John Catsimatides.
Νισύριος στην καταγωγή με ιστορία που αξίζει να γίνει όχι απλά βιβλίο αλλά ταινία! Σήμερα μιλά στο Πρώτο Θέμα και σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του μιλάει εφ όλης της ύλης!
Τα όσα λέει αποτελούν μια δημόσια παρέμβαση του! Απευθύνεται στον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και την Ελληνική πολιτική ηγεσία για πρώτη φορά για να πει «πιέσετε όλοι μαζί και εμείς μαζί σας την Ε.Ε. και το ΔΝΤ να χαμηλώσει το δυσβάσταχτο επιτόκιο που πληρώνει ο Ελληνικός λαός!» ενώ όταν η συζήτηση έρχεται στην δανειακή σύμβαση-μνημόνιο1- που υπέγραψε η Ελλάδα και επικύρωσε η Βουλή τον Μάιο του 2010 αλλάζει ύφος, χρώμα και τόνο στην φωνή και με στόμφο, ένταση έμφαση αλλά και οργή προειδοποιεί «να μη σκέφτονται κάτι τέτοιο! Μη τολμήσετε να πουλήσετε ελληνική γη! Είναι βαμμένη με αίμα και σπαρμένη με κόκκαλα των προγόνων ηρώων μας. Δεν θα το επιτρέψουμε εμείς από εδώ οι ΕλληνοΑμερικανοί!»
Πρόσφατα στο γάμο της κόρης του Andrea, τον Ιούνιο, βρέθηκαν οι πλέον ισχυροί της πολιτικής σκηνής από τον Χένρι Κίσιγκερ μέχρι την Χίλαρυ Κλίντον. Θεωρήθηκε το κοσμικό γεγονός της χρονιάς με 10αδες επιφανείς προσωπικότητες από την Ελληνική και Αμερικανική πολιτική σκηνή. Η Ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ και ειδικά στην πολιτεία της Νέας Υόρκης προσβλέπει πάντα σε αυτόν, στις ικανότητες, τα χαρίσματα και την διεισδυτικότητα του.
Τα τελευταία χρόνια πρωτοστατεί στην διοργάνωση των εορταστικών εκδηλώσεων για την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδος με την μεγάλη παρέλαση στην 5η λεωφόρο προσφέροντας κάθε φορά 10αδες χιλιάδες δολάρια για την μεγάλη διοργάνωση ενώ για τις ανάγκες της διοργάνωσης και την προβολή του μεγάλου γεγονότος στα αμερικανικά ΜΜΕ κάθε χρονιά συστήνει ομάδα εργασίας που ενισχύει οικονομικά το τηλεοπτικό εγχείρημα. Για αυτή του την επιλογή –να κάνει τηλεοπτικό show την παρέλαση-επικρίθηκε έντονα αλλά ο ίδιος απαντά κυνικά πως « ζούμε στην Αμερική που όλα βασίζονται στο show». Είναι από τους ανθρώπους που στηρίζει την Εκκλησία, την περίοδο της ποιμαντορίας του Αρχ. Σπυρίδωνα υπήρξε πρόεδρος του Αρχ. Συμβουλίου ενώ και σήμερα στηρίζει την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής.
Προσωπικός φίλος και υποστηριχτής του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ενώ είναι από τους ανθρώπους που πάντα προσφέρει προς την κοινωνία με δωρεές και προσφορές που σπάνια ανακοινώνει. Αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια βρέθηκε να διεκδικεί επάξια και με σοβαρότατες πιθανότητες εκλογής την δημαρχία της μεγαλύτερης πόλης του κόσμου, της Νέας Υόρκης αλλά πάντα την τελευταία στιγμή υποχωρεί επειδή του ζητά κάποιος πανίσχυρος πολιτικός φίλος. Υποχωρεί και φυσικά όχι χωρίς ανταλλάγματα… Τον ρωτώ ευθέως «αυτή την φορά θα περάσεις την πόρτα της δημαρχίας της μεγαλύτερης πόλης του κόσμου; «Το σκέφτομαι σοβαρά.
