ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Τι μυστικό κρύβεται στα νέα ευρήματα της Βεργίνας;

έα σημαντικότατα ευρήματα, αποκάλυψε η περιοχή της Βεργίνας, τα οποία προσφέρουν νέα στοιχεία, αλλά και θέτουν νέα ερωτήματα.

Τελευταία μέρα της ανασκαφής και αρχαιολόγοι και εργάτες βρέθηκαν μπροστά σε μια αναπάντεχη ανακάλυψη. Ένα εύρημα που δεν έμοιαζε σε τίποτα με τα προηγούμενα, πλην του ολόχρυσου στεφανιού που βρίσκονταν μέσα σε χρυσό κυλινδρικό δοχείο πάνω από οστά και σχεδόν εφάμιλλο αυτού που βρέθηκε στον τάφο του Φιλίππου.

Με τον τίτλο «Συγκλονιστικά ευρήματα ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές στη Βεργίνα» εκδόθηκε ανακοίνωση από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ενώ ακολουθεί ένα πολύ προσεχτικά διατυπωμένο κείμενο για το εύρημα.

Σε δηλώσεις της σε εφημερίδες η υπεύθυνη καθηγήτρια της ανασκαφής Χρυσούλα Σααλτσόγλου-Παλιαδέλη αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Πρόκειται για ιδιαίτερα ασυνήθιστη περίπτωση, που ψάχνει ακόμη για την ερμηνεία της, εντελώς σπάνια, αν όχι μοναδική στα ανασκαφικά χρονικά» και σε άλλο σημείο σημειώνει πως ««Δεν έχουμε κανένα στοιχείο ταφής, για παράδειγμα κάποια κτερίσματα. Άρα κάνουμε λόγο για απόκρυψη ή για απόθεση».

Αν τώρα γυρίσουμε το χρόνο πίσω, τριάντα χρόνια πριν, τότε θα δούμε στα πρωτοσέλιδα των τοπικών εφημερίδων μια εξίσου μικρή, λιτή και προσεχτικά διατυπωμένη ανακοίνωση για τα ευρήματα που έφερε στο φως ο Μανόλης Ανδρόνικος, ο οποίος είχε ασφαλώς καταλάβει ότι βρίσκεται μπροστά σε κάτι πολύ σημαντικό, αλλά δεν μπορούσε να πει περισσότερα πριν γίνουν οι απαραίτητες έρευνες.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Ενώ στον τίτλο της ανακοίνωσης οι αρχαιολόγοι του ΑΠΘ κάνουν λόγο για συγκλονιστικά ευρήματα εκδηλώνοντας τον ενθουσιασμό τους, εντούτοις στη συνέχεια περιορίζονται σε μια περιγραφή των ευρημάτων, δίνοντας ελάχιστα στοιχεία για τον τόπο και τον τρόπο ταφής, μολονότι είναι σίγουρο ότι υπάρχουν υποψίες ή ενδείξεις για την ταυτότητα του «άγνωστου» νεκρού. Περιμένουν μόνο τις αποδείξεις που θα προκύψουν από την εξέταση: των υλικών και τη σύσταση των σκευών, των οστών, τον προσδιορισμό της ηλικίας, το φύλο κλπ

Ταυτόχρονα όμως οι αρχαιολόγοι πρέπει να εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους τα οστά με το χρυσό και αναμφισβήτητα βασιλικό στεφάνι, βρέθηκαν εκτός των ορίων του νεκροταφείου της βασιλικής νεκρόπολης, αλλά και τους λόγους απόκρυψης ή απόθεσης ενός νεκρού στο πιο δημόσιο και πιο ιερό σημείο της οχυρωμένης πόλης.

Αν όμως πρόκειται για μια απλή απόθεση, τότε γιατί δεν έγινε στο χώρο του νεκροταφείου με τις γνωστές τελετές και όλα όσα συνοδεύουν έναν νεκρό σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής; Πρόκειται μήπως για απόκρυψη νεκρού; Και για ποιο λόγο έγινε;

Οι σκέψεις ενός απλού πολίτη που έχει διαβάσει λίγη ιστορία μπορεί να τον οδηγήσουν πολύ μακριά…

Μήπως πρόκειται για τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου; Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι ο νεκρός Αλέξανδρος σύμφωνα με επιθυμία του οδηγούνταν για ταφή στην έρημο της Σίουα στο ναό του Άμμωνα Δία. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ετάφη εκεί, άλλες ότι ο Πτολεμαίος άλλαξε τη διαδρομή και τον έθαψε στην Αλεξάνδρεια, ακολουθώντας τα Μακεδονικά έθιμα σύμφωνα με τα οποία ο νεκρός πρέπει να θάβεται σε πόλη που έμενε ή έκτισε.

Υπάρχει και η τρίτη άποψη που λέει ότι τα οστά του μεγάλου στρατηλάτη μεταφέρθηκαν στη Μακεδονία με ευθύνη της μητέρας του Ολυμπιάδος, όταν έφερε εδώ τη γυναίκα του Ρωξάνη και το γιο του Αλέξανδρο Δ΄, σε μια εποχή πολιτικής αστάθειας και αλλεπάλληλων δολοφονιών για την κατάληψη του θρόνου του Μακεδονικού Βασιλείου. ( Ίσως έτσι εξηγείται η απόκρυψη)

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά ο προσδιορισμός της ηλικίας του νεκρού, καθώς το φύλο, όπως υποστηρίζεται, φαίνεται από το είδος του στεφανιού που είναι φύλλα βελανιδιάς και χρησιμοποιούνταν στους άρρενες, ενώ στις γυναίκες το στεφάνι ήταν φτιαγμένο από φύλλα μυρτιάς.

