ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ


Ο Ηλίας Τσάγκλας από το χωριό Πεύκες, 18 ετών τότε, κατέβασε τη σβάστικα μέρα μεσημέρι από τον χώρο της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Εσβησε πριν από 10 χρόνια, σεμνός και αθόρυβος όπως έζησε
Στη σκιά της ιστορίας έχει μείνει εδώ και εξήντα χρόνια το παράτολμο κατόρθωμα ενός Πελοποννήσιου εφήβου. Μέρα μεσημέρι, μέσα στον τρόμο της γερμανικής κατοχής, κατέβασε τη σβάστικα από τον χώρο της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αρχαία Ολυμπία.
Συνέβη την 1η Αυγούστου 1941, δύο μόλις μήνες μετά την ηρωική ενέργεια της Ακρόπολης των Αθηνών, τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου.
Η διαφορά είναι ότι, σε αντίθεση με τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα, ο πρωταγωνιστής της Ολυμπίας παρέμεινε στην αφάνεια.
Είναι ο Ηλίας Τσάγκλας, λένε στις Πεύκες, που πρώτα ονομαζόταν Βύλιζα και σήμερα αποτελεί διοικητικό διαμέρισμα του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας. Το δηλώνει ο πρόεδρος του διαμερίσματος Λυμπέρης Διονυσόπουλος.
Οταν οι ναζί πάτησαν την Κοιλάδα του Αλφειού, ο Ηλίας ήταν - δεν ήταν 18 χρόνων. Οπως όλοι σχεδόν οι νέοι στο χωριό, δούλευε και αυτός στα χωράφια. Αν και η οργανωμένη αντίσταση είχε αρχίσει να αναπτύσσεται στην Ηλεία, εκείνος έμενε μακριά.
Δόξες και τιμές κανείς δεν αποκόμισε μετά την απελευθέρωση. Ο ίδιος προτίμησε την ανωνυμία. Ανάλογες συμπεριφορές οφείλονται συνήθως σε λόγους είτε σεμνότητας είτε αυτοπροστασίας. Το τελευταίο φαινόμενο παρουσιάζεται συχνά ιδιαίτερα ισχυρό για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες μετά την απελευθέρωση.

Ο Ηλίας Τσάγκλας πέθανε πριν από 10 χρόνια, χτυπημένος από τον καρκίνο. Εσβησε αθόρυβα, όπως έζησε. Και ας είχε αναστατώσει με την αποκοτιά του τις κατοχικές Αρχές το καλοκαίρι του ‘41.

«Αφριζαν» οι Γερμανοί Οι σκληρές ανακρίσεις δεν έβγαλαν άκρη
Ο άνθρωπος, που το αυγουστιάτικο καταμεσήμερο ξεκρέμασε τη γερμανική σημαία από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, κινήθηκε σαν φάντασμα. Δεν έγινε από κανέναν αντιληπτός. Φαίνεται πως αρχαιολόγοι και το λοιπό προσωπικό ξεκουράζονταν, μετά το φαγητό, αποκαμωμένοι από τον καύσωνα, συνηθισμένο αυτή την εποχή. Εγιναν αθρόες συλλήψεις και σκληρές ανακρίσεις απ’ όπου δεν βγήκε άκρη. Το περιστατικό προκάλεσε αναστάτωση σε Αθήνα, Πύργο, Ολυμπία. Ο κατοχικός νομάρχης Ηλείας έστειλε αναφορά προς το υπουργείο Εσωτερικών της κυβέρνησης Τσολάκογλου στις 4 Αυγούστου. Ανέφερε: «Μάρτυν καταθέτοντα συγκεκριμένον τι εύρομεν μέχρι τούδε ένα μόνον, τον αγροφύλακα της κοινότητος, όστις καταθέτει ότι κατά την εν λόγω ώραν (ΣΣ, 1.00 μ.μ.) είδεν εξ αποστάσεως 1.000 περίπου μέτρων δύο άτομα ιστάμενα εγγύς του κοντού, όπου ήτο ανηρτημένη η σημαία, αλλά λόγω της αποστάσεως δεν ανεγνώρισεν αυτά ούτε έδωσε ιδιαιτέραν σημασίαν, διότι εθεώρησε τούτους εκ του συνήθους υπηρετικού ή εργατικού προσωπικού της Σχολής». Ο νομάρχης δεν αρνείται ότι εκ πρώτης όψεως φαντάζει δύσκολο να αφαιρέθηκε η σημαία τέτοια ώρα, χωρίς ο δράστης να γίνει αντιληπτός. Αλλά αμέσως παραθέτει τις ιδιαίτερες συνθήκες:
- Το προσωπικό γευμάτιζε σε χώρο όπου η σημαία δεν ήταν ορατή.
- Ο αριθμός των Ελλήνων εργατών είχε περιοριστεί σε 8-10 λόγω της περιορισμένης ανασκαφικής δραστηριότητας.
- Μόλις 15 βήματα από το κοντάρι της σημαίας αρχίζει πυκνό δάσος, όπου οι δράστες γίνονται αθέατοι.
Θεωρεί ως πιθανούς δράστες κομμουνιστές και μέλη των οικογενειών τους συνελήφθησαν. Σημειώνει: «Εις το εργατικόν δυναμικόν της Σχολής υπήρχον καί τινες κομμουνισταί 3-4, οίτινες λόγω του ότι γίνονται συλλήψεις κομμουνιστών εξ άλλων λόγων εκρύβησαν, αι δε οικογένειαί των κρατούνται εις την Αστυνομίαν ως εξαναγκαστικόν μέσον, όπως παρουσιασθώσιν». Στην έκθεση του νομάρχη γίνεται λόγος για 20 ομήρους: «Σήμερον μ’ επληροφόρησεν ο ενταύθα συνταγματάρχης διοικητής των Ιταλικών Στρατευμάτων Κατοχής ότι συνέλαβεν και μετέφερεν ενταύθα (ΣΣ, στον Πύργο Ηλείας) 20 κατοίκους Ολυμπίας σκοπών να κρατήσει αυτούς ως ομήρους μέχρις ανακαλύψεως του δράστου της κλοπής της σημαίας».

Γρ. Φαράκος: Αγνωστοι έμειναν οι πατριώτες
Ο Γρηγόρης Φαράκος έχει ασχοληθεί με το θέμα στο βιβλίο του «Η μάχη των συμβόλων - Το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από την Αρχαία Ολυμπία». Θεωρεί άγνωστους τους πατριώτες, που προχώρησαν στο παράτολμο εγχείρημα τον Αύγουστο του 1941.
Σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Οι αγωνιστές εκείνοι, απ’ ό,τι ξέρω, διατήρησαν ως τώρα την ανωνυμία τους. Δεν θεώρησαν, όπως και χιλιάδες άλλοι, πως έπραξαν κάτι το εξαιρετικό. Απλώς, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του καιρού τους». Αλλοι βετεράνοι της Εθνικής Αντίστασης από τα μέρη της Ολυμπίας, όπως ο Θουκυδίδης Κοσμόπουλος, θεωρούν πιθανότερο οι πατριώτες που υπέστειλαν τη σβάστικα να μη βρίσκονται μεταξύ εκείνων που επέζησαν της ναζιστικής κατοχής.

Χίτλερ: Προπαγάνδα και ανασκαφές στην Ολυμπία
Ιδιαίτερα ενόχλησε τους Γερμανούς ότι το περιστατικό διαδραματίστηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Αυτό προκύπτει από την αναφορά που συνέταξε ο Γκίντερ Αλτενμπουργκ, πληρεξούσιος του Ράιχ για την Ελλάδα.
Απευθύνεται στον κουίσλινγκ Τσολάκογλου και εκφράζει τη λύπη του, που όλα έγιναν «εις τον χώρον ανασκαφών της Ολυμπίας, διά τας οποίας ως γνωστόν ο Φύρερ επιδεικνύει εξαιρετικόν ενδιαφέρον».
Πράγματι, η ναζιστική προπαγάνδα και ο Χίτλερ προσωπικά είχαν προσπαθήσει να εκμεταλλευτούν στο έπακρον την ολυμπιακή ιδέα και τις ανασκαφές στην Αρχαία Ολυμπία. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, το 1936.
Πράκτορες
Τον τελευταίο καιρό, πριν από τη γερμανική επίθεση στην Ελλάδα, οι αρχαιολογικές αποστολές χρησιμοποιούνταν συχνά ως χώροι κάλυψης χιτλερικών πρακτόρων. Αρκετοί απ’ αυτούς χρησιμοποιούσαν ως προκάλυμμα τη Γερμανική Αρχαιολογική Σχολή στην Αθήνα και την αποστολή της στην Ολυμπία.
Αυτό δεν έχει να κάνει με τη μεγάλη προσφορά των Γερμανών αρχαιολόγων για την κλασική Ελλάδα και, ειδικά, για την Ολυμπία.
Οι ανασκαφές στην Ολυμπία άρχισαν από Γάλλους τον Μάιο του 1929, δύο χρόνια μετά τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στο Λούβρο, όπου εκτίθενται σήμερα.
Οταν η ελληνική κυβέρνηση πληροφορήθηκε την αρπαγή, διέταξε τη διακοπή των ανασκαφών. Ξανάρχισαν το 1875 από Γερμανούς αρχαιολόγους, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Διάσημος οπαδός της παραμονής των αρχαιολογικών θησαυρών στον τόπο ανακάλυψής τους υπήρξε ο Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος Ερνεστ Κούρτιους (1814-1896). Επηρέασε την αρχαιολογική σκέψη σε σημείο, που ύστερα απ’ αυτόν η Αρχαιολογία έπαψε να αποτελεί κυνήγι θησαυρών, αλλά επιστημονική επιδίωξη.


ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΥΓΓΑΡΙΑ



Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η... «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον... τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».
ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ
Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.
«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση... αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:
«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.

«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την “εθνική συνοχή”».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!
Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα... «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!

Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε... 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.
Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.

Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.
Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρελάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.
«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».
ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!

Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.
Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να ‘τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος!

«Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.

Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.
Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»
Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».
Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.
Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης.
Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από... ξένες τράπεζες - πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!
Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι... Ευρωπαίοι!

Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν!
Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης...
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ
Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας.

Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο... πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθεί.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά... 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η... Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λ.π., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης...

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει...

ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ......


Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ
ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗ ΜΙΣΗ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΚΡΙΒΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΑΠΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΔΩ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΟΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΣΑΜΠΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΠΟΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΤΟΣΩΝ ΕΤΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
8ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ 8ΩΡΕΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ 8ΩΡΕΣ ΥΠΝΟ
ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ
18 ΩΡΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΑΝ 4ΩΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΝΣΗΜΑ,ΑΣΦΑΛΕΙΑ,ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΠΟΤΕ ΞΕΚΗΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΜΕ
ΣΤΗΝ ΤΣΑΜΠΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Πώς μαγειρεύονται τα στοιχεία των ερευνών

Ο πρώτος στόχος των βίαιων μέτρων εις βάρος των εργαζομένων που λαμβάνονται από την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο του περιβόητου μνημονίου είναι, ως γνωστόν, οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αυτοί ήταν οι πρώτοι που είδαν τις αποδοχές τους να περικόπτονται, τις συντάξεις τους να περιστέλλονται και τις θέσεις εργασίας τους να απειλούνται άμεσα.

Προκειμένου να γίνουν αποδεκτά αυτά τα σκληρά μέτρα ως «υποχρεωτική λύση» και «μονόδρομος» για να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, έπρεπε πρώτα να βομβαρδιστεί η κοινή γνώμη με μια σειρά από απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον τρόπο διορισμού, το ρόλο και την απόδοση των εργαζομένων του δημόσιου τομέα. Αλλωστε, δεν είναι δύσκολο για μια χώρα με αυτό το επίπεδο δημόσιας διοίκησης και το πανίσχυρο πελατειακό σύστημα να πειστεί κάθε πολίτης να στρέψει τα πυρά του στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα. Ακόμα και οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν τρέφουν την παραμικρή εκτίμηση για συναδέλφους τους άλλων κλάδων, γιατί έχουν κι αυτοί υποφέρει από τις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης.

