Ραγδαίες ανατροπές
ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΟΥΔΑΚΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΩΝ ΜΑΣ, ΠΕΡΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ.
ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ,Η ΓΗ ΒΓΑΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.
Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.
Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.
Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.
Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..
Ραγδαίες ανατροπές
Με αυτό τον τρόπο, προσπαθούν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους επί του μακεδονικού ζητήματος. Ενισχύουν, έτσι, την προπαγάνδα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι παραλίγο να κατέληγαν στα χέρια τους 70 αρχαία αντικείμενα του 5ου αιώνα π.Χ. που εντοπίσθηκαν σε αρχαιοκάπηλους στη βόρεια Ελλάδα. Στο κύκλωμα συμμετείχαν τουλάχιστον πέντε «νονοί της νύχτας» και οι οποίοι είχαν επιχειρήσει να πουλήσουν τα αρχαία αντικείμενα έναντι 10 εκατ. ευρώ σε Σκοπιανούς μέσω μεσαζόντων.
Η διαγραφή χρέους, υπό την έννοια του haircut, παραδοσιακά είναι μια μονομερής απόφαση του δανεισμένου κράτους με το πλέον μη βιώσιμο χρέος. Δεν είναι μια εύκολη απόφαση γιατί οι αγορές , οι διεθνείς τράπεζες, δεν είναι, τα επόμενα χρόνια, πρόθυμες να το δανειοδοτήσουν εκ νέου.
Όμως όπου ελήφθη αυτή η απόφαση είχε μια λογική. Αφανιζόταν το χρέος, κατέρρεαν οι εισαγωγές και μέσω του πληθωρισμού ενισχυόταν η ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και μηδενίζονταν αναγκαστικά τα ελλείμματα. Αργεντινή, Ουρουγουάη, Μεξικό, Ρωσία είναι μοντέλα διαγραφής ή αναδιάρθρωσης χρεών. Κοινός τόπος η αποχώρηση οργανισμών τύπου ΔΝΤ, πολυεθνικών – τοκογλύφων, τεχνικών επιτροπών από την πλευρά των «πιστωτών». Εθνικοποιήσεις και κρατικοποιήσεις πολύ εκτεταμένες, η πρώτη μέρα της νέας εποχής.
Στην περίπτωση της Ελλάδος, η ευρωπαϊκή φόρμουλα που μελετάται είναι όχι μόνον τοκογλυφική, αλλά και απολύτως αποικιοκρατική.
Συζητείται δηλαδή:
-Επαναγορά ομολόγων με PSI ή haircut, μέσω EFSF. Στην πρώτη περίπτωση μπορεί να έχουμε ανταλλαγή ομολόγων με μείωση της ονομαστικής αξίας ή χωρίς περικοπή αυτής, που είναι η χειρότερη περίπτωση όπως το PSI, που τρέχει με στόχο το -21%.
-Οι πιστωτές , αν παρακολουθήσουμε τι λέει η Γερμανία, αναλαμβάνουν τη διοίκηση της χώρας και απεθνικοποιούν το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, τους πόρους και τις υποδομές της εθνικής επικράτειας. Για παράδειγμα στην περίπτωση της Ελλάδας η εθνική της επικράτεια έχει πραγματική και προστιθέμενη αξία σε επίπεδο περιουσιακών στοιχείων , πολλαπλάσια του χρέους της όχι μόνον του δημόσιου, αλλά και αυτών των ασφαλιστικών ταμείων και του ιδιωτικού δανεισμού. Μάλιστα στην παρούσα φάση δεν έχει υπολογισθεί καν ή αξία των ορυκτών της.