Αν αποδειχθεί ότι ο νεκρός ήταν ηλικίας 30- 40 ετών, τότε βρισκόμαστε πράγματι σε συγκλονιστικό εύρημα για το οποίο θα πρέπει να πασχίσουν οι αρχαιολόγοι να το τεκμηριώσουν και να παρουσιάσουν ατράνταχτα στοιχεία για την ταυτότητα του νεκρού, όποιος κι αν είναι, ώστε να μην υπάρχουν αμφισβητήσεις ή σενάρια…επιστημονικής φαντασίας.

Ενα ανάκτορο μεγάλο όσο τρεις Παρθενώνες

Ενα ανάκτορο μεγάλο όσο τρεις Παρθενώνες

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Σύμφωνα με ανασκαφικά στοιχεία, ο βασιλιάς Φίλιππος Β Δ κατοικούσε στο δεύτερο πιο σημαντικό κτίσμα της αρχαίας Ελλάδας
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ

Ενα διώροφο και σε μέγεθος μεγαλύτερο από τη σημερινή Βουλή των Ελλήνων ανάκτορο, ο αρχιτέκτονάς του, η έννοια της Ενωμένης Ευρώπης(!) και ο συνδετικός κρίκος τους: ο βασιλιάς Φίλιππος Β Δ . Την αναπαράσταση του ανακτόρου του Φιλίππου Β Δ στις Αιγές, βασισμένη για πρώτη φορά σε ανασκαφικά στοιχεία και νέες μετρήσεις, παρουσίασε την Τετάρτη το βράδυ η αρχαιολόγος δρ Αγγελική Κοτταρίδη σε επιστημονική ανακοίνωση η οποία έγινε στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών για την επέτειο του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυσή του. Με μήκος πρόσοψης 78 μ. και ύψος 13,60 μ., με εντυπωσιακό σε μέγεθος και σχεδίαση πρόπυλο στο κέντρο και στοές με κίονες εκατέρωθενγια τη μία εκ των οποίων υπάρχουν ενδείξεις ότι λειτουργούσε ως πινακοθήκη -, αυτό το κτίριο, συνολικής έκτασης 12 στρεμμάτων, φαίνεται ότι ήταν πραγματικά το μεγαλοπρεπέστερο της εποχής του. Οπως ανέφερε μάλιστα η κυρία Κοτταρίδη, η οποία υπηρετεί στην ΙΖ Δ Εφορεία Αρχαιοτήτων και εργάζεται στις Αιγές, τα νέα ανασκαφικά δεδομένα χρονολογούν ασφαλώς το ανάκτορο στα χρόνια του Φιλίππου Β Δ (350- 340 π.Χ.).

«Παρθενώνα της Μακεδονίας» και «το δεύτερο σημαντικό έργο της αρχαίας Ελλάδας» χαρακτήρισε η ίδια το ανάκτορο, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν όσο τρεις Παρθενώνες. Για την ανέγερσή του απαιτήθηκαν περί τα 10 ή 12 χρόνια, ενώ ήταν ενταγμένο στο ευρύ οικοδομικό πρόγραμμα του Φιλίππου Β Δ το οποίο περιλάμβανε και το θέατρο των Αιγών. Μεγάλος αριθμός διασωθέντων αρχιτεκτονικών μελών και η χρήση των νέων τεχνολογιών επέτρεψαν την αναπαράσταση του ανακτόρου, με το οποίο, όπως φαίνεται, εισήχθηκαν πολλές καινοτομίες. Χτισμένο από πωρόλιθο ως το ύψος του 1,60 μ. και το υπόλοιπο από πλίνθους, ήταν «ντυμένο» με κονίαμα εξαιρετικής ποιότητας από μείγμα θηραϊκής γης (η οποία χρησιμοποιείται εκεί για πρώτη φορά), ασβέστη και χαλίκι σε ιδανικές αναλογίες ώστε ακόμη και σήμερα να διατηρείται σε άριστη κατάσταση. Οι όψεις του μάλιστα πρέπει να έλαμπαν εξαιτίας αυτού ακριβώς του κονιάματος.

Η αναπαράσταση είναι κατά προσέγγιση και όχι υποθετική, διαβεβαίωσε η αρχαιολόγος.

Συγκεκριμένα: στην πρόσοψη του κτιρίου, το οποίο ήταν στραμμένο στα ανατολικά όπως οι ναοί, υπήρχαν δύο στοές με δέκα δωρικούς κίονες η καθεμία, επάνω από τους οποίους υπήρχε το επιστήλιο με τη ζωφόρο και το γείσο τους, το οποίο χρησίμευε ως στυλοβάτης της ιωνικής στοάς του δεύτερου ορόφου. «Υπήρχε δηλαδή διώροφη στοά 200 χρόνια πριν από τη στοά του Αττάλου», όπως τόνισε η αρχαιολόγος. Το πρόπυλο-είσοδος του ανακτόρου είχε έξι ιωνικούς αμφιπεσσοκίονες ανά δύο σε τρεις σειρές. Ολα τα δάπεδα των δωματίων ήταν ψηφιδωτά, μερικά από τα οποία με παραστάσεις, μερικά βοτσαλωτά και άλλα με κομμάτια μαρμάρου σε χρωματιστό κονίαμα. Στο κέντρο του κτιρίου εξάλλου βρισκόταν μια τεράστια περίστυλη αυλή δύο στρεμμάτων με 60 ιωνικούς κίονες. Περί τα 13.000 κυβικά μέτρα επεξεργασμένου πωρόλιθου υπολογίζεται ότι χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση του ανακτόρου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε εξάλλου η κυρία Κοτταρίδη, η χρονολόγηση του ανακτόρου προήλθε από τα ανασκαφικά ευρήματα (κεραμική: λήκυθος, σκύφος, τμήμα κρατήρα) που εντοπίστηκαν μέσα στο αρχαίο σκάμμα της θεμελίωσης. Πέρα από όλα αυτά όμως το σημαντικό είναι ότι υπάρχει σήμερα ικανός αριθμός αρχιτεκτονικών μελών ώστε να είναι δυνατή μια αναστήλωση η οποία θα αναδείξει τη μεγαλοπρέπειά του.

