδηλώνεται το Κίνημα των Νεότουρκων.
Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ λήγει, αλλά ο ανταγωνισμός μεταξύ Ελλήνων, Βουλγάρων, Σέρβων και Τούρκων συνεχίζεται σε άλλα επίπεδα ...

Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ έδωσε τότε στην ελεύθερη Ελλάδα τη δυνατότητα όχι μονάχα να επικαλείται την προαιώνια Ελληνικότητα της Μακεδονίας στα διάφορα συνέδρια, ενάντια στην Βουλγαρική - και κάθε άλλη ξένη - Προπαγάνδα, αλλά και να πραγματοποιήσει το μεγάλο όνειρο του Ελληνικού Έθνους για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας - και άλλων υπόδουλων ελληνικών περιοχών - με τους νικηφόρους Α' & Β' Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13, πρώτα κατά της Τουρκίας και έπειτα κατά της Βουλγαρίας!
Με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου / 10 Αυγούστου 1913) και την λήξη του Β' Βαλκανικού Πολέμου, ορίζονται τα σύνορα των Βαλκανικών Κρατών και η Μακεδονία εισέρχεται σε μια νέα ιστορική περίοδο, ύστερα από δουλεία πέντε αιώνων, με την πολυπόθητη Ένωσή της πλέον, με την υπόλοιπη ελεύθερη Ελλάδα!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ: ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΕΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΥΒΙΩΤΟΥ

Στις 8 του τρέχοντος μηνός συζητείται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή 10 επιστημονικών, επαγγελματικών κ.ά. φορέων, καθώς και 22 μεμονωμένων πολιτών, που ζητούν την ακύρωση των μέτρων που επιβάλλουν περικοπές σε επιδόματα, μισθούς και συντάξεις. Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επόπτης... και συντονιστής της προσφυγής, Γιώργος Κασιμάτης, μιλά στην “Κ.Α.” και υπογραμμίζει ότι “οι Συμφωνίες Δανεισμού δεν έχουν κυρωθεί με νόμο”, κάτι που όπως προειδοποιεί, “αποτελεί σοβαρή συνταγματική ανωμαλία και παραβίαση των αρχών της Δημοκρατίας”.

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, ότι “το θέμα της χρεωκοπίας δεν είναι νομικό, αλλά πολιτικό και οικονομικό”, επισημαίνει ότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε “ μια ευθεία αμφισβήτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος και του Συντάγματός μας”.Αξιολογώντας, δε, την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική, σημειώνει ότι “δεν είναι κοινωνική... αντίθετα είναι πολιτική που εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα το δάνειο ως δάνειο, δηλαδή την εκπλήρωση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας και πολιτική ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρηματικών μονάδων”.

* Ποια είναι τα σημεία στα οποία επικεντρώνεται η νομική κριτική και βασίζεται η προσφυγή;

Θα πρέπει, πρώτ’ απ’ όλα, να συνειδητοποιήσουμε ότι, όταν λέμε συνοπτικά «Μνημόνιο», αναφερόμαστε σε τρεις διεθνείς Συμβάσεις της χώρας μας: τη “Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης”, το «Μνημόνιο Συνεννόησης» με τις υπόλοιπες δεκαπέντε χώρες της Ευρωζώνης, καθώς και τη Συμφωνία με το ΔΝΤ, που ενέκρινε το όλο πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις της Ελλάδας. Από όλες αυτές τις Συμφωνίες Δανεισμού, η πρώτη έχει τους σοβαρότερους, τους πιο επικίνδυνους όρους για την Ελλάδα, οι οποίοι προσβάλλουν πραγματικά το κύρος και την κυριαρχία της χώρας μας.

Η δεύτερη, που και αυτή την υπογράφουν οι χώρες της Ευρωζώνης, περιέχει τα μέτρα τα οποία είναι υποχρεωμένη η Ελλάδα να πάρει για να μπορεί να εξοφλεί το δάνειο και τα οποία βαρύνουν του Έλληνες (περικοπές μισθών, συντάξεων, φόρους κ.ά.). Οι αιτήσεις ακυρώσεως στο Συμβούλιο της Επικρατείας έγιναν από άτομα και από τις Ενώσεις μισθωτών του δημοσίου και συνταξιούχων που θίγονται άμεσα με τα μέτρα των περικοπών που άρχισαν ήδη, όπως είναι γνωστό. Για τον λόγο αυτό, προσβάλλεται ως αντισυνταγματικός και ο νόμος 3845/2010, που νομοθέτησε τα μέτρα αυτά. Πρέπει να πούμε ότι οι Συμφωνίες Δανεισμού δεν έχουν κυρωθεί με νόμο, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, από την Ολομέλεια της Βουλής και παρ’ όλα αυτά εφαρμόζονται. Αυτό αποτελεί σοβαρή συνταγματική ανωμαλία και παραβίαση των άρχων της Δημοκρατίας.

* Η κριτική αυτή αφορά τελικά ολόκληρο το πακέτο μέτρων του Μνημονίου; Σε περίπτωση που δικαιωθούν οι προσφεύγοντες, το Μνημόνιο θα “πέσει” συνολικά;

Προσφυγές στη δικαιοσύνη θα γίνονται κάθε φορά που θα εφαρμόζονται νέα μέτρα, τα οποία ανέλαβε η Ελλάδα την υποχρέωση να επιβάλει. Σήμερα προσβάλλονται οι περικοπές. Το Μνημόνιο δεν «πέφτει» ως σύνολο, αλλά τα μέτρα που προβλέπει ακυρώνονται. Βεβαίως, και οι τρεις Συμφωνίες Δανεισμού είναι παράνομες, γιατί παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές της διεθνούς και της ευρωπαϊκής νομιμότητας και του Συντάγματός μας. Η μη κύρωσή τους από τη Βουλή τις καθιστά στο εσωτερικό της χώρας μας ανίσχυρες. Μια συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων νομιμότητας των Συμφωνιών θα δείτε σε λίγες μέρες στη μελέτη μου που ανέλαβε να εκδώσει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών.