-Ταυτόχρονα στην τελευταία διετία η Ευρώπη και η ελληνική κυβέρνηση έχουν δράσει ως «οικονομικοί δολοφόνοι». Έχουν με τα Μνημόνια ανεβάσει σε δυσθεώρητα ύψη τον δανεισμό (+70δις ευρώ), έχουν «φουσκώσει» τα ελλείμματα, έχουν «στεγνώσει» από ρευστότητα την εσωτερική αγορά, με παράλληλη κατάρρευση του χρηματιστηρίου, άρα αποκεφαλαιοποίηση των επιχειρήσεων και συντεταγμένη υποτίμηση της αξίας τους , τόσο ως προς τις δημόσιες επιχειρήσεις- ΔΕΚΟ όσο και ως προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τις τράπεζες.
-Βρίσκεται σε ραγδαία άνοδο η ύφεση και η ανεργία , ενώ γκρεμίζονται το ΑΕΠ , τα εισοδήματα και ο κύκλος της κατανάλωσης. Ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών καταρρέει, ο πρωτογενής και ο δευτερογενής στη βάση του Μάαστριχτ και των πολιτικών που ακολουθηθήκαν τα προηγούμενα 15 χρόνια έχουν χάσει κάθε παραγωγική δυνατότητα. Χωρίς παραγωγικότητα δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα.
- Οι επενδύσεις θα πρέπει να αποκλείονται στη βάση των δεδομένων που η Τρόικα δημιούργησε. 11 φορολογικά νομοσχέδια σε ένα χρόνο. Αποδόμηση του κράτους και της ήδη προβληματικής Διοίκησης. Ορατή η κοινωνική έκρηξη κάθε στιγμή. Ακύρωση του Συνταγματικού και νομικού πλαισίου της χώρας , χωρίς αναγγελία ή προδιαγραφή νέου.
-Στην περίπτωση του Μόνιμου Μηχανισμού η Γερμανία επιζητά την επίσημη διαγραφή μέρους του χρέους, την ίδια στιγμή που τα κέρδη και τα αντίμετρα υπέρ των πιστωτών και του Βερολίνου θα είναι πολλαπλάσια. Αυτό το πετυχαίνει με την αξιοποίηση των δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών των Ελλήνων στην πρώτη φάση. Στη δεύτερη μέσω των Μνημονίων που συνεχίζονται μόνον όμως προς εξασφάλιση των πιστωτών και όχι για την λειτουργία του κράτους, διασφαλίζει την αποπληρωμή των παλαιότερων δανείων και φορτώνει την Ελλάδα με νέα μέσω των τόκων και των επαίσχυντων επιτοκίων που την επιβαρύνουν.
-Το πιο συντριπτικό. Από την πρώτη μέρα κόβει κάθε δανεισμό για μισθούς-συντάξεις και τη λειτουργία του κράτους, με αποτέλεσμα στο εσωτερικό της Ελλάδος , να μένουν τα έσοδα μόνον από φόρους. Αλλά πόσοι είναι οι φόροι σε ένα ΑΕΠ που καταρρέει, η δημόσια περιουσία έχει απεθνικοποιηθεί και το μεγαλύτερο μέρος από τις ακίνητες- κινητές αξίες και τις επιχειρήσεις των ιδιωτών έχουν απωλεσθεί ή εξαγορασθεί με ελάχιστες αποτιμήσεις, από την Ευρώπη υπό τον έλεγχο της Γερμανίας; Θα μοιάζει με αφρικανική χώρα, αλλά η Ευρώπη της ευρωζώνης δεν είναι Αφρική.
-Ακόμη και τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις τύπου ΕΣΠΑ, θα τις διαχειρίζεται η Γερμανία είτε στην λογική της «τεχνικής βοήθειας», είτε στην προοπτική του επονομαζόμενου και ευρωπαϊκού «Σχεδίου Μάρσαλ», που με απλά λόγια μεταφράζεται στη στρατηγική της επίσκεψης του Γερμανού Αντιπροέδρου , με την ομάδα των επιχειρηματιών του κατεστημένου του Βερολίνου, που ήρθαν για να καταγράψουν τι τους ενδιαφέρει για το μέλλον.
