ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ...

Read More

ΠΑΤΡΑ / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / ΤΡΙΚΑΛΑ / ΠΥΡΓΟΣ .

28-10-40 Ενας πρωθυπουργος ειπε ΟΧΙ. 28-10-11 Ο λαος ειπε ΟΧΙ. Ελπιζω να το καταλαβουν συντομα.

Read More

Ρατσιστικές επιθέσεις σε Ασπρόπυργο, Άγ. Παντελεήμονα, Ρέντη, Άγ. Ανάργυρους!

Τις τελευταίες ημέρες αλλεπάλληλες ρατσιστικές επιθέσεις σημειώνονται σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας.

Ένα οργανωμένο πογκρόμ με άγριες ρατσιστικές επιθέσεις με περίστροφα και ρόπαλα ξεδιπλώθηκε στον Ασπρόπυργο κατά Πακιστανών μεταναστών. Οι τραυματίες είναι πάνω από εικοσιπέντε με τέσσερις να έχουν διακομιστεί στον Ευαγγελισμό.

Το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη αργα το απόγευμα συγκεντρώθηκε ομάδα σαράντα ροπαλοφόρων κοντά στο Σταθμό του προαστιακού όπου και άρχισε να στήνει καρτέρι χτυπώντας περαστικούς Πακιστανούς μετανάστες.Μάλιστα στις 8.58 σταμάτησαν το λεωφορείο της ΕΘΕΛ , το κράτησαν ακινητοποιημένο σχεδόν 15 λεπτά, μπήκαν μέσα σε αυτό και χτύπησαν τέσσερις μετανάστες.

Εισέβαλαν σε δέκα τουλάχιστον σπίτια και τα κατέστρεψαν. Σε κάποια γκρέμισαν ακόμη και την στέγη. Έσπαγαν οικοσκευές και συστηματικά έκλεβαν λάπ-τοπ, κινητά και λεφτά.

Στο σπίτι του Σαμπίρ Χουσεΐν, γύρω στις 11μμ, η ίδια φασιστική συμμορία, δεν δίστασε να βγάλει όπλα. Δύο άτομα πυροβόλησαν με την σφαίρα να περνάει δίπλα από τον ώμο του ενός εκ των δύο που βρίσκονταν στο σπίτι.
ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ; ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΕΣΠΑΣΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΠΟΥ ΑΦΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΗΓΕ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ! Η συμμορία που κινιόταν με 4-5 αυτοκίνητα τον είχε ακολουθήσει μέχρι τη πόρτα του ΑΤ Ασπροπύργου ενώ η Αστυνομία της οποίας ο διοικητής ισχυρίζεται ότι επιχειρούσε στη περιοχή από την αρχή του πογκρόμ δεν εντόπισε κανέναν!

Επιπλέον, χθες Κυριακή 11 Σεπτέμβρη εξαπέλυσαν ξανά επιθέσεις στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα με δέκα Αφγανούς μετανάστες τραυματίες.
Την Πέμπτη 8 Σεπτέμβρη μια ομάδα τραμπούκων φασιστών επιτέθηκε σε Πακιστανούς μετανάστες στην περιοχή γύρω από το Village Park στο Ρέντη. Μέρα μεσημέρι στις 4.30μμ μπήκαν μέσα στο λεωφορείο της γραμμής 703 κατέβασαν με τη βία πακιστανούς μετανάστες και στη συνέχεια τους επιτέθηκαν χτυπώντας τους στο κεφάλι και σε όλο τους το σώμα. Έσπασαν τα δόντια του 60χρονου Ουμπάντ Ουλά, Ιμάμη στο τζαμί της Νίκαιας και τον αφήσουν αιμόφυρτο και άλλον ένα νεότερης ηλικίας που είναι χτυπημένος ακόμα πιο βαριά.
Σύμφωνα με καταγγελίες των πακιστανών ανάλογες επιθέσεις έγιναν σε όλη τη διάρκεια του Αυγούστου από φασιστικές ομάδες 15-20 ατόμων με αποτέλεσμα να έχουν χτυπηθεί δεκάδες πακιστανοί μετανάστες στην περιοχή γύρω από το Village Park και σε ακτίνα 5-6 στάσεων του λεωφορείου προς Πειραιά στην περιοχή της Παλιάς Κοκκινιάς. Μάλιστα στις 25 Αυγούστου πέταξαν κάδο με σκουπίδια στο κοντινό Τζαμί στην οδό Καποδιστρίου 18.
Στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων πριν δέκα μέρες μαχαίρωσαν μετανάστη από το Μπαγκλαντές και έκαψαν ένα χώρο θρησκευτικής λατρείας.

Read More

ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΕΘΝΟΣ ΜΕ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

ΑΝΤΕ ΤΡΑΒΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΡΟΥΒΑ Η ΤΗΣ ΒΑΝΔΗ. ΑΥΤΟΙ ΣΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ. ΑΝ ΑΞΙΖΑΤΕ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑΤΕ.
Ο ΚΑΘΕ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ.

Read More

ΦΩΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ?? Ή ΦΩΝΗ ΦΟΒΟΥ??

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΜΟΝΟ ΘΑ ΠΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG. ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΟΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ.
ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ. ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΠΡΩΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΤΟ ΠΛΟΙΟ. ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΝΑΖΙ, ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ. ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΡΓΑ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ?
ΚΑΙ ΝΑΙ ΚΥΡΙΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟ. Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΟΛΟΙ ΘΑ ΝΙΩΣΕΤΕ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΣΑΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. ΚΑΛΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Read More

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ενα «μνημόνιο» πυροδοτεί την Eπανάσταση του 1843 Στο σύνθημα «Zήτω το Σύνταγμα» δεν συμπυκνώνονται μόνο τα αιτήματα για ελευθερίες, αλλά και η έξοδος από την καθολική κρίση
Tο «μνημόνιο» μεταξύ Eλλάδας και των τριών προστάτιδων δυνάμεων (Aγγλία, Γαλλία, Pωσία), όπως έχουμε δει το περασμένο Σάββατο, υπογράφεται επισήμως στις 2 (12) Σεπτεμβρίου 1843. Aκριβώς την παραμονή της επανάστασης, που θα καταργήσει επισήμως τη μοναρχία του Oθωνα και τη βαυαροκρατία.
Tο δάνειο του 1832, το πρωτόκολλο του 1843 και η Eπανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου συνιστούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας. Tο δημοσιονομικό αδιέξοδο, η φτώχεια και η πείνα, που έφερε η ανελέητη λιτότητα, και επιβλήθηκε διά ροπάλου, προκειμένου να πληρώνονται τα τοκοχρεολύσια, πυροδότησαν την έκρηξη της επανάστασης.
Δικαιώματα
Δεν ήταν μόνο η παλλαϊκή απαίτηση για ελευθερίες, δημοκρατικά δικαιώματα και απαλλαγή από την ξενοκρατία, που συμπυκνώνονταν στο σύνθημα «Zήτω το Σύνταγμα». H πολιτειακή μεταβολή ήταν η διέξοδος από την καθολική ελληνική κρίση. Σε ορισμένες οξυδερκείς αναλύσεις της εποχής (π.χ. στην εφημερίδα «Aιών» του Φιλήμονα) υποστηρίζεται διορατικά ότι στην οικονομική και δημοσιονομική κρίση δεν υπάρχει άλλη διέξοδος εκτός από την πολιτική λύση.
H μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος θα δημιουργήσει, προστίθεται, νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση της δραματικής κατάστασης. Όπως και έγινε... Πρόκειται για μια καθοριστική πτυχή, η οποία συχνά μένει στο σκοτάδι ή στις υποσημειώσεις της ιστορίας. H άμεση σύνδεση επανάστασης και συνεπειών από τα οικονομικά μέτρα αναδεικνύεται από τότε, που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Iδού μερικές από τις πολλές συνδέσεις:
O γνωστός φιλέλληνας-τραπεζίτης Eϋνάρδος, απευθυνόμενος στον Λουδοβίκο της Bαυαρίας, πατέρα του Oθωνα, γράφει ότι «το δάνειο υπήρξε μια από τις σπουδαίες αιτίες της μεταπολίτευσης του 1843». Για την ακρίβεια μία από τις δύο (ως δεύτερη κρίνει την αβουλία του Oθωνα).
Kατηγορηματικοί είναι και οι πρεσβευτές των Mεγάλων Δυνάμεων για την πυροδότηση της Eπανάστασης.
1. O Aυστριακός Πρόκες Oστεν, απευθυνόμενος στον Mέτερνιχ, σημειώνει ότι «δεν πρόκειται για ζήτημα Συντάγματος, αλλά για συνωμοσία που γεννήθηκε από λάθη της κυβέρνησης και της Διάσκεψης του Λονδίνου (εννοεί το πρωτόκολλο που υπέγραψαν Aγγλία, Γαλλία και Pωσία τον Iούλιο, απαιτώντας τα τοκοχρεολύσια) της οποίας η απαίσια επιρροή έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στη διόγκωση των δυσαρεσκειών και στην πλήρη αποδυνάμωση του βασιλιά και των οπαδών του».
2. O πρεσβευτής της Aγγλίας Λάιονς, έγραφε προς την κυβέρνησή του ότι «κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος της χώρας, περιλαμβανομένων και των υπουργών του βασιλιά, βλέπουν την επερχόμενη καταστροφή και την αποδίδουν σε μια και μοναδική αιτία...»
3. O Γάλλος Πισκατόρι επισήμανε στους προϊσταμένους του: «Aφ’ ης ημέρας το αφιχθέν εκ Λονδίνου πρωτόκολλον και η επιδοθείσα παρά των Yπουργών των Tριών Aυλών διακοίνωσις εδημιούργησαν την εντύπωσιν ότι ο μεν Bασιλεύς ηδύνατο να μην ενδώση εις υποχωρήσεις (να κάνει δηλαδή κι άλλες περικοπές), το δε Eθνος δεν θα ετύγχανε βοηθείας παρ’ αυτού (δηλαδή έπαψε να είναι ο διαμεσολαβητής της βοήθειας των προστάτιδων δυνάμεων προς την Eλλάδα) κατέστη φανερόν ότι αργά ή γρήγορα θα ανελαμβάνετο απ’ ευθείας αγών μεταξύ του Bασιλέως και της χώρας (εννοεί του λαού)»
«Συνωμοσία»
Όλες οι βασιλικές πηγές της περιόδου συμπίπτουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, ότι η οικονομική συμφωνία που αναγκάστηκε να δεχθεί η οθωνική κυβέρνηση «ουκ ολίγον συνετέλεσεν ίνα εμψυχώση την συνωμοσίαν» (έτσι ονόμαζαν οι μοναρχικοί-βασιλικοί την επανάσταση). Περίπου μισό αιώνα μετά την επανάσταση ο Aρ. Oικονόμου, ένας από τους πρώτους νεοέλληνες οικονομικούς αναλυτές, θα διατυπώσει ένα ευφυές συμπέρασμα για το δάνειο του 1832 και την πορεία του.
Tο ονομάζει «βασιλοποιό», αφού έφερε τον Oθωνα στην Eλλάδα. Aλλά και «βασιλοφάγο», αφού πρώτα «έφαγε» το μονάρχη Oθωνα (1843) κι ύστερα το βασιλιά Oθωνα (1862). O ιστορικός Tζον Πετρόπουλος, στην κλασική μελέτη του για το ελληνικό βασίλειο στα χρόνια 1833-1843, συνοψίζοντας τις σχετικές πηγές καταλήγει στο συμπέρασμα: «H συλλογική ενέργεια των προστάτιδων δυνάμεων (για τα τοκοχρεολύσια) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκρηξη της επανάστασης».
Tο οχτάμηνο που έκρινε τη μοναρχία
Iανουάριος 1843: H Eλλάδα πληροφορεί τις προστάτιδες δυνάμεις ότι αδυνατεί να καταβάλει την εξαμηνιαία εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεών της. Zητά νέο δάνειο για ν΄ ανταποκριθεί, αλλά το αίτημα απορρίπτεται
Mάρτιος: H Pωσία, με διακοίνωσή της, απαιτεί την καταβολή των δόσεων, που προκατέβαλε ως εγγυήτρια του δανείου, υποδεικνύοντας ελάττωση των δημοσίων δαπανών. H κυβέρνηση αρχίζει τη δραστική περικοπή τους, αλλά τα σχετικά ποσά είναι αδύνατο να συγκεντρωθούν
Mάιος: Oι Tρεις Δυνάμεις συζητούν στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος. Kαταλήγουν στην απόφαση η Eλλάδα να καταβάλει ετησίως 3, 7 εκ. φράγκα. Tο ποσό είναι «αστρονομικό» για τα ελληνικά δεδομένα
Iούλιος: Oι πρεσβευτές των Tριών αναλαμβάνουν την εκτέλεση των αποφάσεως της συνδιάσκεψης του Λονδίνου. Aπαιτούν νέες περικοπές και καθορίζουν αποικιοκρατικού τύπου μέσα για την είσπραξη των τοκοχρεολυσίων
Aύγουστος: H συμφωνία «διαρρέει» και προκαλείται σάλος (μερικοί «βλέπουν» βρετανικό δάκτυλο για να δυσφημηστεί ακόμη περισσότερο και να υπονομευτεί ο Oθων και η κυβέρνησή του)
2 (11) Σεπτεμβρίου: H κυβέρνηση αναγκάζεται να υπογράψει το «μνημόνιο», που συντάσσουν οι τρεις πρεσβευτές, ως υπερκυβερνήτες, πια, και για τα οικονομικά του κράτους
3 (12) Σεπτεμβρίου: Eπανάσταση των αντιμοναρχικών δυνάμεων και ανατροπή των δεδομένων.
Πολιορκητικός κριός τα τοκο-χρεολύσια
Oι περισσότεροι ιστορικοί , που ασχολούνται αναλυτικά με το δάνειο του 1832 και την πορεία του ως το 1843, το συνδέουν άμεσα με την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Άλλωστε το επίκεντρο της διπλωματικής κίνησης από τις αρχές της δεκαετίας είναι η εξυπηρέτηση του δανείου.
H πρώτη τεκμηρίωση της σχέσης πρωτοκόλλου-μνημονίου των Tριών Δυνάμεων και της επανάστασης γίνεται από τον ιστορικό της δημόσιας οικονομίας A. Aνδρεάδη (δεκαετία του 1910) στην περισπούδαστη μελέτη του για τα εθνικά δάνεια. Tα κατοπινά χρόνια μελετητές από το μαρξιστή Γ. Kορδάτο ως τον ανακτορικό Π. Πιπινέλη, που έχουν ασχοληθεί αναλυτικά μ΄ αυτή την πτυχή, αποτυπώνουν αυτή τη στενή σχέση. Tο ίδιο συμβαίνει και με τους περισσότερους ιστορικούς της οικονομίας και ,ειδικά, όσους έχουν ασχοληθεί με την οικονομική κρίση των ετών 1841-1843.