Ο στόχος, λοιπόν, της προπαγανδιστικής εκστρατείας ήταν εύκολος. Και κεντρικό στοιχείο του ο χιλιοδιατυπωμένος ισχυρισμός ότι στην Ελλάδα έχουμε υπερβολικό αριθμό δημόσιων υπαλλήλων και πάση θυσία πρέπει να τον μειώσουμε. Ομως ο λεγόμενος υπερπληθυσμός των δημόσιων υπαλλήλων είναι μια κοινοτοπία που δεν στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα. Είναι ένας ακόμα «αστικός μύθος» από τους πολλούς που κυκλοφορούν στη χώρα μας. Μόνο που αυτός ο μύθος καλύπτει και εξυπηρετεί συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

Η κολοκυθιά του Δημοσίου

Για να συντηρηθεί ο μύθος του υπερπληθυσμού των δημόσιων υπαλλήλων υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να διατηρείται μια σύγχυση για τον ακριβή τους αριθμό, τις επί μέρους κατηγορίες εργαζομένων που υπάγονται στο δημόσιο τομέα και τον τρόπο πληρωμής τους. Λες και υπάρχει ένα αξεδιάλυτο μυστήριο, το οποίο επί χρόνια αναπαράγεται χωρίς κανείς να μπορεί να το λύσει. «Κρύβουν τον αριθμό των υπαλλήλων» έγραφε για την προηγούμενη κυβέρνηση το «Βήμα», καταγγέλλοντας ότι «η κυβέρνηση δίνει ψεύτικα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση για τους εργαζομένους στο Δημόσιο» (26.5.09).

Παρόμοιες καταγγελίες βλέπουν κάθε λίγο και λιγάκι το φως της δημοσιότητας, ενώ οι αριθμοί που αναφέρονται σπάνια συμπίπτουν.

Μιλώντας στο Συνέδριο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών ο πρωθυπουργός είχε προβεί στις αρχές Μαΐου σε μια αναπάντεχη ομολογία: «Οταν ήρθαν οι διαπραγματευτές της λεγόμενης τρόικας», διηγήθηκε ο κ. Παπανδρέου, «περνούσαν από τα υπουργεία και ρωτούσαν τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Ηταν αδύνατο να δοθεί σωστή απάντηση. Αδύνατον να γνωρίζει το ελληνικό κράτος πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οπως καταλαβαίνετε, δεν βοηθάει σε μια διαπραγμάτευση, ούτε στην αξιοπιστία μας, όταν εμείς δεν μπορούμε να πούμε πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αρα λοιπόν η Ενιαία Αρχή Πληρωμής θα μας επιτρέψει να καταγράψουμε καταρχήν τους δημόσιους υπαλλήλους. Αλλά επειδή αυτό δεν είναι απλό, διότι ξέρετε πόσο τα υπουργεία είναι φέουδα μεταξύ τους και μέσα στα υπουργεία υπάρχουν άλλα, μικρότερα φέουδα, περιμένουμε μια ημερομηνία από το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εσωτερικών, οπότε θα γίνει απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι θα ανεβάσουν τα στοιχεία τους στο Διαδίκτυο, βεβαίως με τη βοήθεια του διοικητικού προϊσταμένου της κάθε υπηρεσίας».

Από τα πιο επίσημα χείλη, λοιπόν, διατυπώθηκε η θεωρία της «άγνοιας» για τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων. Κατόπιν αυτού, θα περίμενε κανείς να δοθεί με την ίδια επισημότητα η λύση του μυστηρίου με την ολοκλήρωση της απογραφής που έφερε σε πέρας η κυβέρνηση το καλοκαίρι. Πού τέτοια τύχη! Με χαμηλούς τόνους ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της απογραφής από τους κυρίους Ραγκούση και Παπακωνσταντίνου στις 30 Ιουλίου. Αντίθετα από όσα τερατώδη νούμερα ακούγονταν μέχρι τότε, τα αποτελέσματα της απογραφής αποδείκνυαν ότι ο λεγόμενος «υπερπληθυσμός» του Δημοσίου δεν στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα. Το σύνολο των υπαλλήλων που καταγράφτηκε έφτασε τους 768.009, περιλαμβάνοντας τους μόνιμους υπάλληλους, τους δικαστικούς και τους δημόσιους λειτουργούς (625.738), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (53.833), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (44.811), τους συμβασιούχους έργου (14.345), τους αιρετούς (12.609) και άλλες πιο ολιγάριθμες κατηγορίες. Μάλιστα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των απογραφέντων υπαλλήλων ήταν πολύ ικανοποιητικά, με το 39% να έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση και το 28% δευτεροβάθμια, ενώ το 9% έχει τεχνολογική εκπαίδευση. Υπάρχει και ένα αξιοπρόσεκτο 10% με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα.

Οι αριθμοί αυτοί δεν είναι τελικοί, επειδή μπορεί να έχουν γίνει λάθη και γι' αυτό ελέγχονται. Σύμφωνα, όμως, με τις δηλώσεις των αρμόδιων, τα «λάθη» αυτά προέρχονται κυρίως από ορισμένους που δεν έπρεπε να απογραφούν (συνταξιούχοι ή «υποψήφιοι» υπάλληλοι) και έσπευσαν να το κάνουν για να μη χάσουν. Σε κάθε περίπτωση τα τελικά νούμερα δεν προβλέπεται να αποκλίνουν σημαντικά.

Και ποιο είναι τώρα το συμπέρασμα; Η κυβέρνηση δεν σχολίασε το τελικό νούμερο, το οποίο η ίδια είχε δηλώσει ότι δεν γνώριζε. Οι μόνιμοι επικριτές του δημόσιου τομέα και οι λάτρεις του μνημονίου απέφυγαν κι αυτοί να τοποθετηθούν άμεσα.

Το αποτέλεσμα της απογραφής δεν προκαλεί καμιά έκπληξη. Ο ισχύων προϋπολογισμός του κράτους έχει -όπως είναι φυσικό- υπολογίσει τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων που πρέπει να πληρώσει. Ο σχετικός πίνακας που περιλαμβάνεται στη σελίδα 74 της εισηγητικής του έκθεσης καταγράφει τους υπαλλήλους (τακτικούς-μόνιμους, αορίστου και ορισμένου χρόνου) και ανεβάζει τον αριθμό τους σε 511.913 στις 30.6.09, ελάχιστα αυξημένο από τον αντίστοιχο των δύο προηγουμένων χρόνων (506.680 το 2008 και 503.170 το 2007). Αν συνυπολογιστεί ο αριθμός των στρατιωτικών και ορισμένων μικρότερων κατηγοριών που καταγράφονται σε άλλα σημεία του προϋπολογισμού, φτάνουμε στον ίδιο αριθμό, δηλαδή 760.000.

Οπως, μάλιστα, επισημάνθηκε πρόσφατα («Το Παρόν», 6.9.10), ο τελικός αριθμός της απογραφής ταυτίζεται με τον ήδη γνωστό αριθμό των υπαλλήλων που περιλαμβάνεται στον πίνακα του τελευταίου τριμήνου του 2009 του υπουργείου Εσωτερικών. Σύμφωνα μ' αυτόν τον πίνακα, αν προστεθούν οι μόνιμοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (οι δύο κατηγορίες δηλαδή που αφορούν το 80% των δημόσιων υπαλλήλων) εμφανίζονται να υπηρετούν 689.966 υπάλληλοι στο τέλος του 2009. Ο αντίστοιχος αριθμός της απογραφής είναι 679.571, διαπιστώνουμε δηλαδή μια εντυπωσιακή προσέγγιση των δύο υπολογισμών, αν ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν 10.000 υπάλληλοι συνταξιοδοτήθηκαν σ' αυτό το διάστημα και βέβαια δεν αντικαταστάθηκαν από νέους.

Το μόνο που δεν μπορεί, λοιπόν, να πει κανείς είναι ότι όλα αυτά ήταν άγνωστα.

Το ΕΒΕΑ και οι «εκτιμήσεις» του

Μόλις τέσσερις μήνες πριν από την απογραφή, τον Απρίλιο, είχαν κυκλοφορήσει σε πολλές εφημερίδες ταυτόχρονα μία ακόμα φορά εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα για τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων. Πιο γλαφυρή η «Ημερησία»: «Εφτασαν το 1,1 εκατ. οι δημόσιοι υπάλληλοι. Γέμισε το Δημόσιο με υπαλλήλους. Το αδιαχώρητο προκλήθηκε σταδιακά όλα τα τελευταία χρόνια και οι δημόσιοι υπάλληλοι έφτασαν σήμερα τους 1.100.000». Σε άλλο σημείο η εφημερίδα αναφέρει ότι «ο αριθμός του συνολικού αριθμού (sic) των απασχολουμένων στο Δημόσιο προκαλεί ίλιγγο και δικαιολογεί τη δεινή θέση που έχει περιέλθει η οικονομία της χώρας».

Οπως επισήμαινε η εφημερίδα, «τα στοιχεία σοκ για την κατάσταση στον δημόσιο τομέα περιλαμβάνονται σε Εκθεση του Κέντρου Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ», την οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρός του Κ. Μίχαλος. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι κυμαίνονται γύρω στο 40% του συνόλου, ενώ οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ξεπερνούν το 50% και φτάνουν τους 550.000.

Παρόμοια ρεπορτάζ, βασισμένα στην έρευνα του ΕΒΕΑ, φιλοξενήθηκαν σε όλο το φάσμα του τύπου. «Στη χώρα μας», έγραφε το «Εθνος» (24.4.10), «ένας στους δέκα Ελληνες έχει εργασιακή σχέση με το Δημόσιο, είτε ως μόνιμος υπάλληλος είτε ως εποχικός, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε το Κέντρο Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ. Το υπεράριθμο των δημόσιων υπαλλήλων χαρακτηρίζεται από το ΕΒΕΑ ως βασική αιτία της δεινής δημοσιονομικής κατάστασης που έχει περιέλθει η χώρα αφού, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το δημόσιο έλλειμμα διογκώνεται λόγω της υψηλής μισθοδοσίας των κρατικών υπαλλήλων που αγγίζει το 40% του ΑΕΠ, σε συνδυασμό με τη χαμηλή παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα. Η συγκεκριμένη έρευνα ανεβάζει τον αριθμό των πάσης φύσης συμβασιούχων υπαλλήλων του Δημοσίου για το 2009 σε 550.000, οι οποίοι είναι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, απασχολούμενοι μερικής απασχόλησης ή με προγράμματα μαθητείας (Stage) και ωρομίσθιοι».

Πιο προσεκτική η «Καθημερινή» (2.5.10), αποφεύγει να υιοθετήσει τον αριθμό 1.100.000, αλλά δεν παραλείπει την έμμεση αναφορά του: «Στη χώρα μας σχεδόν 1 στους 10 Ελληνες έχει εργασιακή σχέση με το Δημόσιο, είτε ως μόνιμος υπάλληλος, είτε ως συμβασιούχος, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε το Κέντρο Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ (Εμπορικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών)». Ο πίνακας, βέβαια, που παραθέτει η εφημερίδα περιλαμβάνει τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας και καταλήγει σε ένα σύνολο 759.084 ατόμων, πολύ κοντά δηλαδή στον αριθμό της απογραφής.

Δύο βδομάδες μετά την έκθεση του ΕΒΕΑ υπογραφόταν από την ελληνική κυβέρνηση το μνημόνιο.

Μετά τα αποτελέσματα της απογραφής που δεν επιβεβαιώνουν τα «στοιχεία σοκ» αναζητήσαμε την Εκθεση του Κέντρου Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ. Για λόγους που στην αρχή δεν καταλάβαμε η έκθεση αυτή δεν έχει αναρτηθεί στον ενημερωμένο και πλούσιο ιστότοπο του επιμελητηρίου. Το γραφείο τύπου του ΕΒΕΑ είχε την καλοσύνη να μας τη στείλει, με τη διακριτική παρατήρηση ότι πρόκειται «για συλλογή στοιχείων από το ΚΕΜΕ - ΕΒΕΑ μέσω των αρμόδιων δημοσίων υπηρεσιών -και όχι μελέτη- για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα». Μόλις την πήραμε στα χέρια μας διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για ένα κείμενο μιας σελίδας και 250 λέξεων. Φέρει τη σφραγίδα του «Κέντρου Μελετών και Ερευνας του ΕΒΕΑ» και τιτλοφορείται «Οι υπάλληλοι του δημοσίου τομέα στην Ελλάδα». Στην πρώτη παράγραφο το κείμενο επαναλαμβάνει τα περί άγνωστων στοιχείων: «Εντονη φημολογία και ατέρμονες εκτιμήσεις επικρατούν σχετικά με τον αριθμό των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα επίσημα στοιχεία που παρουσιάζονται σε κρατικούς και διεθνείς στατιστικούς φορείς τείνουν να είναι ελλιπή καθώς στον συνολικό αριθμό δεν συγκαταλέγονται οι εποχικοί υπάλληλοι, οι υπάλληλοι με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου».