Οι επενδύσεις τους, που θα είναι απλά ένα «πλιάτσικο» δεν θα χρηματοδοτηθεί από τις γερμανικές τράπεζες ή τους ομίλους τους, αλλά από τα προγραμματισμένα κονδύλια για την Ελλάδα, από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ένωσης, τουλάχιστον στο επίπεδο του 85%.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό κάτι πολύ απλό. Συντεταγμένη χρεοκοπία δεν υπάρχει . Ελεγχόμενη χρεοκοπία, μπορεί να νοηθεί το μοντέλο που βαίνει υπέρ των πιστωτών αποκλειστικά και μόνον οι «εγκληματίες πολέμου» της Ευρώπης και αρχιτέκτονες του υπό διαμόρφωση ΔΝΤ της Ε.Ε, θα μπορούσαν να σχεδιάσουν.
Η ευνοϊκότερη χρεοκοπία για τους Έλληνες είναι κάποιο από τα μοντέλα της παραδοσιακής χρεοκοπίας, αφού μάλιστα στην περίπτωσή μας είναι ήδη προεξοφλημένη από τις αγορές. Αργεντινή , Ρωσία, Λατινική Αμερική , Μεξικό είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά προηγούμενα.
Διαγραφή χρεών και έξοδο από το ευρώ θα πρέπει να αποφασίσουν (κυρίαρχα) οι Έλληνες, διαφορετικά θα προσυπογράψουν την εξαθλίωση τους, μέχρι την επόμενη ένοπλη (εθνικοαπελευθερωτική) επανάσταση τους.
Του Γιωργου Παγουλατου*
Μια πλάνη αιωρείται πάνω από τη χώρα, σκιάζει την αναζήτηση εθνικής αυτογνωσίας και ακυρώνει κάθε ορθολογική συζήτηση: ότι μπορούμε τάχα να βγούμε από αυτή τη φοβερή κρίση χωρίς ύφεση, χωρίς μεγάλες εισοδηματικές απώλειες, χωρίς ανεργία, πόνο και δάκρυα. Το πολιτικo-μιντιακό μας σύστημα συνεργάζεται στην απόκρυψη της πραγματικότητας. Είτε, όπως η καιροσκοπική αντιπολίτευση, με το να αποδίδει την ύφεση και κρίση αποκλειστικά στην κυβέρνηση και την τρόικα. Είτε, όπως η αδύναμη κυβέρνηση, με το να υποβαθμίζει την έκταση και κλίμακα των αναγκαίων προσαρμογών.
Τι θέλω να πω; Η οικονομική κρίση χρέους στο ευρώ είναι το αποτέλεσμα κυρίως δύο διαδικασιών ή κρίσεων: μιας ευρωπαϊκής και μιας εθνικής. Η πρώτη κρίση αφορά τη δομή της Ευρωζώνης. Και οι τρεις οικονομίες που οδηγήθηκαν στον δανειακό μηχανισμό Ε. Ε. –ΔΝΤ (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), αλλά και οι δύο που απειλούνται (Ισπανία, Ιταλία) είναι χώρες της ευρω-περιφέρειας. Μετά την εισαγωγή του ευρώ, μεγάλες ποσότητες κεφαλαίων από τις πλεονασματικές οικονομίες του ευρω-Βορρά κατευθύνθηκαν προς τις οικονομίες της περιφέρειας, που παρείχαν περιθώρια ταχείας ανάπτυξης κι επενδυτικές ευκαιρίες. Εκμεταλλευόμενη την αφθονία φθηνών κεφαλαίων, η ευρω-περιφέρεια δανειζόταν σε ευρεία έκταση, αγοράζοντας μεταξύ άλλων προϊόντα από τις χώρες του Βορρά. Αλλού (Ελλάδα) δανειζόταν κυρίως το κράτος, αλλού (Ιρλανδία και Ισπανία) κυρίως οι ιδιώτες. Η νομισματική σταθερότητα, το ισχυρό νόμισμα και τα χαμηλά επιτόκια επέτρεψαν σε εκατομμύρια πολιτών και επιχειρήσεων του Νότου να ικανοποιήσουν ανάγκες ή καταναλωτικές επιθυμίες. Στο κλίμα ευφορίας, οι αγορές υποτίμησαν τους κινδύνους: μεταξύ 2001-07 το ελληνικό κράτος δανειζόταν με διαφορά επιτοκίου (σπρεντ) 0,2 ή 0,3% από το ομόλογο του γερμανικού κράτους!
