ΕΛΛΑΔΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΗΣ ΡΩΞΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Δ;

Μπροστά σε μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη πιθανόν να βρίσκονται τα συνεργεία της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών..... Μετά από έρευνες ετών και αξιοποιώντας την ιστοριογραφία και τις προφορικές παραδόσεις της περιοχής, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν σε μία «τούμπα» σε αγροτική περιοχή του Δήμου Αμφίπολης.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν ζητήσει να γράψω ένα αρθρο με "Οδηγίες Επιβίωσης",γιατί μπορεί σύντομα να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που να οφείλονται σε διάφορους λόγους,όπως πτώχευση και στάση πληρωμών,περίεργα και πρωτόγνωρα γεωφυσικά φαινόμενα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 16/10/1912

Το έργο της απελευθέρωσης της Κατερίνης ανατέθηκε στην 7η Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλονίκης, που είχε διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Κλεομένη Κλεομένους. Στις.. 15 Οκτωβρίου 1912 εκδόθηκε η Διαταγή των Επιχειρήσεων.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8. Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Και έχουνε όλοι αρχαία ελληνικά ονόματα προς τιμήν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που θεμελίωσαν την αστρονομία. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τα μυθικά πρόσωπα των οποίων τα ονόματα πήραν οι πλανήτες.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Αν καλούσαμε στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη..

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ


Τα Χριστούγεννα για πολλούς είναι μια χαμένη γιορτή, μια επίφαση χαράς σε ψυχές αδιάβροχες, όχι μόνο από το θαύμα της Γέννησης... αλλά από κάθε είδους μικρά θαύματα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. Μικρά θαύματα που κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε και επιδεικτικά τους γυρνάμε την πλάτη.


Αυτό το θαύμα ωστόσο, θαρρείς και περίμενε τα Χριστούγεννα να αναπαραχθεί. Θαρρείς και επέλεξε τον καταλληλότερο καιρό να πείσει και τους πλέον πιο δύσπιστους με μόνο αντίτιμο να κλέψει λίγη από τη χαμένη μαγεία των ημερών.

Ο λόγος για το θαύμα που άλλαξε ξανά τη ζωή της Μονίκ Φαν Ντερ Φορστ.

Τα φετινά Χριστούγεννα θα μείνουν αξέχαστα στην αργυρή Παραολυμπιονίκη του Πεκίνου, καθώς έλαβε το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Και ενώ για τον περισσότερο κόσμο φαντάζει απλά δεδομένο, για εκείνη μετά από 13 χρόνια καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα, να σταθεί και πάλι στα πόδια της, έμοιαζε με ανεκπλήρωτο όνειρο. Ένα όνειρο με το οποίο την καταράστηκε να ζει ίσως και αυτός που το έκανε πραγματικότητα.

Η Μονίκ Φαν Ντερ Φορστ γεννήθηκε το 1984 και η ζωή τής έδειξε το σκληρό της πρόσωπό, όταν το 1998 ξαφνικά παράλυσε το αριστερό της πόδι, ταυτόχρονα με το δεξί της γόνατο, το οποίο άρχισε να έχει προβλήματα κίνησης.

Οι θεραπείες που ακολούθησε δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα και σιγά-σιγά έβρισκε τη διέξοδο από το προσωπικό της δράμα στον αθλητισμό. Με τον αθλητισμό προσπάθησε να πάρει πίσω όλα όσα στερήθηκε. Οι αρκετές διακρίσεις, με τελευταία το αργυρό μετάλλιο στην ποδηλασία στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να αντισταθμίσουν τη σωματική της κατάσταση, αλλά μέσα της ήταν πλέον δυνατή.

Ο αθλητισμός, ωστόσο, της επιφύλασσε και ένα θαύμα που ίσως η ίδια είχε αντιληφθεί όταν την προσκάλεσε κοντά του. Εκείνη περίμενε καρτερικά να εκπληρώσει την υπόσχεσή του και πριν από 9 μήνες, έκρινε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να «χτυπήσει».

Τότε, κατά τη διάρκεια μια προπόνησης στην Ισπανία, η Φαν Ντερ Φορστ είχε ένα ατύχημα. Δέχθηκε ένα χτύπημα από έναν άλλο ποδηλάτη, ένα χτύπημα που μάταια πρόσμενε 13 ολόκληρα χρόνια, αφού μετά από αυτό άρχισε να νιώθει τσιμπήματα στα πόδια της.

Και αυτό ήταν η αρχή. Αν και τους πρώτους μήνες τα πράγματα ήταν ανησυχητικά, γιατί ένιωθε προβλήματα και στο υπόλοιπό της σώμα, με τη βοήθεια των ιατρών όλα εξελίχθηκαν διαφορετικά.

Κάποιος την «έλουσε» με τη θαυματουργική χρυσόσκονη των Χριστουγέννων και μετά από 13 χρόνια μπόρεσε να περπατήσει και πάλι!

Οι γιατροί, ακόμη και τώρα, δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη.

«Πλέον, το όνειρό μου είναι κάποια ημέρα να μπορέσω να τρέξω μαραθώνιο», δηλώνει και η καρδιά της Μονίκ Φαν Ντερ Φορστ πλέον φτερουγίζει.

Και αν στις δικές μας καρδιές δεν φτερουγίζει... το θαύμα της Γέννησης, η δική της Αναγέννηση ας γίνει το εφαλτήριο που όλοι καρτερούμε. Όπως το χτύπημα που αυτή καρτερούσε 13 ολόκληρα χρόνια.


ΓΙΑΤΙ ΟΛΙΓΩΡΕΙ Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΑΟΖ;


Η πρωτοβουλία της Κύπρου να προχωρήσει σε συμφωνία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των Ζωνών Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης (τις λεγόμενες ΑΟΖ) έφερε στην επιφάνεια την ολιγωρία της Αθήνας να προχωρήσει στη θωράκιση – με βάση τη σύμβαση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του 1982 – των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων για τον υποθαλάσσιο πλούτο του Αιγαίου, του Ιονίου και του Λιβυκού Πελάγους. Θα έφερνε δε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και την Τουρκία, καθώς οι γείτονές μας δεν επιθυμούν να φέρνει προς συζήτηση το θέμα αυτό, καθώς βλάπτονται τα συμφέροντά τους στη Μεσόγειο. Βέβαια, οι Τούρκοι που φροντίζουν για τα συμφέροντά τους (σε αντίθεση μ’ εμάς) έχουν προχωρήσει σε συμφωνίες για τον καθορισμό των ΑΟΖ με τη Ρωσία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Και λέω σε αντίθεση με μας, γιατί είναι απορίας άξιον γιατί δεν προχωράμε σε καθορισμό των ζωνών αυτών σε πρώτη φάση όχι στο Αιγαίο, όπου υπάρχει το πρόβλημα με την Τουρκία (προσωπικά είμαι αντίθετος σ’ αυτή την υποχωρητική τακτική), αλλά στο Ιόνιο και το Λιβυκό Πέλαγος (στη θαλάσσια περιοχή κάτω από την Κρήτη) όπου, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η περίεργη αυτή στάση της ελληνικής κυβέρνησης αγγίζει τα όρια του ύποπτου αν συνυπολογίσουμε τις εντεινόμενες φήμες για μυστική διπλωματία της Αθήνας με την Αγκυρα με επίκεντρο το Αιγαίο.
Η πληροφόρησή μας γι’ αυτό προέρχεται, δυστυχώς, από την τουρκική πλευρά. Να σας θυμίσω τις δηλώσεις του Τούρκου υπ. Εξωτερικών Νταβούτογλου στη Ν. Υόρκη, ο οποίος δήλωσε ότι οι μπίζνες με την Ελλάδα και τον Γ. Παπανδρέου στο Αιγαίο έχουν ήδη αρχίσει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την προτροπή του Τούρκου υπ. Επικρατείας, Μπαγίς, ο οποίος καλούσε πριν από μερικές μέρες την Αθήνα να μοιράσουμε το Αιγαίο 50-50 και να το εκμεταλλευτούμε από κοινού. Ενώ Τούρκοι δημοσιογράφοι, εν όψει της επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ, στις 6 Ιανουαρίου, αναφέρονται σ’ ένα «σχέδιο ειρήνης» με την Τουρκία που θα περιλαμβάνει τα επίμαχα θέματα του Αιγαίου.
Και επειδή όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, είναι πιθανόν σ’ όλα αυτά τα τουρκικά μισόλογα να υπάρχει βάση. Σε ποιο βαθμό και σε ποια έκταση δεν ξέρουμε. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, μια οποιαδήποτε συμφωνία για το Αιγαίο θα ήταν με βάση το μίνιμουμ των τουρκικών απαντήσεων απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων σ’ ένα ζωτικό ζήτημα.
Το βέβαιο είναι, πάντως, ότι υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα στα οποία η κυβέρνηση σιωπά. Συγκεκριμένα:
?Γιατί η Αθήνα δεν θέτει άμεσα στην Αγκυρα θέμα οριοθέτησης των ΑΟΖ;
?Γιατί η Αθήνα δεν προχωρά άμεσα σε συμφωνία με τη Λευκωσία αντίστοιχη με αυτή που έκαναν οι Κύπριοι με το Ισραήλ; Μια κίνηση που θα δημιουργούσε νομικό δεδικασμένο για το Καστελλόριζο και θα ενίσχυε την ελληνική επιχειρηματολογία. Αναφορικά με αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να πούμε ότι πριν από λίγα χρόνια οι Κύπριοι είχαν προτείνει στην Αθήνα να έρθουν σε συμφωνία για το θέμα αυτό. Μάλιστα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, ο Κύπριος υπ. Εξωτερικών κ. Λιλλήκας είχε θέσει το ζήτημα στην κυρία Μπακογιάννη, η οποία, όμως, απέρριψε το αίτημα.
?Γιατί η Αθήνα δεν προχωρά άμεσα σε αντίστοιχες συμφωνίες με τη Λιβύη και την Ιταλία, όπως έπραξε η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα με Ρώσους, Βούλγαρους και Ρουμάνους;
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, στο επικείμενο ταξίδι του στην Τουρκία, στις 6 Ιανουαρίου, όπου θα μιλήσει στην αφρόκρεμα της τουρκικής διπλωματίας, θα ήταν μια καλή ευκαιρία να θέσει το μείζον αυτό θέμα. Την αποφασιστικότητα που δείχνει στο εσωτερικό της χώρας σε μισθωτούς και συνταξιούχους θα ήταν ευχής έργον να τη δείξει και στον Ερντογάν και στα «γεράκια της Αγκυρας». Και από… «συμπαίκτης» του Τούρκου πρωθυπουργού, ο οποίος κοιτάζει μόνο πώς θα κερδίσει εις βάρος της χώρας μας, να γίνει «παίκτης» στο σκληρό πόκερ που έχουν ξεκινήσει και το παίζουν ήδη σκληρά Κύπριοι και Ισραηλινοί. Η διεθνής συγκυρία αυτή τη στιγμή είναι καλή και η ευκαιρία δεν θα πρέπει να πάει χαμένη.


Υ.Γ.: Μια υπενθύμιση στον πρωθυπουργό που θα πάει στις 6 Ιανουαρίου στο Ερζερούμ της Τουρκίας: Αν δεν του το έχουν πει οι συνεργάτες του, η πόλη αυτή είναι ιστορική για τους Τούρκους, γιατί εκεί έκανε ο Κεμάλ Ατατούρκ το πρώτο επαναστατικό συνέδριό του, αλλά και για μας αποτελεί έναν τόπο μαρτυρίου. Εκεί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρήκαν τραγικό θάνατο οι Ελληνες αιχμάλωτοι που τους είχαν εντάξει σε τάγματα αναγκαστικής -απάνθρωπης- εργασίας

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ


Ούτε την σημερινή ημέρα δεν σεβάστηκαν οι Αττίλες. Ανίερη πρόκληση της ψευδοαστυνομίας στα κατεχόμενα ημερα των Χριστουγέννων, παραβιαζει για άλλη μια φορά τα δικαιώματα των εγκλωβισμένων του Ριζοκαρπάσου. Οι ψευδοαστυνομικοί δεν διστάσαν να εισβάλουν στον Ιερό Ναό του λίγο μετά την έναρξη της Θείας Λειτουργίας, να βγάλουν έξω τους πιστούς μαζί με τους Ιερείς, απαγορεύοντας τους την συνέχιση της Ακολουθίας, με το «αιτιολογικό» ότι δεν είχαν καταθέσει αίτηση. Ο Αρχιεπίσκος Χρυσόστομος τονίζει ότι στα 36 χρόνια παράνομης κατοχή, ουδέποτε χρειάστηκε «άδεια» για την Λειτουργία στο Ριζοκάρπασο. Έντονα ενοχλημένος από το απαράδεκτο αυτό γεγονός, τονίζει ότι θα καταγγείλει τα κατεχόμενα σε ΕΕ και Η.Ε.

Εκνευρισμένος ο Αρχιεπίσκοπος
Ως ανίερη χαρακτήρισε την απαράδετη πράξη των κατοχικών αρχών να διακόψουν την θεία Λειτουργία στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος. «Καταδικάζουμε την ανίερη πράξη των κατοχικών αρχών που δεν άφησαν σήμερα τους ιερείς της Καρπασίας να λειτουργήσουν τόσο στο Ριζοκάρπασο όσο και στην Γιαλούσα και οι χριστιανοί της Καρπασίας σήμερα δεν έχουν κάνει Χριστούγεννα». Έκδηλα ενοχλημένος τονίζει ότι θα προβεί σε διαβήματα στα Η.Ε και την ΕΕ. «Η πράξις τους αυτή δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη και είμεθα έτοιμοι να καταγγείλουμε την κατοχική δύναμη στα Ηνωμένα Έθνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στον Πάπα και θα καλέσουμε τον λαό μας πλέον σε εγρήγορση γιατί τουλάχιστον τον ιερέα του Ριζοκαρπάσου, για 36 ολόκληρα χρόνια δεν τον εμπόδισαν ποτέ να κάνει την Θεία Λειτουργία. Είναι η πρώτη φορά που τον έβγαλαν από την Ακολουθεία της Θείας Λειτουργίας, τον ξέντυσαν και του απαγόρευσαν να λειτουργήσει. Τέτοιες απαράδεχτες συμπεριφορές δεν πρέπει πλέον ο λαός μας να ανεχθεί. Σίγουρα έχουμε κατοχή αλλά έχουμε την αξιοπρέπεια μας, έχουμε τα ανθρώπινα δικαιώματά μας και αυτό δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός και δεν πρέπει επαναλαμβάνω, να το αφήσουμε να περάσει απαρατήρητο».
Ερωτηθείς αν και στο παρελθόν λαμβανόταν η «άδεια» των κατοχικών αρχών, ο Αρχιεπίσκοπο τόνισε ότι «ο Πάτερ Ζαχαρίας τυπικά υπέβαλλε κάθε μήνα ότι θα λειτουργούσε κάποιες μέρες. Σίγουρα υπέβαλε ότι θα λειτουργήσει και τα Χριστούγεννα. Είναι η πρώτη φορά που απαγόρευσαν στον πάτερ Ζαααρία και τον έβγαλαν βιαίως από την εκκλησία»

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ


Το τάισμα της βρύσης

Στην Κεντρική Ελλάδα τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων γίνεται το "τάισμα" της βρύσης. Περίπου τα χαράματα οι κοπέλες πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση και παίρνουν το αμίλητο νερό, αφού αφήσουν προηγουμένως εκεί βούτυρο, τυρί, ή ψημένο σιτάρι ή κλαδί ελιάς.