O Γ. Δερτιλής στην οικονομική ιστορία της Eλλάδα , διατρέχοντας τη σχετική βιβλιογραφία του παρελθόντος καταλήγει: « Όλες οι ενδείξεις προτρέπουν στο ίδιο ερμηνευτικό συμπέρασμα. H πολύπλοκη εξέλιξη της συγκυρίας του 1843 οδήγησε τις μεν Mεγάλες Δυνάμεις σε ένα κοινό μέτωπο, τις δε ελληνικές αντιμοναρχικές δυνάμεις σε έναν ισχυρό συνασπισμό. Kαι η καταλυτική αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων επέτρεψε ή επέβαλε την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Bεβαίως, η άμεση επίδραση της συμφωνίας αυτής δεν είναι αυταπόδεικτη, έστω κι αν υπάρχουν πολλές ενδείξεις και αποδείξεις ότι οι δυο αυτές εξελίξεις συσχετίστηκαν στενότατα...
Όλες οι Δυνάμεις, άλλωστε, δεν ενδιαφέρονταν τόσο για τα τοκοχρεολύσια, όσο για το μέγα πολιτικό όφελος που μπορούσε να τους αποφέρει η εκκρεμότητα αυτή...»
Παρά την ανατροπή του μνημονίου μετά την επανάσταση του 1843 και τη στάση πληρωμών, που κήρυξε το νέο καθεστώς, η εκκρεμότητα θ΄ ανασύρεται σε κρίσιμες περιόδους όταν από την ελληνική στάση θα διακυβεύονται στην ευρύτερη περιοχή μείζονα συμφέροντα των προστάτιδων δυνάμεων...

Read More

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ 1935

Δημοψήφισμα του 1935
Το δημοψήφισμα έγινε στις 3 Νοεμβρίου 1935 και έμεινε στην ιστορία σαν Νόθο δημοψήφισμα. Διενεργήθηκε απο την δικτατορική κυβέρνηση του Γ. Κονδύλη (κατέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία στις 10 Οκτωβρίου 1935) που συγκάλεσε την Ε΄ Εθνική Συνέλευση για να καταργήσει το πολίτευμα της Αβασίλευτης δημοκρατίας.Τα βενιζελογενή κόμματα με την αποχή τους συνέβαλαν στην προώθηση της καθεστωτικής αλλαγής.
Διεξαγωγή
Στο Δημοψήφισμα καλούνταν ο λαός να εγκρίνει ή να απορρίψει την αλλαγή του πολιτεύματος. Εξελίχτηκε όμως σε τραγική φάρσα. Άν και από την πολιτική κατάσταση της εποχής έβγαινε το συμπέρασμα ότι το εκλογικό σώμα θα επικύρωνε με ισχυρή πλειοψηφία την απόφαση της Εθνοσυνέλευσης, η κυβέρνηση Κονδύλη, φοβόταν ότι η πλειοψηφία δεν θα ήταν αρκετά ισχυρή και επιδόθηκε σε μεγάλης έκτασης νοθεία. Σκοπός των κινηματιών ήταν η παγίωση του καθεστώτος τους, και τους συνέφερε μια αμφισβητήσιμη εκλογική διαδικασία, ούτως ώστε αργότερα να τους έχει απόλυτη ανάγκη ο - υπό αμφισβήτηση - Βασιλιάς. Την παγίωση αυτού το καθεστώτος προσπάθησε να αποτρέψει ο αυτοεξόριστος Ελευθέριος Βενιζέλος, επιχειρώντας να εξαγοράσει την αναγνώριση της Παλινόρθωσης με ορισμένες εγγυήσεις και παραχωρήσεις του επανερχόμενου Βασιλιά (αμνηστία των κινηματιών του βενεζελικού κινήματος της 1 Μαρτίου 1935, ελεύθερες εκλογές).
Ο στρατιωτικός νόμος είχε αρθεί μια εβδομάδα μόνο πριν από το δημοψήφισμα, η λογοκρισία εμπόδιζε τη δημοσίευση των απόψεων υπέρ της αβασίλευτης. Μάλιστα, λίγες μέρες πριν από το δημοψήφισμα, εκτοπίστηκαν στη Μύκονο ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου και ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικης ήταν να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα 350.000 περισσότεροι εκλογείς συγκριτικά με εκείνους που ψήφισαν στις βουλευτικές εκλογές του 1932, όταν είχε σημειωθεί η μικρότερη αποχή. Σε σχέση με τις ελεύθερες βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου του 1936 που ακολούθησαν, εκείνοι που ψήφισαν στο δημοψήφισμα ξεπερνούσαν τους ψηφοφόρους του 1936 κατά 250.000. Από τους αριθμούςπροκύπτει καθαρά η μεγάλη νοθεία που έγινε αλλά και από πολλούς "Ηρακλείς του Στέμματος" που για πολλές εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα καμάρωναν που είχαν ψηφίσει από τρεις και τέσσερις φορές ο καθένας.
Αποτελέσματα
(Βασιλευόμενη Δημοκρατία) ΝΑΙ 97,88
(Αβασίλευτη Δημοκρατία) ΟΧΙ 2,12
Ο Γεώργιος Β΄ ξαναγύρισε την Ελλάδα στις 25 Νοεμβρίου 1935 και έδειξε φανερά ότι δεν ήταν διατεθειμένος να ανεχθεί στην εξουσία τον Γ. Κονδύλη και φρόντισε να τον απομακρύνει. Χορήγησε γενική αμνηστεία και ανάθεσε το σχηματισμό κυβέρνησης στον Κ. Δεμερτζή, καθηγητή του αστικού δικαίου, που ορκίστηκε στις 30 Νοεμβρίου 1935, ο οποίος έκανε τις βουλευτικές εκλογές της 26ης Ιανουρίου 1936, που έγιναν με το σύστημα της απλής αναλογικής και συμμετείχαν όλα τα κόμματα.

Read More

ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΟΞΟ.......

Το «φάντασμα» της τρομοκρατίας θα χρησιμοποιήσει ως όχημα η κυβέρνηση, προκειμένου να ενεργοποιήσει ένα νέο κατασταλτικό μηχανισμό για να «κατευνάσει» τη λαϊκή οργή, η οποία αναμένεται να εκδηλωθεί μετά τις τοπικές εκλογές. Οι ελεγχόμενες διαρροές για εκδήλωση τρομοκρατικού χτυπήματος στη χώρα μας, είτε από ισλαμιστές φονταμενταλιστές είτε από τις «γνωστές» ελληνικές τρομοκρατικές ομάδες, καλλιεργούν το έδαφος για να αναπτυχθεί ο σχεδιασμός που προβλέπει «πόλεμο πόλης» στο άμεσο μέλλον. Κι όμως, στη διάθεση των ελληνικών Αρχών υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για τη δράση ακραίων θρησκευτικών οργανώσεων στη χώρα μας αλλά και για το «who is who» των εγχώριων τρομοκρατών, οι οποίες αν αξιοποιούνταν η δράση του μηχανισμού καταστολής θα ήταν εκ των ουκ άνευ. Τα «Επίκαιρα» αποκαλύπτουν σήμερα πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις που αφορούν στην ανάπτυξη εξτρεμιστικών οργανώσεων στη «γειτονιά» μας και στο ενδεχόμενο χτυπήματος, στοιχεία, βέβαια, που είναι γνωστά στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, στην Αντιτρομοκρατική και στα Α2 γραφεία των Ενόπλων Δυνάμεων.


Κυρίως, όμως, αποκαλύπτουν το «γιατί» στήνεται μηχανισμός «ελέγχου και διαχείρισης πλήθους», με προφανή σκοπό την «τιθάσευση» του μουσουλμανικού όχλου σε περίπτωση που εξεγερθεί εντός των αθηναϊκών τειχών, αλλά με κρυφό στόχο την αντιμετώπιση της λαϊκής έκρηξης και την αποφυγή γεγονότων παρόμοιων με τα Δεκεμβριανά του 2008.

Όλα όσα γνωρίζουν για το ισλαμικό τόξο
Οι ελληνικές Αρχές γνωρίζουν τους θύλακες των φανατικών και τους συνδέσμους τους στην Ελλάδα, όπως και τη διασύνδεσή τους με τα διεθνή κυκλώματα ναρκωτικών. Τι γνωρίζουν, δηλαδή; Ότι στις πλατείες της Αθήνας, όπως στη Βάθη, και στα διαμερίσματα της Αχαρνών, του Αγίου Παντελεήμονα, της Πιπίνου δημιουργούνται πυρήνες ακραίων θρησκευτικών θέσεων, στις ίδιες περιοχές που καταγράφονται υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας, μεγάλη διακίνηση ναρκωτικών, πορνεία, λαθρεμπόριο. Η ΕΛ.ΑΣ. έχει πληροφορίες για στενές σχέσεις των δικτύων του οργανωμένου εγκλήματος με τους Αφγανούς έμπορους ηρωίνης. Στην Ελλάδα έχουν καταφθάσει πολλοί Αφγανοί οι οποίοι ασχολούνται με το «άθλημα». Βασικός στόχος του μουσουλμάνων εξτρεμιστών είναι η Δύση, και τα Βαλκάνια αποτελούν απλά το «ορμητήριο» τους. Οι θεωρίες περί ισλαμικού τόξου στην περιοχή επαναδιατυπώνονται, με στήριξη υλική και χρηματική από τις πλούσιες χώρες της Μέσης Ανατολής και πνευματική καθοδήγηση από τους πλέον ακραίους θεωρητικούς του Ισλάμ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δράσης των ακραίων μουσουλμανικών οργανώσεων αποτελούν τα πρώην κράτη της Γιουγκοσλαβίας, όπου οι ακραίοι ισλαμιστές βρίσκονται υπό τη σκέπη του κινήματος των Ουαχάμπι. Η βάση των Ουαχαμπιτών είναι το χωριό Γκόρνα Μάοκα της Βοσνίας, στην περιοχή του Μπρούτσκο. Το χωριό βρέθηκε στην επικαιρότητα τον περασμένο Μάρτιο, όταν εισέβαλαν 600 άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας και συνέλαβαν τον ηγέτη της οργάνωσης σεΐχη Νουσρέτ Ιμάμοβιτς και άλλους εφτά οι οποίοι προωθούσαν το εθνικό και φυλετικό μίσος. Η πρόσφατη βομβιστική επίθεση εναντίον αστυνομικού τμήματος στη Βοσνία, κατά την οποία σκοτώθηκε ένας αστυνομικός και τραυματίστηκαν άλλοι έξι, αποδεικνύει ότι ο φερόμενος βομβιστής Χάρις Κάουσεβιτς και ο ιθύνων νους της οργάνωσης Νάσερ Παλισλάμοβιτς διατηρούν μακροχρόνιους δεσμούς με την οργάνωση Ουαχάμπι. Ο πρωθυπουργός της χώρας Νικόλα Σπίριτς σε δηλώσεις του υπογράμμισε: «Ο βασικός στόχος του κινήματος Ουαχάμπι είναι η δημιουργία ενός θρησκευτικού κράτους που να είναι αποδεκτό μόνο για τους μουσουλμάνους και χωρίς τους Σέρβους και τους Κροάτες». Η διαρκής έρευνα απεκάλυψε ότι ο φερόμενος βομβιστής Χάρις Κάουσεβιτς και ο ιθύνων νους Νάσερ Παλισλάμοβιτς διατηρούσαν μακροχρόνιους δεσμούς με την ακραία ισλαμική σέκτα, όπως και οι άλλοι τρεις ύποπτοι που συνελήφθησαν.

Έντονη η ευρωπαϊκή παρουσία τους
Η σύνδεση με τα ευρωπαϊκά κράτη γίνεται μέσω Αλβανίας και Βουλγαρίας, ενώ τα πλοκάμια τους απλώνονται και στη χώρα μας. Οι ελληνικές Αρχές γνωρίζουν κινήσεις, συναντήσεις, μεταφορές και συνομιλίες των χαρακτηρισμένων ως «επικίνδυνων» ατόμων σε real time. Σε αυτό βοηθά το πανευρωπαϊκό δίκτυο πληροφοριών, που συστάθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανίας. Μιας Γερμανίας, που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει μείζον πρόβλημα με την παρουσία ακραίων φονταμενταλιστικών στοιχείων. Στο Βερολίνο –σύμφωνα με Έκθεση της γερμανικής Υπηρεσίας Προστασίας Συντάγματος– διαβιούν 5.700 περίπου άτομα που πρόσκεινται σε ριζοσπαστικές ξένες οργανώσεις. Εξ αυτών, οι 3.600 –στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και 2.000 Τούρκοι– έχουν ασπαστεί ακραίες ισλαμικές πεποιθήσεις. Στην Έκθεση αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής: • Ακραίες ισλαμικές πεποιθήσεις έχουν ασπαστεί στο Βερολίνο –πέραν των 2.000 Τούρκων– και περίπου 550 Άραβες. • Έντονη δραστηριοποίηση ισλαμικών οργανώσεων παρατηρείται όχι μόνο στο Βερολίνο αλλά και σε Φρανκφούρτη, Κολονία, Ντούισμπουργκ και Μανχάιμ. • Στο 10% των 100 τζαμιών που λειτουργούν στο Βερολίνο πραγματοποιούνται κηρύγματα υπέρ της βίας.

Έτοιμοι για «πόλεμο πόλης»
Για να επανέλθουμε όμως στο ζήτημα που τέθηκε στην αρχή, ελληνικές υπηρεσίες και Αρχές γνωρίζουν τα «μονοπάτια» εισαγωγής και εξαγωγής εκρηκτικών και όπλων, την ιεραρχία των εξτρεμιστικών οργανώσεων, το πόσο πραγματικός είναι ο κίνδυνος για ένα τρομοκρατικό χτύπημα. «Γιατί δεν εξαρθρώνεται η τρομοκρατία;» είναι η επόμενη ερώτηση, από τη στιγμή που υπάρχουν τα στοιχεία. Η απάντηση που μπορεί να δοθεί αφορά στη χώρα μας. Τα «Επίκαιρα» είχαν αποκαλύψει την οργάνωση και την εκπαίδευση μιας ειδικής ομάδας στο Μεγάλο Πεύκο σε τακτικές «πολέμου πόλης» και σε μεθόδους διαχείρισης και ελέγχου πλήθους. Πρόκειται για ένα σώμα που απαρτίζεται από στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων και που εκπαιδεύεται στη χρήση «ειρηνικών όπλων». Αυτή η ομάδα συστάθηκε από τους επιτελείς κατόπιν εντολής της ηγεσίας των υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Εθνικής Άμυνας, εν γνώσει του Μεγάρου Μαξίμου. Τα κυβερνητικά στελέχη αφουγκράζονταν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αποφάσισαν να λάβουν τα μέτρα τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι «ήγγικεν η ώρα». Μετά τις επικείμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε συνδυασμό με τη λήψη νέων σκληρών οικονομικών μέτρων αναμένεται έκρηξη οργής από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Πώς συνδέονται τα παραπάνω με την ύπαρξη και δράση εξτρεμιστικών θυλάκων στην Ελλάδα; Η ύπαρξη αλλόθρησκων αλλοδαπών που κινούνται στην παρανομία, που έχουν πρόσβαση σε οπλισμό και που συνθέτουν εγκληματικές ομάδες, προσφέρει το απαιτούμενο άλλοθι για να αναπτυχθεί ένα σχέδιο «άμυνας» με πρωταγωνιστή την ειδική ομάδα «πολέμου πόλης». Μια ενδεχόμενη προβοκάτσια, μάλιστα, μπορεί να συμβάλει στη νομιμοποίηση της κατασταλτικής μηχανής. Ωστόσο, ο μηχανισμός καταστολής θα είναι έτοιμος όχι για να αντιμετωπίσει μουσουλμάνους εξτρεμιστές, αλλά διαδηλωτές, εξεγερμένους συνταξιούχους και χαμηλόμισθους…

Read More

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ;

Σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένες πηγές, το νομικό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου έχει ήδη συντάξει την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, με την οποία θα...