* Υπάρχει ήδη δεδικασμένο, όπως στην περίπτωση της Λετονίας και της Ρουμανίας, όπου το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε την ακύρωση των μέτρων. Στην Ελλάδα έχουμε αντίστοιχο νομικό έδαφος;

Τα Συνταγματικά Δικαστήρια της Λετονίας και της Ρουμανίας ακύρωσαν τις περικοπές συντάξεων των πολιτών τους, εφαρμόζοντας τις αντίστοιχες εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Συνταγμάτων τους, που είναι όμοιες με τις εγγυήσεις του δικού μας Συντάγματος. Αναμένομε ότι θα πράξει το ίδιο και η ελληνική Δικαιοσύνη.

* Ερωτηθείς ο κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, σχετικά με τη συνταγματικότητα του Μνημονίου, απάντησε ότι “το θέμα της χρεωκοπίας δεν είναι νομικό, αλλά πολιτικό και οικονομικό”. Πώς σχολιάζετε τη δήλωση αυτή;

Δυστυχώς, αυτό το έχουμε ακούσει πολλές φορές από πολιτικούς της χώρας μας. Πιστεύω ότι δεν εννοούν αυτό που λέει η φράση, ότι, δηλαδή, η πολιτική επιλογή είναι πάνω από το Σύνταγμα και τους νόμους. Αυτό θα ήταν μια ευθεία αμφισβήτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος και του Συντάγματός μας. Έτσι, κανείς κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός και κανείς κοινοβουλευτικός υπουργός δε θα μπορούσε να εννοεί αυτό -κατά μείζονα λόγο δε, δε θα μπορούσε να περάσει από τον νου του κ. Παπανδρέου. Το νόημα της δήλωσης ήταν, προφανώς, ότι η σύναψη των Συμφωνιών Δανεισμού που έγινε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας ήταν, ασφαλώς, μια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και ο πρωθυπουργός της για κάθε συνέπεια αναλαμβάνει και έχει από το Σύνταγμα την πολιτική ευθύνη, όπως και κάθε άλλη ευθύνη. Συνεπώς, δεν πρέπει να παρεξηγήσουμε τη δήλωση του πρωθυπουργού.

* Πώς αξιολογείτε τις κοινωνικές επιπτώσεις της εφαρμογής των προωθούμενων οικονομικών μέτρων;

Δεν είμαι ειδικός γ’ αυτό το ερώτημα, για να είναι επιστημονικά θεμελιωμένη η θέση μου, έχω, όμως, το δικαίωμα ως πολίτης να έχω γνώμη: Οι επιπτώσεις των μέτρων που προβλέπουν οι Συμφωνίες Δανεισμού φοβούμαι ότι θα είναι για την ελληνική κοινωνία δυσμενέστατες, αν όχι τραγικές. Και τούτο, γιατί εφαρμόζεται μια οικονομική πολιτική, η οποία δεν είναι κοινωνική πολιτική, όπως γνωρίζαμε ανέκαθεν σε περιόδους κρίσης.

Αντίθετα, είναι πολιτική που εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα το δάνειο ως δάνειο, δηλαδή την εκπλήρωση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας και πολιτική ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρηματικών μονάδων. Το δάνειο, από τη μεριά του, καλύπτει μη παραγωγικές δαπάνες του δανειολήπτη και είναι κερδοφόρο για τον δανειστή, χωρίς, εν τω μεταξύ, το ελληνικό κράτος να έχει προχωρήσει στις διαρθρωτικές μεταβολές του κρατικού μηχανισμού που θα το καταστήσουν παραγωγικό και το ίδιο και την οικονομία του.

* Σε περίπτωση που η προσφυγή δεν τελεσφορήσει, ποια είναι τα πιθανά επόμενα βήματα;

Θα συνεχίσει η μάχη στο Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο Στρασβούργο, και, εφόσον υπάρξει δικονομική δυνατότητα, και στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Πιστεύομε, όμως, όλοι ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη δε θα αφήσει να έχομε μια τέτοια συνέχεια.

* Τελικά, πώς αξιολογείτε την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης;

Εκτός από τη γνώμη για τη γενική πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης με τις Συμφωνίες Δανεισμού, με τη νομιμότητα των οποίων ασχολήθηκα, δε θα ήθελα να προχωρήσω σε κρίση για την κυβερνητική πολιτική, που δεν έχει σχέση με τις Συμφωνίες Δανεισμού.