Τα δαιμονικά

Στα Γρεβενά ανάβουν ένα μεγάλο κούτσουρο σε μια γωνιά από την παραμονή των Χριστουγέννων και η φωτιά καίει συνέχεια μέχρι τα Φώτα για να προστατεύει την οικογένεια από τα δαιμονικά


Οι τηγανίδες

Στα χωριά έξω από τη Μάνη, πλάθουν και ψήνουν τις τηγανίδες, τα μανιάτικα λαλάγγια. Στο σοφρά ή σε κάποιο τραπέζι, η μητέρα και τα κορίτσια πλάθουν το έτοιμο ζυμάρι σε χοντρό μακαρόνι και το διπλώνουν στα τέσσερα.

Η ζύμη στην Κρήτη

Σε χωριά της επαρχίας Αμαρίου, τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων βάζουν λίγη κοινή ζύμη σ’ ένα πιάτο και κάποια στιγμή, ενώ βεγγερίζουν (ξενυχτούσαν συζητώντας) περιμένοντας, η ζύμη ανέβαινε και γινόταν προζύμι. Τότε, κατά την πίστη των ανθρώπων, ήταν η ώρα που γεννάται ο Χριστός.

Το «αναμμένο πουρνάρι»

Στην Ήπειρο έχουν μια ωραία συνήθεια. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήτανε νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους.

Από τότε, στα χωριά της Άρτας και των Ιωαννίνων, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα για να πει χρόνια πολλά, κρατάει ένα δεντρικό που καίει τρίζοντας.


Το Χριστόξυλο

Στα χωριά της Μακεδονίας, ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια τις παραμονές των γιορτών και διαλέγει το πιο όμορφο, γερό και χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του με σκοπό να καίει συνέχεια στο τζάκι από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα. Ο λαός πιστεύει ότι καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ.


«Πάντρεμα της φωτιάς»

Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλά μέρη της Ελλάδας "παντρεύουν", τη φωτιά. Παίρνουν δηλαδή ένα ξύλο με θηλυκό όνομα, π.χ. κερασιά και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους.


«Η γουρουνοχαρά»

Ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα έθιμα της Θεσσαλίας είναι το σφάξιμο του γουρουνιού. Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γίνεται με εξαιρετική φροντίδα, ενώ ακολουθεί γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της.

«Οι Μωμόγεροι»

Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί του Νομού Δράμας συναντάμε το έθιμο των Μωμόγερων, το οποίο προέρχεται από του Πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία του εθίμου έχει τις ρίζες της στις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις των πρωταγωνιστών. Αυτοί, φορώντας τομάρια άγριων ζώων ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, έχουν τη μορφή γεροντικών προσώπων. Οι Μωμόγεροι, εμφανίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, και προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες στους δρόμους των χωριών και τραγουδούν ευχετικούς στίχους. Όταν δύο παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.

Παραλλαγές του ίδιου εθίμου, συναντώνται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, με την ονομασία Ραγκουτσάρια.


«Οι κολόνιες» στα Επτάνησα

Το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, οι κάτοικοι γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του νέου χρόνου, κατεβαίνουν στους δρόμους κρατώντας μπουκάλια με κολόνιες και ραίνουν ο ένας τον άλλον τραγουδώντας: "Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολλούς". Η τελευταία ευχή του χρόνου που ανταλλάσσουν είναι: "Καλή Αποκοπή", δηλαδή με το καλό να αποχωριστούμε τον παλιό χρόνο.

ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ:ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ


γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής

Η χώρα βρίσκεται σε κρίση. Βαθειά και πολύπλευρη κρίση: πνευματική, οικονομική, πολιτική. Σε εθνική κρίση. Προς ώραν αυτήν που ψηλαφεί ο πολίτης είναι η οικονομική και είναι κατασκευασμένη.από τη Διεθνή των Τραπεζών η οποία κερδοσκοπεί ασυδότως. Ακατάσχετη η μανία της για πλουτισμό. Όμως δεν είναι με κανέναν τρόπο δυνατό να πλουτίζει κανείς χωρίς να αδικεί. «Ολέθριον γαρ το πάθος και ουκ εστίν, ουκ εστί μη αδικούντα πλουτείν» (Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΜ 562)........
...
Οι κοινωνικές ανισότητες είχαν ήδη δραματικές διαστάσεις από τη δεκαετία του ’90. Από τότε η περιουσία των 2.5 δισεκατομμυρίων φτωχότερων ανθρώπων του πλανήτη μόλις άγγιζε την περιουσία των 225 πλουσιότερων. Με στοιχεία του ΟΗΕ (Έκθεση του το 1998, πρβλ. τον πρόλογο του Ν.Κοτζιά στο Νόαμ Τσόμσκι: Οι έχοντες και οι μη κατέχοντες, Καστανιώτης 1999) εκπαίδευση, υγεία, διατροφή, πόσιμο νερό κ.λ.π. στοιχειωδώς απαραίτητα μπορούν να καλυφθούν με το 4% του εισοδήματος των 225 πλουσιότερων.
Δηλαδή, με 30 δισ.δολ.είναι εφικτή η ικανοποίηση των βασικών πραγματικών αναγκών του παγκόσμιου πληθυσμού.
Το διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο εκμεταλλευόμενο τις κατώτερες των σημερινών περιστάσεων παρούσες πολιτικές ηγεσίες και τις ομοιόσχημες ελίτ των ευρωπαϊκών, και όχι μόνον, χωρών, επιβάλλει την κτηνώδη μοναδική συνταγή της άνευ όρων και ορίων λιτότητας.
Απερίφραστος ο Χέλμουτ Σμίτ δηλώνει ότι: «Από την Ευρώπηλείπουν οι ηγέτες, της λείπουν προσωπικότητες επί κεφαλής των κρατών, ή των ευρωπαϊκών θεσμών, οι οποίες να κατέχουν επαρκώς τα εθνικά και τα διεθνή ζητήματα». (Le Monde/Βήμα 11-12/12/10).
Επαυξάνει και κατακεραυνώνει ο Εμμανουέλ Τόντ, ο μόνος ως γνωστόν προβλέψας την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού: «Πρόκειται για ηγεσίες που δεν βρίσκονται στο ύψος των περιστάσεων, για ηγεσίες χρεωκοπημένες, παραδομένες σε παμπάλαιες οικονομικές αρχές, όπως οι «ελεύθερες συναλλαγές», ανήμπορες να συναρθρώσουν ένα ευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικής προστασίας που θα βάλει ένα τέλος στην κοινωνική οπισθοδρόμηση».(Liberation/Νέα 14/12/10).
Αυτή την ώρα οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες – και οι ημέτεροι φυσικά – διαχειρίζονται, αν το κάνουν και αυτό, διότι οι περισσότεροι έχουν αφήσει τις εξελίξεις στον αυτόματο πιλότο, την παρακμή των χωρών τους και της ΕΕ. Η μίζερη καγγελάριος στάθηκε ανίκανη να δεί με ευρύτητα και όραμα την παρούσα κρίση και αντί να επιδιώξει την αντιμετώπισή της απεργάζεται με τις συμπεριφορές της τη γενίκευσή της. Τίμια εξαίρεση απέναντι στον γερμανικό Γολιάθ ο πρωθυπουργός του λιλιπούτειου Λουξεμβούργου Γιουγκέρ.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μετά από μακρά και όχι εύγλωττη σιωπή άρθρωσε επιτέλους τίμιο λόγο αληθείας και ευθύνης με το «Μήνυμα προς το λαό».
Προφανώς για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο υπήρξε είδηση το πασίδηλο γεγονός ότι «η χώρα διοικείται από τους δανειστές της», δηλαδή τελεί υπό κατοχή και άρα η κυβέρνησή της είναι κατοχική. Εφ ω και εξετράπη ως μη ώφειλε σε ύβρεις κατά της Εκκλησίας. Όταν ηΕκκλησία αποκαλύπτει την αλήθεια δεν πολιτικολογεί. Αληθεύει.Όπως έχει εντολή και αποστολή από τον Ιδρυτή της. Θα πολιτικολογούσε αν συγκάλυπτε και απέκρυπτε την αλήθεια.
Το στρατευμένο στα κατά συνθήκη ψεύδη του εν εξελίξει ψυχολογικού πολέμου επικοινωνιακό σύστημα, εμφυτεύει ενοχέςστους πολίτες με άμεσο στόχο να μετακυλίσει σ’αυτούς την ευθύνη της παρούσης συμφοράς. Αυτός ο μηχανισμός ψυχολογικής καταστολήςεμποιεί τρόμο στον κόσμο και δια του σοκ κατασκευάζει υποτελείς συνειδήσεις, παραιτούμενες από το δικαίωμα της αντίστασης και αυτοβυθιζόμενες στην κατάθλιψη.
Το κοινωνικό ιδεώδες της Ορθοδοξίας υπήρξε αείποτε μετα- καπιταλιστικό, μετα-κομμουνιστικό, μετα-σοσιαλιστικό και μετα-μετανεοτερικό.
Στον «κατά τοκιζόντων» λόγο του (ΕΠΜ,46,437) ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης καταγγέλλει τον τοκογλύφο ως άτομο που βλέπει ολωνών τις περιουσίες δικές του, εύχεται ανάγκες και συμφορές στους ανθρώπους για να υποχρεωθούν να δανεισθούν από αυτόν. Μισεί τους αυτάρκεις και θεωρεί εχθρούς του όσους δεν έχουν δανεισθεί από αυτόν. «Ει μη πλήθος ην τοκιστών, ουκ άν ην το πλήθος των πενομένων. Λύσον σου την φατρίαν και πάντες έξομεν την αυτάρκειαν». Δηλαδή αν δεν υπήρχε το πλήθος των εκμεταλλευτών, δεν θα υπήρχε ούτε η στρατιά των πεινασμένων. Να διαλυθούν τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα και όλοι θα αποκτήσουμε την οικονομική μας αυτάρκεια. (πρβλ. Γ.Ροδίτη Χριστιανισμός και πλούτος, ‘350).
Ωχριούν τα κοινωνικά μανιφέστα από αυτά των διαφόρων ουτοπιστών ως εκείνο των Μαρξ - Ενγκελς μπροστά στην επαναστατικότητα του Ευαγγελίου και των Πατερικών κειμένων.
Τα λάθη της ιστορικής Χριστιανοσύνης, δηλαδή τα αμαρτήματα των Χριστιανών είναι άλλη παράμετρος.
Εξάλλου στο Ευαγγέλιο αποτελούν κεντρικές έννοιες η αμαρτίακαι η μετάνοια. Η δεύτερη θεραπεύει και εξαλείφει την πρώτη και είναι αυτή που σώζει.
Το Μνημόνιο αλυσσοδένει το λαο και τον φτωχοποιεί. Το έφερε η ανικανότητα και η συναισθηματική αφυϊα των ανθρώπων της εξουσίας. Οι εισηγητές του δεν πρόκειται να κάνουν τίποτε για να το αποτινάξουν. Αντίθετα κάνουν το παν για να το ανανεώσουν επί τα χείρω! Όρα Μνημόνιο Νο 3.
Οι ανεπαρκείς ευρωπαϊκές ηγεσίες με την έλλειψη οράματος και φαντασίας, αντί να προωθήσουν π.χ. την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών στον γεωργικό τομέα, οδήγησαν με τις επιδοτήσεις στην ουσιαστική εγκατάλειψη της αγροτικής γης. Έτσι η Ελλάδα με το καταλληλότερο για φρούτα, λαχανικά και άνθη κλίμα, εισάγει σήμερα - ελληνικής μωρίας εγκώμιον - το 80% των ειδών αυτών!
Είμασταν σε κρίση πριν από την κρίση. Διαπλοκές, διαφθορά, φοροδιαφυγή, παραοικονομία, μισθολογικά ρετιρέ, προβληματικές και πάνω απ’όλους και όλα κρατικοδίαιτοι εθνικοί εργολάβοι και προμηθευτές.
Στην Ελλάδα η μεσαία τάξη πνέει τα λοίσθια ενώ αιωρείται το φάντασμα της μεγάλης ανεργίας του 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων και των χιλιάδων λουκέτων.
Αν στα προσεχή 5 χρόνια επιβάλλεται να πληρώσουμε 186 δις € στους δανειστές μας αυτό είναι αντικειμενικά αδύνατο. Πρέπει επομένως να προχωρήσουμε σε άμεση αναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο την μέγιστη δυνατή μείωσή του και τηνεπιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής. Η δεύτερη ωστόσο χωρίς την πρώτη που όπως φαίνεται συμφωνείται, οδηγεί σε περαιτέρω αύξηση του χρέους. Και αυτό αποτελεί εσχάτη πλάνη χείρονα της πρώτης.
Ο υπουργός Οικονομικών ομολόγησε την ούτως ή άλλως αισθητή δια γυμνού οφθαλμού εσωτερική υποτίμηση.
Όμως γιατί δεν δίνεται μια ισχυρή ώθηση στην εγχώρια παραγωγή αγροτικών κατ’αρχήν προϊόντων;
Η Κυβέρνηση έκοψε τις δημόσιες επενδύσεις ελλείψει πόρων. Μεμπτόν, αλλά εξηγήσιμο. Τις τιμές των αγαθών πρώτης ανάγκηςκαι τα cartel που τις ανεβάζουν όσο θέλουν γιατί δεν τα ελέγχει;
Αλήθεια, περισσεύουν λεφτά στα ασφαλιστικά μας ταμεία ώστε να χορηγούν με 18μηνη εικονική ασφάλιση συντάξεις των 550€ σεΒουλγάρους; Ποιοι νομολόγησαν αυτή την πρακτική, λογοδότησε κανείς, τιμωρήθηκε κανείς τους; Κι αυτός ο βαρύς εργασιακόςμεσαίωνας, άντε στο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα με τον τροϊκανό επι κεφαλής να δηλώνει αθώος του αίματος για τον ιδιωτικό, προς τι; Προς τι τόσο αίμα περιττό;
Ελλείμματα επί ελλειμμάτων. Δημοσιονομικό, ηγεσίας, οραμάτων, βούλησης, φρονήματος.
Κατά την πρωθυπουργική ομολογία «είμαστε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας». Άπαγε της βλασφημίας! Όμως κάπου με μυστική διπλωματία βυσσοδομούνται τέρατα και σημεία. Δυνάμεις άφιλες απέναντι στον Ελληνισμό απεργάζονται τη συρρίκνωση και την εξαφάνισή του.
Αιγαίο και Κύπρος είναι στο στόχαστρο των εχθρών και υπάρχουν ιθαγενείς πρόθυμοι, ακούσιοι και εκούσιοι συνεργοί.
Δύο παρήγορα σημάδια Αντίστασης στην όλη τεθλιμμένη ατμόσφαιρα: Το Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου και η Σπίθα των Πολιτών του Μίκη Θεοδωράκη. Τηρουμένων των αναλογιών και των αποστάσεων κείμενα που θυμίζουν την «Ελληνική Νομαρχία Ανωνύμου του, Έλληνος».
Στην ερώτηση «ποιά Ελλάδα και τι είδος θα υπάρχει» στο τέλος της παρούσας τραγωδίας, όσοι μπορούν να απαντήσουν: Ελλάδαακέραιη, δυνατή και σεβαστή από εχθρούς και φίλους. Και Κύπρος ελεύθερη και ενιαία, χρωστούν να συστρατευθούν σ΄ένα κοινό αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας.

ΞΕΣΠΑΣΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ(BLOGS)


Όπως έχουμε παρατηρήσει όλοι το παιχνίδι της ενημέρωσης παίζεται πλέον με όρους Blogs. Αν δεν υπήρχαν τα blogs και η λυσσασμένη άμυνα του εναντίων του ΔΝΤ του μνημονίου και της κυβέρνησης του, όλα γύρω μας θα ήταν διαφορετικά. Τα γνωστά παπαγαλάκια θα κοίμιζαν το κόσμο καθημερινά από τα κλασικά ΜΜΕ τα όποια θα ανταγωνίζονταν αναμεταξύ τους για το πιο είναι το μεγαλύτερο κανάλι της χούντας και ποιο έχει τις πιο καλές πληροφορίες, ή ποιο παίρνει τα πιο πολλά λεφτά από την παρούσα “νέα τάξη πραγμάτων”.


Όλα θα ήταν μέλι γάλα το ΔΝΤ θα έκανε μπίζνες, οι τούρκοι θα έκαναν μπίζνες, πετρέλαιο στο αιγαίο δεν θα υπήρχε, μαζί θα τα είχαμε φάει τα λεφτά, οι εργαζόμενοι θα ήταν λαμόγια που χρεοκόπησαν την χώρα και ο Στρος Καν θα ήταν ο θειος του Γιώργου από την Αμερική με τα πολλά λεφτά. Το μνημόνιο θα ήταν μηχανισμός σωτηρίας ο Παπανδρέου σωτήρας, η τρόικα σύμβουλοι του πρωθυπουργού, ο Καραμανλής θα παρέδιδε το θρόνο του σε κάποιο τοποτηρητή, ο Νίκος Παπανδρέου θα ετοιμάζονταν για διάδοχος και κουτάλα θα άλλαζε χέρια μεταξύ τους ανά εφταετία.
Και είναι απόλυτα κατανοητό ότι οι πολιτικοί στην μεγάλη τους πλειοψηφία σνομπάρουν και αποφεύγουν, δεν ασχολούνται με τα blogs παρά μόνο για να παραστήσουν ευκαιριακά τους bloggers. Μιλώντας πάντα για την πλειοψηφία και όχι για όλους θα λέγαμε ότι θεωρούν τα blogs γραφικότητα, παραξενιά, τα ταυτίζουν με εκβιασμούς και γενικός με το πόπολο. Ετσι επιλέγουν να συνομιλουν με την άρχουσα κάστα. Περιχαρακωμένοι συνεχίζουν να μιλούν μεταξύ τους, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, εκδότες, κανόναρχος, διευθυντές ειδήσεων, όλοι τους σε ένα παράλληλο συμπάν στο οποίο έχουμε εισβάλει και τους παίρνουμε φαλάγγι μέρα με την μέρα.
Είναι προφανώς πολύ πιο δύσκολο να «συνδιαλαγείς» με τα χιλιάδες blogs και απείρως δυσκολότερο από το να κάνεις μια διευθετισούλα εφοριακή ταμειακή ή άλλου τύπου με τα 5-6 κλασικά ΜΜΕ.
Σίγουρα υπάρχουν μεταξύ μας και συμφέροντα και σίγουρα διάφοροι δημοσιογράφοι μες τον χαμό εξασκούν το παλιό καλό παιχνίδι της επιρροής και της στημένης είδησης. Αλλά υπάρχουν χιλιάδες ιστολογία και φωνές και τέλος πάντων μεγαλύτερη αμεσότητα και διαδραστικότητα από το να βλέπεις TV.
Και εάν στην Ελλάδα τα Blogs γιγαντώθηκαν είναι γιατί στην Ελλάδα το παιχνίδι της ενημέρωσης ήταν στημένο κλειστό και οι πολίτες ευφυέστεροι από αυτό το σύστημα.
Σίγουρα τα περισσότερα blogs δεν ενημερωτικά αλλά μάλλον opinion makers. Όμως είναι πολύ πιο αυθεντικοί από τον Τσίμα τον Καψή τον Πρετεντέρη τον Χατζηνικολάου τον Τράγκα την Μακρή. Στα blogs δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα σχέδια που φτάνουν να ορίζουν κυβερνητικά επιχειρηματικά ή πολιτικά σχέδια αλλά μικρές στιγμές γεμάτες θυμικό και ένταση. Ακόμη είναι σίγουρο είναι ότι εδώ μια είδηση δεν θα θαφτεί ποτέ. Είναι αδύνατον να αποσιωπηθεί. Ακόμη και ως υπερβολή η είδηση θα βγει και θα τεθεί στην διάθεση όλων.
Και σίγουρα την επόμενη δεκαετία θα υπάρχουν απείρως περισσότερα blogs και ίσως ελάχιστα ενημερωτικά τηλεοπτικά κανάλια ή μέσα συγκέντρωσης και διασποράς πληροφορίας. To MME του μέλλοντος, μοιάζει να είναι περισσότερο info-provider και λιγότερο διαπλεκομμένος διαμορφωτής γνώμης. Αυτό τον ρόλο παίζουν ήδη τα διαδικτυακά τμήματα των εφημερίδων όπου απλώς υπάρχει μια συνεχής ροη ειδήσεων.
Η συγκέντρωση εξουσίας σε λίγους ισχυρούς που έγινε δυνατή δια μέσου της μοναδικής τηλεόρασης που επέτρεψε και την συγκεντρωση ισχύος, αμφισβητείτε πλέον ανοιχτά ως τάση καθώς ενημερωτικό μέσο γίνεται ο προσωπικός υπολογιστής. Κάθε αναγνώστης προσδίδει δύναμη στα ιστολόγια και κάθε νέος αναγνώστης είναι μια μικρή νίκη εναντίων της διαπλοκής.
Κλείστε λοιπόν ένα κανάλι και ανοίξτε χίλια Blogs. Είναι μικρές καθημερινές νίκες υπέρ της Δημοκρατίας είναι ακτιβισμος κίνημα που αλλάζει τον κόσμο και δίνει φωνή σε έναν κόσμο που ήταν σιωπηλός επι πολλά χρόνια.

ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ


Αναμφίβολα ο Ελληνισμός, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, καλείται να αντιμετωπίσει ένα μέτωπο εσωτερικών και εξωτερικών απειλών, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την επιβίωσή του ως ''Εθνους, άπτονται της Εθνικής του Κυριαρχίας αλλά και της διαφυλάξεως της Εθνικής του υποστάσεως. Μία από τις βασικότερες εξωτερικές επιβουλές, η δυσμενής έκβαση της οποίας συνεπάγεται την πρόκληση μίας νέας Εθνικής τραγωδίας, αναίμακτης αυτή τη φορά αλλά εξ ίσου οδυνηρής με τις προγενέστερες αιματηρές, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με το λεγόμενο Μακεδονικό ζήτημα.

Η κατακόρυφη διόγκωση αλλά και η κατά παράδοξο τρόπο ευρείας εκτάσεως, προβολή του Μακεδονικού θέματος, συνιστά ένα ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει και να ευαισθητοποιήσει, κάθε εναπομείναντα, Εθνικά σκεπτόμενο 'Ελληνα.
Θραύση, στην κυριολεξία, κάνει και η ανθελληνική προπαγάνδα, η οποία διεξάγεται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, αναφορικά με το μείζονος σημασίας αυτό Εθνικό θέμα.

Πρωτοπόροι, στην ανθελληνική αυτή εκστρατεία, τίθενται και πάλι οι εβραίοι, οι οποίοι καταβάλλουν τιτάνιες ομολογουμένως προσπάθειες, προκειμένου να «αποδείξουν» την... σλαβική καταγωγή των Μακεδόνων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα επʼ αυτού, είναι η περίπτωση της μεταπτυχιακής ερευνήτριας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Αναστ. Καρακασίδου, η οποία υπό την προτροπή και συνεπικουρία του εβραίου ανθρωπολόγου Χέρτσφελντ, πανεπιστημιακού καθηγητή του Χάρβαντ, παρουσίασε μία ιστορική ανθρωπολογική εργασία, δια της οποίας αμφισβητεί την Ελληνική προέλευση των Μακεδόνων. Πρέπει να τονισθεί, ότι σύμφωνα με υφιστάμενες, απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, δέχεται επί πολλών ετών τις γενναιόδωρες οικονομικές χορηγίες, του ουγγροεβραίου βαθύπλουτου επιχειρηματία Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος ως γνωστόν στηρίζει την οικονομία των Σκοπίων.

Οι εβραίοι, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να παραχαράξουν και να διαστρεβλώσουν, με τους συνεργούς τους, την ιστορία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι και η «Ευρωπαϊκή Ιστορία» του Ντυροζέλ, η οποία κυκλοφόρησε ευρύτατα προ ολίγων ετών, παρέλειψε τυχαία (!) κάθε αναφορά στην Ελλάδα. Αποκαλύπτεται λοιπόν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο βιασμού της ιστορικής πραγματικότητας και της αλήθειας από τους σιωνιστές, δεδομένου ότι ο συγγραφεύς της τυγχάνει εβραίος...

Το 1993, το κρατικό έκτρωμα των Σκοπίων, εξέδωσε το βιβλίο του Αλεξάντερ Μπατκόβσκι «Η ιστορία των Εβραίων της Μακεδονίας», στο οποίο αναφέρεται, η σύμπνοια που διέκρινε τους εβραίους και τους σκοπιανούς. Ανάμεσα στα άλλα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, κάνει λόγο για τη συμβολή των εβραίων στην επανάσταση του «'Ιλλιντεν», η οποία είχε ως αποτέλεσμα την θανάτωση χιλιάδων Ελλήνων, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας, κάνοντας μνεία στον ηγετικό ρόλο, των εβραίων αδελφών Καμχή, σε αυτή την εξέγερση.

Σε συνέδριο το οποίο διεξήχθη εξʼ άλλου στη Θεσσαλονίκη (Νοέμβριος 1992), με θέμα τις Εβραϊκές Κοινότητες της Νοτιανατολικής Ευρώπης κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες, η εβραία «ιστορικός» Ρένα Μόλχο, η οποία μάλιστα τυγχάνει και πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης του... Ελληνικού Εβραϊσμού, προέβη σε ψευδείς ισχυρισμούς της μορφής, ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης ήταν εβραίοι, κατά το 1912.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι παραδέχθηκε την αντίδραση των εβραίων της περιοχής, στην ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στον Εθνικό Ελληνικό κορμό. Στο σημείο ακριβώς αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εβραίοι, δια του περιοδικού τους «Χρονικά» (τεύχος Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 1992), έχουν προβάλλει την «άποψη» του τουρκοεβραίου περιηγητή Ελβιγιά Τσελεμπή ότι «...ο πρώτος κτίσας την πόλιν ταύτην (την Θεσσαλονίκης), ήταν ο Σολωμόν!».

Στο συνέδριο, είχε τοποθετηθεί ο 'Ελλην ιστορικός κ. Σκορδύλης, ο οποίος ανέφερε τις παρασκηνιακές προσπάθειες τις οποίες κατέβαλλαν οι εβραίοι για τη διεθνοποίηση της Μακεδονίας υπό ιουδαϊκή διοίκηση, ενώ επίσης τόνισε τη συγκρότηση μικτής τουρκο-βλαχο-εβραϊκής επιτροπής, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, έργο της οποίας υπήρξε η προώθηση της αυτονόμησης της Μακεδονίας.

Πέραν ωστόσο από τις όποιες μεμονωμένες εκτιμήσεις θα ήταν μάταιο να αναζητήσουμε τους συντάκτες ανθελληνικών εκθέσεως, είτε πρόκειται για ετήσιες εκθέσεις - πορίσματα του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, είτε για τη διαβόητη Έκθεση από τους σιωνιστικούς μισελληνικούς κύκλους.

Οι καθοδηγητές του «περιούσιου λαού» και άξιοι διάδοχοι σε μισελληνισμό του δημίου Χ. Κίσσιγκερ, ανάβουν στην κυριολεξία φωτιές, υποδαυλίζοντας με τη μέθοδο της τεχνητής οξύνσεως, μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανύπαρκτα ζητήματα, π.χ. αυτά τα περί μειονοτήτων Αρβανιτών και Βλάχων, εμμένοντας ταυτόχρονα στη θέση περί υπάρξεως σλαυομακεδόνων, ενώ την ίδια στιγμή το σιωνιστικό δηλητήριο διαποτίζει απʼ άκρου εις άκρον την Ελληνική γη.