Μου το ζητούν αρκετοί φίλοι. Νομίζω ότι είμαι πολύ κοντά στο να πω το ναι. Ο Γιώργος Παπανδρέου γεννήθηκε εδώ και είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Γιώργος Νικητιάδης μεγάλωσε και σπούδασε εδώ και είναι σήμερα υφυπουργός, εγώ γεννήθηκα στην όμορφη Νίσυρο μπορεί να είμαι ο πρώτος Έλληνας δήμαρχος, γιατί όχι»;» Ο Γιάννης Κατσιματίδης είναι ένας από τους πλουσιότερους Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες με 10.000 εργαζόμενους στις ΗΠΑ με τον πλέον ανερχόμενο όμιλο εταιριών και πιο γνωστή εταιρία την Rend Apple εισηγμένη επίσης στο χρηματιστήριο.
Διαθέτει το προσωπικό του liar jet το οποίο ενίοτε χρησιμοποιούν γνωστοί Αμερικανοί πολιτικοί τους οποίους στηρίζει, και πολύ συχνά το παραχωρεί για τις επίσημες επισκέψεις στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Τον συναντά κανείς πολύ δύσκολα και επιλέγει εκείνος πότε και ποιον θα δει. Ο χρόνος του είναι πολύτιμος και κάθε λεπτό το επενδύει ο ίδιος προσωπικά όπου και όπως νομίζει ότι θα του αποφέρει. Μιλά σπάνια δημόσια και ακόμα πιο σπάνια δίνει συνεντεύξεις ειδικά αν δεν έχει να πει κάτι ή αν δεν στοχεύει κάπου. Δυναμικός πολιτικός παράγων στις ΗΠΑ με ισχυρές φιλικές προσβάσεις στους δημοκρατικούς αλλά δεν διστάζει να χρηματοδοτήσει και τους Ρεμπουμπλικάνους αν διαπιστώσει πως η πολιτική των δημοκρατικών βλάπτει τα συμφέροντα των εταιριών του. «Ο Πρόεδρος Ομπάμα έχει κάνει πολλά λάθη στην διαχείριση της οικονομίας. Είμαι ενοχλημένος μαζί του » θα μας πει με στόμφο και έμφαση από τα πρώτα λεπτά της συζήτησης μαζί του χωρίς να σκεφθεί το προσωπικό κόστος γιατί ξέρει πολύ καλά το παιχνίδι της εξουσίας και της πολιτικής.
-πείτε μου πως βλέπετε τα πράγματα με τις τελευταίες εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία;
-Τα πράγματα στην Αμερική και στην Ελλάδα, όπως και σε άλλα μέρη, δεν είναι τόσο καλά. Οι πολιτικοί ξοδεύουν πιο πολλά χρήματα από αυτά που έχουν. Ο νόμος που κυριαρχεί στον κόσμο είναι τα χρήματα να πηγαίνουν εκεί που οι επιχειρηματίες κάνουν τα καλύτερα deals. Αν δει κάποιος την πολιτεία της Νέας Υόρκης, είναι η πεντηκοστή στην σειρά πολιτεία (από τις 50) σε οικονομική ανάπτυξη, διότι ο ηλεκτρισμός είναι πολύ ψηλά, τα σωματεία είναι πολλά. Όταν βλέπεις το Τέξας, από τις 750.000 θέσεις εργασίας που ανοίχτηκαν επί προεδρίας Ομπάμα, οι 350.000 ήταν στο Τέξας. Και λες γιατί. Γιατί το Τέξας έχει right to work laws. Και αυτό σημαίνει ότι αν θέλεις να κάνεις μια επιχείρηση, δεν χρειάζεται υπάρχουν τα σωματεία. Οπότε όσοι θέλουν να φτιάξουν ένα εργοστάσιο, πηγαίνουν στο Τέξας. Δεν υπάρχουν φόροι της πολιτείας. Δεν υπάρχουν φόροι του δήμου. Και δεν ενοχλείσαι από τα εργατικά σωματεία. Αν θέλεις μπορείς να έχεις σωματείο, αλλά δεν είναι προαπαιτούμενο. Το Τέξας προχωρά.
-για την Ελλάδα τι σκέφτεστε;
-Η Ελλάδα θέλει βοήθεια. Το μεγαλύτερο έσοδο που έχει η Ελλάδα είναι από τον τουρισμό. Πρέπει να προωθήσουμε τον τουρισμό, διότι με τον τουρισμό μπορούμε να έχουμε άμεσα αποτελέσματα. Αν μπορούμε να φέρουμε ανθρώπους να ξοδέψουν χρήματα, το πρόβλημα διορθώνεται γρηγορότερα.
Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να υπάρξει ισορροπία στην οικονομία. Για πολλά χρόνια δεν υπάρχει ισορροπία. Υπήρχαν προβλήματα. Το πρόβλημα με το συνταξιοδοτικό είναι μεγάλο, δεν μπορεί οι γυναίκες να συνταξιοδοτούνται στα 53 και οι άνδρες στα 55. Είναι δύσκολο σε αυτόν τον κόσμο, όταν είναι μέλη της ΕΕ, και οι γερμανοί δουλεύουν μέχρι τα 67 για να πληρώσουν τα δικά μας σπασμένα. Στην Αμερική η σύνταξη είναι στα 65. Και να σκεφτείς ότι η σύνταξη στα 65 ισχύει από το 1930-40, όταν τότε οι άνθρωποι ζούσαν μέχρι τα 70. Τώρα ζουν μέχρι τα 90, οπότε η κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει για άλλα 25 χρόνια και δεν υπάρχουν τα χρήματα. Λοιπόν, ίσως, όχι να το λύσουμε σήμερα, όμως σε 15-20 χρόνια, εκείνοι που είναι 45 χρονών τώρα, όταν συνταξιοδοτηθούν πρέπει να είναι 66-67. Με άλλα λόγια, δεν λέω να κάνουμε κακό στους ανθρώπους που θέλουν να πάρουν σύνταξη, αλλά μακροπρόθεσμα, σε 15-20 χρόνια από τώρα, να αλλάξουν τα πράγματα. Μιλάμε όμως για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για την σχέση Ελλάδος –Ε.Ε τι έχετε να πείτε ;
-Η ΕΕ πρέπει να σώσει την Ελλάδα. Πρέπει. Γιατί άμα πέσει η Ελλάδα, θα πέσουν όλοι τους. Θα πέσει η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η ΕΕ θα είναι όνειρο.
-Η Αμερική χρειάζεται την Ευρώπη;
Όχι στην πραγματικότητα δεν την χρειάζεται, αλλά θέλουμε την Ευρώπη. Η Αμερική έχει 300.0000.000 πληθυσμό. Όλη η Ευρώπη είναι το ίδιο. Κίνα, Ιαπωνία και Ινδία είναι 2,5 δισεκατομμύρια πληθυσμό. Και εκείνοι δουλεύουν για τίποτε. Δουλεύουν για να μας στέλνουν προϊόντα. Ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπισε η Ιαπωνία, μετά το 1945 με τον πόλεμο, δούλεψαν πολύ σκληρά το 50, το 60, το 70, και το πρόβλημά τους ήταν ότι ήθελαν να ζουν όπως οι Αμερικανοί. Και έπεσε η οικονομία της Ιαπωνίας. Η Κίνα δεν έχει πρόβλημα ακόμα, αλλά μπορεί να αντιμετωπίσει στο μέλλον.
-Λένε όμως ότι αυτός ο αιώνας ανήκει στην Κίνα…
Τα επόμενα 10-20 χρόνια, ναι. Και νομίζω ότι μπορεί να ξεπεράσει την Αμερική. Να σου πω ένα παράδειγμα. Πες ότι στην Αμερική έχουμε 100 εκατομμύρια ανθρώπους, που ανήκουν στην μεσαία τάξη. Στην Κίνα κάνουν κάθε χρόνο 100 εκατομμύρια νέα μέλη στην μεσαία τάξη. Γιατί ανεβαίνουν οι τιμές στο ρύζι, στο κρέας; Γιατί αυτοί που κερδίζουν πολλά στην Κίνα ή στην Ινδία, θέλουν περισσότερα πράγματα. Είναι πλέον θέμα παγκόσμιο. Δεν είναι μόνο η Ευρώπη ή η Αμερική. Όλη η Ευρώπη, όλη η Αμερική μαζί με τον Καναδά δεν φτάνουν ούτε τη μισή Κίνα στην κατανάλωση.