Ο αρχιτέκτονας Πύθεος

Ενας σπουδαίος αρχιτέκτονας του 4ου αι. π.Χ. θα μπορούσε να έχει χτίσει το ανάκτορο του Φιλίππου Β' στις Αιγές, όπως καταθέτει ως υπόθεση εργασίας η κυρία Αγγελική Κοτταρίδη. Πρόκειται για τον Πύθεο από τη Μικρά Ασία, αρχιτέκτονα του ναού της Αθηνάς Πολιάδος στην Πριήνη και του Μαυσωλείου του Μαύσωλου, αλλά και πολεοδόμο επίσης, ο οποίος εφάρμοζε στα έργα του καθαρούς μαθηματικούς λόγους. Στην περίπτωση μάλιστα του ανακτόρου των Αιγών ο αριθμός 8 φαίνεται να είναι το κλειδί σε διάφορες διαστάσεις. Ο ίδιος άλλωστε είχε συνεργαστεί στο Μαυσωλείο με τον γλύπτη Λεωχάρη, ο οποίος εργάστηκε για τον Φίλιππο Β Δ στο ανάκτορο.

Ο πρώτος ευρωπαίος ηγεμόνας

Ενα μεγάλο τετράγωνο δωμάτιο με ψηφιδωτό δάπεδο στο οποίο υπάρχει παράσταση της Αρπαγής της Ευρώπης αφήνει το περιθώριο μιας ερμηνείας όπως αυτή που θέλει τον Φίλιππο Β Δ ως τον πρώτο ευρωπαίο ηγεμόνα! «...Μηδέποτε ενηνοχέναι Ευρώπη τοιούτον άνδραν παράπαν οίον τον του Αμύντου Φίλιππον» αναφέρει άλλωστε ο ιστορικός Θεόπομπος, ενώ μετά την αναχώρηση του Αλέξανδρου για την Ασία, ο Αντίπατρος, που έμεινε πίσω, αποκαλούνταν «στρατηγός της Ευρώπης»

Το Αφγανιστάν απαιτεί την Ελληνική του κληρονομιά που κατέστρεψαν οι μουλάδες της USAID




Χάλκινο άγαλμα του Ηρακλή στο Αφγανιστάν


“Έχουμε το μεγαλύτερο Ελληνικό θέατρο στον κόσμο μετά την Επίδαυρο”

, δηλώνει με σθένος ο Αφγανός καθηγητής Χαρζί. Καταστράφηκε και αυτό μαζί με όλα τα μνημεία μας από τους Μουτζαχεντίν και τους Ταλιμπάν. Τώρα θέλουμε τη βοήθεια των πολιτισμένων χωρών για να μαζέψουμε ότι απέμεινε.

Πραγματικά σ’ αυτές τις φράσεις κρύβεται όλη η αλήθεια για τον ξεριζωμό του Ελληνικού παρελθόντος που οι Αφγανοί θεωρούν εθνική τους κληρονομιά. Η USAID διέθεσε πακτωλούς χρημάτων για να μεταλλάξει το πολιτισμικό υπόβαθρο των Αφγανών. Να ξεριζώσει την “Σοβιετική παιδεία” και να φτιάξει φυτώρια μουτζαχεντίν σε Ισλαμικά σχολεία στα σύνορα με το Πακιστάν όπου οι Αφγανοί προσερχόντουσαν για να αποκτήσουν ψωμί και μίσος. Απάνθρωποι μουλάδες αναλάμβαναν την προπαγάνδα της Σαρίας και τα μιαρά Σοβιετικά βιβλία γινόντουσαν ιερά αναγνώσματα όπου τα παιδιά (μόνο τα αγόρια βέβαια), μάθαιναν να μετρούν όχι με προβατάκια αλλά με βόμβες στα αναγνωστικά τους για να πολεμήσουν τους απίστους. Η ίδια η USAID που τώρα χρηματοδοτεί τα εκπαιδευτικά βιβλία της Κύπρου για να συμφιλιώσει τις δύο κοινότητες!!

Και η οργή των Αφγανών επιστημόνων ξεχειλίζει όταν εξηγούν πως οι Αμερικάνοι έστελναν ανιχνευτές μετάλλου με πρόσχημα την αποναρκοθέτηση, μα στην ουσία χρησίμευαν για να εντοπιστούν οι Αρχαίοι Μακεδονικοί Τάφοι και τα πολύτιμα κτερίσματα που έκρυβαν. Οι Αμερικανοί μεσάζοντες περίμεναν την πραμάτεια για να την μοσχοπουλήσουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Εκτενής χρήση εκρηκτικών κατέστρεφε ναούς και μνημεία για να διευκολυνθούν οι παράνομες ανασκαφές. Πλιατσικολόγοι ενεθάρρυναν τους μουλάδες να ξεφορτωθούν κάθε τι ειδωλολατρικό. Ότι δεν μπορούσε να μεταφερθεί απλά γινόταν ερείπια από το μίσος και την απληστία.