μετατεθεί η ημερομηνία διεξαγωγής του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, από τις 14 Νοεμβρίου στις 12 Δεκεμβρίου, διευκολύνοντας έτσι τον Γιώργο Παπανδρέου, στην περίπτωση που ο Πρωθυπουργός αποφασίσει να προκηρύξει πρόωρες εκλογές! Η σύνταξη μιας τέτοιας πράξης νομοθετικού περιεχομένου κρίθηκε απαραίτητη, προκειμένου να ξεπεραστεί ο σκόπελος από το γεγονός ότι η Βουλή έχει σταματήσει τις εργασίες της, και θα επαναλειτουργήσει την επομένη του δεύτερου γύρου των εκλογών για τους Περιφερειάρχες και τους Δημάρχους, αμέσως μετά δηλαδή από την Κυριακή 14 Νοεμβρίου. Όπως γίνεται εύλογα αντιληπτό, από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου υλοποιήσει τη σκέψη περί διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, με ημερομηνία 12 Δεκεμβρίου, η συγκεκριμένη νομοθετική πράξη περί μετάθεσης του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, του προσφέρει τη δυνατότητα να στήσει διπλές κάλπες, επιδιώκοντας να διοχετευτεί στην αυτοδιοικητική κάλπη η δυσφορία των πολιτών για την Κυβέρνηση.

Read More

ΕΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜHΝYΜΑ(E-MAIL).....ΕΛΑΒΑ

ΠΡΟΣ: Τον Υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο
Κύριε Υπουργέ, Παρακολουθούμε εσάς και την υπόλοιπη Κυβέρνηση στις προσπάθειές σας γιά "μείωση του ελλείμματος" και φυσικά τη μείωση των άσκοπων εξόδων στον τομέα Υγείας. Σήμερα θα σας προτείνω μιά απλή λύση γιά εξοικονόμηση δαπάνης κάποιων ΑΣΚΟΠΩΝ εκατομυρίων Ευρώ. Η επιστολή αυτή είναι ανοικτή και κοινοποιείται στό διαδίκτυο. Και είναι ένα απλό δείγμα. Από τον τρόπο που θα αντιδράσετε θα σας κρίνουμε ως γιατροί και ως πολίτες και θα αντιληφθούμε άν πρέπει να συνεχίζουμε να υπομένουμε την ΜΗ πληρωμή των δεδουλευμένων μας από τον ΟΠΑΔ επί 12 μήνες, και να σας υποστηρίζουμε ή όχι στίς προσπάθειές σας. Στην "πιάτσα" κυκλοφορεί η φήμη (δεν την υιοθετώ αποδεδειγμένα) ότι πολλά προβλήματα Υγείας δεν επιλύονται γιατί και οι ίδιοι οι Υπουργοί χρηματίζονται (κοινώς λαδώνονται). "Ιδού η Ρόδος λοιπόν , ιδού και το πήδημα".


Από δεκαετίας κυκλοφορεί στήν Ελλάδα και στήν Ευρώπη το φάρμακο Γλυκοζαμίνη (Glucosamine) σε όνομα πρωτοτύπου Donarot (R) και σε 30 τουλάχιστον διάφορες εμπορικές μορφές generics, όπως Glusamon, Effer Active, Glucosamil, κλπ. Η προώθησή του "φαρμάκου" γίνονταν και γίνεται γιά την δήθεν θεραπεία της Οστεοαρθρίτιδος. Ηδη από το 2005 είχαν ήδη δημοσιευθεί οι πρώτες αναφορές ότι το φάρμακο είναι αδρανές ("μαϊμού") και δεν κάνει τίποτα, οι δέ δημοσιεύσεις περί δήθεν δραστικότητάς του ήταν "πληρωμένες". Επιτέλους σήμερα δημοσιεύεται η μεγαλύτερη εργασία (μετα-ανάλυση) στό αξιόπιστο περιοδικό British Medical Journal όπου αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία ότι η δράση της Γλυκοζαμίνης είναι "εικονική" (Μαϊμού) και συνιστάται στά Υπουργεία Υγείας και τα Ασφαλιστικά Ταμεία ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ να καλύπτουν τη δαπάνη τους. Σας επισυνάπτω Original και μεταφρασμένη την εργασία αυτή. Μιά άλλη εργασία, από άλλο περιοδικό αποδεικνύει ότι η Γλυκοζαμίνη ΔΕΝ κάνει επίσης τίποτα στήν Οσφυαλγία. (Επισυνάπτεται).

Κύριε Υπουργέ Υγείας, δεν χρειάζεστε τίποτε άλλο. Εντός 24 ωρών πρέπει να έχετε λύσει το θέμα. Υπολογίζεται ότι στήν Ελλάδα παίρνουν 500.000 άτομα Γλυκοζαμίνη 1 κουτί το μήνα. Αρα 500.000 Χ 26 Εuro το μηνιαίο κουτί = 13.000.000 Euro μηνιαίως, άρα ετησίως = 156.000.000 Euro. Κύριε Υπουργέ, ......άν σκοπεύετε να μου δώσετε .... ποσοστά γιά την καλή ιδέα που ρας "ρίχνω" (πχ 10%) παρακαλώ να δοθούν στό ίδρυμα "Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Πρέβεζας". Η παρούσα επιστολή - Mail κοινοποιείται σε 1000 άτομα και στά ΜΜΕ.


Με τιμή
Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας
Ορθοπεδικός Χειρουργός Τραυματολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών

Read More

ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

Oι αλβανοί των Σκοπίων ξεσηκώνονται κατά των Σλάβων

Έχουν κουραστεί φαίνεται οι Αλβανοί των Σκοπίων να... υπομένουν την προσπάθεια του κράτους τους, να διεκδικεί το όνομα Μακεδονία από την Ελλάδα και έχουν αρχίσει να το δείχνουν. Τα τελευταία δύο χρόνια είχαμε κάποιου είδους ύφεση στα βορειανατολικά των Σκοπίων, όπου κατοικούν κατά πλειονότητα αλβανοί, που αποτελούν περίπου το 35% του συνολικού πληθυσμού της χώρας και όπου παλαιότερα είχαμε μέχρι και ένοπλες συγκρούσεις των δυνάμεων των σκοπίων με ένοπλους Αλβανούς που διεκδικούσαν την ένωση της περιοχής τους με το Κοσυφοπέδιο. Έτσι τις τελευταίες ημέρες είχαμε απανωτές επιδείξεις αλβανικού εθνικισμού. Στο Τέτοβο, Αλβανοί κατέβασαν από τον ιστό τη σημαία των Σκοπίων και ταυτόχρονα ανάρτησαν ένα πανό που έγραφε "μη με αποκαλείς FYROM, αποκάλεσέ με Ιλιρίδα". Οι ίδιοι φίλαθλοι σήκωσαν και άλλο πανό που έλεγε .... "United States of Albania". Οι υπεύθυνοι του γηπέδου σήκωσαν ψηλά τα χέρια και δήλωσαν αδύναμοι να αποτρέψουν τέτοια γεγονότα, αφού το αλβανικό στοιχείο υπερτερεί στην περιοχή και είναι αγανακτισμένο από την κωλυσιεργία του Γκρούεφσκι στο θέμα της εξεύρεσης λύσεως με την Ελλάδα, επιμένοντας στη "μακεδονική" καταγωγή των κατοίκων του κράτους του, κάτι που δεν αφορά σε ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων, που δεν είναι και δεν αισθάνονται Σλαβομακεδόνες, ούτε τους ενδιαφέρει το όνομα "Μακεδονία". Φυσικά το ελληνικό κράτος δεν χρησιμοποιεί και δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει τέτοιου είδους περιστατικά ούτε καν ως μοχλούς πίεσης του γειτονικού κράτους. Είναι τόσο ευγενής άνθρωπος ο κύριος Παπανδρέου και πώς να φέρει σε δύσκολη θέση το φίλο και συνομιλητή του Γκρουέφσκι; Άλλωστε, όπως όλα δείχνουν, η συμφωνία έχει "κλείσει" και θα ανακοινωθεί αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου. Το μόνο που μπορεί να αποτρέψει μία τέτοια εξέλιξη, είναι η άμεση αποπομπή του Γ. Παπανδρέου από το αξίωμα του πρωθυπουργού. Το πώς το είπε μόνος του στην περίφημη διακαναλική συνέντευξη που έδωσε, προσπαθώντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Read More

ΦΤΩΧΗ ΕΛΛΑΔΑ.........

Σιμπέλ Μουσταφάογλου:«Η Ελλάδα δεν μπορεί, θα φέρουμε βοήθεια από την Τουρκία»


Oι υψηλοί τόνοι της κυρίας Σιμπέλ Μουσταφάογλου, πρώην στελέχους του ΠαΣοΚ και ανεξάρτητης πλέον υποψήφιας δημάρχου Κομοτηνής, επικεφαλής ενός αμιγώς μειονοτικού συνδυασμού, έχει στρέψει την προσοχή της κυβέρνησης και στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης στις ελάχιστες ημέρες που απομένουν ως τις εκλογές της προσεχούς Κυριακής.

Η κυρία Μουσταφάογλου, υποψήφια ευρωβουλευτής του ΠαΣοΚ στις εκλογές του 2009, ανακοίνωσε προ μερικών εβδομάδων την υποψηφιότητά της δίνοντας έμφαση στην τουρκική καταγωγή της και αποστασιοποιούμενη από το ΠαΣοΚ. Οσο πλησιάζουν οι εκλογές, οι δηλώσεις της στις συγκεντρώσεις γίνονται ολο και πιο επιθετικές, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την προχθεσινή ομιλία της σε κοινότητα Ρομά στην Καλκάντζα. Εκεί, μεταξύ όλων των άλλων, η κυρία Μουσταφάογλου τόνισε επανειλημμένως ότι «η ψήφος του Τούρκου πρέπει να πάει στον τουρκικό συνδυασμό», ενώ ο υποψήφιος με τον συνδυασμό της στην περιοχή κ. Αλί Χασάν είπε ότι «εμείς είμαστε παιδιά των Οθωμανών». Η κυρία Μουσταφάογλου αναφέρθηκε και στην οικονομική κατάσταση στην περιοχή λέγοντας: «Πρέπει πλέον να σωθούμε από τη φτώχεια,να υπάρξουν δουλειές για τους νέους και τα παιδιά μας. Αυτό το κράτος και αυτή η κυβέρνηση,αυτό το έθνος δεν μπορούν να τα κάνουν αυτά.Αυτή η χώρα είναι μπατιρισμένη. Εμείς θα φέρουμε βοήθεια από την Τουρκία,θα ανοίξουν βιομηχανίες εδώ και θα υπάρξουν δουλειές για τους νέους». Η ανεξάρτητη υποψήφια για τη δημαρχία της Κομοτηνής δήλωσε επίσης ότι πρέπει να διδαχθούν τα παιδιά της περιοχής τη θρησκεία τους και τις γιορτές τους, ώστε σε δέκα χρόνια να μπορούν να λένε «είμαστε Τούρκοι» , ενώ επανειλημμένως έδωσε γραμμή στους ψηφοφόρους τονίζοντας ότι «η ψήφος των Τούρκων δεν πρέπει να πάει στους Τούρκους των άλλων συνδυασμών,αλλά στον τουρκικό συνδυασμό».

Η πολιτική στροφή της κυρίας Μουσταφάογλου, η οποία εθεωρείτο ένα από τα πλέον προοδευτικά στοιχεία της μειονότητας, αιφνιδίασε την κυβέρνηση και το ΠαΣοΚ, που τώρα επιχειρούν με απεγνωσμένες κινήσεις της τελευταίας στιγμής να περιορίσουν τη διαρροή ψήφων προς τον μειονοτικό συνδυασμό. Για τον σκοπό αυτόν γίνονται απόπειρες προσέγγισης μετριοπαθών στοιχείων της μειονότητας. Παρά ταύτα, η διαχείριση των τελευταίων μηνών και ειδικώς της εποχής κατά την οποία ο κ. Σ. Ξυνίδης ήταν Γραμματέας του κόμματος, έχει γίνει εσχάτως αντικείμενο έντονης κριτικής από τοπικά στελέχη και βουλευτές. Το στοιχείο που προβληματίζει ιδιαιτέρως την κυβέρνηση είναι η απόπειρα κύκλων της μειονότητας να καλλιεργήσουν διαφορετική εκλογική συμπεριφορά μεταξύ των μελών της, διοχετεύοντας ψήφους σε «δικούς τους» συνδυασμούς, ενώ την ίδια στιγμή αναβιώνει το (ακραίων θέσεων) κόμμα που είχε ιδρύσει ο Αχμέτ Σαδίκ.

Read More

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.....ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Ορθάνοιχτο παράθυρο για κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας άφησε σήμερα η υπουργός Εργασίας, Λούκα Κατσέλη. Συγκεκριμένα, η κ. Κατσέλη δήλωσε πως οι επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας θα μπορούν να......
υπερισχύσουν της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης και των κλαδικών συμβάσεων κατ' εξαίρεση ή σε ειδικές περιπτώσεις. Ανακοίνωσε ότι έως το τέλος του έτους, θα ενεργοποιηθεί πρόγραμμα για την επιδότηση των ανέργων με 1.000 ευρώ προκειμένου να επιμορφωθούν. Το πρόγραμμα επιδότησης των ανέργων αναμένεται να ενεργοποιηθεί έως το τέλος του χρόνου. Το υπουργείο Εργασίας, αναμένεται να παρουσιάσει άλλα τρία προγράμματα με στόχο την απορρόφηση των ανέργων και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Τον εντοπισμό 32 συνταξιούχων οι οποίοι ενώ είχαν πραγματικά εισοδήματα άνω των 200.000 ευρώ, εισέπρατταν ΕΚΑΣ, ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης. Για να εξαλειφθεί το φαινόμενο, θα απαιτηθεί τροποποίηση του νόμου. Κι αυτό διότι με το ισχύον σύστημα, δεν λαμβάνονται υπόψη τα εισοδήματα από τόκους, μερίσματα κλπ, προκειμένου να εξεταστεί αν πληρούνται ή όχι τα εισοδηματικά κριτήρια χορήγησης του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Read More

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ.......