-Τι θα θέλατε να πείτε στον έλληνα πρωθυπουργό;
Όταν τον είδα τον συμβούλεψα να τοποθετήσει έναν υπουργό, που όταν θέλουμε να φέρουμε χρήματα στην Ελλάδα μέσω επιχειρήσεων (επενδύσεων), να μην χρειάζεται να πηγαίνουμε σε 10 διαφορετικούς υπουργούς. Ένας υπουργός που να έχει την εξουσία να κόψει την γραφειοκρατία. Και νομίζω ότι έχει βάλει κάποιον, αλλά δεν ξέρω πόσες εταιρίες έχει φέρει στην Ελλάδα, όμως κάτι τέτοιο, να φέρεις καινούργιες εταιρίες μέσα με καινούργιες δουλειές.
-Εσείς προσπαθήσατε αρκετές φορές να κάνετε δουλειές στην Ελλάδα, αλλά στο τέλος σταματήσατε.
Ποιο είναι το πρόβλημα;
Απογοήτευση. Διαφθορά τότε. Από το 1990 που ήθελα να κάνω την κινητή τηλεφωνία, είχαμε στείλει αεροσκάφη τζετς να ανοίξουμε δεύτερη αεροπορική εταιρία, τη Hellenic Air. Είμαστε έτοιμοι αλλά σταμάτησαν όλα.
-Γιατί ;
-ρωτήστε τον τότε έλληνα πρωθυπουργό
-Ήμουν πιο νέος, πριν από 20 χρόνια, θέλαμε να κάνουμε δουλειές στην Ελλάδα, όχι για να βγάλουμε χρήματα. Χρήματα έχουμε. Θέλαμε να κάνουμε δουλειές στην Ελλάδα, γιατί θέλαμε να κάνουμε ένα καλό. Και να μπορούμε να πηγαίνουμε πιο πολλές φορές στην Ελλάδα. Εγώ είμαι γεννημένος εκεί. Θέλω να πηγαίνω πιο πολλές φορές. Και γι’ αυτό θέλαμε να κάνουμε δουλειές. Να μπορώ να πηγαίνω στην Αθήνα να κάτσω στο καφενείο να πιο έναν καφέ. Αυτό ήθελα.
-Τελικά δεν το κάνατε… ούτε εσείς, ούτε και πολλοί άλλοι.
-Κανείς δεν το έκανε…
-Γιατί;
-Μας έβλεπαν ως αμερικανούς. Εμείς θέλαμε να κάνουμε καλό και μας έβλεπαν σαν κορόιδα. Λοιπόν, στο τέλος ποιος κέρδισε και ποιος έχασε; Εμείς ή εκείνοι; Και να που τώρα βρίσκεται η πατρίδα μας… Ποιος ευθύνεται; υπάρχουν ευθύνες ;
-Τώρα πώς τα βλέπετε τα πράγματα;
-Πρέπει οι Έλληνες να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Πρέπει να κάνουν το σωστό πράγμα, τη γρήγορη διόρθωση. Πρέπει να διορθώσουμε τον τουρισμό μας. θυμάμαι όταν ο Ωνάσης έφτιαξε την Ολυμπιακή, είχε διαφημίσεις παντού με μότο «Ελάτε να δείτε την Ελλάδα». Και όλοι, εβραίοι, αμερικανοί, γερμανοί έρχονταν στην Ελλάδα. Όλα τα ξενοδοχεία ήταν ανοιχτά, έπρεπε να χτίσουμε περισσότερα ξενοδοχεία, τώρα όμως; Μου τηλεφωνούν φίλοι μου που είναι στην Ελλάδα τώρα και μου λένε ότι τα νησιά δεν είναι γεμάτα. Η Αθήνα το ίδιο. Με τις φασαρίες που γίνονται, δημιουργείται πρόβλημα. Διώχνουν τον κόσμο. Όταν είναι να πάνε στην Αθήνα, το σκέφτονται δυο φορές.