Ποιος αλήθεια μπορεί να χρηματοδοτήσει τα Σκόπια και πώς αυτά θα μπορούσαν να καλύψουν τις τεράστιες δαπάνες που απαιτεί η πολυέξοδη προπαγάνδα την οποία διεξάγουν σε ολόκληρο τον κόσμο, τη στιγμή που πρόκειται για ένα κρατικό έκτρωμα πάμπτωχο;

Θα ήταν φαιδρό να υποστηρίξει κάποιος ότι τα Σκόπια είναι «αυτόφωτα» καθώς και ότι διαρκώς αυξάνονται, επιδίδονται στην άσκηση μίας αυτοδύναμης επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Επίσης φαντάζει εξωπραγματικό, να δεχθούμε ότι τα Σκόπια έχουν αναθέσει την προβολή των θέσεών τους σε παγκόσμιο επίπεδο, στην μεγαλύτερη αμερικανοεβραϊκή εταιρεία δημόσίων σχέσεων, την «Hill and Knowton», στην οποία έχει καταφύγει, καθόλου συμπτωματικά, και η Τουρκία...

Ποια παρασιτική δύναμη κινεί λοιπόν τα Σκόπια;

Η αποκάλυψη της τοποθετήσεως που είχαν ανέκαθεν οι εβραίοι στο χώρο των υποστηρικτών της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας», δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες.
Η αδιαμφισβήτηση ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κουν Βεντούρα, οι οποίοι μάλιστα ως βουλευτές του ιδίου κόμματος, έθεσαν θέμα ανεξαρτητοποιήσεως της Μακεδονίας το 1927 μέσα στην Ελληνική Βουλή, στην τρισάθλια απόπειρα διασπάσεως της Μακεδονικής γης από τον Ελλαδικό κορμό, φωτίζει αρκετά το παρασκήνιο.

Η εβραϊκή καταγωγή του Υπουργού Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας Καρντέλι, ο οποίος διετέλεσε ΥΠ.ΕΞ. επί των ημερών διακυβερνήσεως της χώρας από τον εβραιοκροάτη Γιόζιπ Μπροζ Τίτο, δεν είναι γεγονός τυχαίο. Αμφότεροι υπήρξαν εμπνευστές και θεμελιωτές του ομοσπόνδου κρατιδίου της «Μακεδονίας».

Την ίδια ακριβώς ώρα, «αμερικανοί» γερουσιαστές, εβραϊκής καταγωγής, προέβαιναν σε δηλώσεις περί αμέσου δημιουργίας ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους, ασκώντας ισχυρές πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση με κάθε μέσο. Στις χλιαρές αντιδράσεις της τότε Ελληνικής κυβερνήσεως (1945-46), αντιτάχθηκε από την επίσημη αμερικανική πλευρά ο ισχυρισμός, ότι κάθε διπλωματικό διάβημα της Ελλάδος κατʼ αυτών των θέσεων, θα είχε ως αποτέλεσμα τη μη χορήγηση οικονομικής βοήθειας προς την καταστραφείσα χώρα μας και τότε όλοι εσίγησαν...

'Ολα αυτά τα ιστορικά στοιχεία, εάν τελικά αναλυθούν μεθοδικά, εξαντλητικά και συσχετισθούν, αποδεικνύουν ξεκάθαρα, την ταυτότητα της κατασκότεινης εκείνης δυνάμεως, που απεργάζεται αργά αλλά μεθοδικά, την προσάρτηση της Μακεδονίας ολόκληρης στα Σκόπια.

Ανέκαθεν οι εβραίοι στόχευαν στην απόσπαση της Μακεδονίας. Οι ραδιουργίες τους, σε όλα τα επίπεδα, το αποδεικνύουν. Από τα χρόνια ήδη της τουρκοκρατίας, ο εβραϊκής καταγωγής Ταάλ Μπέης, είχε επιδοθεί στην σφαγή του Μακεδονικού Ελληνισμού. Ακόμη και η ίδρυση του Μακεδονικού Κομιτάτου των Βουλγάρων, τρομοκρατική - δολοφονική οργάνωση που τόσο βασάνισε τον Μακεδονικό Ελληνισμό κατά τα έτη 1900-1908, ήταν έμπνευση, που υλοποιήθηκε από τους βουλγαρίζοντες κρυπτοεβραίους Γιόζεφ και Γιάγκοφ. Μεταγενέστερα, το 1905, η επανάσταση του «'Ιλλιντεν», όπως προαναφέρθηκε, στηρίχθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στην ενεργό συμμετοχή των εβραίων, υπό την ηγεσία των αδελφών Καμχή.

Την ίδια μισελληνική στάση, επέδειξαν οι εβραίοι κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ειδικότερα το 1912, οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έλεγχαν τη στοά «Αλιάνς», συγκέντρωσαν, υπό μορφή εράνου και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών (Δημοσίευμα Εφημερίδας «Εστία», 9 Οκτωβρίου 1912), ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού, στο πλευρό των Τούρκων.

Και σήμερα, οι ίδιοι μισελληνικοί - σιωνιστικοί κύκλοι, υποκινούν το τεχνητό αυτό ζήτημα. Αρκεί να αναφερθεί ότι ο βασικός σύμβουλος επί εξωτερικών θεμάτων του εβραίου πρώην προέδρου των Σκοπίων Γκλιγκόρωφ (Μωυσή Μωυσέγεφ), ήταν ο επίσης εβραϊκής προελεύσεως Μωυσώφ. Ο σημιτικής καταγωγής Μωυσώφ, πριν από τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, κατείχε το αξίωμα του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας.


Οι Μαραθώνες μάθετε γεννούν τους Παρθενώνες
Κ.Παλαμάς

Ο ΥΑΛΙΝΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ



του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη

Είναι πολύ αργά για να σωθεί η Αμερική από την κατάρρευση και την χρεωκοπία. Αυτή ήτο αναμενόμενη. Άρχισε από τότε που οι Εβραίοι μεγαλοτραπεζίτες έπεισαν τον πρόεδρο Ουίλσον το 1914 να αναλάβουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα(FED) των ΗΠΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έκτοτε τους παραχωρήθηκε το δικαίωμα να δανείζουν την Αμερικανική Κυβέρνηση με τα επιτόκια της αρεσκείας των και να ασκούν κατά το δοκούν την νομισματική πολιτική της Αμερικής και συνακόλουθα του κόσμου ολοκλήρου με το δολάριο.

Χρέος $53 τρις: Θηλιά στο Λαιμό της Αμερικής

Με τον τρόπο αυτό χρέωσαν το Αμερικανικό κράτος με το αστρονομικό ποσόν των $ 53 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ένα άλλο μέτρο που επέβαλαν για να πιούν το αίμα του Αμερικανικού λαού είναι και η φορολογία. Ως τότε ο Αμερικανός πολίτης δεν πλήρωνε φόρους και ο προϋπολογισμός τους ήτο ισοσκελισμένος. Αφ' ότου όμως άρχισε ο τοκογλυφικός δανεισμός από την FED συνεχώς ανέβαινε το χρέος του Αμερικανικού Δημοσίου και για την εξυπηρέτηση του θα έπρεπε να φορολογηθούν οι πολίτες. Κατ' αυτόν τον τρόπο οι Εβραίοι μεγαλοτραπεζίτες εξάλειψαν την μεσαία τάξη και σήμερα η χώρα αποτελείται από λίγους πολύ πλουσίους , ενώ το σύνολον είναι φτωχοί με τα Αμερικανικά μέτρα .

Η Αμερική πρέπει να διαλέξει μεταξύ δύο δρόμων:

1/ Να συνεχίσει την μέχρι τούδε πολιτική της, δηλαδή να δανείζεται όλο και περισσότερο χρήμα για να χρηματοδοτήσει τους πολέμους, εξοπλισμούς , την ανάπτυξη και την αποπληρωμή του χρέους. Τούτο αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο το χρέος και εκτινάσσει στα ύψη τον Πληθωρισμό.

2/ Να ασκήσει πολιτική λιτότητος, οπότε θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Ύφεση, κάτι που ήδη συμβαίνει σήμερον με την έλλειψη ρευστότητος και την πτώση των τραπεζών .

Ως γνωστόν η καπιταλιστική οικονομία μοιάζει με το ποδήλατο που όσο κινείται ο αναβάτης είναι επάνω, όταν όμως σταματήσει η κίνηση αυτός ανατρέπεται. Μετά την χρεωκοπία των εταιρειών Ginnie Mae και Freddie Mac ήλθε η σειρά της Lehman Brothers', η οποία είναι η . τετάρτη μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ. Ο χορός των πτωχεύσεων άρχισε πριν ένα χρόνο και δεν φαίνεται να κοπάζει το τσουνάμι , που πυροδοτήθηκε από την κατάρρευση των ομολόγων των στεγαστικών δανείων . Οι διεθνείς αναλυτές παραδέχονται ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά το 1929. Σήμερα η αγορά ακινήτων έχει πέσει κατά 28% και κανείς δεν ξέρει που θα σταματήσει. Την ίδια κάθετη πτώση ακολουθούν και τα Χρηματιστήρια μετά την πτώση της Lehman Brothers', διότι φοβούνται ότι θα συμβεί το φαινόμενο του «ντόμινο» και θα παρασύρει και άλλες τράπεζες και εταιρείες.

Ένδειξη του κλίματος της αναμενομένης υφέσεως είναι η κάθετη πτώση του Πετρελαίου , η τιμή του οποίου από $ 138 δολ. το βαρέλι πριν τρεις μήνες πουλήθηκε στα $ 87 (16/9/2008) Αυτές τις ημέρες χάνονται στα χρηματιστήρια τρισεκατομμύρια δολάρια . Όλα όμως δείχνουν ότι βαίνομεν προς γιγαντισμό του Εβραϊκού τραπεζικού συστήματος εν όψει της γενικής εξόρμησης του για την επιβολή της Νέας Τάξης . Με τα λεφτά της Αμερικής και των άλλων καπιταλιστικών χωρών οι Εβραίοι μεγαλοτραπεζίτες συνενώνονται σε μιά γιγάντια παγκόσμια οικονομική εξόρμηση προκειμένου να επιβάλουν τους νόμους τους στον κόσμο.

Υπάρχουν υγιείς λύσεις αλλά οι Εβραίοι μεγιστάνες είναι άπληστοι και άφρονες που θέλουν να καταβροχθήσουν όλο τον παγκόσμιο πλούτο. Το σημερινό σύστημα είναι κλεπτοκρατικό και ευνοεί την πλουτοκρατία. Ενώ ομιλούν για ελεύθερη οικονομία , όταν πτωχεύουν καλούν το κράτος -δηλαδή εμάς τους φορολογούμενους - να τους χρηματοδοτήσουμε . Δηλαδή τα κέρδη δικά τους και οι ζημίες των λαών. Όμως η βασιλεία τους είναι λίγη διότι «η πτώση εγγύς γαρ» Κι' αυτό εκπηγάζει από την πεποίθηση ότι η Ανάγκη θα τους γκρεμίσει. Η Νέα Γενιά που γαλουχήθηκε με τον Εβραϊκό τρόπο σκέψεως -είτε μέσω της Βίβλου , είτε μέσω του Αμερικανικού τρόπου ζωής- καλείται τώρα να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Θα καταλάβουν ότι οι Εβραίοι μεγαλοτραπεζίτες τους έβαλαν στο χέρι όχι μόνον τα λεφτά τους αλλά και την ελευθερία και την δημοκρατία τους. Και τώρα κινδυνεύουν να τους οδηγήσουν ακόμη και σε ένα πυρηνικό πόλεμο εναντίον του Ιράν.

Οι Παγκόσμιοι Πλουτοκράτες και Εξουσιαστές:

Ιδρυτής της Lehman Brothers' είναι ο Εβραίος Henry Lehman . Είναι ο πρώτος Εβραίος που ίδρυσε τράπεζα στην Αμερική το 1850 Είναι μια από τις τέσσερες επενδυτικές τράπεζες της Νέας Υόρκης με 26.000 προσωπικό σε όλο τον κόσμο. Αλλά δεν είναι η μοναδική Εβραϊκή τράπεζα που κινδυνεύει στις ΗΠΑ . Θα υπάρξουν πολλές καταρρεύσεις τραπεζών λένε οι αναλυτές. Μετά την Lehman Brothers' ιδρύθησαν κι' άλλες Εβραϊκές τράπεζες : Goldman Sachs ιδρύθηκε το 1869 , η τράπεζα Merrill Lynch(που κινδυνεύει τώρα με κατάρρευση) ιδρύθηκε το 1914. Η Morgan Stanley απεσπάσθη από την J P Morgan το 1935. Αν προσέξετε τις εποχές ίδρυσης των συμπίπτουν-όχι φυσικά τυχαίως-με την έναρξη πολέμων(Εμφύλιος Πόλεμος ΗΠΑ, 1ος Π.Π, 2ος Π.Π ) , Ως γνωστόν οι πόλεμοι απαιτούν γενναία χρηματοδότηση και προσφέρουν αστρονομικά κέρδη. Στο Λονδίνο εδρεύει επίσης ο παλαιός εβραικός τραπεζικός οίκος Rothschild's. Αυτός έχει σημαδεύσει όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα των δύο τελευταίων αιώνων. Αν εγράφετο η πραγματική ιστορία των δύο Παγκόσμιων Πολέμων , του Ψυχρού Πολέμου και των τοπικών πολέμων και κρίσεων , ασφαλώς στα παρασκήνια θα βλέπαμε τους Εβραίους μεγαλοτραπεζίτες συνωμότες να κινούν τα νήματα της πολιτικής και τις μαριονέτες- πολιτικούς σαν κούκλες κουκλοθεάτρου.