Η αύξηση των ροών κεφαλαίου προς τις χώρες του ευρω-Νότου συνέβαλε στη διόγκωση των εξωτερικών τους ελλειμμάτων. Η αφθονία φθηνών κεφαλαίων ήταν πλεονέκτημα όσο τα κεφάλαια παρέμεναν διαθέσιμα. Εγινε όμως μειονέκτημα και θρυαλλίδα της κρίσης χρέους όταν οι διεθνείς πιστωτές, μετά το σοκ της Λίμαν, πανικόβλητοι σταμάτησαν να δανείζουν. Οταν η προσφορά κεφαλαίων σταμάτησε απότομα, οι χώρες της ευρω-περιφέρειας βρέθηκαν αντιμέτωπες με οξεία κρίση εξωτερικού χρέους. Η δανειακή φούσκα έπρεπε απότομα να ξεφουσκώσει. Σε αυτήν τη διαδικασία της βίαιης, εκτεταμένης απομόχλευσης είμαστε σήμερα, όπου τα δανεικά πρέπει να επιστραφούν, αλλά το διαθέσιμο εισόδημα των οικονομιών δεν αρκεί για να τα καλύψει.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, η «δομική» κρίση της Ευρωζώνης συνάντησε το 2009 τη χειρότερη εθνική οικονομική παθογένεια: ταυτόχρονη κρίση δημόσιου ελλείμματος/χρέους και κρίση εξωτερικού ελλείμματος/ανταγωνιστικότητας. Ευρωπαϊκή και ελληνική κρίση μαζί παρήγαγαν την τέλεια καταιγίδα. Το 2008 η Ελλάδα είχε τη χειρότερη εθνική αποταμίευση των τελευταίων δεκαετιών. Το 2000-2007 είχαμε το υψηλότερο μέσο επίπεδο τελικής κατανάλωσης στην Ευρωζώνη (90% ΑΕΠ) και τις χαμηλότερες εξαγωγές (22% ΑΕΠ έναντι 38% μέσου όρου της Ευρωζώνης).
Πουλούσαμε ο ένας στον άλλο προϊόντα που εισάγαμε από το εξωτερικό και υπηρεσίες που παράγαμε για εγχώρια κατανάλωση. Πληρώναμε γι’ αυτά δανειζόμενοι. Τη διαδικασία αυτή ονομάζαμε ανάπτυξη. Χρησιμοποιούσαμε το κράτος ως διανομέα χρηματικής ρευστότητας, μαξιλάρι διεκδικήσεων, λάφυρο κομματικών πελατών. Ισχυρές ομάδες, συντεχνίες και διαπλεκόμενοι απολάμβαναν προσόδους και φόρους υπέρ τρίτων, κλειστά επαγγέλματα, εγγυημένα ποσοστά κέρδους, συντάξεις πάνω από τον τελευταίο μισθό, συνταξιοδότηση στα 50, ατιμωρησία και ανοχή στη φοροδιαφυγή τους. Τα νοικοκυριά ευημερούσαν χάρη στη μαύρη οικονομία, αλλά μόνο ένα στα δύο παιδιά με πτυχίο έβρισκε δουλειά.