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ Η......ΕΛΛΑΔΑ



ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΣΒΕΣΤΟ ΜΙΣΟΣ-ΜΕΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2.500 ΧΡΟΝΙΑ (ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ) ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΑ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΕΞΥΠΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΙ.
ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ,ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,ΤΙΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ,ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ,ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ,ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ,ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ,ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ ,ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ(ΤΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ).
ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ,ΗΠΑ,ΑΓΓΛΟΙ,ΓΑΛΛΟΙ,ΙΣΠΑΝΟΙ,ΜΟΓΓΟΛΟΙ,ΚΛΠ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΝ ΕΒΑΛΑΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΣΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΑΓΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΜΕ ΠΕΡΣΕΣ,ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΓΓΟΛΟΥΣ,ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΤΡΟΥΣΚΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΒΕΝΕΤΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ,ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥΣ,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΑΝΗΣΟΥΝ ΤΙ ΕΚΑΜΑΝ
ΤΙΠΟΤΑ
ΜΕΤΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΝΟΥΘΕΤΗΣΟΥΝ ΤΙ ΕΚΑΜΑΝ
ΤΙΠΟΤΑ
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΑΝ ΝΑ ΜΑ ΣΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ
ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΜΕ ΣΗΜΑ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ ΤΕΛΕΙΟ
ΧΤΥΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ(ΓΚΡΙΚΛΙΣ)
ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ(ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΚΥΠΡΟ-ΘΡΑΚΗ)
ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ(ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ)
ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
Η ΔΙΑΤΑΓΗ ΑΠΛΗ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ
ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ,ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ,ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ,ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΦΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΑΛΛΑ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΠΑΤΑΓΩΔΟΣ.
ΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΛΑΘΟΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ
ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΜΕΣΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΗΣΑΝ
ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΛΕΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΩΣ;
ΑΠΛΑ ΤΡΑΠΕΖΑ;
ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΛΕΟΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΝ
ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΘΕΙ
ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ.......ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΝΕΙ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΔΑΝΕΙΑ ΑΤΟΚΑ ΣΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ 35-40% ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΜΑ
ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΤΡΙΤΕΓΓΥΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΨΕΜΜΑ ΕΙΝΑΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥ(ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ) ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΑΒΟΛΑ ΟΤΑΝ ΟΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΟΒΟΣ ΛΑΟΣ ΜΑΣ
ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΑΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΣ
ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ
ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Η ΧΩΡΑ



Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ!!! ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ;
ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ;
(αυτό ας το λάβουν σοβαρά υπ΄όψιν τους και οι κ. υποψήφιοι των προσεχών εκλογών και οι κ. Βουλευτές. Ο λαός μας παρακολουθεί άγρυπνα τις θέσεις τους ... )
Με την ελπίδα η αφίσσα αυτή να φτάσει σε κάθε γωνιά του κόσμου, κυρίως όμως στον Πρωθυπουργό της χώρας, Γιώργο Παπανδρέου (στην ηλεκτρονική διεύθυνση gpapandreou@parliament.gr Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε, καθώς και στο Υπουργείο Εξωτερικών (στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.mfa.gr/www.mfa.gr/MailForm.aspx?UICulture=el-GR)

Καιρός να ενωθούν οι Έλληνες παγκοσμίως.
Εάν δεν υψώσουμε και τώρα τη φωνή μας, καλύτερα να σωπάσουμε για πάντα.
Παρακαλούμε αντιγράψτε, αναδημοσιεύστε και προωθήστε την αφίσσα σε όλους όσους γνωρίζετε. Κυρίως όμως στείλτε το κείμενο που ακολουθεί στους παραπάνω αναφερόμενους παραλήπτες.

ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ

Όσες οργανώσεις, σύνδεσμοι, σύλλογοι, ιστότοποι, ιστολόγια κλπ επιθυμείτε να συμμετέχετε ενεργά στην εκστρατεία, παρακαλούμε στείλτε μας τα στοιχεία σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση campaign@macedoniaontheweb.euΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ;

Δεν μας ξεγελούν οι όροι "διεθνής, διμερής, συνταγματική"
Δεν μας ξεγελούν οι "γεωγραφικοί" προσδιορισμοί "βόρεια, άνω, Μακεδονία του Βαρδάρη" (με ή χωρίς παρένθεση)
Η "βόρεια" Μακεδονία συνεπάγεται και "νότια". Η "άνω" Μακεδονία συνεπάγεται και "κάτω".
Η συγκατάθεση στη σύνθετη ονομασία συνεπάγεται με το ξεπούλημα της εθνικής μας κληρονομιάς. Συνεπάγεται με συνένεση στον αλυτρωτισμό των Σκοπίων. Συνεπάγεται με έσχατη προδοσία.
Οι χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία, συμπεριλαμβανομένου και του ΟΗΕ, έχουν.....
συμφωνήσει πως θα δεχθούν το όνομα που θα προκύψει από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών. Γιατί εκχωρείτε λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη το όνομα 2,5 εκατομμυρίων Μακεδόνων;
Πείτε Όχι στη σύνθετη ονομασία. Ανατρέψτε τα δεδομένα. Δεν είναι δικό μας το πρόβλημα αλλά της πΓΔΜ. Δε χρειαζόμαστε εμείς "διμερή" λύση, αλλά αυτοί. Όσες χώρες στον κόσμο κι αν τους αναγνωρίσουν, η Ελλάδα έχει την τελευταία λέξη.
Σας απευθύνουμε έκκληση: Μην ξεπουλήσετε το όνομα μας.
Ποιός είναι αυτός που έχει το δικαίωμα, Έλληνας ή όχι, να στερήσει σε εμάς τους Μακεδόνες, το δικαίωμα μας στην ιστορία μας και τον πολιτισμό μας, και να παραχωρήσει την ταυτότητα μας σε ένα νεοσύστατο Σλαβικό έθνος;
Η Μακεδονία, ένα ζωτικό τμήμα του Ελληνικού κόσμου από τις απαρχές της ιστορίας μας, είχε επανειλλημένως χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο της επεκτατικής πολιτικής των Βούλγαρων, Σλάβων και Σοβιετικών, που ήθελαν πρόσβαση στο Αιγαίο.
Η π.Γ.Δ.Μ, ήταν γνωστή ως Βαρντάρσκα έως τα μέσα της δεκαετίας του 1940, όταν ο Γιόζιπ Μπροζ Τίτο άλλαξε το όνομα της και παραχάραξε το όνομα της και την πολιτιστική της κληρονομιά στην προσπάθεια του να αρπάξει την Μακεδονία από την Ελλάδα.
Γιατί πρέπει ξαφνικά να αναγνωρίσουμε ένα "Μακεδονικό" κράτος και έθνος από τη στιγμή που η χρήση αυτού του όρου από μη-Έλληνες αποτελεί προσβολή της κληρονομιάς μας;
Όπως δήλωσε ο πρώτος πρόεδρος της πΓΔΜ, Κίρο ΓΚλιγκόρωφ: «Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε στην περιοχή τον 6ο αιώνα μ.Χ.. Δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όσα συμβαίνουν στην χώρα μου. Έτσι όπως πάμε θα βγούμε απευθείας απόγονοι του Αδάμ και της Εύας και θα αποδειχτεί ότι και ο παράδεισος είναι Μακεδονικός.»
Κοινή λογική. Θα διαπραγματευόταν ποτέ κάποια άλλη χώρα την εθνική της κληρονομιά;

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ

Την εκστρατεία συνυπογράφουν έως τώρα:

Ανεξάρτητο Ελληνικό Δίκτυο - Πανμακεδονικές οργανώσεις Υφηλίου (Καναδά, ΗΠΑ, Ευρώπης, Αυστραλίας και Αφρικής) - Ελληνο-Αμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο (HANC), Ελληνικό Ηλεκτρονικό Κέντρο (HEC) - Hellenic Congress of Quebec

Με αυτή την αφίσσα θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στις αδικίες και παραβιάσεις εις βάρος της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας που αισθανόμαστε να συμβαίνουν εναντίον των 2.500.000 Ελλήνων της ελληνικής διοικητικής περιφέρειας της Μακεδονίας, οι οποίοι είναι εθνολογικά και γλωσσικά Έλληνες, θεωρούν τους εαυτούς τους εθνικά Έλληνες, και είναι περήφανοι για τη Μακεδονική πολιτιστική τους ταυτότητα εδώ και χιλιετίες. Οι άνθρωποί μας δέχονται τώρα επίθεση από μια αυτοαποκαλούμενη "Μακεδονική" εθνική ταυτότητα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ). Όντας εθνικά Έλληνες από την ελληνική διοικητική περιφέρειας της Μακεδονίας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία μας για τις προσπάθειες ιδιοποίησης της πολιτιστικής και ιστορικής Μακεδονικής ταυτότητας μας σε αυτή την περιοχή, που προέρχονται από ένα νέο ανεξάρτητο κράτος, το οποίο καταλαμβάνει μόνο ένα μικρό μέρος της αρχαίας γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας.

Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει η διεθνής κοινότητα και το διεθνές νομικό σύστημα να επιτρέψουν την αρχή του αυτοπροσδιορισμού να επηρεάσει την πολιτιστική και ιστορική ταυτότητα που ανήκουν σε άλλο έθνος εδώ και χιλιετίες. Σε κανέναν δε θα πρέπει να επιτραπεί η χρησιμοποίηση ενός όρου εθνολογικά, ο οποίος ανήκει σε ένα άλλο έθνος, πολιτιστικά και ιστορικά για αιώνες. Στην περίπτωσή μας, θα πρέπει να εκληφθεί ως μια προφανής προσπάθεια της πΓΔΜ να οικειοποιηθεί οτιδήποτε Μακεδονικό.

Δεν θα αναφερθούμε στην αρχαία ιστορία (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αρχαία Μακεδονία, τον αναπόσπαστο ρόλο της στην ελληνική ιστορία, και την προοπτική του ιστορικού ρεβιζιονισμού της ΠΓΔΜ ως μέσο για την καθιέρωση μιας ταυτότητας στο σύγχρονο κόσμο, παρακαλούμε επισκεφθείτε: macedonia-evidence.org http://macedonia-evidence.org/obama-letter.html), αλλά είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι μετά το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και για περισσότερα από 2.000 έτη, η Μακεδονία δεν ταυτιζόταν με συγκεκριμένα και σταθερά διοικητικά ή γεωγραφικά σύνορα. Έως την αυγή του 20ου αιώνα, το όνομα «Μακεδονία» είχε μια γεωγραφική - και όχι εθνική - εννοιολογική απόχρωση. Οι πληθυσμοί που κατοικούσαν ωστόσο στη Μακεδονία κατά το διάστημα αυτό δεν ήταν άμορφες μάζες, αλλά υπήρχαν διαφορετικές εθνότητες. Υπήρχαν Έλληνες, Τούρκοι, Βούλγαροι, Αλβανοί, Εβραίοι, Σέρβοι και Αρμένιοι. Η Οθωμανική απογραφή του 1906, η οποία διενεργήθηκε από τον Χιμλί Πασά για την περιοχή της Μακεδονίας δεν αναφέρει καμία "Μακεδονική" εθνότητα.

Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων οι Οθωμανικές περιοχές μοιράστηκαν μεταξύ πολλών κρατών της περιοχής. Κανένα "Μακεδονικό" έθνος δεν διαιρέθηκε, όπως προσπαθούν συνεχώς να υπονοήσουν οι ακτιβιστές των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" της ΠΓΔΜ,τόσο στις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και στα μέσα ενημέρωσης. Μόνο ένα μικρό μέρος της αρχαίας περιοχής του αρχικού βασιλείου της Μακεδονίας βρίσκεται στην ΠΓΔΜ.


Περισσότερο από το ήμισυ αυτής της περιοχής, η οποία αντιστοιχεί σε μεγάλο βαθμό με την ιστορική Μακεδονία, ανήκει στην Ελλάδα και αποτελεί εδώ και χρόνια μια ξεχωριστή διοικητική περιφέρεια η οποία ορίζεται επίσης από το όνομα Μακεδονία και κατοικείται από 2.500.000 κατοίκους που, εδώ και αιώνες, αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες με την πολιτιστική και ιστορική σημασία.


Από το 1993 ωστόσο, όταν η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε ανεξάρτητο κράτος, η ηγεσία της επιμένει στην αποκλειστική χρήση του ονόματος «Μακεδονία» για το νεοσύστατο κράτος, το οποίο αποτελείται κυρίως από Σλαβικό πληθυσμό και διάφορες μειονότητες όπως Αλβανούς (30%), Ρομά, Τούρκους, Βούλγαρους, Έλληνες, Σέρβους κ.α.


Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποκλειστική χρήση του ονόματος «Μακεδονία», κατά κύριο λόγο υιοθετήθηκε από τους Σλάβους της πΓΔΜ, και η προώθησή τους ως «εθνικά Μακεδόνες» είναι ένα κίνητρο για επεκτατικές αξιώσεις από την πΓΔΜ και τη Διασπορά της. Οι διεκδικήσεις τους ως προς «τα δικαιώματά τους για αυτοπροσδιορισμό" είναι αδικαιολόγητες και παραβιάζουν τα δικαιώματά μας. Κατά συνέπεια, αντιτιθέμεθα σθεναρά στη χρήση του όρου "Μακεδόνας" από ένα Σλαβικό έθνος, βόρεια της Ελλάδας, προς προσδιορισμό των πολιτών του, ενός όρου που αποτελεί μέρος της ιστορίας και του πολιτισμού της Ελλάδας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η αναγνώριση μιας "Μακεδονικής" εθνότητας, σαφώς και χωρίς αμφιβολία, θα μπορούσε να διεκδικήσει οτιδήποτε Μακεδονικό, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας, του πολιτισμού, ακόμη και των εδαφών, αποσταθεροποιώντας μεταξύ άλλων, ολόκληρη την περιοχή.

ΠΑMΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ.......ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


Χένρυ Κίσινγκερ: 16 χρόνια μετά...βγαίνει σωστός
Το 1997, στο περιοδικο Νέμεσις δημοσιεύτηκε μια υποτιθέμενη δήλωση που ο Κίσινγκερ έκανε το 1994 σε μια συνάντηση υψηλά ισταμένων σε ένα ξενοδοχείο της Ουάσινγκτον. Η πηγή της ήταν άρθρο της Turkish Daily News. Η διαβόητη δήλωση ήταν:

"Ο λαός των Γκρεκών είναι αναρχικός και δύσκολος να τιθασευθή. Γι' αυτό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως αναγκασθή να συμμορφωθή. Εννοώ να πλήξουμε τη γλώσσα του, την θρησκεία του, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μην μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την.. νευραλγική περιοχή στρατηγικής σημασίας για μας."

Το απόσπασμα αυτό παρότι δημοσιεύτηκε και στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και στην Αυριανή, αμφισβητήθηκε. Ο Γιάννης Μαρίνος του Οικονομικού Ταχυδρόμου επικοινώνησε με τον Κίσσινγκερ, ο οποίος έστειλε επιστολή διάψευσης (Αλίμονο τι άλλο μπορούσε να κάμει λέμε εμείς;) στο περιοδικό καθώς και στην Turkish Daily News. Η διάψευση δημοσιεύθηκε στα Πολιτικά Θέματα

Σκεφτείτε τώρα όλα αυτα με βάση την σημερινή κατάσταση.

Χτυπούν την γλώσσα: Εδώ και χρόνια έχει εισβάλει η αμερικάνικη γλώσσα στην δική μας.
ok-bye-hello κλπ.

Χτυπούν τον Ελληνισμό: Ο ρυθμός των μεταναστών αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα σε μερικές περιοχές να μιλάμε για μειονότητες Ελλήνων.

Χτυπούν την θρησκεία : Μουσουλμάνοι Βουλευτές-Δήμαρχοι

Ιστορία-Έθιμα: Αλήθεια..πόσοι στολίζουν καράβι τα Χριστούγεννα?
Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αγάλματα του Παρθενώνα?

Για σκεφτείτε και άλλα....


Αξίζει να διαβάσετε τι λέει για το συγκεκριμένο θέμα ο π Γεώργιος Μεταλληνός

Φαίνεται, ότι ο π.Μεταλληνός έχει ακούσει και την ομιλία αυτούσια, στα αγγλικά, όπως έχει δηλώσει κι αλλού... φιλοξενούμενος στην εκπομπή του Αντώνη Ζησιμάτου
«Με Αποψη» στις 30 Ιουνίου 2003. Ο πατήρ Μεταλληνός είπε.....
«Εσπούδαζα στην Γερμανία οταν ο Kissinger έδωσε αυτήν την ομιλία. Ητανε 1974 και άκουγα την ελληνική εκπομπή του μακαρίτη Παύλου Μπακογιάννη απο το Μόναχο. Η ομιλία γινότανε στα αγγλικά που ακούγονταν στο βάθος και με ελληνική μεταγλώτισση. Μιλάω (πατήρ Μεταλληνός) αγγλικά και μπορώ να σας πώ με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Kissinger έκανε αυτές τις δηλώσεις γιατί τον άκουσα να τις κάνει».......

Εν τω μεταξύ, μια που μιλάμε περί συνομωσιών και συμπαιγνιών, είναι γεγονός, ότι ο π.Μεταλληνός -και να το μάθουν ορισμένοι αυτό- έχει πει, ότι ο ΊΔΙΟΣ το 1974 άκουσε από τον Παύλο Μπακογιάννη στο ραδιόφωνο -όταν ήταν στην Γερμανία- , ότι ο Κίσσινγκερ είπε τον γνωστό αυτό λόγο. Ιδού τι δήλωσε πρόσφατα σε κάποια (εθνικιστική) εφημερίδα που του ζήτησε συνέντευξι:
Από το 1974 έχω ακούσει την φράση του Κίσσινγκερ!

Λένε πολλοί ότι η περιφημη φράση του Χένρυ Κίσσινγκερ για την ανάγκη να πληγεί ο Ελληνισμός στις πολιτιστικές του ρίζες είναι εφεύρημα των Ελλήνων Εθνικιστών, ότι ουδέποτε ελέχθη, ότι ο ίδιος ο Κίσσινγκερ την έχει διαψεύσει και άλλα τέτοια. Εσείς τι πιστεύετε;

Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1974, λίγους μήνες μετά την Μεταπολίτευση, ήμουν στην Γερμανία και όπως κάθε βράδυ 8.20 με 9 μ.μ. άκουγα το ραδιοφωνικό πρόγραμμα του Μονάχου για τους Έλληνες. Το πρόγραμμα αυτό (που δεν είχε καμμία σχέση με την Ντόϋτσε Βέλλε) το διήυθυνε ο μακαρίτης Παύλος Μπακογιάννης. Ακουσα λοιπόν, ότι "χθες ο κ. Κίσσινγκερ στο Εμποροβιομηχανικό επιμελητήριο της Νέας Υόρκης είπε αυτά κι αυτά"!

Από το 1974 στο Μόναχο έχω ακούσει την φράση του Κίσσινγκερ, που κάποιοι σήμερα αμφισβητούν.
Κι ήσαν ακριβώς οι λέξεις που περιλαμβάνονται στην πασίγνωστη σήμερα ως φράση του Κισσινγκερ;

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να μαγνητοφωνήσω εκείνη την είδηση. Την ακούσαμε, όμως, μαζί με την παπαδιά μου, δεν ήμουν μόνος για να πει κανείς ότι είχα παραισθήσεις. Τρίβαμε τα αυτιά μας και λέγαμε: Είναι δυνατόν να μιλούν έτσι απροκάλυπτα για την Ελλάδα και την πορεία της; Όταν επροπηλακίσθη ο καθηγητής ο Χρήστος ο Γιανναράς, διότι τόλμησε να το γράψει στην "Καθημερινή", θυμήθηκα τι είχα ακούσει τον Σεπτέμβριο του 1974 στο Μόναχο από τον Παύλο τον Μπακογιάννη…

ΤΟ ΝΕΩΤΕΡΟ ΤΑΞΕΙΔΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ


Σ’ εναν χρόνο από τώρα, ένα από τα σημαντικότερα μουσεία στον κόσμο...το μουσείο του Λούβρου, θα ανοίξει τις πόρτες του για να υποδεχθεί 668 έργα και ένα αντίγραφο ψηφιδωτού από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης και όλες τις Εφορείες Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων της Μακεδονίας.
Η έκθεση με τίτλο «Αρχαία Μακεδονία. Στο βασίλειο του Μεγ. Αλεξάνδρου» θα παρουσιαστεί στη γαλλική πρωτεύουσα, από τον ερχόμενο Οκτώβριο 2011 έως και τον Φεβρουάριο του 2012.
Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι για πρώτη φορά θα ενωθούν αρχαιολογικά σύνολα που είχε ανασκάψει η Συμμαχική Στρατιά της Ανατολής, εκ των οποίων άλλα φυλάσσονταν στο Λούβρο και άλλα όχι. Πρόκειται για ταυτισμένα εκθέματα, που προέρχονται από τον ίδιο τάφο, αλλά θα ενωθούν ύστερα από 93 χρόνια.
Όπως λέει η διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Πολυξένη Βελένη «πολλές φορές ταξίδεψαν σ΄ολόκληρο το κόσμο μακεδονικοί θησαυροί, εκτός απο την Γαλλία. Πρώτη φορά, λοιπόν, μια έκθεση με πρόσφατα ανασκαφικά ευρήματα της τελευταίας εξαετίας θα εκτεθούν στη γαλλική πρωτεύουσα, απευθυνόμενα σ΄ένα κοινό (σσ. το γαλλικό), που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους θησαυρούς και την ιστορία της Μακεδονίας».
Η έκθεση προετοιμάζεται με πυρετώδεις ρυθμούς και θα πλαισιωθεί από ταινία μιας ώρας, που θα προβάλλει χώρους της αρχαίας Μακεδονίας.
Το Λούβρο θα ανταποδώσει το 2012 στην Θεσσαλονίκη και στα πέντε μουσεία της (Αρχαιολογικό, Βυζαντινό, Τελλόγλειο, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Μακεδονικό) με μια έκθεση, που θα περιλαμβάνει έργα νεότερης τέχνης από τους 17ο και 18ο αι.
Το Γαλλικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει την έκθεση μέσα απο ενότητες, που έχουν ως εξής:
- «Ανακάλυψη της αρχαίας Μακεδονίας» (από τα πρώτα βήματα της έρευνας των πρωτοπόρων Heuzey και Daumet σε Βεργίνα και Πύδνα, το 1861, καθώς και από τις ανασκαφές της Συμμαχικής Στρατιάς της Ανατολής» και ακόμα «η δράση των μεγάλων Ελλήνων αρχαιολόγων Ρωμαίου, Μπακαλάκη, Πέτσα, Ανδρόνικου και Βοκοτόπουλου).
- «Από την αχλύ της Ιστορίας στη διαμόρφωση του Βασιλείου: η Μακεδονία από την ύστερη εποχή του χαλκού ως τον 6ο αιώνα π.Χ».
- «Η Εξάπλωση του Μακεδονικού Βασιλείου: από τον Αλέξανδρο Α΄ως τον Μ. Αλέξανδρο»,
- «Η Μακεδονία μετά τον Αλέξανδρο - η ακμή της ελληνιστικής εποχής (3ος-2ος π.Χ)».
- «Μακεδονική κοινωνία»( όψεις της καθημερινότητας).
- «Οι τέχνες στην κλασσική και ελληνιστική Μακεδονία».
- «Θρησκεία, τελετουργία και ταφικές πρακτικές».
- «Μια νέα εποχή-Ρωμαϊκή κυριαρχία στη Μακεδονία».

ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ


Με την προσδοκία ότι το Διεθνές Δικαστήριο θα δικαιώσει την προσφυγή εναντίον της Ελλάδας υιοθετούν ακόμη πιο σκληρή γραμμή


Με το βλέμμα στραμμένο στη Χάγη και με την προσδοκία ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα δικαιώσει την προσφυγή εναντίον της Ελλάδας, τα Σκόπια όχι μόνο δεν δείχνουν διάθεση συμβιβασμού, αλλά αντίθετα υιοθετούν ακόμη πιο σκληρή γραμμή και απαξιώνουν τη διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών.
Η προσφυγή της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδας για την υποτιθέμενη παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας εισέρχεται στην
τελική ευθεία, καθώς τον Ιούνιο επιδόθηκε στη Χάγη το δεύτερο υπόμνημα της σκοπιανής πλευράς και στις 27 Οκτωβρίου αναμένεται να κατατεθεί και το δεύτερο και τελευταίο υπόμνημα από την ελληνική πλευρά.
Με την ολοκλήρωση της κατάθεσης των γραπτών υπομνημάτων, τα οποία είναι πολυσέλιδα με ογκώδη παραρτήματα, η διαδικασία θα επαναληφθεί στο διάστημα από 21-30 Μαρτίου 2011, όπου οι αντίκλητοι των δύο πλευρών, ο κ. Σαββαΐδης και η κ. Τελαλιάν από τη μια και οι κ. Μιλοσόσκι και Δημητρόφ από την άλλη, θα κληθούν να καταθέσουν προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου και να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δικαστών.
Αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διάσκεψη του Δικαστηρίου η οποία προβλέπεται να είναι εξάμηνη, κάτι που σημαίνει ότι έως το επόμενο φθινόπωρο θα έχει εκδοθεί η απόφασή του. Διπλωματικές πηγές επισημαίνουν πάντως ότι το επόμενο διάστημα και εν όψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα (19-20 Νοεμβρίου) και της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο, θα πρέπει να αποφευχθούν δηλώσεις και τοποθετήσεις που θα δίνουν την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι αυτή που ασκεί «βέτο» στην ευρωατλαντικη πορεία της ΠΓΔΜ, καθως κάτι τέτοιο θα χρησιμοποιηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου στην κρίσιμη φάση των προφορικών καταθέσεων...
Σύνοδος Κορυφής
Ειδικότερα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα επαναληφθεί στο ακέραιο η δήλωση του Βουκουρεστίου για την ΠΓΔΜ, διαφορετικά να μην προσφέρει συναίνεση για την ύπαρξη οποιασδήποτε αναφοράς στην τελική Διακήρυξη.
Καθώς δεν θεωρείται απίθανο το Δικαστήριο να αποδεχτεί ένα σκέλος της προσφυγής, τα Σκόπια έχουν κάθε λόγο να επενδύουν σε μια τέτοια εξέλιξη, θεωρώντας ότι θα στριμώξουν διπλωματικά την Ελλάδα, η οποία θα βρεθεί απολογουμένη για μια απόφαση του Δικαστηρίου, το οποίο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής θέσης για τα ελληνοτουρκικά.

ΣΧΕΔΙΟ «ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΥ»
Ψάχνουν βέτο στο ελληνικό βέτο

Με αφορμή την ομόφωνη συναίνεση που επιτεύχθηκε στο Βουκουρέστι στη Συνοδό Κορυφής του ΝΑΤΟ, που τέθηκε ως προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ η προηγούμενη επίλυση της διαφοράς του ονόματος, αλλά και τη μη λήψη απόφασης για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ με την ΕΕ, τα Σκόπια ζητούν από το δικαστήριο να διαπιστώσει και να καταδικάσει την παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας (για ανεμπόδιστη ένταξη σε διεθνείς Οργανισμούς με το όνομα FYROM) και να καλέσει την Ελλάδα να μην επαναλάβει το «μπλοκάρισμα» της ένταξης της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς.
Διπλωματικές πηγές εκτιμούν ότι το δικαστήριο το οποίο δεν έχει δυνατότητα να εξετάσει την ουσία της διαφοράς της ονομασίας (υπάρχει ρητή αναφορά στην Ενδιάμεση Συμφωνία) θα πρέπει κατ' αρχήν να εξετάσει και να αποφασίσει επί της ελληνικής ένστασης περί αναρμοδιότητάς του να ασχοληθεί με την υπόθεση.
Εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπόθεση υπόκειται στην αρμοδιότητά του, τότε θα πρέπει να εξετάσει όλο το πλαίσιο εφαρμογής της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, καθώς στα ελληνικά υπομνήματα υπάρχουν δεκάδες στοιχειοθετημένες αναφορές για σωρεία παραβιάσεων άλλων άρθρων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.

Διπλωματικό κρυφτούλι
H συνάντηση που δεν έγινε

Η κυβέρνηση του κ. Γκρούεφσκι, που έχει επενδύσει απόλυτα στον εθνικισμό, ροκανίζει τον χρόνο και αρνείται τον συμβιβασμό με την Ελλάδα. Το ελληνικό Γραφείο Συνδέσμου, και η επικεφαλής του κ. Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει για τη σκλήρυνση του κ. Γκρούεφσκι , παρά τα όσα διέρρεαν «κυβερνητικοί κύκλοι» τις προηγούμενες εβδομάδες, στηριζόμενοι προφανώς σε πληροφόρηση από παράλληλα, άτυπα κανάλια συνεννόησης με τα Σκόπια.
Είναι ενδεικτικό ότι ο κ. Γκρούεφσκι απέφυγε να μεταβεί στη Νέα Υόρκη, όπου η ταυτόχρονη παρουσία του κ. Παπανδρέου πιθανόν να άνοιγε την «όρεξη» του διεθνούς παράγοντα για διμερή απευθείας διαπραγμάτευση, ενώ και ο κ. Μιλοσόσκι την Τετάρτη διέρρεε ότι η έλλειψη προόδου οφείλεται στο ότι ο Ελληνας διαπραγματευτής Αδ. Βασιλάκης δεν έχει την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης...

