ΕΛΛΑΔΑ

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ


ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ Σ.ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΕΤΣΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΑ ΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ
ΠΑΣΟΚ=ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΔ=ΔΕΞΙΑ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ
ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΟΙ ΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΔΚΟΛΟΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Κ.ΜΠΕΝΑΚΗ ΣΤΟΝ Κ.ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ.ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Κύριε Πρόεδρε, αναλαμβάνοντας τα υψηλά καθήκοντα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, έπειτα από μια 10ετή, κατά γενική εκτίμηση, συνετή και εποικοδομητική θητεία του προκατόχου σας κ. Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, καλείσθε να μετουσιώσετε σε πράξη τα υψηλά ιδεώδη και τις αρχές που το Σύνταγμα έθεσε ως βάση και αποστολή του προεδρικού αξιώματος: την ενότητα του έθνους και του λαού, την επαγρύπνηση για την ορθή λειτουργία του πολιτεύματος και τη διατήρηση συναινετικού κλίματος μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα του τόπου. Αυτή η ίδια η υπόδειξη και η εκλογή σας υπήρξε άλλωστε προϊόν συναίνεσης σύμφωνα και με το πνεύμα του Συντάγματος, γεγονός που σας εξοπλίζει με πρόσθετο κύρος για την επιτέλεση των καθηκόντων σας.

Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.

Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: Στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.

Ενόψει των παραπάνω η ρυθμιστική και ενοποιητική αποστολή που σας αναθέτει το Σύνταγμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Είμαι βεβαία ότι θα ανταποκριθείτε άριστα στον υψηλό αυτό ρόλο, με όπλα τη μακρά πολιτική πείρα σας, την επιστημονική σας κατάρτιση, την κοινωνική ευαισθησία και τον ήπιο και μετριοπαθή χαρακτήρα σας. Θα έχετε άλλωστε αρωγό και συμπαραστάτη τους παράγοντες του πολιτεύματος και όλες τις πολιτικές δυνάμεις».

ΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Κατά την αντιφώνησή του, ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Κάρολος Παπούλιας, ανέφερε τα εξής:

«Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε της Βουλής, το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας της Βουλής, που μόλις μου ανακοινώσατε, δικαιώνει τη συνταγματική επιδίωξη για συναίνεση στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πιστεύω ότι η συναίνεση είναι κατάκτηση για τον πολιτικό μας πολιτισμό και αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την πατρίδα μας. Η επικοινωνία μου με τους Έλληνες πολίτες με έχει διδάξει ότι αποτελούν συλλογικό ζητούμενο η πολιτική ωριμότητα και εντιμότητα, το μέτρο και η ευαισθησία στη δημόσια ζωή, ώστε να προετοιμάσουμε ένα καλύτερο αύριο για την πατρίδα μας και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία λιγότερο εγωιστική και περισσότερο δίκαιη. Με σεβασμό στις απόψεις όλων των κομμάτων και των αντιπροσώπων του ελληνικού λαού, ευχαριστώ θερμά για τη μεγάλη τιμή, την οποία αποδέχομαι με αίσθημα ευθύνης. Και πάλι σας ευχαριστώ».
ΑΠΛΑ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΘΥΜΗΣΩ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΑΘΕΛΑ ΤΟΥΣ Η ΚΑΙ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ
ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ (ΕΛΛΗΝΙΚΟ) ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΙΟ ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ
ΠΑΝΤΩΣ ΟΧΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΚΚΕ-ΛΑΟΣ-ΣΥΝ-ΑΝΝ ΕΛΛ-ΠΡΑΣ ΟΙΚΟΛΟ
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

Ομιλία Σ. Σακοράφα στην επί της αρχής συζήτηση για το ασφαλιστικό

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ο χρόνος είναι λίγος γι αυτό μπαίνω αμέσως σε πολιτικές σκέψεις, ερμηνείες και συμπεράσματα.

Είμαι σοσιαλίστρια, για κάποιους συγκεκριμένους λόγους.

Σίγουρα, καταρχήν, γιατί δε συμφωνώ με τον καπιταλισμό.

Είτε με την ακραία μορφή του νεοφιλελευθερισμού, είτε με την πιο ήπια μορφή που αναπτύσσει κατά καιρούς στη Δύση.
Γιατί και αυτή η ήπια μορφή του είναι αποτέλεσμα είτε πολέμων,
είτε ληστειών άλλων ηπείρων,
είτε εκμετάλλευσης των μεταναστών.

Πρέπει όμως να τονίσω το εξής :

Ο καπιταλισμός σήμερα δεν έχει καμία σχέση με το χτες.

Το 68, για παράδειγμα, το σύστημα διέθετε κοινωνικά αποθέματα,
ενσωμάτωνε εκτεταμένες κοινωνικές ομάδες, μέχρι και τον Κον Μπετίτ έκανε υπουργό.