Είναι μακρά η απόσταση προς τη δημοσιονομική εξυγίανση κι ένα εξωστρεφές και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης. Οι διαδικασίες απομόχλευσης, ταχείας αύξησης της εθνικής αποταμίευσης, μηδενισμού σε 3 χρόνια ενός πρωτογενούς ελλείμματος 10% ΑΕΠ και συρρίκνωσης ισόποσου εμπορικού ελλείμματος είναι διαδικασίες αυτονόητα και βαριά υφεσιακές. Υπό ιδανικές συνθήκες, η μείωση των ελλειμμάτων χρειαζόταν μεγαλύτερο χρονικό βάθος και διεθνές περιβάλλον οικονομικής άνθησης. Τα είχαμε για μια δεκαετία, όμως δεν τα αξιοποιήσαμε. Τώρα δεν υπάρχουν πια. Ο χρόνος μηδενισμού του πρωτογενούς ελλείμματος είναι πιεστικός. Αλλά θα σημάνει και την ελάφρυνση του ασφυκτικού βάρους του χρέους, που ρουφά κάθε ικμάδα της οικονομίας μας.
Η πιθανή αναδιάρθρωση χρέους σε ποσοστό πάνω από το 21% τής εθελούσιας ώς τώρα επιβάρυνσης των ομολογιούχων δανειστών θα δώσει ανάσα στην ελληνική οικονομία. Ηδη η Ε. Ε. ολοκληρώνει μηχανισμούς επανακεφαλαιοποίησης και ενίσχυσης των τραπεζών, που θα περιορίσουν τις επιπτώσεις. Ομως, την επομένη αναδιάρθρωσης χρέους η χώρα θα βρίσκεται σε πλήρη ευρωπαϊκή επιτροπεία, αφού θα χρειάζεται ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για να καλύπτει βασικές δαπάνες (αν δεν έχουμε ακόμα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα) καθώς και το εμπορικό έλλειμμα.
Εδώ είμαστε. Η παραμονή στο ευρώ χρειάζεται βαθιές προσαρμογές, μακρά και οδυνηρή εσωτερική υποτίμηση, αλλά προσφέρει πλαίσιο σταθερότητας, πλεονεκτήματα ισχυρού κλαμπ, υπόσχεση αλληλεγγύης όσο είμαστε σοβαροί, και προοπτική ανάκαμψης. Μια έξωση από το ευρώ και εξωτερική υποτίμηση θα σήμαινε άμεση μετάβαση σε παρατεταμένη, πολύπλευρη και βέβαιη κοινωνικοοικονομική και εθνική καταστροφή, τόσο βέβαιη που δεν υπάρχουν σοβαροί οικονομολόγοι και φίλοι της Ελλάδας που να την εισηγούνται.
Ακόμα και η επιλογή ανάμεσα στο επώδυνο και το καταστροφικό έχει τουλάχιστον το πλεονέκτημα της σαφήνειας.
* Ο κ. Γ. Παγουλάτος είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Προκλητικός εμφανίζεται ο αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος της Μέρκελ(CDU) Μίκαελ Φούκς , σε συνέντευξή του , στην εφημερίδα Real news.
Όπως αναφέρει ο κ. Φούκς η Γερμανία δεν μπορεί να συμφωνήσει σε ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους χωρίς κανόνες και όρους.
«Η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει κάτι, όπως μέρος της εθνικής της κυριαρχίας , τουλάχιστον προσωρινά» δηλώνει ο Φούκς.
Ο Γερμανός κοινοβουλευτικός αξιωματούχος, υποστηρίζει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και σημειώνει πως «κάποιος θα πρέπει να σας ελέγχει πως δεν πρόκειται να δημιουργηθούν ξανά αυτά τα προβλήματα στο μέλλον». Τονίζει πάντως πως δεν πρόκειται για απόφαση που θα λάβει η Γερμανία αλλά η τρόικα
Ο Μίκαελ Φούκς, αναφέρει επίσης ότι δεν προβλέπεται αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ αλλά σημειώνει πως δεν είναι προσωπικά πεπεισμένος αν η παραμονή στο ευρώ θα είναι η καλύτερη μακροπρόθεσμη λύση για την Ελλάδα ώστε να γίνει ανταγωνιστική και να αποκτήσει και πάλι ευημερία.
