Τον Μάρτιο, καθώς γινόταν φανερό ότι η Ελλάδα μπορεί να ζητούσε από την Ευρώπη περισσότερα χρήματα για την οικονομίας της, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σκεφτόταν σοβαρά ένα ριζοσπαστικό σχέδιο για να λύσει το ελληνικό πρόβλημα χρέους μια και καλή.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα των ΝΥΤ ημερομηνία 08/06/2011 , το σχέδιο προέβλεπε η Ελλάδα να μεταφέρει περί τα 133 δις. ευρώ ή 40% του κυβερνητικού της χρέους στην ΕΚΤ, η οποία στη συνέχεια θα πλήρωνε τις ελληνικές υποχρεώσεις, εκδίδοντας ένα δικό της ευρωομόλογο.
Θα ήταν μια «αναδιάρθρωση χωρίς κούρεμα» , σύμφωνα με αυτούς που πρότειναν με ενθουσιασμό το σχέδιο στον Γιώργο Παπανδρέου σε μια σειρά από μυστικά ραντεβού αυτόν τον Μήνα, αναφέρουν οι NYT.
Το ιδανικό αποτέλεσμα αυτού του σχεδίου θα ήταν η ελάφρυνση της ελληνικής οικονομίας από το χρέος, η ικανοποίηση των τραπεζιτών και των οίκων αξιολόγησης, και η επιστροφή στην ανάπτυξη. Μάλιστα θα λειτουργούσε ως αντίβαρο στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων εταίρων της Ελλάδας για περισσότερη λιτότητα σαν αντάλλαγμα για περισσότερα δάνεια.
«Και ο κ. Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να ζητήσει από ένα πολιτικό του σύμμαχο, και από τους δυο ιθύνοντες νόες του σχεδίου, έναν Βρετανό και έναν Έλληνα οικονομολόγο, να πιέσουν τους Ευρωπαίους να το αποδεχτούν» αναφέρουν οι ΝΥΤ.
Αλλά σύμφωνα με οικονομολόγους που συμμετείχαν στις συζητήσεις, ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν αντίθετος σε ένα τέτοιο σχέδιο, με το επιχείρημα ότι η Γερμανία δεν θα το δεχόταν ποτέ, για να μην αναφέρουμε την ΕΚΤ. Έτσι, η πρόταση μπήκε στο συρτάρι, και η Ελλάδα τώρα αναμένει ένα ακόμη πακέτο βοήθειας για να ξεφύγει από την απειλή της χρεοκοπίας.
«Ήταν μια καλή ιδέα αλλά όχι υποστηρίξημη υπό τις παρούσες περιστάσεις» τονίζει ο Ντάνιελ Γκρος, επικεφαλής του Κέντρου για Ευρωπαϊκές Οικονομικές Μελέτες (CEPS) στις Βρυξέλλες, ο οποίος έλαβε μέρος σε ένα από τα ραντεβού με τον πρωθυπουργό για να συζητήσουν το συγκεκριμένο σχέδιο. «Εάν υπάρχει ένα πρόσωπο που δεν μπορεί να προτείνει κάτι τέτοιο είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός. Θα έπρεπε να είναι Γερμανός» τονίζει ο ο Γκρός.
Οι NYT σχολιάζουν το σχέδιο Παπανδρέου να μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους στην ΕΚΤ και ότι οι πιθανότητες να πείσει τον επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας Ζαν Κλόντ Τρισέ να πάρει ακόμα περισσότερο χρέος (θα έφτανε κοντά στα 200 δις. ευρώ) θα ήταν μια μακρά προσπάθεια.