Του Σαράντου Καργάκου
Το μονοτονικό επιβλήθηκε στον ελληνικό Λαό από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ -Υπουργός Παιδείας κ. Ελευθ. Βερυβάκης- με τροπολογία που αιφνίδια προτάθηκε, κοντά στα μεσάνυχτα, όταν η Βουλή των Ελλήνων (συνεδρίαση της 11.1.1982) είχε περατώσει τη συζήτηση και είχε ψηφίσει το ένα και μόνο άρθρο του Νόμου 1228, που αποτελούσε «Κύρωση της από 11.11.1981 πράξης του Προέδρου της Δημοκρατίας περί εγγραφής μαθητών στα Λύκεια της Γενικής και Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως» και με αυτόν ακριβώς τον τίτλο δημοσιεύθηκε στο Α' Τεύχος του φύλλου 15/11.2.82 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Ένα κεφαλαιώδες, λοιπόν, εθνικό θέμα, το θέμα του τρόπου γραφής των λέξεων μιας πανάρχαιας γλώσσας -τρόπου καθιερωμένου με εφαρμογή πολλών αιώνων- αντιμετωπίστηκε με ασύγνωστη, ανατριχιαστική επιπολαιότητα. Διότι: α) εισάγεται προς συζήτηση με άρθρο «της προσκολλήσεως» σε θέμα νόμου άσχετο, β) εισάγεται μεσάνυχτα, όταν η πλειονότητα των βουλευτών απουσιάζει, γ) εισάγεται αιφνίδια (κι αυτό, θα ιδούμε γιατί), δ) εισάγεται αντισυνταγματικά (προσκολλημένο σε νόμο άσχετο) και ε) εισάγεται χωρίς να ερωτηθεί ούτε ο Λαός -ενώ τότε ακριβώς υποστηριζόταν πως για δύο στρατιωτικές βάσεις έπρεπε να γίνει.... δημοψήφισμα- ούτε η Ακαδημία Αθηνών, ούτε τα Πανεπιστήμια της χώρας και ιδίως οι Φιλοσο­φικές τους Σχολές, ούτε οι Εταιρίες των Συγγραφέων-Λογοτεχνών -παρά την βαρυσήμαντη απόφανση του σοφού καθηγητή και τότε Γεν. Γραμματέα της Ακαδημίας Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλου πως «Την γλώσσα την αναπτύσσουν μόνον εκείνοι οι οποίοι έχουν να ειπούν κάτι, δηλαδή οι πνευματικοί άνθρω­ποι, και όχι οι απνευμάτιστοι γλωσσοπλάστες και νομοθέτες... Οι γλωσσι­κοί νομοθέτες δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα και ανακόπτουν απλώς την εξέ­λιξη του γλωσσικού μας πολιτισμού».
2

Υπήρξε, βέβαια, πολύ πριν από την ημερομηνία αυτή, εξαγγελία κύκλων του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο για την επιβολή του μονοτονικού αλλά για έσχατη απλοποίηση της γλώσσας μας (ωσάν να είμαστε οι άξεστοι Τούρκοι του Κε­μάλ Ατατούρκ και όχι οι φορείς της αρχαιότερης ζωντανής γλώσσας του κό­σμου...)· Στο «Δελτίο Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων» (Οκτώβριος 1979) προαναγγέλεται πως «το μονοτονικό είναι ένα βήμα» προς την ταύτιση της γραπτής με την προφορική λαλιά (δεν μας μιμήθηκαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι...), δηλαδή: την κατάργηση των διφθόγγων, των πολλών ι, των δύο ε και ο, -και «σ' αυτή την επίμονη», λέει το κείμενο, «διεργασία πρωτοστατούν οι δημοσιογράφοι, οι προκηρυξιογράφοι-τοιχοκολλητές, οι μπροσουροποιοί, μανιφεστογράφοι... που θα λυτρώσουν τη γλώσσα μας από την σκουριά αιώνων». Μόνο αυτοί είναι αρμόδιοι...
3

Καμιά προγενέστερη ευρεία, ανοιχτή και ελεύθερη συζήτηση δεν σημειώ­θηκε στην χώρα για το μέγα αυτό θέμα μετά από εκείνη την παλιά, αλήστου μνήμης «Δίκη των τόνων», που απόμεινε χωρίς συνέχεια και σποραδικές εδώ κι εκεί απόψεις. Η μόνη που φαίνεται ρωτήθηκε -γιατί ούτε τα Κόμματα ενη­μερώθηκαν, όπως αμέσως θα φανεί- ήταν μια Επιτροπή που συγκρότησε όπως ήθελε ο τότε Υπουργός Παιδείας καθώς και το περιλάλητο ΚΕΜΕ του ίδιου Υπουργείου. Τι ακριβώς αποφάνθηκε η Επιτροπή και τι είπε το ΚΕΜΕ σαφώς, δεν γνωρίζουμε, ούτε αν υπήρξε και τι ακριβώς υποστήριξε η μειοψη­φία. Αλλά ούτε και η Εθνική Αντιπροσωπεία το εγνώριζε, όταν τα μεσάνυχτα της 11.2.1982 εισήχθη εντελώς αιφνίδια το άρθρο της προσκολλήσεως σε αλλότριο νόμο, η παρονυχίδα στο νόμο περί εγγραφής μα­θητών στα Λύκεια κ.λπ. Πάντως, ανακοινώνουμε τα ονόματα των μελών της με βαρύτατες εθνικές ευθύνες Επιτροπής εκείνης, για να αναλάβει καθένα την προσωπική του ευθύνη και να μη τους λησμονήσει ο ελληνικός Λαός, που τον έσωσαν, φαίνεται, από την αγραμματοσύνη και την διασπάθιση χρόνου και χρήματος...: Καθηγ. Εμμ. Κριαράς πρόεδρος, Φάνης Κακριδής καθηγ. Παν/μίου, Χρίστος Τσολάκης φιλόλογος, Βασ. Φόρης φιλόλογος, Δημ. Τομπαϊδης σύμβουλος ΚΕΜΕ, Χρ. Μιχαλές Πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Απόστ. Κοτλίττας διδάσκαλος, Αλόη Σιδέρη φιλόλογος της ΟΙΕΛΕ.
Όλα αυτά σημαίνουν, κατά την γνώμη μας, ότι ο αρμόδιος Υπουργός χειρίστηκε το κολοσσιαίο θέμα αλλαγής της γραφής της γλώσσας μας μετά τόσους αιώνες αδιάλειπτης πρακτικής αντιλαϊκά, ως ένα θεματάκι που με μια Επιτροπούλα και με μιά-δυό συνεδριάσεις του ΚΕΜΕ τακτοποι­είται....
4

Τα πρακτικά της συνεδρίασης εκείνης της Βουλής των Ελλήνων, της αιφνίδια κρισιμότατης, παρέχουν συγκλονιστικές πληροφορίες και στοιχειοθετούν τον χαρακτηρισμό της πράξης ως σκανδάλου. Λοιπόν:

α) Προς τα μεσάνυχτα της 11.1.1982 είχε περατωθεί η συζήτηση για την εγγραφή μαθητών των Λυκείων, οπότε τελείως αιφνίδια εισάγεται, της προσκολλήσεως καθώς είπαμε, ως άρθρο 2, ένα εντελώς άσχετο -και εθνικώς μέγα- θέμα: η επιβολή του μονοτονικού (γιατί άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση μιας πραγματικότητας που υπάρχει και λειτουργεί, όπως έγινε με την δημοτική γλώσσα, και άλλο η αυταρχική επιβολή μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας).

β) Μετά από μιαν άτυχη παρέμβαση του Ευάγγελου Αβέρωφ, που ερώτη­σε ποιο είδος μονοτονικού σκέφτεται να εφαρμόσει η Κυβέρνηση και που η αδεξιότητα του αρμόδιου Υπουργού φανέρωσε πως το θέμα δεν τον είχε κα­θόλου απασχολήσει...- και μετά από την ακατάσχετη, ανοημάτιστη φλυαρία κάποιων βουλευτών, παρεμβαίνει ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (σελ. 456 των Πρακτικών της Βουλής) και επισημαίνει διαμαρτυρόμενος τα ακόλουθα:

1. Το άρθρο αυτό περί μονοτονικού «προστίθεται σήμερα, την τελευταία ώρα... αιφνιδιαστικώς. Αναφέρεται σε ένα μέγα θέμα...».

2. Ζητεί να μετατεθεί στην επόμενη συνεδρίαση της Βουλής η συζήτηση του άρθρου περί μονοτονικού. «Δεν είναι δυνατόν να έχει η Κυβέρνηση την απαίτηση να μας φέρνει το θέμα αυτό το μέγα, αιφνιδιαστικά, και να απαιτεί να το ψηφίσουμε και μετά την 12ην (νυκτερινή)». «Η τροπολογία» (Θεέ και Κύριε, με... τροπολογία μεσονύκτια αλλάζει αιφνί­δια η γραφή των λέξεων που είχε επί αιώνες τηρηθεί!) «αναφέρεται σ' ένα πολύ σοβαρό θέμα».

3. Ανακοινώνει ότι αν η Κυβέρνηση επιμείνει, η Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι υποχρεωμένη να αποχωρήσει από την Αίθουσα (σελ. 456, β' στήλη).

4. Δευτερολογεί ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κι επισημαίνει και πάλι (σελ. 457): α) τη σοβαρότητα του θέματος, β) ότι κακώς αυτό προτείνε­ται με τροπολογία, γ) ότι κακώς καλείται η Βουλή να το συζητήσει μετά το μεσονύκτιο, δ) ότι έτσι καθώς έρχεται «ένα τέτοιο θέμα», αιφνίδια, η Αντιπολίτευση δεν έχει προλάβει να προετοιμαστεί, να το διαβάσει, να ενημερωθεί. «Δεν έχουμε κανένα φάκελλο... καμία προετοιμασία. Δεν έχει καμία σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Είναι σαφές ότι είναι αντισυνταγματική η τροπολογία... Δώστε μας το χρόνο να προετοιμαστούμε...».

γ) Από μέρους του ΚΚΕ η κ. Μαρία Δαμανάκη παρεμβαίνει δύο φορές (σελ. 457, β' στήλη) και ζητεί και εκείνη αναβολή, γιατί «το Σώμα έχει κουραστεί» -ίσως δεν θέλει να πει ότι δεν υπάρχει πια απαρτία. Άλλα ο προεδρεύ­ων κ. Μιχ. Στεφανίδης αποκρίνεται σε όλα αυτά με τα εξής αμίμητα (σελ. 457, β' στήλη): «Είναι απαράδεκτο και αδιανόητο για τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος όταν πληροφορηθεί τη συζήτηση αυτή που γίνεται εδώ, θα αισθανθεί απογοήτευση» (μόνο γι' αυτό...).

δ) Ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επανέρχεται (σελ. 458, α' στήλη) για να επισημάνει πως «η Κυβέρνηση και το Προεδρείο επιμένουν εις αυτόν τον αντιδημοκρατικόν και αντικοινοβουλευτικόν τρόπον της συζη­τήσεως αυτής της τροπολογίας. Εφ' όσον η Κυβέρνηση και το Προεδρείο επιμένουν... υπό τάς συνθήκας αυτάς λυπούμεθα ειλικρινώς, αλλά δεν δυ­νάμεθα να παρακολουθήσουμε την συζήτηση και είμεθα υποχρεωμένοι να αποχωρήσουμε (και οι βουλευτές της "Νέας Δημοκρατίας" ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ από την αίθουσα)».
5

Έτσι, το έγκλημα κατά της γλώσσας μας πραγματοποιήθηκε: με τρόπο σκανδαλώδη, αιφνίδιο, απροετοίμαστο και αντισυνταγματικό, και αν κρί­νουμε από την φλυαρία που επακολούθησε, την επιπόλαιη και αξιοδάκρυτη, η άσχετη αυτή, βαρυσήμαντη τροπολογία περί επιβολής του μονοτονικού στον ελληνικό Λαό ψηφίστηκε γύρω στις 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, για να επαληθευθεί ακόμη μια φορά το λεγόμενο από τον λαό μας: της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά...
Από πόσους ψηφίστηκε η τροπολογία αυτή; Κατά δήλωση του αείμνηστου Παναγ. Κανελλόπουλου -δεν ήταν παρών στην συνεδρίαση, αφού ουδείς εγνώριζε πως η Κυβέρνηση αιφνίδια θα εισήγαγε προσκολλημένο σε άσχετο, επουσιώδη νόμο, τέτοιο μέγιστο εθνικό θέμα για συζήτηση- ψηφίστηκε από όχι περισσότερους από 30 (τριάντα) βουλευτές! Την πληροφορία επαναλαμβάνει ο ποιητής-ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος («Έθνος» της 8.5.1990). Ό, τι λοιπόν έπλασαν αιώνες, στις 2 μετά τα μεσά­νυχτα το εγκρέμισαν 30 περίπου βουλευτές... Σκανδαλώδης, επιπόλαιη πρά­ξη αντεθνικής βαρύτητας.
6

Ο νόμος, έτσι που χαλκεύτηκε, δημοσιεύτηκε, καθώς μνημονεύσαμε πριν, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με άλλο τίτλο και χρειάζεται υπερβολική φαντασία για να τον ανακαλύψει κανείς.
Και όμως, ουδείς είχε τότε, ούτε τώρα, ζητήσει από την Πολιτεία την επιβολή του μονοτονικού. Το αίτημα του αιώνα μας για τη γλώσσα μας υπήρξε σταθερά ένα και μόνο: η αναγνώριση της δημοτικής, της γλώσ­σας του Εθνικού μας Ύμνου, ως της μοναδικής σήμερα γλώσσας του ελλη­νικού Λαού. Και την αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας -όχι την αιφνίδια επιβολή μιας νέας εντελώς πραγματικότητας-πραγματοποίησε η μεταδικτατορική Κυβέρνηση του κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή με Υπουργό Παιδείας τον κ. Γεώργιο Ράλλη, προσφέροντας στους μαθητές και στο Λαό μια απλοποιημένη και αρκετά συγχρονισμένη Νεοελληνική Γραμματική, που αντιμετωπίζει όλες σχεδόν τις εμπλοκές τονισμού των λέ­ξεων που βασάνιζαν τις παλιότερες γενιές, και κάνει εύκολο, εναρμονισμέ­νο το έργο του τονισμού -υπογραμμίζοντας συγχρόνως πως το μέγα χρέος, για δεκαετίες ίσως, όλων μας, είναι να μάθουμε να γράφουμε και να χρησι­μοποιούμε σωστά, όμορφα τη δημοτική.
7

Τότε βέβαια, αμέσως μετά την δικτατορία (με προδρόμους, πριν από την δικτατορία, δυο εφημερίδες της Θεσσαλονίκης που, ωστόσο, διατηρούσαν ένα σημάδι στη θέση των πνευμάτων και τόνιζαν όλες τις λέξεις), είχαν αρχί­σει κάποιες εφημερίδες της Αθήνας να εφαρμόζουν το μονοτονικό -για λό­γους οικονομικούς, όπως δήλωναν, για να κερδίσουν χρόνο στη στοιχειοθέ­τηση και στις διορθώσεις. Αλλά ποιος σοβαρός άνθρωπος θα διανοούνταν να υποστηρίξει ποτέ ότι εκδότες, φωτοσυνθέτες και διορθωτές θα καθορί­ζουν πώς θα γράφεται η γλώσσα; Η γλώσσα μας αποτελεί πνευματικό και ιστορικό γεγονός κρυσταλλωμένο μέσα στους αιώνες και δεν μπορεί να υπο­κύπτει σε πενιχρά χρησιμοθηρικά κριτήρια, όταν άλλες, νεότερες γλώσσες δεν τα δέχονται. Ούτε είναι λογικό -για να μην ειπούμε πως είναι καταγέλαστο- ανάλογα με τη στάθμη γλωσσικής μόρφωσης της πλειοψηφίας, ίσως, του λαού σε μια δεδομένη ιστορική περίοδο, η υπεύθυνη Πολιτεία να αυξάνει ή να περιορίζει τις αξιώσεις στη γλώσσα, ώστε η γλώσσα κάθε φορά -άθυρμα πλέον- να προσαρμόζεται στην οκνηρία των πολλών και όχι οι πολλοί στην αρετή της γλωσσικής παιδείας.
8

Μετά τη δημοσίευση του νόμου, άρχισε να εφαρμόζεται ένα εκτεταμένο σχέδιο φανατικής γλωσσικής και υλικής καταστροφής:

α) τρομοκρατήθηκαν από την Εξουσία όλοι οι υπάλληλοι του Δημοσίου και των Δημοσίων Οργανισμών (ξεχωριστά οι εκπαιδευτικοί, βέβαια), μη τυχόν και αντιδράσουν, και δεν εφαρμόσουν το μονοτονικό.

β) Καταστράφηκαν χιλιάδες χιλιάδων βιβλία εκπαιδευτικά, αξίας πολλών εκατομμυρίων, επειδή η γλώσσα τους ήταν δημοτική πολυτονική, και ξαναστοιχειοθετήθηκαν μονοτονικά -ωσάν τα πνεύματα και οι τόνοι να εμπόδιζαν την ανάγνωσή τους από τους μονοτονιστές, ενώ το αντίθετο λογι­κά συμβαίνει: όταν για κάποιον αναγνώστη λείπουν κάποια σημεία γνωρι­μίας και τονισμού των λέξεων, αυτός δυσκολεύεται να διαβάσει ένα κείμενο και χάνει χρόνο.

γ) Ναυάγησε η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής -της κληρονομιάς μας- στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στις Φιλοσοφικές Σχολές.