Πτώση ή Συγχώνευση;

Η πτώση της Lehman Brothers δεν μας επιτρέπει να ανασάνουμε από τον Εβραϊκό νομισματικό βρόχο , διότι το έργο της θα αναλάβει η Goldman Sachs, επίσης εβραϊκή τράπεζα. Επίσης μετανάστευσαν στις ΗΠΑ τον 19ον αιώνα και οι κάτωθι μεγαλοτραπεζίτες που οι απόγονοι τους σήμερα εξουσιάζουν την Αμερικανική Διοίκηση , την Γουόλ Στρήτ και τον κόσμο ολόκληρο: Loebs, Guggenheims, Kahns, Kuhns, Schiffs, Seligmans, Strauses, Warburgs and οι Lehmans.. Οι περισσότεροι επλούτισαν από την τοκογλυφία το παραεμπόριο , την παραοικονομία και τους πολέμους . Όπου μυρισθούν χρήμα δεν διατάζουν να το εκμεταλλευθούν , ανεξαρτήτως της βλάβης στην κοινωνία. Γι' αυτούς δεν υπάρχουν ηθικοί κανόνες και φραγμοί. Ως γνωστόν στον Μεσαίωνα μόνον οι Εβραίοι επιτρέπετο να κάνουν τοκογλυφία, δεδομένου ότι ο Πάπας απηγόρευε ρητώς την τοκογλυφία στους Χριστιανούς. Και βέβαια θα πρέπει να αναφέρουμε και την διαβόητη οικογένεια του Εβραίου μεγαλοτραπεζίτη Ροκφέλλερ που θεωρείται ένας από τους ισχυροτέρους ανθρώπους στις ΗΠΑ. Όσον αφορά την παρούσα κρίση αυτή είναι τεχνητή . Τώρα τρώνε για μια ακόμη φορά τα λεφτά του κόσμου μέσω των Χρηματιστηρίων , των Τραπεζών και των Ασφαλειών;

Ο Αμερικανικός Λαός ανησυχεί

Η πτώση της Lehman Brothers αποτέλεσε το βούτυρο στο ψωμί της προεκλογικής εκστρατείας του Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος κατηργόρησε τους Ρεπουμπλικανούς ότι δεν έλαβαν μέτρα για την προστασία του μέσου Αμερικανού. Ο Ομπάμα υποσχέθηκε ότι θα λάβει άμεσα μέτρα μετά την εγκατάσταση του στο Λευκό Οίκο. Και ενώ για την Ολυμπιακή Αεροπορία θεωρείται ως έγκλημα καθοσιώσεως η παραμονή της υπό κρατικό έλεγχο, για τα τεράστια μαμούθ(τράπεζες , ασφάλειες) που πέφτουν το ένα μετά το άλλο γιατί τις χρηματοδοτούν; Ενώ είχαν δηλώσει ότι θα αφήσουν να πέσουν τις χρεωκοπημένες εταιρείες , τελικά χρηματοδότησαν-ουσιαστικά κρατικοποίησαν- την American International Group (AIG) με 85 δις. Δολάρια. Όμως παρά την χρηματοδότηση της AIG οι αγορές καλπάζουν προς την ύφεση.

Τι πρόκειται να συμβεί;

Δεν είναι τυχαίο ότι ο χρυσός την Τετάρτη 17/9/08 σε μια και μόνον , ημέρα εκτινάχθηκε κατά $60-70 δολ στα $862. [cash] Αυτό δείχνει ρευστοποιήσεις εν όψει κάποιου πολύ σοβαρού γεγονότος: Χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν ; Ξεφόρτωμα από την Κίνα των Αμερικανικών χρεογράφων; Χρηματιστηριακό κραχ ; Επίσης δεν είναι τυχαίον ότι η Ρωσία έκλεισε το χρηματιστήριο της και ο Πούτιν χρηματοδότησε τις τράπεζες του με 44 δις δολάρια . Μήπως για να σταματήσει την εισβολή των Εβραϊκών κεφαλαίων και την εξαγορά των ενεργειακών της πόρων;

Τα συμπεράσματα από την κρίση των τραπεζών είναι πολλαπλά:

1/ Αν δεν διαλυθεί το Εβραϊκό Τραπεζικό και Χρηματιστηριακό Τέρας ο κόσμος δεν πρόκειται να απαλλαγεί από την καταλήστευση , την εκμετάλλευση και τους πολέμους.

2/ Το νεοφιλελεύθερο «μονεταριστικό » μοντέλο κατέπεσε και κάποιο άλλο δημοκρατικό θα πρέπει να το διαδεχθεί. Επίσης κατεδείχθη η αξία της ρυθμιστικής κρατικής Αρχής .

3/ Το παγκοσμιοποιημένο τραπεζικό σύστημα , καθώς και αυτό των πολυεθνικών κολοσσών ευνοεί την πλουτοκρατία και κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Ο γιγαντισμός τους πρέπει να ακολουθήσει την αντίστροφη πορεία προς την διάσπαση τους. Τούτο πρέπει να εκσυγχρονισθεί με γνώμονα το συμφέρον των λαών και όχι αυτό των πολυεθνικών κολοσσών.

4/ Η έλλειψη ρευστότητος είναι αποτέλεσμα της απομυζήσεως των εισοδημάτων των εργαζομένων , οι οποίοι για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των αγόραζαν με δανεικά , με μεγάλη επισφάλεια για τους δανειστές. Όλα αυτά βέβαια είναι στα σχέδια του μεγάλου Εβραϊκού κεφαλαίου για να ελέγξουν τον κόσμο μέσω και της οικονομίας.

5/ Του λοιπού το χρήμα θα γίνει ακριβότερο και τα εχέγγυα της λήψεως των δανείων αυστηρότερα. Άρα μπαίνουμε σε περίοδο υφέσεως και αυστηρότερου ελέγχου των οικονομιών των κρατών.

6/ Οι διευθυντές των τραπεζών για να παρουσιάσουν αύξηση των εργασιών και να πάρουν τα μπόνους, προσέφεραν δελεαστικά χρηματοπιστωτικά πακέτα και έδιναν 'θαλασσοδάνεια' , δανεικά και αγύριστα, τις περισσότερες φορές.

7/ Το κράτος οφείλει να λάβει μέτρα διαφάνειας των συναλλαγών και καταργήσεως των παράκτιων εταιρειών που ουσιαστικά είναι φορολογικοί παράδεισοι για τους φοροφυγάδες.

8/ Να πληρώνουν φόρους όχι μόνον οι φτωχοί αλλά και οι πλούσιοι αναλογικά δια της φορολογήσεως των κερδών των πολυεθνικών εταιρειών

9/ Να δημιουργηθεί Ταμείο για την αποζημίωση των πελατών των ιδρυμάτων που χρεωκοπούν.

10/ Τέλος να ληφθούν αυστηρά μέτρα κατά της δημιουργίας μονοπωλείων και ολιγοπωλείων , όπως συμβαίνει στην χώρα μας(τράπεζες , καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα κλπ)

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ


του δρ. Θαλή Μυλωνά
δικηγόρου-διεθνολόγου
προέδρου του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων.
Η χώρα μας, ως γνωστόν, αλλά και οι πολίτες της, σύμφωνα με την διεθνή αρμοδιότητα των ελληνικών δικαστηρίων, έχουν το δικαίωμα, για την προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων μας, να προσφύγουν στα ελληνικά δικαστήρια κατά των Σκοπιανών, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, εν συνδυασμώ με το άρθρο του 28 παρ. 1 του Συντάγματός μας, το οποίο ορίζει ότι «οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, όπως τα διεθνή έθιμα και οι διεθνείς συμβάσεις από την επικύρωσή τους και την θέση τους σε ισχύ, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου» και να ζητήσουν την καταδίκη τους και την αποζημίωση της χώρας μας, για την ζημία που μας προκάλεσαν, την τιμωρία των ενόχων, την αποτροπή τους για το μέλλον από κάθε άλλη παράνομη ενέργεια σε βάρος μας και την αποκατάσταση των πραγμάτων στην πρωτέρα αυτών κατάσταση. Τα ελληνικά δικαστήρια, κατά την επικρατούσα άποψη, έχουν αρμοδιότητα να επιληφθούν υποθέσεων που φθάνουν ενώπιον τους και αφορούν αδικοπραξίες ή εγκληματικές πράξεις του κράτους των Σκοπίων, αλλά και των υπηκόων αυτού εναντίων μας, καθόσον το δικαίωμα της ετεροδικίας, για πράξεις που ασκήθηκαν jure gestionis, αλλά και για πράξεις αδικοπραξίας ή εγκλήματα που ασκήθηκαν jure imperii, δεν ισχύει. Το δε δικαστήριο lex fori, δηλ τα ελληνικά δικαστήρια, έχουν αρμοδιότητα να κρίνουν τα ίδια για την διεθνή τους δικαιοδοσία και για τον χαρακτήρα των πράξεων, εάν δηλαδή είναι πράξεις κυριαρχίας και εάν έρχονται σε αντίθεση με το διεθνές αναγκαστικό δίκαιο (jus cogens), το ανθρωπιστικό δίκαιο ή τις γενικές αρχές του δικαίου, που αναγνωρίζονται και εφαρμόζονται από το διεθνές δικαστήριο κ.τ.λ., όπως είναι η πράξη της γενοκτονίας, η επέμβαση στα εσωτερικά μιας άλλης χώρας, η παροχή βοήθειας σε παράνομους ή σε μη αναγνωρισμένους αντάρτες, η υπόθαλψη εμπόλεμων, η παράνομη και αυθαίρετη πλαστογράφηση, η οικειοποίηση και ο σφετερισμός πολιτιστικών αγαθών της χώρας μας, της ιστορίας μας και των ιστορικών προσωπικοτήτων μας, τα οποία αποτελούν πολιτιστικά αγαθά και προστατεύονται από τις Διεθνείς Συνθήκες, τις οποίες έχει υπογράψει και κυρώσει η χώρα μας .

Μάλιστα η δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων μπορεί να επεκταθεί και στην λήψη ασφαλιστικών μέτρων για την ματαίωση ή ανατροπή μιας αδικοπραξίας που μπορούν να επιχειρήσουν οι Σκοπιανοί ή οι πολίτες τους, όπως είναι π.χ. η χρήση και η ιδιοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας ή της ελληνιστικής ιστορίας ή τα εθνικά και κληρονομικά μας σύμβολα, με τα οποία πραγματοποιεί διεθνείς δραστηριότητες και συναλλαγές και τούτο γιατί οι πράξεις τους αυτές είναι απατηλές, παράνομες και αυθαίρετες και αντιτίθενται με τους εθιμικούς και εξαναγκαστικούς κανόνες και προκαλούν σύγχυση στην διεθνή κοινότητα, καθόσον η χρήση ενός ονόματος π.χ. της Μακεδονίας, τους προσδίδει, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα, ορισμένες ιδιότητες, ικανότητες, και πολιτιστικές ή κοινωνικές αξίες, τις οποίες δεν διαθέτουν.

Οι Σκοπιανοί με τις παραπάνω παράνομες, αυθαίρετες και εγκληματικές πράξεις τους προσβάλουν και ζημιώνουν την χώρα μας, δηλ. το κύρος της, την αξιοπρέπειά της, τον πολιτισμό της, την κυριαρχία της, την ανεξαρτησία της, την ιστορία της, τα ιστορικά της πρόσωπα, ακόμη και τον τουρισμό της κ.τ.λ. και συνεπώς κάθε προσφυγή για την ματαίωση, ανατροπή ή καταστολή μιας αδίκου ή εγκληματικής πράξης, εναντίον της χώρας μας, θα πρέπει να έχει σαν αίτημα όχι μόνο την αποζημίωση και την τιμωρία των ενόχων, αλλά και την λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την αποτροπή επανάληψής τους στο μέλλον.

Τα ελληνικά δικαστήρια με βάση την αρχή της διεθνούς Δημοσίας Τάξης αρμοδιότητάς τους, έχουν δικαιοδοσία για πράξεις που στρέφονται εναντίον των εννόμων αγαθών μας, γιατί έρχονται σε αντίθεση προς την διεθνή νομιμότητα, δηλ. με το εθιμικό η συμβατικό δίκαιο, όπως αναφέραμε ήδη, αδιάφορα εάν διαπράχτηκαν στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή.

Καθόσον δε αφορά το δικαίωμα της ασυλίας, δηλ. της ετεροδικίας, κατά την επικρατούσα άποψη, δεν ισχύει, όταν πρόκειται για αδικοπραξίες ή εγκληματικές πράξεις, που αποδοκιμάζονται από το Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο, όπως έχουν αποφανθεί τα εθνικά δικαστήρια και συνεπώς το τυχόν εναγόμενο Κράτος στερείται της δυνατότητας να επικαλεστεί το δικαίωμα της ετεροδικίας, όταν η αδικοπραξία και πολύ περισσότερο η εγκληματική πράξη για την οποίαν εισάγεται η υπόθεσης, έχει πραγματοποιηθεί κατά παράβαση των εθιμικών και αναγκαστικών κανόνων (jus cogens), όπως είναι π.χ. η παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η πράξη Γενοκτονίας κ.τ.λ.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα της κρατικής κυριαρχίας περιορίζεται:

* από τις υποχρεώσεις των κρατών-μελών έναντι των διεθνών οργανισμών στους οποίους ανήκουν
* από τις διεθνείς συμφωνίες που υπογράφουν μεταξύ τους
* από το διεθνές εθιμικό δίκαιο
* από τις προβλέψεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Πλην όμως, ο κανόνας της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, μιας χώρας, όπως στην περίπτωση της χώρας μας, την οποίαν απειλούν οι Σκοπιανοί, προβάλλοντας εδαφικές αξιώσεις μέχρι του Ολύμπου, είναι θεμελιώδης κανόνας της διεθνούς έννομης τάξης και υπερτερεί έναντι όλων των άλλων και φυσικά και των κανόνων περί ετεροδικίας, η επίκληση της οποίας, στην περίπτωση παραπομπής των Σκοπιανών ενώπιον των δικαστηρίων, είναι βέβαιο ότι θα απορριπτόταν.

Άλλωστε κάθε παράνομη πράξη π.χ. απειλή που στρέφεται κατά της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας μιας χώρας, υπάγεται στις διατάξεις του jus cogens και μπορεί να κριθεί από τα δικαστήρια, παρά το γεγονός ότι η συμφωνία της Βασιλείας της Γενεύης του 1972, για την ετεροδικία, προβλέπει τον περιορισμό της κυριαρχίας και κατ’ επέκταση και του δικαιώματος της περιορισμένης ετεροδικίας, η οποία υποχωρεί όταν έρχεται σε αντίθεση με τον κανόνα της εθνικής κυριαρχίας, αλλά και με τους κανόνες τού ανθρωπιστικού δικαίου, τους κανόνες πολέμου, τους κανόνες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τους κανόνες για την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας κ.τ.λ., αλλά και με τις συνθήκες και τα έθιμα του αναγκαστικού δικαίου, όπως αυτά έχουν κωδικοποιηθεί και προβλέπονται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, την Διεθνή Συμφωνία για το έγκλημα της Γενοκτονίας (Ν.Δ. 3091/54), την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, τον Χάρτη των Παρισίων, την ΔΑΣΕ, το Kelong Pact, τις Συμβάσεις της Γενεύης και τα Πρωτόκολλά αυτής, την Συμφωνία της Βιέννης κτλ.