Οι δηλώσεις αυτές ακολουθούν τις χθεσινές δηλώσεις Μέρκελ , ότι «οι χώρες που δεν έχουν τηρήσει επανειλημμένως τους κανόνες σταθερότητας της Ευρωζώνης, θα πρέπει να μάθουν να ζουν με την πιθανότητα παρέμβασης στους προϋπολογισμούς τους».
Σε αυτή την κατεύθυνση άλλωστε η Γερμανία προωθεί την θεσμοθέτηση «επιτρόπου για το ευρώ» βάζοντας μπροστά, όπως συνηθίζει άλλωστε την Ολλανδία.
Ο επίτροπος θα ασχολείται αποκλειστικά με το ενιαίο νόμισμα και θα φροντίζει να τηρείται το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Τι άλλο είπε; Οτι το το νησί μπορεί να ενταχθεί στην κυβέρνηση της Λιθουανίας. Σύμφωνα με τοn Zuokas το νησί θα….κοστίσει περίπου..€ 7 εκατομμυριάκια.
Η ιδέα του δημάρχου είναι να μετατρέψει το νησί σε ένα θέρετρο διακοπών για τουρίστες.
Ωστόσο, οι αντίπαλοί του έχουν επικρίνει το σχέδιο, τονίζοντας ότι η πόλη είναι «βαθιά στο χρέος»!!
Η προκλητικότητα των Τούρκων πλέον ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Έφτασαν στο σημείο να στείλουν την τουρκική φρεγάτα Κεμάλ Ρέις 15 μίλια ανατολικά του Σουνίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες η φρεγάτα ξεκίνησε από την ανατολική Μεσόγειο και αφού πέρασε ανοιχτά της Ρόδου και της Μήλου έφτασε μέχρι το Σούνιο. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως αυτή την ώρα πλέει στον Καφιρέα.
Για μια ακόμα φορά οι Σκοπιανοί μέσα από δηλώσεις του προέδρου της Δημοκρατίας τους προκαλούν. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό, τώρα; Τι κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις;
Οι Σκοπιανοί που στη πλειοψηφία τους θέλουν να λέγονται Σλάβοι έχουν καταφέρει να έχουν τεταμένες σχέσεις με όλα τα γειτονικά κράτη και δεν μπορούν να μαζέψουν τις ένοπλες συγκρούσεις που καθημερινά εκδηλώνονται στο εσωτερικό της χώρας τους.
Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα στην ΠΓΔΜ υπάρχουν περιοχές που δεν μπορεί να τις ελέγξει η επίσημη αστυνομία ,αλλά τις κυβερνούν παραστρατιωτικοί Αλβανοί.
Η καθημερινή ζωή των απλών πολιτών είναι προβληματική και η κυβέρνηση προσπαθεί με εθνικιστικές κορώνες να αναγκάσει τους πολίτες της να στραφούν εναντίον της Ελλάδος αδιαφορώντας για τα καθημερινά άλυτα προβλήματα.
Η ανεργία έχει αγγίξει το 55% η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι παντού , μα πέρα από όλα αυτά η διάλυση του κράτους τους από τους Αλβανούς είναι ένας καθημερινός εφιάλτης.
Η πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν απέδειξε στους σκεπτόμενους Σκοπιανούς ότι η χώρα τους οδηγείται στην Ανατολή και στο Ισλαμικό τόξο και όχι στην πολιτισμένη Ευρώπη και στις Νατοϊκές συμμαχικές δυνάμεις, όπου επιθυμούν διακαώς να εισέλθουν.