δ) Άρχισε η βιαστική, ασθματική και άκριτη «μετάφραση» των Βασικών Νόμων του Κράτους, πριν προλάβει να δουλευτεί με την κρατική πρακτική η δημοτική γλώσσα, αλλά για να περάσει, μαζί με τη δημοτική, και το μονοτονικό -με προφανή βιασμό του ρυθμού εξέλιξης και κάθαρσης της γλώσσας μας, αλλά και της νόμιμης αναχώνευσης και μίξης των στοιχείων της.
9


Αμέσως μετά από αυτή την αιφνίδια, βίαιη αλλαγή, αρκετοί μορφωμένοι Έλληνες -κάποιοι από αυτούς με το αγιάτρευτο «σύνδρομο του προοδευτισμού»...- εκοιμήθηκαν, καθώς θα έλεγε ο Λαός μας, πολυτονιστές και την επόμενη κιόλας ημέρα, χωρίς να αναρωτηθούν ή να ρωτήσουν τί και πώς, εξύπνησαν μονοτονιστές. Αιφνίδια, τα χαράματα της 11ης προς την 12η Ιανουαρίου 1982, μετά από μια ολόκληρη ζωή, κατάλαβαν τί δεν ήταν γράφοντας επί τόσες πριν δεκαετίες. Κι από τότε, υποστηριχτές των 30 βουλευτών που νυσταγμένοι εψήφισαν το μονοτονικό, δεν έπαψαν να το εφαρμόζουν και να το κηρύττουν, τονίζοντας τα οικονομικά, χρονικά και μορφωτικά του οφέλη.
Ρωτούμε: Ποια αρχαία γλώσσα, φυσιολογικά και αβίαστα εξελισσόμενη μέσα στους αιώνες, εφάρμοσε εκπτώσεις στις αξιώσεις ιστορικής μνήμης και ακρίβειας, υποκύπτοντας σε μη γλωσσικά, δηλαδή δικά της, αυτόνομα και όχι εμπορευματολογικά κριτήρια; Τότε, αν τέτοια κριτήρια ισχύσουν, η γλώσσα μας, χαροποιώντας τους οκνηρούς, ημιμαθείς, καθώς και τις πολυε­θνικές των ηλεκτρονικών υπολογιστών, έπρεπε να εφαρμόσει το λατινικό αλφάβητο -οπότε πολλά τα οικονομικά και άλλα υλικά οφέλη... Και όμως, όλες οι γλώσσες με μακρό παρελθόν -και όχι τόσο μακρό όσο η ελληνική- είναι δύσκολες, απαιτητικές, πυκνές σε μνήμη σημειολογική, και αρνούνται να υποταγούν σε κριτήρια χρησιμοθηρικά. Μετά από συζητήσεις 100 και πλέον ετών, η γαλλική γλώσσα πέρυσι δέχτηκε κάποιες δειλές αλλαγές -στην πραγματικότητα: εναρμονίσεις- μετά από μηνών δημόσιες συζητήσεις, αλλά κι αυτές τις πενιχρές, δικαιολογημένες λογικά αλλαγές, τελικά τις απέκρου­σε η Γαλλική Ακαδημία -νόμιμος φρουρός της γλώσσας του Λαού.
Και εκείνοι δεν έχουν το βαρύ, ιερό χρέος να προασπίσουν, καθώς εμείς, που είμαστε και οι μόνοι, τα αρχαία μας Κείμενα, που χωρίς τόνους και πνεύματα δεν νοούνται. Και είναι γνωστή η νικηφόρα αντίσταση των Ισπανών στην ιταμή αξίωση των πολυεθνικών εταιριών για να καταργήσουν το ψηφίο η~.
10

Με τον αιφνίδιο, αντισυνταγματικό τρόπο που επιβλήθηκε μεταμεσονύχτια το μονοτονικό, κανείς δεν θέλησε να συνειδητοποιήσει, ούτε ο απληρο­φόρητος Υπουργός τότε Παιδείας, πώς δημιουργήθηκε με τη συνεργεία 30 βουλευτών, της πενιχρότερης που γίνεται μειοψηφίας της Βουλής των Ελλήνων, ένας νέος γλωσσικός διχασμός του Λαού μας.
Τότε δημοσιεύτηκε και η ακόλουθη Διακήρυξη Ελλήνων Συγγραφέων:
«Πιστεύαμε πως η πράξη της Πολιτείας με την οποία, πριν λίγα χρόνια, αναγνώρισε την δημοτική ως την μοναδι­κή γλώσσα του Έθνους μας σήμερα, θα λύτρωνε τον λαό μας από την μάστιγα ενός, πολιτικοποιημένου μάλιστα γλωσσικού ζητήματος και θα ήταν η απαρχή μιας βαθύτερης μελέτης και γνώσης της γλώσσας, μιας συνειδητότερης χρήσης και γραφής των λέξεών της.
Αντί γι' αυτό, με λύπη μας είδαμε να δημιουργείται τε­χνητά, αμέσως, ένα νεόμορφο γλωσσικό πρόβλημα, το πρό­βλημα του τονισμού των λέξεων στον γραπτό λόγο και, μαζί μ' αυτό, να συζητείται κιόλας το θέμα της γραφής των λέξε­ων από μερικούς, δηλαδή η πλήρης εξάρθρωση της ελλη­νικής γλώσσας. Κι εκείνοι που δημιούργησαν το πρόβλημα αυτό, φρόντισαν να το πολιτικοποιήσουν, χωρίς ν' αντιλαμ­βάνονται ότι, αναθέτοντας στην Πολιτεία πάλι την λύση του, ανελάμβαναν απέναντι στο Έθνος βαρύτατη ευθύνη. Κι έτσι έχουμε νέα γλωσσική εμπλοκή στην Ελλάδα.

Επειδή όμως:

1. Οι λέξεις, όπως μας τις παρέδωσαν οι πατέρες του Δημοτικισμού, γράφονται έτσι επί 2000 τώρα χρόνια, έχο­ντας κρυσταλλώσει παράδοση αξιοσέβαστη, ακόμη κι από τους ξένους·

2. το πώς θα γράφονται οι λέξεις είναι πάντοτε αρμοδιό­τητα αποκλειστική των συγγραφέων ενός τόπου και ποτέ άλλων παραγόντων της ζωής·

3. το κύριο χρέος μας σήμερα είναι να μάθουν να μιλούν και να γράφουν οι Έλληνες σωστά την παραδομένη δημοτι­κή·

4. οι απλοποιήσεις της γλώσσας μας τα τελευταία χρόνια περιόρισαν στο ελάχιστο τις δυσκολίες τονισμού των λέξε­ών της,

διακηρύσσουμε ότι:

δεν δεχόμαστε οποιαδήποτε αλλαγή στην γραφή των λέ­ξεων της γλώσσας μας και θα συνεχίσουμε να γράφουμε και να τυπώνουμε τα βιβλία μας με σέβας προς την ζωντα­νή γλωσσική παράδοση και την πλήρη μορφή των λέξεων, όπως μας δίδαξαν οι πατέρες του Δημοτικισμού και οι με­γάλοι Νεοέλληνες συγγραφείς.

Οι συγγραφείς:
Νίκος Αθανασιάδης, Τάσος Αθανασιάδης, Έφη Αιλια­νού, Ορέστης Αλεξάκης, Κώστας Ασημακόπουλος. Τάκης Βαρβιτσιώτης, Όλγα Βότση, Νικηφόρος Βρεττάκος, Πέ­τρος Γλέζος, Μαργαρίτα Δαλμάτη, Διαλεχτή Ζευγώλη-Γλέζου, Λιλή Ζωγράφου, Νανά Ησαΐα, Ιουλία Ιατρίδη, Πάνος Καραβιάς, Αντρέας Καραντώνης, Ζωή Καρέλλη, Γρηγ. Κασιμάτης, Τάσος Κορφής, Γιωργής Κότσιρας, Β. Κωνσταντίνος, Χριστόφορος Λιοντάκης, Ν.Κ. Λούρος, Χρήστος Μαλεβίτσης, Γ. Μανουσάκης, Μελισσάνθη, Ε.Ν. Μόσχος, Δημήτρης Μυράτ, Έλλη Νεζερίτη, Θεόδ. Ξύδης, Θ. Παπαθανασόπουλος, Δημ. Παπακωνσταντίνου, Λένα Παππά, Π. Β. Πάσχος. Γ. Πατριαρχέας, Ν. Γ. Πεντζίκης, Ε.Ν. Πλάτης, Αλέξης Σολομός, Τατιάνα Σταύρου, Γεωρ­γία Ταρσούλη, Φώφη Τρέζου, Ιωάννου Τσάτσου, Κώ­στας Ε. Τσιρόπουλος, Θ.Δ. Φραγκόπουλος, Νίκος Φωκάς, Παναγιώτης Φωτέας, Ερρίκος Χατζηανέστης, Ντίνος Χριστιανόπουλος».

Το Μανιφέστο αυτό, που προκάλεσε οργή, ύβρεις και συκοφαντήσεις-λιβελλογραφήματα των οψίμων μονοτονιστών, ακολούθησαν πλήθος γνώμες εξεχόντων ανθρώπων του πνευματικού μας πολιτισμού -και μόνο αυτά θα αναχαίτιζαν μιαν ευαίσθητη, με εθνική συνείδηση Κυβέρνηση και θα την έφερναν σε αυτο-επίγνωση, ώστε τουλάχιστο να θέσει σε ευρύτατη, λαϊκή συζήτηση το θέμα και να μην επιμείνει στην αυταρχική επιβολή του μονοτονικού.


Ο Οδυσσέας Ελύτης εδήλωσε:

«Εγώ είμαι υπέρ του παλαιού συστήματος, εναντίον του μονοτονικού και υπέρ της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι η βάση για να ξέ­ρεις την ετυμολογία των λέξεων. Η σημερινή κακοποίηση της γλώσσας με ενοχλεί και αισθητικά. Θέλω να δω γραμμένο "καφενείον" κι ας μην το προ­φέρουμε το «ν». Τώρα, όλες οι λέξεις έχουν μια τρύπα».


Ο Νικηφόρος Βρεττάκος υπογράμμισε:

«Υπερτιμήθηκε η άποψη ότι διευκολύνει τους μαθητές, κάτι που, ίσως, είναι αντιπαιδαγωγικό. Υπάρχει, άλλωστε και μια παράδοση που εκφράζει την άποψη μεγάλων παιδαγωγών, οι οποίοι επιμένουν ότι το παιδί πρέπει να κοπιάζει για να γίνει άνθρωπος ικανός, ώστε στη ζωή του ν' αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες. Υποστηρίχτηκε, επίσης, υπέρ του μονοτονικού και η άποψη ότι διευκολύνονται οι τυπογράφοι και οι στοιχειοθέτες, γενικά, και ότι οι εκδόσεις, πάλι γενικά, γίνονται οικονομικότερες.
Παραγνωρίστηκαν, όμως, οι λόγοι που επέβαλαν στους "Αλεξανδρινούς χρόνους την καθιέρωση των τόνων, οι οποίοι ισχύουν και σήμερα. Πολλές φορές, τα γραπτά μου δεν διαβάζονται σωστά όταν τυπώνονται στο μονοτονικό. Ας ελπίσουμε ότι θα επανεξεταστεί μελλοντικά το θέμα κι ότι θα επι­κρατήσουν σωφρονέστερες απόψεις».


Ο Κορνήλιος Καστοριάδης ετόνισε:

«Τώρα για το μονοτονικό. Αν δεν θέλετε κύριοι του Υπουργείου να κάνετε φωνητική ορθογραφία, τότε πρέπει ν' αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα, γιατί αυτοί που τους βάλανε, ξέρανε τι κάνανε. Δεν υπήρχαν στα αρχαία ελληνικά, γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Αυτοί, οι Κριαράς και οι άλλοι (...) που έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις -αυτό παρακαλώ να γραφτεί στις εφημερίδες- δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα. Δεν ξέρουν αυτό που γνώριζε η κόρη μου στα τρία της χρόνια. Μάθαινε μία λέξη και μετά έψαχνε για τις συγγενείς της. Αυτό είναι μια γλώσσα. Ένα μάγμα, ένα πλέγμα, όπου οι λέξεις παράγονται οι μεν από τις δε, όπου οι σημασίες γλιστράνε από τη μια στην άλλη, είναι μια οργανική ενότητα από την οποία δεν μπορείς να βγάλεις και να κολλήσεις πράγματα, δυνάμει μιας ψευτοκυβέρνησης, καθισμένος σ' ένα γραφείο στο υπουργείο Παιδείας. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι τελικά η καταστροφή της συνέχειας. Ήδη τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων ελληνικών. Δηλαδή πάμε να καταστρέψουμε ό,τι κτίσαμε πριν λίγα χρόνια; Αυτή είναι η δραματική μοίρα του σύγχρο­νου ελληνισμού».
Ακολούθησαν διαμαρτυρίες, δημόσιες συζητήσεις, προσφυγές. Η Κυβέρνηση έμεινε ασυγκίνητη, πιστεύοντας πως από χρόνο σε χρόνο θα κέρδι­ζε με καταναγκασμό, τρομοκράτηση, διαδόσεις πως δεν υπάρχουν πια γρα­φομηχανές πολυτονικές, ούτε τυπογράφοι πολυτονιστές, πως το Κράτος δεν αγοράζει τάχα βιβλία πολυτονικά, πως θα επιβαλλόταν τελικά το μονοτονικό. Ερωτούμε όμως: μπορεί μια εξαναγκαστική πρακτι­κή 8 χρόνων να ανατρέψει παράδοση πρακτικής πολλών αιώνων; Ας μας απαντήσουν οι υπεύθυνοι.
Πάντως, και τα παιδιά μας, στα δίσεχτα αυτά χρόνια, δεν έμαθαν καλύτε­ρα τη γλώσσα μας, επειδή καταργήθηκαν τόνοι και πνεύματα, και τα γραπτά τους, κατά γενική ομολογία, κάθε χρόνο είναι και πιο αξιοθρήνητα, πειστή­ρια γλωσσικής διάλυσης. Η πλειονότητα των συνειδητών συγγραφέων μας εξακολουθεί να γράφει πολυτονικά -και των νέων συγγραφέων μας επίσης, όχι μόνο των παλιότερων,- σπουδαία περιοδικά και διαπρεπείς εκδοτικοί Οίκοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το πολυτονικό και ο Λαός επιμένει. Ιερή εθνική επιμονή, αξιοθαύμαστη αντίσταση στην καταστροφή.
11

Συμπεραίνουμε:

1. Η επιβολή του μονοτονικού υπήρξε α) άκαιρη, β) αυθαίρετη, γ) αυταρ­χική, δ) αιφνίδια, ε) αντισυνταγματική, στ) δεν έγινε από τον Λαό μας, και κυρίως από τους ειδικά ενδιαφερομένους, αποδεκτή. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα αληθινό Σκάνδαλο πανεθνικής σημασίας.

2. Η «Νέα Δημοκρατία» ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΕ να εφαρμόσει το μονοτονικό. Ο σημερινός Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αντιστά­θηκε προσωπικά στην εσπευσμένη, καταστροφική εκείνη πράξη και διέταξε την αποχώρηση όλων των βουλευτών της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευ­σης από την μεταμεσονύχτια συνεδρίαση της Βουλής. Επομένως, ούτε το Κόμμα, ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε οι Υπουργοί του, ούτε οι βουλευτές του έχουν ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΕΣΜΕΥΣΗ και υποχρέωση να εφαρμόσουν και να επιμείνουν στο μονοτονικό. Δεν συνέπραξαν, ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΝ στην χάλκευση του Σκανδάλου αυτού.
12

Ζητούμε:

1. Να διατάξει η Κυβέρνηση και να αρχίσει ο αξιότιμος κ. Υπουργός Παιδείας, σε συνεργασία με την κ. Υπουρ­γό Πολιτισμού, την επανασυζήτηση περί μονοτονικού. Την ανοιχτή, δημοκρατική και άφοβη συζήτηση και να κληθούν σ' αυτό τον αντιαυταρχικό διάλογο όλοι οι αρμόδιοι: η Ακαδημία Αθηνών, τα Πανεπιστή­μια, τα Σωματεία Λογοτεχνών.

