ΕΛΛΑΔΑ

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ



"Ήταν 27 του Απρίλη 1941. Οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα. Μια απ' τις πρώτες τους δουλειές ήταν ν' ανεβούν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, να κατεβάσουν το σύμβολό μας, τη σημαία μας και να υψώσουν τη δική τους. Φρουρός και παραστάτης της σημαίας μας ένας εικοσάχρονος από τον Πόντο, που το αίμα του έβραζε, η καρδιά του φλεγόταν κι η ψυχή του πέταγε, φτερουγίζοντας αετίσια, πάνω στις δοξασμένες σελίδες της χιλιοδοξασμένης Ιστορίας μας...



...Ο Γερμανός αξιωματικός διατάζει το στρατιώτη μας να υποστείλει την γαλανόλευκη κι εκείνος απαντά αυστηρά και μονολεκτικά, ΟΧΙ. Εκστατικοί στέκονται και κοιτάζουν, μια το παλικάρι και μια τη σημαία μας, οι παριστάμενοι Γερμανοί στρατιώτες. Με σεβασμό κατεβάζουν απ' τον ιστό την Ελληνική Σημαία, τη διπλώνουν προσεκτικά και την τοποθετούν στα χέρια του φρουρού της. Εκείνος ακούει μέσα του μυριάδες φωνές να απαγγέλλουν τον τιμημένο όρκο "Ου καταισχυνώ σύμβολα τα ιερά"... Σαν αστραπές περνούν, απ' το μυαλό του άξιου παλικαριού, οι θυσίες των προγόνων μας. Βλέπει τον Λεωνίδα ν' αναφωνεί το "Μολών λαβέ", τον Ρήγα στη φυλακή να τραγουδά τον Θούριο, τις Σουλιώτισσες να χορεύουν το "έχε γεια καημένε κόσμε...", τους φαντάρους στη Βόρεια Ήπειρο να φωνάζουν "Αέρααα". Μια κίνηση, ο Κώστας ΚΟΥΚΙΔΗΣ (αυτό ήταν το όνομα του παλικαριού ) ξεδιπλώνει το ιερό πανί, τυλίγει το σώμα του μ' αυτό κι αγέρωχα, σταθερά κι αποφασιστικά κάνει δεκατέσσερα βήματα μπροστά. Το δέκατο πέμπτο ήταν στο κενό. Άπλωσε τα χέρια του, σαν το αϊτόπουλο τα φτερά του και πέταξε στην αθανασία...



...Κανένας δεν ανέφερε το όνομα του φαντάρου, σκοπού της Ακρόπολης το πρωινό εκείνο της 27ης Απριλίου 1941. Κανένας δεν σκέφτηκε ν' ανέβει εκεί, στην ανατολική πλευρά της Ακρόπολης, ούτε στρατιωτικός, ούτε πολιτικός και να κάνει ένα πνευματικό μνημόσυνο στον ήρωα φαντάρο της φρουράς εκείνης. Απούσα και η Εκκλησία. Βλέπετε, είναι δύσκολο να φτάσει κανείς το ύψος του πατριάρχη Χρύσανθου. Χρειάζεται να 'χει μεγάλη ψυχή και γενναία καρδιά. Ούτε οι τοπικές Αρχές μπόρεσαν να σκεφτούν, να δώσουν σ' ένα μικρό δρομάκι της Πλάκας τ' όνομά του. Εμείς οι λίγοι, οι ταπεινοί, ήρωα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ΚΟΥΚΙΔΗ σου υποσχόμαστε να κρατήσουμε τη μνήμη σου ΑΙΩΝΙΑ."

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More