'Μακεδονικό

Μακεδονικό εύρημα σε Αφγανικό χαρτονόμισμα. Μήπως δεν ήταν "σφαγέας";


Οι Ελληνικοί θησαυροί εκλάπησαν ακόμα και από το μουσείο της Καμπούλ παρά τις εκκλήσεις των εργαζομένων που ένιωθαν τον πολιτισμό τους να χάνεται στο επερχόμενο σκοτάδι. Η περηφάνεια τους για την Μακεδονική τους καταγωγή άλλωστε ήταν εμφανής σε όλη τη νεώτερη ιστορία, γεγονός που σεβάστηκαν και οι Σοβιετικοί στο εκπαιδευτικό σύστημα που εγκαθίδρυσαν. Και η Αφγανική Γη έδινε απλόχερα τους θησαυρούς. Ορισμένοι μάλιστα θεωρούνται από τους νεώτερους Ελληνιστικούς στον πλανήτη, αφού οι τεχνίτες διατήρησαν τη γνώση ζωντανή ακόμα και μετά την έλευση του Βουδισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πολλές προτομές και τα αγάλματα του Ηρακλή αφού το υπέροχο γυμναστήριο του Ai Khanoum ήταν αφιερωμένο στη Θεϊκή του μορφή. Ένα τέτοιο Χάλκινο αριστούργημα πουλήθηκε σε παζάρι του Πακιστάν το 2002.


Σάκοι με Μακεδονικά νομίσματα βάρους 50 κιλών!

Σάκοι με Μακεδονικά νομίσματα βάρους 50 κιλών!


Χιλιάδες νομίσματα εκποιήθηκαν σε τσουβάλια (!), προξενεί δέος βέβαια ο μεγάλος όγκος των ευρημάτων που δείχνει πραγματικά την πολυετή παρουσία των Βασιλέων της Βακτριανής και τη λαϊκή τους αποδοχή. Ναοί, γυμναστήρια, πολιτείες θαμμένα στο ημίφως των παραδόσεων πριν τα σκεπάσει ανεπανόρθωτα το σκοτάδι της εξουσιαστικής σκοπιμότητας και του θρησκευτικού φανατισμού.


Τώρα, Αφγανοί επιστήμονες προσπαθούν να ανακτήσουν τον χαμένο πολιτιστικό πλούτο. Δυστυχώς είναι αναγκασμένοι να ζητήσουν την βοήθεια της Unesco και της “πολιτισμένης” Δύσης. Δύση που ακόμα και την “έδρα Αφγανικών σπουδών” στο πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, τη χρησιμοποίησε για να τροφοδοτεί την CIA και τις άλλες μυστικές υπηρεσίες με πληροφορίες για τις κινήσεις των Σοβιετικών, τις αλληλεπιδράσεις των διαφόρων φυλών και την απόδοση χρισμάτων σε αξιωματούχους των Ταλιμπάν. Σε αυτό το κατ’ ευφημισμόν πανεπιστήμιο δεν ήταν λίγες οι φορές που οι “τρομοκράτες” κλήθησαν στο πανεπιστήμιο για να συναντηθούν με Αμερικανούς αξιωματούχους. Με την αμέριστη συμβολή της USAID βεβαίως. Εκεί, τσακίστηκαν και οι όποιες προσπάθειες οργάνωσης των κινημάτων για τα δικαιώματα των γυναικών του Αφγανιστάν.

Τα φρικτά παιδικά βιβλία της USAID που απεικόνιζαν μέχρι και χρήση ρουκετών, βομβών και όπλων μαζί με στίχους από το Κοράνι μπήκαν στο στόχαστρο μετά την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν. Ζητήθηκε ευθέως η αντικατάσταση ή έστω η αφαίρεση βίαιων εικόνων και στίχων της Τζιχάντ. Η απάντηση του Μπους αποστομωτική: Παρ’ ότι η Αμερικανική νομοθεσία απαγορεύει τη διάθεση πόρων για βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου, δεν μπορούμε να στερήσουμε από τους Αφγανούς την ισλαμική τους κληρονομιά (!!!)

Μπόρεσαν όμως κάλλιστα να ξεριζώσουν την Ελληνική…

Περίλαμπρο ανάκτορο του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποκαλύπτεται στην Πέλλα


Ως το μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο ανάκτορο της Μακεδονίας, όπου γεννήθηκε, εκπαιδεύτηκε και ανδρώθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος, περιγράφουν οι αρχαιολόγοι το ανάκτορο που εντοπίστηκε στην αρχαία Πέλλα, έπειτα από τρία χρόνια ανασκαφών.


Τα ευρήματα, που θα παρουσιαστούν στη φετινή επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, είναι εντυπωσιακά: Χώροι συμποσίων, δεκάδες κοιτώνες και εστιατόρια, παλαίστρα με ψηφιδωτά δάπεδα, πισίνα, λουτρά και χώροι προετοιμασίας και εκπαίδευσης των νεαρών γόνων των Μακεδόνων αριστοκρατών που χρονολογούνται στα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου.


Το συνολικής έκτασης 70 στρεμμάτων ανάκτορο (μήκους 400 μ. και πρόσοψης 160 μ.) αποκαλύπτεται δυτικά του σημερινού χωριού και βόρεια του σημείου όπου βρίσκεται το νεοανεγερθέν Μουσείο Πέλλας.


Σύμφωνα με τα Νέα, στο εσωτερικό του ανακτόρου οι ανασκαφείς εντόπισαν χώρους δείπνων και συμποσίων και γύρω από την ενσωματωμένη στο κτίριο παλαίστρα ελαιοθέσια (χώροι όπου οι εκπαιδευόμενοι νεαροί βασιλόπαιδες άλειφαν με λάδι τα σώματά τους προετοιμαζόμενοι για αθλοπαιδιές).


Ο πυρήνας του κτιρίου των ανακτόρων χρονολογείται στα πρώιμα χρόνια, όπως και ολόκληρη η πόλη της Πέλλας.


«Πρόκειται για το μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο ανάκτορο στον μακεδονικό χώρο» δηλώνει ο αρχαιολόγος Παύλος Χρυσοστόμου, ανασκαφέας της ευρύτερης περιοχής την τελευταία 25ετία, που μετέχει στη φετινή επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, με εισήγηση υπό τον τίτλο «Πέλλης βασίλειον».

Τα γράμματα ήταν ελληνικά

Στο ερώτημα «ποια γλώσσα μιλούσαν οι Μακεδόνες;» ο Νίκολας Χάμοντ, ιστορικός, ειδικός ερευνητής της ιστορίας της Αρχαίας Μακεδονίας (και γενικότερα της Βαλκανικής) υπήρξε κατηγορηματικός στα κείμενα του:

Τέτοιο ζήτημα δεν φαίνεται να υπήρξε στην αρχαιότητα. Γιατί η γλώσσα των αρ­χαίων Μακεδόνων ήταν η ελληνική. Ο Ησίο­δος θεωρούσε τον Μάγνητα και τον Μακε­δόνα πρώτα εξαδέρφια των Ελλήνων και κατά συνέπεια τους θεωρούσε χρήστες μιας διαλέκτου (ή διαλέκτων) της ελληνικής γλώσσας. Οτι είχε δίκιο στην περίπτωση των Μαγνητών έχει αποδειχθεί από τις ανασκα­φές, από την ανεύρεση πρώιμων επιγραφών σε αιολική διάλεκτο στην περιοχή τους, στην Ανατολική Θεσσαλία. Επειτα προς το τέλος του 5ου αι. π.Χ. ένας έλληνας ιστορι­κός, ο Ελλάνικος, που επισκέφθηκε την αυ­λή της Μακεδονίας, θεώρησε πατέρα του Μακεδόνα όχι τον Δία αλλά τον Αίολο, μια λεπτομέρεια που δεν θα μπορούσε να την έχει υιοθετήσει αν δεν γνώριζε ότι οι Μακε­δόνες μιλούσαν ελληνική γλώσσα, την αιο­λική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας.

Μια αξιοπαρατήρητη επιβεβαίωση του ελ­ληνικού λόγου των Μακεδόνων προέρχεται από τους Πέρσες, που κατέλαβαν τη Μακε­δονία ως τμήμα των κατακτήσεων τους στην Ευρώπη γύρω στα 510-480 π.Χ.: Στον πίνακα των υπηκόων τους «στις χώρες πέ­ρα από τη θάλασσα» μνημονεύουν «τους Ελληνες που φορούσαν ένα είδος καπέλου με μορφή ασπίδας, ένα σκιάδιο σαν την ασπίδα». Αυτοί είναι απίθανο να ήταν οποι­αδήποτε άλλη φυλή εκτός από εκείνη των Μακεδόνων, που είναι πολύ γνωστό ότι φο­ρούσαν ένα τέτοιο σκιάδιο.

Παρεξηγήσεις στη σημερινή εποχή προ­κάλεσαν εξάλλου κάποια αρχαία κείμενα όπως του Θουκυδίδη, ο οποίος στο β' μισό του 5ου αι. π.Χ. θεωρούσε τους ημινομαδικούς, οπλισμένους κατοίκους της Βόρειας Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας ως «βαρβάρους». Λέξη η οποία ερμηνεύθηκε από ορισμένους μελετητές ότι σημαίνει «μη ελληνόφωνοι». Μόνο που επιγραφές του 370-368 π.Χ. που βρέθηκαν το 1956 στη Δω­δώνη περιέχουν πίνακες ελληνικών ονομά­των, καταγράφοντας παράλληλα, σε ελληνι­κή πάντα γλώσσα, ενέργειες των Μολοσσών. Αυτή η ανακάλυψη απέδειξε πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι μία από τις πιο βάρβαρες φυλές της Ηπείρου, όπως τις ονόμαζε ο Θου­κυδίδης, οι Μολοσσοί, μιλούσαν ελληνικά στην εποχή που εκείνος έγραφε την ιστορία του. «Βαρβάρους» αποκαλούσε τους Μακε­δόνες και ο Δημοσθένης κατά το 350-340 π.Χ. Η ανακάλυψη των Αιγών όμως τον διέ­ψευσε πέραν των άλλων και για το γεγονός ότι βρέθηκαν 74 ελληνικά ονόματα και ένα θρακικό σε επιτύμβιες στήλες και ήταν όλα γραμμένα με ελληνικά γράμματα.


Χατζόπουλος και Χάμμοντ για την γλώσσα των Μακεδόνων


Το Κυριακάτικο Βήμα έχει αφιέρωση για την αρχαία Μακεδονία. Ανάμεσα στα άλλα έχει και δύο άρθρα από τους Καθηγητές Μιλτ. Χατζόπουλο και NGL Hammond όπου μιλάνε για την γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων. Όσοι ενδιαφέρεστε να πάρετε μία σφαιρική και περιληπτική άποψη για την ιστορία της Μακεδονίας αλλά κια για τις τελευταίες ανακαλύψεις αξίζει να πάρετε την εφημερίδα.