Αξιόπιστες... πηγές

Στη δεύτερη παράγραφο αντιγράφονται τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας που οδηγούν στο μετριοπαθές νούμερο των 370.517 (χωρίς τους στρατιωτικούς που υπολογίζει σε 177.600) και στο τέλος υπάρχει το «ζουμί». Το κείμενο παρατηρεί ότι σ' αυτούς τους αριθμούς «δεν συμπεριλαμβάνονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου οι οποίες υπερβαίνουν τις 550.000». Προσθέτοντας αυτό τον αριθμό στον πρώτο, το κείμενο οδηγείται στο συμπέρασμα ότι «το σύνολο των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα ανέρχεται, κατά προσέγγιση, στο 1.100.000». Και το ΕΒΕΑ καταλήγει με μια αυτοεπιβεβαίωση: «Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι οι εκτιμήσεις πως ο συνολικός αριθμός των υπαλλήλων που απασχολούνται στο δημόσιο τομέα υπερβαίνει το 1.000.000 είναι ακριβείς».

Οσο για τις πηγές του ΕΒΕΑ, εκτός από τη Στατιστική Υπηρεσία εμφανίζονται δύο δικτυακές εγκυκλοπαίδειες, η «Wikipedia» και η «Encyclopedia of the Nations». Με πηγή, μάλιστα την «Wikipedia», το ΕΒΕΑ συγκαταλέγει στους δημόσιους υπαλλήλους όλο το «ενεργό στρατιωτικό προσωπικό» (177.600), μαζί δηλαδή και τους στρατεύσιμους! Αλλά για τον κρίσιμο αριθμό των 550.000 το ΕΒΕΑ δεν δίνει καμιά εξήγηση. Σε υποσημείωση αναφέρει μόνο ότι προκύπτει «βάσει εκτιμήσεων». Ποιες εκτιμήσεις; Ποιανού; Αγνωστο. Το σίγουρο είναι ότι ακριβώς οι ίδιοι αριθμοί είχαν δημοσιευτεί ένα χρόνο νωρίτερα στο «Βήμα» (26.5.09). Και εκεί διαβάζουμε τον αριθμό 550.000, ο οποίος αναφέρεται και πάλι «κατ' εκτίμηση».

Αλλά και μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της απογραφής μεγάλη μερίδα του τύπου εξακολουθούσε να μιλά για 950.000 ή και 1.000.000. «Ολοταχώς προς το εκατομμύριο οι δημόσιοι υπάλληλοι» σχολίαζε η «Ημερησία» (31.7.10), ενώ το «Εθνος» πριν ακόμα από την ολοκλήρωση της απογραφής (23.7.10) πρόβλεπε ότι «Η απογραφή δείχνει κράτος μαμούθ».

Μάταια η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ επιχειρούσε να πει τα αυτονόητα, ότι δηλαδή «οι αριθμοί διαψεύδουν μια συστηματική και χρόνια παραποίηση, διαστρέβλωση της πραγματικότητας με τα περί ενάμιση, δύο, ακόμη και δυόμισι εκατομμύρια δημοσίων υπαλλήλων». Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της απογραφής, η ΑΔΕΔΥ σημείωνε ότι «αποδεικνύεται ότι τόσο σε αριθμό όσο και σε μισθολογική δαπάνη είμαστε κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Οσοι εξακολουθούν να μιλούν για τεράστια νούμερα βασίζονται στο γεγονός ότι δεν περιελήφθησαν στην απογραφή εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Αλλά αυτό που ονομάζεται σήμερα «ευρύτερος δημόσιος τομέας» είναι από καιρό μόνο κατ' όνομα δημόσιος. Χαρακτηριστικό ότι σ' αυτό το ένα εκατομμύριο που υπολογίζεται από μεγάλη μερίδα του τύπου ότι θα φτάσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι αν υπολογιστούν κι αυτές οι κατηγορίες, περιλαμβάνονται «μισθοδοτούμενοι ή μη από τον κρατικό προϋπολογισμό» («Το Βήμα», 1.8.10). Αλλά αν δεν μισθοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, με ποια λογική συγκαταλέγονται στους δημόσιους υπαλλήλους;

Μήπως είναι λίγοι;

Η ΑΔΕΔΥ έχει δίκιο. Ο απόλυτος αριθμός των δημόσιων υπαλλήλων στην κάθε χώρα δεν μπορεί να κριθεί αν δεν συγκριθεί με τον αντίστοιχο αριθμό υπαλλήλων σε ομοειδείς χώρες. Προς μεγάλη απογοήτευση των προπαγανδιστών του μνημονίου, η σύγκριση αυτή αποδεικνύει ότι ο ισχυρισμός περί «υπερπληθυσμού» των δημόσιων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι εντελώς έωλος. Το επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο μια επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της «Εκθεσης Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» και υπογράφεται από τέσσερις ερευνητές του Αυστριακού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών και των Πανεπιστημίων του Στρασβούργου και του Μαγδεμβούργου («The size and performance of public sector activities in Europe»).

Τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής, όπως αποτυπώνονται και στα διαγράμματα που δημοσιεύουμε, εμφανίζουν την Ελλάδα σε μια σχετικά χαμηλή θέση ως προς τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων που διατηρεί σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ εξίσου χαμηλή είναι η επίδοση της χώρας μας στο ποσοστό των εργαζομένων στο Δημόσιο σε σχέση με το σύνολο των εργαζομένων. Και μάλιστα αυτά τα στοιχεία ισχύουν για τις τελευταίες τρεις δεκαετίες!

Στον πίνακα που καταγράφει το ποσοστό των δημόσιων υπαλλήλων επί του συνόλου των εργαζομένων κάθε χώρας, η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 14η θέση επί συνόλου 17 ευρωπαϊκών κρατών, με επίδοση 11,4%. Βρίσκεται δηλαδή πολύ κάτω από την πρώτη στην κατάταξη Σουηδία (30%) ή τη Δανία (29%), τις χώρες που υποτίθεται ότι αποτελούσαν το προεκλογικό πρότυπο του σημερινού πρωθυπουργού. Αλλά η Ελλάδα υπολείπεται πολύ και από τη Γαλλία (21,2%) και τη Μεγάλη Βρετανία (17,8%), παρά τις έντονες περικοπές της τελευταίας. Η χώρα μας ξεπερνά -και μάλιστα ελάχιστα- μόνο την Ιρλανδία (11,0%), την Ολλανδία (10,7%) και τη Γερμανία (10,2%). Οπως παρατηρεί η μελέτη, η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη αυτή παραμένει τις τελευταίες δεκαετίες σταθερή.

Ανάλογα ευρήματα δείχνει η έρευνα και όταν συγκρίνει τις δημόσιες δαπάνες στην Ευρώπη ως ποσοστό του ΑΕΠ κάθε χώρας. Και εδώ η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά σε χαμηλότερη θέση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό που παρατηρείται στην Ελλάδα δεν είναι ούτε εξαιρετική διόγκωση του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων ούτε η αδυναμία καταμέτρησής τους. Υπάρχει μια σκόπιμη σύγχυση μεταξύ των διάφορων τύπων εργασιακών σχέσεων που έχουν αρχίσει να εισάγονται στο Δημόσιο από τη στιγμή που ιδιωτικοποιούνται με τον έναν ή άλλο τρόπο διάφοροι τομείς, υπηρεσίες ή κλάδοι του Δημοσίου. Αυτός ο περίφημος αριθμός 550.000, τον οποίο όλοι επικαλούνται με βάση «εκτιμήσεις τους», δεν είναι τίποτα άλλο παρά το φάντασμα όλων αυτών των νέων «ελαστικών» θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν στο περιθώριο και εις βάρος του δημόσιου τομέα (stages, διμηνίτες, εποχικοί, κ.λπ.). Αλλά αυτοί είναι τα πρώτα θύματα της νέας πολιτικής. Οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των δύο κυβερνητικών κομμάτων ανακοινώνουν ότι ο αριθμός των συμβασιούχων αυτών μειώνεται, αλλά τα παπαγαλάκια τους δεν τους πιστεύουν. Ο Προκόπης Παυλόπουλος δήλωνε λίγο πριν από τις εκλογές ότι «ο αριθμός των συμβασιούχων παρά τις προκλητικά παραπλανητικές ανακοινώσεις του ΠΑΣΟΚ συνεχώς μειώνεται» («Real News», 8.9.09). Και ο διάδοχός του Γιάννης Ραγκούσης επαναλάμβανε λίγους μήνες αργότερα: «Οι θέσεις συμβασιούχων είναι μειωμένες κατά 35%» («Το Βήμα», 21.3.10).

Κάτω από την πίεση των μύθων που οι ίδιοι συντηρούσαν τόσα χρόνια, οι κυβερνώντες υιοθετούν την πιο σκληρή εφαρμογή του μνημονίου, περικόπτοντας με κάθε τίμημα θέσεις εργασίας.

Από ειρωνεία της τύχης, η αιφνίδια διόγκωση του αριθμού των μελών του υπουργικού συμβουλίου κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό προσφέρει ένα σοβαρό αντεπιχείρημα σε όσους πιπιλίζουν την καραμέλα του μικρού και «οικονομικού» δημόσιου τομέα -κι ανάμεσά τους βέβαια συγκαταλέγεται και ο πρωθυπουργός.

Τα 48 μέλη της νέας κυβέρνησης υποδείχτηκαν ήδη ως αντίφαση από την αντιπολίτευση.

Αλλά είναι κάτι περισσότερο απ' αυτό. Η συγκριτική μελέτη για το «Μέγεθος και την απόδοση των δραστηριοτήτων του δημόσιου τομέα στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (βλ. διπλανές στήλες) καταλήγει σε ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με το πώς επιδρά στην απόδοση μιας διακυβέρνησης το μέγεθος του δημόσιου τομέα. Οπως ήταν αναμενόμενο, η μελέτη καταρχήν αποδέχεται τις διαπιστώσεις που κυριαρχούν στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης και συντηρητικής Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι δηλαδή κράτη με μικρό δημόσιο τομέα (όσα δηλαδή κρατούν τις δημόσιες δαπάνες τους κάτω από το 40% του ΑΕΠ) επιτυγχάνουν κατά κανόνα καλύτερες οικονομικές επιδόσεις από κράτη με δημόσιο τομέα μεσαίου μεγέθους (40-50% του ΑΕΠ) ή και μεγάλου (πάνω από 50% του ΑΕΠ). Το τι ακριβώς εννοούν οι συντάκτες με «καλύτερες επιδόσεις», το αναλύουν στη συνέχεια: «Οι μικροί δημόσιοι τομείς λειτουργούν καλύτερα στη διοίκηση, τη σταθερότητα και την οικονομική επίδοση, ενώ οι μεγάλοι δημόσιοι τομείς εξασφαλίζουν καλύτερη διανομή των εισοδημάτων». Μ' άλλα λόγια, το μέγεθος του δημόσιου τομέα έχει ένα σαφή ταξικό χαρακτήρα.

Αναφερόμενοι και σε άλλες προγενέστερες μελέτες οι τέσσερις συντάκτες της έρευνας που παρουσιάζουμε διαπιστώνουν ότι «η συγκριτική ανάλυση διάφορων δεικτών υποδεικνύει ότι χώρες με μεγάλο δημόσιο τομέα είναι λιγότερο διεφθαρμένες, παρουσιάζουν λιγότερες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, διαθέτουν καλύτερες παροχές δημόσιων αγαθών, αλλά επίσης και υψηλότερα ποσοστά φορολόγησης. Το πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα αυτών των συσχετίσεων είναι ότι κατά μέσο όρο οι διακυβερνήσεις με μεγάλο δημόσιο τομέα αποδίδουν καλύτερα (ακόμα και στα ζητήματα επιχειρηματικών ρυθμίσεων, γραφειοκρατικών καθυστερήσεων και ποιότητας στις υποδομές)».

Οι διαπιστώσεις αυτές της μελέτης μοιάζουν εντυπωσιακά με τα επιχειρήματα που επικαλείται ο πρωθυπουργός για να δικαιολογήσει τη συγκρότηση του νέου πολυπληθούς υπουργικού συμβουλίου. Μόνο που αυτά τα επιχειρήματα τα ξεχνούν τα στελέχη της κυβέρνησης όταν αναφέρονται στο σύνολο του κρατικού μηχανισμού και όχι μόνο στο επιτελείο του.

Η σχέση μεγέθους και αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα γίνεται περισσότερο κατανοητή όταν εξετάσει κανείς κάθε συγκεκριμένο κλάδο χωριστά. Ας περιοριστούμε στο παράδειγμα του πιο πολυπληθούς κλάδου, του χώρου δηλαδή της εκπαίδευσης, στον οποίο υπηρετούν πάνω από 125.000 άτομα (σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν πριν ακόμα συμπληρωθεί η απογραφή). Είναι σίγουρο ότι ο χώρος της εκπαίδευσης είναι το πρώτο θύμα της νέας πολιτικής. Η συρρίκνωσή του είναι δεδομένη, όπως δεδομένες είναι και οι βλαβερές συνέπειες της μείωσης του αριθμού των εκπαιδευτικών ή της αντικατάστασής τους σε μεγάλο βαθμό από «εποχικούς» ωρομίσθιους.