Ειδικότερα θα πρέπει να πούμε ότι οι Σκοπιανοί παραβιάζουν:

1) την Απόφαση-Συμφωνία του ΟΗΕ του 1993, σύμφωνα με την οποία έγινε δεκτή η χώρα τους στον ΟΗΕ, με το προσωρινό όνομα FYROM, ενώ αυτοί την αυτοπροσδιόρισαν αυθαίρετα και παράνομα με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας.

2) την ενδιάμεση συμφωνία της Νέας Υόρκης του 1995, με την οποία ανέλαβαν την υποχρέωση να σταματήσουν κάθε είδους προπαγάνδα εναντίον της χώρας μας, καθώς επίσης και να μην χρησιμοποιούν το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, υποχρέωση την οποίαν όμως δεν τήρησαν, αλλά τουναντίον παραβίασαν και εντατικοποίησαν την επιθετική προπαγάνδα τους. 3) τον εθιμικό κανόνα Pacta sund servanda, που είναι, jus cogens δηλ. αναγκαστικό δίκαιο για όλες τις χώρες, οι οποίες οφείλουν να σέβονται τις συμφωνίες που υπογράφουν, αλλά και να τις εντάσσουν στο νομικό τους σύστημα, όπως έχει κάνει η Ελλάδα με τον υπ αριθμ 1981/22/12/91 Νόμο της, με τον οποίο κύρωσε την Συμφωνία της Βιέννης του ΟΗΕ του 1968, η οποία στο άρθρο του 26 αυτής προβλέπει ότι, κάθε συνθήκη εν ισχύ, δεσμεύει τα μέρη και πρέπει να εκτελείται από αυτά με καλή πίστη και στο άρθρο 27 προβλέπει ότι, ένα κράτος μέρος σε μια συνθήκη δεν μπορεί να επικαλεστεί τους κανόνες του εσωτερικού του δικαίου συμπεριλαμβανομένου και του Συντάγματός του, για να δικαιολογήσει την μη εφαρμογή μιας συνθήκης.

4) την αξιοπιστία της Διεθνούς Κοινότητας, την οποίαν καταδολιεύουν, (fraus legis) με την πλαστογράφηση της ιστορίας μας και την χρήση του ελληνικού ονόματος Δημοκρατία της Μακεδονίας, γιατί επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν την παράνομη και εγκληματική συμπεριφορά τους, και να εγγράψουν προσημείωση της επιβουλής και των διεκδικήσεών τους σε βάρος της χώρας μας, όταν οι διεθνείς συγκυρίες τους το επιτρέψουν.

5) τις αρχές του Αγγλοσαξωνικού δικαίου όπως «ex turbi causa non oritur action», που σημαίνει ότι από το άδικο και την παρανομία δεν μπορεί να πηγάσει το δίκαιο και η δικαιοσύνη και την αρχή, «he who wants justice must have clean hands», δηλ. αυτός που ζητά δικαιοσύνη θα πρέπει να έχει καθαρά χέρια, πλην όμως τα χέρια των Σκοπιανών δεν είναι καθαρά, όπως αναπτύξαμε ήδη, με την επέμβασή τους στα εσωτερικά μας, τις καταστροφές που προκάλεσαν στην χώρα μας, σε ανθρώπινες ζωές και υλικές ζημίες και στην προπαρασκευή και διάπραξη του εγκλήματος της γενοκτονίας. Καθώς και το Ψήφισμα 60/147/2007 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

6) την ιστορία της Ελλάδος την οποίαν πλαστογραφούν, προκειμένου να οικειοποιηθούν, πέραν των άλλων και τις μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής ιστορίας, όπως είναι ο βασιλιάς Φίλιππος, ο Μέγας Αλέξανδρος κ.τ.λ. που αποτελούν πολιτιστικά κληρονομικά αγαθά των Ελλήνων, όπως είπαμε, και έχει ομολογηθεί από τους ηγέτες των βορείων γειτόνων μας, όπως ο Κύρο Γκλιγκόροφ, ο Δημητρώφ, ο Τζαφέρι, ο Ζέλεφ, ο Εμβέρ Χότζα κ.α., οι οποίοι έχουν αναγνωρίσει και έχουν διακηρύξει ότι αυτοί είναι Σλάβοι και δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, το Φίλιππο και τον Αλέξανδρο κ.τ.λ. γιατί οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες.

7) την Διεθνή Νομολογία, η οποία με αλλεπάλληλες Αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων, όπως στις υποθέσεις «Zones», «Greco-Bulgarian community», «Αlabama claim», «Polis National», «Massey» κ.τ.λ. έχει αποφανθεί ότι οι χώρες δεν μπορούν να επικαλούνται τις προβλέψεις του Συντάγματός τους ή το εσωτερικό τους δίκαιο, για να δικαιολογήσουν την μη εκπλήρωση των υπό του ΟΗΕ, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμφωνιών, αναληφθέντων υποχρεώσεων τους.

Τέλος οι Σκοπιανοί παραβιάζουν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις, έναντι της Ελλάδος, που πηγάζουν από την συμμετοχή τους στον ΟΗΕ και στους άλλους διεθνείς οργανισμούς οι αρχές και οι κανόνες των οποίων έχουν κυρωθεί με Νόμο και ισχύουν ως εσωτερικοί αλλά και διεθνείς εθιμικοί κανόνες όπως:

1) το σεβασμό της εθνικής μας κυριαρχίας, της πολιτικής μας ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας, που είναι οι πιο θεμελιώδεις κανόνες της διεθνούς κοινότητας (ΟΗΕ, Τελική Πράξη του Ελσίνκι, Χάρτης των Παρισίων, Συμφωνίες Χάγης, εθιμικό δίκαιο κ.τ.λ.)

2) τον σεβασμό της ισότητας, των ίσων και υπέρτερων δικαιωμάτων της χώρας μας για την Μακεδονία, αλλά και των κανόνων της Δικαιοσύνης, που συνιστούν διεθνές έθιμο το οποίο κωδικοποιήθηκε και περιλήφθηκε στις βασικές διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.

3) την αρχή της καλής γειτονίας και την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας, όπως προβλέπει ο ΟΗΕ και η Τελική πράξη του Ελσίνκι κ.τ.λ.

4) την αρχή τηρήσεως της καλής πίστεως στις μεταξύ μας σχέσεις και συναλλαγές (Χάρτης του ΟΗΕ, τελική Πράξη του Ελσίνκι κ.τ.λ.)

5) τον σεβασμό της ιστορίας, των πολιτιστικών και κληρονομικών δικαιωμάτων μας, όπως είναι η ελληνιστική ιστορία έξη αιώνων, την οποία πλαστογραφούν, παραποιούν και οικειοποιούνται, εντελώς αυθαίρετα και παράνομα (Συμφωνία Ουνέσκο).

6) τον σεβασμό των συμφωνιών στις οποίες συμμετέχουν, pacta sund servanda, που αποτελούν εθιμικό αναγκαστικό κανόνα juς cogens.

7) τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού δικαίου, που συνιστούν ομοίως διεθνές έθιμο και αναγκαστικό κανόνα, πλην όμως δεν τα σέβονται υποχρεώνοντας τους ελληνικής καταγωγής πολίτες τους να προσθέτουν στο τέλος του ονόματός τους την κατάληξη «ιτς».

8) τον σεβασμό της ειρηνικής επίλυσης των μεταξύ μας διαφορών, στην οποίαν όμως δεν συμβάλουν, παρά τις υποχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς, και τούτο γιατί είναι δόλιοι και αποβλέπουν σε άλλους στόχους, πέρα από το όνομα, όπως έχουμε ήδη αναφέρει κατά παράβαση των εθνικών και διεθνών εθιμικών και μη κανόνων.

Οι Σκοπιανοί αν και μέλη πλέον του ΟΗΕ και της διεθνούς κοινότητας όπως είπαμε, συνεχίζουν την επιβουλή τους κατά της Ελλάδας με διάφορους τρόπους και μέσα όπως:

1) Με την επιθετική τους προπαγάνδα κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές και τους κανόνες του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, την Διεθνή Νομιμότητα γενικώς και την υπ’ αριθμόν 375 Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία ορίζει ότι τα κράτη μέλη του οφείλουν να αναπτύσσουν φιλικές συνεργασίες και να εκπληρώνουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, σύμφωνα με τις αρχές και τους κανόνες της διεθνούς νομιμότητας.

2) Με την πλαστογράφηση της ιστορίας μας, εξαπατούν την διεθνή κοινότητα, σφετερίζονται και οικειοποιούνται έξη αιώνες Ελληνιστικής Ιστορίας, καθώς και όλα τα έννομα πολιτιστικά και κληρονομικά μας αγαθά, κατά παράβαση της διεθνούς συνθήκης της Ουνέσκο του 1970 την οποίαν κύρωσε η Ελλάδα με τον Ν. 1103/22/80, ο οποίος προβλέπει ότι, τα πολιτιστικά αγαθά, θρησκευτικά ή κοσμικά, καθορίζονται από κάθε ένα κράτος, για το οποίο έχουν μεγάλη σημασία π.χ. όπως για την αρχαιολογία, την ιστορία, την τέχνη, την επιστήμη κ.τ.λ. και τα οποία ανήκουν μεταξύ των άλλων και στην κατηγορία αγαθών που αφορούν, μεταξύ των άλλων, την στρατιωτική και κοινωνική ιστορία των εθνικών ηγετών, αλλά και τα γεγονότα εθνικής σημασίας, για τα οποία η κυβέρνησής μας θα έπρεπε να τα είχε εντάξει σε Κατάλογο και υπό το πρίσμα της ανωτέρω Συνθήκης και σε συνδυασμό με την Συμφωνία της Χάγης του 1954, να προσδιόριζε ποια είναι αυτά, ώστε να μπορεί σε κάθε περίπτωση να τα προστατεύει από κάθε έναν, που τα προσβάλει, καταστρέφει, οικειοποιείται, πλαστογραφεί η αντιποιείται και προκαλεί ζημία στην χώρα μας και σύγχυση στην διεθνή κοινότητα.

3) Με την κυκλοφορία σε όλο τον κόσμο πλαστογραφημένων κειμένων, διαδυκτιακών ανακοινώσεων και βιβλίων, όπως του Vance Stojcev ο οποίος έχει πλαστογραφήσει ολόκληρη την Στρατιωτική Ιστορία των Μακεδόνων, μαζί με τα σχεδιαγράμματα των μαχών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα οποία έχει αντιγράψει και πλαστογραφήσει από το βιβλίο «Μακεδονία» του ακαδημαϊκού Μ.Β. Σακελλαρίου και άλλων συγγραφέων της Ελληνικής Ιστορίας, και τα οποία έχουν στείλει σε όλες βιβλιοθήκες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και στην Νέα Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, στις Στρατιωτικές Σχολές του κόσμου, για να την μελετήσουν οι ευέλπιδες και οι αξιωματικοί, καθώς και η κυκλοφορία Χαρτών, με τους οποίους μας απειλούν με εδαφικές διεκδικήσεις που φθάνουν μέχρι τον Όλυμπο, έχουν υποβαθμίσει και απομειώσει επ’ ωφελεία τους, την Ελληνική Ιστορία, κατά παράβαση των Γενικών Αρχών του δικαίου αλλά και των πιο θεμελιωδών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και των Αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου, το οποίο στην υπόθεση «Corfu Channel», απεφάνθη ότι μεταξύ των κρατών, ο σεβασμός της εδαφικής κυριαρχίας, αποτελεί θεμελιώδη βάση των διεθνών σχέσεων.

Κατόπιν των ανωτέρω, η χώρα μας, υπό το πρίσμα του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και των άλλων θεμελιωδών κειμένων που αναφέραμε ήδη και τα οποία αποτελούν ουσιαστικά βήματα, για την εγκαθίδρυση της διεθνούς δημοσίας τάξης, καθόσον έχουν υπογραφεί και κυρωθεί από όλες οι χώρες και την FYROM και τα οποία συνθέτουν το διεθνές αναγκαστικό δίκαιο jus cogens δηλ. την διεθνή δημόσια τάξη, η χώρα μας μπορεί και οφείλει να προχωρήσει στην θεσμοθέτηση Νόμου προστασίας όλων των κληρονομικών πολιτιστικών και πνευματικών αγαθών μας, όπως με την κυρωθείσα Σύμβαση της Ουνέσκο του 1970, προκειμένου να τα προστατεύσει από οιασδήποτε προσβολή και από οιανδήποτε κατεύθυνση και αν προέρχονται και με αυτό τον τρόπο να κατοχυρώσει τα δικαιώματα της, καθόσον η διεθνής έννομος τάξης υπέρκειται της κρατικής βούλησης η κυριαρχίας, η οποία περιορίζεται χάριν του γενικότερου διεθνούς συμφέροντος.

Με την ελπίδα ότι επί τέλους, ήγγικεν η ώρα, να αρχίσει η Ελλάδα να λαμβάνει δραστικά μέτρα εναντίον των Σκοπιανών, οι οποίοι λόγω της αδράνειάς μας, έχουν αποθρασυνθεί και μεθοδεύουν με την βοήθεια των Αμερικανών και των Εταίρων μας λύση, που θα αποτελέσει θηλιά στο λαιμό της πατρίδας μας και η οποία θα μας οδηγήσει, λόγω και της οικονομικής κρίσης, σε μια νέα εθνική τραγωδία, διακηρύττω, ότι ο κίνδυνος για την χώρα μας είναι μεγάλος και οι καιροί ου μενετοί.


ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ GOLDMAM SACHS


Η αποκάλυψη των «New York Times» (19.02.2010) για τη συμμετοχή της εβραικής Goldman Sachs στην προσπάθεια της κυβέρνησης Σημίτη να κρύψει το 2001 ελλείμματα και χρέη, λένε ότι «ήταν γνωστή εδώ και αρκετό καιρό στην Ελλάδα». Οι λογιστικές αλχημείες, τα μαγειρέματα δηλαδή στα μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού, ήταν ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούσε το οικονομικό επιτελείο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το 2001, ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Σημίτης μέσω ενός ομολόγου που βασιζόταν....σε πολύπλοκες συναλλαγματικές εξισώσεις έκρυψε από τα λογιστικά βιβλία του κράτους το 2,5% του ΑΕΠ.