Τα αρχαία κείμενα μιλάνε
του Μιλτιάδη Χατζόπουλου
Διευθυντής του Ινστιτούτου Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

ΕΠΙ ΣΧΕΔΟΝ διακόσια χρόνια η λαλιά των αρχαίων Μακεδόνων έχει αποτελέσει αντι­κείμενο αρχικά επιστημονικής έρευνας και, εν συνεχεία, και πολιτικής, αλλά και διπλω­ματικής εκμεταλλεύσεως. Ο λόγος είναι αφ' ενός ότι η γλώσσα λογίζεται ως ένα από τα κύρια, αν όχι και το κυριότερο κριτήριο της εθνικής ταυτότητας, αφ' ετέρου ότι το επι­χείρημα της ιστορικής συνέχειας μιας πλη­θυσμιακής ομάδας σ' έναν τόπο εξακολου­θεί να είναι πρωτεύουσας σημασίας για την προβολή ή κατοχύρωση εδαφικών διεκδι­κήσεων. Ετσι, από μεν τους Ελληνες θεω­ρείται ότι η ελληνική εθνική ταυτότητα των αρχαίων Μακεδόνων δικαιώνει την ενσωμά­τωση του μεγαλύτερου μέρους της αρχαίας Μακεδονίας στην ελληνική επικράτεια, από δε τους βόρειους γείτονες τους ότι τυχόν απόδειξη πως οι αρχαίοι Μακεδόνες ανήκαν σε άλλη εθνική ομάδα από τους Ελληνες συ­νηγορεί υπέρ των δικών τους διεκδικήσεων επί της περιοχής αυτής. Επειδή τα σωζόμενα τεκμήρια τπς λαλιάς των αρχαίων Μακε­δόνων ως πολύ πρόσφατα ήσαν από λίγα ως ελάχιστα, το έδαφος ήταν ελεύθερο για την ανάπτυξη γλωσσολογικών θεωριών βασι­σμένων περισσότερο σε επιστημονικές προ­καταλήψεις ή πολιτικές υστεροβουλίες πα­ρά σε ασφαλή δεδομένα.

Δεν σώζονται - αν ποτέ υπήρξαν - φιλολο­γικά κείμενα γραμμένα στη μακεδόνικη. Οι Μακεδόνες, όταν άρχισαν να παράγουν λο­γοτεχνικά έργα κατά τον 4ο αι. π.Χ., χρησι­μοποίησαν, όπως και πολλοί άλλοι Ελληνες, όχι τη δική τους διάλεκτο αλλά τη λεγόμενη «αττική κοινή», τη γλώσσα των Αθηνών. Το μοναδικό κείμενο από λογοτεχνικό έργο σε μακεδόνικη διάλεκτο σώζεται στην κωμωδία του 4ου αι. π.Χ. «Μακεδόνες», του Αθηναίου Στράττιδος, όπου στην ερώτηση ενός Αθη­ναίου «σφύραινα δ' έστι τις;» (τι είναι η σφύ-ραινα;) ένας Μακεδών αποκρίνεται «κέστραν μεν ύμμες, ωττικοί, κικλήσκετε» (σεις, ω Ατ­τικοί, την αποκαλείτε κέστρα). Οι Αθηναίοι δηλαδή αποκαλούν «κέστρα» ένα ψάρι που οι Μακεδόνες ονομάζουν «σφύραινα». Ο κω­μικός ποιητής δεν είναι βέβαια γλωσσολόγος, αλλά είναι προφανές ότι παρουσιάζει τον Μα­κεδόνα να μιλάει μια αδιαμφισβήτητα ελλη­νική διάλεκτο με στοιχεία τόσο της αρχαίας θεσσαλικής όσο και της αρχαίας ηπειρωτικής.

Εκτός από το χωρίο αυτό δεν μας παραδί­δονται παρά μεμονωμένες «γλώσσες», δηλα­δή λέξεις σπάνιες που κίνησαν την περιέργεια και θυσαυρίστηκαν από φιλολόγους της ελ­ληνιστικής εποχής. Ο χαρακτήρας εξαιρέσε­ως των λέξεων αυτών καθώς και τα σφάλμα­τα των εκάστοτε γραφέων των χειρογράφων, που τις αντέγραφαν χωρίς να τις κατανοούν, καθιστούν τη χρήση τους επισφαλή. Πάντως οι λίγες ασφαλείς περιπτώσεις που παραδί­δονται επιβεβαιώνουν την ελληνική προέ­λευση των λέξεων:

1) Λέξεις καθημερινής χρήσεως, π.χ. καρπαία (από τον καρπό) όρχησις μακεδόνικη.
2) Ορολογία θεσμών, π.χ. πελιγάνες (από το «πέλειος»=γέρος) οι ένδοξοι, παρά δε Σύροις οι βουλευταί.
3) Επίθετα θεών, π.χ. Κυνηγάδας (Κυνηγίης), Πασικράτα, Αγεμόνα (Ηγεμόνη) κ.ά. I
4) Ονόματα μηνών, όπως Δίος (από τον ΙΜα), Περίτιος (από τον Ηρακλή Περίτα, δηλαδή Φύλακα), Αρτεμίσιος (από την Άρτεμι) κ.ά.