-Θα αποφασίζεται να κάνετε δουλειά στην Ελλάδα; Ας πούμε για τον τουρισμό…
-Πρέπει να γίνουν τα πράγματα πιο εύκολα, να μην υπάρχει γραφειοκρατία. Να μην υπάρχει τοίχος. Να μην υπάρχει διαφθορά. Εδώ στην Αμερική ανοίγεις μια εταιρία σε 2-3 μέρες, στην Ελλάδα δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Γραφειοκρατία, μίζες, διαφθορά… Εύχομαι να έχουν διορθωθεί κάπως τα πράγματα, όπως τα φτιάχνουν τώρα. Εύχομαι. Εδώ και 15 χρόνια δεν έχω κάνει κάποια προσπάθεια να κάνω κάποια δουλειά στην Ελλάδα. Είμαι απογοητευμένος ακόμα. Ήθελα αλλά με σταμάτησαν με αυτά που έκαναν… Θα μπορούσα να είχαμε μια ισχυρή κινητή τηλεφωνία μια μεγάλη ελληνική αεροπορική εταιρία όμως μας πολέμησαν…
-ποιοι;
-μεγάλη ιστορία και αν την πούμε θα υπάρξουν πολλά προβλήματα και τώρα η Ελλάδα πρέπει να λύσει τα ουσιαστικά μεγάλα προβλήματα της. Να ανασάνει λίγο λαός.
Σήμερα πια πηγαίνουμε στην Ελλάδα για διασκέδαση, για διακοπές, γιατί είναι η πατρίδα μας, όχι για να κάνουμε δουλειά.
-Δηλαδή έχετε απογοητευτεί τελείως…
Από το 1990 βοήθησαν πολύ… με όσα έκαναν και τελικά με σταμάτησαν
-ποιος; Ποιοι
-έλα τώρα Αλέξανδρε στην Ελλάδα ζεις… καμάν ξέρεις ότι αν μιλήσουμε για αυτό το ζήτημα θα έχουμε και άλλα πιο πολλά. Δείτε ποιοι ήσαν τότε και θα πάρετε την απάντηση που γυρεύετε…
-Σήμερα, πώς βλέπετε την οικονομία της Αμερικής;
-Έχουμε και εμείς προβλήματα. Με τον πρόεδρο που έχουμε τώρα η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη για τους επιχειρηματίες. Ο Κλίντον ήταν καλύτερος. Οι επιχειρηματίες δεν φοβόντουσαν τον Κλίντον. Δούλευε πολύ σκληρά για όλα τα ζητήματα. Ο Ομπάμα είναι αλλιώς… έχω πρόβλημα μαζί του. Γιατί βλέπουμε ότι εμείς οι επιχειρηματίες είμαστε οι εχθροί του. Έτσι το βλέπω. Ευχόμαστε να αλλάξει γνώμη για να μπορεί να βοηθήσει τα πράγματα.
-Εννοείτε ότι οι νόμοι που κάνει ο Ομπάμα δεν βοηθούν στην ανάπτυξη της οικονομίας;
-Για να κάνουν καινούργια εργοστάσια, καινούργιες δουλειές, χρειάζονται κίνητρα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ένας καλός φίλος του Ομπάμα ήταν της General Electric. Πέρασαν καινούργιο νόμο ότι όλες οι λάμπες πρέπει να είναι οικολογικές. Η General Electric έκλεισε όλα τα εργοστάσια στην Αμερική, 15.000 αμερικανοί έμειναν χωρίς δουλειά και οι νέες λάμπες φτιάχνονται πλέον στην Κίνα. Πριν δυο μήνες. Λέμε για δουλειές, και κλείνουμε εργοστάσια, για να δώσουμε πιο πολλές δουλειές στην Κίνα. Είναι ντροπή. Χρειαζόμαστε κάποιον πρόεδρο που να μην έχει μόνο καρδιά για τους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια, πρέπει να έχει και καρδιά για τους ανθρώπους που κάνουν τις δουλειές για να βάλουν τους άλλους ανθρώπους να δουλέψουν.