Αυτό έγινε γνωστό στα μέσα του 2004, όταν θα ξεκινούσαν οι πληρωμές των δόσεων στον αμερικανικό χρηματοπιστωτικό κολοσσό και έγινε επαναδιαπραγμάτευση των όρων. Βέβαια, αυτά είναι τώρα γνωστά. Αυτό, που δεν λέγεται όμως είναι, πως ο εβραϊκής καταγωγής πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας υποθήκευσε το οικονομικό μέλλον της χώρας του σε μια πολυεθνική εταιρεία εβραϊκών συμφερόντων, την Goldman Sachs.
Ένας χρηματοπιστωτικός κολοσσός, που εκπροσωπείται τακτικά στις μυστικές συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, είτε με τους εκτελεστικούς προέδρους του είτε με τους διεθνείς συμβούλους του.
Το περίεργο είναι, ότι στο παιχνίδι των αποκαλύψεων μπήκε και η γαλλική εφημερίδα “Liberation”, που ανήκει στον Γαλλοεβραίο Εντουάρ de Rothschild, γιο του τραπεζίτη Γκυ de Rothschild.Η «Liberation» σε πρωτοσέλιδο άρθρο της καταγγέλλει, ότι η Goldman Sachs έπαιξε διπλό παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, η γαλλική εφημερίδα γράφει ότι η Goldman Sachs από τη μια συμβούλευε την ελληνική κυβέρνηση και από την άλλη πρότεινε στους πελάτες της να ….αγοράζουν ελληνικά swaps, γιατί, όπως σημειώνει ένας αρθρογράφος, «προφανώς εκτιμούσε ότι θα ανέβει η τιμή τους».
Η «Liberation» κάνει και αναφορά στην συνεργασία της Goldman Sachs με την κυβέρνηση Σημίτη το 2001, σχετικά με την… «ταχυδακτυλουργική κάλυψη» του ελλείμματος και την ….αλλαγή της εικόνας των δημοσίων λογιστικών της Ελλάδας. Η γαλλική εφημερίδα τονίζει, ότι από τον Ιανουάριο η Goldman Sachs, που "ισορροπεί επικίνδυνα μεταξύ του μεγάλου φιλοσοφικού ερωτήματος περί ‘Νομίμου και Ηθικού’", είναι ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος σε βάρος της Ελλάδας, μέσω του αμερικανικού Hudge Fund, Paulson.
Επικαλείται, μάλιστα, ανωνύμως, Ευρωπαίο τραπεζίτη που σημειώνει το ασυμβίβαστο, λόγω της σύγκρουσης συμφερόντων: «Είναι ηθικός νόμος του επαγγέλματός μας να μην μπορούμε από τη μια να πληρωνόμαστε για να βοηθάμε μια κυβέρνηση και από την άλλη να κερδοσκοπούμε με τα swap της. Παρ’ όλα αυτά φαίνεται, ότι η Goldman Sachs το έκανε».
Μετά από λίγο, συνεχίζει η «Liberation», στις 15 Φεβρουαρίου, εν μέσω πλήρους κρίσεως, ο κ. Οtmar Issing, ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμβουλεύει (;) σε άρθρο του στους «Financial Times» (για την οποία η γαλλική εφημερίδα αφήνει κάποιες αιχμές σχετικά με το ρόλο στην κρίση), ότι οι εταίροι της Ελλάδας ….δεν πρέπει να τη βοηθήσουν. Κανένας όμως στους «Financial Times» δεν γράφει την «ιδιότητα» του κ. Οtmar Issing. Ότι, δηλαδή, είναι …. ο σύμβουλος της Goldman Sachs για τη διεθνή αγορά. Έτσι, η γαλλική εφημερίδα του Rothschild σημειώνει ακόμη μια εικόνα του διπλού παιχνιδιού της μεγαλοτράπεζας, εβραϊκών συμφερόντων, σε βάρος της Ελλάδας.
Σημειώνουμε με έμφαση, ότι η Goldman Sachs, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, θεωρείται ένας από τους οκτώ μετόχους (όπως και οι Rothschilds Λονδίνου και Βερολίνου) Α΄ Κατηγορίας του Ομοσπονδιακού Αποθέματος των Ηνωμένων Πολιτειών, που εκδίδει το νόμισμα της Υπερδύναμης.

ΤΟ ΤΑΞΕΙΔΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ


Όλοι γνωρίζουμε ότι η ελληνική γλώσσα είναι η παλαιότερη από όλες τις σημερινές ευρωπαϊκές γλώσσες. Παρ' όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να καθορίσουμε την ακριβή της ηλικία, είναι πάντως πολύ αρχαιότερη απ' ότι μας εδίδαξαν στο σχολείο. Αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί από τους πίνακες που για χιλιάδες χρόνια ήταν θαμμένοι στην ελληνική γη και αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα (ο τελευταίος πίνακας βρέθηκε στο Δισπηλιό της Καστοριάς και χρονολογήθηκε τουλάχιστον στο 5000 π.Χ). Αυτό το στοιχείο μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι στην πραγματικότητα δεν ...
γνωρίζουμε και πολλά πράγματα για την απαρχή της ελληνικής γλώσσας. 'Οπως έλεγαν και οι αρχαίοι 'Ελληνες «άγει εις φως την αλήθεια ο χρόνος», είναι βέβαιον ότι οι πολλές και διάφορες παραποιήσεις ή λανθασμένες θεωρίες συντελούν στην αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας και ήδη αυτό έχει αρχίσει να επαληθεύεται.
Δεν είναι μόνο γνωστό αλλά και προφανές ότι όλες οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν, αναπτύχθηκαν και ακόμα διευθύνονται απ' το αγνό ελληνικό λεξιλόγιο. Η ελληνική γλώσσα τροφοδοτεί όλες εκείνες τις υψηλής πνευματικότητας λέξεις που μπορούν να εκφράσουν όλες τις αφηρημένες έννοιες. Χωρίς καμμία εξαίρεση σε όλες τις ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) γλώσσες η συντριπτική πλειοψηφία της καθημερινής ομιλίας εμπεριέχει ελληνικής προελεύσεως λέξεις. Αναφέρομαι σε χιλιάδες λέξεων που στο πρώτο άκουσμα δεν μπορούν να αναγνωριστούν ως ελληνικές λόγω της αλλοίωσης που έχουν υποστεί στο χρόνο ή λόγω του ότι προέρχονται από αρχαιοελληνικές λέξεις ή ονόματα που οι σύγχρονοι 'Ελληνες αδυνατούν να αναγνωρίσουν.

Η "λεξιλογική ανάλυση", που είναι η ετυμολογική και ιστορική ανάλυση μιας λέξεως, φανερώνει τον αρχαίο αλλά οικείο ελληνικό λόγο. Πολλές φορές, αυτές οι ελληνικές "Πρωτολέξεις", αυθεντικές δηλαδή λέξεις, επιστρέφουν στην ομιλούμενη ελληνική γλώσσα ως ξένες. Είναι τα λεγόμενα αναδάνεια. Υπάρχει μία μεγάλη κατηγορία λέξεων, που διά της δικής τους ιστορίας, αποκάλυψαν την άγνωστη προϊστορία. Αυτή είναι η ιστορία που δεν έχει επίσημα καταγραφεί ως τώρα και που συνήθως είναι συγκεχυμένη με την μυθολογία.

Η τελευταία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συμβολική και συνεπώς η πιό αγνή ιστορική αλήθεια. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όχι μόνο οι ελληνικές λέξεις αλλά και η ελληνική μυθολογία - ιστορία έχουν εμπλουτίσει τις δυτικές γλώσσες με όρους και νοήματα, των οποίων, τις περισσότερες φορές αγνοούμε την ελληνική τους προέλευση. Ονόματα όπως Ιβηρία, Ιταλία, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ισπανία, Κέλτες, Λισαβώνα, Ρώμη, Ιρλανδία έχουν ελληνική προέλευση. Λέξεις όπως "zante-ζάντες" που προέρχεται από την λέξη "άντυγες", τις ρόδες των αρχαιοελληνικών αρμάτων.

Από το ρήμα "κορέω = καθαρίζω" προέρχονται οι λέξεις "cure", "sheriff", ο αρχαίος "τόρνος = κύκλος, περοφέρεια" έδωσε το όνομά του στον "τουρισμό", "tournament", "tourney". Σε λέξεις όπως "palace", "gondola", "dollar" η διήθηση των μελωδικών ελληνικών ήχων προκαλεί κατάπληξη και συνάρπαση. Πως η ελληνική λέξη "ναύκληρος", που στα Λατινικά προφερόταν "nauclerus" κατέληξε "nocher" στα Γαλλικά; Πως ο χαρακτηρισμός "βάρβαρος" κατέληξε "brave" στα αγγλικά και "bravo" στα Ιταλικά; Πως η λέξη "ελεημοσύνη", κατέληξε "alms" στα αγγλικά; Πως η λέξη "βαλάνειον", κατέληξε στα Γερμανικά "bad" και ονόμασε την, διάσημη για τα ιαματικά της λουτρά, πόλη baden baden;

Η ανθρωπογεωγραφία μάς βοηθά να εξηγούμε πώς οι διαφορετικές εκφράσεις ήχων εξαρτώνται από την στοματική κοιλότητα, τις φωνητικές δομές και την αναπνοή, που είναι εξαρτημένες απ' το κλίμα. Ψάχνοντας βαθύτερα, θα βρούμε ότι οι πρόγονοί μας, απο πολύ παλαιά έδιναν πλήρεις εξηγήσεις γιά το φαινόμενο αυτό. Ο Πλούταρχος, ο Διογένης, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, ο Πλάτωνας είχαν όλοι τους γράψει περί αυτού. Εδώ, θα αναφέρω μόνο μία ενδεικτική αξιοπρόσεκτη αναφορά από τον "Κρατύλο". Σωκράτης: «Τα μικρά ονόματα έχουν μεταβληθεί. Χάριν ευφωνίας προστίθωνται ή αφαιρούνται μερικά γράμματα ... αξιώνουν τη μετατροπή γιά να τα κάνουν ομορφότερα ... αλλάζουν στον χρόνο ...».

Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι παλαιότερα, η ελληνική γλώσσα εκφράζονταν προφορικά.
Οι 'Ελληνες, ως ναυτικός λαός «πολλαχή κατά θάλλατταν πλανώμενοι, γλώτταν την ελληνικήν επέβαλον». Είναι γνωστό ότι, με τον καιρό, οι ακουστικοί ήχοι έτειναν να γίνουν σύντομοι και οξείς. Η ίδια μετατροπή έλαβε χώρα και στα ελληνικά τοπωνύμια: Taormina αντί Ταυρομένιον, Yalta αντί Αιγιαλός, Agd αντί Αγάθη, Durazzo αντί τού Δυρράχιον, Ambourias αντί Εμπόρειον. H Νεάπολη έγινε Napoli στην Ιταλία, Napoul στην Γαλλία και Nabel στην Τυννησία.

Γι' αυτό οι ιστορικοί, πολύ συχνά, αναγνωρίζουν τους ανθρώπους που ζούσαν σ' ένα μέρος μελετώντας γλωσσολογικά τα ονόματα των περιοχών. Το ταξίδι στις ελληνικές λέξεις έγινε συναρπαστικό όπως η γλώσσα περνά από τη μιά χώρα στην άλλη, από τη μία γενιά στην άλλη, η προφορά αλλάζει και μερικές φορές το ίδιο κάνει και το νόημα των λέξεων. Γιά παράδειγμα "πυρρός μανδύας" έγινε στα Λατινικά "birrum mantellum" και στα Ιταλικά κατέληξε να εκφράζει τον αστυνομικό, "sbirro", λόγω της κόκκινης στολής.

Οταν το καπέλο προσαρτήθηκε στον "μανδύα", στα Γαλλικά έγινε "beret". Η αναπαραγωγή των ισχυρών ελληνικών "πρωτολέξεων" απ' τον Ευρωπαϊκό λόγο, έλαβε χώρα σταδιακά διαμέσω ποικίλων φάσεων και σταθμών στην Λατινική γλώσσα και σε άλλες γλώσσες εξίσου.

Η κορύφωση όλων των εποχών ήταν η εποχή του Αυγούστου όταν χιλιάδες ελληνικών λέξεων διείσδυσαν στο Λατινικό λεξιλόγιο. Πολύ υλικό απ' το ελληνικό λεξιλόγιο εξόρμησε γιά μιά ακόμα φορά στην δύση όταν το Ευαγγέλιο και άλλα θρησκευτικά κείμενα μεταφράστηκαν στα Λατινικά, Γερμανικά, Αγγλικά, κατ' ευθείαν από το ελληνικό πρωτότυπο. Είναι αυτό που αποκαλείται εκκλησιαστικό λεξιλόγιο απ' το οποίο πολύς, απ' τον επίσημο και καθημερινό, λόγο διείσδυσε στις δυτικές γλώσσες. Η απαρχή όλων αυτών των εισροών χάνεται στα βάθη της ιστορίας, όταν οι 'Ελληνες, σαν εφευρέτες και πρωτοπόροι, πλημμύρησαν με την διαλεκτική τους ποικιλία, τις πτωχές γειτονικές γλώσσες της εσπερίας, του υπερβορέα, της ανατολής και του νότου.

Αυτό το συμπέρασμα, πηγάζει από τα τελευταία αποδεικτικά στοιχεία που πολλαπλασιάζονται χρόνο με το χρόνο. Με την χρήση υπολογιστών, οι τελευταίες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας, γλωσσολογίας και της χειρογραφολογίας, πείθει την σύγχρονη επιστήμη γιά το τί ήταν γνωστό, όχι μόνο στους 'Ελληνες συγγραφείς αλλά και στους Λατίνους. Συγγραφείς σαν τον Κικέρωνα, τον Τάκιτο, τον Κοϊντιλιανό και τον Τυραννίωνα, στα έγγραφά τους αναφέρουν σαφώς περί της Ρωμαϊκής Διαλέκτου «ότι εστίν εκ της Ελληνικής» ή «Aeolica ratione est sermo noster simillibus» (η γλώσσα μας είναι πολύ κοντινή με την Αιολική διάλεκτο).