Από τις φιλολογικές πηγές αντλούμε επί­σης τα ονόματα των αρχαιότερων μακεδό­νων βασιλέων (του 7ου και του 6ου αι. π.Χ., προτού δηλαδή αναπτυχθούν οι σχέσεις με την νοτιότερη Ελλάδα), που είναι όλα ελλη­νικά, δηλαδή έχουν ελληνική ετυμολογία: Περδίκκας, Αργαίος, Φίλιππος, Αέροπος, Αμύντας. Στο ίδιο συμπέρασμα οδηγεί η εξέ­ταση των τοπωνυμίων που εισήχθησαν από τους κατακτητές Μακεδόνες στη χώρα που ονομάστηκε από το εθνικό τους όνομα Μα­κεδονία: Αιγεαί (δηλαδή η πόλη των αιγών), Ευπορία, Ηράκλειον, Ευρωπός κ.ά.

Πέρα όμως από τις φιλολογικές πηγές, έρ­χεται διαρκώς στο φως άφθονο επιγραφικό υλικό. Το πρόβλημα, όπως και με τα φιλολο­γικά κείμενα, είναι ότι, όταν επί Φιλίππου Β', τον 4ο αι. π.Χ., οι Μακεδόνες άρχισαν να γρά­φουν σε λίθο ή σε μέταλλο εκτενή κείμενα, δεν χρησιμοποίησαν τη διαλεκτό τους αλλά την αττική κοινή. Στη Μακεδονία ωστόσο έχουν ανευρεθεί χιλιάδες επιτύμβιες στήλες που μας παραδίδουν εκατοντάδες ανθρωπωνύμια, πολλά από τα οποία μπορούν να χα­ρακτηρισθούν μακεδόνικα, είτε διότι απα­ντούν (είτε αποκλειστικά είτε κατά κύριο λόγο και νωρίτερα από αλλού) στη Μακεδονία (Αλέξανδρος, Φίλιππος, Παρμενίων, Αντίπα­τρος, Αρσινόη κ.ά.), είτε διότι παρουσιάζουν ιδιαίτερα φωνητικά φαινόμενα (π.χ. τη δια­τήρηση του αρχαίου μακρού /α/, τη σπορα­δική τροπή των άηχων συμφώνων σε ηχη­ρά), που αποκλείουν την περίπτωση δανεισμού από την αττική διάλεκτο, όπως Πτολεμαίος, Αμύντας, Μαχάτης, Αλκέτας, Βερενίκα (Φερενίκη), Βάλαγρος (Φαλακρός) κ.ά. Δεδομένου ότι τα αρχαία ελληνικά ανθρωπωνύμια σχηματίζονται, παράγονται ή συντίθενται από προσηγορικά (π.χ. Φίλιππος = ο φιλών τους ίππους), αποτελούν πρώτης τάξεως πηγή για τη γνώση της μακεδόνικης διαλέκτου.

Οι επιγραφές μάς προσφέ­ρουν όμως και άλλες μαρτυρίες για τη μακεδόνικη διάλεκτο. Παρ' όλον ότι ο Φίλιππος Β' ει­σήγαγε τη χρήση της αττικής κοινής στα επίσημα κείμενα αντί της μακεδόνικης διαλέκτου, οι συντάκτες ή οι χαράκτες των επιγραφών οι οποίοι χρησιμο­ποιούσαν τη μακεδόνικη στην καθημερινή ομιλία τους υπέκυπταν αναπόφευκτα σε σφάλ­ματα και αντικαθιστούσαν σπο­ραδικά τύπους της αττικής κοινής με τύπους της μητρικής διαλέκτου των. Ετσι σε επιγραφή της Αμφιπόλεως του 3ου αι. π.Χ. διαβάζουμε τη δοτική «χείριστα» αντί του αναμενόμενου «χειριστή». Σε τρεις δια­φορετικές επιγραφές βρίσκομε τον διαλε­κτικό τύπο «κόρα» αντί του αττικού «κόρη». Και οι δύο περιπτώσεις επιβεβαιώνουν τη διατήρηση του μακρού /α/. Σε άλλη επι­γραφή σώζεται ο διαλεκτικός τύπος του απα­ρεμφάτου «ανατιθήμειν» αντί του αττικού «ανατιθέναι».

Η πλούσια αυτή τεκμηρίωση θα έπρεπε να είχε θέσει τέρμα σε κάθε αμφιβολία σχετικά με τη λαλιά των αρχαίων Μακεδόνων. Η ανα­κάλυψη τα τελευταία χρόνια όχι μόνο λέξε­ων αλλά και συνεχών κειμένων στη μακεδό­νικη διάλεκτο αίρει και την τελευταία δικαιολογία για καλόπιστες αμφιβολίες. Αρ­κεί κανείς να διαβάσει τους δύο πρώτους στί­χους του εκτενέστερου και καλύτερα σωζό­μενου από αυτά τα κείμενα: [Θετί]μας και Διονυσιφώντος το τέλος και τον γάμον/καταγράφω και των άλλων πασάν γυ/[ναικ]ών και χηρών και παρθένων, μάλιστα δε Θετϊμας, και / παρκαττίθεμαι Μάκρωνι...

Πρόκειται για έναν «κατάδεσμο», μαγι­κό κείμενο γραμμένο σε μολύβδινο έλασμα του πρώτου ημίσεος του 4ου αι. π.Χ. Οπως αναμενόταν, η διάλεκτος παρουσιάζει συ­νάφεια με τις διαλέκτους της Ηπείρου και της Θεσσαλίας και είναι αδιαμφισβήτητα ελληνική.