2. Να επιτρέψει αμέσως η Κυβέρνηση ώστε όλοι οι κρατικοί λειτουργοί και των τριών Εξουσιών της Δημοκρατίας να μπορούν, αν κριθούν, ελεύθε­ρα να γράφουν πολυτονικά, χωρίς φόβο και οποιαδήποτε πίεση.

3. Να τεθούν τα συμπεράσματα των συζητήσεων αυτών, αν όχι στην άμε­ση κρίση, όπως θα άρμοζε, των Ελλήνων με σαφές δημοψήφισμα, στην Εθνική Αντιπροσωπεία και σε ειδική συνεδρίαση έγκαιρα και πλήρως προετοιμασμένη, ώστε εκείνη να αποφασίσει ελεύθερα, υπεύθυνα, ελλη­νικά.

Αθήνα, Σεπτέμβριος 1991

Read More

ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΗΣ......ΠΟΛΛΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ανεπίσημος τουρκικός χάρτης του Αιγαίου, στον οποίο διακρίνεται η γραμμή διχοτόμησής του από βορά προς νότο, με βάση τον 25ο Μεσημβρινό, όπου η Τουρκία οριοθετεί αυθαίρετα την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ και αντίστοιχα το FIR, εγκλωβίζοντας τα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου. Διακρίνεται, επίσης, το όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων 6 ν. μιλίων, όπως και τα ελληνικά νησιά, που, κατά την Τουρκία, είναι «γκρίζες ζώνες»

Επιταχύνονται, όπως όλα δείχνουν, τα σενάρια αλλαγής των συνόρων στο Αιγαίο, με την επαναοριοθέτηση και συρρίκνωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βυθό, θάλασσα και.... αέρα. Τις εξελίξεις οδηγούν η δίψα των πολυεθνικών και της ντόπιας αστικής τάξης για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων. Πριν και μετά την ….

επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρ. Ερντογάν στις 22 Οκτώβρη στην Αθήνα, άρχισε να ανοίγει η βεντάλια των διευθετήσεων που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των «διερευνητικών επαφών» Ελλάδας - Τουρκίας, σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων.
Τα σχετικά δημοσιεύματα στον Τύπο κορυφώθηκαν με τα όσα είδαν το φως για τη συνεδρίαση, την περασμένη Τρίτη, 26 Οκτώβρη, του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου, με αντικείμενο την «επέκταση» των ελληνικών (!!!) χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 7-8 ν.μίλια. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αυτό που προωθείται είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου με άξονα τον 25ο Μεσημβρινό.
όπως είναι η πάγια επιδίωξη της Τουρκίας.
Στην εδραίωση του καθεστώτος αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, εκτός από τις τουρκικές παραβιάσεις και τις ενδοΝΑΤΟικές ρυθμίσεις, έχει συμβάλει η στρατηγική επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων να μην ορίσουν την ελληνική ΑΟΖ στο θαλάσσιο χώρο. Πρόκειται για νόμιμο δικαίωμα που απορρέει από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και η απεμπόλησή του έχει σαν αποτέλεσμα καμιά οικονομική δραστηριότητα να μην μπορεί να αναπτυχθεί πέρα από το σημερινό όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων, στα 6 ν. μίλια.
Ολα αυτά σε μια περιοχή, όπως το Αιγαίο, διάσπαρτη από εκατοντάδες ελληνικά νησιά - υπάρχουν μόνο δύο τουρκικά, η Ιμβρος και η Τένεδος - όπου αν εφαρμοστούν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου τότε η υφαλοκρηπίδα - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε ποσοστό άνω του 80% αποτελεί ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα. Αντίστοιχη είναι και η περιοχή ευθύνης για τις πτήσεις, το γνωστό FIR.
Το θέμα της συνεδρίασης του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου με αντικείμενο τις διευθετήσεις στο Αιγαίο αποκαλύφθηκε από τα τουρκικά ΜΜΕ. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο «Kanal D», σε μια συνεδρίαση διάρκειας 4,5 ωρών, το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε θέματα που αφορούν την «υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, το διεθνή εναέριο χώρο και την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο»!
Πιο συγκεκριμένα, εξέτασε σενάρια για την «επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε μερικές περιοχές στα 7 μίλια και σε μερικές 8 μίλια», στο πλαίσιο της «ανασκόπησης της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα».

Πλαίσιο γενικευμένων εκχωρήσεων
Η ελληνική κυβέρνηση δε διέψευσε τις διαρροές στον τούρκικο Τύπο, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή να δηλώνει την Τετάρτη ότι «τα σενάρια που συζητάει το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο δε μας αφορούν, εμείς έχουμε πάγιες θέσεις». Ο ισχυρισμός αυτός είναι άτοπος. Τα σενάρια αφορούν άμεσα την Ελλάδα και έχουν με βεβαιότητα συζητηθεί στις διμερείς επαφές κεκλεισμένων των θυρών. Εξάλλου, ένα ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα προφανώς και δεν αποτελεί τουρκική αρμοδιότητα, εκτός εάν τίθεται ζήτημα τοποθέτησης της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι σε μια τέτοια διευθέτηση.
Το αντικείμενο της επίμαχης συνεδρίασης δεν είναι παρά η φόρμουλα «διευθέτησης» που είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» με δημοσίευμα στις 15 Σεπτέμβρη 2010. Εκεί σημειωνόταν ότι στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, οι δύο πλευρές έχουν καταλήξει σε συμφωνία συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, στη βάση της αποδοχής τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων», κάτω από την ομπρέλα των ισχυρών πολυεθνικών συμφερόντων και του ΝΑΤΟ.
Αναφερόταν, επίσης, ότι η συμφωνία περιλαμβάνει «χάρτες για τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, λαμβάνοντας κατά περίπτωση ως εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων άλλοτε τα 6 μίλια και άλλοτε τα 8». Για το θέμα υπάρχουν και άλλα δημοσίευμα στον Τύπο, στα οποία αναφέρεται ότι οι διερευνητικές για την υφαλοκρηπίδα φαίνεται πως έχουν φθάσει πολύ κοντά σε μια κωδικοποίηση, με διαβαθμισμένη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, που θα φθάνουν στα 12 ν. μίλια σε ορισμένες περιοχές, αλλά θα περιορίζονται στα νησιά.
Ανιχνεύοντας τις συνέπειες των προωθούμενων ρυθμίσεων στο Αιγαίο, πρέπει πριν απ' όλα να γίνει σαφές ότι ο όρος «επέκταση» των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι ψευδεπίγραφος. Μια τέτοια ρύθμιση αποτελεί συρρίκνωση και εγκατάλειψη - εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφού τα ελληνικά χωρικά ύδατα, σύμφωνα με την ισχύουσα σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, μπορούν να επεκταθούν στα 12 ν. μίλια.
Η όποια διευθέτηση στα χωρικά ύδατα - η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει «αιτία πολέμου» (κάζους μπέλι) την άσκηση του νόμιμου ελληνικού δικαιώματος για επέκτασή τους στα 12 ν. μίλια - θα αποτελέσει τη βάση για διευθέτηση και των υπόλοιπων ζητημάτων. Στην ουσία, ο ορισμός των ελληνικών χωρικών υδάτων κάτω από τα 12 ν. μίλια ισοδυναμεί σε αποτελέσματα με επαναχάραξη των συνόρων.
Αν τα ελληνικά χωρικά ύδατα οριστούν στα 7 ή 8 ν. μίλια (σήμερα είναι 6 ν. μίλια), στα πλαίσιο μιας ελληνοτουρκικής διευθέτησης, αυτό σημαίνει οριστική εγκατάλειψη του δικαιώματος για επέκταση στα 12 ν. μίλια. Κάτι τέτοιο θα συμπαρασύρει ανάλογη οριοθέτηση και συρρίκνωση στον ελληνικό εναέριο χώρο, που σήμερα είναι 10 ν. μίλια, χωρίς να την αποδέχεται η Τουρκία, επικαλούμενη ότι το Διεθνές Δίκαιο ορίζει ως εθνικό εναέριο χώρο τον υπερκείμενο των εθνικών χωρικών υδάτων εναέριο χώρο.
Η ελληνική πλευρά απαντούσε με το επιχείρημα ότι αφού έχει το δικαίωμα επέκτασης των εθνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια, αυτό συνεπάγεται ότι ο ορισμός μόνο του εθνικού εναέριου χώρου στα 10 ν. μίλια υπερκαλύπτεται από το ευρύτερο δικαίωμα των 12 ν. μιλίων. Ολες όμως αυτές οι διευθετήσεις στην πράξη χαρτογραφούν - οριοθετούν και την υφαλοκρηπίδα - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).

Το σπέρμα για νέες εντάσεις
Είναι σαφές ότι ο περιορισμός, και μάλιστα επιλεκτικός, των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7-8 ν. μίλια από τις ελληνικές ακτές δε γίνεται για την εξασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, η οποία άλλωστε επιτρέπεται (αβλαβής διέλευση) ακόμα και στα εσωτερικά ύδατα (Σούνιο). Γίνεται για να τεθεί ως βάση διανομής της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ. Τυχόν καθιέρωση ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7-8 ν. μίλια θα έχει ως αποτέλεσμα να μην κλείνει με ελληνικά χωρικά ύδατα η αλυσίδα που σχηματίζουν τα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου και έτσι μένει ανοιχτό το Αιγαίο, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ίδια την άμυνα της χώρας.
Δηλαδή, τα διεθνή ύδατα, ανάμεσα στα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου και την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και ανάμεσα σε ελληνικά νησιά, όπως και προς την ανοιχτή Μεσόγειο, η εκμετάλλευση των οποίων αποτελεί αποκλειστικό ελληνικό δικαίωμα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, μένουν «ελεύθερα» για να αποτελέσουν αντικείμενο μοιρασιάς.
Εδώ έρχονται τα διάφορα σενάρια μοιρασιάς της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, όπως αυτό των «δακτύλων», με βάση τα οποία παραχωρούνται στην Τουρκία θαλάσσιες περιοχές που ξεκινάνε από τα μικρασιατικά παράλια και εκτείνονται σε βάθος προς τα δυτικά, παραβλέποντας την παρουσία ελληνικών νησιών.
Συνέπεια αυτών των ρυθμίσεων είναι να κουρελιάζεται και η αποκλειστική αρμοδιότητα της Ελλάδας για τον έλεγχο των πτήσεων στο Αιγαίο, το γνωστό FIR. Οπως επίσης εξουδετερώνεται το δικαίωμα άμυνας, μαζί με τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, αφού πλέον με τις προωθούμενες διευθετήσεις θα δημιουργηθούν στο μέσον του Αιγαίου νησίδες τουρκικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δικαιώματα ασφάλειας τυχόν εγκαταστάσεων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων, που πλέον θα επικαλείται η Τουρκία.
Στο ίδιο πλαίσιο προωθείται και η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, με διακοπή - σε πρώτη φάση - των πτήσεων μαχητικών αεροσκαφών, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ που αφορούν στη δομή και τη λειτουργία του.
Είναι σαφές ότι οι διευθετήσεις που έχουν δρομολογηθεί σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων αντανακλούν τις επιδιώξεις της αστικής τάξης σε Ελλάδα και Τουρκία για κερδοφορία από τη συνεκμετάλλευση του φυσικού ενεργειακού πλούτου που κρύβει το Αιγαίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη συνάντηση με τον Τ. Ερντογάν, ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλιαγμένη (22/10/2010) παραδέχτηκε στη διάρκεια συζήτησης με δημοσιογράφους ότι η «κυβέρνηση έχει κάνει επαφές με τη "Shell" (σ.σ. το γνωστό βρετανικό - ολλανδικό πετρελαϊκό κολοσσό) και δύο άλλες χώρες για το θέμα της εξόρυξης στο Αιγαίο»!

Read More

ΤΟΥΡΚΑΛΑ ΕΜΜΙΣΘΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

Η κόρη του πρώην Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Ismael Cem φέρεται να έχει προσληφθεί ως σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου με αρμοδιότητα τις “πράσινες” επενδύσεις, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται δημοσίευμα της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος. Η Ipek Nur Cem Taha θα αμοίβεται για τις υπηρεσίες της από το υστέρημα των Ελλήνων φορολογούμενων παρά το γεγονός ότι κατάγεται από εύπορη οικογένεια Σαμπαταϊστών της γείτονος. Πλέον προκύπτει μείζον ηθικό και πολιτικό ζήτημα καθώς το όνομα του θανόντα Ismael Cem εμπλέκεται στο δυνητικό υπουργικό συμβούλιο που θα αναλάμβανε τα ηνία της εξουσίας, με βάση το σχέδιο πραξικοπήματος Βalyoz της φασιστικής-τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.

Read More

ΤΙ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ;

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ( ΟΧΙ ΠΛΕΟΝ ΕΛΑΔΟΣ ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ) ΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΙ,ΤΗΝ ΜΙΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ
ΕΔΩ ΚΥΡΙΟΙ ΑΥΡΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ,ΜΠΑΣΚΕΤ,ΒΟΛΕΥ,ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΓΩ ΤΙ
ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ 19 ΜΑΙΟΥ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΑΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΣ ΕΟΡΤΗ ΠΟΙΑ ΕΟΡΤΗ
ΕΣΕΙΣ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ
ΑΛΛΑ ΕΔΩ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΟΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 40


«την 28η Οκτωβρίου δεν εορτάζουμε το Έπος του ΄40 αλλά την "Ημέρα κινουμένων σχεδίων"» !!!

Αμ δεν είναι πλέον "ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ"!!!
28η Ὀκτωβρίου
Παγκόσμια ἡμέρα κινουμένων σχεδίων!!

Συμμέτοχος καί πρωτοπόρος στήν «ἀναδόμηση» τῆς νεολαίας μας, ἡ «ΕΘΝΙΚΗ» Τράπεζα Ἑλλάδος, στό περιοδικό της «Ἐθνική Παίδων» ὑπενθυμίζει στά παιδιά μας ὅτι μέσα στόν Ὀκτώβριο μιά σημαντική ἡμερομηνία πού δέν πρέπει νά ξεχάσουν εἶναι ἡ 28η Ὀκτωβρίου, ἡ παγκόσμια ἡμέρα κινουμένων σχεδίων!! (συνοδεύεται καί ἀπό ἀνάλογο παιδαγωγικό σκίτσο τοῦ Μίκυ Μάους σελ. 9 -( 11 στο pdf)
Καί γιά νά συμπληρώσουν τή διαπαιδαγώγηση τῆς νεολαίας καί τή μύησή της στίς ἀνατολικές Παραθρησκεῖες στίς σελίδες 22-23 ἐνημερώνουν τά παιδιά πόσο χρήσιμη εἶναι ἡ ΓΙΟΓΚΑ γιά τή σωματική καί πνευματική τους ἀνάπτυξη.