Ένας τέτοιος καπιταλισμός, και ας μη βιαστούν κάποιοι να με κατηγορήσουν ως ρεφορμίστρια, ένας καπιταλισμός που δεν εξαθλιώνει,
που δεν περιθωριοποιεί,
που δεν πετάει τους πολίτες του σαν στημένες λεμονόκουπες, έχει μια πολιτική δυναμική.

Η πολιτική δυναμική που έχει αφορά στο εξής : όταν η J.P Morgan, με το πάτημα ενός κουμπιού,
καταστρέφει τις οικονομίες 3 ευρωπαϊκών χωρών, τότε
έχουμε σίγουρα
ανάγκη από πολίτες μορφωμένους,
καλλιεργημένους,
ενδυναμωμένους,
από πολίτες συνειδητούς,
και όχι από πολίτες κατεστραμμένους, ρημαγμένους και εγκαταλελειμμένους στα αρπακτικά όρνεα.
Και για το λόγο αυτό είμαι σοσιαλίστρια.

Γιατί πιστεύω ότι τούτο το σύστημα θα φτάσει στο τελευταίο του στάδιο όχι μόνο από τις αντιθέσεις του,
αλλά ΚΑΙ από ένα κίνημα που δε θα διαπραγματεύεται την επιβίωσή του ή την ενσωμάτωσή του, όπως σήμερα,
αλλά ισχυρό και δυνατό θα επιχειρεί τη ρήξη και την ανατροπή.

Δεν αρκεί, είπε ο Μαρξ, να πάει η ιδέα προς το πραγματικό,
πρέπει και το πραγματικό να πάει προς την ιδέα.
Και για να πάει το πραγματικό προς την ιδέα πρέπει καταρχήν να είναι ζωντανό.

Το ΠΑΣΟΚ από το 74, από τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και αργότερα,
εξαιρώντας κακές παρενθέσεις,
αργότερα λοιπόν με το Γιώργο Παπανδρέου, μίλησε για αυτό το είδος του πολίτη, του δυνατού, του εύρωστου, του ενεργού, του συνειδητού.
Μίλησε για αυτήν την κοινωνία, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της κοινωνικής συνοχής.

Μίλησε για αυτό το οικονομικό μοντέλο,
το μοντέλο της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα.

Στο ασφαλιστικό,
σαν μια κορυφαία πολιτική στιγμή,
μιας κορυφαίας πολιτικής επιλογής.
Από μία σοσιαλιστική κυβέρνηση….

Και τι μας λέει η κυβέρνηση.

Ότι και τα μέτρα αυτά
και τα προηγούμενα
και αυτά που θα έρθουν, γιατί θα έρθουν κι άλλα,
ήδη εν μέσω διαπραγματεύσεων είχαμε τη σφήνα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα,
μας λέει ότι είναι μεν άδικα, αλλά είναι αναγκαία για τη σωτηρία της πατρίδας.
Αυτό σε επίπεδο ηθικής είναι ανήθικο,
όπως αιώνες τώρα έχουμε καταλήξει για την ανηθικότητα του δόγματος ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και όταν ”τα μέσα” είναι η εξαθλίωση του λαού, τότε η σωτηρία δεν είναι της πατρίδας, αλλά όσων την απομυζούν.

Σε επίπεδο ιδεολογικό είναι ακατανόητο.
Γιατί εάν δεν μπορείς να είσαι σοσιαλιστής μέσα στην κρίση,
μέσα δηλαδή στην ιστορική και πολιτική συγκυρία που ωριμάζει και τη δυνατότητα και τη σκοπιμότητα της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου,
τότε δεν μπορείς ποτέ να είσαι σοσιαλιστής, παρά μόνο νεοφιλελεύθερος.

Σε επίπεδο πολιτικό είναι ανέντιμο.
Γιατί από τη μία κόβουμε μισθούς και συντάξεις,
που ειδικά οι συντάξεις θα έχουν και πενιχρό, αλλά και μακρινό οικονομικό αντίκρισμα για το κράτος,
και από την άλλη νομιμοποιούμε στα νοσοκομεία παρανομίες δισεκατομμυρίων με το επιχείρημα ότι θα είναι η τελευταία φορά.

Έχουμε τρελαθεί.

Η Βουλή σήμερα, στην πλέον τραγική οικονομική συγκυρία, καλείται να περάσει τροπολογία νομιμοποιώντας ληστεία δισεκατομμυρίων, με τη δέσμευση ότι θα είναι η τελευταία φορά που τα χαρίζει σε κλέφτες.

Και συνεχίζω.

Σε επίπεδο φιλοσοφίας είναι θατσερικό.
Το σημερινό νομοσχέδιο αλλάζει εκ βάθρων τα πάντα.
Και αυτό πρέπει να το καταλάβει ο Ελληνικός λαός.
Ο σκοπός των αλλαγών είναι η συνολική αλλαγή της αρχιτεκτονικής του ασφαλιστικού συστήματος.