Επιστολή για το Μακεδονικό στους Βουλευτές της Ελλάδας

Αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων,

τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται έντονη κινιτηκότητα για το Σκοπιανό. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, και το διαδίκτυο συνεισφέρει τα μέγιστα για τη διάδοση των ειδήσεων - τις περισσότερες φορές αυτό δρα θετικά καθώς προσφέρει πληθώρα πηγών και άρα διάδοση της αλήθειας μακριά από πάθη και συμφέροντα.
Είναι πραγματικά συγκινητικό να βλέπουμε την παγκόσμια ακαδημαική κοινότητα να ενεργοποιείται και να αναζητά την αποκατάσταση της Ιστορικής Αλήθειας - με μια κίνηση που ΔΕΝ καλύφτηκε καθόλου από τα Ελληνικά παραδοσιακα ΜΜΕ παρά μόνο από τα πολυάριθμα Ιστολόγια - αποστέλλοντας μια επιστολή στον Πρόεδρο των ΗΠΑ (κοινοποιήση σε φορείς στην Ελλάδα και την ΕΕ) που υπογράφεται από 242 ακαδημαϊκούς (από όλο τον κόσμαο) (Η επιστολή, οι υπογραφές, συνοδευτικά έγγραφα, μετάφραση)- το αξιοσημείωτο είναι ότι είναι κίνηση Ιστορικών για την Ιστορία - φτάσαμε στο σημείο να έχουμε άλλους να υπερσπίζονται την Ελληνική Ιστορία! Από Ελληνικής πλευράς οι μοναχικοί αγώνες μερικών γνήσιων Ελλήνων δεν φτάνουν (εδώ, εδώ, εδώ)
Τη ίδια στιγμή γερουσιαστές στις ΗΠΑ καταγγέλουν τις πρακτικές των Σκοπίων κατά της Ελλάδας (εδώ)! Οι Γάλλοι συνεχίζουν την έμπρακτη συμπαράσταση (εδώ) όπως και οι Ρουμάνοι (εδώ) - ακόμη και οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ δείχνουν την ξεκάθαρη υποστήριξη στις Ελληνικές θέσεις (εδώ). Παράλληλα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για τα προβλήματα της γείτονος - εκτός από τα σημαντικά οικονομικά προβλήματα υπαρχουν πλέον και προβλήματα συνοχής. Να μη αναφερθώ και στις προσωπικές ελευθερίες και το δράμα του Βασίλι Γλιγκοροβιτς (εδώ, πλήθος δημοσιεύματα στο διαδίκτυο).
Και ενώ όλοι οι απλοί πολίτες βλέπουμε τη χρυσή ευκαίρία για την αποκατάσταση της Ιστορίας και ευνοική (μετά από ένα άσχημο χειμώνα), για την Ελλάδα λύση παρατηρούμε όχι μόνο αδράνεια από τους επίσημους φορείς αλλά κινήσεις που προμηνύουν δυσάρεστες εξελίξεις! 3 Ιστολόγια, μαζί και του Ελληνικού Στρατού, αναφέρουν ότι ο κ. Μειμαράκης δήλωσε ότι δεχόμαστε ΔΙΠΛΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ - (εδώ, εδώ, εδώ) - ΑΛΛΑΞΕ Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ? ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ? ΓΙΑΤΙ?
. Δεν είμαι ειδικός στην Εξωτερική πολιτική αλλά ξέρω ότι και στην πολιτική αρένα όπλα χρειάζοντα - δεν είναι ανάγκη να τα παράδιδουμε όπως φαίνεται (εδώ) - αν και πολλοί συμπολίτες μας υποπτεύονται δυσμενείς εξελίξεις (εδώ).

Αξιότιμοι κ.κ της Βουλής των Ελλήνων,
δεν θέλω να σας κουράσω με πληροφορίες για την Ιστορική Αλήθεια των Ελληνικών θέσεων, ούτε και με πληροφορίες για το ποιόν της γείτονος - πίστευω ότι είσατε πιο ενημερωμένοι από εμένα - και εδώ πηγάζει η απορία μου - ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ? ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΑ? Δεν υπερσπιζόμαστε την Ελλάδα μόνο με τα όπλα - η πολιτική είναι πιο επικίνδυνο πεδίο μάχης τη σύγχρονη εποχη. Η απορία υπάρχει σε όλους του πολίτες - πως μια μικρή και αδύναμη χώρα πιέζει την Ελλάδα να κάνει υποχωρήσεις και να δεχτεί Ιστορικές αναλήθειες? Αν μας πιέσει μια πιο δυνατή χώρα τι θα κάνουμε - θα αλλάξουμε και εμείς Εθνικότητα για να μη δυσαρεστηθούνε κάποιοι? Αν υπάρχουν εξωθεν πιέσεις μιλήστε στο Λαό και ενωμένοι θα υπερασπιστούμε τα Εθνικά συμφέροντα
Το Σκοπιανό αποτελεί πρωταρχικό μέλημα για μεγάλη μερίδα των Ελλήνων - και είναι πολύ σημαντικό θέμα για όλους τους Έλληνες. Με τη βοήθεία του Διαδικτύου όλοι μας παρακολοθούμε τις εξελίξεις και ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ.

Ειναι η μεγαλή σας ευκαρία να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να χαραξετε το όνομα σας για πάντα στην Ιστορία - αν θα είναι με ΜΑΥΡΑ η με ΧΡΥΣΑ γράμματα απομένει να το αποφασίσετε ΕΣΕΙΣ

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More