-Με την οικονομία, όμως τι βλέπετε. Με την πολιτική που ακολουθεί ο πρόεδρος, θα ξανακερδίσει;
-Μπορεί να κερδίσει. Και ξέρετε γιατί; Πριν 30 χρόνια, από 100 άτομα, το 20% μάζευαν χρήματα από την κυβέρνηση. Είναι σαν να έχει ένα όχημα, οι 20 να είναι μέσα και οι άλλοι 80 να το τραβούν, να πληρώνουν τους φόρους, κλπ. Τώρα είναι 42. Το 42% παίρνουν από την κυβέρνηση. Αν πάει 51%, για ποιον θα ψηφίσουν; Εκείνος που λέει ότι θα σου δώσουμε περισσότερα ή εκείνος που θα σου πει, «όχι πρέπει να κάνουμε πιο πολλές δουλειές»;
-γενικά σήμερα πως βλέπετε την πορεία της Αμερικής;
-Κοίταξε τι έγινε στην Ευρώπη και στην Αφρική με τον Μουμπάρακ που ήταν φίλος μας για 30 χρόνια. Τον πετάξαμε από κάτω από το λεωφορείο. Ή ο άλλος ο Καντάφι στην Λιβύη. Δεν είναι δικό μας πρόβλημα. Αν έχουν πρόβλημα μεταξύ τους στην Λιβύη, ας το λύσουν μόνοι τους. Όχι να ανακατευτούμε εμείς. Από την στιγμή που ανακατευτήκαμε, το πετρέλαιο από 80 δολάρια το βαρέλι, έφτασε στα 110. Λοιπόν, 30 δολάρια το βαρέλι διαφορά. Στην Αμερική χρησιμοποιούμε 20 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. 20 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα με 30 δολάρια πάνω στην τιμή, είναι 600 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα παραπάνω για τους αμερικανούς. Πέρα από τα όπλα, αεροσκάφη κλπ που χρειαζόμαστε 300 εκατομμύρια την εβδομάδα. 600 εκατομμύρια δολάρια παραπάνω την ημέρα για την βενζίνη των αμερικανών, επειδή κάναμε πόλεμο. Σήμερα ο αμερικανός δεν τα θέλει αυτά, γιατί του κοστίζουν…
Δεν χρειαζόμαστε άλλους πολέμους. Πρέπει να αποσυρθούμε από τους πολέμους που βρισκόμαστε και να μην αρχίσουμε νέους.
-Να έρθουμε τώρα στην Νέα Υόρκη
Το πρόβλημα στην Νέα Υόρκη τώρα είναι ότι η θητεία του δημάρχου Bloomberg σε λίγο τελειώνει, που ήταν ένας καλός δήμαρχος για 10 χρόνια. Αν δεν υπάρξει ένας καλός δήμαρχος, θα έχει μεγάλο πρόβλημα η Νέα Υόρκη. Και πολλοί με παροτρύνουν να θέσω υποψηφιότητα.
-Το σκέφτεστε σοβαρά;
Το σκέφτομαι, αλλά ακόμα δεν έχω υποβάλει υποψηφιότητα. Είναι πολλή δουλειά. Δεν είναι εύκολο με 9 εκατομμύρια ανθρώπους στην ΝΥ πρέπει να τρέχεις συνέχεια, να βλέπεις όσους περισσότερους μπορείς.
-Πότε ξεκινάει η προεκλογική εκστρατεία;
Μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Μέχρι τότε θα αποφασίσω.
-Δεν είναι μόνο η ελληνική κοινότητα που ψηφίζει… είναι και άλλοι.
Ναι, είναι η εβραίοι, οι ιταλοί, οι ιρλανδοί. Πρέπει να είσαι άνθρωπος της ΝΥ. Και εγώ σε όλη μου τη ζωή ήμουν νεοϋορκέζος. O Γ. Παπανδρέου γεννήθηκε εδώ, έγινε πρωθυπουργός στην Ελλάδα, ο φίλος μου ο Γ. Νικητιάδης γεννήθηκε εδώ, έγινε υπουργός στην Ελλάδα. Εγώ είμαι γεννημένος στην Ελλάδα, ίσως λοιπόν να γίνω δήμαρχος εδώ.
-Τι μήνυμα έχετε να στείλετε στον έλληνα πολίτη;
-Όλοι πρέπει να κάνουμε αυτό που πρέπει. Όταν ήρθε ο πατέρας μου στην Αμερική, δούλευε 7 ημέρες την εβδομάδα, 12 ώρες την ημέρα. Δεν τον έβλεπα καθόλου. Όλοι πρέπει να κάνουμε αυτό που πρέπει. Αν δεν είχα δουλειά εδώ στο γραφείο, θα έβγαινα στους δρόμους να πουλάω μήλα. Αγόραζες το μήλο για μια δεκάρα, το πουλούσες για 20 cents. Και αυτό είναι σύστημα. Πρέπει όλοι να δουλεύουμε και να μην περιμένουμε δουλειά από την κυβέρνηση. Να μην ξεχνάμε τι είπε ο John Kennedy, τον οποίο και θαυμάζω, είπε λοιπόν «μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ γι’ αυτήν». Και αυτό είναι το σύστημα από το 1962 και πρέπει να πάμε πίσω σε αυτά τα λόγια.