Σε μια από τις πρόσφατες έρευνές μας είχαμε διαπιστώσει ότι φέτος για πρώτη χρονιά καθυστερούσαν οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών για τα ΣΔΕ (Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, βλ. «Σχολεία ενός κατώτερου Θεού», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» 18.7.10). Το υπουργείο αντέδρασε και υποσχέθηκε ότι οι αποσπάσεις θα πραγματοποιηθούν πριν από την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου και απέδωσε σε «φήμες» κάθε άλλη σκέψη. Τελικά το ρεπορτάζ επιβεβαιώθηκε. Οι αποσπάσεις υπογράφτηκαν μόλις την περασμένη Τρίτη αφού πρώτα εκατοντάδες ειδικευμένοι εκπαιδευτικοί υποχρεώθηκαν να παρουσιαστούν στα σχολεία όπου είχαν οργανικές θέσεις πριν αποσπαστούν στα ΣΔΕ. Το ίδιο συνέβη και με τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Ο λόγος της καθυστέρησης ήταν να εμφανιστεί μια εικονική πληρότητα στα σχολεία με την παρουσία των αποσπασμένων στις οργανικές τους θέσεις. Βέβαια μόλις γίνουν οι αποσπάσεις η πλασματική αυτή εικόνα θα ανατραπεί, με αποτέλεσμα νέα και μεγαλύτερη αναστάτωση.

Μπορεί οι αλχημείες του υπουργείου να έσωσαν την εικόνα της πρώτης μέρας στα σχολεία, αλλά οι χειρισμοί αυτοί σε συνδυασμό με την επικείμενη αποχώρηση λόγω εσπευσμένης συνταξιοδότησης δασκάλων και καθηγητών θα προκαλέσει σοβαρά κενά. Τότε ίσως αναθεωρήσουν τις απόψεις τους και οι καλόπιστοι που έχουν πειστεί από το μύθο του υπερπληθυσμού των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά τότε ίσως να είναι αργά.

Δέν Νοείται Τέλος


Τούτη η κυβέρνηση όχι μόνο υποθήκευσε τη χώρα με το μνημόνιο που ψήφισε στη Βουλή, αλλά παραιτήθηκε και από την εθνική κυριαρχία της, με την υπογραφή του υπουργού οικονομικών στη σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης που υπεγράφη με ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ.

Πιο κάτω παραθέτω μερικά βασικά σημεία, από τις 237 σελίδες της σύμβασης που υπέγραψε ο Παπακωνσταντίνου, έχοντας την εξουσιοδότηση της Ελληνικής Βουλής:

- Δεν μπορεί η Ελλάδα, μόνη της, να πάρει δάνειο από άλλον δανειστή (πχ Κίνα, Ρωσία) καθώς δεν μπορεί να υποθηκεύσει, ούτε να ενεχυριάσει για άλλον περιουσία ή έσοδα, ή να μεταφέρει το χρέος της… σελ 119,

- αντίθετα επιτρέπεται ο δανειστής να μεταβιβάσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του… σελ. 129, παρ 13.1.

Δηλαδή μπορεί να έχουμε δανειστεί από τη Γερμανία και να βρεθούμε χρεωμένοι στην Τουρκία και τα Σκόπια γιατί η Γερμανία θα τους έχει πουλήσει τα δικαιώματά της (τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας, δηλαδή) …

- η σύμβαση διέπεται από το αγγλικό δίκαιο… σελ 129, παρ. 14.1, (γνωστοί αποικιοκράτες οι Εγγλέζοι, ξέρουν από… καλές συμβάσεις!)

- Το επιτόκιο για τα 80 δις ευρώ των Ευρωπαϊκών δανείων είναι 5,2% κυμαινόμενο με Euribor τριμήνου για την πρώτη τριετία, 6,2% κυμαινόμενο για τα επόμενα χρόνια και +2% επιτόκιο υπερημερίας (αν έχει λήξει το δάνειο) επαναπροσδιοριζόμενο ανά εβδομάδα αν καταλαβαίνω καλά… σελ 120 παρ. 1α και 1β και 121 παρ. 5.

- Η Ελλάδα αν δεν πληρώσει κάποιο από τα παλαιοτέρα δάνεια ( όχι τα 110 δις ) που λήγουν ή προβεί σε αναστολή πληρωμών κάποιου άλλου δανείου, δεν μπορεί να εκταμιεύσει χρήματα από το μηχανισμό και υποχρεούται να αποπληρώσει άμεσα το υπόλοιπο κεφάλαιο του δανείου του μηχανισμού μαζί με όλες τις επιβαρύνσεις… σελ 123.

- Για να είναι νόμιμη, να ενεργοποιηθεί και να ισχύει η σύμβαση, δε χρειάζεται καμία άλλη πράξη παρά μόνο, την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου και τη νομική γνωμοδότηση του νομικού σύμβουλου του κράτους του υπουργείου οικονομικών και του υπουργείου Δικαιοσύνης… σελ 130, παρ 15.1α, σελ 138 παρ.5 και σελ 140 παρ. 14.

Ούτε ψήφιση από τη Βουλή, ούτε υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε καν τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Τίποτα δε χρειάζεται… μόνο καλή διάθεση και τον Παπακωνσταντίνου να υπογράφει!!!

- Μόνο το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα Συνταγματικά Δικαστήρια των δανειστών μπορούν να ακυρώσουν τη σύμβαση γιατί παραβιάζεται το Ευρωπαϊκό δίκαιο ή το Σύνταγμα του δανειστή αντίστοιχα. Στην Ελλάδα με βάση τη σύμβαση, δεν επιτρέπεται σε κανένα δικαστήριο να μπορεί να εκδικάσει τέτοια προσφυγή!!! (Άσε που δεν έχουμε και Συνταγματικό Δικαστήριο)… σελ 123 παρ 6α και 6β.

- Το χειρότερο από όλα είναι το παρακάτω, όπως αναφέρεται στη σελ. 130 παρ 14.5:

«Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος»

- Και όπως πολύ σωστά γνωμοδοτούν οι δύο νομικοί σύμβουλοι του κράτους σελ 139 παρ. 11: «Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης – συντηρητικής ή αναγκαστικής - ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση».

- Με λίγα λόγια: Οι δανειστές μας θα πάρουν 110 δις ευρώ σε μία τριετία (τα χρήματα που θα πάρει η χώρα από το μηχανισμό για να αποπληρώσει παλαιότερα χρέη), και μετά από την τριετία αφού δεν θα μπορεί η Ελλάδα να αποπληρώσει το συνολικό χρέος που θα είναι κοντά στα 400 δις ευρώ, η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, θα έρθουν να πάρουν κρατικά κεφάλαια, κρατικές επιχειρήσεις, ορυκτό πλούτο και ότι φιλέτο υπάρχει στην ελληνική επικράτεια, σε γη, αέρα και θάλασσα χωρίς η Ελλάδα να μπορεί ούτε να αμφισβητήσει αυτό το δικαίωμά τους αλλά και δεν θα δικαιούται να προσφύγει στα δικαστήρια. Ακόμη και αν πτωχεύσει η χώρα…
Καλοχώνευτα. Με τις υγείες μας.

Και μόνο αυτός ο όρος αρκεί, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, για να χαρακτηριστεί η δανειακή σύμβαση ως αποικιοκρατική.

Ούτε οι ηττημένοι των δύο παγκοσμίων πολέμων δεν συνθηκολόγησαν με τέτοιους όρους.

Τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας, μια χώρα και ένας λαός υποθηκευμένα, χωρίς εθνική κυριαρχία και χωρίς δικαιώματα, μόνο και μόνο με την υπογραφή ενός υπουργού, την επιλογή της σημερινής κυβέρνησης και την ψήφο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, του ΛΆΟΣ και της Ντόρας…

Δεν υπάρχουν, στις 237 σελίδες της σύμβασης, πουθενά οι όροι χρηματοδότησης από το ΔΝΤ και τα επιτόκια, παρά μόνο οι επιστολές ενεργοποίησης του μηχανισμού… Τι άλλο να μας περιμένει;

Εδώ όλη η σύμβαση:

http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=bcf0f265-06e2-4d43-a1ce-06ce96d27fb1

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ


Τα μεγάλα εγκλήματα αναζητούν πάντα αποδιοπομπαίους τράγους. Ένας από αυτούς είναι ο Κώστας Καραμανλής.

Εδώ έχουν διαπραχτεί εγκλήματα εσχάτης προδοσίας, έχει παραδοθεί η χώρα στη φασιστική μπότα των διεθνών μηχανισμών του χρήματος, σκάβουν τους τάφους μας ΚΑΙ αυτοί που βάλανε φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στα έγκλήματα, τα διατεταγμένα ανδρείκελα, συνεχίζουν το γνωστό τροπάρι: Να αναθεματίζουν τον Κώστα Καραμανλή για τις συμφορές.

Έχει η υποκρισία τα όριά της. Αλλά τα ανδρείκελα με πρώτους και καλύτερους την κυβέρνηση και αυτή την εμετική ροδέλα των «νταβάδων», τον Καρατζαφέρη, έχουν ξεπεράσει τα όρια της υποκρισίας και της σχιζοφρένειας.


Συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι της σκανδαλολογίας: Αυτό το χυδαίο, ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟ παιχνίδι που καρατομεί πρόσωπα και επικαλύπτει τις πολιτικές και κυρίως τη μήτρα των σκανδάλων…

Ο Καρατζαφέρης αυτό το «όνειδος» του ανδρεικέλου, ο «δοκιμαστής» κλόουν των «νταβάδων», απτόητος και χωρίς ελάχιστη τσίπα επιχειρεί να επικαλύψει το δικό του έγκλημα ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ (υπέγραψε την κατοχή μας) με σκανδαλολογικά γαυγίσματα εναντίον του Καραμανλή.

Ξαφνικά, επίσης, κάποια άλλα όντα των υπονόμων, μέσα στη θύελλα της υλοποίησης των γενοκτονικών σχεδίων κατά της Ελλάδας, θυμήθηκαν ότι ο Καραμανλής δεν «φοράει παντελόνια»!!!

Και οι ξετσίπωτες πόρνες των ΜΜΕ, με πρώτες αυτές των κρατικών καναλιών, περιφέρουν στις πασαρέλες τους το «όνειδος» του λακεδισμού, και το «λούστρο» των «νταβάδων»: Τον Καρατζαφέρη να ρίχνει τις ηθικές του αναθυμιάσεις εναντίον του Καραμανλή…

Με τον Καραμανλή μας χωρίζει άβυσσος. Ο Κόσμος του δεν είναι ο δικός μας. Βρισκόμαστε αδιάλλακτα και ασυμφιλίωτα εχθρικοί προς τον κόσμο του Καραμανλή, το κόμμα του και τις καθεστωτικές τους ιδέες.

Δεν έχουμε, συνεπώς, καμία φοβία μήπως και παρεξηγηθούμε.

Δηλώνουμε, λοιπόν, ανοικτά ότι εδώ παίζεται ένα άθλιο παιχνίδι εξαπάτησης του ελληνικού λαού. Δεν αναποδογυρίζεται απλώς η πραγματικότητα, αλλά ισοπεδώνεται κυριολεκτικά, προκειμένου να εμφανιστεί η τραγωδία της κατοχής μας σαν έργο ενός προσώπου: Του Καραμανλή.

Βάζουν στο στόχαστρο τον Καραμανλή για πολλούς λόγους:


α). Για να επικαλύψουν και αποκρύψουν τα ανδρείκελα που υπέγραψαν την κατοχή μας (κυβέρνηση-Καρατζαφέρης), αλλά και ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ των ανδρεικέλων που δούλεψαν, ο καθένας με τον τρόπο του και την πολιτική του, στην υλοποίηση των εγκλημάτων εσχάτης προδοσίας κατά της Ελλάδας.