Η αφορμή των δηλώσεων
Οι Σκοπιανοί πρόσφατα έφαγαν ένα γερό “ χαστούκι” από τον Σλοβένο Ευρωβουλευτή Τζέκκο Κατσίν . Ο κ. Κατσίν , μέλος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Ε.Ε , κατηγόρησε τη κυβέρνηση του Γκουέφσκι ότι χειραγωγεί τα ΜΜΕ προκειμένου να πρωτοστατούν εναντίον της Ελλάδος δηλώνοντας ότι : «Είναι τιμή να αποκαλείται κάνεις εχθρός της Μακεδονίας αυτές της ημέρες».
Υπογράμμισε μάλιστα ότι: «Η κυβέρνηση Γκρουέφσκι έχει ταλέντο στο να κάνει εχθρούς από ότι φίλους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη χώρα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Προειδοποίησε για την τάση αύξησης του κρατικού ελέγχου στα ΜΜΕ και στα θέματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Όλες αυτές οι δηλώσεις έγιναν στο Ευρωκοινοβούλιο εξαιτίας της συζήτησης με θέμα : «Ελευθερία του λόγου και του τύπου στην ΠΓΔΜ» την οποία διοργάνωσαν ο Τζέλκο Κατσίνι και ο Γερμανός Ευρωβουλευτής Γιώργος Χατζημαρκάκης.
Με αφορμή το συγκεκριμένο επεισόδιο, με το οποίο οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν καλά τι σημαίνει Σκοπιανοί , ο πρόεδρος τους βγήκε την επομένη και έκανε δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας κατηγορώντας μας ότι: «Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το αδιέξοδο στο ζήτημα της ονομασίας της χώρας του».
«..δυστυχώς, η άλλη πλευρά δεν αποδέχεται τις προτάσεις. Εμείς βρισκόμαστε ενώπιον τελεσιγράφου, που αφορά όχι μόνο το όνομα του κράτους μας, αλλά και την εθνική μας ταυτότητα, τη γλώσσα, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και τα δικαιώματα της μακεδονικής κοινότητας στην Ελλάδα»
Οι συγκεκριμένες δηλώσεις έρχονται να καλύψουν τα τεράστια εσωτερικά προβλήματα και με τα χειραγωγημένα ΜΜΕ που έχουν ( μετά από τις καταγγελίες ευρωβουλευτών ) προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το λαό.
Γιατί;
Διεθνείς αναλυτές υποστηρίζουν ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή : «Φέτος συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από την υπογραφή της Συμφωνίας της Αχρίδας, με την οποία οι Αλβανοί (30% του πληθυσμού) σταμάτησαν την ένοπλη εξέγερσή τους.
Έκτοτε έχουν ανακηρύξει στις δυτικές επαρχίες ένα κράτος εν κράτει, την ημιαυτόνομη Δημοκρατία της Ιλλυρίδας, στην οποία κυματίζει μόνο η αλβανική σημαία και δεν τολμά να εισέλθει Σλάβος αστυνομικός.
Οι Αλβανοί μετέχουν πάντα με ένα από τα τρία κόμματά τους σε συγκυβέρνηση με ένα από τα σλαβικά κόμματα, αλλά αυτό δεν τους αρκεί. Ζητούν πλήρη ισότητα στη Βουλή, στην κυβέρνηση, στη γλώσσα, στην εκπαίδευση και αλλού.
Το παράδειγμα των ομοεθνών τους του Κοσσόβου, που αναγνωρίσθηκαν ως ανεξάρτητο κράτος από πολλές χώρες, τους ελκύει όλο και περισσότερο. Αν οι Σλάβοι δεν κάνουν κι άλλες υποχωρήσεις δεν αποκλείεται οι αλβανικές επαρχίες να αποσχισθούν και να ενωθούν με το Κόσσοβο στο πλαίσιο της Μεγάλης ή -όπως τώρα λέγεται –Φυσικής Αλβανίας».