Κατά τά ἄλλα ἡ κρίση δέν εἶναι μόνο οἰκονομική, ἀλλά πρωτίστως κρίση ἀξιῶν, λένε ὁμόφωνα ὅλοι οἱ ταγοί τοῦ Ἔθνους μας.
Μήπως τουλάχιστον θἄπρεπε νά πᾶνε μερικά emails διαμαρτυρίας στούς κυρίους αὐτούς;
(ethnikipaidon@nbg.gr)


Η Τράπεζα της Ελλάδος στο όνομα των «Δημοσίων Σχέσεων» και του κτισίματος του λεγομένου εμπορικού «Image », προωθεί ένα παιδικό - νεανικό περιοδικό.*

Ξεκινώντας να ξεφυλίζουμε το 4ο τεύχος του Φθινοπώρου ΄10, βλέπουμε ένα καταιγισμό από διαφημίσεις, για πακέτα και προγράμματα συμβολαίων της Τράπεζας, στην συνέχεια καταιγισμός διαφημίσεων από την Microsoft και συγκεκριμένα το Office 2010, διαφημίσεις προγραμμάτων κινητών καρτο-internet της Vodafon (να θυμηθούμε τις διαφημίσεις της στα Αλβανικά εντός Ελλάδος, καθώς επίσης και τον εξευτελισμό της επανάστασης του ΄21)
Φτάνουμε στην επίμαχη σελίδα 9 (11 στο pdf ), όπου βλέπουμε το τραγικό :

Read More

ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ

Mετά από μήνες προσπαθειών, μετά από πολλά ξενύχτια στους υπολογιστές, μετά από πολλές απογοητεύσεις, επιθέσεις, απειλές αλλά και από μεγάλη συμμετοχή και προσπάθεια, έφτασε η στιγμή να περάσουμε σε πράξεις.
Οι υπογραφές που συγκεντρώνονται θα κατατεθούν ,όπως είχαμε εγγυηθεί από την αρχή στον παραλήπτη τους. Γνωρίζουμε καλά ότι για να γίνει άρση της βουλευτικής ασυλίας πρέπει να γίνει αναθεώρηση του συντάγματος - πράγμα σχεδόν αδύνατον - διότι είναι συνταγματικό δικαίωμα των βουλευτών (δηλ.προβλέπεται από το Σύνταγμα). Για να απαγγείλει κατηγορίες η Δικαιοσύνη σε έναν βουλευτή απαιτείται ή άδεια της Βουλής . Είναι δε χαρακτηριστικό πως από το 1974 έως σήμερα κατατέθηκαν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο σχεδόν 700 αιτήσεις για την άρση της ασυλίας από τις οποίες έγιναν αποδεκτές τρεις!!. ενώ κατά την καθ όλη τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, η άδειες περί άρσης της ασυλίας δόθηκε μόνο σε δέκα περιπτώσεις!!!..
Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε είναι να υποχρεώσουμε τη Βουλή, να δίνει παντα την άδεια στη Δικαιoσύνη για συνέχιση των νομικών και δικαστικών ενεργειών και περεταίρω δίωξης.

Δεν απαιτείται συγκεκριμένος αριθμός υπογραφών που πρέπει να συγκεντρωθούν, διότι ένα αίτημα είναι αυτό ακριβώς που λέει. Αιτείται. Ζητάει δηλαδή κάτι, κι ανεξάρτητα από τον αριθμό των υπογραφών (ακόμα κι αν είναι ολόκληρο το εκλογικό σώμα) δεν νομιμοποιείται να δημιουργεί υποχρέωση εκτέλεσης του αιτήματος. Το αίτημά μας είναι ένα μέσο πίεσης προς την Νομοθετική εξουσία ώστε να πετύχουμε την άρση της βουλευτικής ασυλίας προς χάριν της ισότητας και της ισονομίας των πολιτών. Οσο περισσότερες υπογραφές έχουμε, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση που θα υποστούν.

Θέλοντας λοιπόν να στείλουμε ένα μήνυμα ΠΡΙΝ τις εκλογές σας καλούμε όλους Την Τετάρτη 3 Νοεμβρίου , στις 4 μμ ,έξω από το προεδρικό μέγαρο Βασιλέως Γεωργίου Β΄2, με τα έντυπά σας με σκοπό

ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΜΑΣ στον πρόεδρο της Δημοκρατίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όσοι από εσάς δε θα μπορέσετε να παραβρεθείτε, στείλτε μας ταχυδρομικά τα έντυπα με τις υπογραφές στη διεύθυνσηΠειραιάς: ΣΙΑΡΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ - post restante - Κεντρικό Ταχυδρομείο Πειραιώς - ΤΚ 18531
Οσοι από εσάς θέλετε να συμμετέχετε στη διαδικασία, στείλτε μας ένα email στο isonomia-gia-olous@hotmail.com

Συλλέξτε τις υπογραφές από τους γνωστούς και τους φίλους σας . Αν δε μπορέσετε να παραβρεθείτε ταχυδρομίστε τις έγκαιρα !!! Με ένδειξη επείγον !!! Είμαστε στη διάθεση όλων σας. Καλή μας επιτυχία !!!!!!!!!
Oι διαχεριστές του "Υπογράφουμε για την άρση της βουλευτικής ασυλίας"

Read More

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΗΝΕΣ......ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Ο Γιάννης Κολοβός θεωρείται από πολλούς ο πλέον τεκμηριωμένος αναλυτής σήμερα στην Ελλάδα για το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Με αφορμή την παρουσία του στις 2 Νοεμβρίου σε σχετικό συνέδριο στην Λάρνακα, όπου θα είναι μαζί με τον πρόεδρο του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. Σταύρο Καρκαλέτση εκ των εισηγητών, παρουσιάζεται η πλέον πρόσφατη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυσή του, σχετικά με την αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας στην Ελλάδα και τις παρενέργειες που έπονται.



Η ψήφιση του νομοσχεδίου που μετέβαλλε τις παραμέτρους για την κτήση της Ελληνικής ιθαγένειας από αλλοδαπούς και τα παιδιά τους αποτέλεσε μία νίκη των υποστηρικτών του κοσμοπολιτισμού (είτε αριστερού, είτε φιλελεύθερου). Αυτό το παραδέχονται και οι ίδιοι. Για παράδειγμα ο Στρατής Μπουρνάζος γράφει στην «Αυγή» ότι στο εν λόγω νομοσχέδιο «αξιακά, πολιτικά, γνωστικά παίζαμε στο δικό μας γήπεδο» (1). Μία αντίστοιχη άποψη εκφράζει και ο Απόστολος Καψάλης ο οποίος τονίζει ότι «η κτήση της ιθαγένειας για τους μετανάστες της δεύτερης και φυσικά της τρίτης γενιάς είναι διαχρονικά ένα βασικό αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνιστωσών του μεταναστευτικού κινήματος διεθνώς» (2).

Ομοίως και ο καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεράσιμος Κουζέλης παραδέχεται ότι το εν λόγω νομοσχέδιο «αποτελεί προϊόν διαδικασιών που οφείλονται σε μία ιδιότυπη ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς στο συγκεκριμένο πεδίο. Η Αριστερά, η ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά, είναι εκείνη που καλλιέργησε το κλίμα, απαίτησε και αγωνίστηκε και τελικά επέβαλε τη θεματική και την κατεύθυνση των λύσεων» (3).

Οι αρνητικές συνέπειες της νέας νομοθεσίας έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται καθώς οι μετανάστες, παρά την οικονομική κρίση και την αυξανόμενη ανεργία σε κλάδους στους οποίους κυρίως απασχολούνται, παραμένουν στην χώρα μας προκειμένου να καρπωθούν τα δικαιώματα και τις διευκολύνσεις που απορρέουν από την απόκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας. Όπως παραδέχεται ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλλοδαπών Μεταναστών Λάρισας Άγγελος Μήτσης «αυτή η εξέλιξη [η δυνατότητα ευκολότερης κτήσης της Ελληνικής ιθαγένειας] ουσιαστικά είναι που κρατά τους μετανάστες στην Ελλάδα. Έκαναν τόσα χρόνια υπομονή και δεν θέλουν να πάνε χαμένα…Η υπηκοότητα άλλωστε, θα μας δώσει το δικαίωμα και του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, κάτι που σημαίνει ότι θα αποκτήσουμε φωνή και υπόσταση, αρχής γενομένης από τις επικείμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τον Νοέμβριο» (4).

Γινόμενος πιο συγκεκριμένος αναφορικά με το θέμα της συμμετοχής των μεταναστών στις προσεχείς Αυτοδιοικητικές εκλογές, ο Μήτσης χαρακτηρίζει ως «πολύ σημαντική την κυβερνητική απόφαση, καθώς όλα αυτά τα χρόνια οι δήμαρχοι δεν ασχολούνταν με τα προβλήματα των μεταναστών…Αποφασίσαμε να πάμε συντεταγμένα και οργανωμένα, όλοι οι μετανάστες σε εκείνον τον συνδυασμό που θα μας πείσει για τις πραγματικές του προθέσεις, για την αναβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου…[Τ]ους υποψηφίους στους δήμους θα τους στηρίξουμε με βάση τις δεσμεύσεις τους απέναντί μας» (5).


Είναι πολύ νωρίς για να γίνει κριτικός σχολιασμός της εφαρμογής της νέας νομοθεσίας περί ιθαγένειας καθώς θα πρέπει να δούμε τα πρώτα αποτελέσματά της και να κρίνουμε κατόπιν. Όμως ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα γραφόμενα σε πρόσφατο άρθρο (6) του Δημήτρη Χριστόπουλου, προέδρου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου η οποία πρωτοστάτησε στην προώθηση των αλλαγών στην εν λόγω νομοθεσία. Στο άρθρο αυτό ο Χριστόπουλος παραδέχεται ότι «η πολιτογράφηση δεν αποτελεί υποχρέωση, αλλά δικαίωμα του ελληνικού κράτους το οποίο άπτεται του σκληρού πυρήνα των κυριαρχικών του αρμοδιοτήτων» (σελ. 24). Όμως, υπογραμμίζει ότι «η κανονιστική κρισιμότητα της μετάβασης από τις αποφάσεις στους κανόνες είναι μακροπρόθεσμα η πιο σημαντική αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στο δίκαιο της ελληνικής ιθαγένειας με την πρόσφατη μεταρρύθμιση…[Τ]ο άλμα είναι όντως το συγκριτικά μεγαλύτερο από όλα τα αντίστοιχα που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία εικοσαετία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (σελ. 22).

Σχολιάζοντας την παράγραφο 2 του άρθρου 1 του νέου Κώδικα Ιθαγένειας («Την Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον: α. ένας από τους γονείς του έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη Χώρα από τη γέννησή του…») ο Χριστόπουλος υπογραμμίζει ότι «η εισαγωγή της διάταξης αυτής αποτελεί μείζονα καινοτομία στο δίκαιο της ελληνικής ιθαγένειας εισάγοντας…την αυτόματη κτήση της ιθαγένειας για τη λεγόμενη ‘τρίτη γενιά’, τα παιδιά εκείνων των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα χωρίς οι ίδιοι να έχουν μπορέσει ή επιθυμήσει να γίνουν Έλληνες. Το αποτέλεσμα και η σκοπιμότητα της διάταξης είναι προφανής: τα παιδιά αυτά εξισώνονται απολύτως με τα παιδιά Ελλήνων, ακόμη και αν οι γονείς τους δεν το επιθυμούν» (σελ. 28-29).

Κατά τον Χριστόπουλο η παράγραφος 1 του άρθρου 1α («Τέκνο αλλοδαπών που γεννιέται και συνεχίζει να ζει στην Ελλάδα από γονείς που διαμένουν μόνιμα και νόμιμα και οι δυο στη Χώρα επί πέντε τουλάχιστον συνεχή έτη, αποκτά από τη γέννησή του την Ελληνική Ιθαγένεια, εφόσον οι γονείς του υποβάλουν κοινή σχετική δήλωση και αίτηση εγγραφής του τέκνου στο δημοτολόγιο του δήμου της μόνιμης κατοικίας του, μέσα σε τρία έτη από τη γέννηση») είναι «[η] σημαντικότερη καινοτομία που εισάγει σε ό,τι αφορά τους τρόπους κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας ο νέος νόμος» (σελ. 31).

Πάντως, μία παρέκκλιση από την παραπάνω παράγραφο αποτελεί η παράγραφος 2 του άρθρου 24 η οποία ορίζει ότι «Την Ελληνική Ιθαγένεια αποκτούν επίσης σύμφωνα με το άρθρο 1α παρ. 1 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας και όσα τέκνα αλλοδαπών έχουν γεννηθεί και συνεχίζουν να ζουν στην Ελλάδα από γονείς που διαμένουν νόμιμα και οι δύο στη Χώρα εφόσον κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου η νόμιμη διαμονή ενός τουλάχιστον εξ αυτών υπερβαίνει τα πέντε συνεχή έτη». Άρα δηλαδή για την κτήση της ιθαγένειας από κάποια τέκνα αλλοδαπών πρέπει και οι δύο γονείς να ζουν νομίμως στην χώρα αλλά μόνον ο ένας εξ’ αυτών απαιτείται να έχει συμπληρώσει τα πέντε συνεχή έτη νομίμου διαμονής. Όπως σχολιάζει ο Χριστόπουλος, η παράγραφος αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα «ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που μπορούν την επαύριον της δημοσίευσης του νόμου να κάνουν χρήση προκειμένου να αποκτήσουν την ιθαγένεια να μεγαλώνει σημαντικά» (σελ. 34, σημείωση 43)

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα σημεία του νόμου για τα οποία εκφράζει ενστάσεις ο Χριστόπουλος. Είναι λογικό να εικάσουμε ότι στα σημεία αυτά θα επικεντρωθεί η κριτική των υποστηρικτών του κοσμοπολιτισμού και επί αυτών θα επιχειρηθούν να ασκηθούν πιέσεις ώστε να επέλθουν «βελτιώσεις» επί το φιλομεταναστευτικότερον! Τα σημεία αυτά είναι:

α) το ότι πρέπει και οι δύο αλλοδαποί γονείς να διαμένουν νόμιμα και μόνιμα στην χώρα – άρα αποκλείονται τέκνα των οποίων ο ένας τουλάχιστον γονέας δεν διαμένει νομίμως

β) το ότι τα τέκνα αλλοδαπών που δεν έχουν γεννηθεί στην χώρα θα πρέπει να έχουν παρακολουθήσει επιτυχώς έξι τουλάχιστον σχολικές τάξεις - άρα αποκλείονται τέκνα που δεν έχουν επιτυχή παρακολούθηση αυτών των τάξεων

γ) το ότι τα τέκνα αλλοδαπών που δεν έχουν γεννηθεί στην χώρα θα πρέπει να έχουν φοιτήσει σε ελληνικό σχολείο στην Ελλάδα - άρα αποκλείονται τέκνα που έχουν φοιτήσει σε μη-ελληνικό σχολείο στην χώρα ή σε σχολεία των οποίων το πρόγραμμα δεν έχει εγκριθεί από το υπουργείο Παιδείας. Το σημείο αυτό χρήζει διευκρίνισης από το αρμόδιο υπουργείο

δ) τα 35 αδικήματα τα οποία αποτελούν απαράγραπτο κώλυμα για την αίτηση πολιτογράφησης (δείτε σχετικά άρθρο 2 παράγραφος 2 του νόμου)

ε) η ανάγκη προσκόμισης 3 συστατικών επιστολών Ελλήνων, η οποία ενδεχομένως να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός παρεμπορίου τέτοιων επιστολών

στ) η ανάγκη της εκ μέρους των αλλοδαπών επαρκούς γνώσης της Ελληνικής γλώσσας, ομαλής ένταξης στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, εξοικείωσης με την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό, επαρκούς εξοικείωσης με τους θεσμούς του Πολιτεύματος και βασικής γνώσης της πολιτικής ιστορίας, ιδιαιτέρως της σύγχρονης (άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφια α, β και γ)

ζ) η δυνατότητα διεξαγωγής ειδικών δοκιμασιών (tests) για την διακρίβωση της συνδρομής των προαναφερθεισών προϋποθέσεων, οι οποίες μπορούν να περιορίσουν τον αριθμό των πολιτογραφήσεων



Ειδικά το σημείο (στ) φαίνεται να προβληματίζει πολύ τον Χριστόπουλο καθώς υπογραμμίζει ότι «Το γεγονός πάντως ότι, με λεπτομέρεια καινοφανή για τα χρονικά της ελληνικής ιθαγένειας, προβλέπονται σε ένα νόμο τα ‘προς συνεκτίμηση στοιχεία’ μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει τον ερμηνευτή του νόμου – δημόσιο υπάλληλο ή δικαστή – στο να βρει το απαραίτητο έρεισμα στο γράμμα του νόμου και να απορρίψει εύκολα ένα αίτημα πολιτογράφησης, εφόσον γενικά δεν είναι θετικά διακείμενος απέναντι στην ιδέα ότι κάποιοι θέλουν και μπορούν να γίνουν Έλληνες» (σελ. 42-43).