Και το καθεστώς των ανδρεικέλων είναι ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ και οι φορείς των πολιτικών εκείνων που παρουσίαζαν την ΕΕ ως «παράδεισο» και «σωτηρία»…

ΤΟ ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ και όλες οι «τσόντες» τους, καθώς και τα δήθεν αριστερά κόμματα είναι ΥΠΕΥΘΥΝΑ για το σημερινό έγκλημα, αλλά και για τις καρκινώδεις εστίες των σκανδάλων και των μιζών…

Το να αποκόβεις ένα πρόσωπο- γρανάζι αυτής της καθεστωτικής μηχανής και να πας να του φορτώσεις όλα τα εγκλήματα αυτό είναι ΜΕΓΙΣΤΗ και ΘΗΡΙΩΔΗΣ ΑΠΑΤΗ…


Και γίνεται ακόμα πιο αυθάδης και φρενοβλαβής αυτή η ΑΠΑΤΗ, όταν αυτό το κάνουν τα πωρωμένα ανδρείκελα του δοσιλογισμού που υπέγραψαν τη ληξιαρχική πράξη της κατοχής μας: Ο νέος Τσολάκογλου και ο υπασπιστής του Καρατζαφέρης…

β). Ο Καραμανλής, βεβαίως, επιλέγεται σαν αποδιοπομπαίος τράγος και για έναν ακόμα λόγο: Τόλμησε να κουνηθεί λίγο στους διεθνείς και εγχώριος «νταβάδες» και να διεκδικήσει μια μικρή, ελάχιστη, πολιτική αυτονομία, όπως είχαν κατακτήσει κάποιοι δυναμικοί πολιτικοί του παρελθόντος: Ο Ανδρέας και ο θείος του…

Κουνήθηκε, λοιπόν λίγο, έριξε κάποιες ματιές προς τη Ρωσία (αγωγός κ.λπ) και ψέλλισε κάποια όχι: Ανάν, ένταξη των Σκοπίων κ.λπ…

Αυτές οι ελάχιστες διεκδικήσεις εξαγρίωσαν σε τέτοιο βαθμό τα διεθνή θηρία που δεν αρκέστηκαν απλώς στην κατεδάφισή του, αλλά στην ολοκληρωτική πολιτική και ηθική εξόντωσή του, στην ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ του…

Ο Καραμανλής δεν είχε το ανάστημα, ούτε τα στηρίγματα να παλέψει. Για να παλέψεις τις ύαινες των «νταβάδων» πρέπει να στηρίζεσαι στο λαό, στα λαϊκά κινήματα και στην οργάνωση του λαού: Αυτά προκαλούσαν αλλεργία σε ένα πιστό σκυλί του καθεστώτος, όπως ήταν ο Καραμανλής και το κόμμα του…

Ως πιστό σκυλί του καπιταλιστικού συστήματος και ως κεντρικός κυβερνητικός του βραχίονας, μοιραία ο Καραμανλής «έβαλε μυαλό», παρέδωσε τα πάντα και υποτάχθηκε πλήρως.

Τον στραπάτσαραν, μάλιστα, τόσο πολύ που τον εξανάγκασαν όχι μόνο σε παραίτηση, αλλά σε κάτι ακόμα χειρότερο: Να αγωνιστεί για τη συντριβή του και τον ολοκληρωτικό εξευτελισμό του.

Όταν, βεβαίως, «κουνιέσαι» και κατόπιν αγωνίζεσαι για την ήττα σου και τη συντριβή σου δεν υπάρχει έλεος: Αυτό είναι ιστορικό αξίωμα, που μάλλον ο Καραμανλής αγνοούσε...


Ο Καραμανλής με τις μικροζαβολιές του καθυστέρησε πολύ τα πράγματα για τους διεθνείς «νταβάδες»…

Η Ν.Δ. παρά το γεγονός ότι ο Καραμανλής είχε πλήρως υποταχθεί, παρά το γεγονός ότι ασπαζόταν ενθέρμως τις ΔΙΑΤΑΓΕΣ των ξένων κέντρων εξουσίας, δεν ήταν ΙΚΑΝΗ να εκτελέσει τις διαταγές με σιγουριά, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.

Έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα, διεξοδικά, το γιατί το ΠΑΣΟΚ είχε πολλά πλεονεκτήματα στην υλοποίηση των συμβολαίων θανάτου της Ελλάδας…

Ωστόσο η ανατροπή και η κατεδάφιση του Καραμανλή δεν αρκούσαν για τους διεθνείς μαφιόζους.

Ο Καραμανλής έπρεπε να ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ παραδειγματικά για το «θράσος» του να κάνει «ζαβολιές» στους διεθνείς αυτοκράτορες.


ΣΗΜΕΡΑ οι αυτοκράτορες δεν συγχωρούν καμία «ζαβολιά». Δεν αρκεί να είσαι δικός τους, πρέπει να γλείφεις και τις μπότες τους, φανερά και μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου…


Είναι και αυτός, λοιπόν, ένας λόγος που θέλουν να εξοντώσουν ολοκληρωτικά τον Καραμανλή, να του τα φορτώσουν όλα και να τον διασύρουν ηθικά…

Οι αχυράνθρωποι, τα αυθάδη ανδρείκελα, όπως ο Σημίτης, μένουν στο απυρόβλητο, αν και επί της δικής του κυβερνητικής θητείας στέριωσαν τα θεμέλια των σημερινών συμφορών μας.

Μητσοτάκης και Σημίτης αποτελούν τα σύμβολα και το «όνειδος» του δοσιλογισμού, του δολοφονικού νεοφιλελευθερισμού και του ξεπουλήματος της Ελλάδας.

Αυτοί μένουν στο απυρόβλητο

ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ


Με κομμένη κυριολεκτικά ανάσα παρακολούθησε το κοινό τη διάλεξη του γνωστού Δημοσιογράφου Νίκου Χειλαδάκη , που έγινε στο Δήμο Θέρμης και μεταδόθηκε από τον Τηλεοπτικό Σταθμό 4ε της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, σχετικά με την Ορθοδοξία στη σημερινή Τουρκία.

Ο Δημοσιογράφος, με πολυετή έρευνα, με απολύτως τεκμηριωμένα στοιχεία, πολλά εκ των οποίων δημοσιεύματα του ίδιου του Τουρκικού Τύπου, ακόμα και με βίντεο από εκπομπές της τουρκικής τηλεόρασης, αποκάλυψε μια άλλη, εντελώς άγνωστη και θαμμένη πλευρά της πραγματικότητας στη σημερινή Τουρκία, κατά την οποία δεκάδες, εκατοντάδες βαφτίζονται φανερά πλέον Χριστιανοί Ορθόδοξοι, χιλιάδες είναι εκείνοι που μεταβαίνουν στα Ορθόδοξα προσκυνήματα, Εκκλησιές και Αγιάσματα, ενώ επιφανείς Τούρκοι παρακολουθούν με δέος τη Θεία Λειτουργία!!!

Ο Νίκος Χειλαδάκης, ανέφερε πάμπολλες, συγκεκριμένες και επώνυμες περιπτώσεις μουσουλμάνων που ζήτησαν να βαφτιστούν Χριστιανοί, ενώ παρουσίασε τα αποκαλυπτικά στοιχεία έρευνας τουρκικής εφημερίδας, που καταγράφει μόνο τα τελευταία τρία χρόνια στην Τουρκία τον εξωφρενικό αριθμό των 8.000.000 πωλήσεων Αγίων Γραφών, στην τουρκική γλώσσα!!! (σ.σ. πράγμα που δείχνει πως είναι πραγματικά πολλά εκατομμύρια οι Κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία, ενώ σύμφωνα με τις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για το «1/3 των Τούρκων που θα γίνουν Χριστιανοί» και με βάση το σημερινό πληθυσμό, φαίνεται πως πρόκειται για περίπου 15 με 20 εκατομμύρια ψυχές!!!)

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ

Ο κ. Χειλαδάκης παρουσίασε επίσης με αδιάσειστα βίντεο τουρκικών καναλιών, τους χιλιάδες κυριολεκτικά Τούρκους «μουσουλμάνους», που κατακλύζουν την Εκκλησία του Αϊ Γιώργη του Κουδουνά, αφήνοντας τάματα, προσκυνώντας τις άγιες εικόνες και πηγαίνοντας σε ατέλειωτες ουρές για να χριστούν με το λαδάκι από το καντήλι του Αγίου!!!

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗΣ

Μια άλλη πάλι εκπληκτική περίπτωση, είναι και εκείνη κοντά στα Άδανα, που όπως ανέφερε ο Νίκος Χειλαδάκης, συγκεντρώνει εκατοντάδες ασθενείς Τούρκους, που γίνονται καλά από μια γυναίκα, η οποία ομολόγησε στην Τουρκική Τηλεόραση, ότι τη θεραπευτική της δύναμη την αντλεί από μια κατακόμβη-σπήλαιο, όπου αγίασαν 7 Χριστιανοί Μάρτυρες!!!

ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΜΙΧΑΗΛ

Το συγκλονιστικότερο όμως όλων, είναι εκείνο που ο έγκριτος Δημοσιογράφος ανέφερε για τη Σεβάστεια, ξεκινώντας από το Συναξάρι του Αρχαγγελου Μιχαήλ, όπου αναφέρετε η θεραπεία κάποιου πλουσίου στο Αγίασμα του Ταξιάρχη στη Σεβάστεια!

Εκεί, στο θυματουργικότατο εκείνο Αγίασμα, είχε χτιστεί περικαλλέστατος Ιερός Ναός, θαύμα αρχιτεκτονικής, που όμως δεν υπάρχει πια.

Αλλά υπάρχει το ΑΓΙΑΣΜΑ του ΤΑΞΙΑΡΧΗ, γεμάτο με εκατοντάδες μικρά ψαράκια, τα οποία γλείφουν τις πληγές, ή τα σημεία πάθησης των δεκάδων χιλιάδων Τούρκων, που πηγαίνουν εκεί από όλο τον κόσμο και γίνονται καλά, μπαίνοντας μέσα στο ΑΓΙΑΣΜΑ!!!

Μάλιστα οι Τούρκοι έχουν χτίσει ξενοδοχεία και δωμάτια για να εκμεταλλευτούν τον «θεραπευτικό» τουρισμό που έρχεται ακόμα και από τη Ρωσία!!!

«ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΣΟ ΔΕ ΔΕΧΤΗΚΕ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΜΟΥ»

Και ο επίλογος όμως του Νίκου Χειλαδάκη ήταν εξίσου συναρπαστικός, όταν αποκάλυψε πως αν και δουλεύει χρόνια σε μεγάλες εφημερίδες, καμία εφημερίδα και κανένα Μέσο Ενημέρωσης δε δέχτηκε μέχρι τώρα μέσα στην Ελλάδα να προβάλει όλο αυτό το συγκλονιστικό υλικό, για την Ορθοδοξία μέσα στην Τουρκία!... (σ.σ. Με την εξαίρεση της 4ε)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ;


Σε ιδανικό αυτόχειρα εξελίσσεται η ελληνική διπλωματία στα Βαλκάνια μετά τη στρατηγικής σημασίας απόφασή της να διευκολύνει τα αμερικανικά σχέδια στην περιοχή, τροφοδοτώντας – ακόμη και παρά τη θέλησή της – τον αλβανικό εθνικισμό.

Αυτό ήταν το μήνυμα που εξέπεμψε η επίσκεψη του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στο Κόσοβο στα τέλη Ιουλίου. Υπ’ αυτό το πρίσμα η αποτρόπαιη δολοφονία του 37χρονου ομογενή Αριστοτέλη Γκούμα στις 12 Αυγούστου στη Χειμάρρα μόνο και μόνο επειδή μιλούσε ελληνικά αποκτά εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο.

Την ενέργεια καταδίκασε άμεσα και χωρίς περιστροφές η αλβανική ηγεσία καθιστώντας σαφές ότι η ίδια δεν ενθαρρύνει σχετικά φαινόμενα. «Το γραφείο του εισαγγελέα και τα αρμόδια νομικά σώματα θα πρέπει να ρίξουν φως στο περιστατικό της Χειμάρρας, να οδηγήσουν τους δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης και να τους επιβάλουν το μέγιστο ποινής που προβλέπει ο νόμος», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ιλίρ Μέτα. Η βαρύτατη κατηγορία δε, με την οποία παρέπεμψε στη συνέχεια ο εισαγγελέας το δράστη της στυγνής δολοφονίας που έσπευσε να παραδοθεί στις Αρχές (ανθρωποκτονία από πρόθεση), δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι η ποινή που θα του επιβληθεί θα είναι αυστηρότατη.