-Πιστεύετε ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει;
Οι έλληνες είναι ένας από τους πιο έξυπνους λαούς του κόσμου. Η Ελλάδα θα νικήσει και θα επιστρέψουμε πίσω στη δόξα της Ελλάδας.
-Στους ανθρώπους που δεν έχουν δουλειά, τι έχετε να πείτε;
-Πρέπει να βρουν δουλειά. Μπορεί να μην είναι η δουλειά που θέλουν να κάνουν, είναι όμως καλύτερο από το τίποτε. Σήμερα στην Ελλάδα τις πολλές δουλειές τις έχουν πάρει μετανάστες. Αυτό πώς το βλέπετε; Είναι ένα πρόβλημα αυτό. Όπως συμβαίνει και με την Αμερική που ήρθαν πολλοί από το Μεξικό ή από την Κίνα, από την Κεντρική ή νότιο Αμερική να δουλέψουν στις ΗΠΑ, γιατί θεωρούν ότι υπάρχουν δουλειές. Και πολλοί αμερικανοί έχασαν τις δικές τους. Και στην Ελλάδα έρχονται από την Αλβανία ή από αλλού. Οι έλληνες όμως εργοδότες πρέπει να αποφασίσουν και να δίνουν τις δουλειές σε έλληνες. Και ίσως να πρέπει να υπάρξει κάποια εκστρατεία να προτιμώνται οι έλληνες εργαζόμενοι από τους ξένους. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
-Έχετε αναμιχθεί στα κοινά, είστε δίπλα στην εκκλησία, την βοηθάτε. Πώς βλέπετε το μέλλον της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ;
Η ελληνική κοινότητα πάει πολύ καλά. Είναι πρώτη σε μόρφωση και δεύτερη σε οικονομική δύναμη από τις μειονότητες. Οι εβραίοι είναι πρώτοι σε οικονομική δύναμη και δεύτερη στην μόρφωση. Οι έλληνες δουλεύουν πολύ σκληρά στις επιχειρήσεις, να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Και είμαστε οι ίδιοι έλληνες με αυτούς που είναι στην Ελλάδα. Μια φυλή.
Πόσους εργαζομένους έχετε;
Στην εταιρία μας εργάζονται 10.000 οικογένειες που περιμένουν να φάνε από την εταιρία μας. θέλουν οι επιχειρήσεις μας να είναι επιτυχείς, ώστε να συνεχίσουν να έχουν δουλειά. Γιατί αν κάτι κακό συμβεί, θα υπάρχει πρόβλημα. Είμαι πάνω από τα 60 και σήμερα δουλεύω σκληρότερα από ότι πριν 10 χρόνια, για να διασφαλίσω ότι αυτές οι οικογένειες θα έχουν να φάνε κάθε εβδομάδα. Δουλεύουμε τόσο σκληρά που εδώ και 40 χρόνια, δεν κάναμε καμία απόλυση. Όταν ο κάθε εργαζόμενος έρχεται καθημερινά στη δουλειά του και κάνει αυτά που πρέπει, θα μπορεί να ταΐσει την οικογένειά του. Είχα έναν εργαζόμενο για 38 χρόνια, και μόλις συνταξιοδοτήθηκε ήρθε να με δει και δάκρυσα όταν μου είπε «σε ευχαριστώ για την δουλειά που μου πρόσφερες για 38 χρόνια, να θρέψω την οικογένειά μου, να σπουδάσω τα παιδιά μου, να τα παντρέψω, και να έχω εγγόνια τώρα».