ΔΝΤ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ


Την ύπαρξη μιας μυστικής Επιτροπής που οδήγησε την Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας μας, καθώς και των άλλων αδύναμων Οικονομιών της Ευρωζώνης, τα τελευταία δύο χρόνια, αποκάλυψε η αμερικανική εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ».
Οπως έγραψε η έγκριτη εφημερίδα, αμέσως μετά από την κατάρρευση της αμερικανικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς, το Σεπτέμβριο του 2008, και την παγκόσμια οικονομική κρίση που ακολούθησε, ένα μυστικό κονκλάβιο διερευνούσε το ενδεχόμενο κατάρρευσης οικονομίας κράτους - μέλους της ζώνης του ευρώ και εκπονούσε ανάλογο σχέδιο αντίδρασης.
Το «κονκλάβιο» αυτό έχει και το όνομα της «επιτροπής που δεν υπήρξε ποτέ», καθώς όλες οι δραστηριότητές του καλύπτονταν από άκρα μυστικότητα.
Οπως επισημαίνει η διεθνούς εμβέλειας αμερικανική εφημερίδα, «το Μάρτιο του 2009, ο Ξαβιέ Μούσκα, στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει τη θέση του ως πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, ένα ειδικό σώμα τεχνοκρατών που διαχειριζόταν την οικονομική πολιτική της Ε.Ε. Ενημερώνοντας τον διάδοχό του, Αυστριακό Τόμας Βίζερ, του είπε: «Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και μια ομάδα που επίσημα δεν υφίσταται».
Η μυστική αυτή ομάδα λειτουργούσε από το Νοέμβριο του 2008 για τη δημιουργία σχεδίου αντιμετώπισης κρίσης από χώρα - μέλος της Ευρωζώνης και μέλη της ήταν κορυφαία στελέχη των οικονομικών επιτελείων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, με θέση κάτω από τους υπουργούς. Τα μέλη της ομάδας προέρχονταν από τα επιτελεία της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του γραφείου του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ».
«Αυτή η ομάδα κρούσης», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα, «συναντιόταν κρυφά στο περιθώριο συνόδων κορυφής, συχνά ξημερώματα ή αργά το βράδυ, εξετάζοντας πιθανούς κινδύνους που θα μπορούσαν να προέλθουν από χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα και η Ισπανία. Εκεί η Ευρωπαϊκή Ενωση πίεζε να αναλάβει κεντρικό ρόλο στη συγκέντρωση και χορήγηση κεφαλαίων σε χώρες που είχαν ανάγκη, έχοντας στο πλευρό της τη Γαλλία».
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, η Επιτροπή πάλεψε να ξεπεράσει τις διαφωνίες που υπήρχαν στο εσωτερικό της Ευρωζώνης για το αν θα έπρεπε να διασωθεί μία οικονομία κράτους - μέλους που καταρρέει. Μία απάντηση, που όπως επισημαίνουν οι συντάκτες του εκτενούς ρεπορτάζ, η Επιτροπή «δεν τη βρήκε ποτέ».
Σε αυτό το γεγονός, όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα, συνέβαλαν οι ιδεολογικές διαφορές στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, αλλά και οι διαφορετικές ατζέντες που είχαν οι δύο ισχυροί της Ευρώπης, η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ και ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί.
Η αμερικανική εφημερίδα κάνει ειδική αναφορά στις εκλογές στη Γερμανία και υποστηρίζει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος ζήτησε την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να πείσει τους ψηφοφόρους της γερμανικής επαρχίας για την αναγκαιότητα του μηχανισμού στήριξης.
Ωστόσο, η Μέρκελ δεχόταν και εισηγήσεις ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι απλώς «έλλειψη ρευστού», αλλά ότι «η χώρα χρειάζεται επιδιόρθωση». Από την πλευρά του, ο Σαρκοζί κατάλαβε αμέσως ότι τα προβλήματα της Ελλάδας απειλούν να συνταράξουν την Ευρωζώνη και ζήτησε άμεση δράση.
Οπως έγραψε η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», ο κίνδυνος κρίσης κρατικών χρεών είχε αρχίσει να απασχολεί την Ευρωζώνη ήδη από τον Οκτώβριο του 2008, όταν η Ουγγαρία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά εκτός του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, είδε να στερεύει ο δανεισμός από τις διεθνείς αγορές. Τότε οι Βρυξέλλες χρησιμοποίησαν ειδικό μηχανισμό, επιτρέποντας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα να σώσουν την Ουγγαρία, παρέχοντας 20 δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια.
Το δημοσίευμα προσθέτει πως «σύντομα έγινε κατανοητό ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είχε ανάλογο μηχανισμό να σώσει με παρόμοιο τρόπο χώρα της Ευρωζώνης. Επιπλέον, η ιδέα της προσφυγής στο ΔΝΤ ήταν ταμπού για πολλούς κορυφαίους παράγοντες της Ε.Ε., επειδή οι τελευταίοι θεωρούσαν ότι στο Ταμείο προσφεύγουν μόνο φτωχές χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ».
Η αμερικανική εφημερίδα αποκάλυψε επίσης πως η Ευρωζώνη κινητοποιήθηκε μόλις το Φεβρουάριο του 2010 και ότι μόνο τότε άνοιξε σε όλα τα μέλη της η πρόσβαση στη μυστική επιτροπή, γιατί τότε πλέον ήταν εμφανής η αδυναμία της Ελλάδας να προχωρήσει στις αγορές και μία χρεοκοπία θα είχε πολύ χειρότερα αποτελέσματα από την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More