Έξαρση εθνικιστικής βίας
Κι όμως, όλα τα παραπάνω (κατηγορηματική καταδίκη του γεγονότος από την πολιτική ηγεσία και εξάντληση της αυστηρότητας της δικαιοσύνης) δεν αρκούν ώστε το περιστατικό να θεωρηθεί λήξαν ή ένα ατυχές συμβάν που δεν θα επαναληφθεί. Κάτι τέτοιο άλλωστε αποκλείστηκε όταν μετά την πάροδο λίγων ημερών ομάδα Αλβανών που επέβαιναν σε δύο ΙΧ αυτοκίνητα πυροβόλησαν έξω από το σπίτι του άνανδρα δολοφονημένου Βορειοηπειρώτη. Μια ενέργεια που έδειξε το βάθος της αντιπαράθεσης μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων και τη συνέχεια που πολύ πιθανά θα έχουν ανάλογα περιστατικά, η βαθύτερη αιτία των οποίων πρέπει να αναζητηθεί στην έξαρση του αλβανικού εθνικισμού. Φυσικά ρόλο έχουν παίξει και σειρά άλλων γεγονότων όπως η κακομεταχείριση και ο ρατσισμός που υπέστησαν οι Αλβανοί στην Ελλάδα ειδικότερα κατά τη δεκαετία του 1990, πριν ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία. Επίσης η εσωτερική πολιτική αστάθεια που τείνει να αποκτήσει ενδημικά χαρακτηριστικά. Να υπενθυμίσουμε ότι ακόμη και τώρα, μετά τον τερματισμό της απεργίας πείνας που έκαναν επί 19 ημέρες 20 βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Έντι Ράμα μαζί με 200 οπαδούς τους (ζητώντας την επανακαταμέτρηση των ψήφων των περσινών εκλογών) και την απόφασή τους να προσέλθουν στη Βουλή, τερματίζοντας το μποϊκοτάρισμά της, επιμένουν να μην ψηφίζουν. Ως αποτέλεσμα νομοσχέδια που απαιτούν αυξημένη πλειοψηφία των δύο τρίτων (όπως όσα αφορούν τη μελλοντική ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ) δεν εγκρίνονται. Επίσης, σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση τέτοιων περιστατικών εθνικιστικής βίας διαδραματίζουν και οι οικονομικές βλέψεις εναντίον των ελληνικών περιουσιών που κλιμακώνονται λόγω του οικοδομικού οργασμού που παρατηρείται στις παραλίες της ραγδαία αναπτυσσόμενης τουριστικά περιοχής που βλέπουν την Αδριατική.

Η αλαζονεία των Αλβανών
Ο σημαντικότερος ωστόσο λόγος πίσω από το περιστατικό εθνικιστικής βίας σχετίζεται με την αλαζονεία των Αλβανών που διαπιστώνουν ότι ένας ένας όλοι οι στόχοι τους στην κατεύθυνση της εθνικιστικής ολοκλήρωσης και της δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας υλοποιούνται. Γιατί επομένως να σέβονται την αυτοτέλεια την οποία απολαμβάνουν οι Έλληνες; Σε αυτή την πορεία ενθάρρυνσης των αλυτρωτικών στόχων δυστυχώς συνέβαλε και η ελληνική εξωτερική πολιτική με συγκεκριμένους τρόπους και μάλιστα πολύ πρόσφατα. Αναφερόμαστε στην πέρα για πέρα ατυχή επίσκεψη του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στο Κόσοβο την 1η Αυγούστου. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε ενώ ήταν ακόμη νωπή η υπογραφή στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, που ανακοινώθηκε στις 22 Ιουλίου, χαρακτηρίζοντας συμβατή με το διεθνές δίκαιο την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Πρακτικά, η Αθήνα επικύρωσε την ανεξαρτητοποίησή του, βάζοντας το τελευταίο καρφί στην ισχύ της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που χαρακτήριζε το Κόσοβο ως επαρχία της Σερβίας. Καθόλου τυχαία σήμερα η πολιτική ηγεσία της Πρίστινας ζητά και την τυπική αναθεώρηση της σχετικής απόφασης. Επίσης, σε ένα ακραίο δείγμα προκλητικότητάς της, για τα μέχρι τώρα τουλάχιστον δεδομένα, ενημέρωσε τον Ειδικό Αντιπρόσωπο της ΕΕ ότι απαγορεύει στο εξής την είσοδο στο Κόσοβο αξιωματούχων και επισήμων από τη Σερβία! Είναι περιστατικά που βεβαιώνουν την κλιμάκωση της αλβανικής επιθετικότητας. Όλα αυτά μπορούσαν να προβλεφθούν. Η Ελλάδα επομένως δεν είχε κανένα συμφέρον να είναι η πρώτη που θα δηλώσει συμμόρφωση στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου αναγνωρίζοντας στην πράξη το μόρφωμα του Κοσόβου, ένα κράτος θνησιγενές, υπόδειγμα αποτυχημένου κράτους, κόμβο κάθε διεθνούς παρανομίας: από εμπόριο ναρκωτικών και όπλων μέχρι πορνεία… Αναγνωρίζοντας το Κόσοβο η ελληνική διπλωματία, που με αυτό τον τρόπο τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια της, στέλνει τα πιο λάθος μηνύματα σε ό,τι αφορά την Κύπρο –γιατί δηλαδή να μην ξεκινήσει η Άγκυρα μια διεθνή εκστρατεία αναγνώρισης των Κατεχομένων, επικαλούμενη το προηγούμενο του Κοσόβου;– και πολύ πιο άμεσα σε ό,τι αφορά τον αλβανικό εθνικισμό. Ας μην γελιόμαστε: Η θνησιγένεια του Κοσόβου είναι ορατή σε όλους και ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή ότι ένα ανεξάρτητο Κόσοβο δεν είναι βιώσιμο. Η δημιουργία του όμως επιλέχθηκε ως ένα ενδιάμεσο βήμα ή αναγκαίο κακό στην κατεύθυνση διάλυσης της εναπομείνασας Γιουγκοσλαβίας και, μακροπρόθεσμα, της δημιουργίας μιας μεγάλης Αλβανίας που θα αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο της Νέας Τάξης και των ΗΠΑ στη Νότια και Ανατολική Ευρώπη. Αναγνωρίζοντας η Ελλάδα το Κόσοβο, όπως έκανε με την επίσκεψη του κ. Δρούτσα και τις επίσημες επαφές που είχε στην Πρίστινα με τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της χώρας, στην πράξη εγκαινίασε τον τελευταίο γύρο νομιμοποίησης του Κοσόβου από μια σειρά χώρες που αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τις ΗΠΑ, την Αγγλία και τη Γερμανία, αναλογιζόμενες τις συνέπειες που μπορεί να έχει στο εσωτερικό τους η αναγνώριση της αρχής «μία εθνότητα – ένα κράτος». Μεταξύ αυτών ήταν η Ισπανία, το Βέλγιο, η Κύπρος, η Σλοβακία, η Ρουμανία κ.ά. Ποια χώρα άλλωστε από αυτές θα είναι η πρώτη που θα αναγνωρίσει το Κόσσοβο είναι και η ερώτηση που υπάρχει στο ηλεκτρονικό δημοψήφισμα της ενημερωτικής διαδικτυακής πύλης του ιδρύματος του Τζορτζ Σόρος που δραστηριοποιείται στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Πού να κρύψουν τη βιασύνη τους για τη νομιμοποίηση και την αναβάθμιση του προτεκτοράτου;

Η επίσκεψη Νετανιάχου
Εν είδει παρενθέσεως πρέπει να πούμε ότι εξίσου αρνητικά για την περιφερειακή σταθερότητα, στα μέτρα ωστόσο της Νέας Τάξης, λειτούργησε και η επίσκεψη του Ισραηλινού πρωθυπουργού στην Ελλάδα. Τα δύο γεγονότα έχουν πολλά κοινά, καθώς τόσο η επίσκεψη Δρούτσα στο Κόσοβο όσο και η επίσκεψη Νετανιάχου στην Αθήνα τερμάτισαν μια πολιτική αποστάσεων που κρατούσε η Αθήνα επί χρόνια, αρνούμενη να νομιμοποιήσει τις πιο ακραίες και εμπρηστικές πολιτικές των ΗΠΑ στην περιοχή: Από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή. Η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Μπέντζαμιν Νετανιάχου από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, διακόπτοντας και αναιρώντας τη φιλοαραβική πολιτική του παρελθόντος (και όχι κάνοντάς τη πιο… πολυδιάστατη), αυξάνει τις πιέσεις στα αραβικά καθεστώτα να αναγνωρίσουν το Ισραήλ και να τερματίσουν και αυτά με τη σειρά τους την πολιτική αποκλεισμού που επισήμως ακολουθούν επί δεκαετίες, με μοναδική εξαίρεση την Αίγυπτο και την Ιορδανία. Αυτό άλλωστε είναι και το μοναδικό ζητούμενο των απευθείας συνομιλιών για το Παλαιστινιακό που ξεκινούν σε μία εβδομάδα: Μια ισραηλινή υπόσχεση για τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους (που ουδέποτε θα εκπληρωθεί) έναντι της δέσμευσης της Αραβικής Λίγκας να τερματίσει τον αποκλεισμό (που θα αρχίσει να υλοποιείται από την επομένη).

Η θέση της Ελλάδας
Επιστρέφοντας στα Βαλκάνια, την αναζωπύρωση του αλβανικού εθνικισμού σε όλη την περιοχή επιβεβαιώνει επίσης και η επιθετικότητα των Αλβανών της ΠΓΔΜ, όπως εκφράστηκε πρόσφατα με δύο περιστατικά. Το πρώτο αφορά στο τελεσίγραφο που έστειλαν οι Αλβανοί με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την υπογραφή της συμφωνίας της Οχρίδας που σήμανε το τέλος του εμφυλίου μεταξύ Αλβανών και Σλαβομακεδόνων. Το τελεσίγραφό τους αφορούσε επί της ουσίας το θέμα της ονομασίας, ζητώντας από τα Σκόπια να επιταχύνουν τις διαδικασίες. Συγκεκριμένα, ο Αλί Αχμέτι, επικεφαλής του αλβανικού κόμματος DUI, απείλησε ότι θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση προκαλώντας πολιτική κρίση και πρόωρες εκλογές αν δεν λυθεί το θέμα της ονομασίας μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το Νοέμβριο. Στην πράξη η κυβέρνηση του Γκρούεφσκι πιέζεται να ακολουθήσει μια πιο επιθετική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα από το Σεπτέμβριο κιόλας με αφορμή την ετήσια γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Το δεύτερο περιστατικό που υπογραμμίζει την επιθετικότητα των Αλβανών αφορά στη διακριτή εμφάνιση στο εσωτερικό του μουσουλμανικού στοιχείου της ΠΓΔΜ, που αποτελεί το 30% του συνολικού πληθυσμού της, φονταμενταλιστών ουαχαβιτών. Εν κατακλείδι, η ελληνική διπλωματία εισπράττει από τώρα κιόλας τους δηλητηριασμένους καρπούς της πολιτικής ενθάρρυνσης του αλβανικού εθνικισμού που ακολουθεί, συμμορφούμενη πλήρως με τις αμερικανικές προτεραιότητες στη Βαλκανική. Μια πολιτική που αν μέχρι πρόσφατα δεν είχε καταστροφικά αποτελέσματα λόγω της οικονομικής υπεροχής της Ελλάδας, τον τελευταίο χρόνο γίνεται αυτοχειριαστική στο βαθμό που η προσφυγή στο μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΕ σηματοδοτεί τη ραγδαία υποβάθμιση της θέσης της. Φαίνεται έτσι ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ και η οικονομική υποδούλωση συμπληρώνεται από την κατάργηση και των τελευταίων βαθμών αυτοτέλειας στην εξωτερική πολιτική, που μόνο αρνητικές εξελίξεις προοιωνίζεται. Ως αποτέλεσμα στη μεν Αλβανία το ελληνικό στοιχείο δέχεται πρωτοφανείς επιθέσεις ενώ από την ΠΓΔΜ θα αυξηθούν οι πιέσεις για κλείσιμο του θέματος της ονομασίας, με όρους φυσικά που θα επιβάλουν οι ΗΠΑ και θα είναι εις βάρος των πάγιων ελληνικών θέσεων. Η κυβέρνηση Παπανδρέου μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει ότι επιθυμεί να ακυρώσει αυτά τα σχέδια που πέρα από τα Βαλκάνια αφορούν και το Αιγαίο. Μάλλον το αντίθετο

ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ.......


ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΤΙΧΟ ΤΟ
ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΚΑΙ Μ......
ΕΓΩ ΩΣ ΣΕΜΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΩ ΟΤΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΦΤΑΙΜΕ ΠΟΥ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΕΝΑΣΤΕΣ(ΓΙΑ ΕΜΕ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ)
ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ,ΜΑΣ ΒΙΑΖΟΥΝ,ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΝΕ,ΜΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΦΩΤΙΕΣ
ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΡΗΣΗ
ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΟΜΟΡΦΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΤΗΣ ΜΕ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ (ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ)
ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΟΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ (ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ) ΕΚΤΟΣ ΤΟ ΟΤΙ ΖΗΤΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΑ ΣΘΑΒΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ
Μιλάμε για την απόλυτη διαστρέβλωση των γεγονότων! Νέα προπαγανδιστική εκστρατεία ψευδών, αυτή τη φορά με τη συνδρομή των γραφείων της Ύπατης Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Αθήνα, βρίσκεται σε εξέλιξη. Την ώρα που τρεις Έλληνες νεαροί τραυματίστηκαν σοβαρά (ο ένας νοσηλεύεται) μετά από απρόκλητη επίθεση στον Άγιο Παντελεήμονα, οι του ΟΗΕ στην Αθήνα, μιλούν για αύξηση κρουσμάτων «ρατσιστικής βίας», με θύματα πρόσφυγες (από πού;) και λαθρομετανάστες.