Διάβαζα το βιβλίο που έγραψε η Ιουστίνη Φραγκούλη για την μητέρα σας…
Στην παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2009, όταν μιλούσαν για την μητέρα μου, δάκρυσα. Η Ελλάδα τότε είχε άλλη ζωή. Δεν είχαν χρήματα. Αν τώρα νομίζουν οι έλληνες ότι είναι φτωχοί, έπρεπε να έβλεπαν πώς ήταν εκείνα τα χρόνια, πριν 60 χρόνια μετά το β παγκόσμιο πόλεμο. Δεν είχε κανένας χρήματα. Αν ο παππούς μου έβλεπε τους έλληνες τώρα, θα νόμιζε ότι όλοι είναι πλούσιοι. Να κλείσουν τα μάτια τους οι έλληνες και να κοιτάξουν πίσω 50-60 χρόνια. Και να που ευχαριστώ στο θεό γιατί είμαστε εδώ και έχουμε φαγητό στο τραπέζι. Γιατί εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να έχουν φαγητό στο τραπέζι.
Ο πατέρας μου δούλευε στο φάρο για την ιταλική κυβέρνηση από το 1931 μέχρι το 1947 να βγάλει μερικές λίρες να ταΐσει τις αδερφές του και την μάνα του. Μόνος του σε ένα νησί, σε μια πέτρα πάνω και πήγαινε στην Νίσυρο μια φορά κάθε έξι μήνες για μια εβδομάδα. Έχω φωτογραφία από τον φάρο στο blackberry και κάθε τόσο την κοιτάω. Τον φάρο του πατέρα μου που δούλευε για 16 χρόνια. Να ζει μόνος του για να ζήσουν οι αδερφές του και η μάνα του. Όλοι πρέπει να πουν ευχαριστώ στο θεό. Όλοι μας και εγώ μαζί. Σήμερα δουλεύω πιο σκληρά απ’ ότι 10 χρόνια πριν. Όλοι πρέπει να δουλέψουμε και οι καλές μέρες θα έρθουν πάλι.
Κύριε Κατσιματίδη θα ήθελα να κλείσουμε αυτή την συζήτηση μας με το εξής: Η Ελλάδα είναι στο ΔΝΤ. Έγινε μια σύμβαση και η Ελλάδα δίνει πάρα πολλά σε αυτούς που μας έδωσαν τα χρήματα. Παραχωρεί δικαιώματα εκμετάλλευσης γης, ορυκτών, κλπ. Τα δίνει όλα. Πώς το σχολιάζετε; Χθες μια μεγάλη τουρκική εταιρία, ζήτησε να αγοράσει τρία νησιά…
Με ακούει με προσοχή με δάκρυα στα μάτια και χτυπώντας το χέρι στο γραφείο μου λέει:
-Χάλια, δεν πρέπει να πουλήσουμε την χώρα μας. οι πρόγονοί μας πέθαναν γι’ αυτό το χώμα. Είναι δικό μας και δεν πρέπει να το δώσουμε σε κανέναν. Η ΕΕ και το ΔΝΤ πρέπει να αλλάξει το σύστημα και να μην πληρώνουμε μεγάλο τόκο. Αν κατεβάσουν τον τόκο στο μισό, μπορούμε να τα πληρώσουμε και να πάμε καλά. Όμως πρέπει να βοηθήσει στο συγκεκριμένο ζήτημα και να μη μας ζητάει να δώσουμε το χώμα μας και το αίμα των προγόνων μας. Να μην πουλήσουμε την χώρα μας. Θέλω να ελπίζω ότι δεν θα το κάνουν. Πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι δεν θα αποφασίσουν να πουλήσουν νησιά. Θέλω να ξέρετε κάτι και να τους το πείτε οι ελληνοαμερικανοί θα θυμώσουν πολύ αν σκεφτούν κάτι τέτοιο. Θα μας βρουν μπροστά τους αν συμβεί αυτό!
-Τι μπορούν να κάνουν οι ελληνοαμερικανοί για την Ελλάδα για την βοηθήσουν;
Μαζί με τους έλληνες πολιτικούς να πιέσουμε τόσο την ΕΕ όσο και το ΔΝΤ να μειωθεί το επιτόκιο αυτό είναι το σημαντικό.
-Αν σου ζητούσε ο έλληνας πρωθυπουργός να διαπραγματευόσασταν εσείς αυτό το ζήτημα, θα δεχόσουν;
-Ό,τι μπορώ να κάνω να βοηθήσω, θα είμαι πάντοτε εκεί για την Ελλάδα.