Παλαιότεροι και σύγχρονοι επιστήμονες, συγγραφείς και ερευνητές γνωρίζουν ότι η μητέρα γλώσσα όλων των δυτικών γλωσσών (και όχο μόνο) είναι η ελληνική. Αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία ...!
Ο Ινδός καθηγητής γλωσσολογίας, πρόεδρος του "Ελληνικού Κύκλου" και διευθυντής του Ινδικού Υπουργείου Παιδείας κ. Sacramborty (ομιλεί 22 γλώσσες), ανεκοίνωσε χωρίς επιφύλαξη ότι η ελληνική γλώσσα δεν προέρχεται από τα Σανσκριτικά, αλλά το εντελώς αντίθετον.

Το επίσημο περιοδικό του Ελληνοϊνδικού Ομίλου, ονομάζεται "Πελασγία" και η εφημερίδα τους "Samelan" που σημαίνει "Σελήνη" από τη "Σεμέλη", την μητέρα του Διονύσου. Ο Διόνυσος ήταν ο πρώτος που τα αρχαία χρόνια κατοίκησε την Ινδία. Από την "Ελληνική Ακαδημία της Βασκονίας", τα συμπεράσματα των επιστημονικών τους ερευνών, έρχονται το ένα μετά το άλλο.

Πρόεδρος της επιστημονικής κοινότητας είναι ο Βάσκος ελληνιστής και καθηγητής των ανατολικών γλωσσών, Frederico Sagredo (Βραβείο Ομήρου το 1989 από το ίδρυμα Ωνάση). 'Εχουν συμπεράνει ότι η καλούμενη Βασκική γλώσσα έχει ελληνική προέλευση. Συμπεριλαμβάνει, όχι μόνο ρίζες, αλλά και ολόκληρες Πρωτοελληνικές, Πελασγικές λέξεις. Μετά από προσωπικές, επίμονες, εργαστηριακές και χρονοβόρες μελέτες στη σύγκριση των ελληνικών με τις 5 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές γλώσσες, μία ελληνικά ομιλούσα Ευρώπη μου αποκαλύφθηκε, «Ελλάδος φθόγγον χέουσα», Αισχύλος.
Από τα απλά κύτταρα των ελληνικών πρωτοτύπων μέχρι τους πολυκυτταρικούς οργανισμούς των συγχρόνων λεξιλογίων, σχεδόν όλοι οι σύνδεσμοι, οι προθέσεις και οι καταλήξεις είναι ελληνικές. Οι σύνθετες και οι παράγωγες λέξεις είναι οι στρόφυγγες που πλημμυρίζουν τις δεξαμενές όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών. Τελικά, έχουμε βγάλει το συμπέρασμα ότι πίσω από κάθε ελληνική λέξη βρίσκεται μιά άλλη παλαιότερη! Γιά τον επιστημονικό ερευνητή, η πίστη ότι η ελληνική γλώσσα είναι πάντα παρούσα «ουκ ην καιρός ότε ουκ ήν», δυναμώνει μέρα με τη μέρα.
Ο δανεισμός απ' τον αστείρευτο θησαυρό της ελληνικής γλώσσας δεν έχει ποτέ σταματήσει και ούτε πρόκειται διότι νέες ιδέες, νοήματα, αντικείμενα και καταστάσεις γεννιούνται συνεχώς. Παραθέτω σαν παράδειγμα δύο νέες λέξεις: Ευβίωση = Καλή ζωή, Τανατόνωση= ο ασθενής που γιά σύντομο χρονικό διάστημα πεθαίνει και επανέρχεται στην ζωή.
Η ελληνική γλώσσα, λόγω της ελαστικότητάς της και της μαθηματικής της φύσεως, έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό γνώρισμα να περιγράφει αναλυτικά ή συνθετικά όλα τα επουσιώδη νοήματα, λεπτομέρειες και συμπλέγματα. Τα φρούτα της πλαστικότητας της ελληνικής γλώσσας είναι το λεξιλόγιο και τα κύρια ονόματα. Από τα πιό γνωστά και σπουδαία ονόματα στα πιό διακεκριμένα και σπάνια, όπως αναφέρονται στα αρχαία κείμενα.
Για να πειστεί κάποιος μπορεί να ρίξει μιά ματιά σε δύο valumes της "Ιστορικής Βιβλιοθήκης" του Απολλοδώρου, στην απόκρυφη Ελληνική Γενεαλογία. Δεν είμαι πρόθυμη να εκφράσω ευχολογίες αλλά είναι απολύτως αναγκαίον να απαριθμήσω, όσο το δυνατόν πιό γρήγορα, αυτόν τον άγνωστο και παραμελημένο θησαυρό της ελληνικής Ονοματολογίας.
Αυτό πρέπει να γίνει, όχι μόνο γιά να θαυμάσουμε τη μοναδική ποικιλία αλλά και τη σοφία των αρχαίων ελληνικών ονομάτων. Παρατηρώντας την αναγνώριση ενός προσώπου με το όνομά του, την προβολή της προσωπικότητάς του εξ ονόματος, καταλαβαίνουμε τις σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες που ισχυρίζονται ότι ο ήχος τού ονόματος ενός ατόμου «το εφ' ώ τις καλείται», επηρεάζει την προσωπικότητα κάποιου, ανακινώντας κυτταρικές μνήμες.
Μιά περίπτωση που αποδεικνύει την ιστορική αξία των ελληνικών ονομάτων είναι η εξής: Είναι γνωστό ότι οι Kalash κάτοικοι του Αφγανιστάν ισχυρίζονται ότι κατάγονται από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι ελληνικές τους ρίζες μπορούν να βρεθούν στο λεξιλόγιό τους, στα έπιπλά τους, στην ζωγραφική τους, στη μουσική τους ή και στο ρουχισμό τους. Παρ' όλα αυτά, έχουμε παραμελήσει το πιό σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο, το όνομά τους (Κάλας) που ως τώρα θεωρούνταν Ινδικό. Αυτό συνέβει διότι δεν έχουμε διαιωνίσει ως τις μέρες μας το αρχαίο Μακεδονικό όνομα. Μπορεί να βρεθεί μόνο στο βιβλίο Ε/44,5/Πολυαίνου Στρατηγήματα: «... Οταν ο Μέμνων επετέθει στους Κυζικηνούς, φόραγε στο κεφάλι του την Μακεδονική περικεφαλαία. Βλέποντάς τον από τα τείχη της πόλεως, οι Κυζικηνοί τον πέρασαν γιά Κάλας, φίλο τους και σύμμαχο ...».
Τό Κάλας είναι ελληνικό όνομα και όχι Ινδικό όπως νομίζαμε. Τα ελληνικά ονόματα συνθέτουν την εικόνα, την ψυχή, την ταυτότητα και την ιστορία του έθνους μας.
*η 'Αννα Τζιροπούλου-Ευσταθίου είναι φιλόλογος και τακτικό μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας του Μπιλμπάο

ΑΛΛΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΤΟΡΑ

ΤΟ ΘΕΜΑ
Εκρηκτικές είναι οι αποκαλύψεις της ομάδας των ερευνητών, ανάμεσα στους οποίους και μέλη της ομάδας του WikiLeaks, για την Ελλάδα, σύμφωνα με διαβαθμισμένα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς το υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών που φέρνει στο φως το «ΘΕΜΑ».

Γιατί η Ντόρα Μπακογιάννη «κάρφωνε» στους Αμερικανικούς τον Πέτρο Μολυβιάτη; Πώς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος άλλαξε τους σχεδιασμούς του Μητσοτάκη; Γιατί ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν πρόθυμος να υποστεί οποιοδήποτε πολιτικό κόστος αρκεί να διευκολύνει την αμερικανική κυβέρνηση; Ποιο ήταν το μυστικό σχέδιο της Ουάσινγκτον για εγκατάσταση ιπτάμενων τάνκερ στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου στον Περσικό κόλπο; Γιατί η αμερικανική κυβέρνηση απέρριψε την εναλλακτική πρόταση μεταστάθμευσης των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού στη Λήμνο; Ποια γεγονότα ώθησαν τους Αμερικανούς να χαρακτηρίσουν το σκάνδαλο των υποκλοπών «Μητσοτάκης-gate»; Γιατί η Ουάσινγκτον υιοθέτησε τις καταγγελίες Μαυρίκη ότι η Ντόρα Μπακογιάννη γνώριζε και ενέκρινε τις υποκλοπές ακόμη και του τηλεφώνου του Ανδρέα Παπανδρέου;





Η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων ξεκινά από το 1990, σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 24 Αυγούστου του 1990, το οποίο είχε αποσταλεί από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα προς το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Από τα αναφερόμενα στο τηλεγράφημα που είχε συντάξει ο τότε πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα κ. Μάικλ Σωτήρχος φαίνεται πως ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής «συνεργάζεται» με τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ότι από κοινού προετοίμαζαν αποφάσεις της Βουλής! Αποκαλύπτεται επίσης ότι η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη είχε «καρφώσει» σε συνομιλητή της ( πράκτορα ; )πως ο κ. Πέτρος Μολυβιάτης, διπλωματικός σύμβουλος του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, ήταν υπεύθυνος για τη μεταστροφή της απόφασης του Καραμανλή να επιτρέψει τη μεταστάθμευση αμερικανικών αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού στη βάση του Ελληνικού.





Ο κ. Μητσοτάκης ήταν απογοητευμένος από την τροπή των γεγονότων. Οπως αναφέρεται στο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, «η κόρη του Μητσοτάκη, η Ντόρα Μπακογιάννη, άφησε να εννοηθεί στον Μητσοτάκη ότι ο διπλωματικός σύμβουλος του Προέδρου Πέτρος Μολυβιάτης ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε τη γνώμη του Καραμανλή στο ενδιάμεσο μεταξύ των συναντήσεών του με τους δύο υπουργούς και τον Μητσοτάκη».



Οι ερευνητές του WikiLeaks το επόμενο διάστημα φέρνουν στοιχεία για τις υποχωρήσεις και την παρελκυστική τακτική της κυρίας Μπακογιάννη σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων, καθώς και για τις φιλοαμερικανικές θέσεις της σχετικά με το Κυπριακό και τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.


Το δεύτερο τηλεγράφημα που αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ» εστάλη από την αμερικάνικη πρεσβεία της Αθήνας προς τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 8 Μαΐου του 1993.


Στο συγκεκριμένο ντοκουμέντο, οι αμερικανικές υπηρεσίες αναφέρουν ότι, σύμφωνα με τις καταγγελίες του Μαυρίκη, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, τότε υπουργός Πολιτισμού, γνώριζε για το σκάνδαλο των υποκλοπών που είχε συγκλονίσει το πολιτικό σύστημα το 1993, υποστηρίζοντας ότι η κόρη του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη «γνώριζε» και «ενέκρινε» τις παρακολουθήσεις και καταγραφές των ευαίσθητων τηλεφωνικών επικοινωνιών που είχαν κορυφαία πολιτικά πρόσωπα της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Ανδρέας Παπανδρέου.


Σύμφωνα με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, «ο Τύπος εστίασε συγκεκριμένα στις αποκαλύψεις του κατηγορούμενου υποκλοπέα Μαυρίκη ότι είχε αποδείξεις πως συναντήθηκε με την κόρη του πρωθυπουργού και υπουργό Πολιτισμού Ντόρα Μπακογιάννη. Ο Μαυρίκης υποστηρίζει ότι είχε μακρά συνομιλία με την Μπακογιάννη στο γραφείο της και πως μαγνητοφώνησε τη συζήτησή τους, γεγονός που, όπως είπε, αποδείκνυε ότι η Μπακογιάνη γνώριζε για τη δραστηριότητά του στις υποκλοπές, και μάλιστα την ενέκρινε. Η υποτιθέμενη κασέτα με τη συνομιλία τους μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ και έπειτα από την εκπομπή η Μπακογιάννη παραδέχτηκε ότι η φωνή στην κασέτα ήταν δική της, αλλά υποστήριξε ότι το ηχητικό απόσπασμα ήταν παραποιημένο. Ημερήσιες “Τα Νέα” και “Ελευθεροτυπία” φιλοξένησαν δηλώσεις ενός υπαλλήλου του ΟΤΕ, του Μπάμπη Μπουρνιά, ο οποίος επιβεβαίωσε δηλώσεις του Μαυρίκη ότι το τηλέφωνο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου παρακολουθείτο. Ο Μπουρνιάς είπε ότι βοήθησε τον Μαυρίκη».


«Μητσοτάκης-gate»

Σε άλλο τηλεγράφημα της 18ης Μαΐου του 1993, εν όψει της μετάβασης του τότε υπουργού Γεωργίας των ΗΠΑ Μάικ Εσπάι στην Ελλάδα γίνεται αναφορά στα κεντρικά ζητήματα της πολιτικής ατζέντας του κ. Μητσοτάκη.
Στο έγγραφο αυτό, οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν το σκάνδαλο των υποκλοπών «Μητσοτάκης-gate», αποδίδοντάς το με τον έμμεσο αυτό τρόπο στον πρώην πρωθυπουργό. Στην παράγραφο με υπότιτλο «σκάνδαλο υποκλοπών», οι Αμερικανοί διπλωμάτες επισημαίνουν ότι «η ανάδειξη τους τελευταίους δύο μήνες του “Μητσοτάκης-gate” είχε προστεθεί στα πολιτικά προβλήματα του πρωθυπουργού. Το σκάνδαλο επικεντρώνεται γύρω από τους ισχυρισμούς του τεχνικού Χρήστου Μαυρίκη, ο οποίος υποστηρίζει ότι είχε υποκλέψει τις συνομιλίες ηγετών της αντιπολίτευσης και μελών της ελληνικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οδηγίες του Νίκου Γρυλάκη -ενός πρώην βοηθού του Μητσοτάκη- και σε γνώση του πρωθυπουργού και της κόρης του, υπουργού Πολιτισμού Ντόρας Μπακογιάννη, δύο χρόνια προτού η κυβέρνηση Μητσοτάκη έρθει στην εξουσία.

Στο ίδιο τηλεγράφημα γίνεται σύντομη αναφορά και στην υπόθεση Λάλα. «Η υπόθεση κατασκοπείας στην οποία είναι αναμεμιγμένος ο Ελληνοαμερικανός υπάλληλος της πρεσβείας μας Στήβεν Λάλας ντρόπιασε τον Μητσοτάκη.

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More