Διαβάστε σαχλαμάρες: «Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Άγιου Παντελεήμονα (Αθήνα), όπου οι επιθέσεις κατά αλλοδαπών και οι συμπλοκές έχουν δημιουργήσει μια έκρυθμη και ανεξέλεγκτη κατάσταση, που επηρεάζει όλους τους κατοίκους της περιοχής».
Φυσικά, γίνεται λόγος για «ρατσισμό» και ξενοφοβία κατά των λαθρομεταναστών, σε ένα παραλήρημα με χρήση «ξύλινης» γλώσσας με τα συνηθισμένα στερεότυπα και τις συνηθισμένες λέξεις και εκφράσεις, τέτοια που ούτε στην ΕΣΣΔ ακούγονταν! Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Αθήνα ζητά τη διεξοδική διερεύνηση των περιστατικών βίας. Συμφωνούμε απόλυτα και ελπίζουμε σύντομα να βρεθούν οι Αφγανοί κακοποιοί και δράστες της απόπειρας ανθρωποκτονίας τριών Ελλήνων νεαρών. Επίσης ζητά τη λήψη μέτρων για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων στο μέλλον. Αν εννοούν καλύτερη αστυνόμευση, και με αυτό συμφωνούμε.


ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ ΑΚΟΜΑ........



Δύναμη και θέληση στην εποχή του Μνημονίου. Ο Κοινοτάρχης Ανθούσας έστειλε μητέρα 58 ετών με πτυχίο πανεπιστημίου να εργαστεί στη σκουπιδιάρα!!!

Στην εποχή του μνημονίου η αγωνία για το αύριο περισσεύει. Κάθε θέση εργασίας είναι πολύτιμη.
Αυτά που συμβαίνουν όμως στην Κοινότητα της Ανθούσας Αττικής, ξεπερνούν κάθε όριο.
Δυο χρόνια πάλευε να βρει δουλειά η Ελισάβετ Ιωάννου, 58 ετών, χωρισμένη μητέρα ενός ανήλικου παιδιού και πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ.
Είχε παλαιότερα δική της επιχείρηση. Όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα ήθελε.
Δεν το έβαλε κάτω. Έκανε συνέχεια αιτήσεις στις προκηρύξεις της Κοινότητας Ανθούσας. Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Εξασφάλισε μια 8μηνη σύμβαση μέσω ΑΣΕΠ. Μια θέση για εργάτη γενικών καθηκόντων.

Όμως ο πρόεδρος της Κοινότητας Ανθουσας Τριαντάφυλλος Κουτσικούρης της επιφύλασσε μια έκπληξη.
Έστειλε την Ελισάβετ στη σκουπιδιάρα, 58 χρονών να σέρνει τους κάδους.
Όσοι έχουν δει την Ελισάβετ έχουν εξοργιστεί.
Μα είναι δυνατόν;
Μια γυναίκα σε τέτοια δουλειά;

«Η δουλειά δεν είναι ντροπή» σκέφτεται η Ελισάβετ και κάνει υπομονή. Έχει ένα παιδί να μεγαλώσει. Δεν παραιτείται, όπως ίσως θα ήθελε ο πρόεδρος της Κοινότητας Ανθούσας και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του κ. Κωνσταντά στο νέο δήμο Παλλήνης.

Προχώρα Ελισάβετ, είμαστε όλοι μαζί σου.
Συνέχιζε να καθαρίζεις τα σκουπίδια μας.

Στην εποχή του μνημονίου, εκτός από εργασία, αναζητούμε φιλότιμο, αναζητούμε λίγη τσίπα....
Με αυτές τις νοοτροπίες άραγε, η αυτοδιοίκηση, θα εφαρμόσει τον Καλλικράτη;

Υ.Γ: Αυτη η ιστορία ειναι αληθινή, όμως δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει καθημερινή...

ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ.......ΔΙΩΧΝΟΥΝ

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΤΙΣΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΤΖΑΜΙΑ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ 3 ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΑ ΧΤΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΖΑΜΙ
Η ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑ
ΡΩΤΩ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ!
ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΖΑΜΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΜΑΣ
ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΟΧΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΛΑ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΟΥ
ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΠΑΛΙ
Οι κάτοικοι του χωριού Λάζες - που βρίσκεται στη μεθόριο με την Ελλάδα-, σκέπτονται να εγκαταλείψουν το χωριό, λόγω της κατασκευής ενός τζαμιού, για τους μουσουλμάνους Αλβανούς κατοίκους του χωριού.

Μετά την αποτυχία να βρουν υποστήριξη από τα θεσμικά όργανα , γράφει το σκοπιανό κανάλι ‘77’, προτίθενται, οι χριστιανοί κάτοικοι να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα.

“Δύο οικογένειες, νέα ζευγάρια με παιδιά που πηγαίνουν στο δημοτικό σχολείο στο Λάζες, θα εγκαταλείψουν το χωριό. Η μία οικογένεια θα πάει στην Αυστραλία και η άλλη στην Αμερική.

Αυτό θα πραγματοποιηθεί μέχρι το τέλος του μήνα ή στις αρχές του Οκτώβρη. Οι υπόλοιποι κάτοικοι σκέφτονται πώς να χειριστούν την κατάσταση που διαμορφώθηκε, κατά πάσα πιθανότητα θα ζητήσουμε άσυλο στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα» δήλωσε ο Όρσε Νταντουσέφσκι, πρόεδρος του χωριού.

Για δεύτερη εβδομάδα συνεχίζουν να μποϋκοτάρουν οι μαθητές το σχολείο σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο πρόεδρος του χωριού, μάλιστα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις ελληνικές αρχές για τη δυνατότητα εκπαίδευσης των παιδιών, σε σκοπιανό σχολείο, στο γειτονικό κράτος, αναφέρει το σκοπιανό κανάλι.

«Το πρόβλημα δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να το επιλύσει και η άποψη αυτή είναι κοινή σε όλους τους κατοίκους του χωριού» λέει ο Νταντουσέφσκι.

Το πρόβλημα με το τζαμί στο χωριό κρατάει χρόνια. Αλλά τώρα οι εντάσεις έχουν αυξηθεί και το θέμα έφθασε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Μοναστηριού (Μπίτολα), όπου εδόθη άδεια να χτιστεί τζαμί στην είσοδο του χωριού.

Οι χριστιανοί κάτοικοι αντιδρούν σε αυτή την απόφαση υποστηρίζοντας ότι το χωριό θα χάσει τη χριστιανική υπόστασή του.

Στο Λάζες κατοικούν πάνω από 120 χριστιανοί, ενώ οι Αλβανοί μουσουλμάνοι είναι ογδόντα.

ΕΛΛΑΣ... Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ

Θα τους επιτρέψουμε να πετύχουν τους στόχους τους;
Μέρα με τη μέρα καθίσταται πλέον εναργέστερη η εικόνα του παγκόσμιου πειράματος που λαμβάνει χώρα σε βάρος της πατρίδας μας και άλλων χωρών που βρέθηκαν – ή τεχνηέντως οδηγήθηκαν- σε οικονομική δυσπραγία για διάφορους λόγους η καθεμιά.
Στην καθ’ ημάς πραγματικότητα, αν....κάνουμε μια σύντομη στο πρόσφατο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι έγιναν συγκεκριμένες ενέργειες με συγκεκριμένο σκοπό και σε απολύτως συγκεκριμένη κατεύθυνση. Όλοι θυμόμαστε –τουλάχιστον οι έχοντες κάποια ηλικία- τον αλόγιστο δανεισμό στη δεκαετία του ’80, τότε που το ΠΑΣΟΚ έδωσε λεφτά στον κόσμο με θεαματικές αυξήσεις στους μισθούς, με χορήγηση χαριστικών συντάξεων, με απίθανα επιδόματα, με γενναίες επιδοτήσεις, που αφενός του παγίωσαν την εκλογική βάση (και πελατεία) , αφετέρου κατέστησαν τη χώρα πελάτη του διεθνούς τραπεζικού κατεστημένου.
Ακολούθησαν κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων –με δανεικά πάντα λεφτά- που ενίσχυσαν τότε το κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ έναντι του λαού, για να κατασταθούν λίαν συντόμως προβληματικές και να πωληθούν όσο-όσο σε ημετέρους ( οι οποίοι επιχορηγήθηκαν κιόλας!) , δημιουργώντας έτσι μια νέα αριστοκρατία πράσινων επιχειρηματιών που χαρτζιλικώνουν και το κόμμα και μεμονωμένα πολιτικά πρόσωπα, διαπλεκόμενοι άπαντες σ’ ένα απίστευτο αλισβερίσι διαφθοράς.
Εν συνεχεία, αφού δαιμονοποιήθηκε κάθε κρατική επιχειρηματική δράση και συκοφαντήθηκε ασύστολα από τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης (ως οικονομικώς ασύμφορη, μη ανταγωνιστική, αντιπαραγωγική κ.λ.π) , άρχισε ο κύκλος των αποκρατικοποιήσεων –πωλήσεων- (κοινώς ξεπούλημα) του φιλέτου , όπως οι ίδιοι πολιτικοί μας ευστόχως αποκάλεσαν, τα δυνατά χαρτιά της ελληνικής οικονομίας: ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.τ.λ. Έτσι αποστεώθηκε πλήρως η ελληνική οικονομία από κάθε σοβαρή οικονομική δραστηριότητα.
μειώθηκε, αφού το κόστος παραγωγής εκτοξεύθηκε στα ύψη και οι τιμές των προϊόντων κατρακύλησαν στο έρεβος. Η καλλιέργεια της γης έχει πλέον καταστεί ασύμφορη, το αγροτικό μεροκάματο είναι πενιχρότατο, άρα εξέλιπε κάθε λόγος ενασχόλησης με την ύπαιθρο.
Προς τούτοις δε ο έλληνας κλήθηκε επανειλημμένως να καταθέσει τις οικονομίες του για να αποσύρει το παλιό του αυτοκίνητο και να επιδείξει τοιουτοτρόπως την ευαισθησία και την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον αγώνα για το περιβάλλον που νοσεί σοβαρά (επειδή το μολύνουν άλλοι!) , ασχέτως αν τα κεφάλαια που έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες δε θα επαναπατρισθούν ποτέ, θα αναπαυθούν όμως στις τράπεζες των τοκογλύφων που σήμερα μας δανείζουν με 5% (και με χίλια παρακάλια)
Επιπλέον, όλοι είδαμε τις όποιες οικονομικές μας να μειώνονται δραματικά αφού αφενός τα επιτόκια καταθέσεων πρακτικά μηδενίστηκαν, για να ευνοηθούν οι τραπεζίτες –που μας δανείζουν με τα δικά μας λεφτά και με επιτόκια δυσβάσταχτα- και αφετέρου ο πληθωρισμός –όχι ο επίσημος, αλλά αυτός που κάθε μέρα καταγράφουμε εμείς στο πορτοφόλι μας- ροκάνισε και εξακολουθεί να ροκανίζει κάθε χρηματικό διαθέσιμο.
Υπό αυτές τις συνθήκες οδηγηθήκαμε στη λύση του χρηματιστηρίου για να χαθούν ως δια μαγείας άλλα 33 τρισεκατομμύρια δραχμές, γιατί έτσι το θέλησαν τα παπαγαλάκια που έχουν και όνομα και επώνυμο και σε αξιώματα υψηλότατα θήτευσαν και τα ιδρύματα τους χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός από το υστέρημά του, ενώ θα έπρεπε να έχουν εγκλειστεί σε άλλου είδους ιδρύματα…
Και μετά ταύτα, το ευρώ! Η μεγαλύτερη κομπίνα που επινοήθηκε ποτέ, για να γονατίσει παντελώς τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Το εφεύρημα που κατάργησε την αστική τάξη, που διέλυσε τα ελληνικά νοικοκυριά, που βύθισε στην απελπισία τον άνθρωπο του καθημερινού μόχθου. Αυτό το εξάμβλωμα κλήθηκε με τρόπο πανηγυρικό ο Έλληνας να το αγοράζει προς 341 δρχ. το ένα! Και ήρθε η καταστροφή: η οικονομία τόσο η οικιακή όσο και η κρατική κυριολεκτικά εκτροχιάστηκε.
Οι επιτήδειοι ωστόσο συνέχιζαν να ξοδεύουν τα χρήματα των ταμείων αγοράζοντας μετοχές και δομημένα ομόλογα (χαρτάκια δηλαδή!), να παίρνουν προμήθειες, να κάνουν δωράκια σε εαυτούς και αλλήλους κ.τ.λ. που όλοι πια γνωρίζουμε.
Αγαπητoί μου, δεν είναι μόνο τα κλεμμένα που δημιούργησαν το πρόβλημα. Σκοπίμως και εντέχνως εστιάζουν την προσοχή μας σε αυτά, για να αποσείσουν από πάνω τους την πιο βαριά ευθύνη, την πολιτική ευθύνη. Γιατί, αν κάποτε αποδοθεί, τότε η δίκη των έξι ούτε καν θα αναφέρεται στην ιστορία.
Μα ποιο είναι τελικά το παγκόσμιο πείραμα, που ανέφερες αρχικά; θα ρωτούσε δικαίως κάποιος. Το πείραμα είναι αυτό που περιέγραψα. Οδηγείς μεθοδικά μια χώρα στην οικονομική καταστροφή, υπογράφεις ένα μνημόνιο και εκχωρείς τα κυριαρχικά σου δικαιώματα στους δανειστές σου. Αυτοί καταγράφουν τις αντιδράσεις και αν δουν ότι το σχέδιο περπατάει τότε το εφαρμόζουν και σε άλλες περιπτώσεις. Ο κόσμος έχει εκπαιδευτεί στη λογική που λέει ότι ο δανειστής έχει το πάνω χέρι και ο δανειζόμενος υποκύπτει. Έτσι λοιπόν θα κυβερνιόμαστε όλοι από ένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δηλαδή μια παγκόσμια οικονομική κυβέρνηση, της οποίας εμείς μόνο το όνομα θα γνωρίζουμε και ελέω φτώχιας θα πράττουμε ό,τι εντέλλεται.
Αν το σχέδιο δεν περπατήσει, τότε απλά επικαλείσαι την ανάγκη για μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση προκειμένου να οδηγηθεί όλος ο κόσμος σε ασφαλείς τάχα οικονομικούς δρόμους, με παγκόσμιο νόμισμα ενδεχομένως και ο,τιδήποτε άλλο κριθεί αναγκαίο από τους νοσηρούς νόες που απεργάζονται αληθινά σενάρια αχαλίνωτης πραγματικότητας.
Ο δικός μας πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως τοποθετηθεί υπέρ μιας τέτοιας προοπτικής. Μήπως τώρα εξηγούνται πολλά (αν όχι όλα);
Αυτή είναι η Νέα Τάξη Πραγμάτων που εδώ και χρόνια ακούμε, αλλά δυσκολευόμαστε να εννοήσουμε.



ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ


Εγκαινιάστηκαν στις 16 Σεπτεμβρίου, και άνοιξαν τις πύλες τους δύο εκθέσεις με θέμα τον Μέγα Αλέξανδρο, στα μουσεία Hermitage Amsterdam και Allard Pierson, στο Άμστερνταμ.

Η έκθεση στο Μουσείο Hermitage Amsterdam έχει θέμα «Ο Αθάνατος Μέγας Αλέξανδρος» και η παράλληλη, που διοργανώνεται από το Μουσείο Allard Pierson σε συνεργασία και συμπληρωματικά με την αντίστοιχη έκθεση του Μουσείου Hermitage, έχει τίτλο: «Η Κληρονομιά του Αλεξάνδρου - Έλληνες στην Αίγυπτο»...

Η έκθεση στο Μουσείο Hermitage Amsterdam θα είναι ανοικτή για το κοινό έως τις 18 Μαρτίου 2011. Η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 350 κορυφαία εκθέματα, μεταξύ των οποίων και το περίφημο Gonzaga Kameo από το Κρατικό Μουσείο Hermitage της Αγίας Πετρούπολης. Είναι η πρώτη φορά στην Ολλανδία που μια έκθεση αφιερώνεται στην ιστορική προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο ταξίδι του προς την Ανατολή και στην επίδραση του Ελληνισμού στον υπόλοιπο κόσμο.

Η παράλληλη έκθεση στο Μουσείο Allard Pierson, η οποία θα διαρκέσει έως και τις 20 Μαρτίου 2011, αναδεικνύει την επίδραση που άσκησε ο Μέγας Αλέξανδρος στην Αίγυπτο, φέρνοντας στοιχεία του δυτικού πολιτισμού στην Ανατολή. Η κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναφέρεται σε αυτές τις αμοιβαίες επιδράσεις, καθώς και στον πολιτιστικό συγκερασμό των λαών.
Στο πλαίσιο των επίσημων εγκαινίων της έκθεσης στο Μουσείο Allard Pierson, τα οποία πραγματοποιήθηκαν από τον Πρέσβη της Ελλάδος στην Ολλανδία, Ι. Οικονομίδη, παρουσία της Ελληνίδας Αρχαιολόγου, Αλ. Μπαλή, ο διευθυντής του Allard Pierson, W. Hupperetz, απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό, ενώ η έφορος του μουσείου και συντονίστρια της έκθεσης, Geralda Jurriaans-Gelle, παρουσίασε το περιεχόμενο της έκθεσης. Ακολούθως, ο επίτιμος καθηγητής Βυζαντινολογίας, δρ. W. J. Aerts απήγγειλε στα ελληνικά και τα ολλανδικά αποσπάσματα ενός μεσαιωνικού ποιήματος για τον Μ. Αλέξανδρο, ενώ ο Δρ. Anton van Hooff, τ. καθηγητής Κλασσικής Ιστορίας και εκδότης, πραγματοποίησε σύντομη διάλεξη με θέμα: «Αλέξανδρος, η ευλογία ενός πρόωρου θανάτου». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παράθεση δεξίωσης στο χώρο του μουσείου, όπου οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τα εκθέματα.
Στα εγκαίνια της έκθεσης του Μουσείου Hermitage Amsterdam, όπου παρέστη ο Έλληνας Πρέσβης έδωσαν το «παρών» εκπρόσωποι του πολιτικού, διπλωματικού και επιχειρηματικού κόσμου, καθώς και οι χορηγοί της έκθεσης. Στο πλαίσιο των εγκαινίων, απηύθυναν σύντομο χαιρετισμό, τόσο ο διευθυντής του Μουσείου Hermitage Amsterdam, Ernst W. Veen, όσο και ο διευθυντής του Μουσείου Hermitage της Αγίας Πετρούπολης, Mikhail Borisovich Piotrovsky.



ΓΙΑΤΙ.....


Προσπάθεια Ρέππα να δυσφημήσει
το κίνημα "δεν πληρώνω".
Ο κ. Ρέππας εμφανίστηκε σε εκπομπή του Alpha και είπε:
Να σας πω ότι αυτοί οι οποίοι περνούν τους δρόμους σήμερα και δεν πληρώνουν διόδια, ας γνωρίζουν ότι το πιο πιθανόν η εταιρία να κρατά τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματός τους και να προσφεύγει εναντίον του δημοσίου μετά, από το οποίο θα ζητά την ανάλογη αποζημίωση. Τα διόδια που δεν πληρώνουν οι ιδιώτες θα τα πληρώσει το δημόσιο με την μία ή την άλλη μορφή κατά την απαίτηση των παραχωρησιούχων και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να μην το επιτρέψουμε.
Κύριε Ρέππα όποιος σας είδε γνωρίζει ότι λέτε ψέματα. Φάνηκε από τις εκφράσεις του προσώπου σας.
Το ψέμα είναι ότι οι...
παραχωρησιούχοι μπορούν να στραφούν εναντίον του δημοσίου. Δεν μπορούν να στραφούν ούτε εναντίον αυτού που δεν πληρώνει, ούτε εναντίον του δημοσίου.
Όλες οι συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών μας οδών περιέχουν όρο που δεν επιτρέπει στους παραχωρησιούχους να ζητήσουν από το δημόσιο τα διόδια που δεν καταβλήθηκαν. Για παράδειγμα η σύμβαση της "Νέα Οδός" που εκμεταλλεύεται το τμήμα Αθήνα - Μαλιακός στο άρθρο 24.1.5 (N. 3555 ΦΕΚ 81Α 2007) καθορίζει:
Σε κάθε περίπτωση το Δημόσιο δεν φέρει την ευθύνη της βεβαίωσης της μη καταβολής και της είσπραξης των ανωτέρω. Ειδικότερα η δαπάνη της διαδικασίας βεβαίωσης και είσπραξης των ανωτέρω βαρύνει τον Παραχωρησιούχο, ο οποίος δεν δικαιούται να απαιτήσει από το Δημόσιο οποιαδήποτε αποζημίωση για τις ανωτέρω αιτίες, ούτε να απαιτήσει περαιτέρω ανάμιξη του Δημοσίου στα θέματα αυτά.
Νωρίτερα ο κ. Ρέππας έδωσε συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό "ΘEMA 98.9":
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Να ρωτήσω και κάτι τελευταίο χρηστικό και θα πάω μετά σε μια πολιτική ερώτηση για να τελειώσουμε. Με τα διόδια, ρωτούν αυτοί οι οποίοι μένουν κοντά στα διόδια, είχατε υποσχεθεί ότι θα κάνετε μια ρύθμιση. Είμαστε κοντά σ' αυτήν τη ρύθμιση;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ:
Είχε αναλάβει σχετική πρωτοβουλία ο κ. Μαγκριώτης. Δυστυχώς οι εξελίξεις και το ύψος των τόκων και τα spreads που κινούνται σε τόσο υψηλά επίπεδα έκαναν πολύ διστακτικές τις Τράπεζες να μπουν σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Γιατί τα έργα αυτά, ουσιαστικά χρηματοδοτούνται από δάνεια που έχουν πάρει Κοινοπραξίες από συγκεκριμένες Τράπεζες.
Οι όροι με τους οποίους δανείστηκαν λόγω της κρίσης που εν τω μεταξύ εκδηλώθηκε, έχουν αλλάξει. Πρέπει να σας πω ότι όλα αυτά τα μεγάλα έργα παρουσιάζουν τεράστια προβλήματα και κάνουμε αγώνα να τα σώσουμε κυριολεκτικά, σας διαβεβαιώ.
Όσον αφορά στα διόδια, εμείς έχουμε ξεκινήσει την προσπάθεια να έχουμε ηλεκτρονικά διόδια σε 2-2,5 χρόνια, προκειμένου με δίκαιο τρόπο καθένας να πληρώνει ένα τίμημα αναλόγως της διαδρομής την οποία διανύει. Από την άλλη όμως, προχωρούμε ένα δίκτυο κατασκευής παράλληλων δρόμων, ώστε για τις τοπικές συνδέσεις να μην χρειάζεται κάποιος να διανύσει τον αυτοκινητόδρομο. Κάτι που λείπει τώρα, ενώ ήταν στις υποχρεώσεις του κράτους όταν υπέγραφε αυτές τις συμβάσεις και δεν το έκανε. Το κάνουμε τώρα, αυτή την προσπάθεια κάνουμε.
Κατά τα άλλα, πρέπει να σας πω ότι η τιμή των διοδίων, που πραγματικά είναι πολλά και έχουν υψηλή τιμή, προβλέπεται στις συμβάσεις που ψηφίστηκαν στη Βουλή από την προηγούμενη Κυβέρνηση το 2007. Αν θέλουμε να κάνουμε χαμηλότερη την τιμή των διοδίων, αυτό που φαίνεται ως ρεαλιστικό σήμερα, είναι να παρατείνεις το χρόνο της σύμβασης, το χρόνο μέσα στον οποίο η εκμετάλλευση παραμένει στον παραχωρησιούχο.
Αυτό όμως είναι ένα μεγάλο θέμα, το οποίο δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με τόσο επιπόλαιο τρόπο.
Ο κύριος Ρέππας μας λέει ότι για την απαράδεκτη κατάσταση των διοδίων φταίει μόνο η προηγούμενη κυβέρνηση. Να του θυμίσουμε ότι και το ΠΑΣΟΚ είχε υπερψηφίσει τις αποικιοκρατικές συμβάσεις παραχώρησης. Επίσης μας επιβεβαιώνει ότι με τα διόδια πληρώνουμε την κρίση τους, την κρίση του συστήματος και των τραπεζών και όχι τους δρόμους. Έπειτα από διάφορες εξαγγελίες για ρυθμίσεις του θέματος, προσπεράσαμε το "δικαιότερο σύστημα" με βινιέτα και φαίνεται να καταλήγουμε στο "δίκαιο" σύστημα με τα ηλεκτρονικά διόδια. Στο ΠΑΣΟΚ από σοσιαλιστές όπου θα έπρεπε να είχε για σημαία τις φράσεις του συντάγματος "ο καθένας συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του" και "η μετακίνηση είναι δικαίωμα στο οποίο δεν μπορούν να επιβληθούν περιοριστικά μέτρα", έχουν μεταλλαχθεί σε σοσιαληστές όπου το σύνταγμα έχει καταλυθεί και ο σκοπός είναι πλέον η ληστεία του λαού για τον πλουτισμό των τραπεζιτών και των εργολάβων. Δεν χρειάζεται να υποθηκεύσετε κι άλλο το μέλλον μας επιμηκύνοντας τις συμβάσεις παραχώρησης. Ο λαός έχει κάνει την δικιά του ρύθμιση "Δεν πληρώνουμε".

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More