Τι θα ακολουθήσει στο εγγύς μέλλον; Ο Μπουρνάζος επισημαίνει ότι «η ψήφιση του νομοσχεδίου που, όσο άτολμο κι αν είναι, συνιστά μερική έστω νίκη ενός πολύχρονου κινήματος θα διαμορφώσει μία σαφώς ευνοϊκότερη κατάσταση για τις επόμενες μάχες» (1). Ποιες μπορεί να είναι αυτές οι μάχες; Σύμφωνα με τον Μπουρνάζο αυτές θα αφορούν «στο ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής εν όψει του επόμενου νομοσχεδίου» (1). Πιο καθαρή εικόνα των επόμενων επιδιώξεων των προωθητών του κοσμοπολιτισμού μας δίνει ο Καψάλης ο οποίος υπογραμμίζει ότι «οι όποιες ρυθμίσεις του κώδικα ιθαγένειας θα έπρεπε να συνοδεύονται από νομοθετικά κείμενα που θα νομιμοποιούν άπαξ και δια παντός το σύνολο των μόνιμα εγκατεστημένων μεταναστών με κριτήριο την πραγματική διαμονή στην χώρα και διαζευκτικά: α) τις κατά καιρούς προσπάθειες νομιμοποίησής τους και β) τους πραγματικούς δεσμούς με την χώρα διαμονής» (2).

Κάτι αντίστοιχο προτείνει και ο Κουζέλης ο οποίος θεωρεί ότι «η θετική στάση απέναντι στην τομή που επιφέρει η αρχή του νομοσχεδίου δεν μπορεί παρά να προϋποθέτει (και επομένως να συνοδεύεται από) την ένταξη αυτών των ρυθμίσεων σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μεταναστευτικής πολιτικής…η αιχμή της [οποίας] συνίσταται αυτή τη στιγμή στην νομιμοποίηση. Αν δεν υπάρξουν, άμεσα και σύντομα, πρωτοβουλίες οργανωμένης και συστηματικής ‘νομιμοποίησης’ των μεταναστών, πράγματι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά και ό,τι άλλο τυχόν ακολουθήσει στην ίδια κατεύθυνση, κινδυνεύει να εξουδετερωθεί» (3).

Μία άλλη παράμετρο επισημαίνει ο διευθυντής του Εθνικού Παρατηρητηρίου του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας Μίλτος Παύλου ο οποίος θεωρεί ότι η διευκόλυνση στην κτήση της ιθαγένειας «θα παραμείνει νεκρό γράμμα εάν δεν συνοδεύεται από αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας κατά των διακρίσεων και από συμμετοχικές δομές, αντάξιες σε μία δυναμική και αναπτυσσόμενη ελληνική κοινωνία» (7).

Ήδη η σκέψη μίας ακόμα εκ των υστέρων νομιμοποίησης παρανόμων μεταναστών φαίνεται να έχει ωριμάσει στα κεφάλια της πολιτικής μας ελίτ. Προσφάτως ο Συνήγορος του Πολίτη διατύπωσε την άποψη ότι στους παράνομους μετανάστες που δεν μπορούν να απελαθούν θα πρέπει «να εξασφαλισθεί…το δικαίωμα κάποιας μορφής (προσωρινής) νόμιμης παραμονής μαζί με τα δικαιώματα, τα οποία απορρέουν από το είδος της παραμονής αυτής» (8). Την θέση αυτή έχει από καιρού εκφράσει και ο Γενικός Γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής Ανδρέας Τάκης (9) ενώ προς αυτήν κλίνει και το διυπουργικό πόρισμα για το ιστορικό και εμπορικό Κέντρο της Αθήνας το οποίο υπολογίζει τον πληθυσμό των παρανόμων μεταναστών σε 200.000-250.000 άτομα (10).

Επιπλέον, η νομοθεσία κατά των διακρίσεων έχει εδώ και χρόνια υιοθετηθεί ενώ με τον Νόμο 3304/2005 έχει θεσπισθεί και η δυνατότητα εφαρμογής «θετικών δράσεων» δηλαδή «ειδικών μέτρων με σκοπό την πρόληψη ή την αντιστάθμιση μειονεκτημάτων, λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής» και «λόγω θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού» (11). Οι «θετικές δράσεις», δηλαδή, αποτελούν θεσμοθετημένους μηχανισμούς διακρίσεων υπέρ των αλλοδαπών και εις βάρος των Ελλήνων, στο όνομα της καταπολέμησης των…διακρίσεων!


Αξίζει να σημειωθεί ότι στο άρθρο του Κουζέλη αναδύονται ανάγλυφα τα δύο μέτρα και δύο σταθμά της κοσμοπολίτικης Αριστεράς απέναντι στους μετανάστες και στους γηγενείς. Για τους μετανάστες επιδοκιμάζεται ο συλλογικός αυτοπροσδιορισμός με βάση την εθνοτική καταγωγή τους και την πολιτισμική τους ιδιαιτερότητα. Αντιθέτως, για τους γηγενείς προωθείται μόνο ο ατομικός αυτοπροσδιορισμός και τάσεις εκ μέρους τους για συλλογικό εθνοτικό ή πολιτισμικό προσδιορισμό και διεκδίκησης συλλογικών πολιτικών και πολιτισμικών στόχων θεωρούνται αυτομάτως ως «εθνικιστικές» ή «ρατσιστικές» και επομένως εξοβελιστέες. Πιο συγκεκριμένα, ο Κουζέλης τονίζει ότι «Αριστερή πολιτική σημαίνει εδώ αναγνώριση και ενίσχυση των δεσμών αλληλεγγύης και των διαδικασιών συλλογικού αυτοπροσδιορισμού των ομάδων, την αναγνώριση της διαφορετικότητας των οποίων αξιώνουμε. Σημαίνει επομένως υποστήριξη του πολιτισμικού εθνοτικού προσδιορισμού των μελών αυτών των ομάδων με πρωταρχική έμφαση στη μητρική τους γλώσσα…Στη ‘δική μας’ κοινωνία στρέφεται ο απαιτούμενος διαφωτισμός, καθώς αυτή είναι που θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που συστηματικά καλλιεργεί ο (και λαϊκιστικός) εθνοκεντρισμός» (3).

Μία συνολικότερη αξιολόγηση της νέας νομοθεσίας για την ιθαγένεια θα μπορεί να γίνει στην βάση συγκεκριμένων στοιχείων σε λίγα χρόνια από σήμερα (πχ. σε μία 5ετία). Δεν παύει όμως ο συγκεκριμένος νόμος να αποτελεί μία ακόμα περίπτωση νομοθετήματος που εισήχθη χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη και προγραμματισμό και μάλιστα κατά την στιγμή που η χώρα διέρχεται μία δύσκολη περίοδο τόσο λόγω της διεθνούς κρίσης όσο και λόγω της κάκιστης κατάστασης των Δημόσιων Οικονομικών και της Εθνικής Οικονομίας. Και όπως επισήμανε και ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης το συγκεκριμένο νομοσχέδιο «παράγει έννομες συνέπειες που από το Σύνταγμα δεν μπορούν να ακυρωθούν» (12).

Πάντως, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι η εφαρμογή των αρχών του πολιτικού φιλελευθερισμού, η οποία επιχειρείται μέσα από τέτοια νομοθετήματα, δεν αποτελεί ικανή συνθήκη για την εμπέδωση ενός αισθήματος κοινότητας και την διαμόρφωση μίας συνεκτικής κοινωνίας. Όπως τονίζει ο ερευνητής της Νομικής Σχολής του Harvard Liav Orgad «οι φιλελεύθερες αρχές δεν λένε κάτι περί την Ολλανδικότητα, την Γαλλικότητα ή την Βρετανικότητα. Δεν δημιουργούν μία ειδική σχέση μεταξύ των μεταναστών και μίας συγκεκριμένης χώρας. Αυτή η σχέση μπορεί να απαιτείται, καθώς το να γίνεις πολίτης σημαίνει ότι γίνεσαι μέλος μίας συμπαγούς, καλώς καθορισμένης κοινότητας» (13, σελ. 98).



1) Μπουρνάζος Στρατής «Μία πολιτική μάχη που πρέπει να δώσουμε», Αυγή 14/2/2010

2) Καψάλης Απόστολος «Η ιθαγένεια και το πανανθρώπινο δικαίωμα στη μετανάστευση», Αυγή 7/2/2010

3) Κουζέλης Γεράσιμος «Νομοσχέδιο για την ιθαγένεια: Κριτική στήριξη: και στήριξη και κριτική», Αυγή 14/2/2010

4) Ρούστας Γιώργος «Επιστρέφουν στην Αλβανία, λόγω της κρίσης!», Ελευθερία (Λάρισας) 29/4/2010

5) Ρούστας Γιώργος «Οι μετανάστες βγάζουν δήμαρχο στις εκλογές του ‘Καλλικράτη’», Ελευθερία (Λάρισας) 29/5/2010

6) Χριστόπουλος Δημήτρης «Η επόμενη μέρα της Ελληνικής Ιθαγένειας: μία μετατόπιση στο κατώφλι του αποκλεισμού», Θέσεις, τ. 111, Απρίλιος-Ιούνιος 2010, σελ. 15-44

7) Παύλου Μίλτος «Δημοκρατικό έλλειμμα», Καθημερινή 29/11/2009. Κατά λέξη η ίδια άποψη παρατίθεται και στο Παύλου Μίλτος «Ας ξαναφανταστούμε την πολιτική μας κοινότητα», Αυγή 10/1/2010

8) Επιστολή με θέμα «Εκτιμήσεις του Συνηγόρου του Πολίτη για το ιστορικό εμπορικό κέντρο Αθηνών», 13/7/2010. Διαθέσιμο στο:

http://www.synigoros.gr/pdf_01/8695_1_EPISTOLI_ISTORIKO_KENTRO.pdf

9) Π.χ. δείτε σχετικό άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Μεταρρύθμιση, τ. 32, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2009

10) Δείτε σχετικά άρθρα που δημοσιεύθηκαν στην Καθημερινή στις 15/5/2010 και στο Βήμα στις 15/7/2010

11) Δείτε τα άρθρα 6 και 12 του Νόμου 3304 (ΦΕΚ αρ. φύλλου 16, 27/1/2005)

12) Πρακτικά της Βουλής, Συνεδρίαση ΠΑ’, 10/3/2010, σελ. 4773

13) Orgad Liav “Illiberal liberalism: Cultural restrictions on migration and access to citizenship in Europe”, American Journal of Comparative Law (Winter 2010), vol. 58, p. 53-105

Read More

ΚΟΥΚΟΥΛΩΣΤΕ ΤΑ .....ΟΛΑ

Εδώ και δέκα μήνες, ο Υπουργός Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ΄΄κουκουλώνει΄΄ δύο υποθέσεις που αφορούν σχέδια της εθνικής ασφάλειας της χώρας. Στο γραφείο του στο Πεντάγωνο από τον Ιούλιο υπάρχει ένας ογκώδης φάκελος με συγκεκριμένες καταγγελίες και ντοκουμέντα, για διαρροές απόρρητων και υψηλής διαβάθμισης στρατιωτικών εγγράφων προς την Τουρκία και ιδιωτικές εταιρείες που συνεργάζονται με αμερικανοϊσραηλινές μυστικές υπηρεσίες.
Συγκεκριμένα ο υποπτέραρχος ε.α. και πρώην υποδιοικητής του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, κ. Γ. Νταβρής έχει στείλει ογκώδη φάκελο (παραλήπτης ο ταξίαρχος της Πολεμικής Αεροπορίας κ. Σάκης Παπανικολάου) για τις εξής υποθέσεις:
1. Διαρροή άκρως απόρρητων στρατιωτικών σχεδίων της Ελλάδας στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της αεροπορικής άσκησης τακτικής πολέμου με την ονομασία ΄΄Αλέξανδρος – Σίκινος΄΄.
Ο κ. Νταβρής στην αναφορά του σε όλη την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας αναφέρει τα εξής: «Το γεγονός είναι υπαρκτό και η διαρροή ήταν συνεχής από την έναρξη της άσκησης μέχρι και την τελευταία ημέρα αυτής όπου έγινε και η απεικόνιση της μαζικής αμυντικής επίθεσης της Π.Α. στους πραγματικούς στόχους της στην Τουρκία.
Το σύστημα αεροπορικού ελέγχου (ΣΑΕ) είναι σοφά δομημένο και διασυνδεδεμένο ώστε κάθε ίχνος που παράγεται , από οποιοδήποτε κέντρο (ΚΕΠ) πραγματικό ή πλασματικό να διαβιβάζεται άμεσα και στα άλλα προκειμένου να υπάρχει πλήρης εικόνα σε όλα ταυτόχρονα τα ΚΕΠ, για προφανείς λόγους εκμεταλλευσιμότητας και ανθεκτικότητας στις επιχειρήσεις. Άρα ότι παρήγαγαν τα ΚΕΠ του Χορτιάτη (1ο) και της Πάρνηθας (2ο) διαβιβάστηκε στο (3ο) Ζήρο και μέσω αυτού στο Τουρκικό CAOC -6 (ΕΣΚΙ ΣΕΧΙΡ) δια της ΄΄ανοικτής όδευσης΄΄ του CAOC – 7 (ΛΑΡΙΣΑ).
Η αιτία της διαρροής όπως αναφέρεται και στο σχετικό ενημερωτικό του ΑΤΑ/Β4/2-10-06 Παρ 5γ ήταν η αμέλεια του προσωπικού του τρίτου ΚΕΠ που δεν εφάρμοσε τα μέτρα ασφαλείας της άσκησης και τις οδηγίες της διοίκησης και όχι κάποιο τεχνικό πρόβλημα».
2. Απόρρητα έγγραφα και στρατιωτικά σχέδια που αφορούν τη σύνθεση και επάνδρωση αεροπορικών Μονάδων, ποσότητες στρατιωτικών εφοδίων σε αποθήκες της Πολεμικής Αεροπορίας, σχέδια ηλεκτρονικού πολέμου σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, επάνδρωση μαχητικών αεροπλάνων με Έλληνες χειριστές κ.α. έχουν περάσει σε ιδιωτικές εταιρείες που συνεργάζονται με το Υπουργείου Άμυνας π αλλά και με αμερικανοισραηλινές εταιρείες.
Για τα ιδιαίτερα σοβαρά αυτά θέματα ο διευθυντής του γραφείου του κ. Βενιζέλου έχει ενημερωθεί από το Δεκέμβρη του 2009 με το φάκελο Νταβρή. Αλλά παρά την ενημέρωση που έχει κάνει ο Ταξίαρχος Αεροπορίας στον υπουργό Άμυνας κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ο τελευταίος έχει προτιμήσει το ΄΄ κουκούλωμα΄΄ αυτών των σοβαρών υποθέσεων και απλά ο φάκελος Ντάβρη βρίσκεται σε ένα συρτάρι του υπουργείου.

Read More