Η μετατροπή του, από δημόσιο κοινωνικό, αναδιανεμητικό και αλληλέγγυο,
σε κεφαλαιοποιητικό ή αναλογικό, όπως το ονομάζουν,
με την εισαγωγή φυσικά της ιδιωτικής ασφάλισης και την ελαχιστοποίηση της συμμετοχής του κράτους.

Με το νέο νομοσχέδιο καταργείται η τριμερής χρηματοδότηση
αφού το κράτος περιορίζεται στην καταβολή προνοιακού επιδόματος, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν είναι σύνταξη.

Σε επίπεδο στρατηγικής είναι εγκληματικό.
Με πολιτικές επιλογές φτάσαμε στο σημερινό μονόδρομο.
Και αυτές οι επιλογές δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας μόνο.
Είναι εμφανής πολιτική πρόθεση!
Τόσο εμφανής πολιτική πρόθεση, όμως, που πιστεύω ξεκάθαρα πια,
ότι τα μέτρα δεν επιβλήθηκαν λόγω της κρίσης,
αλλά, δυστυχώς για την κυβέρνηση και την ταυτότητα που επικαλείται, με αφορμή την κρίση.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω,
η πολιτική τεκμηρίωση του ασφαλιστικού
και των λοιπών μέτρων που απορρέουν από το μνημόνιο,
είναι ανήθικη, ανέντιμη, επικίνδυνη και σκληρά νεοφιλελεύθερη,
το ίδιο και τα μέτρα.

Μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού,
μέτρα που καταστρέφουν τους γονείς μας που δεν έφταιξαν
και υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας που επίσης δε φταίνε.
Μέτρα απόλυτης και άμετρης βίας.
Και μάλιστα σε μία στιγμή που ήδη οι πολίτες έχουν υποστεί τη βία της μίζας,
του Βατοπεδίου,
του C4 I,
των τοξικών ομολόγων,
του χρηματιστηρίου,
των πιστολέρο εναντίον 15χρονων,
της καμένης Ηλείας,
του ξεπουλήματος ή του ρημάγματος των ολυμπιακών εγκαταστάσεων που πλήρωσαν με το αίμα του οι Έλληνες.

Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι

Πού νομίζουμε ότι θα πάει όλη αυτή η συσσωρευμένη βία που υφίστανται οι πολίτες.
Πού νομίζουμε ότι θα εκτονωθεί όλος αυτός ο τεράστιος θυμός που γεννάει η αδικία.

Πού νομίζουμε ότι θα χυθεί όλη αυτή η οργή που παράγει η ανεργία, η φτώχεια, η ακρίβεια, η παρακμή, η αλαζονεία, το ψέμα.

Και μάλιστα σε ποια πολιτική συγκυρία?

Στη συγκυρία όπου οι αριστεροί,
ενώ θέλουν να γνωρίσουν στον κόσμο τη φιλία, αυτή της αταξικής κοινωνίας, όπως λέει και ο Μπρεχτ
δεν μπορούν να είναι φίλοι μεταξύ τους.

Αλληλοσπαράσσονται, με τεράστια ”ίδια” ευθύνη, την οποία και θα αποδώσει σίγουρα η ιστορία.

Πού νομίζουμε ότι θα πάει αυτό το κύμα.
Όσοι νομίζουν ότι θα σκάσει πριν σαρώσει την ακτή πλανώνται πλάνην οικτρά.

Από εδώ, από την αίθουσα του Κοινοβουλίου, που νομίζω ότι λίγοι έχουμε καταλάβει ότι ο ναός της Δημοκρατίας
στη συνείδηση του μέσου Έλληνα
είναι ναός διαπλοκής,
συναλλαγής και ρεμούλας,
από εδώ λοιπόν προειδοποιώ :
Σύντομα θα ζήσουμε στιγμές αποκάλυψης.
Στην Ουγγαρία, αυτές οι στιγμές αποκάλυψης, θέριεψαν το αυγό του φιδιού,
τους πραιτοριανούς φασίστες, που έφτασαν σε απόσταση εκλογικής αναπνοής από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση,
που επίσης έβαλε τη χώρα στο ΔΝΤ.

Λοιπόν κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,

Όπως έχω την υποχρέωση να κάνω, σημαίνω συναγερμό.

Είναι γνωστό ότι όταν κοιλοπονάει η ιστορία
ή τέρατα γεννάει
ή αγγέλους.
Οι μαμές της ιστορίας ας είναι αυτή τη φορά η κοινή πολιτική δράση όλων όσων αντιστεκόμαστε,
όλων όσων έχουμε ένα άλλο όραμα,
όλων όσων υποδεικνύουμε έναν άλλο δρόμο.

Διαφορετικά ο καθείς ας αναλάβει και τις ευθύνες του.
Εγώ ήδη έχω αναλάβει τις δικές μου.

Για αυτό και καταψηφίζω το νομοσχέδιο.

Σοφία Σακοράφα

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΕΔΩΣΕ ΤΟ

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More