Οι δύο αρχιτέκτονες του σχεδίου
Σύμφωνα με τους ΝΥΤ οι δυο αρχιτέκτονες του σχεδίου έχουν πολύχρονες και στενές σχέσεις με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Χαρακτηρίζουν τη πρότασή τους ως μετριοπαθή. Ο ένας είναι ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης του πανεπιστημίου των Αθηνών, που έχει διατελέσει σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου από το 2004 έως το 2006. Ο άλλος είναι ο Άγγλος Stuart Holland, πρώην ανώτατο στέλεχος του κόμματος των Εργατικών, και παλιός σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Βαρουφάκης απέστειλε πριν μερικές ημέρες ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό ζητώντας του να απορρίψει τους επαχθείς όρους της δεύτερης αυτής διάσωσης. «Όταν χρεοκοπείς, δεν λύνεις τα προβλήματα δανειζόμενος εκ νέου. Πρέπει ο Γιώργος Παπανδρέου να πει στους Γερμανούς φορολογούμενους ότι δεν μπορεί να πάρει κι άλλα λεφτά από αυτούς, τα οποία απλά θα καταλήξουν στους τραπεζίτες…».
Η βασική θέση του σχεδίου του είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να βγάλει αρκετά χρήματα ώστε να ξεπληρώσει το χρέος της. Σε αυτό συμφωνούν πολλοί. Με το να ωθήσει τον Γιώργο Παπανδρέου να παρουσιάσει αυτή την πραγματικότητα στους Ευρωπαίους, το σχέδιο θυμίζει τη ρήση του John Maynard Keynes: Αν σου χρωστάω μια λίρα έχω πρόβλημα, αλλά αν σου χρωστάω ένα εκατομμύριο λίρες, εσύ έχεις το πρόβλημα. Έτσι, το ελληνικό χρέος αποτελεί πρόβλημα τόσο της ίδιας της Ελλάδας όσο και της ΕΚΤ.
«Αυτή η πραγματικότητα τονίστηκε αυτή την εβδομάδα όταν η ΒIS (Bank for International Settlements) έδωσε στην δημοσιότητα δεδομένα που δείχνουν ότι οι Ευρωπαικές Τράπεζες που έχουν έκθεση στο ελληνικό χρέος, την μειώνουν συμπεριλαμβανομένων των Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών.
Σύμφωνα με την BIS οι γερμανικές τράπεζες κατείχαν $22,7 δισ. του ελληνικού κρατικού χρέους στα τέλη του Δεκέμβρη του 2010, με τις γαλλικές τράπεζες να έχουν αντίστοιχα ομόλογα ύψους $15 δισ. ευρώ.
Οι δανειστές και από τις δύο χώρες ισοδυναμούν με το 70% από τα $54,2 δισ. ελληνικού χρέους που κατέχουν οι τράπεζες από 24 χώρες, που αναφέρονται στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS).
“Αυτό εξηγεί γιατί η ΕΚΤ, η οποία κουβαλάει αρκετό από το ελληνικό χρέος, αντιτίθεται σε κάθε κουβέντα αναδιάρθρωσης του χρέους με haircut”.
Τι προέβλεπε το σχέδιο
Το σχέδιο που τελικά απορρίφθηκε, θα χρησιμοποιούσε τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης ως μοχλό αναχρηματοδότησης των ευρωπαϊκών τραπεζών, και προώθησης ενός προγράμματος τύπου New Deal για επενδύσεις στην Ελλάδα.
Η μεταφορά του ελληνικού χρέους στα λογιστικά βιβλία της ΕΚΤ θα ήταν κρίσιμη, επειδή η τράπεζα, που έχει τη πλήρη στήριξη του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος , μπορεί να δανείζεται με πολύ χαμηλότερα επιτόκια απ ότι η Ελλάδα. Σύμφωνα με το σχέδιο, το χρέος θα πουλιόταν ως δεκαετές ομόλογο με επιτόκιο 3%, και η Ελλάδα θα ξεπλήρωνε την ΕΚΤ με το ίδιο 3% για δέκα χρόνια. Θεωρητικά, δεν θα υπήρχε κανένα κόστος για την ΕΚΤ.
«Ο Παπανδρέου καταλαβαίνει πως η τελευταία πρόταση για λιτότητα δεν μπορεί να πετύχει», λέει ο Γιάννης Βαρουφάκης και συμπληρώνει «Για αυτό και θα πειστεί πως το εναλλακτικό αυτό σχέδιο είναι και η μόνη ελπίδα για τον ελληνικό λαό… σήμερα ο πρωθυπουργός είναι σαν κάποιο άθεο που σταυροκοπιέται, ελπίζοντας στο θαύμα…».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου